Search

Localized scleroderma (morphea) is a disease characterized by thickening and induration of the skin and subcutaneous tissue due to excessive collagen accumulation. The reason is not known exactly. Although localized scleroderma is known as a disease limited to the skin and subcutaneous tissue, rare cases with internal organ involvement have also been reported. Herein a young case with synovitis and fasciitis in the hands will be presented while being followed up with morphea. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Diabetic patients may suffer from a wide range of musculoskeletal disorders that can cause pain and some dysfunctions in the patient and affect the treatment negatively or reduce the quality of life by causing problems in the implementation of exercise programs, which are very important in the treatment of patients with Diabetes Mellitus. Although most of these problems are also seen in non-diabetics, they are more frequently observed but are not specific to diabetics. Their physiopathology is not fully understood; there is some evidence suggesting that macro- and microvascular complications of diabetes are responsible. A diagnosis of musculoskeletal dysfunctions in diabetic patients is made by clinical findings, and there is currently no specific treatment. If the treatment of problems requires corticosteroid use, diabetes can be hard to manage. In this review, we summarized the general features, diagnosis, and treatment modalities of frequent and important musculoskeletal disorders in diabetic patients. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Olgu: Kırk dört yaşında kadın oral ve genital tekrarlayan ülser, eritema nodozum ve artrit atakları (sol el bilek, sağ ayak, sağ diz) ile 7 yaşında Behçet hastalığı tanısı aldı. Artrit ataklarında CRP hep çok yüksekti. Tekrarlayan ateş atakları olmaktaydı. Kolşisin tedavisi altında 18-20 yaşlarında enflamatuvar karakterde bel ağrısı, 2 saate yakın sabah tutukluğu başlamıştı. Üç kez ön üveit geçirmiş ve aşil tendiniti ile daktilit gelişmişti. Aile öyküsünde halada tekrarlayan aft mevcuttu. Anne Kıbrıslı, baba Adana kökenlidir. Geçmişte uzun süreli ishali olmuştu. Kolonoskopisi olağandı. 21.06.2021'de ilk kez bize başvurduğunda sağ el 4. sol el 3. PİP'de aktif sinovit, sol el bilek ankiloze, sağ ayak 2. parmakta sosis parmak, sol ayak 1. MTP'de sinovit saptandı. Schoberi 3 cm idi. Metilprednizolon ve metotreksat tedavisi başlandı. Sakroiliyak eklem (SİE) görüntülemesinde sağda düzensizlik, 1/3 proksimalde daralma, erozyonlar ve artmış sklerozu mevcuttu. AntiCCP, RF, KCFT normal, akut faz reaktanları yüksek, HLA-B27 negatif, MEFV mutasyonu negatifti. Tartışma: Behçet sendromu multisistemik bir vaskülitir. Tekrarlayan mukoza lezyonları, deride papulopüstüler ve nodüler lezyonlar, artrit, gözde üveit, ciddi vasküler tutulumlar ve gastrointestinal ülserler gelişebilir. Deri ve mukoza lezyonlarında topikal ajanlar ve kolşisin, ciddi organ tutulumlarında immünosüpresif veya immünomodülatuvar ilaçlar kullanılır. Spondiloartritler ankilozan spondilit (AS) başta olmak üzere bir grup heterojen hastalığı içermekte olup, en önemli ortak özellikleri sakroiliyak eklem ve aksiyal tutuluma bağlı enflamatuvar bel ağrısıdır. Periferik eklem tutulumu, entezit, daktilit gibi iskelet sistemi bulguları yanında ön üveit, psoriasis ve enflamatuvar barsak hastalığı (İBH) gibi eklem dışı tutulumlar da bulunmaktadır. Uzun süreli akut faz yüksekliği tam kontrol altına alınamamış AS (aksiyel ve periferik tutulum) ile ilgiliydi ve metotreksat tedavisi ile eklem bulguları ve kanda akut fazları normale geldi. Olgumuzda Behçet tanısı nedeniyle kolşisin tedavisi başlandıktan sonra ateş ataklarının olmaması FMF için delil teşkil etmektedir. Literatüre göre Behçet hastalığı, AS ve FMF nadiren birlikte görülebilmektedir. Sonuç: Behçet ve AS'de tekrarlayan ateş atakları sık beklenmez. Eşlik eden FMF ya da İBH özellikle Crohn araştırılmalı ve hastalıkların seyri yakından takip edilmelidir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

47 yaşında KKTC uyruklu bayan, kan basına yüksekliği,sol kolda ağrı ve kollarda çabuk yorulma ile dahiliye polikliniğimize başvurdu. Bir yıldır halsizliği artmışü. Muayenede sol kolda kan basına-radiyal nabız alınamıyordu. Sağ kolda TA;90/60 mmhg nb: 78/dk ritmik zayıfa. Karotis üftirümü yoktu, abdo-minal aorta ve her iki fcmoral arter üzerinde sistolik üfiirüm (3/6) mevcuttu. Özgeçmişinde 10 yıldır hipertansiyon nedeniyle valsartan/hidroklorotiyazid 160/25 mg ile amlodipin 10 mg/gün aldığı öğrenildi. Soygeçmişinde özellik yoktu. Sigara-alkol kullanmıyordu. Sedimantasyon 40 mm/h,CRP 2.5 mg/dl,diğer tesderi olağandı. Doppler USG'de sol subklaviyen arterde 2.5 cm kalınlaşma,total tıkanıklık ve sağ renal arterde darlık, kontrol USG'de sağ subklaviyen arter d is ta 1 segmentte ftızifomı genişleme,akım kaybı, tromboze, sağ aksiller bölge distalinde akım zayıf bulundu. F-18 FDG PET-BT tüm vücut taraması; sağ böbrek atrofik, nonfonksiyone, süperior mezente-rik arter (SMA) genişlemiş, SMA ve abdominal aorta sağ duvarında, sağ fcmoral arterde belirgin stcnoz saptanmış, artmış F-18 FDG tutulumu izlendi. Hastamn 10-11 yıl önce yakınmalarının başladığı düşünülünce 40 yaş öncesi başlangıç, sol kolda nabız tansiyon alınamaması, ekstremitelerde ağrı, çabuk yorulma, abdominal aorta ve fcmoral arterler üzerinde üfiirüm, renal arter stenozu, sol ve daha sonra sağ subklaviyan arterde stenoz, akut faz yamtı artışı bulgularıyla ACR 1990 tanı kriterlerine göre hastaya Takayasu arteriti tanısı konuldu. Asetilsalisilik asit 100 mg/gün ve metilprednizolon 1 mg/kg/gün ve omeprazole 20 mg/gün oral başlandı. Bir ay sonra hasta ani başlayan sol bacakta ağrı, karın ağrısı ile dış merkezde kalp-damar cerrahisi servisine yatırılmış, alt ekstremite doppler USG'de arteryel tromboz görülerek heparin infüzyonu başlanmış. Kann ağrısı şiddetlenen hastada anjiyografi ile nıezenter arter oklüzyonu saptanmış, endovasküler girişimle stent denenmiş, başarılı olunamamış ve akut nıezenter iskemisi sonucu yaygm barsak nekrozu, şok ile yoğun bakım ünitesinde hasta kaybedilmiş. Bu hasta uzun yıllar tam ve tedavi almadan yaşamış, romatoloji dahil farklı branşlara başvurmuş, çare aramış, oldukça semptomatik ve progresif seyretmiş, belki nadir görülmesi, belki farkındalı-ğın az olması gibi sebeplerle immunsüpresif tedaviye çok geç kavuşmuştur. (Oysa erken teşhis ve tedavi hayat kurtarın olabilir. Tüm hekimlerin vaskülitleri ayırıcı tanıda düşünmesi, ciddi hastalık grubu olarak akılda tutulması gereklidir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]