Search

Fertilite yogası, fertiliteyi geliştirmeyi ve rahatlamayı destekleyen yoganın bir türüdür. Diğer yoga türleri gibi, vücudun iç dengesini sürdürmeye, düzgün ve en iyi şekilde çalışmasına yardımcı olmaktadır. Fertilite yogası, fertiliteyi olumsuz etkileyen stresi azaltmak için asanalar, pranayama (nefes) ve meditasyonu içermektedir. Fertilite yogasının diğer yogalardan en temel farkı pelvik bölgeye giden kan akımını artıran hareketlere odaklanmasıdır. Diğer bir farkı, fiziksel bedenimizi ve enerjimizi yöneten çakralara, özellikle sakral çakra’ya temellendirilmesidir. Sakral çakra fertilite yogasında aktif tutulması gereken çakradır. Fertilite yogası, fertilite yogası eğitmeni eşliğinde veya danışmanlığında bireylerin kendi kendine uygulayabileceği bir pratiktir. Ancak, fertilite sorunu olan bireyler gebe kalabilme şansını artıracağı düşüncesiyle özellikle tedavi sürecinde fiziksel hareketlerini kısıtlamaktadır. Sağlık profesyonelleri tarafından fertilite yogası gibi fiziksel hareket, pelvik bölgeye taze oksijenlenmiş kan akımını artıran ve ruhsal rahatlama içeren uygulamaların yararları hakkında çiftlerin farkındalıkları artırılabilir. Bu makalenin amacı fertiliteye özgü fertilite yogasının kadın ve erkek fertilitesine etkisini açıklamak ve sağlık profesyonelleri için örnek bir program sunmaktır.

Amaç: Çalışma iki aşamalı olduğu için iki amacı bulunmaktadır: 1) Fertilite Desteği Alan Kadınlar için Fertilite Hazıroluşluk Ölçeği'ni geliştirmek, 2) Hipnofertilite felsefesine dayalı girişimlerin İn Vitro Fertilizasyon tedavisi gören kadınların fertilite hazıroluşlukları, kortizol düzeyleri ve gebelik sonuçlarına etkisini saptamaktır.Yöntem: Metodolojik tipte olan ilk aşamada fertilite tedavisi gören 230 kadına Fertilite Desteği Alan Kadınlar için Fertilite Hazıroluşluk Ölçeği'nin taslak hali uygulanmıştır. İkinci aşama olan randomize kontrollü çalışmada 30 kadın girişim, 31 kadın kontrol grubuna dahil edilmiştir. Girişim grubuna tedavinin ilk gününden itibaren gebelik testi gününe kadar Hipnofertilite felsefesine dayalı girişimler uygulanmıştır. Her iki grubun üç kez Fertilite Hazıroluşluk Ölçeği ile fertilite hazıroluşluğu, dört kez tükürük örneği ile kortizol değeri değerlendirilmiş ve gebelik testi sonuçları kaydedilmiştir. Bulgular: İlk aşamadaki Fertilite Desteği Alan Kadınlar için Fertilite Hazıroluşluk Ölçeği `Umut ve Farkındalık`, `Olumlu Duygu ve Düşünceler` ve `Hazır Beden ve Beyin` üç alt boyuttan oluşmuştur. Ölçeğin Cronbach alfa değeri .84 olarak bulunmuştur. İkinci aşamada uygulanan Hipnofertilite felsefesine dayalı girişimlerin girişim grubundaki kadınların kortizol düzeylerini kontrol grubundaki kadınlara göre istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde azalttığı görülmüştür (p= .00). Girişim ve kontrol grubu kadınların fertilite hazıroluşluk puan ortalamaları (p= .17) ve gebelik sonuçları (p= .75) arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Sonuç: Fertilite Desteği Alan Kadınlar için Fertilite Hazıroluşluk Ölçeği, fertilite hazıroluşluğu ölçmede geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracıdır. İkinci aşamada uygulanan Hipnofertilite felsefesine dayalı girişimlerin kadınların kortizol düzeylerini anlamlı derecede azalttığı, fertilite hazıroluşlukları ve gebelik sonuçlarını etkilemediği saptanmıştır.Anahtar Sözcükler: Hipnofertilite, Fertilite Hazıroluşluk, Kortizol Düzeyi, Gebelik Sonucu. Objective: The study had two objectives as it had two stages: 1) To develop the Fertility Preparedness Scale for Women Receiving Fertility Treatment, 2) To determine the effect of interventions based on Hypnofertility on fertility preparedness, cortisol levels and pregnancy outcomes of women undergoing In Vitro Fertilization treatment.Method: In the first stage that was methodological type, 230 women who had been treated for fertility were applied a draft form of Fertility Preparedness Scale for Women Receiving Fertility Treatment. In the second stage that was randomized controlled trial, 30 women for intervention group and 31 women for control group were included in the study. Interventions based on Hypnofertility were applied to the intervention group from the first day of treatment to the day of pregnancy test. Fertility preparedness with Fertility Preparedness Scale for Women Receiving Fertility Treatment for three times, cortisol levels with salivary sample for four times were evaluated for both groups and pregnancy test results were recorded.Results: In the first stage, Fertility Preparedness Scale for Women Receiving Fertility Treatment consisted of three sub-dimensions `Hope and Awareness`, `Positive Feelings and Thoughts`, and `Prepared Body and Brain`. The Cronbach alpha of the scale was .84. In the second stage, it was observed that the interventions based on the Hypnofertility decreased the cortisol levels of the women in the intervention group compared to the control group (p = .00). There was no significant difference between the fertility preparedness mean scores (p = .17) and pregnancy outcomes (p = .75) in the intervention group and control group.Conclusion: Fertility Preparedness Scale for Women Receiving Fertility Treatment is a valid and reliable measurement tool for evaluating fertility preparedness in Turkish culture. Interventions based on the Hypnofertility applied in the second stage reduce the cortisol levels of women and do not affect fertility preparedness and pregnancy outcomes.Key Words: Hypnofertility, Fertility Preparedness, Cortisol Level, Pregnancy Outcome. 198

Background: Postpartum fatigue appears in the early weeks and after childbirth has a clear impact on maternal functioning and breastfeeding.Aim: This study aimed to examine the relationship between fatigue and breastfeeding self‑efficacy.Materials and Methods: This descriptive study was conducted at three family health centers (FHCs) in Izmir, Turkey, between June 2013 and March 2014. We used the Self‑Description Form for Mothers, the Breastfeeding Self‑Efficacy Scale Short Form (BSES‑SF), and the Brief Fatigue Inventory (BFI) to collect data from 184 breastfeeding women during the postpartum period.Results: At week 1 postpartum, 98.9% of the mothers in this study experienced fatigue; of those, 12.6% had minor fatigue, 48.3% had moderate fatigue, 36.8% had excessive fatigue, and 0.7% had the highest level of fatigue. At week 8 postpartum, 46.7% of the mothers experienced fatigue, 50.0% of whom experienced fatigue on a minor level, 16.2% on a moderate level, and 2.5% on an excessive level. The present study found that 55.4% and 1.1% of the mothers had BSES‑SF mean scores below 50 at weeks 1 and 8 postpartum, respectively. The mean BSES‑SF score was 51.21 ± 6.95 (min–max = 19.00–70.00) at week 1 postpartum, which increased to 64.54 ± 9.65 (min–max = 15.00–70.00) at week 8 postpartum. The statistical results indicated that there were no significant relationships between the BSES‑SF and the BFI at week 1 postpartum (r = 0.007, P > 0.05) and week 8 postpartum (r = 0.111, P > 0.05).Conclusion: In this study, the mothers’ fatigue during the postpartum period was not associated with breastfeeding self‑efficacy. Many of the variables identified may be considered modifiable and amenable to interventions. Targeted interventions should be directed toward improved breastfeeding outcomes among Turkish women.Keywords: Breastfeeding, fatigue, nursing, self‑efficacy

Doğum Sonrası Dönemde Annelerdeki Yorgunluğun Emzirme Öz-yeterliliğine Etkisi. Araştırma, doğum sonrası birinci ve sekizinci haftada annelerdeki yorgunluk düzeyinin emzirme öz-yeterliliği üzerine etkisinin incelenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak planlanmış, Haziran 2013 – Nisan 2014 tarihleri arasında, İzmir Konak 27 Nolu Aile Sağlığı Merkezi (ASM) , Konak 28 nolu Göztepe ASM ve Konak 31 nolu Göztepe ASM'de gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini, bu ASM'lere kayıtlı Haziran 2013 – Nisan 2014 tarihleri arasında doğum yapmış anneler; örneklemini, araştırmaya katılmayı kabul eden, termde doğum yapan, sağlıklı bebeği olan, bebeğini emziren, basit tesadüfi örneklem tekniğiyle seçilen toplam 184 anne oluşturmuştur.Araştırma verilerinin toplanmasında; örnekleme alınan annelerin sosyo-demografik ve diğer değişkenlerinin özelliklerini belirleyen ''Anne Tanıtım Formu'', Postnatal Emzirme Öz Yeterlilik Ölçeği- Kısa Şekli(PEÖÖ-KŞ), Kısa Yorgunluk Formu(KYF) kullanılmıştır. Verilerin analizinde; power analizi, sayı ve yüzde dağılımı, Kolmogorov-Smirnov, Mann-Whitney U testi, Kruskal-Wallis tek yönlü varyans analizi, Pearson Korelasyon, çoklu regresyon kullanılmıştır.Araştırmada annelerin; %38.6'sının 26-30 yaşında, %40.8'inin ilkokul mezunu olduğu; doğum sonrası birinci haftada PEÖÖ-KŞ puan ortalaması 51.21±6.95, sekizinci haftada 64.54±9.65 bulunmuştur. Çoklu regresyon analizinde; bebeği ilk klinikte kucağa alma ve emzirme sırasında yorgun hissetmenin PEÖÖ-KŞ birinci hafta puan ortalamasını azalttığı; sütü yeterli bulmanın artırdığı bulunmuştur(R: 0.677). Üniversite ve üzeri eğitim durumunun PEÖÖ-KŞ sekizinci hafta puan ortalamasını azalttığı; sütü yeterli bulma ve bebeğini emdiği sürece emzirmeyi planlamanın artırdığı bulunmuştur(R: 0.651). Doğum sonrası dönemde annelerdeki yorgunluğun emzirme özyeterliliği üzerine etkisinin olmadığı bulunmuştur.Araştırma sonuçları doğrultusunda; doğum öncesinde gebe kadınların emzirmenin yararları ve uygun emzirme teknikleri konusunda bilgilendirilmesi, annelerin emzirmeye teşvik edilmesi, anne için sosyal destek sistemlerinin sağlanması önerilmiştir. ,Anahtar kelimeler: emzirme öz-yeterliliği, yorgunluk, hemşirelik. The Effect on Breastfeeding Self-Sufficiency of Fatique on Mothers İn Postpartum Period. Study has planned as descriptive for analyze the effect of fatique level on mother in postpartum first week and eighth week, has performed in Izmir Konak 27 numbered Family Health Center (FHC), Konak 28 numbered Göztepe FHC and Konak 31 numbered FHC in June 2013-May 2014. The universe o1f the study has been made up from mothers who gived birth in June 2013-May 2014 and have registered these FHCs, the sample of the study has been made up from total 184 mothers who have accepted attendance fort his study, have gived birth on time, have had a healthy baby, have breasfeeded, have been selected through simple incidental sample technique.`Mother Introduction Form` that determine features of other variables and sociodemographic features of mothers who are implicated to sample, Postnatal Breastfeeding Self-Efficacy Scale- Short Form(PBSES-SF), Brief Fatigue Form (BFF) have been used for data acquisition. Power analysis, number and percentage distribution, Kolmogorov-Smirnov test, Mann-Whitney U test, Kruskal-Wallis one-way analysis of variance, Pearson correlation analysis, multiple regression analysis have been used for data analysis. In study, 38.6% of mothers are 26-30 years old, 40.8% of mothers are primary school graduate, mean of PBSES-SF score in the postpartum first week is 51.21±6.95, mean of PBSES-SF score in the postpartum eighth week is 64.54±9.65. In multiple regression analysis, it has been found that taking baby to lap first at the clinic and feel tired during breastfeeding reduce mean of PBSES-SF score, perception of sufficient milk increases mean of PBSES-SF score in the postpartum first week (R: 0.677). Being postgraduate or higher graduate reduces mean of PBSES-SF score, perception of sufficient milk and planning breastfeeding as long as their babies suck increase mean of PBSES-SF score in the postpartum eighth week (R: 0.651). It has been found that fatigue on mothers in the postpartum period is not efficient on breastfeeding self-efficacy. In line with research results, these have been suggested: Pregnants should be informed about benefits of breastfeeding and appropriate breastfeeding techniques in prenatal period. Mothers should be encouraged for breastfeeding. Social support systems should be provided for mothers.Keywords: breastfeeding self-efficacy, fatigue, nursing. 208

Fertilite problemi çiftler için önemli bir stres kaynağıdır. Stresin de fertiliteyi azaltmada önemli bir rol oynadığı bilinmektedir. Hipnofertilite fertilite desteği alan kadınlarda stresi azaltmada kullanılabilecek yöntemlerden biridir. Hipnofertilite’nin temelini HypnoBirthing felsefesi oluşturmaktadır. HipnoBirthing felsefesinden yola çıkarak fertilite problemi yaşayan çiftlerde kullanımını sağlamak için HypnoBirthing Enstitüsü eğitmeni Sherry Gilbert tarafından 2013 yılında “Hipnofertilite Destek Programı” oluşturulmuştur. Temel ilkesi, doğurganlığın doğal bir işlev olduğudur. Makalede, fertilite desteği alan kadınla ilk karşılaşmasından son görüşmeye kadar hemşirelerin uygulayabileceği, Hipnofertilite Destek Programı’na dayalı örnek bir girişim planı hazırlanmıştır. Girişim planında, Hipnofertilite yöntemine göre stresin fertiliteyi nasıl etkilediği, stresi azaltmak için Hipnofertilite’de etkilenen alanlara yönelik yapılabilecek girişimler yer almaktadır. Hipnofertilite destek programının kullanılması kadına sistematik, bütüncül ve bilgiye dayalı yaklaşmasını sağlayacaktır. Programın, kadının stresini azaltmada, gebelik sonuçlarını artırmada ve hemşireye olan güven ve bakış açısını değiştirmede etkili olacağı düşünülmektedir., Fertility problem is a major source of stress for couples. Stress is also known to play an important role in reducing fertility. Hypnofertility is a method that can be used to relieve stress. HypnoBirthing philosophy constitutes the basis of Hypnofertility. "Hypnofertility Support Program" based on HypnoBirthing philosophy was created by HypnoBirthing Institute educator Sherry Gilbert in 2013 to ensure the use of Hypnofertility on couples living fertility problems. It’s the basic principle is that fertility is a natural function. In the article, a model intervention plan based on an Hypnofertility Support Program has been prepared that nurses can perform to women who taking fertility support from the first encounter until the last meeting. In the intervention plan, affecting means of stress on fertility and initiatives that can be perform for areas affected in Hypnofertility method. The use of Hypnofertility Support Program will provide a holistic, systematic and based on knowledge approach to women. The program can be effective in reducing the stress of women, increasing pregnancy results and changing the confidence and perspective to nurse.