Search

İlk insandan bu yana kişinin gerek yaşadığı çağdaki gerek kendisinden sonraki nesillerle bilgi ve tecrübelerini paylaşma, onları iyi ve güzel olana yönlendirme isteği var olmuştur. Bu istekle ortaya çıkan nasihatler bazen doğrudan sözlü tavsiye şeklinde sunulmuş, bazen de sanatlı söyleyiş ile yazıya dökülerek edebî bir hâl almıştır. Türk edebiyatında, üzerinde en yaygın edebî türlerden biri hâline gelen bu eserler; manzum, mensur veya manzum-mensur karışımı formlarda karşımıza çıkmaktadır. Bilhassa şiirin ezberi ve öğrenmeyi kolaylaştırması sebebiyle bu eserlerin yazımında çoğu zaman nazım tercih edilmiştir. Manzum nasihat-nâme adı verilen bu tür eserler; toplumu dinî, ahlakî ve sosyal açıdan eğitmeyi amaçlamıştır. Müellifler; öğütlerini etkili kılmak için ayet, hadis, kelâm-ı kibâr, atasözü ve deyimlerle süsledikleri eserlerinde hikâye ve menkıbelerin de eğitici gücünden istifade etmiştir. Çocuk eğitiminden karakter ve din eğitimine kadar pek çok konuda öğütler içeren manzum nasihat-nâmeler, eğitsel değeri yüksek eserlerdir. Ayrıca bireyi ve toplumu eğitmeyi hedefleyen nasihat-nâmeler, edebiyat ve eğitim disiplinlerinin ortak ilgi alanına girmektedir.Bu çalışmada manzum bir nasihat-nâme olan Teʾdīb-nāme isimli eserin eğitsel açıdan tahlili ortaya konulmuştur. Eserin müellifi 16. asır şairlerinden Keşfî’dir. Müellifin yaşadığı çağda birden fazla Keşfî mahlasını kullanan şair mevcuttur. Teʾdīb-nāme müellifini diğer şairlerden ayıran, “Atâ” isimli bir oğlunun olmasıdır. Atâ, Teʾdīb-nāme’nin de ortaya çıkmasına vesile olan kişidir. Eser; Atâ’nın, babası Keşfî’den on yaşından yüz yaşına kadar yapıp yapmaması gerekenleri kendisine anlatan bir kitap yazmasını istemesi üzerine telif edilmiştir. Bu durum, Teʾdīb-nāme’nin yazılış amacı itibariyle bir babanın oğlunu eğitmek için yazdığı bir eser olduğunu açıkça göstermektedir. Bu açıdan Teʾdīb-nāme, Keşfî’nin düşünce yapısını ve eğitim anlayışını ortaya koyması bakımından önemlidir.Teʾdīb-nāme’nin eğitsel açıdan incelendiği bu çalışmada, öncelikle eserin müellifi Keşfî’nin hayatı, edebî şahsiyeti, eserleri ile bilgiler verilmiş ve Teʾdīb-nāme adlı eser ana hatları ile tanıtılmıştır. Muhteva incelemesi yapılırken 2006 yılında Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsünde Sibel Üst tarafından hazırlanan Keşfî Teʾdīb-nāme (İnceleme-Metin) isimli yüksek lisans tezinden istifade edilmiştir. Okunuşundan emin olunamayan kelimelerde eserin Atatürk Üniversitesi, Seyfettin Özege Kitaplığı, Agâh Sırrı Levend Koleksiyonu’nda 271 ASL arşiv numarası ile kayıtlı orijinal nüshasına başvurulmuştur.Çalışma, Keşfî’nin eğitim anlayışı, eğitim dili ve eserin muhtevası olmak üzere üç başlık altında düzenlenmiştir. Keşfî’nin eğitim anlayışı “İnanç ve Duygu Temelli Eğitim, İhtiyaç Temelli Eğitim ve Yaşam Boyu Eğitim” şeklinde sınıflandırılarak ele alınmıştır. Müellifin eğitim dili ise oğlu için kullandığı hitaplar, nasihatlerindeki dil ve üslup özellikleri, içeriği sunarken başvurduğu eğitsel unsurlar üzerinden tahlil edilmiştir.Teʾdīb-nāme’nin içeriği; hayatın tamamını kapsamakta ve muhatabın yaş aralığı beş ya da on yıllık dilimler hâlinde sunulmaktadır. Bu sebeple eserin kurgusuna paralel olarak ilgili nasihatler “Son Çocukluk Dönemi, Ergenlik Dönemi, İlk Yetişkinlik Dönemi, Orta Yetişkinlik Dönemi, Son Yetişkinlik Dönemi” şeklinde kategorize edilerek gelişim dönemlerine göre incelenmiştir.Pedogojik ve androgojik açıdan İslam eğitim anlayışı ile örtüşen Teʾdīb-nāme, Keşfî’nin oğlunun şahsında toplumun diğer üyelerinin eğitimine katkı sunmayı amaçlayan bir eserdir. Eserin muhteva incelemesi yapılırken yazıldığı çağdaki eğitim sorunlarının günümüzdekilere paralel olduğu görülmüştür. Eser; okuyucusuna, şahsî hayattan dinî, ailevî ve sosyal hayata kadar pek çok konuda bilgi ve tavsiye sunmaktadır. Onu, dünya ve ahiret saadetine ulaştıracak bir rehber vazifesi gören eserin telkin ettiği öğütler, bugünün eğitim anlayışına ışık tutacak niteliktedir

Yahudilik, Hristiyanlık, İslâm gibi farklı dinlerde yer edinmiş âhir zaman kavramı; kıyamet öncesi alâmetlerle kendisini belli edeceğine inanılan bir zaman dilimidir. Bu zaman diliminde fitne ve fesâdın hâkim olacağı ve sonrasında dünyada huzur ortamının tesîs edileceği düşüncesine iman edilir. Bu çalışmada din ve tasavvuf merkezli oluşturulan klâsik Türk şiirinde âhir zaman kavramının nasıl mâkes bulduğu incelenecektir. Zîra, birçok âyet ve hadîste ismi ve alâmetleri zikredilen âhir zaman, şairlerin şiirlerinde sıklıkla işledikleri bir konu hâline gelmiştir. Çalışmamızın İlâhiyât ve Türk edebiyatı disiplinleri arasında bir köprü oluşturacağı ve alanında bir boşluğu dolduracağı kanaâtindeyiz.

Sevilen birinin ölümü ardından yaşanan acı farklı kültürlere ait edebiyatlarda olduğu gibi Türk edebiyatında da makes bulmuş; eski Türk şiirinde “sagu”, klasik Türk şiirinde “mersiye” ismi verilen bir türün ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Çeşitli nazım şekilleri ile kaleme alınan mersiyelerde en çok tercih edilen şekil, terkîb-i bend´dir. Bu çalışmada 18. asrın; âlim, hattat ve mutasavvıflarından Müstakîm-zâde Süleymân Sa‘deddîn´in hocası Mehmed Emîn-i Tokâdî´nin vefatı üzerine kaleme aldığı terkîb-i bendi ilim âlemine tanıtılmıştır. Müstakîm-zâde; yedi yıl hizmetinde bulunduğu hocasının vefatının üzerinde bıraktığı hissiyatı; lirik ve sanatlı bir üslupla dile getirmiştir. Şiirde, Mehmed Emîn-i Tokâdî´nin hayatı, iyilik ve faziletlerine dair verilen bilgilerin yanı sıra; Nakşibendiyye tarîkatına ait husûslara, tasavvufî kavramlara da değinilmiştir. Çalışmamızda sırasıyla; Müstakîm-zâde Süleymân Sa‘deddîn´in hayatı ile ilgili genel bilgiler verildikten sonra, 12 bend ve 96 beyitten oluşan terkîb-i bendinin Arap harfli ve transkripsiyonlu metnine yer verilmiş, şiir günümüz Türkçesi ile nesre çevrilerek muhtevasına ilişkin değerlendirmeler yapılmıştır.

Hysteroscopic surgery when performed by a well-trained hysteroscopic surgeon is a safe procedure with an overall complication rate of 3%, and the complications comprise uterine perforation, excessive hemorrhage, air embolus, pulmonary edema, excessive glycine absorption, and infection. After hysteroscopic septum resection, a remnant uterine septum might be visualized on control hysterosalpingography or control hysteroscopy. Kormanyos et al. observed a remnant uterine septum in 38% of patients after initial hysteroscopic metroplasty. In our case hysteroscopy was performed twice without complications. We used two different techniques in the same patient; the first involved a resectoscope with a unipolar electrode and the second involved a Versapoint with a bipolar electrode. Although these two operation types appear to be similar, hysteroscopic metroplasty with Versapoint is a safe and effective alternative to the operative resectoscope. Our case demonstrates a rare but dramatic complication of hysteroscopic metroplasty. Uterine perforation during hysteroscopic metroplasty is accepted as a risk factor for uterine rupture in pregnancy. The extensive enlargement of the uterus during pregnancy might be a reasonable cause of uterine rupture in patients that have undergone hysteroscopic metroplasty previously.