Search

Acute otitis externa is an infection of the outer ear canal that can occur at any age and is diagnosed by symptoms and examination findings. The aims of our study were to understand the seasonal frequency of acute otitis externa and to determine the susceptibility of causative bacteria to ciprofloxacin. Discharge samples were collected from the external ear canals of 76 patients diagnosed with acute otitis externa. The samples were evaluated and culture-antibiogram results were compiled. Routine microbiological methods were used for the reproduction of clinical material as bacterial and fungal cultures. The 76 enrolled patients were 18–80 years old (mean 41.6 years). Acute otitis externa occurred most frequently during summer, especially in July. Culture results revealed Pseudomonas aeruginosa growth in 30 cases (39.4%), Staphylococcus aureus in 18 cases (23.6%), and Serratia spp. in 5 cases (6.5%), while fungal growth was observed in 10 cases (13.1%). The antibiogram analyses determined ciprofloxacin resistance in P. aeruginosa in 13 patients (43.3%) and in S. aureus in 6 patients (33.3%). Acute otitis externa should be treated with antibiotics in accordance with culture antibiogram results, while keeping in mind that bacterial causes could be ciprofloxacin resistant.

The coronavirus epidemic (COVID 19) has brought with it new work experiences as well as some difficulties for those working in the field of audiology and patients benefiting from audiology services. Social isolation and the use of masks have revealed communication difficulties for individuals who have hearing difficulties and benefit from hearing rehabilitation. Although the decrease in visual cues makes communication difficult, speaking with familiar people at home and less background noise, more favorable listening conditions have created a suitable environment for patients with low speech intelligibility in noise. Face-to-face communication is important for communication between healthcare professionals and patients. Personal contact has been reduced to contain the spread of the epidemic. Procedures requiring close personal contact such as auditory brainstem responses (ABR) and Videonystamography (VNG) have been postponed. There were delays in fitting settings of patients using cochlear implants and hearing aids. Except for very urgent cases, patients could not benefit from hospital services. Disruptions in hearing health services affected patients psychologically. It has brought the obligation of those working in the field of audiology to provide services in different fields. COVID 19 ushered in a new era that included a re-evaluation of the delivery of audiology services. It was accepted that the concepts of teleaudiology and tele rehabilitation are necessary. Quick adaptation to these applications was achieved. Follow-up is very important for rehabilitation effectiveness in audiology patients. The effects of the COVID 19 crisis continue to be widespread. Audiology clinics need to rapidly develop and disseminate innovative digital and telehealth approaches in response to the changing situation. In this review, the positive and negative effects of the audiology services of the COVID 19 crisis on patients and employees and the audiological approach will be discussed., Koronavirüs (COVID 19) pandemisi, odyoloji alanında çalışanlar ve odyoloji hizmetinden faydalanan hastalar için birtakım zorlukların yanında yeni iş deneyimlerini de beraberinde getirmiştir. Sosyal izolasyon ve maske kullanımı işitme güçlüğü yaşayan, işitme rehabilitasyonundan faydalanan bireyler için iletişim güçlüklerini ortaya çıkarmıştır. Görsel ipuçlarının azalması iletişimi zorlaştırmakla beraber evde tanıdık kişilerle konuşma ve arka plan gürültüsünün az olması, daha elverişli dinleme koşulları gürültüde konuşma anlaşılırlığı az olan hastalar için uygun ortam oluşturmuştur. Yüz yüze iletişim, sağlık çalışanları ve hastalar arasındaki iletişim için önemlidir. Salgının yayılmasını kontrol altına almak için kişisel temas azaltıldı. İşitsel beyin sapı yanıtları (ABR) ve videonistagmografi (VNG) gibi kişisel yakın temas gerektiren prosedürler ertelendi. Koklear implant ve işitme cihazı kullanan hastaların fitting ayarlarında gecikmeler yaşandı. Çok acil durumlar dışında hastalar hastane hizmetinden faydalanamadılar. İşitme sağlığı hizmetlerinde yaşanan aksaklıklar hastaları psikolojik olarak etkilemiştir. Odyoloji alanında çalışanların farklı alanlarda hizmet verme yükümlülüğü ortaya çıktı. COVID 19, odyoloji hizmetlerinin sunum şeklinin yeniden değerlendirmesini içeren yeni bir dönem başlattı. Tele odyoloji, tele rehabilitasyon kavramlarının gerekli olduğu benimsendi. Bu uygulamalara hızlı adaptasyon sağlandı. Odyoloji hastalarında rehabilitasyon etkinliği için takip çok önemlidir. COVID 19 krizinin etkileri yaygın olarak devam etmektedir. Odyoloji kliniklerinde değişen duruma yanıt olarak yenilikçi dijital ve tele-sağlık yaklaşımlarını hızlı bir şekilde geliştirme ve yaygınlaştırılması gerekmektedir. Bu derlemede COVID 19 krizinin odyoloji hizmetlerinin hasta ve çalışanlar üzerine olumlu, olumsuz etkileri ve odyolojik yaklaşım konuları üzerinde durulacaktır.

Amaç: Nötrofil Lenfosit Oranı (NLO) ve Trombosit Lenfosit Oranı (PLR) testleri, tüm hekimler tarafından hesaplanabilen ucuz testlerdir. Bu çalışmanın amacı kronik efüzyonlu süpüratif otitis media tanılı hastalarda NLO ve PLO arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya Ağustos 2015 ile Ağustos 2018 tarihleri arasında kronik süpüratif otitis media tanısı almış hastalar dahil edildi. Bu hastaların hemogram parametreleri hastane otomasyon sisteminden alınarak retrospektif olarak değerlendirildi. Her hasta için NLO ve PLO değerleri, nötrofili lenfosit ile, trombositi lenfosit sayılarıyla bölünerek hesaplandı. Demografik olarak yaş, cinsiyet, klinik tanı ve laboratuvar parametreleri değerlendirildi. Kontrol grubu, vaka grubundaki her hasta için kronik efüzyonlu kronik süpüratif orta kulak iltihabı tanısı olmayan bir hastadan oluştu.Bulgular: Yapılan analiz sonucunda; CRP, ESR, WBC, MPV, PLR, NLR değerleri trombosit sayısı dışında kronik otitis media grubunda istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu (p, Aim: Neutrophil to lymphocyte ratio (NLR) and Platelet-lymphocyte ratio (PLR) tests are inexpensive tests that can be calculated by all physicians. The aim of this study was to investigate the relationship between NLR and PLR in patients with chronic suppurative otitis media with chronic effusion.Materials and Methods: In this study, patients diagnosed with chronic suppurative otitis media between August 2015 and August 2018 were included. Hemogram parameters of these patients were obtained from hospital system and evaluated retrospectively. The NLR and PLR values for each patient calculated as dividing neutrophil by lymphocyte, platelet by lymphocyte counts respectively. Demographically, age, gender, clinical diagnosis and laboratory parameters were evaluated. The control group consisted of one patient without a diagnosis of chronic suppurative otitis media with chronic effusion for each patient in the case group.Results: As a result of the analysis it was found that; CRP, ESR, WBC, MPV, PLR, NLR values were statistically significantly higher in the chronic otitis media group except platelet count (p

Primary tumors of the nasal cavity can be classified as benign or malignant. Patients with tumors of the nose and paranasal sinuses are usually diagnosed in the advanced stages of the disease. The aim of this study was to evaluate the data of patients who were operated for sinonasal masses in our clinic in light of the literature. Between January 2016 and December 2018, 357 cases of sinonasal masses presenting to the Otorhinolaryngology Department of the Health Science University at the Samsun Training and Research Hospital were retrospectively screened and included in the study. Of the 357 patients included in the study, 256 (72%) were male, and 101 (28%) were female. The most common symptom was nasal obstruction (90%). Most of the benign cases were nasal polyps (90.2%), while the next most frequent diagnosis was inverted papilloma (4.7%). Malign neoplasms were found in 11 cases, and five were found to be squamous cell carcinomas (SCC). All benign cases were treated surgically, and the malignant cases were treated according to the diagnosis. In conclusion, although the symptoms of the 357 patients with sinonasal mass were similar, histopathological evaluation revealed 96.9% benign and 3.1% malign pathologies. The malign/benign ratio was 3.08. Malignancy should therefore be considered as a possibility in patients with nasal bleeding and facial swelling.

Amaç:Kronik otitis mediada dirençli mikroorganizmalar tedavi yanıtsızlığınave morbiditeye neden olmaktadır. Bu nedenlerden dolayı, üç yıllık dönemde, Kulak Burun Boğaz Hastalıkları polikliniğimizekronik otitis media tanısı ile başvuran hastalardan alınan dış kulak yolu kültürsonuçlarının incelemesi yapılmıştır.Gereçve Yöntem: 1 Ağustos 2015-1 Ağustos 2018tarihleri arasında herhangi birkulak operasyonu geçirmemiş kronik otitis media tanılı 66 hastadangönderilen dış kulak yolu kültür sonuçları retrospektif olarak incelenmiştir. Hastaların yaşı, cinsiyeti, başvuruzamanı (yıl/mevsim/ay), otoskopik ve odyolojik muayene bulguları, operasyonöyküleri ve dış kulak yolu kültür sonuçları ayrıntılı olarak kaydedilmiştir. Üreyenmikroorganizmaların tanısında rutin mikrobiyolojik yöntemler kullanılmıştır.Bulgular:Altmış altı hastadan gönderilen toplam73 kültür örneği incelenmiştir. 73 kültürün 62’sinde (% 84.9) üreme saptanırken, 11’inde (% 15.1) üreme saptanmamıştır. En sık olarak Pseudomonas aeruginosa (%42.4) üremesi tespit edilmiştir. Dört hastada(%4) polimikrobiyal üreme olmuştur. 9 hastadan (%13.6) alınan kültürlerde mayaüremesi saptanmıştır. Etkin tedavi sonrası nüksgelişen 7 hastadan dış kulak yolu kültürü tekrar alınmıştır. Tekrarlayan kulakakıntıların çoğunun (n:4, %57.1) tedavi sonrası ilk 6 ay içerisinde geliştiğive gelişen hastalarda en sık üreyen etkenin Pseudomonas aeruginosa (n:5, %71.4) olduğu tespit edilmiştir. Sonuç:Kronik süpüratif otitis media tanılı hastalardaetken mikroorganizmaların tespitinin, uygunantibiyotik tedavileri konusunda yol gösterici olacağı kanaatindeyiz., Introduction:Resistant microorganisms in chronic otitis media lead to treatment failure and morbidity. For these reasons, in a three-year period, the results of external ear canal culture from patients whom admitted to the out patient clinics of the Ear Nose Throat Disease (ENT) department with the diagnosis of chronic otitis media were examined.Materials and Methods:Between August 2015 and August 2018, the results of external ear canal culture sent from 66 patients with chronic otitis media without any ear surgery were retrospectively reviewed.Theages, sexes, admission time (year/ season/month), symptoms at admission, otoscopic and audiologic findings, history of operation and external ear canal culture results of the cases were recorded elaborately. Identification of isolated microorganisms were examined byc onventional method.Results:Seventy three culture samples sent from 66 patients were examined. While microorganism growth was found in 62 (84.9%) of 73 cultures, no growth was observed in 11 (15.1%).Pseudomonas aeruginosa (42.4%) was the most common isolated microorganism from cultures. Polymicrobial growth was observed in the cultures of 4 patients (4%).Yeast growth was detected in 9 patients (13.6%). Out of 7 patients who had recurrence after effective treatment, external ear canal culture was taken again. It was determined that most of the recurrent ear currents (n: 4, 57.1%) developed within the first 6 months after treatment and Pseudomonas aeruginosa (n: 5, 71.4%) was the most common causative agent.Conclusion:We believe that the determination of responsible microorganisms in patients with chronic suppurative otitis media will guide the appropriate antibiotic treatment.

ÖZET Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Kulak Burun Boğaz Anabilin Dalı polikliniğine Şubat-Ekim 2001 tarihleri arasında başvuran ve kronik rinosinüzit tanısı alan 100 hasta ile kontrol grubunu oluşturan sinonazal yakınması olmayan 32 olgu koronal paranazal tomografideki anatomik varyasyonlar ve mukozal patolojiler yönünden incelenmiştir. Çekilen koronal paranazal tomografilerde; Agger nazi hücresi, konka bülloza, septum deviasyonu, hiperpnömatize etmoid bulla, Haller hücresi, paradoks orta konka, pnömatize unsinat proçeş gibi paranazal anatomik varyasyonlar var yada yok şeklinde değerlendirilmiş ve sinüslerdeki mukozal patolojiler kaydedilmiştir. Kontrol grubunda en az bir anatomik varyasyon bulunma oranı %64.1 iken rinosinüzitli hastalarda bu oran %87.5 olarak saptandı. En sık tespit edilen varyasyon olan agger nazi hücresi kontrol grubunda %34.3, rinosinüzitli grupta ise %53.5 olarak bulundu. İki grup arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p0.05). Rinosinüzitli hastalarda maksiller sinüsün %66.5, ön etmoid sinüsün %42.5, frontal sinüsün %32.5, arka etmoid sinüsün %20.0 ve sfenoid sinüsün %18.5 oranında tek veya kombine şekillerde etkilenmiş oldukları görüldü. Anatomik varyasyonlar ile sinüslerin mukozal patolojileri arasındaki ilişki değerlendirildi. Agger nazi hücresi, konka bülloza, septum deviasyonu, etmoid bulla ve Haller hücresi ile maksiller sinüzit arasında anlamlı ilişki mevcuttu. Frontal sinüzit ile agger nazi ve septum deviasyonu arasında ilişki saptandı. Ön etmoid sinüzit ile agger nazi hücresi, konka bülloza, septum devisyonu ve etmoid bulla arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki tespit edildi. 43Aynı hemikraniumda anatomik varyasyon sayısı arttıkça etkilenen sinüs sayısının da arttığı saptandı. 1 anatomik varyasyonu olan hemikraniumda rinosinüzit görülme riski hiç varyasyonu olmayan hemikraniuma göre 1.6 kat artarken, 3 anatomik varyasyonu olan hemikraniumlarda ise rinosinüzit görülme riskinin 1.9 kat arttığı saptandı. Koronal paranazal tomografi kronik rinosinüzitli hastalarda etiyolojinin aydınlatılması, mevcut anatomik varyasyonların ve mukozal patolojilerin saptanmasında üstün bir tam yöntemidir. Paranazal anatomik varyasyonlar sinüslerin ostiumlarında darlığa yol açarak veya direkt kendileri enfekte olarak rinosinüzite neden olabilmektedir Paranazal anatomik varyasyonlar kronik rinosinüzit gelişiminde önemli faktörlerdir ve rinosinüzit tedavisinde bu faktörler göz önüne alınmalıdır. 44 49