Search

Identifying the risks that could impact a low-carbon transition is a prerequisite to assessing and managing these risks. We systematically characterise risks associated with decarbonisation pathways in fifteen case studies conducted in twelve countries around the world. We find that stakeholders from business, government, NGOs, and others supplied some 40 % of these risk inputs, significantly widening the scope of risks considered by academics and experts. Overall, experts and academics consider more economic risks and assess these with quantitative methods and models, while other stakeholders consider political risks more. To avoid losing sight of risks that cannot be easily quantified and modelled, including some economic risks, impact assessment modelling should be complemented with qualitative research and active stakeholder engagement. A systematic risk elicitation facilitates communication with stakeholders, enables better risk mitigation, and increases the chance of a sustainable transition., Environmental Innovation and Societal Transitions, 35, ISSN:2210-4224

De economiestudenten Eise Spijker en Remco Wammes onderzochten, met behulp van gegevens van de VSNU over de periode 1992 – 2001, hoe universiteiten presteren op contractonderzoek door de overdracht van wetenschappelijke kennis naar het bedrijfsleven en overheidsinstellingen in kaart te brengen. De berekeningen van de studenten geven aan dat de RUG tot de minst ondernemende universiteiten behoort. Daarnaast blijkt dat de zeven grote universiteiten minder ondernemend zijn dan de kleinere universiteiten. Een mogelijke verklaring hiervoor kan zijn dat de grotere universiteiten eenvoudigweg meer reguliere onderzoeksfinanciering krijgen en daardoor minder afhankelijk zijn van contractonderzoek of dat deze universiteiten meer onderzoek verrichtten in opdracht van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO). Bij de RUG blijkt een groot deel van het wetenschappelijk personeel onderzoek in opdracht van het NWO te verrichten. Alleen bij de Katholieke Universiteit Nijmegen en de Universiteit van Amsterdam is dit aandeel groter. Om te onderzoeken in hoeverre de ontwikkeling van contractonderzoek door de scheve beoordelingsstructuur wordt geremd hebben de studenten vervolgens een onderzoek naar de contractactiviteiten binnen de diverse RUG faculteiten uitgevoerd. Hiervoor hebben zij gebruik gemaakt van een database met alle onderzoekscontracten van de RuG over de periode 1992-2003. Hieruit blijkt dat er grote verschillen bestaan tussen faculteiten in het verrichten van contractonderzoek; hetgeen kan duiden op een structurele ‘bias’ in het beoordelingssysteem. Andere verklarende factoren hiervoor kunnen zijn: het sterk groeiende aantal studenten per docent, de minder sterk ontwikkelde ondersteunende infrastructuur en het universiteitsbeleid. Uit interviews blijkt dat een aantal RUG faculteiten groei in contractonderzoek (universiteit-industrie) mogelijk achten; echter de huidige beoordelingsstructuur heeft sommige faculteiten doen besluiten contractactiviteiten te reduceren. Zie ook de notitie van prof. Oosterhaven ‘Academische impacts vanuit regionaal perspectief’