Search

The assumption that violence and crime contents increase ratings leads to presentation of such themes to viewers through news bulletins, crime series and reality shows. Previous researches show that programs that include violence and crime influence the attitudes of viewers depending on the content, ratings, type of programs and language of discourse. As far as non-fictional reality show viewership is concerned, television can unearth an individual’s tendency towards violence but does not play a role in consolidating it. On the other hand, the viewer who watches such programs might develop a fear that s/he can become a victim of violence and crime. This paper will analyse the relationships between tendency towards violence, violent and criminal behaviour and viewing non-fictional reality shows. In order to analyse these relationships, the origins of violent behaviour are explained and programs are compared according to their types, methods and impacts. Finally, the paper tries to identify social impacts of reality shows in the context of risk and fear, as programs that discuss crimes and at times co-operates with security forces. This paper shows that the factuality of fear of victimhood should be analysed by taking qualitative probability of victimhood rather than statistical data regarding violent and criminal incidents., Şiddet ve suç temalarının izlenme oranlarına olumlu katkısı olduğu varsayımı, söz konusu temaların haber bültenleri, suç dizileri ve reality showlar aracılığıyla izleyicilere sunulmasına yol açmaktadır. Yapılan araştırmalar şiddet ve suç konularının işlendiği bu programların içerik, izlenme oranları, kurgu biçimi, söylem dili ve ifade tarzına bağlı olarak izleyici tutumlarını farklı düzeyde etkilediğini tespit etmiştir. Özellikle kurgu olmayan reality show izleyiciliği söz konusu olduğunda, televizyon, bireyin şiddet eğilimini açığa çıkarabilmekte ancak bu eğilimi pekiştirici rol oynamamaktadır. Öte yandan bu programları takip eden kişide şiddete maruz kalma ve suçun mağduru pozisyonuna düşme korkusu oluşmaktadır. Bu makalede şiddet eğilimi ve şiddet içerikli ve suç teşkil eden davranışlar ile özellikle kurgu olmayan reality showları seyretmek arasındaki ilişki analiz edilmeye çalışılmıştır. Bu ilişkiyi çözümlemek amacıyla öncelikle şiddet içerikli davranışların kökeni değerlendirilmiş, ardından program türleri arasında içerik, yöntem ve etki bağlamında karşılaştırma yapılmış, nihayetinde suç vakalarının konu edildiği, tartışıldığı ve kimi zaman da emniyet güçleri ile işbirliği içinde sonuçlandığı bir mecra olan reality showların risk ve korku bağlamında toplumsal etkileri tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu çalışma göstermiştir ki, söz konusu mağduriyet korkusunun gerçekçiliği, şiddet ve suç vakalarına ilişkin sayısal verilerden ziyade mağduriyetin niteliksel olasılığı dikkate alınarak değerlendirilmelidir.

Bu çalışmanın amacı, Türkiye’deki kentleşme süreçleri dikkate alınarak geçmişten günümüze gelene kadar kentte yaşanan değişimleri incelemek ve son dönemde ortaya çıkan bir duruma dikkat çekmektir. Çalışmamızın ana gayesi, genel hatlarıyla mahalle kültürünün kaybolduğunu ve artık sitede yaşamanın insanlara daha cazip geldiğini yapılan görüşmeler doğrultusunda ortaya koymaktır. Sitede yaşamanın getirmiş olduğu sosyal ve kültürel avantajlar bakımından mahallede yaşamak, istenilen bir durum olmaktan çıkmıştır. Çalışma, bireylerin mekân tercihlerinin değişmesinde etkili olan nedenleri sosyolojik olarak inceleyerek, mekân tercihinde mahalleler yerine güvenlikli sitelerin tercih edilmesine yönelik bir toplumsal eğilimin ortaya çıktığını göstermeyi amaçlamıştır. Bu amaç doğrultusunda saha olarak seçilen, Başakşehir İlçesi Kayaşehir Semti’nde 18. Bölge Sitesi sakinleri ile derinlemesine görüşmeler yapılarak ilgili veriler elde edilmiştir.Yukarıda bahsedilen amaç ve hedefler doğrultusunda, teorik çerçeveyi oluşturan birinci bölümde, Bourdieu’nün habitus kavramı bağlamında, yaşanan mekân değişimi ile birlikte dönüşen habitusların detaylandırılmasını konu edinmektedir. Teorik çerçeve bağlamında ele alınacak olan ikinci bölümde ise, kentleşme olgusuna değinilerek, Türkiye’nin yaşadığı kentleşme deneyimleri ele alınmıştır. Nihayetinde bu teorik çerçeve ile beraber çalışma sahası olarak seçilen Başakşehir ilçesinin Kayaşehir Semti’nde yapılan görüşmeler ışığında tezin üçüncü bölümü olan bulgular ve tartışma bölümü yazılarak çalışma tamamlanmıştır. The aim of this study is to draw attention to a situation that has emerged recently by examining the changes in the city from the past to the present, taking into account the urbanization processes in Turkey. The main purpose of our study is to reveal that the neighborhood culture has disappeared in general terms and that it is more attractive to people to live on the TOKİ, in line with the interviews. Living in the neighborhood has ceased to be a desirable situation in terms of the social and cultural advantages of living in the TOKİ. The study aims to show that there is a social tendency towards the preference of gated communities instead of neighborhoods in the choice of place by sociologically examining the reasons that are effective in the change of space preferences of individuals. For this purpose, in-depth interviews were conducted with the residents of the 18th District in Kayaşehir District of Başakşehir district, which was selected as fieldwork research, and relevant data were obtained.In line with the above-mentioned goals and objectives, in the first chapter, which constitutes the theoretical framework, in the context of Bourdieu's habitus concept, it is the subject of detailing the habitus that transforms with the change of place. In the second part, which will be discussed in the context of the theoretical framework, the urbanization phenomenon is mentioned and the urbanization experiences of Turkey are discussed. Finally, the study was completed by writing the third part of the thesis, the findings and discussion part, in the light of the interviews made in the Kayaşehir District of Başakşehir district, which was chosen as the study area together with this theoretical framework.

Mekân, öne çıkan pozitif ve/veya negatif nitelikle birlikte anılır ve bu nitelikle var olur. Niteliğin mekâna atfedilmesi ve bu nitelikle özdeşleşmesi bir süreç gerektirir. Bu süreçte mekâna atıfta bulunanlar kimi zaman mekândakiler olurken kimi zaman mekânın dışındakiler olabilmektedir. Nihayetinde mekânın öne çıkan ya da çıkarılan niteliği ne ise mekânda bulunanlar da bu niteliklerle anılır. Mekânın sahip olduğu nitelikler, içerisinde damgalamayı da barındırmaktadır. Damgalanmış mekânlara dair planlanan farklı ideolojik temellere dayalı projelerin o mekânlardaki negatif bileşenleri ortadan kaldıramadığı çeşitli çalışmalarda ortaya konmuştur. Mekâna dışarıdan müdahale sorunlara çözüm üretememiş, yeni sorunların doğmasına sebep olmuştur. Mekândan dolayı damgalanan insanlar ise çeşitli platformlar aracılığıyla mücadele stratejileri geliştirmiş ve mekânın içerisinden eylemler sergilemişlerdir. Mekâna müdahale etmek, kenti yeniden planlamak toplumsal sorunlara çözüm üretememiştir.Bu araştırmada, Türkiye’deki hızlı kentleşme ve gecekondulaşma (slum), kentsel dönüşüm stratejileri bağlamında ve soylulaştırma (gentrification) kavramı perspektifinden Gülsuyu ve Gülensu mahalleleri örnekleriyle birlikte incelenmiştir. Mahallelerin ortaya çıkış koşulları, iç dinamiklerinden hareketle nasıl bir büyüme gerçekleştirdiği ve kentsel dönüşüm sürecinde devletin kendisini nasıl ve nerede konumlandırdığı, bu konumlandırma karşısında mahallelinin tutumu araştırmanın kapsamını oluşturmaktadır. Gülsuyu-Gülensu Mahallesinin kentsel dönüşüme karşı sergilediği tavır, yereli aşan bir tepki olarak, Türkiye’de en geniş katılımlı ve en örgütlü mücadele şekli olması açısından önemli bir muhalefettir. Mekânsal damgalanmaya maruz kalan Gülsuyu-Gülensu Mahallelerinin kentsel dönüşüm projelerine bakış açısından hareketle mekânı anlamlandırma biçimlerine ve stratejik planlarına odaklanılmıştır. Mekânın içeriden ve dışarıdan farklı anlamlandırmalara sahip olabileceği araştırmanın varsayımını oluşturmaktadır. Araştırmanın hipotezi ise kentli bireylerin kent hakkında söz söyleme hakkına sahip olabileceğidir. Mekânda yaşayan insanların mekân hakkında söz sahibi olup olamayacağı, sosyal katılımcılık mefhumunun ne derece gerçekçi olabileceği araştırmanın hareket noktasını oluşturmuştur. Mekân ve insan arasındaki karşılıklı ilişkinin anlaşılabilmesi amacıyla, nitel araştırma yöntemlerinden epistemolojik felsefi varsayımdan hareketle, sosyal yapılandırmacılık görüşü çerçevesinde, yarı-yapılandırılmış mülakatlar aracılığı ile yanıtlar aranmıştır. Space is mentioned together with the prominent positive and/or negative quality and exists with this quality. Attributing a quality to space, and space’s being identified with this quality require a process. In this process, those referring to the space are either the ones in the space or the ones outside the space. Ultimately, those in the space are also associated with these qualities, which are prominent or highlighted in the space. The space’s qualities also includes the stigmatization. It has been demonstrated in various studies that the projects based on different ideological foundations planned for stigmatized spaces could not eliminate the negative components in those spaces. External intervention to the space could not provide solutions to the problems; instead, it has caused new problems to arise. People stigmatized because of the space, on the other hand, developed strategies of struggle through various platforms, and exhibited actions from within the space. Interfering with the space, and re-planning the city could not provide solutions to the social problems.In this research, rapid urbanization and slum in Turkey are examined within the context of urban transformation strategies and from the perspective of the concept of gentrification, together with the examples of Gulsuyu and Gulensu neighbourhoods. The conditions of neighbourhoods’ emergence, how they expand based on their internal dynamics, how and where the state positions itself during the urban transformation process and the residents’ attitude towards this positioning constitute the scope of the research. The attitude of Gulsuyu-Gulensu Neighbourhood towards urban transformation is an important opposition in terms of having the broadest participation and of being the most organized form of struggle in Turkey as a reaction that goes beyond the local. Based on the perspective of the urban transformation projects of Gulsuyu-Gulensu Neighbourhoods, which are exposed to spatial stigma, it is focused on the way they make sense of the space and their strategic plans. The presupposition of the research is that the space can have different meanings from inside and outside. The hypothesis of the research is that urban individuals may have the right to have a voice about the city. The starting point of the research is whether the people living in the space can have a voice about the space, and how realistic the concept of social participation can be. In order to understand the mutual relationship between space and people, answers are sought through semi-structured interviews within the framework of social constructivism, based on the epistemological philosophical assumption that is one of the qualitative research methods.

İnsan hakları teorik olarak, cinsiyet, din, dil, renk ve ırk ayrımı olmaksızın herkesi kapsar. İnsan hakları, doğuştan sahip olduğumuz haklardır. Zaman ve mekân fark etmeksizin, insan hakları herkes için geçerlidir. Bu haklar devlet tarafından korunmalıdır; zira Birleşmiş Milletler tarafından 1948 yılında yayınlanan İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi herkesi kapsamaktadır. Kadın hakları ise insan haklarının ayrılmaz parçalarından birini oluşturmaktadır. Ancak bazı ülkelerde kadın haklarına ilişkin uygulamalar, İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi’nde belirtilmiş olan ilkelerle uyuşmamaktadır. Bu durum, söz konusu ülkedeki siyasal yapı ve iktidarın kullanımı, ekonomik şartlar kadar, o toplumun sahip olduğu kültürle de ilişkilidir. Bu çalışma da kadın haklarının gelişme sürecinde kültürel, sosyal, siyasal ve ekonomik şartların etkilerini tespit ederek, KBY’de (Kürdistan Bölgesel Yönetimi) yaşayan kadınların insan hakları çerçevesinde sahip olduğu ve sahip olamadığı hakları sosyo-kültürel bağlamda araştırmayı amaçlamıştır. Kadın haklarının uygulanmasının önündeki engellerden olan sosyo-kültürel faktörleri tespit etmek ve anlamak amacıyla niteliksel yöntemin kullanılması tercih edilmiştir. Bu araştırmanın evrenini Erbil şehir merkezinde ve kırsalda farklı yerlerde yaşayan kadınlar oluşturmuştur. Katılımcılar eğitim seviyelerine göre seçilmiştir; buna göre görüşülen kişilerin asgari eğitim düzeyi lisans ve üzeridir. Eğitim düzeyinin ortak ve bireysel sorunları tespit ve ifade etme sürecinde olumlu etkisi olduğu düşünülerek, çalışmada amaçlı örneklem yöntemi en iyi örneklem seçim olarak görülmüştür. Araştırmada 20 kişiyle yarı-yapılandırılmış mülakatla yürütülmüştür. Görüşmeler 19 Haziran-15 Temmuz 2021 tarihleri arasında gerçekleştirilmiş olup, ağırlıklı olarak ZOOM platformu üzerinden gerçekleştirilen 14 katılımcıyla görüşme sırasında ZOOM platformunu kullanmakta zorlandıkları için MESSENGER üzerinden görüşülen 6 katılımcıyla yapılmıştır. Elde edilen bulgulara ve literatüre dayanarak sonuç kısmı yazılmıştır. Theoretically, human rights are rights inherent to all human beings, regardless of sex, religion, language, color, race, nationality, ethnicity, or any other status in society. Human rights are universal irrespective of the status of people and where they live. The governments of countries across the globe are obligated to promote and protect the fundamental principles of individual freedom. Many countries have recognized the Universal Declaration of Human Rights in their constitutions; however, many difficulties arise in their implementation due to the fact that the implementation of human rights has strong relevance to society's political, economic, and socio-cultural structures. the main aim of this thesis is to determine the effects of cultural, social, political, and economic conditions on the development of women's rights and to investigate the rights of women living in Kurdistan Regional Government (KRG). In order to have deep information about sociocultural factors that negatively affect women's rights and to have a clear understanding of these factors, the qualitative method was considered the best choice for this study. The population of this study was selected from women who live in different places in the city center and countryside of Erbil. The minimum level of education of the interviewees is bachelor's degree and above. In this study, the samples were selected according to their levels of education because women at this level can talk about their experiences and their point of views on the situation more comfortably. In this regard, the purposive sampling method was considered as the best sample choice for our research in the study. 20 people were interviewed in the study. The interviews were undertaken between June 19 -July 15, 2021. The ZOOM platform was used to interview the participants but only 6 of the 20 participants were interviewed via MESSENGER because they had difficulty using the ZOOM platform during the interview. The conclusion part was written based on the results obtained from data analysis and literature review.

ÖZET SURİYELİ MÜLTECİ KADINLARIN ENTEGRASYONU: BAŞAKŞEHİR ÖRNEĞİ Arap Baharı 18 Aralık 2010 tarihinde Tunus’ta protestolar ile başlamış, domino etkisi göstererek hem Kuzey Afrika’ya hem de Orta Doğu’ya yayılmıştır. Mısır’da 30 yıllık diktatör Hüsnü Mübare

Yalan ifadeler, beyaz, siyah, gri, pembe, büyük, küçük, zararlı, zararsız, özgecil, bencil gibi sıfatlarla gündelik hayatta çok farklı şekillerde anılmakta ve kullanılmaktadır. Kişiler bazen bir kişiyi suçlarken “bana büyük bir yalan söyledi, onu affedemem” diyebilirken bazen kendilerini “ama sen kırılma diye sana küçük, beyaz bir yalan söyledim” diyerek meşrulaştırmaktadırlar. Kişiler yalanları tek başlarına söyleyebildikleri gibi bazen de arkadaşlarından, ailelerinden yardım alarak grup halinde yalan söylemektedirler. Kişiler kimi zaman başkasını korumak için yalan söylerken kimi zaman da kendilerine fayda sağlamak için yalanlara başvurmaktadırlar. “Yemeğimi beğendiniz mi?” diye soran bir ev sahibine; okula, işe gitmemek için doktordan rapor alırken doktora; gündelik hayatta veya iş başvurularında izlenim yönetimi için iş verenlere; istemediğimiz şekilde damgalanmamak için içinde bulunduğumuz gruba vb. birçok sayısız etkileşim sürecinde yalanlara başvurulabilmektedir. Yalana maruz kalan kişi kimi zaman gerçeklerin kendilerinden saklandığını anlar ve yalan söyleyen kişiye olan güvenlerini yitirebilir kimi zaman yalanın kendilerini korumak için söylendiğini kabul eder ve o kişiye daha fazla güven duymaya başlayabilirler. Son tahlilde kişiler ve gruplar zaman zaman yalan söyler zaman zaman da yalanlara maruz kalırlar. Bu yüksek lisans tezi de insanlık tarihi kadar eski gündelik hayatın içerisinde varlığını yoğun bir şekilde gösteren yalan olgusunu ele almaktadır. Bu çalışma yalan ifade ve yalan söylemeyi epistemolojik ve ontolojik olarak inceleyerek başlayacak ve yalan ifadelerin grup veya insan etkileşimlerinde nasıl ve neden kullanıldıklarını ve bu etkileşimlerin sonuçlarını irdeleyecektir. Hangi yalanların kabul edilebilir sayılırken hangilerinin kabul edilemez oldukları ve yalan söylemek ile ahlak arasındaki ilişki ele alınacaktır. Yalanların sadece bireysel bir davranış olmadığı, grupların da yalan söyleyebileceği üzerinde durulacaktır. Tüm bunların sonucundan hareketle yalanların sosyal gerçekliği tekrar ve tekrar nasıl ürettiği ve kişiler veya gruplarası güven ilişkilerini nasıl etkilediğine odaklanılacaktır. Simmel’in etkileşim biçimleri teorisinden hareketle yalan bir etkileşim biçimi olarak ele alınacaktır, etkileşimin öznelerine, yani yalan söyleyen ve yalana maruz kalanların birbirilerini nasıl etkilediklerine ve bu etkileşimlerin doğurduğu toplumsal sonuçlara odaklanılacaktır. Burada yalan olgusunun sosyolojik bir olgu olduğunu ispat etmek amaçlanmaktadır. Çünkü literatürde de görüleceği üzere yalan söylemek bireysel bir davranış olarak ele alınmış ve sosyolojik perspektiften yapılan incelemeler eksik kalmıştır. Bu tez çalışması için nicel ya da niteliksel bir araştırma yapılmamıştır. Ancak yapılan diğer araştırmalardan yola çıkarak soyutlamalar elde edilmiştir. Dolayısıyla bu çalışma teorik bir çalışmadır. Çalışmanın bulgularına göre öncelikle yalan söylemek her zaman bireysel biriidavranış değildir, zaman zaman grupların da yalan söylemeleri mümkündür. İkinci sonucuna göre siyah ve kötücül ben merkezli yalanların yaygınlaşması toplumsal güvensizliği doğurarak etkileşimlerin gerçekleşmesine engel olmakta ve toplumlaşmayı olumsuz anlamda etkilemektedir. Özgecil ve beyaz yalanlar ise etkileşimde yarattıkları yeni simüle edilmiş gerçeklikler ile kişilerin daha hızlı etkileşime girmelerini sağlayarak toplumlaşmaya yardımcı olmaktadır. Dolayısıyla yalanlar sadece toplumun çözülmesine veya etkileşimlerin güçlenmesine sebep olmamaktadır. Yalan olgusu kendi içerisinde dikotomik bir dengeyi barındırmaktadır. False statements are mentioned and used in many different ways in daily life with adjectives such as white, black, gray, pink, big, small, harmful, harmless, altruistic, selfish. While people can sometimes say \"he told me a big lie, I can't forgive him\" when accusing someone, sometimes they justify themselves by saying \"but I told you a little white lie so you don't get offended\". While they lie alone, they sometimes lie in groups with the help of their friends and families. While people sometimes lie to protect others, they sometimes resort to lies to benefit themselves. “Did you like my meal?” asks a landlord; to the doctor while receiving a report from the doctor for not going to school or work; to employers for impression management in everyday life or job applications; to the group we are in, etc., so as not to be stigmatized as we do not want. they can resort to lies in many and countless interaction processes. The person exposed to the lie sometimes realizes that the truth is hidden from them and may lose their trust in the liar, sometimes they accept that the lie was told to protect them and they may start to trust that person more. In the final analysis, individuals and groups sometimes lie and sometimes they are exposed to lies. This master's thesis deals with the phenomenon of lying, which is in the middle of daily life as old as human history. This study will begin by examining false statements and lying epistemologically and ontologically, and will examine how and why false statements are used in group or human interactions and the consequences of these interactions. Which lies are acceptable and which are not, and the relationship between lying and morality will be discussed. It will be emphasized that lies are not just an individual behavior, but that groups can also lie. As a result of all these, it will be focused on how lies repeatedly reproduce social reality and how they affect relationships of trust between individuals or groups. Based on Simmel's theory of interaction forms, lying will be considered as a form of interaction. Here, the focus will be on the subjects of interaction, that is, how those who lie and those exposed to lies affect each other and the social consequences of these interactions. Here, it is aimed to prove that the lie phenomenon is a sociological phenomenon. Because, as can be seen in the literature, lying has been considered as an individual behavior and studies from a sociological perspective have been lacking. No quantitative or qualitative research was conducted for this thesis. However, abstractions have been obtained based on other researches. Therefore, this study is a theoretical study. According to the findings of the study, lying is not always an individual behavior, it is possible for groups to lie from time to time. According to the second result, the prevalence of black and malicious self-centered lies creates social distrust, prevents interactions and negatively affects socialization. Altruistic and white lies, on the other hand, help socialization by enabling peopleivto interact faster with the new simulated realities they create in interaction. Therefore, lies do not only cause the dissolution of society or the strengthening of interactions. The phenomenon of lying contains a dichotomous balance within itself.

Bu çalışma, 2011 yılında başlamış olan Suriye'den Türkiye'ye doğru yaşanan kitlesel ve zorunlu göçü; İstanbul'da ikamet etmekte ve eğitim görmekte olan 7-18 yaş aralığındaki göçmen çocuklar özelinde ele alan nicel ve nitel bir araştırmadır. Araştırmada öncelikle Suriyeli göçmenlerin Türkiye'ye göç süreci incelenmiş olup, ana temayı göçmen çocukların Türkiye'de yaşadıkları süre zarfında kimlik, vatan ve vatandaşlığa ilişkin izlenimleri oluşturmaktadır. Çalışmanın teorik kısmında; göç ve göç olgusu, göç çeşitleri ve göçmen politikaları açıklanmış olup, kimlik, aidiyet ve vatan kavramları da alt başlıklarıyla beraber incelenerek araştırmanın teorik çerçevesi çizilmiştir. Çalışmada 160 göçmen çocukla anket ve 17 göçmen çocukla da yapılmış olan derinlemesine mülakatlar neticesinde; çocukların göç süreci içerisinde kimlik, vatan/vatandaşlık ve aidiyet ilişkilerine ilişkin bakış açıları anlaşılmaya çalışılmış ve elde edilen bulgular ile durum analizleri yapılmıştır. Çalışmada karma bir araştırma metodu izlenmiş olup, elde edilen bulgular tümevarım metoduyla açıklanmaya çalışılmıştır. The present study is quantitative and qualitative research which is about forced mass migration which began 2011 from Syria to Turkey focuses on immigration children aged 7-18 who live and continue their education in İstanbul. The process of migration to Turkey of Syrian immigrants has been examined in the study. The main theme of the thesis constitutes impressions immigrant children which is about on identity, homeland, and citizenship during the time they lived in Turkey. In the theoretical part of the study; migration and migration phenomenon, migration types and immigration policies are explained. In addition, the concepts of identity, sense of belonging and homeland have been examined along with their sub-headings. In the study, 160 immigrant children were surveyed and 17 immigrant children were interviewed. As a result of these surveys and interviews, children's perspectives on identity, homeland/citizenship, and a sense of belonging were tried to understand, and situation analysis was made with the findings obtained. A mixed research method is used in the study. The results obtained were tried to be explained by the induction method. 202

ÖZET 2011 yılında meydana gelen Suriye'deki iç savaş nedeniyle milyonlarca Suriyeli sığınmacı ülkelerinden göç etmiştir. Türkiye de bu süreçte açık kapı politikası uygulayarak, sığınmacıları ülkeye kabul etmiş, her türlü maddi ve manevi destek sağlamıştır. Gelen sığınmacıların bir bölümü kamplara yerleştirilirken, diğer bir kısmı ise kamp dışında Türkiye'nin farklı şehirlerinde yaşamlarını sürdürmüşlerdir. Göç sürecinde kuşkusuz en çok etkilenen kesim ise sığınmacı çocuklar olmuştur. Ailelerinin refakatiyle göç ettikleri ülkede göçün etkilerini sığınmacı çocuklar da yaşamışlardır. Gelişen bu süreçte sığınmacı çocuklar, ulusal ve uluslararası basında yaşadıklarıyla haber metinleri arasında yerlerini almışlardır. Bu çalışmayla Star, Hürriyet ve Cumhuriyet gazetelerinin 2015 ve 2016 yıllarında çıkan haberlerinde Suriyeli sığınmacı çocukların nasıl temsil edildiği ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışma sonucunda gazetelerin ideoloji ve politik anlayışlarının haber metinlerine yansıdığı fakat sığınmacı çocuklara yönelik olumsuz bir bakış açısına sahip olmadıkları görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Göç, Suriyeli Sığınmacı Çocuklar, Göçmen, Mülteciler, Medyada Temsil ABSTRACT Due to the civil war in Syria in 2011, millions of Syrian refugees had to emigrate from their countries. in Turkey, in this process by applying open-door policy, asylum seekers adopted country, has provided financial and moral support. Placing a portion of the Syrians came to the camp of refugees, while another part continued their life in different cities of Turkey outside the camps. In the process of migration, undoubtedly the most affected were the children of asylum seekers. In the country where they were accompanied by their families, refugee children experienced the effects of migration. In this process, asylum-seeker children have taken their places among the news texts with their experiences in national and international press. In this study, it is tried to reveal how Syrian refugee children are represented in the news of Star, Hürriyet and Cumhuriyet newspapers in 2015 and 2016. As a result of the study, it was seen that the ideology and political approaches of the newspapers were reflected in the news texts but did not have a negative perspective towards asylum seekers. Key Words: Migration, Syrian Refugee Children, Migrants, Refugees, Representation in the Media 109

Lübnanlı meşhur yazar Amin Maalouf, eserlerinde Orta Doğu tarihini, Batılılara kendi dilleriyle anlatmakta ve Batı’nın oryantalist düşünce yapısını bir veri olarak çok iyi değerlendirmektedir. Sahiplendiği Doğu ağırlıklı kimliği eserlerine çok iyi yansıtan Amin Maalouf, kendisini çok kimlikli ve çok kültürlü biri olarak tanımlamaktadır. Yazar bu özelliklerinin yanı sıra oryantalist nitelikler barındırmaktadır.“Amin Maalouf’un Romanlarında Orta Doğu ve Orta Doğu Sorununa Bakış” adlı bu çalışmada, oryantalist nitelikleriyle Maalouf’un Orta Doğu’ya ve Orta Doğu sorununa nasıl baktığı konusu ele alınmıştır. Çalışmada içerik analizi esas alınmıştır. Bu kapsamda, öncelikle ilgili kavramlara yönelik literatür incelemesi yapılmıştır. Daha sonra da Amin Maalouf’un romanları, içerik analizi (içerik çözümleme) yöntemi ile ele alınmış; romanların kurgusu ve kişi kadrosu ile romanların mekân ve zaman özellikleri “Orta Doğu”ya yönelik kavramsal çerçeveden hareketle oryantalizm perspektifinden değerlendirilmiştir. İçerik çözümlemesi pragmatik ve dogmatik yaklaşımlar kullanılarak yapılmıştır. Çalışmanın sonucunda Maalouf’un, oryantalist olarak görüldüğü için her ne kadar bazı çevreler tarafından çok uluslu, çok kültürlü ve barışçıl söylemleri eleştirilse de, bir Orta Doğulu olarak eserlerinde Orta Doğu’yu tüm yönleriyle ve tüm gerçekliğiyle çarpıcı bir şekilde yansıttığı sonucuna varılmıştır. --------------------THE PERSPECTIVE ON THE MIDDLE EAST AND MIDDLE EAST PROBLEMS IN AMİN MAALOUF'S NOVELSThe famous Lebanese writer Amin Maalouf, whose works have been translated into many languages, tells the history of the Middle East in their own language to Westerners and evaluates the orientalist thinking of the West very well. Maalouf, who reflects his Eastern identity in his works, defines himself as a multi-identity and multiculturalist. Besides these features, the author possesses orientalist characteristics.In this study, named “Perspectives on the Middle East and the Middle East Problems in Amin Maalouf's Novels”, the issue of how Maalouf looks at the Middle East and the Middle East problems with its orientalist qualities have been discussed. The study was based on the content analysis model. In this context, first of all, literature review was conducted about realted studies and concepts. Then, Amin Maalouf's novels were analyzed by content analysis; the fiction of the novels and the staff, and the space and time characteristics of the novels were evaluated from the perspective of orientalism, based on the conceptual framework for the Middle East. In content analysis, pragmatic and dogmatic approaches were used. At the end of the study, it was concluded that Maalouf, as a Middle Eastern origin, reflects the Middle East in all its aspects and in all its reality in his works, although he is criticized as a multinational, multicultural and peaceful discourse by some circles just because he is regarded as an orientalist.