Search

Bu çalışmada, hem PVD hem de CVD tekniklerinin kullanılmasına dayanan iki aşamalı yaklaşım kullanılarak MoS2 ince filmler büyütülmüştür. Filmler ilk olarak 1 nm Mo filmin PVD sisteminde saçtırma yöntemiyle ve ardından filmin CVD' de 700oC' de sülfürlenerek elde edilmiştir. Büyütülmüş filmler, farklı sülfürizasyon süreleri kullanılarak optimize edilmiştir. Çalışmamızın güncel literatürden temel farkı, kükürtleme öncesinde önceden ısıtılmış CVD fırını (700oC) kullanılmasıdır. Filmlerin kalitesi daha sonra AFM ölçümlerinin yanı sıra Raman ve Fotolüminesans spektrometresi kullanılarak araştırılmıştır. Raman spektrumları, tüm örneklerde 2H-MoS2 fazının iki karakteristik titreşim modunun gözlemlendiğini, ancak bazı filmlerde düşük sülfürizasyon süresinde 1T-MoS2 fazının titreşim modlarının da gözlendiğini göstermektedir. Bu sonuçlar ayrıca MoS2 filmlerinin doğrudan bant geçişini doğrulayan PL ölçümleriyle de uyumludur. Filmlerin yüzey topografyası, 1 nm kalınlığında Mo filminin 700oC'de 15 dakikada sülfürlenerek elde edilen ve MoS2 kristallerini üçgen şeklinde gösteren MoS2 filmleri için AFM ile incelenmiştir., In this study, MoS2 thin films were grown using two-step approach, which is based on employing both PVD and CVD techniques. The films were obtained initially by sputtering 1nm Mo film in the PVD system and followed by sulphurization of the film in CVD at 700oC. The grown films were optimized employing different sulphurization times. The main difference in our study from the current literature is using preheated CVD furnace (700oC) ahead of sulphurization. The films quality are then investigated using Raman and Photoluminance spectrometer as well as AFM measurements. The Raman spectrums indicate that two characteristic vibration modes of 2H-MoS2 phase were observed in all samples, however, vibration modes of 1T-MoS2 phase were also observed in some films at low sulphurization time. These results were also in line with PL measurements that confirm the direct band transition of the MoS2 films. The surface topography of the films were investigated by AFM for MoS2 films obtained by the sulfurization of 1 nm-thick Mo film in 15 minutes at 700oC which shows MoS2 crystals in triangle shape.

Giriş: Pankreatik nöroendokrin tümörler (pNET) nadir görülen hastalıklardır ve cerrahi ön planlı tedavi yüz güldürücüdür. Bu çalışmada hastanemizde son 11 yılda pankreatik nöroendokrin tümör nedeniyle cerrahi tedavi uygulanmış hastaları geriye dönük inceleyerek; bulgularımızı literatüre sunmayı amaçladık.Materyal Metod: Ocak 2011 ile Mart 2022 tarihleri arasında pNET nedeniyle başvuran hastaların dosyaları geriye dönük incelendi. Çoklu veri eksiği olan, operasyon yapılmamış ve 18 yaşından küçük olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Hastalar yaş, cinsiyet, operasyon türü, tümör boyutu, tipi ve histolojik özellikleri, hastanede kalış, nüks hastalık ve sağ kalım açısından değerlendirildi.Bulgular: Çalışmaya alınan 33 hastanın 13’ü kadın 20’si erkektı ve yaş ortanca değeri 56 (18-86) idi. Fonksiyonel tümörü olan 8 hasta vardı ve biri somatostatinoma olup diğerleri insülinomaydı. Hastaların 7’sine enükleasyon; 26’sına pankreatektomi yapıldı. Ana lezyonu adenokanser ve seröz kistadenom olup rezeksiyon uygulanan ve spesmen patolojisinde insidental pNET saptanan üç hasta vardı. Tümörü grade 1, 2 ve 3 olan sırasıyla 23, 7 ve 3 hastamız vardı. Tümör çapı ortanca değeri 24 (3-80) mm idi. Hastanede yatış süresi ortanca değeri 7 (2-50) gündü. Takip süresi ortanca değeri 24 (1-71) ay; hastalıksız sağ kalım 14 (1-71) aydı.Tartışma ve Sonuç: pNET’ler nadir görülen ve insidental olarak da saptanabilen, titizlikle yönetilmesi gereken hastalıklardır. pNET’in cerrahi ve konservatif tedavisinde fikir birliği sağlanabilmesi için daha geniş serileri içeren çalışmalar yapılması gerekmektedir., Background: Pancreatic neuroendocrine tumors (pNET) are rare diseases and surgical treatment is promi-sing. In this study, we retrospectively analyzed the patients who underwent surgical treatment for pancrea-tic neuroendocrine tumor in our hospital in the last 11 years; We aimed to present our findings to the litera-ture.Materials and Methods: The files of the patients who applied for pNET between January 2011 and March 2022 were retrospectively analyzed. Patients with multiple data deficiencies, who did not undergo surgery, and who were younger than 18 years of age were excluded from the study. The patients were evaluated in terms of age, gender, type of operation, tumor size, type and histological features, hospital stay, recurrent disease and survival.Results: Of the 33 patients included in the study, 13 were female and 20 were male, and the median age was 56 (18-86). There were 8 patients with functional tumors, one was somatostatinoma and the others were insulinomas. Enucleation in 7 of the patients; Pancreatectomy was performed in 26 of them. There were three patients whose main lesion was adenocarcinoma and serous cystadenoma, who underwent resection and whose specimen pathology had incidental pNET. We had 23, 7 and 3 patients with grade 1,2 and 3 tumors, respectively. The median value of tumor diameter was 24 (3-80) mm. The median value for hospital stay was 7 (2-50) days. The median value of follow-up was 24 (1-71) months; disease-free survival was 14 (1-71) months.Conclusions: pNETs are a rare disease that can be detected incidentally and should be carefully managed. Studies with larger series are needed to reach a consensus on the surgical and conservative treatment of pNET.Keywords: Neuroendocrine tumor, Pancreas, Insulinoma, Enucleation

Amaç: Meme kanseri önemini koruyan bir sağlık sorunu olup erken teşhisin önemi büyüktür. Radyolojik taramalarda düşük risk grubu olarak görülen BIRADS-4A alt grubunda biyopsi ileri tekikinin hangi hastalara yapılacağı konusunda fikir birliği yoktur. Bu çalışmada ultrasonografi (US) ve mamografide (MM) BIRADS-4A lezyon saptanan hastaların, biyopsi patolojilerindeki malignite sıklığının saptanarak biyopsi gerekliliğinin tartışılması amaçlanmıştır.Materyal ve Metod: Ocak 2011 ile Kasım 2021 tarihleri arasında başvuran hastaların dosyaları geriye dönük incelendi. Tetkiklerinde BIRADS-4A lezyon saptanan ve biyopsi uygulananlar ile verileri tam olan hastalar çalışmaya alındı. Çalışmaya alınan hastaların yaş, taraf, en büyük lezyon çapı, başvuru yakınması, magnetik rezonans görüntüleme bulguları ve patoloji sonuçları değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya 137 hasta dahil edildi. Tüm hastalar kadındı ve yaş ortanca değeri 40 (17-85) idi. Biyopsi patoloji sonuçları benign olarak raporlanan 115 (%84), premalign bir lezyon olan atipik hiperplazi olarak raporlanan 7 (%5) ve malign olarak raporlanan 15 (%11) hasta vardı. Sonuç: Lezyonu BIRADS-4A olarak değerlendirilen olgular kombine radyolojik yöntemlerle tetkik edilmelidir. Malignite oranı azımsanmıyacak oranlarda olduğundan şüpheli olgular biyopsi ile verifiye edilmelidir.

Amaç: Tiroidektomi sonrasında en korkulan komplikasyon rekürren larengeal sinir (RLS) hasarıdır. Bu cerrahide intraoperatif nöromonitörizasyonun (İONM) kullanımının etkinliği henüz net değildir. Bu çalışmada tiroidektomi uygulanan hastalarda İONM ile peroperatif indirekt laringoskopi bulguları arasındaki anatomik ve fizyolojik korelasyonu değerlendirerek; İONM’un sensitivitesini ve rutin kullanımının gerekliliğini tartışmayı amaçladık.Materyal ve Metod: 12.2020-10.2021 tarihleri arasında merkezimizde tiroidektomi yapılan hastaların verileri ileriye dönük olarak kaydedildi ve ardışık 79 hasta çalışmaya dahil edildi. İndirekt laringoskopi ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası ilk gün yapıldı. Hastaların endikasyonlarına göre tiroidektomi yapıldı ve rutin olarak İONM kullanıldı. Ameliyat sonrası laringoskopik bulguları olanlara; 180. günde kontrol laringoskopi yapıldı. İONM'nin RLS hasarını saptamadaki sensitivitesi, laringoskopide vokal kord hasarı olan olguların intraoperatif bulguları ile korelasyonu değerlendirilerek belirlendi.Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların 64’ü (%81) kadındı. Postoperatif birinci gün laringoskopisinde vokal kord patolojisi saptanan 11 hasta vardı. Bu hastaların yalnızca dördünde İONM bulgusu vardı ve İONM’nin RLS hasarını saptamadaki sensitivitesi % 36.3 olarak saptandı.Sonuç: Deneyimi yüksek merkezlerde ek cerrahi prosedür içermeyen, primer tiroid cerrahisi uygulanacak hastalar için, İONM’un zorunlu ihtiyaç olarak görülmemesi gerektiği düşüncesindeyiz.

Cu(In,Ga)Te2 (CIGT) thin films were grown using a two-stage method. In the first stage, (Cu, In, Ga) precursor layers were grown on Mo coated flexible stainless steel substrates using the electro-deposition method. NaF and Te layers were grown on metallic precursor layers using electron beam evaporation method. In the second stage, the foil/Mo/(Cu, In, Ga)/NaF/Te stacks were reacted at 600°C for 5 minutes by rapid thermal processing. The temperature ramping rates in this procedure were 0.5°C/sec, 1°C/sec, 5°C/sec and 10°C/sec. In order to investigate the effect of temperature ramping rate on the structural properties of CIGT thin films, XRD, Raman, SEM and EDS measurements were performed. Regardless of the ramping rates, it was determined that all samples crystallized in chalcopyrite structure. According to the Raman spectra, as the ramping rate increased, position of the A1 mode completely changed and shifted from 127 cm-1 to 135 cm-1 due to bond-stretching forces between the nearest-neighbor atoms. It was concluded that CIGT thin film reacted with a ramping rate of 5°C/sec had superior properties compared to other samples.

Diyafragmatik herni, diyaframdaki defekt neticesinde batın organlarının toraksa yer değiştirmesidir. Konjenital ya da edinsel nedenli olabilir (1). Konjenital diafragma hernileri bochadalec hernisi ve morgagni hernisidir. Edinsel nedenli olanlara göre daha sık olup görülme sıklığı 1-5/1000’dir. Edinsel diafram hernilerininen sık nedeni travmadır. Kendiliğinden veya iyatrojenik olarakda ortaya çıkabilir (2). Tedavisinde cerrahi onarım önerilmektedir. Yazımızda konjenital diyafragma hernisi cerrahi tedavi deneyimimizi sunmayı amaçladık. Merkezimizde konjenital diyafragma hernisi nedeniyle Ocak 2011-Aralık 2020 tarihleri arasında ameliyat edilen hastaların dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Travma ve iatrojenik sebepli fıtığı olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Çalışmamıza kriterlere uyan 12 hasta dahil edildi. Bu hastaların demografik verileri, başvuru şikayetleri, preoperatif görüntülemeleri, defekt lokalizasyonları, yapılan cerrahi işlemleri, hastanede yatış süreleri, erken dönem komplikasyonları, nüks ve mortalite oranları kaydedildi. Hastaların 7’si erkek, 5’i kadındı. Yaş ortalaması 60 (34-84) yıl idi. Hikayeleri detaylı sorgulandığında travma veya geçirilmiş cerrahi gibi iatrojenik sebepler yoktu. Tüm hastaların tanıları bilgisayarlı tomografi ile doğrulanmıştı. Defekt lokalizasyonları sağ ve solda eşit sayıdaydı. Hastaların 5’ine primer onarım+mesh herniorafi, 4 üne primer onarım, 3 tanesine sadece mesh ile onarım yapılmıştı. Hastanede ortalama kalış süresi 4 (1-8) gündü. Erken dönemde 2 hastada pulmoner emboli, 2 hastada yara problemi dışında erken ve geç dönem komplikasyon görülmemişti. 2 hastanın tedavisi ani gelişen pulmoner emboli nedeni ile mortalite ile neticelenmişti. Konjenital diyafragma hernileri, çoğunlukla çocuk yaşta tanı alsa da nadiren de olsa ileri yaşlarda da tanı alabilmektedir. Tedavisi cerrahi olup bu tedavinin başarısı yüksek, morbidite ve mortalitesi düşüktür., Diaphragmatic hernia is the displacement of the abdominal organs to the thorax as a result of the diaphragm defect. It may be congenital or acquired (1). Congenital diaphragm hernia is bochadalec hernia and morgagni hernia. It is more common than those with acquired causes and its incidence is 1-5/1000. Trauma is the most common cause of acquired diaphragmatic hernias. It may occur spontaneously or iatrogenically (2). Surgical repair is recommended in its treatment. We aimed to present our experience in congenital diaphragmatic hernia surgery. The files of patients, who were operated on for congenital diaphragmatic hernia between January 2011 and December 2020 in our center were retrospectively reviewed. Twelve patients, who met the criteria were included in our study. Patients with hernia due to trauma and iatrogenic reasons were excluded from the study. Demographic data, admission complaints, preoperative imaging, defect localization, surgical procedures performed, length of hospital stay, early complications, relapse and mortality rates of these patients were recorded. Seven of the patients were male and 5 were female. The average age was 60 (34-84 min-max) year. Six patients were admitted to the emergency department with acute complaints. When their stories were questioned in detail, there were no iatrogenic reasons such as trauma or previous surgery. Diagnoses of all patients were confirmed by computerized tomography. Defect localizations were equal on the right and left. 5 of the patients underwent primary repair + mesh herniorraphy, 4 of them primary repair, and 3 of them repair with mesh alone. Average length of stay in the hospital was 4 (1-8) days. There were no early or late complications, except embolism in 2 patients and wound problems in 2 patients in the early period. Mortality was seen in 2 patients. Although congenital diaphragmatic hernias are mostly diagnosed in childhood, they can rarely be diagnosed in advanced ages. The treatment is surgical and the success of this treatment is high, morbidity and mortality are low.

Purpose: Familial adenomatous polyposis coli (FAP) is characterized by multiple adenomatous polyps in the colorectal region. Surgical treatment is the most decisive factor in FAP patients, as the risk of colorectal cancer is inevitable. In this study, it was aimed to present the results of patients who underwent surgical treatment with the diagnosis of FAP and the experiences of our clinic to theliterature.Materials and Methods: The files of patients who underwent surgery for FAP between 2011 and 2020 in our center were retrospectively reviewed. Patients with multiple data deficiencies were excluded. 30 patients were included in the study. The findings of the patients were recorded.Results: 13 (43%) of the patients were male, 17 (57%) were female. Total proctocolectomy (TPK) was performed in 17 (57%) of the patients, and TK was performed in 13 (43%) of them. 15 of the patients' colonoscopies included suspicion of malignancy. Eight of the colonoscopic biopsies of these patients were adenocarcinoma. Specimen pathology was adenocarcinoma in 20 (67%) of the patients.Complications were seen in 10 (33%) of the patients and mortality was seen in 1. Complications were more common in patients with TPK (60%).Conclusion: Although FAP mostly involves the colon, it may involve the upper gastro intestinal system. Although surgery is still the most important step of the treatment, the complication rates are substantial. The type of surgery to be performed should be decided according to the age of the patient, the prevalence of polyp and compliance with follow-up., Amaç: Familyal adenomatöz polipozis koli (FAP) kolorektal bölgede çok sayıda adenomatöz polip ile karakterizedir. FAP hastalarında kolorektal kanser riski kaçınılmaz olduğundan cerrahi tedavi en belirleyici unsurdur. Bu çalışmada FAP tanısı ile cerrahi tedavi uygulanan hastaların sonuçlarının ve kliniğimizin deneyimlerinin literatüre sunulması amaçlanmıştır.Araçlar ve Yöntem: Merkezimizde 2011-2020 tarihleri arasında FAP nedeniyle cerrahi uygulanan hastaların dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Çoklu veri eksikliği olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. 30 hasta çalışmaya alındı. Hastaların bulguları kaydedildi.Bulgular: Hastaların 13’ü (%43) erkek, 17’si (%57) kadındı. Hastaların 17’sine (%57) total proktokolektomi (TPK), 13’üne (%43) TK yapıldı. Hastaların kolonoskopilerinin 15’i malignite şüphesi içeriyordu. Bu hastaların kolonoskopik biyopsilerin 8’i adenokanserdi. Hastaların 20’sinde (%67) spesmen patolojisi adenokanserdi. Hastaların 10’unda (%33) komplikasyon ve 1’inde mortalite görüldü. Komplikasyonlar TPK (%60) yapılan hastalarda daha çoktu.Sonuç: FAP daha çok kolonu ilgilendirse de üst gastrointestinal sistemi de tutabilmektedir. Cerrahi, halen tedavinin en önemli basamağını oluştursa da komplikasyon oranları azımsanmayacak düzeylerdedir. Yapılacak cerrahinin türüne hastanın yaşı, polip yaygınlığı ve takiplere olan uyum durumuna göre karar verilmelidir.

Renal hücreli karsinom (RCC) çeşitli anatomik bölgelere senkron veya metakron metastaz geliştirme eğilimindedir. RCC ile safra kesesi metastazı nadir görülmekte olup %1'den az oranda bildirilmiştir. Burada koledokolithiazis ile başvuran, endoskopik retrograd kolanjio pakreatografi (ERCP) sonrasında yapılan kolesistektomi patolojisi safra kesesine RCC metastazı olarak raporlanan kırkdört yaşında erkek hastayı sunmayı amaçladık. Operasyon planlanan hastalarda malignite özgeçmişi bulunması durumunda olası asemptomatik metastazların atlanmaması için intraoperatif eksplorasyon ve patolojik değerlendirmenin önem arz ettiğini düşünmekteyiz.

Yapılan çalışmayla, Çanakkale'nin Eceabat, Bayramiç, Bozcaada İlçeleri ile merkezde bulunan Erenköy köyünden temin edilen Karasakız, Karalahna ve Cabernet Sauvignon üzümlerinden elde edilmiş toplam 25 adet ev yapımı ve endüstriyel olarak üretilen kırmızı şarap örneğinin metanol içerikleri ortaya konmuştur. Şarap örneklerinin metanol miktarlarının belirlenmesinde Gaz Kromatografisi (GC) cihazı kullanılmıştır. Çalışma kapsamında ayrıca kırmızı şarap örneklerinin bazı fizikokimyasal özellikleri ile toplam monomerik antosiyanin (TMA), toplam fenolik madde (TFM) ve antioksidan aktivite (AA) düzeyleri ile duyusal özellikleri de belirlenmiştir.Çalışmada ev yapımı kırmızı şarapların metanol içeriklerinin endüstriyel olarak üretilen şaraplardan daha düşük olduğu belirlenmiştir. Ev yapımı ve endüstriyel olarak üretilen kırmızı şaraplarda ortalama metanol miktarları sırasıyla 92,40 mg/L ve 124,14 mg/L olarak saptanmıştır. İncelenen 25 kırmızı şarap örneği içerisinde en yüksek değer Cabernet Sauvignon üzümünden endüstriyel olarak üretilmiş şarap örneğinde (241,04 mg/L), en düşük değer ise yine Cabernet Sauvignon üzümünden üretilmiş ev yapımı şarapta (38,40 mg/L) tespit edilmiştir.Endüstriyel olarak üretilen kırmızı şarap örneklerinin toplam monomerik antosiyanin, toplam fenolik madde ve antioksidan aktivite düzeylerinin ev yapımı kırmızı şaraplardan daha yüksek olduğu saptanmıştır. Şarap örneklerinin ortalama TMA miktarları ev yapımı ve endüstriyel olarak üretilmiş şaraplarda sırasıyla 41,12 ve 91,43 mg/L, ortalama TFM miktarları ise sırasıyla 1350,27 ve 1464,73 mg/L olarak tespit edilmiştir. Duyusal değerlendirmeler sonucunda ise endüstriyel üretilen kırmızı şaraplar bitiş, renk, gövde ve burukluk özellikleri, kırmızı meyve ve çiçeğimsi aromalar ile genel izlenim açısından ev yapımı kırmızı şaraplardan daha yüksek değerler almıştır. In this study, methanol contents of a total of 25 homemade and industrially processed Karasakız, Karalahna and Cabernet Sauvignon red wines obtained from Eceabat, Bayramiç, Bozcaada and Erenköy districts of Çanakkale were determined. A gas chromatography (GC) was used to determine the methanol contents of red wine samples. Also, some physicochemical properties, levels of total monomeric anthocyanin (TMA), total phenolic substances (TFM) and antioxidant activity, and sensory properties of red wine samples were determined. The methanol contents of homemade red wines were found to be lower than the methanol contents of industrially produced red wines. The average amounts of methanol in homemade and industrially produced red wines were found as 92,40 and 124,14 mg/L, respectively. Among the 25 red wine samples, the highest methanol content was found in industrially processed Cabernet Sauvignon wine (241.04 mg/L) while the lowest methanol content was found in homemade Cabernet Sauvignon wine (38.40 mg/L). Levels of total monomeric anthocyanin, total phenol and antioxidant activity of industrially produced red wines were found to be higher than that of homemade wines. The average amounts of TMA in homemade and industrially produced red wines were determined as 41,12 and 91,43 mg/L, and the average TFM contents were found as 1350,27 and 1464,73 mg/L in homemade and industrially produced red wines, respectively. As a result of sensory evaluations, industrially produced red wines had higher scores than homemade wines in terms of finish, colour, body and astringency values, red fruit and flower aromas, and general impression. 67

Na katkılı Cu(In,Ga)Te2 (CIGT) ince filmleri, iki aşamalı bir teknik kullanılarak büyütüldü. İşlemin birinci aşamasında, Cu, In ve Ga öncül katmanları elektro-depolama yöntemi ile Mo kaplı paslanmaz çelik altlıklar üzerine kaplandı. Kaplanan bu filmler üzerine katkı maddesi olarak sırasıyla NaF ve Te katyonu elektron demeti buharlaştırma metodu kullanılarak buharlaştırıldı. Çalışmanın ikinci aşamasında, folyo/Mo/(Cu, In, Ga)/NaF/Te katman dizilimine sahip prekörsürler hızlı tavlama yöntemi (RTP) ile 600°C sıcaklıkta ısıl işleme maruz bırakıldı. Reaksiyon sıcaklığına (600°C) çıkış hızları 0,5 °C/s ila 10 °C/s arasında değiştirilmiş olup tavlama süreleri ise 1 ve 5 dakika olarak ayarlanmıştır. Üretilen filmlerde, reaksiyon sıcaklığına çıkış hızının ve tavlama süresinin etkileri incelenmiştir. Gerçekleştirilen analizler ışığında 1 dk. ısıl işlem uygulanan numunelerde, 0.5-5°C/s'lik çıkış hızlarında InTe fazının oluştuğu, 10°C/s'lik çıkış hızında ise bu fazın oluşmadığı tespit edildi. Tavlama süresinin 5 dk.'ya çıkarılmasıyla beraber 1 dk. tavlama süresinde görülen InTe fazının çıkış hızlarından bağımsız bir şekilde ortadan kaybolduğu, tek fazlı CIGT kalkopirit yapısının oluştuğu tespit edildi. Yapılan analizler sonucunda yüksek çıkış hızları ve daha uzun tavlama süreleriyle beraber numunelerin daha iyi kristalleşme gösterdiği, aynı koşullarda film morfolojilerinin de iyileştiği görüldü. Galyum gradyantı, çıkış sürelerinden bağımsız olarak tüm katmanlarda tespit edilirken, film yüzeylerinin ise In zengini olduğu tespit edildi. Na-doped Cu(In,Ga)Te2 (CIGT) thin films were grown using a two-stage technique. In the first stage of the process, precursor layers were deposited on Mo-coated stainless steel foil substrates by electrodeposition method followed by evaporation of NaF and Te using electron-beam system to form foil/Mo/(Cu, In, Ga)/NaF/Te stacks. In the second stage, the stacks were annealed at reaction temperature of 600°C employing rapid thermal processing (RTP) to obtain CIGT structure. The ramping rate of the temperature was changed from 0.5 °C/sec to 10 °C/sec, and dwell time of the reaction was selected 1 and 5 min. In this way, impact of the ramping rate of the temperature and reaction time on the properties of CIGT films were investigated. It was found that InTe secondary phase was detected for the samples which had 0.5-5 °C/sec ramping rates and 1 min reaction time apart from the sample heated with 10 °C/sec. Extension of the reaction time from 1 to 5 min gave rise to disappear of InTe secondary phase from the samples regardless of the ramping rates and contributed to form single phase CIGT compound. In conclusion, it can be said that higher ramping rates and longer reaction time enhanced the crystallization and morphologies of the films. Gallium gradient and In-rich surface were detected in all films irrespective of the ramping rate of the temperature and reaction time. 79

Bu çalışmada, Antalya Körfezi’ndeki Tetraodontidae familyasına ait 3 türün (Lagocephalus sceleratus, Lagocephalus spadiceus, Lagocephalus suezensis) boy (L) – ağırlık (W) ilişkisi belirlenmiştir. Örnekleme, 2008-2011 yılları arasında sade uzatma ağları, fanyalı ağlar, trol ve olta ile gerçekleştirilmiştir. Tüm bireylerin toplam boyları ve ağırlıkları 0.1 cm ve 0.01 g hassasiyetinde ölçülmüştür. Çalışma süresince 3 türe ait 1225 adet balon balığı örneklenmiş ve ölçümleri yapılmıştır. Örneklenen 3 türün boy-ağırlık ilişkisindeki “b” katsayısı en küçük 2.7868 (L. spadiceus) ve en büyük 2.9814 (L. sceleratus) olarak hesaplanmıştır. Her üç türde de büyümenin negatif allometrik olduğu belirlenmiştir, In this study, the length (L) - weight (W) relationships of the 3 Tetraodontidae (Lagocephalus sceleratus, Lagocephalus spadiceus, Lagocephalus suezensis) in the Antalya Bay were determined. The fish samples were obtained between 2008 and 2011 by gillnet, trammel net, trawl and fishing line. Total length and weight of each individual were recorded with an accuracy 0.1 cm and 0.01 g, respectively. During the sampling period, a total number of 1225 individuals belonging to 3 species were collected and measured. The minimum and the maximum “b” values of the length-weight relationship among these 3 species were estimated as 2.7868 (for L. spadiceus) and 2.9814 (for L. sceleratus), respectively. Growth was found negative allometric for all species.

Objectives: This study aimed to evaluate the incidence and risk factors associated with adjacent segment fracture (ASF) following percutaneous vertebroplasty (PVP) to treat osteoporotic vertebral compression fractures (VCF). Methods: From January 2009 to September 2012, 68 patients (47 women, 21[for full text, please go to the a.m. URL], Deutscher Kongress für Orthopädie und Unfallchirurgie (DKOU 2015)

Objectives: We evaluated the results of extensor indicis proprius (EIP) to extensor pollicis longus (EPL) transfers for EPL ruptures secondary to rheumatoid arthritis.Methods: Twenty-four patients (7 males, 17 females; mean age 41 years; range 22 to 72 years) with rheumatoid arthritis underwent EIP to EPL transfer for 25 ruptures. The mean duration from rupture to surgery was 4.3 months (range 1.5 to 11 months). Functional assessment of the fingers was made using a specific EIP-EPL evaluation method developed by Lemmen et al. Pinch and grip strengths were measured. Range of motion of the metacarpophalangeal and interphalangeal joints of the thumb was compared with the normal side. Patient satisfaction was evaluated by a visual analog scale. The mean follow-up period was 6.2 years (range 4.7 to 7.9 years).Results: Functional results were perfect in 14 fingers (56%), good in six fingers (24%), moderate in four fingers (16%), and poor in one finger (4%). The pinch and grip strengths were 86% and 92% of the uninvolved hand, respectively. The mean visual analog scale score was 74 (range 24 to 99). Compared to the uninvolved side, the range of motion of the thumb and index finger decreased by 23° and 7°, respectively, with a 9% loss of interphalangeal motion and a 17% loss of metacarpophalangeal motion in thumb extension. Independent extension of the index finger was possible in 21 hands.Conclusion: The results of EIP to EPL transfers are successful in ruptures secondary to rheumatoid arthritis., Amaç: Bu çalışmada romatoid artrite bağlı ekstansör pollisis longus (EPL) tendon kopmalarında ekstansör indisis proprius (EİP) transferinin sonuçları incelendi.Çalışma planı: Yirmi dört hastada (7 erkek, 17 kadın; ort. yaş 41; dağılım 22-72) romatoid artrite bağlı gelişen 25 EPL kopması için EİP transferi yapıldı. Tendon kopması ile cerrahi arasında geçen süre ortalama 4.3 aydı (dağılım 1.5-11 ay). Transfer sonrasında parmak hareketlerinin değerlendirilmesinde Lemmen ve ark. tarafından geliştirilen spesifik EİP-EPL değerlendirme yöntemi kullanıldı. Hastaların çimdik ve kavrama güçleri ölçüldü. Başparmak için metakarpofalangeal (MKF) ve interfalangeal (İF) eklemlerin hareket genişlikleri sağlam tarafla karşılaştırıldı. Hasta memnuniyeti görsel analog skala ile değerlendirildi. Ortalama takip süresi 6.2 yıl (dağılım 4.7-7.9 yıl) idi. Sonuçlar: Parmak hareketlerinin değerlendirilmesinde 14 parmakta (%56) mükemmel, altı parmakta (%24) iyi, dört parmakta (%16) orta, bir parmakta (%4) kötü sonuç elde edildi. Parmakların çimdik gücü normal tarafın %86’sı, kavrama gücü %92’si kadardı. Görsel analog skala ile memnuniyet skoru ortalama 74 (dağılım 24-99) bulundu. Ameliyat edilmeyen tarafla karşılaştırıldığında, başparmak hareket genişliğinde ortalama 23°, işaret parmağın hareket genişliğinde 7°, başparmak ekstansiyonunda İF eklemde 9°, MKF eklemde 17° kayıp oluştu. Yirmi bir elde bağımsız işaret parmağı ekstansiyonu izlendi.Çıkarımlar: Romatoid artrite bağlı kopmalarda EİP’nin EPL’ye transferi başarılı bir yöntemdir.

Trapezius muscle paralysis results from injury to the spinal accessory nerve. Impairment in the trapezius muscle function may destabilize the muscle resulting in winged scapula. A 25-year-old university student who was active in sports had complaints of shoulder drop and pain on abduction. He had a three-year history of fall resulting in a scapular fracture for which he received conservative treatment. Physical examination showed asymmetry and drop of the right shoulder. Lateral scapular winging was apparent particularly above 90° of abduction. Electromyography revealed isolated paralysis of the trapezius muscle. The patient underwent reconstruction with the modified Eden-Lange procedure. After a two-year follow-up, asymmetry in the shoulder decreased, there was no pain on active abduction, and the patient returned to active sports and was fully satisfied with the outcome., Trapezius kas felci, spinal aksesuvar sinirin yaralanması sonucu gelişen bir durumdur. Trapezius kasında bir fonksiyon bozukluğu skapulanın stabilizasyonunu bozarak kanatlanmasına neden olur. Yirmi beş yaşında, aktif olarak spor yapan bir üniversite öğrencisi omzunda düşüklük ve abdüksiyonda ağrı yakınmasıyla başvurdu. Hastanın üç yıl önce bir düşme sonrasında yer değiştirmemiş skapula kırığı olduğu ve bir süre konservatif tedavi gördüğü öğrenildi. Sağ omuzda diğer omza göre asimetri ve düşüklük vardı. Sağ skapulanın özellikle 90° abdüksiyondan sonra laterale doğru belirgin kanatlandığı izlendi. Elektromiyografide trapezius kasının izole felci saptandı. Hastaya modifiye Eden-Lange prosedürü ile rekonstrüksiyon uygulandı. İki yıllık takip sonrasında omuz asimetrisinin azaldığı, aktif abdüksiyonun ağrısız olduğu ve aktif spor hayatına geri dönen hastanın sonuçtan çok memnun olduğu gözlendi.

Tez çalışmasında ani su ısıtıcısında mevcut olan farklı güçlerdeki rezistanslarla ve tasarlanan kontrol sistemiyle istenilen su sıcaklığına en kısa zamanda ulaştırabilmek ve o sıcaklıkta sabit tutabilmek amaçlanmıştır. Böylelikle en az enerji kullanımıyla ideal su sıcaklığı yakalanarak kullanım açısından en uygun seviye yakalanması hedeflendi. Bu çalışma için su sıcaklığını kontrol edebilen bir güç kontrol ünitesi geliştirilmiştir. Su ısıtıcısı 3kW, 4kW ve 7 kW güçlerinde çalışabilmektedir. Yapılan kontrol işlemindeki programda sıcaklık ölçülmekte ve bu işlem NI cDAQ-9281 hardware, NI 9211 termokupl modül aracılığı ile LabVIEW'de yazılan programa bağlı olarak değerlendirilmiştir. Gerçekleştirilen donanım sayesinde PID (Proportional-Integral-Derivative) kontrolörde üretilen hesaplamalar doğrultusunda ısıtıcı sisteme PWM (Pulse Width Modulation) sinyallerle iletilmektedir. PID parametreleri farklı şekillerde girilerek farklı sonuçlar elde edilmiştir. PID kontrolör tasarımı konusunda çok farklı yöntemler olacaktır. Dolayısıyla özellikle su sıcaklığını kontrolünde kullanılan PID tasarım konusu halen aktif bir çalışma konusudur. Deneylerimizde geliştirilen yöntemin bundan sonraki çalışmalarda kullanılma potansiyeli çok yüksektir. Main objective of this study, on instant water heater with different power resistant and proposed control system, is to reach desired water temperature at the earliest time and to keep that in the same temperature. Therefore, with minimum energy usage to catch ideal water temperature, optimum level has been targeted for using purpose. In this study, a power control unit was developed to control water temperature. Water heater can work at 3kW, 4kW and 7kW levels. On the control program, temperature was being measured by NI cDAQ-9281 hardware and NI 9211 termokupl modül and then evaluated in LabVIEW environment. By means of developed hardware, with the help of calculations produced by PID (Proportional-Integral-Derivative) controller, PWM (Pulse Width Modulation) signals are transmitted to the heating system. Different results have been obtained with trying different PID input parameters. There will be many different methods on PID controller design. Therefore, PID design subject is still an active study topic especially on water temperature controlling. The method used in our experiments, has a big using potential on the next researches. 89

Bu çalışmada, emergent bitkilerden saz (Typha latifolia) dikilen yüzey altı akışlı yapay sulak alan, submergent bitkilerden Elodea (Elodea canadensis) dikilen serbest yüzey akışlı yapay sulak alan ve son kademede zeolitten (klinoptilolit) oluşacak şekilde yerleştirilen entegre bir yapay sulak alan sistemine farklı hidrolik yüklenme oranlarında (5-10-20 m/gün) uygulanan alabalık yetiştiriciliği tesislerinin çıkış sularında askıda katı madde, azot ve fosfor bileşenlerinin arıtılması ve süs bitkisi olan Elodea'nın ticari olarak üretilmesi olanakları araştırılmıştır.Mart-Ağustos 2011 dönemini kapsayan 180 günlük çalışmada entegre sistemle giriş suyundaki bulanıklığın %60, askıda katı maddenin %57, toplam amonyak azotunun %67, toplam azotun %34, çözünmüş reaktif fosforun %40 ve toplam fosforun %70 oranlarında giderildiği, çıkış suyunda nitrit azotunun %285 oranında arttığı, nitrat azotunun ise %14 oranında azaltıldığı belirlenmiştir (p

41

Tez ( Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Su Ürünleri Yetiştiriciliği Anabilim Dalı, 2012., Kaynakça var.

Scheuermann kifozu adölesan çağda torakal kifozun en sık nedenidir. Erken adölesan çağda başlar ve büyüme atağı ile birlikte ilerleyici bir deformite olarak görülür. Çalışmamızı 2010-2017 yılları arasında Manisa Celal Bayar Üniversitesi Hafsa Sultan Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'nde Scheuermann Kifozu tanılı 15 hasta üzerinde yaptık. Yaptığımız çalışmamızdaki hastaların yaşa, cinsiyete ve Risser evrelerine göre dağılımına baktığımızda hastaların; kifoz açıları, korreksiyon oranı ölçüldü. Komplikasyon gelişim oranları ve yaşam kalitesi anket skorları hesaplandı. Aralarında anlamlı bir korelasyon saptanamadı. Sagittal balansı pozitif ve negatif yönde etkileyen açısal ölçüm parametrelerini karşılıklı olarak gruplayıp aralarındaki fark ile sagittal vertikal aks arasındaki ilişkiyi anlamak için yaptığımız ölçüm sonuçlarında mevcut ölçülen değerler ile SVA arasında korelasyon saptanamamıştır. Ancak opere edilen tüm vakalarda SVA değerlerinde anlamlı bir azalma olduğu görüldü.Yaptığımız ölçümlerde vakaların hiçbirisinde DJK gelişmediği görüldü. Distalde enstürmente edilen vertebra seviyelerine bakıldığında tüm vakalarda İLV ve SSV seviyelerinin enstürmente edildiği görüldü. Bileşke kifozu gelişen vaka olmadığından DJK gelişimi ile SEV arasında herhangi bir ilişki olup olmadığı ve DJK ile SSV-İLV ilişkisi gösterilememiştir.Hastalardan preop ve postop yapılan ölçüm değerleri arasında sadece torakal kifoz ve lomber lordoz değerlerinde anlamlı değişiklikler olduğunu tespit ettik. Pelvik parametrelerde anlamlı bir değişim gözlenmedi. Hastalara uygulanan SRS-22r ve SF-36 anketlerine baktığımızda hastaların genel olarak uygulanan tedaviden çok memnun oldukları görülmektedir. Fonksiyonel skorları ile açısal korreksiyon değerleri, DJK gibi radyolojik ölçüm parametreleri arasında herhangi bir ilişki tespit edilemedi. Omurga fonksiyonu, fonksiyonel skor ve vücut imajı gibi parametrelerde grubun geri kalanı ile arasında anlamlı bir fark görülmemiştir. Postop yapılan takiplerde korreksiyon kaybı yaşanmamıştır. Hastaların postop yaşam kalitesi ve korreksiyon oranlarının, tüm seviyelerin enstürmente edildiği çalışmalar ile uyumlu olduğu görüldü. Çalışmamız, Scheuermann kifozu cerrahi endikasyonlarını taşıyan hastalarda cerrahi tedavi gerekliliğini, posterior enstürmentasyonun ile düzeltmenin yeterliliği savını desteklemektedir. Scheuermann's kyphosis is the most common cause of thoracic kyphosis in adolescence. It starts in early adolescence and is seen as a progressive deformity with growth attack.In this study, we retrospectively evaluated 15 cases with scheuermannn kyphosis who were surgically treated in Celal Bayar University School of Medicine Department of Orthopaedics and Traumatology between 2010 and 2017. In our study, we analyzed the distribution of patients according to age, gender and Risser stages. Kyphosis angles, pelvic parameters and correction rate were measured. Complication rates and quality of life questionnaire scores were calculated. There was no significant correlation between them.In order to understand the relationship between sagittal vertical axis and the difference between the angular measurement parameters that affect sagittal balance positively and negatively, no correlation was found between the measured values and SVA. However, there was a significant decrease in SVA values in all cases.DJK did not develop in any of the cases during our measurements. When the distal instrumented vertebra levels were evaluated, ILV and SSV levels were observed in all cases. Since junctional kyphosis did not develop; No correlation between the development of DJK and SEV, and between DJK and SSV-ILV were observed.We found only significant changes in the values of thoracic kyphosis and lumbar lordosis between preop and postop measurements. No significant changes were observed in pelvic parameters.When SRS-22r and SF-36 questionnaires were applied to the patients, it was observed that the patients were very satisfied with the treatment in general. No correlation was found between functional scores, angular correction values and radiological parameters such as DJK.There was no significant difference between the study patients who had criteria such as quality of life questionnaire, pain and social functioning psychological evaluation.No significant difference was found between the rest of the group in parameters such as spine function, functional score and body image.No postoperative loss of correction was observed. Postop quality of life and correlation rates were found to be consistent with studies in which all levels were instrumented. Our study supports the need for surgical treatment in patients with surgical indications of Scheuermann's kyphosis and the adequacy of correction with posterior instrumentation. 113

Adölesan idiyopatik skolyoz, omurganın en sık görülen deformitesidir. Bu sebeple farklı sınıflama sistemleri oluşturulmuştur. Konservatif ve cerrahi tedavi prosedürleri belirlenmiştir. Hasta takip ve tedavi yaklaşımları farklılıkları göstermektedir.Skolyozun cerrahi tedavisi zaman içersinde değişiklik göstermesine rağmen özellikle pedikül vidalarının icadı ve omurganın her seviyesinde efektif olarak kullanılmaya başlanılması ile büyük bir değişim göstermiştir. Özellikle cerrahi sonuçlarda; koreksiyon oranında artış ve koreksiyon kaybında azalma, sagital ve frontal eksenlerde dengeli bir omurga elde edilme oranlarında yani başarılı cerrahi sonuçlar elde etme oranlarında artış olmuştur. Posterior pedikül vidası uygulanmasında cerahların artan tecrübesi komplikasyon oranlarını belirgin azaltmıştır.Ancak zaman içersinde yapılan gözlemlerde hastaların başarılı cerrahi kriterlerine göre yüksek başarı oranlarının olmasına rağmen klinik yansımaları göz ardı edilmiştir. Bunun üzerine Skolyoz Araştırma Cemiyeti tarafından SRS-22 formu geliştirilmiştir. 5 alt gruptan oluşan SRS-22 formunda yüksek puan kliniğin daha iyi olduğuna işaret etmektedir.Çalışmamıza kliniğimizde opere olan 34 hastadan kriterlerimizi karşılayan 29 hasta dahil edilmiştir. Bu hastaların 23'ü kız ve 6'sı erkektir. Kızların ortalama yaşı 15,472,59, erkeklerin ortalama yaşı 172,09 idi. Olgular 12 ay ile 54 ay arasında takip edilmiş olup, ortalama takip süresi 29 aydır.Hastaların ameliyat öncesi ve sonrası omurga eğrilik miktarı ve düzelme oranları ölçüldü. Ameliyat öncesi ve son kontrol SRS-22 formu değerlendirildi. Cinsiyetler arası karşılaştırılma yapıldı. Hastalarımızın koreksiyon oranları ve koreksiyon kayıpları ile SRS-22 formu ve alt grupları ameliyat öncesi ve sonrası yüzdelik değişimi arasında korelasyon saptanmamıştır. Bu da cerrahi düzelme miktarının aynı oranda kliniğe yansımadığını düşündürmektedir. Erkek ve kadın karşılaştırılmasında ise sadece ameliyat öncesi dış görünüm arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. Ancak ameliyat öncesi ve sonrası SRS-22 toplam skoru ve tüm alt grup skorları artış göstermiştir. Frontal ve sagital vücut dengesi ameliyat sonrası tüm hastalarda olumlu yönde düzelme göstermiştir. Adölesan idiyopatik skolyozun cerrahi tedavisinde posterior enstrümentasyon ile füzyon, hasta memnuniyeti, eğriliğin düzeltilmesi ve düşük komplikasyon oranları ile etkin ve başarılı bir yöntemdir. Since Adolescent Idiopathic Scoliosis (AIS) is most common seen spinal deformity, various classification systems have been described, which helps clinicians to determine the correct intervention method, whether surgical or non-surgical. Diagnosis and treatment aproaches vary among patients. Recent innovations in surgical treatment of AIS, especially the pedicle screws and its effective placement at every level, lead to improve surgical outcomes, (i.e., increased rates of curve correction, decrease in correction loss, better balance in sagittal and frontal planes). Due to increased experiences of surgeons in posterior instrumentation, surgical complications significantly decreased as well.Although surgical outcomes are mostly favorable, clinical outcomes are almost disregarded. Therefore, the Scoliosis Research Society (SRS) developed a SRS-22 questionnaire with 5 subclassifications, in which high results correspond to good clinical outcomes. 29 (female n: 23; male n: 6) out of 34 patients with AIS, who surgically treated at our clinic and met our inclusion criterias, were inluded in the present study. Mean age of female and male patients was 15,47 +/- 2,59 and 17 +/- 2,09, respectively. And the mean follow-up time was 29 months.Pre-and post-operatively curve degrees were measured and correction rates were noted. SRS-22 questionnaire was applied to every patient pre-and post-operatively. All results were compared statistically between male and female groups.We did not found statistically significant correlation between surgical outcomes and clinical outcomes derived from SRS-22 questionnaire, which means surgical correction rates does not evenly affect clinical outcomes. In comparison between sex groups, only changes in appearance differed significantly. Total and all subgroup scores of SRS-22 questionnaire have also significantly increased post-operatively. Balance in frontal and sagittal plane improved postoperatively as well.As a conclusion, with low rates of complication, posterior instrumentation and fusion in AIS can succesfully help to correct scoliotic curves and aid in patient satisfaction. 124

Torakal ve lomber omurga kırıkları ülkemizde ve dünyada çok sık görülen travmalardır. Özellikle trafik kazaları, ateşli silah yaralanmaları, yüksekten düşme, iş kazaları ve spor yaralanmalarındaki sayısal artışa paralel olarak, omurga kırıkları ve medulla spinalis yaralanmalarında da belirgin bir artış göze çarpmaktadır. Torakolomber vertebra kırıklarında cerrahi müdahale düşündüğümüz hastalar ne kadar erken operasyona alınır ve yeterli stabilizasyon sağlanırsa, nörolojik defisitli olgularda nörolojik defisit düzelme oranı yüksek ve tüm olgularda hasta konforu çok daha iyidirÇalışmamızda 17 olgu retrospektif olarak incelenecektir. Olguların nörolojik değerlendirmesi Frankel sınıflamasına göre yapıldı. Hastaların son kontrolünde Denis?in ağrı ve iş skalası kullanılarak ağrı ve mesleki durumları değerlendirildi.Bu çalışmadaki amacımız; cerrahi tedavi uyguladığımız ve postoperatif takiplerini yaptığımız torakal ve lomber vertebra kırıklı olguların tedavi sonuçlarını literatür eşliğinde değerlendirmek, erken cerrahi girişimin medüller kanal restorasyonu ve nörolojik iyileşme üzerindeki etkisini, operasyona alınma süresi ile nörolojik defisitteki düzelme arasında ilişkiyi irdelemektir. Thoracal and lumbar spine fructures are quite common traumas in Turkey and in the world. Especially an increase in spine and medulla spinalis injuries is observed in parallel with increase in traffic accidents, gunshot injuries, fell from heights occupational injuries and sport injuries. In patients with thoracolumbar spine fructure who are decided to get surgery, early operation and sufficient stabilisation increases recovery rate of neurologic deficiency and improves the comfort of patient in all casesIn this study 17 cases will be analysed retrospectively. The neurologic evaluation of patients was performed according to Frankel classification. At last control Denis pain and work scale was used for evaluation of pain and work status of patientsThe aim of this study is to evaluate the outcome of patients underwent surgical treatment for thoracal and lumbar spine fructure together with literature, to investigate the effect of early surgical intervention on medullary canal restoration and neurologic recovery, to examine the relationship between the time past till operation and improvement of neurologic deficiency. 117