Search

Bu çalışma kapsamında; tarım işletmelerindeki işgücü varlığının belirlenerek sermaye unsurlarına dağılımının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Sermayenin dağılımının bilinmesi tarım işletmecilerinin üretime yönelik planlama yapabilmeleri açısından önemlidir. Benzer şekilde makroekonomik ölçekte tarım sektörüne yönelik planlamanın gerçekleştirilebilmesi ve politika önerilerinde bulunulabilmesi için sermayenin unsurlara göre dağılımının tespit edilmesi gerekmektedir. Türkiye’de faaliyet gösteren tarım işletmelerinin ekonomik faaliyetlerin kayıt altına alınmaması nedeniyle çalışmada kullanılan verilerin elde edilmesi için yüz yüze anket uygulanmıştır. Anketten elde edilen birincil veriler Ankara ili Beypazarı ilçesindeki 2019 üretim yılına aittir. Çalışma bulgularına göre toprak ile alet-makine sermayesinin etkin kullanımının işgücünün planlanmasına ve yönetilmesine bağlı olarak değiştiği belirlenmiştir. Tarım işletmelerinin toprak sermayesi ile doğru orantılı olarak işletmelerdeki kaynakların etkili kullanılabilmesine yönelik teknoloji yatırımları artmıştır. Dolayısıyla işletme ölçeğine göre alet-makine sermayesinde de artış gözlemlenmiştir. Tarım işletmelerinde toprak ve alet-makine sermayesinin verimli kullanılması para sermayesinin etkinliğini artırmıştır. Para sermayesi incelenen küçük ölçekli işletmelerde; işletme içi işgücü başına 1.500,0 TL ve mevsimlik işgücü başına 306,1 TL değerinde sermaye karşılığının olduğu belirlenmiştir. Orta ölçekli işletmelerde; işletme içi işgücüne 8.214,3 TL ve mevsimlik işgücüne 1.163,1 TL; büyük ölçekli işletmelerde işletme içi işgücüne 29.868,1 TL ve mevsimlik işgücüne 3.407,6 TL değerinde para sermayesi ayrılmaktadır. Elde edilen bu değerlere göre işletme içi işgücünün kırsal alanda istihdam yaratma ve sürdürülebilirlik açısından daha avantajlı olduğu tespit edilmiştir. Kırsal alanda para sermayesini değerlendirerek yeni yatırım alanlarının oluşturulması kalkınma açısından yeterli bir çözüm değildir. Sermayenin planlamasına yönelik eylemlerin yanı sıra; işgücünü mesleki olarak sınıflandırmak ve beşerî sermaye düzeyini artırmak, kayıtdışı istihdamı azaltmak, tarımsal ihracatı geliştirmek, yabancı sermaye yatırımlarının tarım sektörüne yönlendirmek, kırsal alanda sosyal refahı artırmak da gerekmektedir. Tespit edilen bulgulara göre çalışma koşullarının iyileştirilmesi, yeni istihdam alanlarının yaratılması, işgücünün örgütlenmesi başlıklarına yönelik politika önerilerinde bulunulmuştur., Within the scope of this study, it is aimed to specify the labor force in agricultural enterprises and to determine their distribution with respect to capital components. Being acquainted with the distribution of capital is important for agricultural operators to plan for production. Similarly, it is necessary to determine the distribution of capital according to the factors in order to carry out the planning for the agricultural sector on a macroeconomic scale and to propound policy recommendations. Due to the fact that the economic activities of the agricultural enterprises operating in Turkey are not recorded, the face-to-face survey method was applied to obtain the data used in the study. The primary data obtained from the survey belong to the 2019 production year in the Beypazarı district of Ankara. According to the findings of the study, it has been determined that the effective use of land and tool-machine capital varies depending on the planning and management of the workforce. In direct proportion to the land capital of agricultural enterprises, technology investments for the effective use of resources in enterprises have increased. Therefore, an increase was observed in the tool-machine capital according to the scale of the enterprise. The efficient use of land and tool-machine capital in agricultural enterprises has increased the efficiency of money capital. It was determined that in small-scale enterprises within which money capital was examined, there was a capital provision of 1.500.0 TL per in-house workforce and 306.1 TL per seasonal workforce. In medium-sized enterprises, 8.214,3 TL is allocated to the in-house workforce and 1.163,1 TL to the seasonal workforce, whereas in large-scale enterprises 29.868,1 TL of money capital is allocated for the in-house workforce and 3.407,6 TL for the seasonal workforce. According to these obtained values, it has been determined that the in-house workforce is more advantageous in terms of employment generation and sustainability in rural areas. Creating new investment areas by making use of money capital in rural areas is not an adequate solution for development. In addition to the actions taken for the sake of capital planning, it is also necessary to classify the workforce in terms of occupational manner and increase the level of human capital, reduce informal employment, improve agricultural exports, direct foreign capital investments to the agricultural sector, and increase social welfare in rural areas. According to the findings, policy recommendations were made on the topics of improving working conditions, creating new employment areas, and organizing the workforce.

Reorganization entered the Turkish legal system with Law No:5092. When this establishment is examined, it is seen that it is an bankruptcy law establishment that enables large enterprises not to go bankrupt and continue their commercial activities in the process and pay their debts with their income in case of economic difficulties. This establishment is an alternative to concordatum in term of delaying and restructuring the payment of debts.In the reorganization, the debtor can classify its creditors, meet with all creditors and get approval for the project before applying to the court for restructuring. Restructuring has not been sufficiently implemented in the Turkish legal system. There are some reasons for this to be against the debtor. In this paper, restructuring was examined in detail, the reasons for its inapplicability in the Turkish legal system were investigated and recommendations were made on its applicability., Sermaye şirketleri ve kooperatiflerin uzlaşma yoluyla yeniden yapılandırılması Türk hukuk sistemine 5092 Sayılı Kanun ile girmiştir. Söz konusu müessese incelendiğinde, özellikle büyük işletmelerin ekonomik sıkıntı yaşamaları halinde iflas etmemek ve süreç içerisinde ticari faaliyetlerine devam etmelerini, gelirleriyle de borçlarını ödemelerini sağlayan bir icra ve iflas hukuku müessesesi olduğu görülmektedir. Müessese borçların ödenmesinin ertelenmesi ve yeniden yapılandırılması açısından konkordatoya alternatif bir yoldur.Sermaye şirketleri ve kooperatiflerin uzlaşma yoluyla yeniden yapılandırılmasında borçlu mahkemeye yeniden yapılandırma için başvurmadan önce alacaklılarını sınıflara ayırabilmekte, tüm alacaklılarıyla görüşmekte ve projesine onay almaktadır. Yeniden yapılandırma Türk hukuk sisteminde yeterince uygulanamamıştır. Bunun borçlunun aleyhine olması açısından bir kısım sebepleri mevcuttur. Çalışmamızda yeniden yapılandırma detaylı bir şekilde incelenmiş, Türk hukuk sisteminde uygulanamamasının sebepleri araştırılmış ve uygulanabilirliği üzerine önerilerde bulunulmuştur.

Kambiyo senetlerine mahsus iflâs yolu ile şikâyet prosedürü, diğer takip yollarında başvurulan şikâyet prosedürüne kıyasla özellikli birçok durumu bünyesinde barındırmaktadır. Bu çalışmanın meydana getirilmesinde yatan sebep ise, iflâs tehdidi ile karşı karşıya kalan borçlunun iflâstan kurtulmak için neler yapabileceği hususudur. Aleyhinde kambiyo senetlerine mahsus iflâs yoluna başvurulan borçlunun şikâyette bulunması veya itirazlarını ileri sürmesi halinde izlenmesi gereken yol ve bu yola ilişkin süreler, borçlunun iflâsına karar verilmesinin önlenmesi açısından çok önemlidir. Bu yolda borçlu eğer hangi konularda şikâyet yoluna gidebileceği, bu yola nasıl ve ne kadar süre içerisinde başvuracağı hakkında bilgi sahibi olmazsa; hakkında iflâs kararı verilmesi kaçınılmazdır. Çalışmamızda da kambiyo senetlerine mahsus iflâs yolunda şikâyet prosedürü, icra hukukundaki şikâyet müessesesi ile karşılaştırılmış; icra hukukunda şikâyet müessesesi ile kambiyo senetlerine mahsus iflâs yolunda şikâyet müessesesi öğretide yer alan görüşler ışığında ve yargı içtihatlarından faydalanılmak sureti ile ortaya konulmuştur. The procedure in complaint in bankruptcy proceedings based on bill of exchange includes many special features compared to other complaint based on debt enforcement proceedings. The main cause of this article is to determine what the debtor who faces bankruptcy can do to avoid it. The means that are to be followed or the time frames for complaint or objection by the debtor are of vital importance for a final decision of bankruptcy. In this sense, if the debtor does not know why, how or when he could file a complaint, a decision for bankrupty seems unavoidable. The procedure in complaint in bankruptcy proceedings based on bill of exchange and analogize complaint in enforcement law based on bill of exchange which is examined with the help of case law and theory.

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 60. maddesi uya-rınca mecburi dava arkadaşlığının mevcut olduğu durumlarda, duruşma-ya gelen dava arkadaşlarının yapmış olduğu usul işlemleri, duruşmaya gelmeyen dava arkadaşları bakımından da hüküm ifade etmektedir. Söz konusu düzenleme ile mecburi dava arkadaşlarından birinin veya birka-çının kötü niyetli davranışı ile yargılamayı sürüncemede bırakma tehli-kesine karşı, diğer mecburi dava arkadaşları korunmaktadır. Ancak, hükmün duruşmaya gelmeyen mecburi dava arkadaşının kötü niyetinin ve birlikte hareket etmeme kastının araştırılmadan uygulanması bazı sakıncalar yaratmaktadır. Hükümde yer alan “usulî işlemler” ifadesinin kapsamının geniş olması, bazı hâllerde hükmün tatbikinde tereddüt yaşanmasına sebep olmaktadır. Bu hâllerden biri de usulî işlemlerin yapılma zamanına iliş-kindir. Hükümet Gerekçesinde açıkça belirtilmişse de duruşma dışında yapılan usulî işlemlerin madde kapsamına alınması, diğer usul kurallarının uygulanmasında güçlük yaratan durumlar meydana getirmektedir. Bu güçlüklerin yaşandığı en önemli durumlardan biri de yetki itirazının ilerisi sürülmesi konusundadır. HMK m. 60’ın mevcut duruma ilişkin değerlendirme yapılmadan uygulanması, bazı hâllerde karşı taraf açısından meydana gelen usulî kazanılmış hakka da zarar verebilmektedir. Benzer şekilde maddede yer alan “usulî işlemler” ifadesi bünyesinde birçok usulî işlemi barındırdığı için, duruşmaya katılmayan dava arkadaşı açısından hüküm ifade edecek olan usul işlemlerinin nitelikleri açısından da tereddüt yaşanmaktadır. Çalışmamızda HMK m. 60’ın meydana getirdiği hukukî sonuçlar ve yaşanan tereddütlerin neler olduğu ortaya konulmuş; tereddütlerin bir nebze olsun giderilebilmesi için gerek öğreti gerekse de yargı içtihatlarından faydalanılarak çözüm önerisi sunulmaya çalışılmıştır. Mandatory party joinder is a procedural institution that is regulated under Turkish Code of Civil Procedure n.6100, by art.60. According to the article regulation, procedural actions that are duly taken by one of the joint parties are likewise effective for other mandatory parties who did not attend the hearings. This legal rule certainly and explicitly protects the mandatory party joinder who attends the hearings, against other mandatory parties who actually act in bad faith. The rule should be applied carefully by the judge on each case in the litigation period. Application of the “procedural action” phrase in the article in a wider content may cause some ambiguities. The most important ambiguity may arise from the procedural action that was taken outside the hearings. Another important ambiguity may arise from the claim for the place of jurisdiction. Furthermore, application of the rule in a wider content without care may give harm to the other party’s procedural vested rights. Last but not least, term of “procedural action” also includes many procedural actions and if they are not taken diligently, legal uncertainties may become inevitable for the mandatory party joinders who did not attend the hearings. In this paper, these legal uncertainties are explained, and the application of the exception is evaluated on the basis of de lege ferenda.

Geçit irtifakı, yüklü taşınmaz malikinin iradesi ile kurulan bir mülkiyet hakkı kısıtlamasıdır. Yüklü taşınmaz üzerinde belirlenmiş bir yeri, geçit yolu olarak kullanma yetkisi sağlayan irtifak hakkıdır. Taraflar aralarındaki ilişkiyi irtifak sözleşmesi ile düzenleyebilir. Geçit irtifakının şartları, yararlanan taşınmaz maliki açısından ve yüklü taşınmaz açısından farklılık göstermektedir. Bu çalışmanın amacı, tüm özellikleri ile geçit irtifakını tanımaktır. Bu kapsamda çalışmada geçit irtifakı kavramı, kapsamı, malikler açısından hükümleri öğretide yer alan görüşler ve içtihatlar ışığında ortaya konulmuştur. Çalışma ile zorunlu geçit hakkının kullanılmasında tarafların karşı karşıya kalabileceği bazı sorulara ilişkin açıklamalar Medenî Hukukun Eşya Hukukuna ilişkin hükümleri ışığında ortaya konulmuştur. The passage easement is a kind of easement which is based on the will of the owner of the encumbered immovable property. So that the entitled party has the right to use the emcumbered property as a gate way. The parties can give a shape to the easement according to their will. The terms of the passage easement differs based on the owner and the servient estate. The aim of this study to recognize the passage easement with all its features. Our work, with the help of theory, examines the passage easement, its content and its terms regarding the owner. This study, in the light of articles of Turkish Civil Law related to Law of Property, sets forth some explanations and use for certain questions that the parties may come across during the exercise of the right of passage.

Hypothec, which is sticks to principles of openness, certainty and fixed degrees serves the purpose of surety for debt and is a lien for real property, splits into two, namely capital hypothec and upper limit hypothec. If the underlying debt is not paid, foreclosure comes up. Apart from certain exceptions, the creditor must apply to the foreclosure of pledged property for a debt guaranteed by hypothec. This duty enforces the creditor to pursue enforcement proceeding with or without judgment. One of the actors in these proceedings is the bailiff.There are certain procedures and measures attributed to the bailiff in foreclosure proceedings. The lease that to be paid until the foreclosure time is included in the guaranty. The bailiff therefore must notify the tenants. Otherwise, no annotations will be recorded in the registry. Liquidation should also be commenced. Duties of the bailiff are not limited to these. The bailiff must play an active role after the payment or the non-payment of the sales price. Even though the creditor or the debtor is accepted as the main player in this process and many works are produced to demonstrate these, the bailiff plays a crucial role. This is the main reason of our work. Our work, with the help of theory and case law, demonstrates procedures and measures attributed to the bailiff in foreclosure proceedings., Aleniyet ilkesi, belirlilik ilkesi ve sabit dereceler ilkesine tabi olan, kişisel bir alacak için sadece teminat amacını yerine getiren ve taşınmaz rehin hakkı olan ipotek, anapara ipoteği ve üst sınır ipoteği olarak ikiye ayrılmaktadır. İpotek ile teminat altına alınmış bir alacağın ödenmemesi halinde ipoteğin paraya çevrilmesi hususu gündeme gelmektedir. Türk hukuk sisteminde kabul edilen önce rehne başvurma kuralı sebebi ile de rehinle teminat altına alınmış bir alacağın borçlusu, iflasa tabi olsa dahi alacaklı bazı istisnalar dışında rehnin paraya çevrilmesi yolu ile takip yapmak zorundadır. Bu alacaklı açısından aynı zamanda bir yükümlülük olduğu için alacağı rehinle teminat altına alınmış bir alacaklının yolu zorunlu olarak ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile ilamlı veya ilamsız takibe çıkmaktadır. Alacaklının girdiği bu yolda baş aktörlerden biri de icra müdürüdür.İcra müdürünün, ipoteğin paraya çevrilmesine ilişkin takipte yapması gereken işlemler ve alması gereken tedbirler vardır. Rehnin kapsamına, takibin başlatılmasından rehnin paraya çevrilmesine kadarki tarihe kadar işleyecek olan kira bedelleri de girmektedir. Bu kapsamda icra müdürünün kiracılara haber verme yükümlülüğü vardır. Ayrıca icra müdürünün takibin başladığını tapu idaresine haber verme yükümlülüğü bulunmaktadır. Aksi takdirde taşınmazın siciline şerh verilemeyecektir. Aynı şekilde satış hazırlıklarına da başlanması gerekmektedir. İcra müdürünün yapması gereken işlemler bunlar ile de sınırlı değildir. Satış bedelinin ödenmesinden veya ödenmemesinden sonra icra müdürü aktif rol oynamaktadır. İpoteğin paraya çevrilmesi yolu ile takipte çoğunlukla alacaklı ve borçlu baş aktör olarak kabul edilip, onların izleyeceği yollar üzerine çalışmalar meydana getirilmiş ise de icra müdürünün yapması gereken işlemler ve alması gereken tedbirler de takibin devamı açısından çok önemlidir. Çalışmamızın meydana getirilmesinde de bu husus esas sebep olmuştur. Bu kapsamda çalışmamızda gerek doktrinde yer alan tartışmalar ve görüşlerden gerekse de yargı içtihatlarından faydalanılmak sureti ile ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile takipte icra müdürünün yapması gereken işlemler ve alması gereken tedbirler detaylı olarak incelenmiştir.

Görülmekte olan bir davada yapılan yargılamanın esas hedefi; maddi gerçekliğe ulaşmaktır. Senetle ispat mecburiyeti ise Türk hukuk sistemine girmiş bir kuraldır. Ancak, bu kuralın katı bir şekilde uygulanması bazı hallerde haksız sonuçlar doğurabilmektedir. Kanun koyucu katı şekilciliği bertaraf edebilmek için delil başlangıcını HMK’ da dü- zenlemiştir. Delil başlangıcının var olması halinde hâkim, senetle ispat mecburiyetinin olmasına rağmen takdiri delilleri değerlendirebilme imkânına kavuşmaktadır. Delil başlangıcı sayılabilecek belgelerin nelerden ibaret olduğu kanunda sınırlı sayıda düzenlenmemiş, delil başlangı- cının muhtevası içtihatlar ile ortaya konulmuştur. Yakın zaman içerisinde içtihatlar ışığında delil başlangıcına bir yenisi daha eklenmiştir ki o da fotokopidir. HUMK zamanında verilen kararlarda fotokopi, delil baş- langıcı kabul edilmezken; HMK ile fotokopinin delil başlangıcı olduğu yönünde içtihatlar oluşturulmuştur. Fotokopinin delil başlangıcı olup olmadığına dair doktrinde de görüş ayrılığı mevcuttur. Gerek uygulamada gerekse de doktrinde fotokopinin, delil başlangıcı olup olmadığı hususunda muğlaklık olması bu çalışmayı meydana getirmiştir. Bu çalış- mada delil başlangıcı kavramı, tanımı, unsurları ve delil başlangıcının delil değeri, değerlendirilmesi ve delil başlangıcı ile diğer delillere başvurulması hususları gerek içtihatlar gerekse de doktrinde yer alan görüş- lerden yola çıkarak açıklanmıştır. Delil başlangıcı ana hatları ile ortaya konulduktan sonra verilen bilgiler ışığında fotokopinin niteliği ve delil başlangıcı olarak kabul edilebilip edilemeyeceği sorunu çözüme kavuş- turulmuştur. The judgment’s main aim in an opened case is to achieve the absolute material fact. Burden ofevidence with note had entered into Turkish Law System, but this rule’s strict practices may lead to some circumstances that are against equity. The legislator regulated commencement of proof in code of civil procedure to eliminate strict formalism. Althought there is burden ofevidence with note, the judge will reach to evaluate discreationary proofs in the presence ofcommencement oftruth. It is not regulated in the law that which documents can be accepted as commencement oftruth, but this was regulated in court practices. Nowadays with leading of court practices, a new type of commencement of proof was added, which is photocopy. Althought the photocopy was not accepted as commencement ofwritten proofin the decisions given in the era ofthe old code ofcivil procedure; when the new code ofcivil procedure enter in force, court practices that accepts photocopy as commencement ofwritten proof had been constituted. There are several different opinions about the issue of photocopy being whether commencement of proof or not. In the practice or doctrin, the issue ofphotocopy being whether commencement of proofor not had not resulted in a certain conclusion, and this uncertainity led to this article. In this article, the concept ofcommencement ofproof, its definition, its elements and the importance of proof, the evaluation of the commencement of proof and particular spots of consultation to commencement ofproofor other proofs were clarified with the leadings of court practices and opinions in doctrine. After the clarification ofessentials of commencement of proof, the photocopy’s quality and the problem of whether it can be accepted as commencement of proof or not was solved within the presence ofinformation given.

İflasta adi tasfiye usulünde alacaklıların alacaklarını İİK m. 219/2 hükmü gereğince bir ay içerisinde iflas idaresine bildirmesi gerekir. Ba-sit tasfiye usulünde ise İİK m. 218 hükmü gereğince alacaklılar alacakla-rını ve alacaklarını ispat eder mahiyetteki delillerini, iflas müdürlüğünün 20 günden az ve iki aydan fazla olmamak üzere tayin edeceği sürede bildirmesi gerekir. Alacaklıların bu süre içerisinde alacaklarını bildir-memesi halinde ise alacaklının alacağını geç bildirmesi gündeme gel-mektedir. Kanun koyucu geç kalan müracaatlar açısından İİK m. 236’yı düzenlemiştir. Ancak söz konusu madde alacaklının alacağını geç bil-dirmesi halinde karşılaşacağı sorunlarla ve sonuçlarla baş edebilmek açısından yetersiz kalmaktadır. Kanunda, alacakların bir aylık süreden sonra bildirilmesi hali bir hak kaybı olarak düzenlenmemiştir. Alacaklı iflas kapanana kadar alaca-ğını bildirebilir. Ancak bir aylık sürenin de bir konuluş amacı vardır. Bu kapsamda alacağını geç bildiren alacaklı birtakım külfetlere katlanacak-tır. Bu çalışmada geç kalan müracaatlar açısından izlenecek yol doktrinde yer alan görüşler ve yargı içtihatları ile derinlemesine ortaya konul-muştur. Bu çalışmanın esas amacı; alacağını geç bildiren alacaklının izleyeceği yola ışık tutmaktır. In ordinary liquidation under bankruptcy procedure, as per Art. 219/2 of TEBC creditors must notify their receivables to the bankruptcy administration within 1 month. In simple liquidation, as per Art. 218 creditors must notify their receivables and their evidences proving their receivables within not less than 20 days and not more than 2 months time which will be extended by the bankruptcy administration. In the event that creditors do not notify their receivables within this period, then it will be regarded as late notification. Art. 236 of TEBC has been stipulated by the law maker for late notifications/applications. However, this Article is not sufficient to deal with problems and consequences when the creditor notifies its receivables late. Yet, as per the law the receivables notified after the expiry of the 1 month period does not lead to a loss of right. The creditor can notify its receivable until the close of the bankruptcy. However, there is a reason for the stipulation of this 1 month period. The creditor, who notifies its receivables late will have to bear some of its negative consequences. In this paper, the route to be followed for late applications will be discussed in the light of doctrinal views and jurispudence. Our aim is to provide a road map for creditors who notify their receivables late.

İflas idaresi, iflasın tasfiye işlemlerini yapan özel iflas organıdır. İflas idaresi memurları, iflasın tasfiye sürecinde iflas müdürünün görevi-ni üstlenmektedir ve bu nedenle görevlerinin, yetkilerinin ve sorumlu-luklarına ilişkin sınırların objektif bir biçimde çizilmesi ve iyi bilinmesi gerekmektedir. Çalışmamızın özünde de iflas idare memurları baş aktör-dür ve oynadığı roller ise çok çeşitlidir. Çalışmamız iflas idare memurlarının seçilmesinden başlayıp, gö-revinin sona ermesine kadar olan süreçte görevleri, yetkileri ve sorumlu-luklarını içermektedir. İçtihatlar ve doktrinde yer alan görüşler kapsa-mında iflas idare memurları her yönü ile tanıtılmıştır. İflas idare memur-larının görevleri ayrı ayrı incelenmiş, kamu hukuku ve özel hukuk açı-sından sorumlulukları ortaya konulmuştur. Bu çalışma ile iflas idare memuru ile muhatap olan veya iflas idare memuru olarak seçilen kişile-re, karşılaşabilecekleri durumlar ile ilgili ışık tutmak ve yol göstermek amaç edinilmiştir. Bankruptcy administration is a special bankruptcy organ which carries out the liquidation process in bankruptcy. Throughout the liqui-dation process of bankruptcy, role of bankruptcy manager is assumed by bankruptcy officers and therefore, it is of importance to objectively defi-ne and know the limits of their duties, capacities and liabilities thereof. In our work produced in this paper, as it can be remarked bankruptcy officers have indeed leading and various roles. Our paper makes references to duties, capacities and liabilities of bankruptcy officers throughout the period from the date of their appo-intment to the date of the expiry of their duties. Bankruptcy officers are introduced with various dimensions in the light of views argued in ju-risprudence and doctrine. Each and every duty of bankruptcy officers, their liabilities from public and private law perspectives have been dealt with and explained hereunder. It is our aim to assist and guide to per-sons who are appointed as bankruptcy officer and to persons who are dealing with bankruptcy officers in issues that they can encounter.

Taraflr akdedecekleri milletlerarası ticari sözleşmelerin içeriğine milletlerarası düzenlemeleri, genel işlem şartla rını vb. belgeleri dâhil edebilir. Bunun en pratik yöntemi ise incorporation’dır. Incorporation metodu ile bir belge, diğer bir belgenin eki ya da parçası haline getirilmektedir. Burada taraflrın iradesi, akdedecekleri milletlerarası ticari sözleşmede yollamada bulundukları belgeyi sanki kendileri düzenlemişler gibi dikkate alınması yönündedir. Incorporation metodu ile sözleşmenin eki ya da parçası haline getirilen kural ister bir kanun hükmü olsun isterse de bir milletlerarası sözleşme hükmü olsun, sözleşmenin içeriğine dâhil olduktan sonra sözleşme hükmü olarak değerlen dirilecek ve bu yönde sonuç doğuracaktır. Bu kapsamda incorporation metodu ile sözleşmenin içeriğine dâhil edilen kuralın geçerliliği de sözleşmenin esasına uygulanacak hukuka göre tespit edilecektir. Çalışmamızda da milletlerarası ticari sözleşmelerin hazırlanması ve bu sözleşmelere uygulanacak hukukun seçimi ile incorporation ve elektronik sözleşmeler, genel işlem şartları ve standart sözleşmeler açısından incorporation doktrinde yer alan görüşler ışığında detaylı olarak incelenmiş ve bu çalışma ortaya çıkmıştır. Parties may include international regulations, form agreements or such documents to international trade contracts. The most practical way to do so is incorporation. With the incorporation method, a document becomes annex or part of another document. The will of the parties thereof is to acknowledge the reference document, in the international trade contract they will make, as if they have produced it. Any rule which had become either an annex or a part of the contract through incorporation, whether a law or a clause of an international contract, will be considered as a provision in the contract thereby resulting accordingly. Within this context, the validity of the rule, included within the content of the contract with incorporation method, shall be determined according to the law that will be applied for the principles of the contract. In our paper preparation of international trade contracts and selection of the law to be applied in those contracts and incorporation and electronic contracts, incorporation from the point of form agreements and standard agreements are examined in detail within the light of the opinions in incorporation doctrine and this paper is revealed.

Türk hukuksisteminde istikrarın sağlanması, kişilerin yargıya olan güvenininsarsılmasının önlenmesi amacı ile usulî kazanılmış hak müessesesi kabul edilmiştir. Usulî kazanılmış hak; bir davada, tarafveya mahkeme usul işlemi ile taraflardan biri lehine doğmuş ve uyulması zorunluolan haktır. Usulî kazanılmış hak, mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü MuhakemeleriKanunu' nda ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu' nda düzenlenmemiş olup;bu kurum Yargıtay uygulamaları ile oluşturulmuş ve öğretide de kabul görmüştür.İhtiyaç sonucu doğan bu kurum, kamu düzeni kaygısı ile geliştirilmişse dekanunda düzenlenmediği ve sınırları belirli bir şekilde çizilmediği için yargımercilerince hatalı olarak uygulanmakta ve hak kayıplarına sebep olmaktadır.Usulîkazanılmış hakkın birçok görünüş şekli mevcuttur. Örneğin, taraflardan birininbilirkişi raporuna itiraz etmemesi halinde itiraz eden taraf lehine, hâkiminkendiliğinden taraflardan birine yemin teklif etmesi halinde yemin teklifedilen taraf lehine, hâkimin kesin süre vermesi halinde karşı taraf lehine,HUMK’ un yürürlükte olduğu dönemde tanık dinletme talebine itiraz edilmemesihalinde tanık dinletme talebinde bulunan lehine, Yargıtay' ın bozmakararına uyulması ile bozma kararılehine olan taraf açısından usulî kazanılmış hak oluşmaktadır. Usulî kazanılmış hak, kamu düzenigözetilerek kabul görmüş bir kurumdur. Ancak bu hakkın mutlak olarakuygulanması bazı sakıncalara yol açacaktır. Bu nedenle yine kamu düzenigözetilerek usulî kazanılmış hakka istisnalar getirilmiştir.Türk hukuksisteminde, usulî kazanılmış hakka kamu düzeni gözetilerek her geçen günistisnalar getirilmektedir. Kendi içerisinde belirli olmayan ve tamameniçtihatlar ile sınırları çizilen bu kurumu, yargılamada bir sınır olarak görmekhakkaniyete aykırı sonuçlar doğurmaktadır. Bu nedenle, usulî kazanılmış hak ile ilgili birdüzenleme yapılmalı, usulü kazanılmış hakkın sınırları belirlenmeli, yargımercilerinden aynı olay için farklı kararlar çıkmasının önüne geçilmelidir. Buçalışmada, usulî kazanılmış hakkın Türk hukuk sistemindeki yeri, usulî kazanılmış hakkın sınırlarınınbelirli olmaması sebebi ile uygulamada yaşanan sorunlar ve bu sorunlara ilişkinçözüm yolları değerlendirilmiştir.&nbsp

Islah müessesi uygulamaya tam anlamı ile HUMK'un kabulü ile girmiştir. Kıta Avrupası hukuk sistemlerinde ıslah müessesi bulunmamaktadır. Anglo-Amerikan hukuk sisteminde ise Türk hukuk sistemine benzer ancak tam anlamı ile Türk hukuk sistemindeki ıslahla uyuşmayan bir şekilde uygulanmaktadır. Kıta Avrupası hukuk sistemlerinde iddianın veya savunmanın değiştirilmesi veya genişletilmesi yasağı Türk hukuk sistemindeki gibi katı bir şekilde uygulanmadığı için bu hukuk sistemlerinde ıslaha ihtiyaç da bulunmamaktadır. Islah, tek taraflı irade beyanı ile kullanılan ve davada taraflara sadece bir kez tanınmış bir haktır. Tarafların yargılama sürecinde kendilerine verilmiş olan ıslah hakkını çok dikkatli kullanmaları gerekmektedir. Özellikle HUMK'un yürürlükte olduğu dönemde ıslah, uygulayıcılar tarafından sadece dava değerinin artırılması olarak algılanmıştır. HMK'nın yürürlüğe girmesi ile kısmi davayı düzenleyen 109. maddenin ikinci fıkrası ile kısmi dava neredeyse açılamaz hale gelmiştir. HMK'nın 109. maddesinin ikinci fıkrasının, 01.04.2015 tarihinde 6644 sayılı kanunun 4. maddesi ile yürürlükten kalkması ile kısmi dava sayısı artmış ve ıslah da tekrar yoğun bir şekilde uygulanmaya başlamıştır. Bu çalışmada, ıslahın tarihsel süreç içerisinde kullanımını, Kıta Avrupası ve Anglo-Amerikan hukuk sitemlerinde iddianın veya savunmanın değiştirilmesi veya genişletilmesi yasağının uygulanması ve bu hukuk sistemlerinin ıslah ve ıslaha benzer uygulamaları, ıslahın şartlarını, özellikle HMK'nın kabulü ile Türk hukuk sistemine giren belirsiz alacak davası ile ıslahın uygulanışı ve karşılaştırılması, kısmi davada ıslahın uygulanışı, Türk hukuk sisteminde uzun zamandır tartışma konusu olan bozmadan sonra ıslahın yapılabilip yapılamayacağı ve bu hususta Yargıtayın verdiği değişik kararların karşılaştırılması, ıslah yapılamayacak durumlar ve kötü niyetli ıslah halinde mahkemelerin yapmaları gereken işlemler değerlendirilmiştir. Bu değerlendirmeler sırasında mukayeseli hukuk dikkate alınmıştır. Yukarıda belirtilen şekilde hazırlanan çalışmamda, özellikle ıslahın uygulanması açısından önerilerde bulunulmuş, diğer müesseselerle karşılaştırılmış ve idari yargılamada ve tahkimde ıslahın uygulanışı ile ilgili öneri ve değerlendirmelerde bulunulmuştur.Anahtar Kelimeler: Islah, Tahkikat, Ġddianın ve Savunmanın DeğiĢtirilmesi ve GeniĢletilmesi, Dava The amendment regime was fully put into practice with the adoption of Turkish Code of Civil Procedur (No: 1086) on Civil Trial Procedures (CCTP). There is no amendment regime in the legal systems of civil law countries. As for the Common Law Legal System, they apply an amendment system that is similar to Turkish Legal System despite not overlapping completely. As the ban on the alteration or extension of the claim or defense is not applied as strictly as our system in the Legal Systems of Continental Europe, there is no need for amendment in these legal systems. The amendment regime as applied in our legal system currently was initially regulated under between articles 83-90, CCTP No: 1086. Unlike Code No: 6100 on Civil Procedures (CCP), the correction of factual errors have not been regulated in the same chapter. As for CCP No: 6100, amendment has been regulated in Articles 176-182. Amendment is a right that is exercised upon the unilateral declaration of will and is granted only once to the relevant parties in a single trial. It is of crucial importance that the parties of a lawsuit exercise this right bestowed on them with due diligence during the trial process. Particularly during the period when CCTP No: 1086 was in force, amendment was perceived by the implementers as merely a process of enhancing the value of the trial. However with the entry into force of CCP No: 6100, Article 109 paragraph two which regulates partial trials blocked the means of filing a partial case. Following the annulment of Article 109 paragraph two of CCP No: 6100 through Article four of Law No: 6644 dated 01.04.2015, the number of partial trials started to increase gradually and amendment was once again used intensively. This dissertation analyses the implementation of amendment in the historic process, the practice of altering or extending the claim and defense in the Anglo-American and Continental Europe Legal Systems as well as amendment and similar other regimes in these legal systems, amendment conditions, particularly the implementation and comparison of amendment in uncertain dept action which were introduced into Turkish legal system with the adoption of CCP No: 6100, the implementation of amendment in partial cases in particular, whether amendment can be applied after a reversal decision –which is a long-standing debate in Turkish legal system and a comparison of various judgments handed down by the Turkish Court of Cassation in this field, the circumstances where amendment cannot be applied as well as actions to be taken by courts in case of mala fide amendments. In this analysis, comparative law has been taken into consideration. This paper, which has been prepared in the format explained above, makes recommendations notably on the implementation of the amendment system, compares it with other regimes and provides a set of recommendations and comments on the implementation of amendment in other trial procedures.Keywords: Amendment, Inquiry, Enlarging and Changing of Claim and Plea, Case, 371

Sabit doz kombinasyon preperatları hipertansiyon tedavisinde önemli alternatiflerdendir. Bu preperatlardan intihar amaçlı yüksek doz alan hastalarda yaklaşım hala net değildir. Bu olgu sunumunda, perindopril 5 mg ve amlodipin 10 mg kombinasyon tedavisinden 26 adet intihar amacı ile alan 51 yaşında erkek tartışılmıştır. Hasta acil servise, baş dönmesi ve halsizlik ile başvurmuş ve ilk müdahelesi yapılıp dahili yoğun bakımda takibe alınmıştır. Akut böbrek yetmezliği ve hipotansiyon gelişen hastada, sıvı tedavisi ve semptomatik tedavi ile bu bulgular gerilemiş ve hasta taburcu edilmiştir. Fixed -dose combination therapies are important alternative of hypertension treatment. The management of suicidal intoxication with these conbination preparations which might have different and sometimes interactive mechanisms is still unclear. In this case-report a 51 -yearold male patient who had taken 26 pills of perindopril 5 mg and amlodipine 10 mg combination drug. He admitted to the emergency department with the complications of dizziness and fatigue. He was followed in intensive care unit after his first medical care unitafter his first medical emergency intervensions. After development of hypotensionand acute renal failure, he improved with fluid resussitation and symtomatic treatment and he was discharged.

Hipokalemik periyodik paralizi, tekrarlayan kas güçsüzlüğü yada paralizi atakları ile giden nadir bir hastalıktır. Ataklar genelde yoğun egzersiz, aşırı karbonhidrat tüketimi, stres, enfeksiyon, cerrahi ile tetiklenebilir. Artmış katekolamin deşarjı ile Na/K ATPaz aktivitesi artar. Artan bu aktiviteye bağlı hücre içine giren potasyum paraliziye neden olmaktadır.Burada 65 yaşında, daha önce sabahları olan güçsüzlük dışında paralizi atağı tariflemeyen başka bir sistemik hastalığı veya ilaç kullanımı ve aile öyküsü olmayan asimetrik yaygın paralizili erkek hasta sunuldu, Hypopotasemic paralysis is a rare disease, which goes on whith muscle weakness and paralytic attacks. The attacks may be triggered by vigorous exercise, high consumption of carbohydrates, stress, infections and surgery. The activity of Na/K ATPase augmented with the increased cathecolamine release. The increased release of cathecolamines cause potassium flow into the cell and consequently paralysis. In our case we presented a male patient with asymetryc paralysis who has no symptoms other than muscle weakness in the mornings, and without family history of paralysis ,any known systemic disorder or use of medical drugs.

İcra ve iflâs hukukunda tasarrufun iptali davaları, İİK m.277 ila 284ncü maddeleri arasında düzenlenmiş şahsi nitelikte bir eda davasıdır.İptal davalarının konusunu tasarruf muamelesi olarak değerlendirdiğimiz bir hak veya borcun devri sonucunu doğuran hukuki işlemlerdir. İptal davası hukuken geçerli kabul edilen tasarrufların kanunda yazılı belli başlı koşullar altında iptaline yönelik bir dava çeşididir.İptale tabi tasarruflar İİK m. 278,279 ve 280. maddelerinde yer almaktadır. İptal davası alacaklıya hukuken geçerli olsa bile alacağını almasını engelleyen tasarruf işlemi sanki hiç olmamış gibi borçlu ve hasım üçüncü şahsa karşı alacağının miktarı ile sınırlı bir talep hakkı tanımakta, tasarrufa konu mal, hak ve alacağın mülkiyetini değiştirerek herhangi bir sonuç öngörmemektedir. Sonuç olarak alacaklıya tanınan yalnızca şahsi hakka dayalı bir talep hakkı olduğu ortaya çıkmaktadır.Muvazaa,iki taraflı hukuki bir işlemde tarafların dışarıya karşı yapmış olarak gösterdikleri işlemden başka bir hukuki işlem yapmaları (nispi muvazaa) ya da hiçbir işlem yapmamaları (mutlak muvazaa) olarak tanımlanabilir.Muvazaa ve icra iflas Kanununda düzenlenen, tasarrufun iptali davaları konu olarak birbirine çok benzemektedirler. Ancak aralarında birçok da fark bulunmaktadır. Bu farkın en önemlileri zamanaşımı, ispat ve ileri sürüş açısından ortaya çıkmaktadır. Yargıtay son yıllardaki kararları ile de bu farkı oldukça azaltmıştır. Act of cancellation of disposal in execution and bankruptcy law is a personal action for performance that is regulated in the articles of 277 and 284 of İİK.Subject of suit of nullity is legal transactions which might be evaluated as act of enjoyment and cause transfer of a right or obligation. Suit of nullity is a kind of act which nullifies legally valid disposals under certain circumstances provided by law Disposals subject to cancellation are regulated in the articles 277-279 and 280. The suit of nullity gives a right of demand, yet limited to its quantity if the act is legal to the owner against the debtor or the third party, the act does not exist. It does not result any changes in the property right. As a result, it is merely a demand right based on a personal right.Collusion can be defined as the agreement of the parties in order to make the hidden transaction and this transaction to be valid instead of simulated transaction (relative simulation) or making no transaction expect simulated transaction and this transaction to be invalid (absolute simulation) in bilateral transactions.Collusion and acts of cancellation of disposal in execution and bankruptcy law are very similar in terms of the subject matter. But there are a lot of differences between cancellation of disposal and collusion. Most important ones of those differences are limitation, proving and claiming. Recently Yargıtay has reduced substantially this difference in its decisions. 168