Search

Objectives: Cancer morbidity rates have been increasing steadily. A longer lifespan and easier access to modern diagnostic and therapeutic methods are the main reasons for the growing number of cancer survivors. Additionally, some types of oncological treatment, such as radiotherapy or immunosuppression, may also increase the risk of secondary tumors. These factors have resulted in an increased incidence of primary multiple cancers. Multiple primary cancers are generally under­stood as either synchronous, in which the cancers occur at the same time, or metachronous, in which the cancers follow in sequence (for instance, more than 2 months apart).The results published in other studies show that between 2% and 15.8% of all cancer patients have more primary multiple cancers. Within this group with multiple primary cancers, some have bilateral breast cancer, and our study focuses on patients from this group. Material and methods: Our study describes 10 patients who were treated for bilateral synchronous breast cancer at the Cracow Branch of the Maria Sklodowska-Curie Memorial Cancer Center and Institute of Oncology during the years 1992–2014 and who developed another primary tumor after their treatment bilateral synchronous breast cancer. Results: In our discussion we present detailed data on the incidence of metachronous cancers in the 10 patients, including breast cancer, following the treatment of their other primary tumors. Conclusion: The 10 cases of our study, and clinical experiences and publications in general show how important it is for patients to continue medical follow-up after treatment of primary tumors, not only to detect recurrences as early as pos­sible, but also to diagnose any other malignancies occurring in other sites, including secondary, treatment-related tumors.

Typical medullary breast carcinoma (T-MBC) accounts for less than 1% of all malignant breast neoplasms, and immu­nohistochemically is characteristic of “triple-negative” breast carcinoma. The purpose of this study was to describe the clinical characteristics and treatment results for patients with T-MBC treated at a single institution, and discuss the controversial aspects of this very rare form of breast cancer. Analyses was performed in 120 patients with T-MBC who were treated between 1970 and 2005. These cases represent 1.1% of all (11 270) patients treated for breast cancer during this period. According to TNM classification, 26 patients (21.6%) were in stage I, 80 patients (66.7%) in stage II and 14 (11.7%) in stage III of clinically advanced breast cancer. Involved axillary lymph nodes occurred in just 10 (8.3%) of the patients, and in all cases metastases were observed in 1–3 lymph nodes. All the patients un­derwent primary surgery. Radical mastectomies were performed on 98 (81.6%) patients, while the other 22 (18.4%) underwent breast-conserving surgery (BCS). Radiotherapy was performed in 36 patients (22 after BCS and 14 after mastectomy). Patients with nodal involvement (10 patients) received adjuvant chemotherapy, and 8 patients with hormone receptor expression received hormonotherapy with tamoxifen. The 10-year DFS rate was 90%. Out of 120 patients with T-MBC, only 4 (3.3%) died from this cancer. We showed that none of the population, neither clinical nor microscopic, had a statistically significant influence on the 10-year disease-free survival rate. Our results are similar to others presented in literature.

Wstep . Naciekający zrazikowy ( infiltrating lobular carcinoma — ILC) rak piersi stanowi 5%–10% wszystkich zlośliwych nowotworow piersi. Celem pracy jest przedstawienie charakterystyki kliniczno-patologicznej chorych na klasyczną postac ILC (C-ILC) oraz ocena skuteczności leczenia. Material i metody . Analizą objeto grupe 220 chorych leczonych z powodu C-ILC w latach 1980–2005. W tej grupie dominowal I–II stopien zaawansowania klinicznego (67,7% chorych). U 172 chorych (78,2%) średnica guza nie przekraczala 5 cm, a u 121 chorych (55%) nie stwierdzono przerzutow w wezlach chlonnych. Badania immunohistochemiczne wykazaly obecnośc ekspresji receptorow: estrogenowego (80,9%), progesteronowego (72,7%) i HER2/neu (3,7%). Zmiany wieloogniskowe w piersi stwierdzono w 14 przypadkach (6,4%). U wszystkich chorych przeprowadzono leczenie chirurgiczne: mastektomia (189 chorych — 85,9%), leczenie oszczedzające (31 chorych — 14,1%). Adiuwantowe leczenie polegalo na stosowaniu: radioterapii (141 chorych — 64,1%), chemioterapii (35 chorych — 15,9%) oraz horomonoterapii (120 chorych — 54,5%). Wyniki . W calej grupie 10-letnie przezycie bez objawow nowotworu wynosilo 65%. Przeprowadzona wieloczynnikowa analiza wykazala, ze niezaleznym czynnikiem prognostycznym jest stan mikroskopowy wezlow chlonnych pachowych. W czasie obserwacji stwierdzono rozwoj raka w drugiej piersi (19 chorych — 8,6%), przerzuty odlegle wystąpily u 55 chorych (25%). Wnioski . C-ILC wykazuje charakterystyczne cechy kliniczno-patologiczne, a przy zachowaniu wlaściwej kwalifikacji mozliwe jest przeprowadzenie leczenia oszczedzającego. Niezaleznym, niekorzystnym czynnikiem prognostycznym jest obecnośc przerzutow w wezlach chlonnych pachowych.

Wstep. Chirurgia jest glowną metodą leczenia czerniaka skory. Skutecznośc leczenia zalezy od zaawansowania nowotworu. Wiekszośc czerniakow w Polsce wykrywana jest w stopniu > pT1a, dlatego u tych chorych nalezy wykonac biopsje wezla wartowniczego (sentinel node biopsy — SNB). Metoda ta w sposob precyzyjny określa zaawansowanie regionalne (wezlowe). Celem pracy byla ocena wczesnych wynikow leczenia u chorych na czerniaka skory poddanych SNB. Material i metody. W latach 2010–2012 w Klinice Chirurgii Onkologicznej Centrum Onkologii w Krakowie wykonano SNB u 115 chorych na czerniaka skory (72 kobiety i 43 mezczyzn). Przeprowadzono analize statystyczną wybranych parametrow wplywających na czas przezycia bezobjawowego. Wyniki. U 15 (13%) chorych stwierdzono przerzuty w SN. Wiekszą grubośc czerniakow stwierdzono w grupie, w ktorej SN zawieral przerzut (5,16 vs 3,87 mm, p = 0,08). W okresie obserwacji u 23 chorych wystąpil nawrot choroby w postaci odleglych przerzutow (17 chorych) lub wznowy lokoregionalnej (6 chorych). W grupie, w ktorej stwierdzono przerzut w SN, do nawrotu doszlo u 8 chorych (53%); w grupie, w ktorej SN nie zawieral przerzutu, nawrot stwierdzono u 15 chorych (15%). Stwierdzono, ze chorzy z nawrotem choroby mieli grubsze czerniaki (7,1 vs 3,53 mm, p = 0,03). Stwierdzono tez znamienną roznice pod wzgledem przebiegu krzywych przezycia bez objawow nowotworu (metoda Kaplana-Meiera) dla grupy z przerzutem oraz bez przerzutu w SN. Przeprowadzono analize niezaleznych czynnikow prognostycznych metodą Coxa. Stan SN oraz aktywnośc mitotyczna guza byly niezaleznymi czynnikami istotnie wplywającymi na przezycia bezobjawowe (p = 0,001). Wnioski. SNB jest efektywną metodą identyfikacji chorych na czerniaka z subklinicznymi przerzutami w regionalnych wezlach chlonnych. Grubośc czerniaka określana wg Breslowa jest istotnym czynnikiem ryzyka przerzutow w regionalnych wezlach chlonnych. Obecnośc przerzutu w SN oraz duza aktywnośc mitotyczna znamiennie zwiekszają ryzyko nawrotu choroby.

Wstep. Cewkowy rak piersi stanowi okolo 1–2% wszystkich nowotworow zlośliwych piersi. Zbudowany jest z dobrze zroznicowanych cewek o otwartym świetle, wyścielonych pojedynczą warstwą komorek nablonka. Celem pracy jest przedstawienie charakterystyki klinicznej oraz wynikow leczenia 67 chorych na cewkowego raka piersi w Centrum Onkologii w Krakowie w latach 1955–2002. Materialy i metody. W przedstawianej grupie u 62 chorych (92,5%) raka piersi rozpoznano w I lub II stopniu zaawansowania klinicznego. U 43 (64,2%) wielkośc guza nie przekraczala 2 cm. Regionalne wezly chlonne byly wolne od przerzutow u 52 (77,6%). Podstawową metodą leczenia byla chirurgia. Mastektomie wykonano u 60 chorych, a u pozostalych 7 — leczenie oszczedzające pierś. U 13 chorych po leczeniu chirurgicznym przeprowadzono uzupelniającą radioterapie. Stosowano rowniez uzupelniające leczenie systemowe (chemioterapie i/albo hormonoterapie). Wyniki. Okres obserwacji w prezentowanej grupie chorych wynosil maksymalnie 320 miesiecy. Odsetki 10-letnich przezyc wynosily: 83,8% (calkowite), 91,6% (przezycie bez objawow nowotworu). W trakcie obserwacji u 2 chorych (3%) stwierdzono rozwoj wznowy miejscowej. Przerzuty odlegle rozwinely sie u 5 chorych (7,5%), a u 8 chorych (11,9%) stwierdzono wspolistnienie innych pierwotnych nowotworow. Wnioski. Prezentowane wyniki potwierdzają dobre rokowanie u chorych leczonych z powodu cewkowego raka piersi. Charakterystyczne cechy biologiczne tego nowotworu stwarzają mozliwości wczesnego rozpoznania, to z kolei umozliwia przeprowadzenie leczenia oszczedzającego, ktore jest znaczącym czynnikiem wplywającym na jakośc zycia chorych na raka piersi.

Apocrine breast cancer is a rare type of neoplasm and accounts for approximately 0.3-4% of all breast cancers. It most frequently diagnosed in women over the age of 50. Objectives: The purpose of the study was to present the clinical characteristics and treatment outcomes of 53 patients treated from apocrine breast cancer at the Oncology Center in Krakow between 1955 and 2002. Material and Methods: Stage I or II carcinomas were found in 37 patients (69.8%) of the study group and 16 patients (30.2%) were classified as stage III. Node metastases were observed in 27 patients (50.9%). Surgery constituted the primary method of treatment and was used in all patients. Forty-nine patients underwent mastectomy and 4 underwent breast conserving surgery. Post-operative radiotherapy was given to 16 patients. Chemotherapy and hormonal therapy were also used - in 20 and 26 cases, respectively. Results: The follow-up period in the study group was maximum 207 months. The 10-year survival rates were as follows: 75.9% (overall survival) and 58.1% (disease-free survival). It was shown that positive lymph nodes highly affected symptoms-free free survival. During follow-up, 7 patients developed local recurrence, 16 patients developed distant metastases. Second primary malignancies were found in 5 patients. Conclusions: Our findings confirm good prognosis in patients treated for apocrine breast cancer, similar to invasive ductal carcinoma.