Search

Amaç: Bu çalışmada, ameliyat öncesi hastaların oral sıvı/besin alımının kısıtlanması konusunda hemşirelerin bilgi, tutum ve uygulamalarının güncel rehberlere uygunluğu araştırıldı. Yöntem: Tanımlayıcı tipteki araştırma, Ağustos-Eylül 2019 tarihleri arasında Bitlis Devlet Hastanesi ve Bitlis/Tatvan Devlet Hastanesi’nde yapıldı. Araştırmanın evrenini cerrahi kliniklerde çalışan tüm hemşireler (N:55), örneklemini ise araştırmaya katılmayı kabul eden 51 hemşire oluşturdu. Verilerin toplanmasında anket formu kullanıldı ve SPSS 20.0 paket programında tanımlayıcı istatistiksel yöntemler kullanılarak analiz edildi. Bulgular: Hemşirelerin %66,7’si kadın, yaş ortalaması 27,39±4.5, %80,4’ü lisans mezunudur. Meslekte çalışma süresi ortalama 4,21±3,61, çalıştıkları serviste ise ortalama 1,82±1,5 yıldır. Hemşirelerin tamamı hastalara aç kalma gerekçesini açıkladıklarını, %96,1’i kliniklerde gece 12’den sonra oral alımın kesildiğini belirtmiştir. %96,1’i hastaların 8 saatten fazla aç kaldığını düşünmesine rağmen %49’u gece 12’den sonra aç bırakma prosedürünü doğru bulduğunu belirtmiştir. ‘Ameliyat öncesi hastaların aç bırakılma sebebi nedir?’, ‘Hastalar ameliyattan önce hafif yemekleri ne zamana kadar yiyebilirler?’, ‘Hastalar ameliyattan önce berrak sıvıları (su, meyve suyu, çay ve kahve) ne zamana kadar alabilirler?’, ‘Hastalar ameliyattan önce süt, süt ürünleri, sütlü kahve, bebek maması gibi besinleri ne zamana kadar alabilirler?’ ve ‘Bebek hastalar ameliyattan önce anne sütünü ne zamana kadar alabilirler?’ sorularına doğru cevap verenlerin oranı sırasıyla; %76,5, %13,7, %3,9, %13,7 ve %25,5 şeklindeydi. Sonuç: Hemşirelerin, oral alımın kesilmesi konusunda çoğunlukla geleneksel yaklaşımı uyguladığı görüldü. Ameliyat öncesi açlık konusunda bilgi düzeylerinin ve uygulamalarının güncel rehberlere uygunluğunun düşük olduğu saptandı. Konuyla ilgili daha geniş çaplı çalışmaların yapılması faydalı olacaktır. Ayrıca multidisipliner bir anlayışla rehberlerin gözden geçirilmesi ve uygulamaya yönelik kanıta dayalı protokollerin geliştirilmesi gerekmektedir.

Gebelik döneminde spontan OHSS son derece nadirdir. Bu çalışmanın amacı, term gebelikte spontan over hiperstimülasyon sendromunu sunmaktır. 29 yaşındaki primigravid kadının 35 haftaya kadar olan gebeliği gözlendi. Bu zaman süresince hastanın normal overlere sahip normal bir gebeliği vardı. Hasta kliniğe 37 haftalık iken hızlı kilo alma, abdominal sıkıntısı ve ağrı ile başvurdu. Ultrason inceleme çoklu foliküllü ve hafif assit içeren büyük multifoliküler overleri gösterdi. Gebeliğin 39. haftasında, overler daha önce tespit edilen ile aynıydı ve fötal makrozomi nedeniyle sezaryen uygulandı. 4060 gr ağırlığında sağlıklı bir kız bebeğin doğumu gerçekleştirildi. Multifoliküler içeren genişlemiş bilateral overler elektrokoter ile delindi. Doğumdan 2 hafta sonra overler normal haline geri döndü. Literatürde geç gebelikte meydana gelen spontan OHSS ile ilgili hiç vaka bildirilmedi. Sezaryen sırasında over delimi ileride yararlı olabilir.

İntravezikal yabancı cisimler gerçekten nadir görülür. Mesaneye yabancı cisim uygulama nedenlerinden olan selfotoerotizm, üretradan iatrojenik olarak yabancı cismin migrasyonuyla olmaktadır. Bu durum, mesaneye ve mesane etrafındaki organlara zarar vererek ciddi bağırsak ve ürogenital komplikasyonlara neden olabilir. Olgu sunumumuzda, 42 yaşında self-otoerotizm için göz kalemini kullanan ve göz kalemini üretra aracılığıyla mesaneye penetre eden ve suçluluk duygusu nedeniyle yanlış anamnez veren bir kadın hastayı literatür eşliğinde sunuyoruz

Amaç: Uygun Bishop skoruna sahip term gebeliklerde intravenöz sentetik oksitosin indüksiyon başarısını etkileyen faktörleri incelemek Materyal ve Metod: 37. gebelik haftasını tamamlamış ve intravenöz oksitosin infüzyonu ile doğum induksiyonuna karar verilen, bishop skoru>6 olan, tekil ve sefalik prezantasyona sahip 150 gebe çalışmaya dahil edildi. Doğumun 24 saat içerisinde olmaması, fetal distres, sefalopelvik uyumsuzluk ya da ilerlemeyen doğum eylemi nedeniyle sezaryen ile doğum eyleminin sonuçlanması başarısız doğum induksiyonu olarak tanımlandı. İndüksiyon sonucuna etki edebilecek faktörler lojistik regresyon modeli ile analiz edildi. Araştırma Makalesi / Research Article 317 Kokanalı ve ark. Cukurova Medical Journal Bulgular: 150 gebenin 23 (15.3%) tanesinde doğum indüksiyonu başarısız oldu. Lojistik regresyon modelinde, nulliparite varlığı, uzamış gebelik süresi, persiste oksiput posterior pozisyonu ve artmış yenidoğan kilosu indüksiyon başarısını olumsuz etkileyebilecek faktörler olarak bulundu. ROC analizi ile 270 günlük gebelik süresi eşik alındığında %60.9’luk duyarlılık ve %92.9’luk özgüllük ile indüksiyon başarısızlığı öngörülebildiği, diğer taraftan 3445 gramlık yenidoğan kilosu eşik değerinin ise indüksiyon başarısızlığı öngörmede %82.6’lık duyarlılığa ve %71.7’lik özgüllüğe sahip olduğu bulundu. Sonuçlar: Term gebeliklerde uygun Bishop skoru varlığında nulliparite, kısa gebelik süresi, persistan oksiput posterior pozisyonu ve fazla yenidoğan doğum kilosu başarısız senteik oksitosin indüksiyon olasılığını arttırmaktadır

Tüberküloz, tipik olarak akciğeri etkileyen ve Mycobacterium tuberculosis tarafından oluşturulan enfeksiyöz bir hastalıktır. Genital kanal genellikle primer lezyona sekonder olarak peritoneal, hematojen veya lenfatik yayılımla tutulmaktaktadır. Enfeksiyon, granülomatöz reaksiyona bağlı doku hasarı yapmakta, genital kanal tutulumu olan hastalarda infertiliteye neden olmaktadır. Bu çalışmanın amacı, bilateral pyosalpinks nedeniyle opere olan 20 yaşındaki genital ve peritoneal tuberkülozlu bir olguyla bilateral adneksiyal kitle nedeniyle opere olan 27 yaşındaki genital ve peritoneal tüberkülozlu bir başka olguyu sunmaktır

İnsanlar, 21. yüzyılın başlarından itibaren yalnızca mal ya da hizmetin miktarında artış ihtiyacı duymamışlar, aynı zamanda mal ya da hizmetlerde artan oranlarda nitelik arayışı içerisine girmişlerdir. İnsanlardaki bu arayış, örgütleri, üretim süreçlerinde nitelik artışını sağlamak ve maliyetleri azaltabilmek için etkin ve verimli çalışma yöntem ve sistem arayışına doğru yöneltmiştir. Özel sektörde yaygın olarak kullanılmaya başlanmış olan ve etkinlik-verimlilik arayışı için tasarlanmış olan performans yönetim sistemleri, son zamanlarda kamu kurumlan tarafından da kullanılmaya başlanmıştır. Halka en yakın hizmet birimi olan belediyeler de, bir kamu örgütü olarak performans yönetim sistemlerine doğru yönelim içerisine girmişlerdir. Bu gelişmeler ışığında kaynakların etkin kullanımı sorunu gündeme gelmiş, böylece verimlilik ihtiyacının kaynakla ilişkili kısmının da sürece dahil edilmesi gerekmiştir. Oluşturulan performans yönetim sistemlerine bütçe boyutu da eklenerek performans esaslı bütçe çalışmaları ön plana çıkmaktadır. Bu çalışmadaki amaç; performans yönetim sistemlerinden performans esaslı bütçelemeye yönelimin belediyelerdeki yansımasını ortaya koymaktır.

Kronik miyeloid lösemili (KML) gebelikte çok nadir görülen bir hastalıktır. Amacımız 37 haftalık gebeliği olan kronik miyeloid lösemili olgunun sunulmasıdır. Bir 27 yaşında multigravida (gravida :5, parite:4), 37. gebelik haftasında sancılı gebelik ve KML tanılarıyla kabul edildi. Fizik muayene bulguları normal olan hastanın tam kan sayımı ve periferik yayma sonuçları KML ile uyumluydu. Gebeliğinin 30. haftasında KML tanısı alan hastaya hidroksiüre ve interferon tedavisi uygulandı. Tedaviye bağlı anne ve fetüste herhangi bir yan etki gelişmedi. Olgumuz KML tanısını erken yaşta alması ve perinatal etkilerinin olmaması nedeniyle ilginçtir. ebelik sırasında tanı konulan KML multidisipliner bir yaklaşım gerektirir ve hidroksiüre ve interferon tedavisinin anne ve fetüs üzerinde olumsuz etkiler oluşturma riski düşüktür.