Search

Copyright of Turkish Culture & Haci Bektas Veli Research Quarterly is the property of Turkish Cultur & Haci Bektas Veli Research Quarterly and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Research in Sports Science is the property of Aves Yayincilik Ltd. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

ÖZ: Epiküros Helenistik Dönem hazcılık öğretisinin başlıca temsilcisidir. O, hazzın kendi başına bir iyi olduğu noktasında, Aristippos başta olmak üzere, birçok hazcı filozofla aynı görüştedir ancak mesele hazzın mahiyetini konuşmaya geldiğinde söz konusu filozofların çoğundan ayrılır. Nitekim Epiküros tek türden bedensel hazlar tasnifini yeterli görmemiş ve hazlar arasında niceliksel olanın yanında niteliksel bir sınıflamaya da yer vermiştir. Epiküros’a göre insan yaşamının amacı mutluluktur ve mutlu bir yaşam haz dolu bir yaşamdır, bununla birlikte yaşamın amacı olacak türden bir mutluluğa erişmek anlık doyumlar içeren salt bedensel hazlarla değil, daha çok yaşam boyu sürmesi beklenen kalıcı hazlarla mümkündür. İşte, bu çalışmada Epiküros’un hazcılık öğretisinin sınırlarını çizdiği türden mutlu bir yaşama erişmede erdemlerin rolünün ne olduğu araştırılmıştır. Epiküros erdemlerin mutlu bir yaşamın ayrılmaz bir parçası olduğunu iddia etmiştir ve dahası bu iddia bir yönüyle araştırmacılara Epiküros felsefesinde erdemli bir yaşamın kendi başına bir amaç olup olmadığını düşündürmüştür. Ne var ki Epiküros’un yaşamın nihai amacının mutluluk olduğu iddiası kesin bir dille ortadadır ve bu iddia teorisinin diğer unsurlarını mutluluğa göre araçsal bir konuma indirgemektedir. Dolayısıyla Epiküros’un hazcılık öğretisinde erdemler, kendilerine yüklenen anlam ne kadar güçlü olursa olsun, temelde araçsal bir değere sahiptir. ABSTRACT:In Hellenistic Period Epicurus was the main representative of the hedonism doctrine. He agrees with many hedonist philosophers, especially with Aristippos, on the point that pleasure is a good in itself, but he differs from most of the philosophers in question when it comes to the nature of pleasure. Hence, Epicurus did not satisfied with the clasification that based only on corporeal pleasures and included a qualitative classification as well as a quantitative one among the pleasures. According to Epicurus, the purpose of human life is happiness and a happy life is a life full of pleasure. At the same time, achieving the kind of happines that could correspond to purpose of life would possible with permanent pleasures that are expected to last throughout life, not just with corporeal ones. In this study, the role of virtues in reaching to a happy life, framed by the doctrine of hedonsim on the lines of epicureanism, has been investigated. Epicurus has claimed that virtues were an integral part of a happy life, and moreover, this claim, in a way, has made researchers think whether a virtuous life was an end in itself in the philosophy of Epicurus. However, the claim of Epicurus according to which the ultimate purpose of life is happiness is absolutely clear, and this claim reduces the other elements realitive to happiness in his theory to an instrumental position. Therefore, in hedonist theory of Epicurus virtues essentially have an instrumental value and the strenght attributed to them does not matter.

In Hellenistic Period Epicurus was the main representative of the hedonism doctrine. He agrees with many hedonist philosophers, especially with Aristippos, on the point that pleasure is a good in itself, but he differs from most of the philosophers in question when it comes to the nature of pleasure. Hence, Epicurus did not satisfied with the clasification that based only on corporeal pleasures and included a qualitative classification as well as a quantitative one among the pleasures. According to Epicurus, the purpose of human life is happiness and a happy life is a life full of pleasure. At the same time, achieving the kind of happines that could correspond to purpose of life would possible with permanent pleasures that are expected to last throughout life, not just with corporeal ones. In this study, the role of virtues in reaching to a happy life, framed by the doctrine of hedonsim on the lines of epicureanism, has been investigated. Epicurus has claimed that virtues were an integral part of a happy life, and moreover, this claim, in a way, has made researchers think whether a virtuous life was an end in itself in the philosophy of Epicurus. However, the claim of Epicurus according to which the ultimate purpose of life is happiness is absolutely clear, and this claim reduces the other elements realitive to happiness in his theory to an instrumental position. Therefore, in hedonist theory of Epicurus virtues essentially have an instrumental value and the strenght attributed to them does not matter. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Bu çalışmada Covid-19 sürecinde ergenlik dönemindeki bireylerin algıladıkları sosyal destek düzeyi ve mutluluk düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmıştır. Tarama modelinde betimsel olan bu araştırmada veri toplama araçlarından “Ergen Mutluluk Ölçeği Kısa Formu (EMÖ)” ve “Algılanan Sosyal Destek Ölçeği-R(ASDÖ-R)” kullanılmıştır. Bu kapsamda Gaziantep ilinin merkez ilçelerindeki farklı lise türlerinde eğitim gören 1184 öğrenciye ulaşılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkiyi incelemek için “t-testi”, “tek yönlü Varyans Analizi” ve “çoklu regresyon” analizleri uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; Covıd-19 sürecinde ergenlik dönemindeki bireylerin algıladıkları sosyal destek ve mutluluk düzeylerinde; cinsiyet, okul türü, sınıf düzeyi, anne-baba ilişki durumu, sosyal güvence durumu, anne-baba genel tutumu, yaşamını geçirdiği yerleşim yeri, anne öğrenim durumu ve baba öğrenim durumu değişkenlerine göre anlamlı farklılıklar olduğu belirlenmiştir. Ek olarak; cinsiyete göre aileden ASD (Algılanan Sosyal Destek), okul türüne göre öğretmen ve arkadaştan ASD, ebeveyn ilişki durumuna göre arkadaştan ASD, yerleşim yerine göre aileden ve öğretmenden ASD, baba öğrenim durumuna göre öğretmen ve aileden ASD ile anne öğrenim durumuna göre algılanan sosyal desteğin hiçbir boyutunda anlamlı bir farklılaşma bulunmamıştır. Ergenlerin mutluluk düzeyinin %17’sinin algılanan sosyal destekle açıklandığı bulunmuştur. Araştırma sonuçları tartışma ve sonuç bölümünde açıklanarak değerlendirilmiştir. Elde edilen bulgular ilgili literatür verileri ışığında tartışılmış ve önerilerde bulunulmuştur.

Copyright of Erzincan University Journal of Education Faculty / Erzincan Üniversitesi Egitim Fakültesi Dergisi is the property of Erzincan University Faculty of Education Journal and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Kant believes that the question of knowledge on or existence of ideas such as God, soul, and freedom, requires resolution. He attributes the inability to resolve this problem to the failure to demonstrate that philosophical knowledge, as the basis of metaphysical knowledge, fundamentally differs from mathematics. Unlike previous philosophers, Kant identifies the premise on which mathematics is based as being synthetic a priori. For this reason, he asserts that mathematical propositions are structurally different from analytical propositions on which philosophical knowledge is based. After demonstrating that ideas cannot be theoretically established, Kant revealed that they should be assumed as the reasons for the realization of the highest good in the practical field. He believes that by showing the practical field as the realm where these ideals hold validity, he has provided metaphysics with a method, thus freeing reason from the delusions into which it falls as a result of its inexorable tendency. This study aims to examine Kant’s metaphysical method regarding the existence of ideas and to illustrate the differences between philosophical knowledge, which Kant attributes to the delusions of previous philosophers, and mathematical knowledge. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Anadolu University Journal of Education Faculty (AUJEF) is the property of Anadolu Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Nigde University Journal of Physical Education & Sport Sciences / Nigde Üniversitesi Beden Egitimi ve Spor Bilimleri Dergisi is the property of Journal of Physical Education & Sports Science and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

This paper is about the book which is written by Janne Matilla “(The Eudaimonist Ethics of al-Fārābī and Avicenna, Leiden: Brill, 2022, 256 pages)”. This work written by Matilla revolves around the comparative analysis of two eminent philosophers of Islamic Philosophy. Matilla adopts partially the method that emerges in the literature about Islamic Philosophy. Therefore, the results that the author reaches are unique contributions to the literature. Because this method is not applied completely, some problems of interpretation are seen in the work.

People by nature tend to experience more positive emotions and less negative emotions. For centuries, philosophers have stated that happiness is the ultimate source of human motivation. Therefore, many individuals think that the more positive emotions they experience, the happier they will be, and they strive for it. Many different situations such as socioeconomic level, educational status, gender, culture affect the level of happiness of individuals, but the desire to be happy is present in every segment. The endless pursuit of happiness can often lead to unrealistic expectations and some psychological problems in the face of life events. The increase in positive emotions can open up more space for the person to learn, think and develop together with happiness. However, positive emotions do not consist of happiness, but there are also different emotions that contribute to happiness and nourish the person. The positive emotions experienced by the person in daily life are important in terms of better performance and healthier relationships. In this respect, when we look at the literature on this subject, it has been seen that there is a gap in the studies conducted in Turkey. Emotions are important determinants of behavior. Any risky behavior that may arise can be harmful to both the individual and the society. Emotion regulation also affects behavior positively. For this purpose, the aim of this study is to deal with positive emotions, which have not been discussed before, in a theoretical dimension, to adapt these emotions to daily life, to increase the resources that the person has and to convey their reflections on the lifestyle.

In this study, it is aimed to determine the relationship between these two variables by examining the happiness and psychological well-being levels of physical education teachers in terms of different variables. The sample group of this research consisted of 252 physical education teachers working in schools affiliated to the Ministry of National Education in Diyarbakır. Oxford Happiness Scale and Psychological Well-Being Scale were used as data collection tools. According to the findings obtained in the study, it was determined that the happiness and psychological well-being levels of physical education teachers were above the medium level. It was observed that the happiness and psychological well-being levels of physical education teachers did not differ according to gender, but differed according to age. In the comparison between physical education teachers' sports, exercise or physical activity status and happiness and psychological well-being, it was seen that there was a significant difference in favor of those who did sports, exercise or physical activity. While it was determined that there was a significant difference in favor of those participating in social activity in the psychological well-being levels of physical education teachers participating in social activities, it was seen that there was no difference between the happiness levels of physical education teachers and their participation in social activities. It was determined that there was a significant difference between the happiness and psychological well-being levels of physical education teachers and their self-identification in daily life in favor of the teachers who stated that they were peaceful and calm. As a result, it has been determined that there is a moderate and positive relationship between teachers' happiness levels and psychological well-being levels.

In this study, it is aimed to determine the relationship between these two variables by examining the happiness and psychological well-being levels of individuals who exercise in terms of different variables. The sample group of the research consists of 232 individuals, 159 women and 73 men, who exercise in the sports centers in Diyarbakir. Oxford Happiness Scale and Psychological Well-Being Scale were used as data collection tools. Parametric tests were applied due to the normal distribution of the data. Post-Hoc tests were used to determine the direction of the difference. In addition, Pearson Correlation analysis was used to determine the relationship between happiness and psychological well-being of individuals who exercise. The significance level was determined as .05. According to the findings obtained in the study, it was determined that the happiness and psychological well-being levels of the individuals who exercised were above the medium level. It has been observed that the happiness and psychological well-being levels of the individuals who exercise do not differ according to the age and gender variable. While a difference was observed in favor of those participating in social activities in the psychological well-being levels of individuals participating in social activities, no significant difference was observed in terms of happiness levels. Among the self-defining situations of individuals who exercise in daily life, it was observed that those who were peaceful were happier than those who were stressed, while those who were calm and peaceful had higher levels of psychological well-being than those who were stressed. As a result, it has been observed that there is a moderate, positive relationship between the happiness levels of the individuals who exercise and their psychological well-being levels.

In this study, the aim is to determine the effect of dark personality traits of university students on their levels of happiness and to reveal differences according to demographic variables. The sample of the study consists of 421 university students receiving health education. In the study, where the Dark Triad personality and happiness scale were used, data was collected through an online survey. Since the data showed a normal distribution, the t-test and ANOVA test were used to determine the differences. Multiple regression analysis was utilized to determine the relationship between the Dark Triad personality and happiness. It was observed that the students had the highest value in Narcissistic personality traits and the lowest value in Psychopathy personality traits. A significant relationship was found between dark triad personality traits and happiness. It was observed that 9% of the students’ happiness levels were explained by dark personality traits. As income increased, happiness increased, and it was determined that male students exhibited a higher level of Psychopathy behavior compared to female students. While Machiavellianism and Psychopathy personality traits negatively affect students’ happiness levels, Narcissistic personality traits positively influence it. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Nowadays, individuals do yoga as a way to improve their physical and psychological health with the pursuit of feeling good. Therefore, examining yoga in terms of psychological factors is very important in literature and life. This study aimed to examine psychological well-being, happiness, and mindfulness according to yoga and nonyoga practitioners and the sequential mediating role of happiness and mindfulness in the relationship between yoga and psychological well-being. The sample group of this study consists of 263 participants (129 yoga practitioners and 134 non-yoga practitioners). Participants completed the Demographic Information Form, Psychological Well-Being Scale, Oxford Happiness Scale, and Conscious Awareness Scale online. The data obtained in the study were analyzed by applying the Pearson correlation coefficient and Serial Multi-Mediator Variable Analysis (PROCESS Model 6). According to the study results, it was seen that between psychological well-being and happiness .56, between psychological well-being and mindfulness .34, and between happiness and mindfulness .30 correlations are positive and significant relationships. In conclusion, the results remark on the significant sequential mediating role of happiness and mindfulness in the relationship between yoga and psychological well-being. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

When talking about recovery for schizophrenia patients, the absence of symptoms is satisfied and the concept of happiness is generally ignored. In our study, we aimed to compare the happiness levels of patients with schizophrenia who were followed up by the community mental health center (CMHC) and had case managers, and those with schizophrenia in remission who were followed only by the outpatient clinic and at the same time we compare the expression of emotion, which is thought to affect this happiness, the level of support perceived by the patient and the quality of life. Patients with schizophrenia who had regular CMHC follow-up for at least 1 year and had a case manager (CM) (n:100) and were in remission for at least 3 months (n:100) who were followed up in the outpatient clinic were included in the study. Subjective Happiness Scale (SHS), Perceived Available Support Scale (PASS), Quality of Life Scale (QLS), Level of Expressed Emotion Scale (LEES) were applied to both groups. SHS, PASS, LEES, QLS scores were statistically significantly different in the group with CM. A negative correlation was found between the subscales showing the Level of Expression of Emotion and SHS scores. A positive correlation was found between QLS and PASS scores and SHS scores. In the case of VY, it was determined that PASS scores had a mediating effect on SHS scores, but QLS scores did not have a mediating effect. It was determined that the levels of intrusiveness, emotional response and tolerance/expectation, which are subscales of LEES, had a mediating effect on SHS scores, but the levels of attitude towards illness did not have a mediating effect. For people with schizophrenia, happiness is an often overlooked concept when talking about recovery. In our study, we evaluated the effect of case management within the scope of CMHC service and found that it had a positive effect on the happiness of patients with schizophrenia. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Hayatı nasıl daha iyi yaşayacağımız ve nasıl daha mutlu olacağımıza dair sorular birçok psikoloğun çalışmasına rehberlik etmektedir. 20. yüzyılın sonlarında da psikoloji literatürüne sunduğu mutluluk formülü, pozitif insan deneyiminin yönleri ve bilimsel olarak pozitif insan işleyişi ile ortaya çıkan pozitif psikolojinin temsilcisi Martin Seligman’ın alana yönelik kapsamlı bir giriş̧ olarak yazdığı "Gerçek Mutluluk" eseri de bu sorulara cevap sunmaya çalışmaktadır. Büyük bir emek mahsulü olan eser, 454 sayfa olup, üç temel bölümden oluşmaktadır. Eserin genelinde bir yaşam hiyerarşisi çizilerek haz odaklı, zevkli, iyi, anlamlı ve kutsal yaşamın ne olduğu mercek altına alınmaktadır. Yazar, eserde kişinin hayatını yaşamaya değer kılan durumları yaratmasını öncelikli hale getirerek, kişiye anlam yüklü bir yaşam kazandırma amacıyla ilk olarak olumlu ve olumsuz duyguları, ruh hastalıklarıyla ilgili olumsuz yönelimli yayılmacı bilgilerin neşe, akış, sevinç, memnuniyet, hoşnutluk, huzur, umut ve esrimeden oluşan olumlu duygular ile nasıl dengeleneceği hususlarını ele almaktadır. Kişiyi gerçek mutluluğa ulaştıran olumlu duyguların anlaşılması ve artırılması, erdemler ve erdemlere ulaşma yolları olan karakter güçlerinin iyi bir yaşam için nasıl geliştirileceği hususlarını incelemektedir. Eserin bütününde değer odaklı bir yaklaşıma sahip olan yazar, ana akım tarafından alması muhtemel eleştirileri kullandığı nicel verilerin gerçekle uyumlu olması bağlamında azaltmaya çalışmaktadır. Bu durumla uyumlu olarak eserde sıklıkla ölçek ve anketlere de yer verilmektedir. Eser ile psikoloji biliminin kapsamının genişletildiği, tedavi yöntemlerinin yeniden tanımlandığı, felsefe ve teolojiye terk edilen değer, duygu, irade gibi kavramların psikolojiyle yeniden uzlaştırıldığı, hastalıkların nedenlerinin farklı sebeplere temellendirildiği ve yaşamın pek çok alanında kişiye yeni bir bakış açısı kazandırıldığı görülmektedir. Bununla birlikte eserin ana akım psikolojinin bir alternatifi mi yoksa tamamlayıcısı mı olduğu noktasındaki soru işareti ise cevaplandırılmamıştır.

Antik Yunan dünyasının en önemli okullarından biri olan Stoacılık, kendisinden önceki birçok öğretiyi eklemleyerek içinde bulunduğu Helenistik çağa damga vurmuştur. Bu dönem, polis merkezli düşüncenin yerle bir olduğu ve artık eskiye dönüşün imkansızlığının anlaşıldığı bir tür geçiş dönemidir. Helenistik dönem, polise tutunan, polisle var olan yurttaşın kendisini bir yandan daha büyük bir dünyanın parçası olarak görmek zorunda kaldığı öte yandan kamusal varlığından ziyade bireysel sınırlarına çekilmek mecburiyetinde hissettiği bir zaman aralığıdır. Stoacılık kurucusu Zenon öncülüğünde bireyin yeni durumuna uygun olarak felsefik ve pratik düzeyde cevaplar üreten bir ekol olmuştur. Teorik düzeyde ruh dinginliğine, nihai mutluluğa erişmenin, dışsal faktörlerden bağımsız olarak, herkes için mümkün olduğunu savunmasına rağmen pratikte eşitsiz yapıları da meşrulaştıran bir özellik göstermiştir. Bu çalışmada Roma’ya ve ötesine uzanacak olan Stoacı okulun ilk ortaya çıktığı dönemi (Eski Stoa), düşüncesine etki eden tarihsel arka plan ihmal edilmeden ortaya konmaya çalışılmaktadır. Bu doğrultuda içinde bulunduğu dönem belli sınırlılıklarla ele alındıktan sonra Stoacı felsefe gerçeklikte ayrıştırılmaz olan üçlü (Mantık-Fizik-Ahlak) yapısı üzerinden serimlenecektir. Son olarak, makalenin de ana meselelerinden olan Stoacı felsefenin farklı yorumlara, zıt kutuplara gidebilme potansiyeli tartışılacaktır.

Copyright of Turkish Journal of Sport & Exercise / Türk Spor ve Egzersiz Dergisi is the property of Turkish Journal of Sport & Exercise and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Erzincan University Journal of Education Faculty / Erzincan Üniversitesi Egitim Fakültesi Dergisi is the property of Erzincan University Faculty of Education Journal and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

People by nature tend to experience more positive emotions and less negative emotions. For centuries, philosophers have stated that happiness is the ultimate source of human motivation. Therefore, many individuals think that the more positive emotions they experience, the happier they will be, and they strive for it. Many different situations such as socioeconomic level, educational status, gender, culture affect the level of happiness of individuals, but the desire to be happy is present in every segment. The endless pursuit of happiness can often lead to unrealistic expectations and some psychological problems in the face of life events. The increase in positive emotions can open up more space for the person to learn, think and develop together with happiness. However, positive emotions do not consist of happiness, but there are also different emotions that contribute to happiness and nourish the person. The positive emotions experienced by the person in daily life are important in terms of better performance and healthier relationships. In this respect, when we look at the literature on this subject, it has been seen that there is a gap in the studies conducted in Turkey. Emotions are important determinants of behavior. Any risky behavior that may arise can be harmful to both the individual and the society. Emotion regulation also affects behavior positively. For this purpose, the aim of this study is to deal with positive emotions, which have not been discussed before, in a theoretical dimension, to adapt these emotions to daily life, to increase the resources that the person has and to convey their reflections on the lifestyle. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Questions about how to live life better and how to be happier guide the work of many psychologists. Positive psychology, which emerged with the happiness formula that it presented to the psychology literature at the end of the century, the aspects of positive human experience and scientifically positive human functioning, is trying to provide answers to these questions with the work "Authentic Happiness" written by Martin Seligman as a comprehensive introduction to the field. The work, which is a large labor crop, is 454 pages and consists of three basic parts. In the work, the author makes it a priority for a person to create situations that make his life worth living, in order to give a person a meaningful life, he first deals with positive and negative emotions, how to balance negatively oriented expansionist information about mental illnesses with positive emotions consisting of joy, flow, contentment, peace, hope and ecstasy. It examines the issues of understanding and increasing the positive emotions that lead a person to true happiness, virtues and how to develop the character forces that are the ways to achieve virtues for a good life. The author, who has a value-oriented approach throughout the work, frequently includes scales and surveys in the work. With the work, it is seen that the scope of psychological science has been expanded, treatment methods have been redefined, concepts such as value, emotion, will, abandoned to philosophy and theology have been reconciled with psychology again, the causes of diseases have been based on different causes and a new perspective has been given to a person in many areas of life. However, the question mark on whether the work is an alternative or a complement to mainstream psychology awaits to be answered. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of ROL Sport Sciences / ROL Spor Bilimleri Dergisi is the property of Journal of ROL Sport Sciences / ROL Spor Bilimleri Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Human & Work / İş ve İnsan Dergisi is the property of Mugla Sitki Kocman Universitesi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Öğrencilerin boş zamanlarda algılayabildikleri sıkılma duygusunun onların genel yaşam memnuniyetlerine etki etmesi sonucu olumsuz birtakım yansımalarının olacağı söylenebilir. Buradan hareketle bu araştırmanın amacı, öğrencilerin boş zamanda sıkılma algılarının yaşam doyumuna etkisinde mutluluğun aracılık rolünü incelemektir. Araştırmada boş zamanda sıkılma algısı, yaşam doyumu ve mutluluk ölçeklerinin de yer aldığı ve öğrencilere yönelik betimsel soruların olduğu bir anket formu kullanılmıştır. Araştırmanın evreni Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Uludağ Üniversitesi ve Balıkesir Üniversitesi spor bilimleri fakültelerinde 2021-2022 eğitim ve öğretim döneminde öğrenciliği bulunan 2627 lisans öğrencisi oluştururken örneklemi ise bu evrenden belirlenen 612 öğrenci meydana getirmiştir. Araştırmanın veri analizleri SPSS ve AMOS programları üzerinden yapılmıştır. Aracı etkinin anlamlılığı Bootstrap yöntemi ile ortaya koyulmuştur. Analiz sonuçlarına göre, BZAnlamsızlık, yaşam doyumu ve mutluluğu istatistiksel olarak anlamlı ve negatif yönde etkilemektedir. BZBelirsizliğin yaşam doyumu ve mutluluğa negatif yönlü bir toplam etkiye sahip olduğu ancak bu etkinin istatistiksel olarak anlamlı olmadığı saptanmıştır. Öte yandan BZAnlamsızlığının yaşam doyumuna etkisinde mutluluğun tam aracılık rolüne sahip olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, öğrencilerde boş zamanda sıkılma algısı arttıkça yaşam doyumu ve mutluluğun düştüğü anlaşılmıştır. Öte yandan boş zamanda sıkılma algısının yaşam doyumuna olan olumsuz etkisi mutluluk algısı tarafından ortadan kaldırılabilmektedir.

Copyright of Mukaddime Journal is the property of Mukaddime Journal and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

The purpose of the study is to reveal the differentiation status of the subjective well-being (happiness) levels of participation bank employees according to demographic variables (age, marital and educational status, gender and working position). The study covers all branch employees of a participation bank operating in Turkey. The online survey technique is used in the study. Data collection process starts with the permission of Süleyman Demirel University ethics committee, dated 15.04.2021-19. Convenience sampling method is used to collect the data. The scale developed by Lyubomirsky and Lepper (1999) and adapted into Turkish by Akın and Seller (2011), is used in the study. 1100 bank employees are reached and 374 people participate in the survey. SPSS 26.0 program is used. In the study, frequency analysis, reliability analysis of the scales, and independent sample t-test and anova test are used to determine the differentiation status of participants' subjective well-being according to demographic variables. According to the findings of the research, the general subjective well-being (happiness) level of participation bank employees is above the medium level. Subjective well-being of the participants differs according to marital status. It is concluded that the level of subjective happiness of the married participation bank employees is higher than the unmarried ones. Subjective well-being levels of the participants do not differ according to gender, age, educational status and working position. The results obtained are discussed together with the findings of previous studies. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Araştırmanın amacı sosyo-psikolojik yöntemlerden faydalanarak betimsel bir yaklaşım ile sufilerin ahlaki olgunluk ve huzur düzeylerini etkileyen faktörleri incelemek ve ahlaki olgunluk ile huzur arasında nasıl bir ilişki olduğunu ortaya koymaktır. Araştırmanın örneklemi 23 yaş ve üzeri Çorum, Kırıkkale, Ankara ve İstanbul illerinde yaşayan 5 yıl ve üzeri süredir tasavvufi yaşantı içerisinde olan bireylerden amaçlı ölçüt örnekleme yöntemiyle belirlenen 740 erkekten oluşmaktadır. Batı’da ve ülkemizde hayat memnuniyetlerini ifade için kullanılan psikolojik iyi oluş ve mutluluk üzerine çeşitli çalışmalar yapıldığı fakat huzur ve sufilerin yaşantısı konusunda çalışmaların sınırlı olduğu görülmektedir. Bu nedenle araştırma ülkemizde gerçekleştirilen uygulamalı çalışmalara huzur kavramı ve tasavvufi yaşantı konusunda katkı sunacaktır. Ahlaki olgunluk ve huzuru sufilerden oluşan katılımcılar üzerinde inceleyerek bu konudaki bilgi birikimine katkılar sunmak araştırmanın hedefleri arasındadır. Demografik özellikleri tespit etmek amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu ile birlikte katılımcıların ahlaki olgunlukları ile huzur düzeylerini belirlemek için Şengün ve Kaya’nın geliştirdiği “Ahlaki Olgunluk Ölçeği” ve Demirci’nin geliştirdiği “Huzur Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada 66 maddelik Ahlaki Olgunluk Ölçeğinin “Cronbach Alfa Güvenirlik Katsayısı” .87 ve 8 maddelik Huzur Ölçeğinin “Cronbach Alfa Güvenirlik Katsayısı” da .73 olarak tespit edilmiştir. Ulaşılan veriler SPSS 25.0 istatistik programına aktarılarak analizler yapılmıştır. Araştırma sonunda katılımcıların ahlaki olgunluk seviyelerinin yüksek düzeyde olduğu bulgulanmıştır. Ayrıca, sufi grup içerisinde bulunma süreleri ve ahlaki olgunluk seviyeleri arasında anlamlı bir farklılaşma olduğu bulgulanmıştır. Bulgular, katılımcıların kendilerini grup üyesi görme düzeyi arttıkça, ahlaki olgunluk düzeylerinin de arttığına işaret etmektedir. Örneklemin tasavvuf ritüellerini düzenli olarak yapmaları ve ahlaki olgunlukları arasında anlamlı bir farklılık bulgulanmıştır. Tasavvuf ritüellerini düzenli olarak yapan grubun ahlaki olgunluk düzeyinin ritüellerini yapmayan grubun ahlaki olgunluk düzeyinden yüksek olduğu belirlenmiştir. Örneklemin ortanın üzerinde bir huzur düzeyine sahip olduğu görülmüştür. Örneklemin gruba giriş yılı ile huzur düzeyleri arasında da anlamlı ilişki bulgulanmıştır. Katılımcıların grupta bulunma süresi arttıkça, huzur düzeylerinin de arttığı tespit edilmiştir. Örneklemin tasavvufa ait ritüellerini düzenli olarak yapmaları ile huzur düzeyleri arasında ileri düzeyde bir anlamlılık olduğu görülmüştür. Tasavvufa ait ritüellerini düzenli olarak yapan grubun huzur düzeyinin ritüellerini yapmayan grubun huzur düzeyinden yüksek olduğu tespit edilmiştir. Genel ahlaki olgunluk ve genel huzur arasında orta düzey pozitif yönlü (r=,30; p=,00) bir ilişki bulgulanmıştır. Katılımcılarda ahlaki olgunluğa ilişkin düzey arttıkça katılımcıların huzur seviyesi de artmaktadır. Ayrıca, ahlaki olgunluğun huzurdaki varyansın %9’unu açıkladığı tespit edilmiştir. Bu oran, katılımcıların huzurlarının belirleyicilerinden birisinin ahlaki olgunluk özellikleri olduğunu göstermektedir. Ahlaki olgunluk huzurun anlamlı ve önemli bir yordayıcısıdır ve ahlaki olgunluğun artması huzuru etkilemektedir. Araştırmanın bulguları temel hipotez ile alt hipotezlerin istatistiksel açıdan doğrulandığını ve ahlaki olgunluğun huzurun önemli ve anlamlı bir yordayıcısı olduğunu ortaya koymuştur.

Copyright of Erzincan University Journal of Education Faculty / Erzincan Üniversitesi Egitim Fakültesi Dergisi is the property of Erzincan University Faculty of Education Journal and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Folklor / Edebiyat is the property of Cyprus International University and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Recently, the concepts of workaholism and happiness in business life have been one of the most researched subjects. The research is conducted to examine the relationship between individual happiness and workaholism of health workers working in a public research and practice hospital operating in Isparta. In the scope of the research, a questionnaire is applied to 500 health workers. "Oxford Happiness Scale" and "Duwas Workaholism Scale" are used as data collection tools. In the study, normality assumptions of continuous variables are examined with Shapiro Wilk's test and Kolmogorov-Smirnov test, variance homogeneity is examined with Levene's test. Mann-Whitney U is used for two-level comparisons where the data are not normally distributed, Kruskall Wallis tests are used for three-level comparisons. The mean of the workaholism scale is 43.56±9.70, and the mean of the individual happiness scale is 87.07±9.69. When the correlation between individual happiness and workaholism scale is examined, it is seen that there is a positive weak statistically significant relationship between them (r=0.323; p<0.001). According to this, for compulsive work, which is the sub-dimension of workaholism, it is determined that the variables of work unit and gender showed significant difference. When an evaluation is made of health workers in terms of individual happiness; significant difference is found in the gender variable. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

The study aims to investigate how religiosity and demographic variables affect the components of life satisfaction (cognitive subjective well-being) and happiness (emotional well-being) which constitute subjective well-being. Data obtained from the World Values Survey is used in the study and the estimates are made by using sequential logit regression method. In the study, "religiosity" which is accepted as a variable expressing subjective well-being is preferred to be used as a holistic concept that is effective on the social and spiritual life of the individuals rather than using it as a general concept. In this context, religiosity is discussed in three different components; social integration, divine interaction, and existential certainty. One of the most crucial findings of the study is that life satisfaction and happiness is affected by the components of religiosity in different manners. Although there is a positive relationship between religiosity and subjective well-being, questioning the social maladjustment (drugs, tobacco, crime, etc.) encountered in more religious regions constitutes the starting point of the study. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Spiritual Psychology & Counseling is the property of Halil Eksi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Schizophrenia is a severe mental disorder that affects a person's emotions, thoughts, and behaviors. Although the symptoms of schizophrenia vary from person to person, the course of the disorder is generally not mild. In addition to these effects of the disease, patients have to struggle with both social and family problems. Having positive feelings such as hope and happiness for patients during this hard period can be a source of motivation in coping with the disease. Indeed, happiness is a basic dimension of a person's life, related to both functionality and achievement. Happiness is a power that supports mental and psychological well-being in many fields, from healthy living to social interaction in individuals. Happiness in schizophrenia points out less depressive mood, less social isolation, and a more hopeful process for the future and treatment process during the diagnosis, treatment, and rehabilitation of schizophrenia. However, limited data are available on happiness in schizophrenia due to the long-standing belief that anhedonia is an inherent feature in schizophrenia. In this context, this study aims to create awareness about the ignored concept of happiness in patients with schizophrenia and to evaluate happiness in schizophrenia with its clinical and functional results. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Economic Policy Researches / İktisat Politikası Araştırmaları Dergisi is the property of Journal of Economic Policy Researches / Iktisat Politikasi Arastirmalari Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Education for Life / Yaşadıkça Eğitim Dergisi is the property of Istanbul Kultur Universitesi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Amaç: Bu çalışmanın amacı psikososyal ve bedensel etkileriyle özel bir süreç olan ergenlik dönemindeki iyilik hali, mutlu olma, kendini ifade etme ile sosyal medya bağımlılığının ilişkisini araştırmaktır. Gereç ve yöntem: Tanımlayıcı, kesitsel araştırmada, kartopu tekniğiyle ulaşılan 11-18 yaş arası 384 ergen, gönüllülük temelinde demografik bilgi formu, Engagement, Perseverance, Optimism, Connectedness, Happiness (EPOCH) Ölçeği, Duyguları İfade Etme Ölçeği (DİEÖ), Oxford Mutluluk Ölçeği-Kısa Formu (OMÖ-KF) ve Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği-Kısa Formunu (SMBÖ-KF) yanıtlamıştır. Bulgular: Katılımcıların ortalama yaşları 14,6±2,2 yıl, %47,9’u erkek (n=184) ve %61,5’i (n=236) özel okul öğrencisiydi. EPOCH, DİEÖ, OMÖ-KF, SMBÖ-KF ölçeklerinin Cronbach alfa değerleri sırasıyla 0,818, 0,648, 0,770 ve 0,810 bulundu. Kendisini başarısız görenlerin (%24,7; n=95) EPOCH, OMÖ-KF, DİEÖ puanları (76,2±16,9; 21,7±5,9; 67,7±12,9) başarılı görenlerden (87,9±14,2; 25,5±5,2; 71,1±11,2) düşüktü (p=0,001; p=0,001; p=0,008). DİEÖ puanı kızlarda (72,1±11,2) erkeklerden (68,2±11,9) yüksek (p=0,002), özel okulda okuyanların OMÖ-KF puanı (25,5±5,4) devlet okulunda okuyanlardan (22,9±5,6) farklıydı (p=0,001). SMBÖ-KF puanı devlet okulunda okuyanlarda (3,2±2,9) özel okulda okuyanlardan (2,5±2,3) (p=0,033), kendini başarısız görenlerde (3,8±2,8) başarılı görenlerden (2,4±2,5) (p=0,001) ve spor yapmayanlarda (3,0±2,7) spor yapanlardan (2,4±2,5) fazlaydı (p=0,035). EPOCH puanı spor yapanlarda (87,2±15,8) spor yapmayanlardan (83,9±15,6) yüksekti (p=0,038). Katılımcıların EPOCH ile SMBÖ-KF puanı arasında negatif yönde zayıf (r=-0,199, p=0,001), OMÖ ile SMBÖ-KF puanı arasında ise negatif yönde orta düzeyde korelasyon saptandı (r=-0,260, p=0,001). Sonuç: Özel okulda okuyan ergenlerin devlet okulunda okuyanlara göre daha mutlu ve daha az sosyal medya bağımlısı olması, kendini başarılı görenlerin kendini daha iyi ifade etmesi, daha mutlu olması, kendini başarısız görenlerde, devlet okullarında okuyanlarda ve spor yapmayanlarda sosyal medya bağımlılığının daha yüksek olması dikkat çekicidir.

ÖZ: Bu çalışmanın amacı, felsefe alanındaki literatürde ortaya koyulan, kişilerin yaşamı anlamlandırma biçimleri ve mutluluğa bakış açıları arasındaki ilişkilerin, nitel araştırma aracılığıyla derinlemesine irdelenmesi ve anlaşılmasıdır. Literatüre göre, iki tür mutluluk anlayışı ve iki farklı anlamlandırma biçiminden söz edilebilir. Bunlar, Hobbes’un ortaya koyduğu hazza dayanan mutluluk anlayışı ve Aristoteles tarafından geliştirilen erdeme dayalı mutluluk anlayışıdır. Bu iki farklı anlamlandırma biçiminden ilki şeyleri öznel yararla bağlantılı olarak değerlendirme ve şeylerin kendi değerini görerek değerlendirmedir. Bu çalışmada, İnsan ve Toplum Bilimleri alanında çalışan akademisyenlerin yaşamlarını anlamlandırma biçimlerinde bu ikiliğin görülüp görülmediği ve bu anlamlandırma biçimleriyle mutluluğa bakış açıları arasında nasıl bir ilişki olduğu araştırılmıştır. Katılımcıların, İnsan ve Toplum Bilimleri alanında çalışan akademisyenler olmasının nedeni, çalışma alanları dolayısıyla “mutluluk” ve “anlam” kavramları üzerine düşünme gereğinin daha fazla oluşudur. Çalışmanın amacına uygun bir şekilde, 22 katılımcıya, yarı yapılandırılmış derinlemesine görüşme tekniği kullanılarak anlam, mutluluk, amaç ve değer kavramlarıyla bağlantılı sorular yöneltilmiş ve bu kavramları nasıl içeriklendirdikleri incelenmiştir. Bu araştırmada elde edilen bulgulardan hareketle, yaşamı öznel yararları ile bağlantılı olarak anlamlandırılan katılımcıların mutluluğu hazzın varlığı olarak gördüğü, yaşamı, şeylerin kendindeki değerini görerek anlamlandıran kişilerin ise mutluluğu, erdemlere ve tür olarak insanın değerlerine dayalı bir iyi olma hali olarak gördüğü sonucuna varılmıştır. Böylece, felsefe literatüründe ortaya koyulan, yaşamı anlamlandırma biçimleri ve mutluluğa bakış açıları arasındaki ilişkilerin, katılımcı akademisyenlerin düşünüşlerindeki karşılıkları gösterilmiştir. ABSTRACT: The aim of this study is to understand and evaluate the relations between individuals’ meaning ascription to life and their understanding of happiness as stated in the philosophical literature using qualitative research. In the literature, there are two different types of meaning ascriptions and two understandings of happiness. The first understanding is to see it in relation to pleasure as Hobbes does. The second understanding is to see it in relation to virtue. Of those two different meaning ascriptions, one evaluates things in relation to personal utility, the other evaluates things grasping their own value. In this study, it is analyzed how different meaning ascriptions to life and their relation to different understandings of happiness are observed in the participants who are academicians in humanities and social sciences. The participants are academicians who studied in the area of humanities and social sciences because due to their study area, they are more inclined to think on the concepts of happiness and meaning. For the aim of the study, using semi- structured interview method, questions concerning meaning, happiness, purpose and value are asked to 22 participants and their understanding of those concepts are analyzed. From the findings of this study, it is concluded that participants who value things considering their own utility see happiness as the existence of pleasure, and the participants who value things considering their own value independently of their utility see happiness as a kind of wellbeing which comes as a result of exercising ethical virtues. Thus, the relations between individuals’ different types of meaning ascription to life and their understanding of happiness as it is stated theoretically in the philosophical literature are exhibited in the academicians’ way of thinking.

İşyeri mutluluğu, örgütlerin geleceği ve bireylerin genel hayat mutluluğu açısından son derece önemli bir konudur. Bu yönüyle iş yaşamında çalışanları mutsuz eden unsurları belirleyip düzeltmekle birlikte onları gerçekte nelerin mutlu ettiğini keşfetmek ve mutlu çalışanların tutumlarını belirlemek de örgütlerin başarısı açısından önemli bir husustur. Bu bağlamda çalışmanın amacı, özel sektör çalışanlarının deneyimlerinden faydalanarak işyeri mutluluğunun öncüllerini ve sonuçlarını belirlemektir. Çalışmada nitel araştırma desenlerinden fenomenoloji yaklaşımı kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcıları amaçlı örneklem yöntemine göre seçilen 10 kişiden oluşmaktadır. Araştırma verileri açık uçlu sorulardan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak toplanmış olup ayrıca görüşme sırasında katılımcıların vermiş oldukları cevaplara yönelik sondaj sorular da sorulmuştur. Verilerin analizinde ise içerik analizi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilere göre, işyeri mutluluğunun öncülleri; “bireysel faktörler, yönetici kaynaklı faktörler, örgütsel faktörler, iş ile ilgili faktörler ve çevresel faktörler” şeklinde belirginlik kazanmıştır. İşyeri mutluluğunun sonuçları ise; “örgütsel sonuçlar” ve “bireysel sonuçlar” olmak üzere iki tema altında sınıflandırılmıştır. Nitel araştırma yöntemi sayesinde işyeri mutluluğuna ait öncüllerin ve sonuçların detaylı bir şekilde değerlendirilmesini sağlayan bu araştırma sonuçlarının ileride yapılması planlanan çalışmalar için yaralı olacağı düşünülmektedir.

Bu makale, öncelikle erdem ahlâkı ile eudaimonia arasındaki ilişkiye odaklı olarak, gerçek mutluluğun ne olduğu ve onun erdemlilikle ilişkisi konuları üzerinde durmaktadır. Erdem ahlâkında insanoğlunun mutlu bir yaşam için birtakım erdemlere ihtiyacı olduğu kabul edilir. Ancak mutluluk ve erdem arasındaki ilişkinin ne şekilde olması gerektiği konusu birtakım tartışmaları beraberinde getirmiştir. Acaba insanoğlu için iyi ve mutlu bir yaşam ne anlama gelir? Buradaki tartışmanın özü bu gerçek mutluluğun nasıl anlaşılması gerektiği konusunda düğümlenmektedir. Zira bazı insanlar için erdemli olmanın ürettiği mutluluk birtakım hazlardan ibaretken bazıları için ise içsel bir huzur hali olarak tanımlanmaktadır. Fakat erdem ahlâkının savunucuları, mutluluğun içeriğinden bağımsız olarak, erdemlilik ile mutluluk arasında güçlü bir bağ olduğunu düşünürler. Erdemlilik ile mutluluk arasında böylesi bir güçlü bağ kurulduğunda iki farklı perspektiften itirazlar gündeme gelmiştir. Bunlardan birincisi, erdemliliğin aslında insana mutluluk getirmediği iddiasıdır. İnsanın erdemli olma gerekçesi mutlu olma arzusuyla ilişkilendirildiğinde, bu durum erdem sahibi büyük insanların hayatlarının kendilerine pek de mutluluk getirmediği gerçeği ile ciddi bir tenakuz ortaya çıkarmaktadır. Zira genel olarak bakıldığında erdemlilikleriyle bilinir olmuş büyük insanların yaşadığı hayatların insana mutluluk getireceği beklentisi gereğinden fazla bir iyimserlik içermektedir. Ancak bu meseledeki asıl açmaz mutluluğa yüklenen anlamın bu erdemli insanların dünyalarında farklılaşabileceği gerçeğini göz ardı etmektir. Erdemliliğin en iyi örneklerini sergilemiş insanların istisnası olmaksızın dünyevi bir mutluluk içinde yaşadıklarını öne sürmek elbette mümkün değildir. Fakat bununla birlikte onların böylesi örnek kişiliklere sahip olmalarının diğer insanlar için çekici bir tarafının olması beklenir. Bu durumu ilahî bir bağ ile açıklamak mümkündür, ancak açık bir ilahi taraf olmasa bile erdemliliğin üretmesi beklenen mutluluğun, onun genel geçer tanımından farklılaşacağı açıktır. Yani erdemlilik bu dünya ile sınırlı bir mutluluk halinin ötesinde içsel bir dinginliği vaat eder. Bu durum zahirde bazı insanlar için bir mutsuzluk gibi görünen bir takım duygu durumları ortaya çıkarsa bile aslında içsel ve manevi bir huzur hissi yaratabilmektedir. Dolayısıyla erdemlilikleri ile insanlığa ilham kaynağı olmuş bu özel insanların yaşadıkları hayat, dışardan dünyevi bir mutsuzluk görüntüsü verse bile bu durum onların mutlu olmadıklarına değil, mutluluğa farklı bir anlam yüklediklerine işaret etmektedir. Mutluluk merkezli erdem ahlâkına yönelik ikinci itiraz ise egoizmle ilgilidir. Bu itiraz, insanların erdemli bir insan olma motivasyonlarını nihai olarak kendi mutluluklarını önceleyen bir arzuya sahip oluşlarıyla ilişkilendirmektedir. Erdemli olmakla elde edileceği umulan mutluluk halinin aslında bir bencillik veya egoizm içerdiği iddiası meselenin oldukça dar bir perspektiften ele alındığı izlenimini vermektedir. Erdemli olma idealinin insanın kendi mutluluğuyla ilişkisi tümüyle göz ardı edilemez. Ancak bu durum bir insanın sahip olduğu erdemliliğin diğer insanların iyiliğine dönük sonuçlarını görmemize engel olmamalıdır. Erdem ahlâkı açısından insanlar kendi karakterlerini güzelleştirmek veya geliştirmek istiyorlarsa belirli erdemlere sahip olmaları beklenir. Erdemli olmanın aslında egoizm ithamının aksine insanın kendi ihtiyaç ve arzularını sınırlamasına yardım ettiği bile söylenebilir. Dahası erdemliliğin insanın başkalarını önceleyen ve onları değerli gören özgeci bir bakış açısı geliştirebilmesini kolaylaştırdığı inkâr edilemez. Yani erdemliliğin çok boyutlu yapısı doğru değerlendirilmelidir. Gerçek erdemlilik, eylemin üreteceği muhtemel bir mutluluk beklentisiyle oluşmaz. Bu nedenle erdemlilik kişiye kendi mutluluğuna odaklanması gerektiğini değil, onun için iyi olan şeyi hedeflemesi gerektiğini söyler. Bu çalışma en genel olarak erdemlilik ile mutluluk arasında kurulan ilişkiye yönelik farklı perspektiflerden gelen eleştirilerin tatmin edici olup olmadığını tartışmayı amaç edinmektedir.

Copyright of Journal of Sports Sciences Research / Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi is the property of Journal of Sport Sciences Researches / Spor Bilimleri Arastirmalari Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Çalışma ortamı başlı başına olumsuz bir duygu kaynağı olabilmektedir. Ancak iş ortamında başarı ve sağlık için de mutluluğun önemli bir rolü bulunmaktadır. Dolayısıyla iş ortamındaki mutluluğu etkileyen faktörlerin neler olduğunun tespit edilmesi önemli sonuçlar doğuracağı beklenmektedir. Bu amaçla kaba davranışların ve iş yaşamındaki yalnızlığın mutluluk üzerindeki olası negatif etkisine karşı, affedicilik ve hoşgörünün panzehir etkisi araştırılmıştır. Bunun için anket yöntemi kullanılarak 162 kamu kurumu çalışanından veri toplanmıştır. Veriler SPSS 22 ve Lisrel 8,80 paket programları kullanılarak analiz edilmiştir. Analiz sonucunda kaba davranışlar ve yalnızlık mutluluğu negatif etkilerken, affedicilik ve hoşgörü ise pozitif etkilediği saptanmıştır. Diğer yandan hoşgörü affediciliği, kaba davranışlar da yalnızlığı pozitif yordadığı tespit edilmiştir. Ancak bu çalışmanın en önemli bulgusu ise kaba davranışların mutluluk üzerindeki olumsuz etkisinde, yalnızlığın düzenleyici etkisine sahip olmasıdır. Burada yalnızlığın düşük ve orta düzeyde olduğu durumlarda kaba davranışlar arttıkça mutluluk azalmaktadır. Ancak yalnızlık yüksek olduğu durumlarda bu etki anlamlı olmadığı tespit edilmiştir.

Ya‘kub b. İshak Kindî (ö. 252/866?), üzüntü hastalığına dair müstakil bir risale yazan ilk Müslüman filozoftur. Onun el-Hile lidef’il-ahzân adlı risalesi, özellikle sonraki ahlak felsefesi eserlerinde üzüntü bahsinin temel referansı olmuştur. Kindî’nin üzüntünün tedavisi için önerdiği çarelerin tasavvufi ideallere ne derece hizmet ettiğini tespit etmeye çalıştığımız bu makalede öncelikle Müslüman filozoflar ile mutasavvıfların üzüntünün mahiyeti, sebepleri, sonuçları ve tedavi yollarına dair açıklamaları temsilcilerinin metinlerinden hareketle ele alınmıştır. Üzüntünün felsefi ve tasavvufi perspektifte ne ifade ettiği, nasıl karşılandığı anlaşılmaya çalışılmıştır. Filozofların başta dünya mutluluğunu sağlamaya yönelik olarak üzüntüyü engellemeyi, meydana geldiği takdirde gidermeyi önemsemelerine karşılık, mutasavvıfların davet etmemekle birlikte başa gelen üzüntüyü davetsiz bir misafir olarak rıza ile karşıladıkları görülmüştür. Kindî düşüncesinde üzüntü tedavisinin neticede yol üzerindeki engelleri kaldırması ve dünyevi bağlılığa mâni olması itibariyle sufinin kemale ermesine katkı sağladığını söylemek mümkündür. Üzüntü karşısındaki felsefi ve tasavvufi yaklaşım farkının en önemli tezahürü, bazı mutasavvıfların üzüntüye muhabbetle yaklaşmasıdır. Geçici dünyevi nimet ve makamlara bağlanmak ve elden çıkınca üzüntüye gark olmak Kindî açısından mutluluğa, mutasavvıflar açısından ruhun tasfiyesine manidir. Ruhun arındırılmaması, iki âlemde de mutsuzluğa sebep olacağı için felsefi tedavi yönteminin sonuçları bakımından tasavvufi ideallerle uyuştuğu söylenebilmektedir.

Türkiye’nin sahil bölgelerinden iç bölgelerine gelmiş olan üniversite öğrencileri, coğrafi değişkenlerin yanı sıra, üniversite yaşantısı, bölge halkı ile kurulan iletişim, sosyalleşme, ulaşım, değişen iklim koşulları gibi birçok faktör bakımından uyum göstermek gibi bir durumla karşı karşıya kalmaktadır. Bu çalışmada üniversite öğrencilerinin yaşam doyumu düzeylerinin, iç bölgelerle ilgili bahsedilen bu hususlara dayalı olarak nasıl etkilendiğinin ele alınması amaçlanmaktadır. Araştırmanın örneklemi, Kapadokya Üniversitesi Meslek Yüksekokulunun çeşitli bölümlerinde öğrenimlerine devam eden ve Türkiye’nin sahil bölgelerinden Kapadokya’ya gelmiş 92 öğrenciden oluşmaktadır. Öğrencilerin yaşam doyumu düzeyini belirlemek amacıyla Diener’in (1985) yaşam doyumu ölçeği kullanılmıştır. Yapılan Doğrulayıcı faktör analizinde araştırma verilerinin yaşam doyumu ölçeğiyle uyumlu olduğu görülürken; keşfedici faktör analizinde ise öğrencilerin bölge, şehir ve üniversiteye olan algıları “üniversite”, “yeme-içme”, “yerli halk”, “mimari yapı” ve “şehir” boyutlarıyla tanımlanmıştır. Araştırma sonuçları “üniversite” faktörünün öğrencilerin yaşam doyumları üzerinde pozitif yönlü anlamlı bir etken olduğunu gösterirken; “yeme-içme”, “mimari yapı”, “yerli halk” ve “şehir” faktörlerinin ise anlamlı bir etken olmadığını göstermiştir.

İnsanoğlu temel yaşam ihtiyaçlarını karşılayabildiği andan itibaren fiziksel çevresiyle olan ilişkilerinin düzenlenmesinde pek çok yaklaşım geliştirmiş, barınma ve üretim amaçlı kentler kurmuştur. Kentleşme oranı arttıkça ve hız kazandıkça pek çok yerleşmede önce merkez alanları, daha sonra konut alanları giderek doğadan uzaklaşmaya başlamıştır. Günümüz koşullarında hızlı ve plansız gelişme, plan kararlarına aykırı yapılaşma, kentsel dönüşüm kararları vb. nedenler konut alanlarında yoğunluğu arttırmakta, bu durum kentsel yeşil alanların giderek azalmasına, geçirimsiz/yansıtıcı yüzeylerin artmasına ve kentlerde yaşayanların doğa ile ilişkisinin kopmasına neden olmaktadır. Ayrıca çalışma hayatındaki rekabet, gündelik hayatta karşılaşılan sorunlarla birlikte stres, gerginlik gibi olumsuz durumlar artmakta, doğa ile ilişkisi bozulan insanın kendisini yenileyebileceği imkânlar giderek azalmaktadır. Bu doğrultuda yaşamın her alanında olduğu gibi fizik mekânda yapılacak düzenlemelerle bireylerin iyi oluş halinin dolayısıyla mutluluğunun arttırılması önem kazanmaktadır. Bu çalışmada kentlerde yaşayan bireylerin iyi oluş halini arttırmaya katkı sağlayacak mekânsal unsurlar, konut yaşam çevresindeki yeşil alanlar ile konut yaşam çevresinin fiziksel aktiviteye uygunluğu bağlamında incelenmektedir. Araştırma öncelikle kullanıcıların konut yaşam çevrelerinde onları mutlu eden konuların saptanması amacıyla pilot çalışma ile başlamıştır. Pilot çalışmadan elde edilen bilgiler doğrultusunda oluşturulan anket formu, İstanbul’da yaşayan 126 kişiye uygulanmıştır. Anketlerden elde edilen veriler değerlendirilerek fizik mekânda bireylerin mutluluğunu arttırmaya yönelik yapılabilecek uygulamalar saptanmıştır.

This study aims to analyze the relationships between the cultural characteristics and happiness levels of countries. In the context of the literature, the cultural dimensions of Hofstede (power distance, individualism-collectivism, masculinity-femininity, long-short term orientation, uncertainty avoidance, tolerance) that have been most frequently discussed constitutes the independent variables of this study. The happiness scores of countries that have been published regularly for 8 years by the United Nations constitutes the dependent variables in the context of the measured dimensions (GDP per capita, social support, healthy life expectancy, freedom to life choices, generosity, perception of corruption). The models established based on structural equation modeling have been revised with the methods proposed as a result of data. According to the findings, the two dimensions that have a direct effect on the total happiness scores of countries are power distance and individualism. Additionally, it can be stated that the uncertainty avoidance and long-term orientation variables also have significant effects on different dimensions of happiness. The explanatory variance values of culture on the happiness scores and happiness dimensions have shown how high the determining effect of culture on happiness could be. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

The aim of this study was to test a model to determine the mediating effect of dispositional hope and life satisfaction in the relationship between solution-focused thinking and happiness in teachers. The sample of the research is composed of 786 teacher 479 of whom are women and 307 of whom are men working at the preschools, primary schools, middle schools, high schools and Guidance Research Center's in Muş and its districts. The data are accumulated via The Solution-focused Inventory, Dispositional Hope Scale, Satisfaction With Life Scale and he Oxford Happiness Questionnaire Short-Form. The recommended model within the research was tested with structural equation modeling and it was confirmed via acceptable model fit indices. In the model, in regard of the relationship between solution focused thinking and happiness, role of partial mediation of dispositional hope and life satisfaction with the men and whole mediation with the women was detected. In these terms it has been determined with the research that the level of solution focused thinking of teachers is a determiner on the levels of hope and life satisfaction and these two are significant determiners on happiness. The indirect effect between solution focused thinking and happiness, which has been detected within the model is significant. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

The aim of the study is to reveal the relationship and interaction between employees' self-control, self-management perceptions, their intrinsic motivations and happiness levels. In particular, it is tried to determine whether employees' self-control and selfmanagement perceptions affect their happiness through intrinsic motivation. Based on this, data is collected from 221 participants using snowball sampling method and survey technique. The sample consists of the employees in the enterprises operating in the IT sector according to the flexible working system in the province of Istanbul. According to the results of the analysis, self-control and self-management affect both intrinsic motivation and happiness significantly and positively. In addition, it is determined that intrinsic motivation predicts happiness significantly. The most important result of the research is the finding of the mediating effect of intrinsic motivation in the relationship of self-control and self-management with happiness. As a result, increasing the level of self-control and self-management of people enables employees to work with internal energy. This situation is also seen to be reflected in the happiness of people. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Spiritual Psychology & Counseling is the property of Halil Eksi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)