Search

Within the scholarly debate regarding the “rise of the novel,” one of the commonly agreed views is that from around the mid-1740s onward the English novel leapt forward in its evolution. In the century that followed, that is until the late 1840s, the canonical English novel rapidly grew into maturity. This historical period almost perfectly coincided with the historical core of the Industrial Revolution, which is considered as the beginning of the Anthropocene by many scholars. Almost in the middle of this century-long period, which may be called the ‘Early Anthropocene Age,’ stood James Watt’s invention of a working steam locomotive 1784 . Watt’s invention started a process in which horses that were the nonhuman animals with the greatest agential power in the signification, production-consumption, and exchange systems of the human society in Britain began to be replaced with “horse power” and “iron horses” by the end of the Victorian period. However, during this century the horse continued not only to perform actual labor in England in the cities and in the countryside, but also to do narrative work in English fiction. With the Darwinian Revolution of the mid-nineteenth century, yet another shift occurred, but this time in the perception of the ontological dimensions of human-horse relationships. The Darwinian understanding of the ontological continuity between humans and animals also found its reflections in English fiction. On this background, this paper first puts the Anthropocene context in dialogue with the “rise of the novel” debate. Then, from a posthumanist critical position it discusses and illustrates the “narrative agency” of living horses with reference to Henry Fielding’s Joseph Andrews 1742 , Jane Austen’s Northanger Abbey 1818 , Emily Brontë’s Wuthering Heights 1848 , and that of dead horses in George Eliot’s Silas Marner 1861 and Thomas Hardy’s Tess of the d’Urbervilles 1891 ., “Romanın yükselişi” hakkındaki akademik tartışmalarda çoğunlukla kabul edildiği üzere İngiliz romanının evrimi 1740ların ortasından sonra bir sıçrama yaşamıştır. Bu dönemi takip eden yüz yıllık süre içerisinde, yani 1840ların sonuna kadar, İngiliz romanı hızlı bir biçimde olgunluğa erişmiştir. Bu tarihsel dönem birçok akademisyen tarafından Antroposen çağının başlangıcı olarak kabul edilen Endüstri Devrimi’nin de tarihsel yoğunluk noktası ile neredeyse bire bir olarak örtüşmektedir. ‘Erken Antroposen Çağı’ olarak nitelendirilebilecek olan bu yüz yıllık dönemin neredeyse tam ortasında James Watt’ın buharlı lokomotifi icadı 1784 da yer almaktadır. Watt’ın icadı, o dönemde Britanya’daki insan toplumunun işaret, üretim-tüketim ve değiş-tokuş sistemlerinde insanlardan sonra en fazla eyleyici güce sahip hayvanlar olan atların yerini Viktorya Çağı’nın sonuna gelindiğinde “beygir gücü” ve “demir at”ların aldığı bir süreci başlatmıştır. Ancak, bu yüz yıllık sürede atlar sadece İngiltere’nin şehirlerinde ve kırsal bölgesinde çalışmaya devam etmekle kalmamış, aynı zamanda da İngiliz romanında “anlatısal iş yükü” taşımaya devam etmiştir. On dokuzuncu yüzyılın ortasında yaşanan Darwin Devrimi ile de bu kez insan-at ilişkilerinin ontolojik boyutlarına ilişkin algı bağlamında bir değişim yaşanmıştır. İnsanlar ve hayvanlar arasındaki ontolojik sürekliliğe ilişkin Darwinci anlayış, İngiliz romanında da yansımalarını bulmuştur. Bu arka plan üzerinde, bu makalede öncelikle Antroposen bağlamı “romanın yükselişi” tartışması ile ilişkilendirilmektedir. Daha sonra da, insansonrası bir eleştirel konumdan bakılarak, Henry Fielding’in Joseph Andrews 1742 , Jane Austen’ın Northanger Manastırı Northanger Abbey 1818 ve Emily Brontë’nin Uğultulu Tepeler Wuthering Heights 1848 adlı romanlarına atıfla canlı atların “anlatısal eyleyiciliği,” George Eliot’ın Silas Marner 1861 ve Thomas Hardy’nin Tess Tess of the d’Urbervilles 1891 adlı romanlarına ilişkin olarak da ölü atların “anlatısal eyleyiciliği” tartışılmakta ve örneklendirilmektedir.

TARAMATRDİZİN “Romanın yükselişi” hakkındaki akademik tartışmalarda çoğunlukla kabul edildiği üzere İngiliz romanının evrimi 1740ların ortasından sonra bir sıçrama yaşamıştır. Bu dönemi takip eden yüz yıllık süre içerisinde, yani 1840ların sonuna kadar, İngiliz romanı hızlı bir biçimde olgunluğa erişmiştir. Bu tarihsel dönem birçok akademisyen tarafından Antroposen çağının başlangıcı olarak kabul edilen Endüstri Devrimi'nin de tarihsel yoğunluk noktası ile neredeyse bire bir olarak örtüşmektedir. 'Erken Antroposen Çağı' olarak nitelendirilebilecek olan bu yüz yıllık dönemin neredeyse tam ortasında James Watt'ın buharlı lokomotif icadı (1784) da yer almaktadır. Watt'ın icadı, o dönemde Britanya'daki insan toplumunun işaret, üretim-tüketim ve değiş-tokuş sistemlerinde insanlardan sonra en fazla eyleyici güce sahip hayvanlar olan atların yerini Viktorya Çağı'nın sonuna gelindiğinde “beygir gücü” ve “demir at”ların aldığı bir süreci başlatmıştır. Ancak, bu yüz yıllık sürede atlar sadece İngiltere'nin şehirlerinde ve kırsal bölgesinde çalışmaya devam etmekle kalmamış, aynı zamanda da İngiliz romanında “anlatısal iş yükü” taşımaya devam etmiştir. On dokuzuncu yüzyılın ortasında yaşanan Darwin Devrimi ile de bu kez insan-at ilişkilerinin ontolojik boyutlarına ilişkin algı bağlamında bir değişim yaşanmıştır. İnsanlar ve hayvanlar arasındaki ontolojik sürekliliğe ilişkin Darwinci anlayış, İngiliz romanında da yansımalarını bulmuştur. Bu arka plan üzerinde, bu makalede öncelikle Antroposen bağlamı “romanın yükselişi” tartışması ile ilişkilendirilmektedir. Daha sonra da, insansonrası bir eleştirel konumdan bakılarak, Henry Fielding'in Joseph Andrews (1742), Jane Austen'ın Northanger Manastırı (Northanger Abbey) (1818) ve Emily Brontë'nin Uğultulu Tepeler (Wuthering Heights) (1848) adlı romanlarına atıfa canlı atların “anlatısal eyleyiciliği,” George Eliot'ın Silas Marner (1861) ve Thomas Hardy'nin Tess (Tess of the d'Urbervilles) (1891) adlı romanlarına ilişkin olarak da ölü atların “anlatısal eyleyiciliği” tartışılmakta ve örneklendirilmektedir. Within the scholarly debate regarding the “rise of the novel,” one of the commonly agreed views is that from around the mid-1740s onward the English novel leapt forward in its evolution. In the century that followed, that is until the late 1840s, the canonical English novel rapidly grew into maturity. This historical period almost perfectly coincided with the historical core of the Industrial Revolution, which is considered as the beginning of the Anthropocene by many scholars. Almost in the middle of this century-long period, which may be called the 'Early Anthropocene Age,' stood James Watt's invention of a working steam locomotive (1784). Watt's invention started a process in which horses that were the nonhuman animals with the greatest agential power in the signication, productionconsumption, and exchange systems of the human society in Britain began to be replaced with “horse power” and “iron horses” by the end of the Victorian period. However, during this century the horse continued not only to perform actual labor in England in the cities and in the countryside, but also to do narrative work in English ction. With the Darwinian Revolution of the mid-nineteenth century, yet another shift occurred, but this time in the perception of the ontological dimensions of human-horse relationships. The Darwinian understanding of the ontological continuity between humans and animals also found its reections in English ction. On this background, this paper rst puts the Anthropocene context in dialogue with the “rise of the novel” debate. Then, from a posthumanist critical position it discusses and illustrates the “narrative agency” of living horses with reference to Henry Fielding's Joseph Andrews (1742), Jane Austen's Northanger Abbey (1818), Emily Brontë's Wuthering Heights (1848), and that of dead horses in George Eliot's Silas Marner (1861) and Thomas Hardy's Tess of the d'Urbervilles (1891).

Bu çalışma, İngiliz Romanını anlama ve değer takdirinde söz ve düşünce aktarımının rolünü araştırmayı amaçlamaktadır. Bu amaçla, Çukurova Üniversitesi İngiliz Dili Eğitimi Anabilim Dalında öğrenim gören üçüncü sınıflardan 42 (kırk iki) öğrenci bu çalışmanın katılımcıları olarak seçilmişler ve onlara ilk olarak okuma alışkanlıklarının sorgulandığı (hem Türkçe hem de İngilizcede) bir sormaca verilmiştir. Bu sormacada, katılımcıların kendilerini Türk ve İngiliz Edebiyatında iyi bir okuyucu olarak görüp görmediklerine dair kişisel yargıları da araştırılmıştır. Bu sormacanın ardından katılımcılara seçilen altı metnin (beş roman ve bir kısa öyküden alıntılanan) her biri üzerinden metinlerdeki bakış açısı ve söz ve düşünce aktarımına ilişkin anlama ve değer takdirlerinin araştırıldığı üç farklı görev verilmiştir. İlk görev metnin genel anlamına ve bakış açısına odaklanmışken ikinci görev katılımcıların metindeki her bir cümlenin (her metinde toplam 27 cümle) bakış açısını bulmalarını gerektirmiştir. Üçüncü görev ise odak noktası metinleri anlama ve değer takdiri olan 18 (on sekiz) sorudan oluşmaktadır. Sormaca ve bu üç göreve ek olarak, araştırmacı ?öğrencilere bir defada tek bir görev dağıtıldığı için- katılımcıların bazılarıyla yazdıkları cevapları açıklığa kavuşturmak amacıyla görüşme yapma imkânı da bulmuştur. Bu veri toplama sürecinden sonra, elde edilen veriler hem nitel hem de nicel olarak analiz edilmiştir.Bu çalışmanın sonuçları, ana dili İngilizce olmayan konuşmacıların (bu çalışmada Türk konuşmacıların) İngiliz Romanındaki söz ve düşünce aktarımı kategorilerinden nasıl etkilendiklerine dair detaylı görüşler sunmaktadır. Buna ilaveten, katılımcıların karşılaştığı sorunların üstesinden gelebilmek amacıyla İngiliz Dili Eğitimi bağlamında bazı önerilerde bulunmaktadır.Anahtar Kelimeler: Anlatıbilim, Söz ve Düşünce Aktarımı, Bakış Açısı, İngiliz Romanı, Anlama, Değer Takdiri, Okuma Alışkanlıkları This study aimed at investigating the effect of speech and thought presentation on the comprehension and appreciation of English prose fiction. With this aim in mind, 42 (forty two) third year students from English Language Teaching Department of Çukurova University were chosen as participants, and they were submitted firstly a questionnaire in which their reading habits (both in Turkish and English) were questioned. In this questionnaire, the participants? self image of themselves as to being a good reader of Turkish and English Literature were also investigated. After this questionnaire, the participants were presented three different tasks based on each of the six extracts (taken from five novels and one short story) in which their comprehension and appreciation of the extracts were probed in relation to the point of view and speech and thought presentation modes encompassed in those extracts. While the first task focused on the general understanding of the extract and the point of view of it, the second extract asked the participants to identify whose point of view (perspective) is expressed in each sentence (totally 27 sentences in each extract). The third task comprises of 18 (eighteen) questions the locus of which is on the comprehension and appreciation of the extracts. In addition to the questionnaire and those three tasks, the researcher had the opportunity to interview with some participants- since the tasks were distributed one at a time- in order to clarify the answers they had written. As a result of the data collection process, the obtained data were analysed both qualitatively and quantitatively.The results of this study present in-depth insights into how non-native speakers of English (Turkish speakers in this study) are affected by the speech and thought presentation modes in English prose fiction. In addition, it provides implications for English Language Teaching context in order to overcome the difficulties the participants experienced.Keywords: Narratology, Speech and Thought Presentation, Point of View, English Prose Fiction, Comprehension, Appreciation, Reading Habits. 302

Bu çalışma Salman Rushdie'nin Gece Yarısı Çocukları, Utanç ve Şeytan Ayetleri romanlarının ikilem ve melezleşme açısından analizini sunmaktadır. Çalışmanın odak noktası sömürgeci söylem tarafından kültürel olarak oluşturulmuş sömürgeci ve sömürülen kimliklerin temsilinin ne ölçüde otantik ve güvenilir olduğunu sorgulamaktır. Melez ve arada kalmış kimlikleri konu edinmesi bakımından, Rushdie'nin romanları sömürgeci söylemin otoritesini sorunsallaştıran ve yıkan sömürgecilik sonrası söylemin bir parçası olarak ele alınır.Çalışma iki bölümden oluşmaktadır: teorik ve analitik. Birinci bölüm sömürgecilik ve sömürgeci söylem ile bu ana kavramların eleştirisini yapan sömürgecilik sonrası yaklaşımlar hakkında artalan bilgisi sunmaktadır. Analitik kısım teorik bilginin Rushdie'nin Gece Yarısı Çocukları, Utanç ve Şeytan Ayetleri romanlarına uygulandığı üç bölümü içerir.Bu çalışmanın amacı sömürgeci ve sömürgecilik sonrası söylem temsilleri doğrultusunda ikilem ve melezleşme, sömürgeci ve sömürgecilik sonrası kimlik kavramlarını ve ne ölçüde bunların Rushdie'nin romanlarında yer aldığını keşfetmektir. Bu çerçevede, bu çalışma Rushdie'nin romanlarında yer verilen arada kalmış ve melez kimliklerin sömürgeci söylem tarafından yüceltilen sabit ve özcü kimliklerin otantik temsillerine karşı bir tehdit oluşturduğunu ve böylece onun otorite iddiasını yıktığını öne sürer. This study presents an analysis of Salman Rushdie?s novels Midnight?s Children, Shame and The Satanic Verses from the point of ambivalence and hybridity. The main focus of the study is to question to what extent the representation of culturally constructed identities of both the colonizer and the colonized by colonial discourse are authentic and reliable. In their concern for hybrid and ambivalent identities, Rushdie?s novels are handled as part of postcolonial discourse subverting and problematizing the authority of colonial discourse.The study is composed of two parts: the theoretical and analytical. Chapter One presents background information about colonialism and colonial discourse together with postcolonial approaches critical of these key concepts. The Analytical part includes three chapters in which theoretical information is applied to Rushdie?s Midnight?s Children, Shame and The SatanicVerses.The aim of this thesis is to explore the ambivalence and hybridity, the concepts of colonial and postcolonial identity in line with the representations of colonial and postcolonial discourse, and the extent to which these are rooted in Rushdie?s works. Within this frame, this study claims that ambivalent and hybrid identities employed in Rushdie?s novels posit a threat against the authentic representations of fixed and essentialist identities valorised by colonial discourse and in this way subvert its claim to authority. 121

This research is based on Evelyn Waugh's three major novels. The first book questioned is author's first novel 'Decline and Fall' by which he made himself known to literature. The second novel taken into consideration is 'Vile Bodies' because Evelyn Waugh wrote the novel in the worst stretch of his life. Here it is observed that comparison of two subsequent novels, in their mood and language, 'Vile Bodies' and 'Decline and Fall' can reflect Waugh's real life experiences. 'Brideshead Revisited', which made Waugh known to World literature, is the third book taken. The research begins by investigating Eveh/n Waugh's life from his birth to his death. The reason which lies behind this is to see in which emotional or social circumstances Waugh wrote his books and introduced himself to his readers. The second step followed is to examine his writing style, which makes İt possible for us to interpret his novels on the right way. Then his three major novels are examined in a detailed way through their published dates. At the end of the research, a study on how to teach Evelyn Waugh's three major novels in ELT classes takes place. In this dissertation pre-intermediate or intermediate levels are target levels. Therefore, activities related to teaching Eveh/n Waugh's three major novels are much suitable for those levels. Bu araştırma, ünlü İngiliz yazar Evelyn Waugh'nun üç romanındaki ana temaların öğretilmesine dayanmaktadır. Araştırmada incelenen ilk roman yazarın kendisini edebiyat dünyasına tanıttığı ilk romanı Decline and Fail' dur. İncelenen ikinci roman yazarın hayatının en kötü döneminde yazdığı Vile Bodies' dir. Araştırmada gözlemlenmiştir ki bu ard arda yayımlanmış olan iki roman, dili ve tarzı bakımından karşılaştırıldığında Eveyln Waugh'nun yaşam tecrübelerini yansıtmaktadır. İncelenen üçüncü roman Waugh'un dünya edebiyatına kendisini tanıttığı Brideshead Revisited'tır. Araştırma, Evelyn Waugh'un doğumundan ölümüne kadar olan yaşamım anlatmakla, başlar. Bunun arkasında yatan neden Waugh'un hangi duygusal ve sosyal koşullarda romanlarım yazdığım anlayabilmektir. Araştırmadaki ikinci aşama yazarın yazım dilini, romanlarında kullandığı temaları inceleme yönündedir. Sonra, seçilen üç roman yayım tarihlerine göre ayrıntılı bir şekilde incelendi. Araştırmanın son bölümünde, Evelyn Waugh'un bu üç romanındaki ana temaların öğretilmesi yönünde öneriler verilmiştir.

ÖZET Çağdaş kadın yazarlar arasında Anita Brookner 1960'lı yıllardan bu yana varolan kadın yazınını temsil eder. Brookner roman yazarı olarak ilk çıkışını "A Start in Life" ile 1981'de yapmıştır. Roman ( fiction ) dalında 1984 Booker- Mc Connell ödülünü alan "Hotel du Lac" Brookner'ın dördüncü ve en orjinal romanıdır. Brookner roman kategorisinde yer almaktadır. Brookner, özellikle "A Start in Life" ve " Hotel du Lac" da , ustalıklı yazısı ile yirminci yüzyıl " kadın ve kadınsılığı" nı betimlemekte oldukça başarılıdır. Bu iki roman dikkatlice okunduğunda bir romandan diğerine tekrar eden olaylar zinciri ve çarpıcı ailevi benzerlikler olduğu gözlenir. Her iki romanı da büyük ölçüde biografik ögeler taşımaktadır. Romanlarının kurgusu aile yaşantısının kadınlar üzerindeki çocuklaştırıcı etkilerini araştırmaktadır. Aileler, özellikle anneler, Brookner'ın kadın karakterlerini olumsuz yönde etkilemektedirler. Karakterlerini geliştirmek için Brookner zıt karakterler ve kadın tiplemelerinin devamlılığı tekniklerini benimsemiştir. Brookner iki romanında da "aşk"ı temel öge olarak ele almaktadır. Her ne kadar son derece çekingen iseler de Brookner'ın "yanlız" kadın karakterleri bir aşk ilişkisine girmeye cüret ederler. Ancak bu aşk ilişkileri önceden takdir edilen bir yol izler: delice aşık olma, hayal kırıklığı ve başarısızlık ve bunu takip eden inziva ile tüm tecrübesini bir tür sanatsal yaratıcılığa yöneltme. Brookner hiçbir şekilde tatmin olamayan kadın karakterlerinde kadınlar üzerindeki zalimliğin ve erkeklerin yağmacılığının hala var olduğunu göstermektedir. Yine, Brookner toplumsal beklentilerin empoze ettiği bir tür kurallar dizininin devam eden gücünü ortaya koymaktadır. Bu bağlamda Brookner post-feminist olarak adlandırılabilir. Çünkü, kadınlar üzerindeki baskıları görmekte ve hala devam eden etkilerini hissetmektedir. Ancak bir feministin yaptığı gibi karşı koymamakta, gerçeği olduğu gibi ortaya koymaktadır.

Eser İçerisindeki Planşta Yazarın Portre Resmi Vardır. Eserde "İstanbul Y. Öğretmen Okulu Kitaplığı" Ve "İzmir Lisesi Kütüphanesi, 1922" Mühürleri Vardır. Kitabın Son Sayfasında "Matbaa-İ İctihad" Amblemi Vardır.

Voyage Autour De Ma Chambre Ve Voyages De Gulliver İsimli Kitaplarla Ciltlenmiştir.