Search

Additional file 1: Supplementary material.

WOS:000515242300001 PubMed ID: 32103925 Purpose: In order to determine the clinical and sociodemographic characteristics of newly diagnosed treatment-naive asthma and COPD patients in Turkey, a multicenter study in 2012 was initiated. We aimed to investigate the characteristics and therapies of COPD patients in the original study in more detail. Patients and Methods: This nation-wide, multicentric, non-interventional, prospective, real-life observational cohort study was conducted in 122 centers. The newly diagnosed patients were not receiving any treatment before the recruitment. Their general characteristics, the combined GOLD 2011 COPD categories and exacerbation histories were noted. The patients were followed up with 3 voluntary visits for 1 year. Their adherence to the inhaled treatment according to GOLD 2011 was evaluated during follow-up visits. Results: The study included 776 COPD patients. Their mean age was 59.4 +/- 9.1 years, and 11.9% of the patients were female. 35.1% of the patientswere in the GOLD 2011 C and D category. 12.6% are frequent exacerbators, and 52.8% had at least one comorbid condition. 71.8% overtreatment rate was detected. Their attendance rates for three follow-up visits became 55.9%, 32.9% and 18.7%, respectively. The adherence rate to the treatment was measured as 81.9%. Conclusion: Although these patients were diagnosed for the first time, the GOLD C and D categories and frequent exacerbator phenotype were found at a high rate. They were usually prescribed an overtreatment regimen. We think that newly diagnosed COPD patients should be evaluated carefully, and best effort should be made to treat these patients in accordance with the recommendations of the major COPD guidelines. Abdi Ibrahim Ilac San. ve Tic. AS, Turkey; Abdi Ibrahim; Sanofi; AstraZenecaAstraZeneca; NovartisNovartis; Deva The study is financially supported by "Abdi Ibrahim Ilac San. ve Tic. AS, Turkey." All authors are members of the advisory board of the study and received payment from "Abdi Ibrahim Ilac San. ve Tic. AS, Turkey" for this. Professor Hakan Gunen reports non-financial support from AbdiIbrahim Pharmaceutical Company, during the conduct of the study; AbdiIbrahim Turkey Pharmaceutical Company paid the publication processing fee, outside the submitted work. Dr Tevfik Ozlu reports personal fees from Abdiibrahim, during the conduct of the study; Prof. Dr. Oznur Abadoglu reports grants from Abdi Ibrahim, during the conduct of the study. Dr Bilun Gemicioglu reports Clinical research grants from Sanofi, AstraZeneca, Novartis; Consultancy or lecture grants from Abdi Ibrahim, Deva, Novartis, during the conduct of the study. Prof. Dr. Zeynep Misirligil report grants, personal fees from Abdi Ibrahim Ilac San. ve Tic. AS, during the conduct of the study. The authors report no other conflicts of interest in this work.

Prevalence of tuberculosis (TB), persistently having a downward trend until the beginning of 1980s in developed countries, re-surged with the appearance of AIDS, decrease of funding for health due to economical reasons in governmental policies, unequal distribution of the general capital, increase in dimensions of alcoholism, homelessness and illicit drug use. At the end of 1990s, these countries mainly the USA, one by one, declared to the world that they had lost the war against TB and immediate precautions should be taken. Just after that, they accepted Directly Observed Therapy (DOT), having an already demonstrated efficacy against TB with studies, which means giving the drugs by hand twice or thrice weekly and directly observing patients' swallowing as the standard treatment, even getting further as an obligation by laws. For our country, it is known by everybody that the war against TB was already lost and the problem of drug resistance reached enormous dimensions. Even according to optimistic statements in the official numbers, it is a fact that we are in a 2 fold worse situation in average than the worst situation of those countries already declaring that they had lost the war against TB. Starting off here, after the immediate completion of necessary organisation, DOT application, in contrary to the general prejudice indeed being cheaper and decreasing relapse and multi-drug resistance rates, seems the only solution to the problem as the standard and obligatory application by laws in our country too. In our review, considering the previous literature, we attempted to discuss DOT applications and results in the world and things to be done for this aspect in our country. Key words: Directly observed therapy, tuberculosis, treatment compliance, Bin dokuz yüz seksenlerin başına kadar gelişmiş ülkelerde sürekli azalma eğiliminde olan tüberküloz (TBC) prevalansı, bu tarihten sonra AIDS hastalığının ortaya çıkması, devlet politikalarında sağlığa ayrılan payın ekonomik nedenlerle azaltılması, toplumlardaki gelir dağılımının giderek bozulması ile birlikte alkolizmin, evsizliğin ve uyuşturucu kullanımının büyük boyutlara ulaşması gibi sebeplerle yükselmeye başlamıştır. 1990'ların sonuna gelindiğinde başta Amerika olmak üzere bu ülkeler tek tek TBC'ye karşı yaptıkları savaşı kaybettiklerini ve acil önlemler alınması gerektiğini tüm dünyaya ilan etmişlerdir. Hemen ardından ise yapılan çalışmalarla TBC ile mücadelede etkinliği çok daha önceden ispatlanmış olan ve hastalara haftada iki veya üç kez ilaçların elden verilmesi ve yuttuğunun gözlenmesi olarak tanımlanan Doğrudan Gözetimli Tedavi (DGT) uygulamasını standart tedavi olarak kabul etmişler ve hatta daha da ileri giderek kanunlarla zorunlu hale getirmişlerdir. Ülkemiz açısından ele alındığında ise TBC ile savaşın çoktan kaybedildiği ve ilaç direnci probleminin inanılmaz boyutlara ulaştığı herkesçe bilinmektedir. Resmi rakamlarda belirtilen iyimser tahminlere göre bile şu anda, savaşı kaybettiğini daha önce ilan eden ülkelerin en kötü halinden ortalama 2 kat daha kötü durumda olduğumuz bir gerçektir. Buradan yola çıkarak, TBC tedavisinde önyargıların aksine daha ucuza mal olan, relaps ve çok ilaca direnç oranlarını azaltan DGT uygulamasının gerekli organizasyonun acil olarak yapılmasını takiben ülkemiz için de resmi, standart ve kanuni olarak zorunlu uygulama haline getirilmesi tek çözüm gibi görünmektedir. Derlememizde daha önceki literatürler ışığında dünyadaki DGT uygulamalarını, sonuçlarını ve ülkemizde bu yönde neler yapılması gerektiğini tartışmaya çalıştık. Anahtar kelimeler: Doğrudan gözetimli tedavi, tüberküloz, tedavi uyumu

Role of systemic corticosteroids (CS) ¡n treatment of chronic obstructive pulmonary diseases (COPD) is quite controversial. Considering side effects of systemic CS, their efficacy should be clearly documented with objective criteria before their chronic utilization. In our study, 25 grade II (n=20, FEV1 between 49 and 35%) and grade III (n=5, FEV1, Kronik obstrüktif akciğer hastalıklarının (KOAH) tedavisinde sistemlk kortikosteroidlerin (KS) yeri oldukça tartışmalıdır. Sistemlk KS'lerin yan etkilerinden dolayı kronik kullanımlarında kesin faydalı olduklarının objektif kriterlerle belirlenmesi esastır. Çalışmamızda toplam 25, evre II (n=20, FEV1:%49 He %35arasında) ve evre III(n=5, FEV1

Right aortic arch anomaly (RAAA) is a seldomly encountered condition. As it may present with other vascular abnormalities, it may also present alone. It usually becomes symptomatic at childhood, and symptoms like dyspnea and dsyphagia, if there is compression on trachea or esophagus, may be encountered. Sometimes it is coincidentally diagnosed with radiological methods in asymptomatic individuals who were admitted to the hospital for other reasons. RAAA was diagnosed with by chest x-ray and dynamic thorax computed tomography for asymptomatic a 47 year-old woman who was admitted to the hospital due to a traffic accident. This patient was presented as a case report since it is a rarely seen syndrome diagnosed coincidentally in patients who remained asymptomatic for several years. Key words: Right aortic arch anomaly, Chest x-ray, Thorax computed tomography., Sağ aortik ark anomalisi (SAAA) nadir görülen bir durumdur. SAAA başka damarsal anomalilerle birlikte olabileceği gibi tek başına da olabilir. Genellikle çocuklukta semptomatik hale gelir, trakea veya özafagusa bası durumunda nefes darlığı, disfaji gibi şikayetlere yol açabilir. Bazen SAAA tanısı, semptom vermeksizin başka bir nedenle hastaneye başvuran kişilerde istenen radyolojik görüntüleme yöntemleri ile tesadüfen konulur. 47 yaşına kadar herhangi bir şikayeti olmayan bayan hastaya travma sonrası çekilen akciğer grafisi ve dinamik toraks tomografisindeki bulgulara dayanarak SAAA tanısı konuldu. SAAA az görüldüğü ve hastamız uzun yıllar semptom vermediği için olgu sunusu olarak sunulmuştur. Anahtar kelimeler: Sağ aortik ark anomalisi, Akciğer grafisi, Toraks bilgisayarlı tomografisi.

Silicosis which is one of the oldest known occupational diseases is characterized by an irreversible and progressive fibrotic reaction occuring in the lungs caused by inhaling crystalline silica dust. Effective treatment for silicosis is not available. Recently, denim sandblasting especially being made in uncontrolled small-scale workplace in primitive conditions has been a striking occupation leading to silicosis . Twenty and 28 years old male patients who work in denim sandblasting for 3 years were admitted to our clinics with complaints of dyspnea and loss of weight. Chest X ray and thorax computerized tomography revealed bilateral diffuse reticulonodular and nodular opacities which were prominent in the upper and middle zones and peripheric area of pulmonary parenchyma. Restrictive disorder was observed at their pulmonary function tests. Silicosis was diagnosed by performing transbronchial biopsy in one case. Because of the similarity of complaints, radiological findings and occupational history with the former patient, no other further and invasive procedure was performed and the other patient was also diagnosed as silicosis. In developing countries in which the labor force is very cheap, silicosis becomes a public health problem in denim sandblasters and can be prevented with improvement of working conditions. We believe that further precaution must be taken to stop darkened lives while jeans is bleaching. Key words: Denim Sandblasting; Silicosis., Bilinen en eski meslek hastalıklarından biri olan silikozis, solunabilir büyüklükteki silika kristallerinin akciğer dokusunda geri dönüşümsüz ve ilerleyici bir fibrotik reaksiyon oluşturması ile karakterize tedavisi olmayan bir hastalıktır. Son yıllarda özellikle küçük ve denetimsiz atölyelerde uygunsuz koşullarda yapılan kot kumlama işi hastalığın gelişiminde farklı bir işkolu haline gelmiştir. 3 yıldır kot kumlama işinde çalışan 20 ve 28 yaşlarında iki erkek hasta, nefes darlığı ve kilo kaybı şikayetleri ile kliniğimize başvurdu. Posteroanterior akciğer grafilerinde ve toraks bilgisayarlı tomografilerinde özellikle her iki üst ve orta zonlarda ve periferik bölgelerde yoğun yerleşimli, yaygın retikülonodüler ve nodüler opasiteler izlendi. Solunum fonksiyon testlerinde restriktif tipte ventilasyon bozukluğu saptandı. Birinci olgumuza transbronşiyal biyopsi ile silikozis tanısı kondu. İkinci olgu ise ilki ile benzer yakınmaları, radyolojik bulguları ve mesleksel maruziyet öyküsü nedeniyle ileri girişimsel inceleme yapılmadan tanı aldı. İş gücünün ucuz olduğu gelişmekte olan ülkelerde kot kumlama işinde çalışanlarda bir toplum sağlığı sorunu haline gelen silikozis çalışma şartlarının düzeltilmesi ile önlenebilir. Kotlar beyazlarken kararan hayatlara son vermek için daha fazla önlem alınması gerektiği inancındayız. Anahtar kelimeler: Kot Kumlama; Silikozis.

Debates over the utilization of theophylline that has been commonly used in the treatment of bronchial asthma and COPD, in what dosage and in which group of patients, have still been continuing, because of the pharmacodynamic properties, narrow theurepeutic range and toxic effects in high doses. In this prospective study, 41 COPD patients not utilising any systemic drug, without any additional disease and with normal hepatic enzymes who consecutively applied to our clinic were evaluated. Patients using slow release theophylline for at least 10 days were divided into 2 groups; Group I (n=20) using 400 mg/day theophylline and Group II (n=21) using 600 mg/day theophylline. Serum thophylline concentrations were measured 4 hours after the morning dose. There was no difference between the groups regarding mean age and body weight (p>0.05). Mean serum theophylline concentration was 7.07±2.61 pg/ml for Group I and 12.27±3.70 pg/ml for Group II (p, Bronşiyal astım ve KOAH tedavisinde yaygın olarak kullanılan teofilinin hangi hasta grubunda ne dozda kullanılacağı ile ilgili tartışmalar ilacın farmakodinamik özellikleri, dar törapetik sınırı ve yüksek dozdaki toksik etkilerinden dolayı halen devam etmektedir. Prospektif olarak planladığımız bu çalışmada, polikliniğimize ardışık olarak başvuran KOAH tanılı, sistemik Haç kullanmayan, ilave hastalığı olmayan ve karaciğer enzimleri normal 41 hasta değerlendirildi. En az 10 gündür uzun etkili teofilini 400 mg/gün kullanan hastalar Grup 1 (n=20) ve 600 mg/gün kullananlar Grup 2 (n=21) olarak sınıflandırıldılar. Serum teofilin düzeylerine (STD) sabah dozundan 4 saat sonra bakıldı. Gruplar arasında, hastaların yaş ortalamaları ve vücut ağırlıkları açısından anlamlı fark yoktu (p>0.05). Grup 1'deki hastaların STD 7.07±2.61 pg/ml iken, Grup 2'deki hastalar için aynı değer 12.27±3.70 pg/ml olarak bulundu (p

Objective: Although, there are methods recommended with consensus all over the world for the prophylaxis of deep venous thrombosis (DVT) and pulmonary embolus (PE), these principles of prophylaxis may be neglected in clinical practice. Materials and Methods: This study was performed to investigate the neglected prophylaxis in patients who were transferred to our clinics after the development of PE at the hospital and in floor patients with risk factors. Patients, who were hospitalized for other reasons, developed PE, and were risky for VTE were included in the study. Charts of the patients with PE (n=21) were reviewed retrospectively, and those of the patients with risk factors for VTE (n=74) were reviewed prospectively. Results: Sixteen patients with PE were female and 5 were male. Their mean age was 44,2±14,4 years. Although they have been hospitalized for 12,6±10,7 days and their mean risk factor was 2,3 (1-4), none of them were on prophylaxis. Most frequent risk factors were operation (27,1%), elderliness (25%) and trauma (10,4%). Of the 74 patients with one or more risk factors for VTE, 43 were in surgery department, 7 were in internal medicine floor and 17 were in the intensive care unit. Their mean duration of hospitalization, mean age and mean risk factor number were 15,2±8,9 days, 48,7±18,1 years and 2,7 (1-6) risk factors respectively. Only 17 of them (23%) were on prophylaxis for VTE. Most common administration of prophylaxis was noted in intensive care clinics (52,9%) whose mean risk factor was highest (2,9%), and the least prophylaxis was noted in obstetric and gynecology clinics (7,1%). Conclusion: Although PE is an important reason for the in-hospital mortality, prophylaxis for VTE has not been administered sufficiently. We think that, in case of sufficient administration of prophylaxis especially for patients with risk factors, development of VTE and/or PE incidence and their attributable morbidity and mortality will decrease. Key words: Deep vein thrombosis, Pulmonary emboli, Prophylaxis., Amaç: Derin ven trombozu (DVT) ve pulmoner emboli (PE) profilaksisinde tüm dünyada kabul gören ve rutin kullanıma girmiş yöntemler olmasına rağmen, klinik uygulamalarda mevcut proflaksi prensipleri ihmal edilebilmektedir. Bu çalışma; hastanede yatarken PE gelişerek servisimize devredilen ve venöz tromboemboli (VTE) için risk faktörü taşıyan yatan hastalarda, ihmal edilmiş profilaksiyi araştırmak için yapılmıştır. Materyal ve Metod: Başka nedenlerle yatırılan; takibi sırasında PE tanısı almış hastalar ve hastanemizde VTE için risk grubundaki hastalar çalışmaya dahil edildi. Dosyalarına ulaşılabilen PE tanılı 21 hastanın dosyası retrospektif; VTE için risk grubundaki 74 hastanın dosyası prospektif olarak incelendi. Bulgular: PE tanısı alan hastaların 16'sı kadın, 5'i erkekti ve yaş ortalaması 44,2±14,4 yıl bulundu. Tanı öncesinde ortalama 12,6±10,7 gündür hastanede yattıkları, PE için ortalama 2,3 (1-4) riske sahip oldukları, buna rağmen hiçbirisinin profilaksi almadığı tespit edildi. En sık görülen risk faktörleri sırasıyla; operasyon (%27,1), ileri yaş (%25) ve travmaydı (%10,4). VTE için bir veya daha fazla risk taşıyan 74 hastanın; 43'ü cerrahi, 7'si dahili kliniklerde ve 17'si yoğun bakım ünitesinde ortalama 15,2±8,9 gündür yatıyorlardı. Yaş ortalaması 48,7±18,1 yıl olup, ortalama 2,7 (1-6) riske sahip olmalarına rağmen, yalnızca 17 olgu (%23) VTE için profilaksi alıyordu. En sık profilaksi, risk faktörlerinin en fazla olduğu (ortalama 2,9) yoğun bakım ünitelerinde (%52,9), en az profilaksi ise kadın-doğum kliniğinde (% 7,1) kullanılmaktaydı. Sonuç: PE, hastane ölümlerinin önemli bir kısmını oluşturmasına rağmen hastanemizde VTE'nin profilaksisine gereken önem verilmemektedir. Özellikle risk grubundaki hastalara profilaksi uygulanması halinde, hastanede gelişen VTE insidansını ve buna bağlı morbidite ve mortalitenin azalacağını düşünüyoruz. Anahtar kelimeler: Derin ven trombozu, Pulmoner emboli, Profilaksi

Fourty two-year old male patient applied wih complaints of cough and dispnea. As there was evident hyperinflation in left lung on Posterior-Anterior (PA) chest roentgenogram, the patients was diagnosed to have Swyer-James (MacLeod) syndrome using the findings on ventilation/ perfusion scintigraphy, computerised thorax tomography and magnetic resonans (MR) angiography of thorax. We presented the case with the latest literature update as it is a rarely encountered syndrome. Key words: Lung, Hyperlucenct, Swyer-James ( Macleod ) Syndrome, 42 yaşında erkek hasta nefes darlığı ve öksürük şikayetleri ile başvurdu. Posterior Anterior (PA) akciğer grafisinde sol akciğerde belirgin havalanma artışı mevcut olan hastaya, ventilasyon- perfüzyon sintigrafisi, bilgisayarlı toraks tomografisi, toraks manyetik rezonans (MR) anjiyografi bulguları ile ‘Swyer-James (MacLeod) sendromu' tanısı konuldu. Nadir görülen bir sendrom olması nedeniyle son literatür bilgileri ışığında sunmayı uygun gördük. Anahtar Kelime:Akciğer, Hiperlüsent, Swyer-James (Macleod) Sendromu

Background: Many dermatologic lesions secondary to lung cancers may be encountered as paraneoplastic syndromes. But by now, very few case reports have been published showing the co -existence of lung cancer and paraneoplastic pemphigus. Case: A 73-year-old male patient, on follow up by the dermatology clinics with the diagnosis of pemphigus erythematosis for 1.5 month, was admitted to our pneumatology clinic with the chief complaint of cough, hemoptysis and weight loss. In posteroanterior chest roentgenogram and computerised thorax tomography examinations of the patient, a right sided mass with mediastinal invasion was detected. Pathologic examination of the bronchoscopic forceps biopsies from the main carina was reported as undifferentiated large cell carcinoma. Thereafter, by detailed re-examination of the dermatologic lesions with biopsies, these lesions were considered as paraneoplastic pemphigus secondary to lung cancer. Conclusion: We presented the case because of its extreme rarity and to draw attention to the fact that many dermatologic lesions, even though atypical, may be early indicators of lung cancers. Key words: Lung Cancer, Paraneoplastic Pemphigus, Diagnosis, Giriş: Bir çok deri lezyonu akciğer kanserlerine sekonder paraneoplastik sendrom olarak görülebilir. Fakat şimdiye kadar, akciğer kanserleri ile paraneoplastik pemfigus birlikteliğini gösteren çok az sayıda olgu yayınlanmıştır. Olgu: Birbuçuk aydır dermatoloji polikliniğinde pemfigus eritematozus tanısı ile takip edilen 73 yaşındaki erkek hasta öksürük, hemoptizi ve kilo kaybı şikayetleri ile göğüs hastalıkları polikliniğimize başvurdu. Hastanın posteroanterior akciğer grafisi ve bilgisayarlı to raks tomografisinde sağ akciğer yerleşimli mediastene invaze kitle saptandı. Ana karinadan alınan bronkoskopik forseps biyopsilerinin patolojik incelemesi, indiferansiye büyük hücreli karsinomu ortaya çıkardı. Daha sonra, dermatolojik lezyonlardan biyopsil er alınarak yapılan detaylı tekrar incelenmesinde, bu lezyonlar akciğer kanserine bağlı paraneoplastik pemfigus olarak değerlendirildi. Sonuç: Biz, olguyu çok nadir görülmesi ve atipik de olsa, birçok deri lezyonunun akciğer kanserlerinin erken bir göstergesi olabileceği gerçeğine dikkati çekmek amacıyla sunmayı uygun bulduk. Anahtar kelimeler: Akciğer Kanseri, Paraneoplastik Pemfigus, Tanı

Background: Hypoxemia and hypercapnia are frequently encountered in chronic obstructive pulmonary disease (COPD) patients with acute attack. Objectives: To investigate the effect of 2 L/min oxygen given with nasal cannula on hypoxemia and hypercapnia in COPD patients with respiratory failure. Methods: Twenty-six type I (Group I) and 36 type II (Group II) respiratory failure patients were included in the study. The patients' initial clinical and laboratory findings were obtained. Spirometric examination and arterial blood gas (ABG) analysis were repeated after the administration of optimal medical therapy including 2 L/min oxygen given with nasal cannula. The patients whose PaCO2 values increased more than 10 mmHg with the treatment were also grouped as Group III, and their comparison was made with the rest of the patients (Group IV). Results: Among the initial laboratory parameters; PaO2 was lower in Group II (p0.05). In Group III, longer disease duration and higher rate of cor pulmonale were found to be statistically significant when compared with Group IV (p, Giriş: Kronik obstruktif akciğer hastalığı (KOAH) akut atağında; hipoksemi ve hiperkapniye sıklıkla rastlanılmaktadır. Amaç: Solunum yetmezliği olan KOAH hastalarında, nazal kanül ile verilen 2 L/dk oksijenin, hipoksemi ve hiperkapniye etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Yirmi altı tip I (Grup I) ve 36 tip II (Grup II) solunum yetmezlikli hasta çalışmaya alındı. Hastaların başvuru klinik ve laboratuar bulguları kaydedildi. Hastalar tam tıbbi tedavi yanısıra nazal kanülle 2 L/dk ilave oksijen aldıktan sonra, solunum fonksiyon testleri ve arter kan gazı (AKG) ölçümleri tekrar edildi. Tedavi ile PaCO2 değerleri 10 mmHg'dan daha fazla yükselenler Grup III'ü oluşturdu ve geri kalan hastalarla (Grup 4) karşılaştırılmaları yapıldı. Bulgular: Başlangıç laboratuvar parametrelerinden; PaO2 Grup II'de daha düşüktü. Her iki grupta tedavi sonrası saptanan PaO2 değerlerindeki artış istatistiksel olarak anlamlıydı (p0.05). Grup 3'de Grup 4'e göre hastalık süresinin daha uzun olması ve kor pulmonale'nin daha fazla olması istatistiksel olarak anlamlı saptandı (p

Wegener's granulomatosis is the most common vasculitis involving the lungs. Since It causes nodular and cavitary lesions in the lung, the differential diagnosis includes various diseases including primarily tuberculosis and malignancies. We presented this case because he was followed up for a long time with the diagnosis of chronic sinusitis, presenting with orbital involvement and simulating tuberculosis, and the time from the initiation of symptoms to the diagnosis was four years Key words: Wegener's granulomatosis, orbital Involvement, tuberculosis, Wegener granülamatozisi akciğerleri tutan vaskuiitier arasında en yaygın olanıdır. Akciğerde oluşturduğu nodüier ve kaviter lezyonlar nedeniyle, başta tüberküloz ve malignlteler olmak üzere pek çok hastalığın ayırıcı tanısına girer. Kronik sinüzit tanısıyla uzun süre takip edilen, akciğerdeki kaviter lezyonlardan ötürü tüberküloz tedavisi alan hasta; orbita tutulumu olması, tüberkülozu taklit etmesi ve semptomların başlangıcı He teşhis arasında geçen sürenin 4 yıl olması nedenleriyle sunulmaktadır. Anahtar kelimeler: Wegener granülomatoz'ıs'ı, orbita tutulumu, tüberküloz

Objective: We prospectiveiy investigated the correlation between response to the treatment and age and disease duration in asthmatic patients with predicted FEVi of 50-80 %, according to changes in FEV1 parameter. Material and Methods: Eighty patients completed the study. All patients regularly utilized 800­2000 mcg/day inhaled Budesonide and 100 mcg/day inhaled Sa/meterol for three months. The patients' response rate to the treatment was calculated by comparing their initial and final FEV1 values. The statistical correlation between these response rates and patients' age [18-40 years of age (n:25); 41-60 years of age (n:37) and older than 60 years of age (n:18)] and disease duration [1-5 years (n:20); 6-10 years (n:18); 11-15 years (n:15); 16-20 years (n:14); longer than 20 years (n:13)] was investigated in a stepwise manner. Results: By evaluation of final FEV1 values and response rates to the treatment found by the difference between initial and final FEV1 values, no difference could be detected between 18-40 years of age and 41-60 years of age groups (p>0.05), but the values in both groups were found to be better than the older than 60 years of age group (p0.05); in comparison of the final FEV1 values, the first group was found to be better than the fifth group (p, Amaç: Çalışmamızda FEVı değerleri öngörülenin %50-80'i arasında olan astımlı hastaların FEVı parametresinde meydana gelen değişikliğe göre tedaviye verdikleri cevabın yaş ve hastalık süreleri He olan ilişkisini prospektif olarak araştırdık. Materyal-Metot: Çalışmayı 80 hasta tamamladı. Tüm hastalar üç ay boyunca düzenli olarak inhale 800-2000 mcg/gün Budesonide ve 100mcg/gün Saimeterol kullandılar. Hastaların çalışmanın başındaki ve sonundaki FEVı değerlerinin karşılaştırılmasıyla astım tedavisinden ne oranda fayda gördükleri hesaplandı. Daha sonra bu düzelme oranları ile basamaklı olarak hastaların yaşı [18-40 yaş (n:25); 41-60 yaş (n:37) ve 60 yaşın üzerindekiler (n:18)] ve hastalık süreleri [1-5 yıl (n:20); 6­10 yıl (n:18); 11-15 yıl (n:15); 16-20 yıl (n:14); 20 yılın üstü (n:13)] arasındaki istatistiki ilişki araştırıldı. Bulgular: Yaşa göre ayrılan üç grubun son FEV1 değerleri karşılaştırmalarında ve ilk ve son FEV1 değerleri arasındaki farkın bulunmasıyla hesaplanan tedaviden fayda görme oranları bakımından 18­40 ve 41-60 yaş grupları arasında fark saptanmazken (p>0.05), her iki gruptaki değerler de 60 yaş üstü gruptan daha iyi bulundu (p0.05); son FEV11erinin karşılaştırılmasında birinci grup, beşinci gruba göre daha iyi bulundu (p

Pulmonary thromboembolus is a disease with high mortality and morbidity. In addition to well known and frequent risk factors, there are some rare congenital predisposing factors. In five of 43 patients (11.6%) diagnosed as pulmonary embolus between 1998 and 2001 in our clinic we detected a genetic risk factor for venous thromboemboli. Except one patient, there were no formerly known genetic risk factor. Due to our results, it can be proposed that the genetical predisposition should be searched in patients who developed venous thromboemboli without any known risk factor. We discussed 3 patients with antiphospholipid syndrome, one patient with protein C deficiency and one patient with protein S deficiency and activated protein C resistance (APC-R), in total 5 cases, with regard to current literature. Keywords: Antiphospholipid Syndrome, Protein C Deficency, Protein S Deficency, Activated C Resistance, Pulmonary Thromboemboli, Pulmoner tromboemboli mortalite ve morbiditesi yüksek bir hastalıktır. Hastalık için bilinen ve sık görülen risk faktörlerinin yanı sıra, kongenital predispozisyon yaratan nadir durumlar da vardır. Kliniğimizde 1998-2001 yıllarında takip edilen pulmoner tromboembolili 43 hastanın beşinde (%11.6) venöz tromboemboli için genetik risk faktörü saptadık. Hastaların biri dışında hiçbirisinde daha önceden bilinen bir genetik risk faktörü yoktu. Bu yüzden; bilinen bir risk faktörü olmadığı halde, venöz tromboemboli gelişen hastalarda genetik yatkınlık sebepleri araştırılmalıdır. Biz antifosfolipid sendromlu üç, protein C eksikliği olan bir ve protein S eksikliği- aktive protein C rezistanslı (APC-R) bir olguda gelişen pulmoner tromboembolili toplam beş olguyu, ilgili literatür eşliğinde tartıştık. Anahtar kelimeler: Antifosfolipid Sendromu, Protein C Eksikliği, Protein S Eksikliği, Aktive Protein C Rezistansı, Pulmoner Tromboemboli.

Poland syndrome is a rarely encountered genetical disorder that is characterized with unilateral absence of pectoralis major muscle. Upper extremity deformities and anomalies in the breast, nipple and hand may accompany the syndrome. It is generally right sided and is more frequent in males. A 36 year-old male patient's PA chest X-ray who was admitted with the complaint of haemoptysis, showed rightsided hyperlucency. His chest computed tomography demonstrated Poland syndrome. This patient was presented as case report because of rarity of Poland syndrome. Key words: Poland syndrome, Absence of pectoralis major, Unilateral hyperlusensy. Poland sendromu tek taraflı pektoralis major kasının yokluğu ile karakterize konjenital, Poland sendromu pektoralis major kasının tek taraflı yokluğu ile karakterize konjenital bir sendromdur. Bu sendroma meme, el ve diğer organ anomalileri de eşlik edebilir. Genellikle sağ tarafı tutar ve erkeklerde daha sıktır. Otuzaltı yaşında hemoptizi ile başvuran erkek hastanın çekilen akciğer grafisinde sağ hemitoraksta saydamlık artışı saptandı. Bu nedenle çekilen toraks bilgisayarlı tomografisinde Poland sendromu saptandı. Bu olgu az görüldüğü ve radyolojik özellikleri nedeniyle sunulmuştur. Anahtar kelimeler: Poland sendromu, Pektoralis major kası, Tek taraflı saydam akciğer. Poland Syndrome

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) oluşumunda genetik faktörlerin rolünün önemli olduğu fikri genel olarak kabul edilmektedir. Bununla birlikte, yarım asırdan uzun süredir yapılan birçok çalışmadan ?-1 antitripsin eksikliğinin tek başına KOAHa yol açabileceği bilgisi dışında kesin bir sonuç elde edilememiştir. Elimizdeki veriler ışığında, birçok gen bozuklukları arasındaki etkileşimlerin üstüne eklenen sigara dumanı gibi çevresel faktörlerin KOAH oluşumdan sorumlu olduğu söylenebilir. Şüphesiz gelecekte de KOAH oluşumunda genetik risk faktörleri, üzerinde en fazla çalışılan konulardan biri olmaya devam edecektir. The role of genetic factors in development of chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is accepted in general. However, other than α-1 antitrypsin deficiency which alone can lead to COPD, the studies performed longer than half a century did not yield any certain result on the genetics of COPD. Regarding the data available, it can be said that addition of environmental factors like cigarette smoking on interrelations between genetic abnormalities are responsible for COPD development. No doubt that the role of genetics on COPD development will continue to be one of the important research issues in future too.

Bilinen en eski meslek hastalıklarından biri olan silikozis, solunabilir büyüklükteki silika kristallerinin akciğer dokusunda geri dönüşümsüz ve ilerleyici bir fibrotik reaksiyon oluşturması ile karakterize tedavisi olmayan bir hastalıktır. Son yıllarda özellikle küçük ve denetimsiz atölyelerde uygunsuz koşullarda yapılan kot kumlama işi hastalığın gelişiminde farklı bir işkolu haline gelmiştir. 3 yıldır kot kumlama işinde çalışan 20 ve 28 yaşlarında iki erkek hasta, nefes darlığı ve kilo kaybı şikayetleri ile kliniğimize başvurdu. Posteroanterior akciğer grafilerinde ve toraks bilgisayarlı tomografilerinde özellikle her iki üst ve orta zonlarda ve periferik bölgelerde yoğun yerleşimli, yaygın retikülonodüler ve nodüler opasiteler izlendi. Solunum fonksiyon testlerinde restriktif tipte ventilasyon bozukluğu saptandı. Birinci olgumuza transbronşiyal biyopsi ile silikozis tanısı kondu. İkinci olgu ise ilki ile benzer yakınmaları, radyolojik bulguları ve mesleksel maruziyet öyküsü nedeniyle ileri girişimsel inceleme yapılmadan tanı aldı. İş gücünün ucuz olduğu gelişmekte olan ülkelerde kot kumlama işinde çalışanlarda bir toplum sağlığı sorunu haline gelen silikozis çalışma şartlarının düzeltilmesi ile önlenebilir. Kotlar beyazlarken kararan hayatlara son vermek için daha fazla önlem alınması gerektiği inancındayız. Silicosis which is one of the oldest known occupational diseases is characterized by an irreversible and progressive fibrotic reaction occuring in the lungs caused by inhaling crystalline silica dust. Effective treatment for silicosis is not available. Recently, denim sandblasting especially being made in uncontrolled small-scale workplace in primitive conditions has been a striking occupation leading to silicosis . Twenty and 28 years old male patients who work in denim sandblasting for 3 years were admitted to our clinics with complaints of dyspnea and loss of weight. Chest X ray and thorax computerized tomography revealed bilateral diffuse reticulonodular and nodular opacities which were prominent in the upper and middle zones and peripheric area of pulmonary parenchyma. Restrictive disorder was observed at their pulmonary function tests. Silicosis was diagnosed by performing transbronchial biopsy in one case. Because of the similarity of complaints, radiological findings and occupational history with the former patient, no other further and invasive procedure was performed and the other patient was also diagnosed as silicosis. In developing countries in which the labor force is very cheap, silicosis becomes a public health problem in denim sandblasters and can be prevented with improvement of working conditions. We believe that further precaution must be taken to stop darkened lives while jeans is bleaching.

Akciğer Dışı Tüberküloz (ADT), akciğer parankimi dışında gelişen tüberküloz olgularını içermektedir. Tüberküloz hastalarında sıklıkla tanıda gecikmeler görülmektedir. Bu çalışmada Malatya Verem Savaş Dispanserleri ve İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesine başvuran ADT hastalarının özellikleri, dağılımları ve tanı konulma süreleri incelendi. Çalışmaya 150 ADT hastası alındı. Tüberküloz plörezi (n=58) ve tüberküloz lenfadenit (n=45) en çok saptanan ADT tipleriydi. ADT hastalarının yaş ortalaması 37.3±15.7 yıl olarak saptandı. Hastaların 83'ü (%55.3) kadın, 67'si (%44.7) erkekti. Tüberküloz plörezi erkeklerde (32/26), tüberküloz lenfadenit kadınlarda (33/12) daha sık gözlendi. Hastaların şikayetlerinin başlangıcı ile ADT tanısı konulması arasındaki süre ortalama 102.7±141.0 gün olup, ortalama tanı süreleri tüberküloz lenfadenit için 128.6±120.7 gün, tüberküloz plörezi için 56.2±45.7 gün olarak saptandı. En kısa tanı süresi miliyer tüberküloz ve tüberküloz menenjitin yer aldığı progresif ADT'de (29.8±33.1 gün) saptanırken, en uzun tanı süresi genitoüriner tüberkülozda (216.7±330.0 gün) bulundu. ADT'li hastaların ortalama 24.4±27.1 gün süre ile hastaneye yattıkları saptandı. Gastrointestinal tüberküloz hastaları en uzun (43.0±67.7 gün), tüberküloz lenfadenit hastaları en kısa süre (12.8±3.9 gün) hastaneye yatmışlardı. Sonuç olarak, ADT hastalarında tanı konma süresi uzun bulundu. ADT tanısının konmasında hastaların anamnezlerinde tüberküloz öyküsünün ve temasının olup olmadığının sorgulanması önemlidir. Ülkemizde tüberküloz sıklığı da göz önüne alınarak, hangi organ hastalığı olursa olsun, tanı konulamayan olgularda tüberküloza yönelik incelemelerin mutlaka yapılması gerektiğini düşünüyoruz., Extra-Pulmonary Tuberculosis (EPT) includes the tuberculosis cases other than the ones developed in the pulmonary parenchyma. The delay in the diagnosis of EPT cases is frequently encountered. In this study, time elapsed till the diagnosis, patient characteristics and their distribution were investigated in EPT patients admitted to Malatya Tuberculosis Dispensaries and Inonu University Faculty of Medicine. One-hundred and fifty EPT patients were included in the study. The most frequent EPT cases were tuberculous pleuritis (n=58) and tuberculous lymphadenitis (n=45). Mean age of the EPT patients was 37.3±15.7 years. Eighty-three of the patients (55.3%) were female, 67 of them (44.7%) were male. While tuberculous pleuritis was more frequent in male patients (32/26), tuberculous lymphadenitis was more frequent in female patients (33/12). While the average time elapsed till the diagnosis of all EPT cases since the beginning of symptoms was 102.7±141.0 days, it was 128.6±120.7 days and 56.2±45.7 days for tuberculous lymphadenitis and tuberculous pleuritis respectively. The shortest diagnosis time was for progressive tuberculosis which included miliary and meningitis tuberculosis (29.8±33.1 days), and the longest diagnosis time was for genitourinary tuberculosis (216.7±330.0 days). The mean hospitalization period for all EPT cases was 24.4±27.1 days. While the longest hospitalization period was found in patient groups with gastrointestinal tuberculosis (43.0±67.7 days respectively), the shortest hospitalization period was found in the patient group with tuberculous lymphadenitis (12.8±3.9 days). In conclusion, time elapsed to diagnose the EPT was found considerably longer than expected. Asking questions for the history of any tuberculosis and the history of close contact is important in the diagnosis of EPT. We think that, considering the high incidence of tuberculosis in our country, investigations for tuberculosis should be included in the diagnosis algorithm of the diseases involving any organ, if undiagnosed otherwise.

İnhaler ilaçlar astım ve KOAH başta olmak üzere solunum yolu hastalıklarında sık tercih edilmektedir. İnhaler ilaçları kullanırken yapılan hatalar, bu hastalıkların tedavi başarısızlığında önemli yer teşkil eder. Bu çalışmada ölçülü doz inhaler ÖDİ , turbuhaler ve diskus formunda inhaler ilaç kullanan hastaların inhaler ilaç uygulama becerilerinin karşılaştırılması amaçlandı. Çalışmaya Eylül 2003-Aralık 2004 tarihleri arasında İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları kliniğine başvuran astım veya KOAH tanılarıyla takip edilen ve her üç inhaler ilacı kullanma tecrübesi olan 48 hasta alındı. Hastaların her üç inhaler ilaç formunda 10 basamaktan oluşan ilaç uygulama aşamalarını doğru uygulayıp uygulamadıkları kontrol edildi. Hastaların inhaler ilaç uygulama becerileri ÖDİ için 4.3, turbuhaler için 4.9, diskus için 4.8 olarak tespit edildi. Her üç inhaler ilaç formunda inhaler ilaç beceri oranı açısından herhangi bir fark saptanmadı p>0.05 . Sadece 4 hasta %8.3 bir hata yaparak veya hata yapmaksızın tüm inhaler ilaç aşamalarını doğru olarak uyguladılar. Sonuç olarak, çalışmamızda herhangi bir inhaler ilaç formunun uygulama kolaylığı açısından diğerine bir üstünlük göstermediği ve hastaların tüm inhaler ilaç formlarında önemli hatalar yaptığı saptanmıştır. İnhaler ilaçları doğru kullanımında en önemli faktör hasta eğitimi olduğundan, klinisyenlerin bu ilaçları yazmadan önce hastalara yeterli düzeyde eğitim vermeleri gerektiğini düşünüyoruz., Inhaled drugs are frequently prescribed in the treatment of respiratory disorders, mainly asthma and COPD. Mistakes encountered during the utilization of these drugs play an important role in the treatment failure of these patients. In this study, we aimed to compare the drug utilization ability of the patients using metered dose inhalers MDI , turbuhalers and discus type devices. The study included 48 patients with asthma and COPD, who had been admitted to our pulmonary department of İnönü University, having experience with all of three types of the inhaler devices. Patients were tested in 10 steps for each device to control whether they utilized these devices correctly, or not. The patients’ ability of utilizing their drugs was measured as 4.3, 4.9 and 4.8 points for MDI, turbuhaler and discus respectively. There was no significant difference between the utilization ability of any device p>0.05 . Only 4 patients 8.3% completed the prescheduled steps of the all devices without any mistake or with only one mistake. In conclusion, we found that using any one of the inhaled devices was not simpler than the others, and patients were doing major mistakes during the utilization of these devices. Since the most important determinant in correct utilization of these devices is the patient training, we think that the clinicians should make sure that that these patients took their training sufficiently before prescribing them.

Amaç: Ciddi alevlenme ile hospitalize edilen Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı (KOAH) olgularında Venöz Tromboembolizm (VTE) sıklığını ve VTE'nin klinik ve laboratuar parametrelerle ilişkisini araştırmak.Materyal-Metod: Çalışmaya hospitalize edilmeyi gerektirecek, ciddi alevlenme ile başvuran ancak mekanik ventilasyon gereksinimi olmayan 131 KOAH hastası alındı. Çalışmaya alınan hastalar başvuruda olası alevlenme sebeblerine göre ``nedeni bilinen'' ve ``nedeni bilinmeyen'' olmak üzere iki gruba ayrıldı. Hastalara pulmoner BT anjiografi, alt ekstremite BT venografi ve doppler ultrasonografi tetkikleri çekildi. Hastaların semptomları, bulguları ve risk faktörleri kayıt edildi.Bulgular: Çalışmaya alınan 131 hastanın 21'inde (%16) VTE saptandı. Nedeni bilinen alevlenme ile başvuran 71 (%54.2) hastanın 6'sında (%8.45) ve nedeni bilinmeyen alevlenme ile başvuran 60 (%45.8) hastanın 15'inde (%25) VTE saptandı. Hastalardan elde edilen verilere bakıldığında, tromboemboli öyküsü, malignite, travma, cerrahi ve immobilizasyon gibi risk faktörleri; göğüs ağrısı, bacak ağrısı ve senkop gibi bulgular; D-Dimer, AST, ALT yüksekliği ve albumin düşüklüğü gibi laboratuar bulguları artmış VTE riski ile ilişkili bulundu. D-Dimer düzeyinin 1.48 mcg/ml'nin altında olmasının büyük oranda (%97.6) VTE'yi dışladığı saptandı. Wells kriterleri ile klinik olarak yüksek olasılıklı değerlendirilen hastaların tümünde VTE saptandı.Sonuç: Nedeni belli olmayan ciddi alevlenme ile başvuran KOAH hastaları VTE açısından araştırılmalıdır. Bu hastalarda, Wells yöntemi ve D-Dimer düzeyleri sırasıyla, VTE tanısı konulması ve tanının dışlanmasında önemli yöntemlerdir.Anahtar kelimeler: Venöz tromboembolizm, Pulmoner emboli, Derin ven trombozu,KOAH alevlenmesi. Objective: Investigate Venous Thromboembolism (VTE) frequency and relationship between clinical and laboratory parameters of VTE in Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD) patients hospitalized with severe acute exacerbations.Material and Methods: 131 COPD patients hospitalized with severe acute exacerbation not necessitating mechanical ventilation included in our study. The study group was divided into two sub-groups: ?exacerbation with known etiology? and ?exacerbation with unknown etiology?. All patients underwent pulmonary CT angiography, lower extremity CT venography and doppler ultrasonography. We also recorded symptoms, findings and risk factors of all patients.Findings : We found VTE in 16% of the patients (21 of 131). This ratio was 8.5% (6 of 71) in known etiology and 25% (15 of 60) in unknown etiology sub-groups. Thromboembolism history, malignancy, trauma, surgical processes and immobilization, chest pain, leg pain, syncope, D-dimer, high levels of AST/ALT, low levels of albumin were found to be associated with VTE (p

ÖZETAKUT PULMONER TROMBOEMBOLİLİ HASTALARDA ARTMIŞKARDİAK BİYOMARKERLARIN (TROPONİN, MYOGLOBİN VE BEYİNNATRİÜRETİK PEPTİT) PREVALANSI, SAĞ VENTRİKÜLDİSFONKSİYONU İLE İLİŞKİSİ VE PROGNOSTİK DEĞERİPulmoner tromboembolili (PTE) hastalarda prognoz belirlemede ve tedaviseçiminde hemodinamik durum ve sağ ventrikül disfonksiyonu (RVD) çokönemlidir. Özellikle masif PTE tanısında sağladığı önemli ipuçları nedeniyleekokardiyografi (EKO) önem kazanmıştır. Çalışmamızda PTE'de EKO'ya alternatifolarak artmış kardiyak biyomarkerlarin RVD ile ilişkisi ve prognostik değeriaraştırıldı.Çalışmamıza PTE tanısı kesinleşen 50 ardışık hasta alındı. Başvuru anında vehastaneye yattıktan sonra 8. ve 24. saatlerde, serum cTnI, BNP ve MYG düzeyleriölçüldü. Muhtemel RVD'yi tespit etmek amacı ile başvuru anında bütün hastalaraEKO yapıldı. Hastalar hastane mortaliteleri, önemli hastane komplikasyonları ve 6aylık mortalite oranları bakımından takip edildi.Çalışmaya alınan hastaların %56'sında cTnI, %76'sında BNP ve %46'sındaMYG yüksekliği saptandı. Ayrıca %50 hastada RVD saptandı. Hastaların %30'un dakardiyojenik şok, mekanik ventilasyon gereksinimi gibi önemli komplikasyonlardan92en az biri gelişti. Bu hastaların %46'sı hastane öldü. Artmış cTnI ve BNP ile RVDarasında anlamlı bir ilişki saptanırken, MYG yüksekliği ile RVD arasındaki ilişkianlamlı bulunmadı. Artmış cTnI ve MYG konsantrasyonu ile hastane mortalitesiarasında anlamlı ilişki bulunurken, artmış BNP seviyesi ile hastane mortalitesiarasındaki ilişki anlamlı değildi. Ancak önemli hastane komplikasyonları ile artmışcTnI, MYG ve BNP arasındaki ilişki anlamlı idi. Değerlendirilen bir çok parametrearasında, sadece artmış cTnI seviyesinin hastane mortalitesi, önemli hastanekomplikasyonları ve 6 aylık mortaliteyi öngörmede güçlü bir bağımsız değişkenolduğu saptandı.Sonuç olarak artmış kardiyak biyomarkerlerin RVD'yi gösterdiğini, hastanemortalitesi dahil önemli hastane komplikasyonlarını göstermede önemli prognostikfaktörler olduklarını bulduk. Kardiyak biyomarker yüksekliği saptanan hastalarınmasif PTE açısından yakından takip edilmesi ve trombolitik tedavi açısındandeğerlendirilmesi gerektiğini düşünüyoruz.Anahtar kelimeler: Akut pulmoner tromboemboli, sağ ventriküldisfonksiyonu, artmış kardiak biyomarkerların.93 SUMMARYPREVALANCE AND PROGNOSTIC SIGNIFICANCE OF ELEVATEDCARDIAC BIOMARKERS (TROPONIN, MYOGLOBIN AND BRAINNATRIURETİC PEPTIDE) IN PATIENTS WITH ACUTE PULMONARYTHROMBOEMBOLISM, AND THEIR RELATIONSHIP WITH RIGHTVENTRICULAR DYSFUNCTIONHemodynamic status and right ventricular dysfunction (RVD) are veryimportant in determining prognosis and choice of treatment in patients withpulmonary thromboembolism (PTE). Due to the critical data provided,echocardiography (ECHO) has got significance particularly in the diagnosis ofmassive pulmonary embolism. In our study, we have investigated the relationshipbetween increased cardiac biomarkers and RVD, as an alternative to ECHO, and theirprognostic value in patient with PTE.Fifty consecutive patients with confirmed acute PTE were included in thestudy. At the admission and 8th and 24th hour after hospitalization, serum cTnI andBNP and MYG levels were measured. ECHO was performed in all patients at thetime of admission to detect possible RVD. All patients were followed up in terms ofthe hospital mortality, major hospital complications and 6-month mortality rates.Fifty-six percent of the patients had elevated cTnI, 76% of patients hadelevated BNP, and 46% patients had elevated MYG. Besides, RVD was detected in50% of the patients. Thirty percent developed at least one of the major complications94such as cardiogenic shock and need for mechanical ventilation. Forty-six percent ofthese patients died during their hospital stay. While significant relationship betweenthe elevated cTnI and BNP levels, and RVD were detected, there was no significantrelationship between the elevated MYG and RVD. While the relationship betweenelevated cTnI and MYG concentrations and hospital mortality is significant, therewas no relationship between the increased BNP and hospital mortality. However, therelationship between the increased cTnI, BNP and MYG levels, and major hospitalcomplications were significant. Among the multiple parameters evaluated, onlyelevated cTnI level was found as a powerful independent predictor of hospitalmortality, major hospital complications and 6-month mortality.As a result, we found that increased cardiac biomarkers indicated RVD andthey were important prognostic factors for major hospital complications includinghospital mortality. We think that all patients with elevated cardiac biomarker levelsshould be followed closely in terms of massive PTE, and should be evaluated forthrombolytic treatmentKeywords: Acute pulmonary thromboembolism, right ventriculardysfunction, elevated cardiac biomarkers95 104

ÖZET Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı (KOAH), başta sigara olmak üzere zararlı toz ve partiküllerin yanı sıra diğer çevresel ve kişiye bağlı risk faktörlerinin etkisi ile ortaya çıkan, kısmen reversibl hava yolu obstruksiyonu ve hava akımlarında azalma ile seyreden ilerleyici bir hastalıktır. Bu hastalarda morbidite ve mortalite ile en yalandan bağıntılı parametre FEVı olduğu için, hastalığın ağırlığı hava yolu obstrüksiyonunun derecesine göre belirlenir. Yıllık FEVı düşüşünde en önemli belirleyicilerin başında KOAH atakları meydana gelmektedir. Bu çalışmada KOAH atağıyla başvuran ve yatarak tedavi altına alman, 65 hasta ATS-ERS konsensüs raporuna göre, orta, ağır ve çok ağır KOAH grubuna ayrıldı. Hastaların yatışta, 14. günde, 1., 2, 3, ve 6 ayda periyodik olarak spirometrik ölçümleri yapıldı. Hastalık süresi çok ağır KOAH'lı hastalarda ağır ve orta KOAH'lılara göre belirgin olarak yüksek bulundu (p0.05). Ağır ve çok ağır KOAH grubunda, orta KOAH grubuna göre FEVı düşüş oranlan daha fazla bulundu (p>0.05). Sonuç olarak, KOAH ataklarında görülen ve hastaların önemli bir kısmında düzelmeyen FEVı değerlerinde ki düşüşleri önlemek için hastalanın atak kontrolleri iyi 41olmalı, stabil dönem tedavilerine uyum tam olmalı, hastaların mutlaka sigarayı bırakmış olmaları gerekir. Anahtar Kelimeler: KOAH, akut atak, FEVı, yıllık FEVı düşüşü 42 SUMMARY Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a preventable and treatable disease state characterised by airflow limitation that in not folly reversible. The airflow limitation is usually progressive and is associated with an abnormal inflammatory response of the lungs to noxious particles or gases, primarily caused by cigarette smoking. As, in COPD patients, major parameter related with morbidity and mortality is FEVi, severity of the disease is assigned with degree of airflow limitation. Exacerbation of COPD is the most important determinative for annual FEVi decline In this study 65 inpatients with COPD exacerbation, were grouped as moderate, severe and very severe according to American Thoracic Society- European Respiratory Society position paper. Pulmonary function tests were recorded at admittance, 14th day, first, second, third and sixth mounth periodically. Disease duration was found higher at very severe COPD patients than severe and moderate group (p