Search

Bu çalışmada bilinçli farkındalığın öznel mutluluk üzerine etkisinde benlik saygısının aracı rolü incelenmiştir. Çalışmanın örneklemini 350 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Çalışmanın amacı doğrultusunda kişisel bilgi formu, Bilinçli Farkındalık Ölçeği, Öznel Mutluluk Ölçeği ve Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği kullanılmıştır. Bu kapsamda toplanan veri kümesinden hareketle; açıklayıcı faktör analizi, korelasyon ve regresyon analizleri gerçekleştirilmiştir. Öznel mutlulukla bilinçli farkındalık ve öznel mutlulukla benlik saygısı arasında pozitif yönde anlamlı ilişkiler saptanmıştır. Bunun yanı sıra benlik saygısı ile bilinçli farkındalık değişkenleri arasında pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Benlik saygısının bilinçli farkındalık ve öznel mutluluk ilişkisinde aracı rolü değerlendirildiğinde; benlik saygısının istatistiksel olarak anlamlı bir dolaylı etkisinin olduğu görülmüştür. Bu çalışmayla benlik saygısının bilinçli farkındalık ve öznel mutluluk ilişkisine aracılık ettiği sonucuna ulaşılmıştır. Tespit edilen bu ilişki doğrultusunda, geliştirilecek psikolojik müdahalelerde benlik saygısına yer verilmesi ve benlik saygısının arttırılmasına yönelik eğitim programları oluşturulması önerilmektedir. This study examines the role of self-esteem as a mediator in the relationship between mindfulness and subjective happiness. The sample of the study consists of 350 university students. Within this scope, the study uses a personal information form, the Mindful Attention Awareness Scale, Subjective Happiness Scale, and Rosenberg Self-Esteem Scale and performs exploratory factor, correlation, and regression analyses based on the collected data set. Significant positive relationships have been found between subjective happiness and mindfulness and between subjective happiness and self-esteem. In addition, a significant positive relationship has been found between the variables of self-esteem and mindfulness. When evaluating self-esteem as a mediator in the relationship between mindfulness and subjective happiness, self-esteem is seen to have a statistically significant mediating effect. Through this study, self-esteem has been concluded to mediate the relationship between mindfulness and subjective happiness. As a result of this relationship, developing psychological intervention programs that include self-esteem modules and forming educational programs are recommended in order to increase self-esteem.

Taner Artan, Doç. Dr. – İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Sosyal Hizmet Bölümü, İstanbul, Türkiye – ORCID 0000-0002-8716-2090 -- Merve Karaman, Doktora Öğrencisi – İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa, SBF, Sosyal Hizmet Bölümü, İstanbul, Türkiye – ORCID 0000-0002-3210-3325 -- Irmak Atak, Doktora Öğrencisi – İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, SBF, Sosyal Hizmet Bölümü, İstanbul, Türkiye – ORCID 0000-0001-5427-4355 -- Fatih Cebeci, Doktora Öğrencisi – İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa, SBF, Sosyal Hizmet Bölümü, İstanbul, Türkiye – ORCID 0000-0003-3866-5967 -- Sorumlu yazar e-mail adresi: t.artan@hotmail.com Amaç: Bu çalışmanın amacı, COVID-19 pandemisi sürecinde, kişilerin hastalığa yönelik algı ve tutumlarını değerlendirme amacıyla COVID-19 Salgınına Yönelik Algı ve Tutumları Değerlendirme Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik açısından incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışma örneklemini, Türkiye’de yaşayan 18 – 71 yaş aralığındaki 423 kişi oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu ve COVID-19 Salgınına Yönelik Algı ve Tutumları Değerlendirme Ölçeği kullanılmıştır. Söz konusu ölçeğin Genel Algı, Nedenler Algısı, Kontrol Algısı ve Kaçınma Davranışları olmak üzere 4 alt ölçeği ayrı ayrı değerlendirilmiştir. Güvenirlik hesaplaması için Cronbach Alfa değerleri; yapı geçerliliği için Açıklayıcı Faktör Analizi kullanılmıştır. Bulgular: Gerçekleştirilen analizler sonucunda ölçeklerin Cronbach Alfa değerleri sırasıyla 0.650, 0.847, 0.780 ve 0.849 olarak bulunmuştur. Faktör analizi sonucu; Genel Algı (bulaşıcılık, tehlike) ve Kaçınma Davranışları (temastan kaçınma, bilişsel kaçınma) alt ölçeklerinin iki boyutlu; Nedenler Algısı (komplo, çevre, inanç) ve Kontrol Algısı (kişisel kontrol, makro kontrol, kaçınılmazlık) alt ölçeklerinin ise üç boyutlu bir yapıda olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Araştırma sonucu, COVID-19 Salgınına Yönelik Algı ve Tutumları Değerlendirme Ölçeği’nin Türkiye örneklemi için geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu görülmüştür. Objective: The aim of this study is to evaluate the reliability and validity of Perceptions and Attitudes towards COVID-19 Pandemic Questionnaire. The questionnaire is formed to evaluate individuals’ perception and attitudes towards COVID-19 pandemic. Material and methods: The sample of the study consisted of 423 people between the ages of 18 – 71 who live in Turkey. Personal Information Form and Perceptions and Attitudes towards COVID-19 Pandemic Questionnaire were used for data collection. The questionnaire consists of four subscales which are General Perception, Causes Perception, Control Perception and Avoidance Behavior. The subscales were evaluated separately. Cronbach Alpha values were used for reliability, and Exploratory Factor Analysis was used for construct validity. Results: The analysis showed that Cronbach Alpha values were found as 0.650, 0.847, 0.780, and 0.849 respectively. As a result of the factor analysis, it was found that General Perception subscale (Dangerousness, Contagiousness), and Avoidance Behavior subscale (Cognitive, Contact) had two dimensions. Control Perception subscale (Macro, Personal, Inevitability), and Causes Perception subscale (Conspiracy, Environment, Belief) had three dimensions. Conclusion: It was concluded that Perceptions and Attitudes towards COVID-19 Pandemic Questionnaire was a valid and reliable measurement tool for Turkish population.

Bu çalışmanın amacı; son günlerde tüm dünyayı etkisi altına alan ve hızlı bir şekilde yayılan COVID-19 salgını sürecinde Türkiye’de yaşayan bireylerin sosyodemografik özellikleri ile psikolojik sağlamlıkları ve kaygı düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Çalışmanın evrenini, Türkiye’nin çeşitli illerinde yaşamakta olan, yaşları 15 ile 72 arasında değişen 525 birey oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında, bilimsel araştırma onayı ve etik kurul onayı alınmıştır. Katılımcılara tesadüfi örnekleme yoluyla, elektronik tabanlı anket yöntemiyle (Google Forms aracılığıyla) ulaşılmıştır. Veri toplama aracı olarak; kişisel bilgi formu, Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği (KPSÖ) ve Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ) kullanılmıştır. Spearman korelasyon analizi, katılımcıların psikolojik sağlamlıkları arttıkça anksiyetelerinin düştüğünü göstermektedir ( r= -0.453, p