Search

In het huidige onderzoek wordt onderzocht in hoeverre intergenerationele kennis transfer (IKT) een bijdrage levert aan de retentie van startende leerkrachten in het basisonderwijs. Dit onderzoek biedt een kans voor basisscholen om startende medewerkers binnen het onderwijs te behouden. Om dit te onderzoeken is er gebruik gemaakt van een vergelijkende case study waarbij dertien startende leerkrachten zijn geinterviewd middels semi-gestructureerde interviews. De bevindingen geven aan dat er sprake is van IKT tussen startende en uittredende medewerkers, maar dat dit minimaal is. De voornaamste beweegredenen om advies te vragen aan een uittredende medewerker is de hoge mate van kennis en ervaring. Echter wordt deze kennis en ervaring ook bij andere medewerkers gevonden. Functionaliteit en tijd lijken dan doorslaggevend. Daarnaast is er onvoldoende bewijs gevonden dat IKT bijdraagt aan de retentie van de startende leerkrachten. Wel biedt dit onderzoek denkrichtingen voor andere mogelijke interventies voor het behoud van startende leerkrachten in het basisonderwijs.

Since the COVID-19 pandemic, emergency remote teaching (ERT) arose with the objective of supplying instruction and education in such way that it is quick to set up during a crisis. Since there is a lack of knowledge about academic teachers’ professional identity, as well as knowledge about professional identity in times of rapid change, this qualitative case study aimed to explore professional identity of academic teachers in the context of ERT. Semi-structured interviews were conducted with 13 academic teachers to create an understanding of teachers’ identity by exploring their self-image, task perception, and sense of competence. Findings show that for self-image and task perception there only was a shift in the way in which these aspects emerged. Teachers still think the same for self-image and task perception or even realized some aspects gained importance. However, the way they practice it differs for the online situation. Teachers’ sense of competence was not affected by ERT or was even positively affected. However, teachers did feel less competent at some moments during ERT. Findings are a first step in the evaluations of professional identity during ERT and can give institutions directions in the guidance of teachers’ professionalization, as well as directions for transfer.

In case of emergency, emergency remote teaching (ERT) solutions can be used. The outbreak of the COVID-19 pandemic caused educational institutions to shut down and switch to ERT. Teachers had to adapt, out of necessity, to the situation of ERT. Teachers that were able to adapt effectively to the ERT-situation can be called adaptive experts. This research will focus on the adaptive expertise of higher educational teachers. Specifically the types of knowledge used by teachers during the transition to ERT, which have an influence on adaptive expertise, will be researched. Remote semi-structured interviews were held with fourteen higher education teachers. Results showed that the teachers’ own declarative and procedural knowledge has supported them during the transition to ERT, but that also knowledge from other sources and practicalities has helped them. Additionally, teachers gained knowledge during the transition which supported them in the next steps of the transition to ERT. To support teachers to deal with future ERT situations they could be trained in their adaptive skills. The role of age and experience on adaptive expertise could be further investigated in future research, as well as the role of knowledge creation and the development that teachers have made during ERT.

This research uncovers what types of support are valuable for academic teachers in times of a rapid transition - also known as emergency remote teaching (ERT). Previous research has shown that faculties pay more attention to support their employees in their professional development - also referred to as faculty development. During Covid-19, teachers experienced a rapid transition from face-to-face to online teaching. In such an acutely changing context, literature states that teachers need support at the individual, group and university level. This research includes an exploratory case study, consisting of interviews with 12 academic teachers of Utrecht University and an additional focus group with four faculty developers. The interview transcripts were analysed thematically. From the results it becomes clear that academic teachers are in need of support in times of ERT. The most important types of support are organised activities, meetings with colleagues and one-on-one meetings, where the support of colleagues stands out. These outcomes suggest further research in this field, a more in-depth study, including other aspects related to the need for support from academic teachers. This could further indicate the relevance of support in crisis situations.

As a result of globalization, the increasing needs in the engineering field is dynamically changing faster than ever. Academic degrees alone are becoming insufficient and engineering professionals are demanded by employers to broaden their competencies. The development of employability competencies could satisfy these increasing needs. However, employable professionals may become more attractive for other companies as well, potentially leading to higher turnover. This study aims to explore how engineering professionals develop employability competencies and what turnover intentions they engage in as a result of a competence development program. An instrumental case study design was used with the Architecture Competence Development Program as the case. Semi-structured interviews were held with open-ended questions to explore the participants’ experience and perceptions of employability competence development. Findings revealed that the relation between the development of employability and potential turnover intentions involves one’s interpretation of the opportunities for employability development by their employer. Furthermore, findings indicated that employability competencies are primarily developed through gaining work experience. Nevertheless, training programs add value by expediating the process of gaining experience and facilitating formal and informal networks. Therefore, for most respondents, participation in the training program has enhanced the employee-employer bond, reducing their intentions to leave.

De automatisering is van grote invloed op de arbeidsmarkt en werkgelegenheid, vooral in het middensegment. Werknemers in het middensegment moeten daarom anticiperen op de veranderingen die plaatsvinden en continue hun bestaande vaardigheden verdiepen of nieuwe vaardigheden verwerven om duurzaam inzetbaar te zijn en te blijven. Hiervoor is een ondernemende houding vereist, welke kan worden aangeleerd in Ondernemerschapsonderwijs. In dit onderzoek is met behulp van individuele interviews onderzocht wat de bijdrage van Ondernemerschapsonderwijs is in de ondernemende houding van werknemers in het middensegment. De bijdrage lijkt enerzijds bij te dragen aan zowel creativiteit als zelfsturendheid, anderzijds enkel aan zelfsturendheid. Het blijft in dit onderzoek in het midden of het ontbreken van bepaalde dimensies komt door de aard van deze dimensies, door de aandacht die de dimensies hebben gekregen in het gevolgde onderwijs of door het gebrek aan reflecteren tijdens de opleiding. Hoe dan ook kan ervaringsleren met reflecteren de bewuste bijdrage van OO versterken doordat deze vorm van leren de ontwikkeling van impliciete dimensies stimuleert en omdat impliciete kennis door het reflecteren geëxpliciteerd kan worden.

In de eerste vijf jaar treedt ongeveer 25% van de leraren uit het primaire onderwijs. Een van de redenen is een hoge ervaren werkdruk. Werkdruk kan leiden tot stress en burn-out klachten en dit heeft uiteindelijk negatieve gevolgen voor de kwaliteit van het onderwijs. Middels actieve coping strategieën kan een leraar succesvol omgaan met deze werkdruk. Professioneel vermogen kan worden gezien als een actieve coping-strategie. Het doel van dit onderzoek was nagaan of professioneel vermogen een modererend effect zou hebben op het verband tussen ervaren werkdruk en de intentie om het onderwijs te verlaten. In totaal hebben 244 leraren uit het primaire onderwijs een vragenlijst ingevuld. Uit de data komt naar voren dat er een verband bestaat tussen werkdruk en de intentie om het onderwijs te verlaten, maar er is geen modererend effect gevonden van professioneel vermogen op dit verband. Professioneel vermogen kan in dit onderzoek niet aangewezen worden als een beschermende factor voor stress en burn-out klachten door het verlagen van werkdruk.

Dit onderzoek was gericht op de invloed van second-order leren in docententeams op onderwijsvernieuwing in primair onderwijs. Onderwijsvernieuwingen die diep ingrijpen op onderwijspraktijken hebben de aard van een second order change. Leren is een voorwaarde om te veranderen op individueel, team en organisatieniveau. Leren van docenten is cruciaal, omdat zij tegelijkertijd veranderingsagent zijn en moeten veranderen. Een diepgaande vorm van leren, second order learning, is een voorwaarde om diep ingrijpende veranderingen te realiseren. De focus was op teamleren als verwachte schakel tussen individueel en organisatieleren. Het kwalitatief onderzoek is uitgevoerd als een instrumentele case study bij twee basisscholen, die het lopende schooljaar een vernieuwing hadden ingevoerd. De participanten waren lid van docententeams of vanuit een andere rol betrokken bij de vernieuwing. De data werden met semigestructureerde interviews verzameld. De analyse is met een gestructureerde techniek uitgevoerd: Template Analysis. Uit het onderzoek bleek, dat second-order leren in docententeams een positieve invloed heeft op onderwijsvernieuwing; vooral bij stabiele teams waarbij teamleden in wederzijdse afhankelijkheid met elkaar samenwerken. De resultaten liggen hoofdzakelijk op teamniveau. Het is daarom raadzaam meer aandacht te geven aan de interactie van mensen tussen teams en het schoolniveau om de link met leren op organisatieniveau te creëren en borgen.

By combining a social mission with a business venture, social enterprises create innovative and sustainable solutions for social problems. This makes them role models in the world’s attempt to pursue the Sustainable Development Goals. Nevertheless, drawing from both profit and nonprofit value creation and cooperating with a wide range of stakeholders causes challenges for these enterprises. A better understanding of how challenges are experienced and managed may teach us how to build fair and sustainable ways of entrepreneurship. Therefore, this study explores challenges caused by competing demands from social mission and business venture, and how social enterprises respond to these challenges. A collective case study was conducted with 11 social enterprises focused on work integration based in the Netherlands. Findings suggest that the social mission always stays central in the decision-making of social enterprises, and that business decisions are supportive of both sustaining the enterprise as well as increasing the social mission. The majority of problems that are faced are related to the cooperation with governmental organizations. This is rather ironic since social enterprises and governmental organizations are partly working towards the same goals. Yet, the entangled relations of social and economic aspects make their partnership difficult.

Het Voortgezet Onderwijs (VO) kampt met een hoog uitstroompercentage van startende docenten, waarvoor inductiebegeleiding internationaal als populaire oplossing wordt gezien. Hoewel de motivatie van startende docenten binnen inductiebegeleiding wordt verhoogd door het bieden van keuzevrijheid en aansluiting op persoonlijke behoeften, blijkt uit initiële verkenning dat dit amper wordt geboden binnen de begeleiding in Nederland. Hierom heeft deze studie zich gericht op het onderzoeken van de invloed van keuzevrijheid, die starters in het VO ervaren betreffende professionaliseringsactiviteiten binnen hun inductiebegeleiding, op hun motivatie. In deze studie zijn 12 docenten van zes verschillende scholen geïnterviewd die deze inductiebegeleiding drie jaar lang hebben ontvangen. In deze interviews is gevraagd welke invloed de ervaren keuzevrijheid op hun motivatie heeft gehad binnen specifieke activiteiten. Uit de resultaten blijkt dat een beperkte keuzevrijheid in activiteiten die uit een-op-een begeleiding bestaan geen negatieve invloed op de motivatie van de docenten heeft gehad. Dit betekent dat de relationele dynamiek binnen deze een-op-een begeleiding belangrijker voor de motivatie van de startende docent lijkt te zijn dan de ervaren keuzemogelijkheden. Deze bevinding suggereert dat meer ruimte binnen inductiebegeleiding moet worden geboden voor vormen van een-op-een begeleiding die startende docenten zodanig motiveren, zodat de uitstroom van startende docenten beperkt kan worden.

Toenemende milieuproblemen en de druk van het ecologisch systeem zorgen ervoor dat ondernemers meer druk ervaren om duurzaamheid aan te pakken in de activiteiten van hun onderneming. Ecologisch duurzaam ondernemerschap is een specifiek fenomeen van het duurzaam ondernemerschap waarbij een nadruk wordt gelegd op het ecologische aspect van duurzame ontwikkeling. De case studie vond plaats bij 17 (mede)oprichters van een ecologisch duurzaam ondernemerschap. De resultaten suggereren dat de motivatie om ecologisch duurzaam te ondernemen kan variëren van het oneens zijn met en het willen verbeteren van de huidige industrie en duurzame waarden. De ecologisch duurzaam ondernemer lijkt een specifiek wereldbeeld te hebben en probeert dit te realiseren. Dit toont parallellen met wat er geschreven is over het constructivistisch narcisme. In dit onderzoek komt naar voren dat de motivatie van de ecologisch duurzaam ondernemer meer complementair dan concurrerend is ten opzichte van de strategische acties, de uitdagingen en de bedrijfsresultaten. Een verklaring zou kunnen zijn dat de duurzame waarden en de overtuiging dat de ecologisch duurzaam ondernemer de wereld kan verbeteren in het klimaat van de organisatie aanwezig is. Toekomstig onderzoek zou betrekking kunnen hebben op de relatie tussen ecologisch duurzaam ondernemers en de constructivistische narcisten.

Discussing patient preferences regarding treatment limitations is important for patient-centered care. This leads to higher satisfaction among patients, lower rates of anxiety of family members and lower health care costs. However, most physicians found it hard to initiate these conversations with their patients and therefore it is common for physicians to avoid them. The aim of this qualitative study was to examine the perspectives of physicians regarding the discussion of treatment limitations and the factors that might influence them in discussing treatment limitations at the outpatient clinic. Besides that, it examined if a communication training affects the physicians in their discussions about treatment limitations. Therefore, physicians were observed during consultations with patients at the outpatient clinic, both before and after they participated in a communication training about treatment limitations. Barriers that were found included practical barriers, like a lack of time and personal barriers, like a different cultural background. Facilitators that were found included a more informed patient and agreement on criteria. This study confirmed prior research that treatment limitations were discussed in a minority of the consultations at the outpatient clinic. The communication training was especially helpful because it created awareness about this topic, the physicians received feedback from colleagues and for recognition between the colleagues.

Organisaties tonen steeds meer interesse voor teamleren, omdat dit cruciaal is voor het leren en innoveren van de organisatie. In onderzoek naar teamleren is nog maar beperkte aandacht geweest voor de individuele teamleden. Dit onderzoek richt zich op kenmerken van individuen werkzaam in een team. Er is onderzocht in welke mate de motivatie om te leren, self-efficacy en leerdoeloriëntatie van een teamlid samenhangen met de perceptie van teamleren. Teamleren is gemeten door de teamleeractiviteiten boundary crossing, informatieverwerking en informatieopslag. Het gaat om een kwantitatief onderzoek, waarin gebruik is gemaakt van een vragenlijst om alle constructen te meten. Het onderzoek is uitgevoerd bij 120 werkenden, afkomstig uit 79 teams. Uit het onderzoek bleek dat self-efficacy positief samenhangt met de activiteiten informatieverwerking en informatieopslag. Motivatie om te leren toonde een positieve relatie met boundary crossing. Geconcludeerd kan worden dat de kenmerken self-efficacy en motivatie om te leren twee belangrijke factoren zijn in het verklaren van de mate van teamleren.

Een portfoliomentor is cruciaal voor het reflectieve gebruik van portfolio’s door coassistenten (Driessen, Van Tartwijk, Overeem, Vermunt, & Van der Vleuten, 2005). Welke competenties portfoliomentoren moeten bezitten is echter onbekend (Dekker et al., 2009; Driessen, Van Tartwijk, Van der Vleuten, & Wass, 2007). Dit onderzoek geeft antwoord op de volgende onderzoeksvragen: (1) ‘Welke competenties, zoals afgeleid uit de literatuur, zetten portfoliomentoren van coassistenten in tijdens het mentorschap?’, en (2) ‘Hoe geven portfoliomentoren van coassistenten in de praktijk invulling aan deze competenties?’. Voor dit onderzoek is een conceptueel model opgesteld, aan de hand waarvan12 semi-gestructureerde interviews zijn gehouden met portfoliomentoren in een ziekenhuis in Zuidoost Brabant. De resultaten zijn geanalyseerd door middel van drie stappen van de grounded theory benadering: initial coding, focused coding en thematical coding. Het onderzoek heeft geresulteerd in een aangepast conceptueel model, waar vaardigheden en attitudes aan zijn toegevoegd. Daarnaast is in kaart gebracht welke kennis portfoliomentoren inzetten tijdens het mentorschap. Verschillen werden gevonden in de mate waarin portfoliomentoren proactief invulling geven aan de reeds beschreven competenties. Wat in dit onderzoek ook naar voren is gekomen, is dat portfoliomentoren op een aantal inhoudelijke aspecten van het mentorschap − waaronder: reflecteren, het definiëren van leerdoelen en het vergroten van zelfsturende vaardigheden − essentiële competenties te kort lijken te komen. Voor de toekomst is het dan ook relevant om te onderzoeken of er − met het oog op effectiviteit − voldoende overwegingen zijn om medisch specialisten in te zetten als portfoliomentoren.

Dit onderzoek richtte zich op de vraag welke vormen van informeel professioneel leren op de werkplek in perceptie van de basisschoolleerkracht van invloed zijn op veranderingen in het leerkrachtgedrag. De vormen van informeel leren op de werkplek die in dit onderzoek onderzocht werden, waren: (a) leren door te experimenteren, (b) leren door te reflecteren, (c) leren door ideeën te krijgen van anderen, (d) leren door te doen. Het leerkrachtgedrag dat onderzocht werd, bestond uit de vaardigheden: (a) organiseren, (b) instrueren en (c) toetsen. Het kwalitatieve casusonderzoek werd uitgevoerd op zes verschillende basisscholen. Aan 12 ervaren leerkrachten werd tijdens een semigestructureerd interview gevraagd welke vormen van informeel professioneel leren op de werkplek hebben plaatsgevonden, welk aspect van hun leerkrachtgedrag het meest veranderd is en welke vormen van informeel leren gezorgd hebben voor die verandering. Na een systematische analyse van de verbale data werd geconcludeerd dat de meeste leerkrachten ervaren dat de vaardigheid instrueren het meest veranderd is. De leerkrachten gaven aan dat leren door te reflecteren en leren door ideeën op te doen van anderen het meest hebben bijgedragen aan de veranderingen in leerkrachtgedrag.

Uit onderzoek is gebleken dat leerlingresultaten verhoogt worden door het teamleren van leerkrachten Dit teamleren wordt positief beïnvloed door het leiderschap van de directeur binnen de school. Het effect van de afzonderlijke variabelen transformationeel leiderschap, een mensgerichte leiderschapsvorm, self-efficacy, het vertrouwen in eigen kwaliteiten en team-efficacy, het vertrouwen op de capaciteiten van je team, op de onafhankelijke variabele teamleren is reeds onderzocht. Het doel van dit kwantitatieve survey onderzoek is om binnen het basisonderwijs te onderzoeken of er mediaties plaats vinden van self-efficacy en team-efficacy op het verband tussen transformationeel leiderschap en teamleren. De variabelen en de bijbehorende sub-schalen uitgewerkt en samengevoegd in een vragenlijst. De ontstane vragenlijst is digitaal afgenomen onder 112 basisschoolleerkrachten waarna de data is geanalyseerd door middel van een mediatie-analyse in SPSS met behulp van de add-on ‘Process’. Uit de resultaten blijkt dat team-efficacy voor een van de drie componenten van transformationeel leiderschap gevallen geldt als een mediator. Ten eerste als gedeeltelijke mediator in de relatie tussen het construct ‘Intellectuele stimulatie’ van transformationeel leiderschap en het construct ‘Informatie verwerken’ van teamleren. Daarnaast als volledige mediator in de relatie tussen het construct ‘Intellectuele stimulatie’ van transformationeel leiderschap en het construct ‘Informatie opslag’ van teamleren. Self-efficacy komt in geen van de gevallen naar voren als mediërende variabele. Transformationele leiders die teamleren willen versterken kunnen teamleden uitdagen om een creatieve bijdrage te leveren en de hier bij behorende risico’s aanvaarden. Dit zal de team-efficacy en daarmee het teamleren verhogen.

Doel van dit onderzoek was om te analyseren in hoeverre hoge werkdruk resulteert in lagere ervaren competentie (zelfvertrouwen op het werk) van beginnende docenten. Tevens is onderzocht of de aanwezigheid van vier hulpbronnen (autonomie, sociale steun, prestatie feedback en relatie met de leidinggevende) dit negatieve effect van hoge werkdruk op ervaren competentie kan afzwakken. Tot slot is bestudeerd of deze vier hulpbronnen bijdragen aan een hogere ervaren competentie van beginnende docenten. In totaal hebben 157 bevoegde docenten uit het vo en mbo, met nul tot vijf jaar werkervaring, een vragenlijst ingevuld. Uit de vragenlijst zijn de schalen ‘prestatie feedback’ en ‘relatie leidinggevende’ samengevoegd tot één schaal (feedback leidinggevende). Dit is besloten op basis van een PCA en omdat de items en concepten van beide schalen inhoudelijk overeenkwamen. Uit de resultaten van de regressieanalyses kan worden opgemaakt dat hoge werkdruk niet voorspellend is voor lagere ervaren competentie. Daarnaast bleken de hulpbronnen ‘autonomie’ en ‘sociale steun’ geen positieve voorspellers te zijn voor ervaren competentie. De hulpbron ‘feedback leidinggevende’ bleek wel een positieve voorspeller te zijn voor ervaren competentie. Tot slot bleek uit de moderatie analyse dat de drie hulpbronnen de verwachte negatieve relatie van werkdruk op ervaren competentie niet afzwakken. Een verklaring voor de afwezige relatie tussen werkdruk en de ervaren competentie van beginnende docenten, is dat deze relatie gemodereerd wordt door baanzekerheid. Verdere verklaringen en beperkingen van de studie worden besproken. De belangrijkste implicatie is dat leidinggevenden van beginnende docenten geadviseerd worden om zichzelf te scholen in het geven van feedback.

In the last decades, leadership has transformed due to changing demands from society. This has led to a rise in distributed leadership within organizations and a change in perspective on what good leadership is. The aim of this research was to discover whether the leadership style of NGO leaders predicts their perception on distributed leadership. Hypothesis is that there is a positive association between transformational leadership and the perception on distributed leadership and a negative association between transactional leadership and perception on distributed leadership. A quantitative questionnaire was used to measure the constructs. Age, gender, level of education, leadership experience and received training on leadership were included as control variables. The analysis showed a significant positive association between transformational leadership and the perception on distributed leadership. Little proof was found for the relation between transactional leadership and the perception on distributed leadership. The reliability of the scales used in this research was questionable; therefore the results should be interpreted with caution. For future research on this topic it is essential that the concept of distributed leadership is operationalized with validated scales. With this the connection between leadership style and perception on distributed leadership can be studied further. More knowledge on the characteristics of leaders and its effect on perception of distributed leadership would contribute to the understanding of this topic.

Doel In dit kwalitatieve onderzoek is eerst onderzocht wat de attitude van leerkrachten, allen werkend in het reguliere onderwijs, is ten aanzien van Passend Onderwijs voor leerlingen met ADHD. Daaropvolgend is onderzocht hoe deze leerkrachtattitude beïnvloed wordt door de volgende factoren: lesgeefervaring, zorgcapaciteit, scholing en ondersteuning van leerkrachten en de ernst van de gedragsproblemen van leerlingen met ADHD. Methode De data zijn verzameld door semi-gestructureerde interviews uit te voeren onder twaalf basisschoolleerkrachten uit het regulier onderwijs. De data zijn geanalyseerd met de analysetechniek ‘template analysis’. Deze techniek wordt geschikt geacht voor de analyse van tekstuele data voortgekomen uit individuele interviews. In dit onderzoek is de analysetechniek gebruikt voor het ontdekken van onderliggende redenen voor de attitude en acties van respondenten (Brooks & King, 2012; King, 1998). Resultaten Of Passend Onderwijs voor leerlingen met ADHD in het regulier onderwijs gerealiseerd kan worden, is volgens de meeste respondenten afhankelijk van verschillende factoren, onder andere van de ernst van de gedragsproblemen van leerlingen met ADHD. Tevens roept het realiseren van Passend Onderwijs voor deze leerlingen bij de helft van de respondenten zowel positieve als negatieve gevoelens op. Daarnaast geeft de helft van de respondenten aan dat zij voor het realiseren van Passend Onderwijs bereid zijn zo veel te doen als zij zelf mogelijk achten binnen hun beschikbare tijd en mogelijkheden. Daarop aansluitend is gebleken hoe de attitude van de respondenten ten aanzien van Passend Onderwijs positief beïnvloed wordt door de factoren: (les)geefervaring, zorgcapaciteit, scholing en ondersteuning. Ook is gebleken hoe hun attitude negatief beïnvloed wordt door de factoren: ernst van de gedragsproblemen van leerlingen met ADHD, zorgcapaciteit en ondersteuning. Conclusie/Discussie De respondenten hebben een overwegend neutrale attitude ten aanzien van

Bij een tekort aan ontwikkelingsmogelijkheden bestaat de kans dat leerkrachten op zoek gaan naar een andere baan. Met het oog op het aankomende lerarentekort in het basisonderwijs is dit ongewenst. In dit onderzoek wordt bekeken in hoeverre leerkrachten de intentie hebben om te vertrekken van hun huidige werkplek, hoe de perceptie van het leerklimaat in de school is en hoe de leerintentie van de leerkracht deze relatie medieert. Daarnaast wordt invloed verwacht van leeftijd, werkervaring, geslacht en opleidingsniveau. Met vragenlijsten hebben 90 leerkrachten van 20 openbare basisscholen in Utrecht deelgenomen aan het onderzoek. In deze groep bleek het mediatie-effect niet aanwezig te zijn. Leerklimaat had geen invloed op leerintentie en leerintentie had geen invloed op vertrekintentie. De relatie tussen leerklimaat en vertrekintentie was wel significant, zowel voor de lange- als de korte termijn. Op de korte termijn zorgt het positieve leerklimaat voor een lage vertrekintentie, op de lange termijn voor een hoge vertrekintentie. Dit wekt de indruk dat leerkrachten het idee hebben zich op de korte termijn voldoende te kunnen ontwikkelen in hun huidige baan, maar na verloop van tijd op zoek willen naar een andere werkplek. Verder werden significante verschillen gevonden tussen de vertrekintentie op de korte termijn van hoger- en lager opgeleiden en oudere werknemers en hun collega’s vanaf 30 jaar.

Problem: Much has been written about organisational culture. There is literature, for instance, on the culture of changing organisations. When organisations change, people have to learn. Also, we know about how organisations process information and in which way there is a connection between corporate culture and performance. However, not much is known about the influence of organisational culture on the way in which employees learn. Organisational culture is described as the perceptions about the work practices that a unit in an organisation may have, and determines, to an extent, how employees act. Method/results: This survey tries to inquire if the organisational culture does indeed influence the way in which is learned; and if so, which Learning Sources it influences. It does this by means of two questionnaires: one measures the organisational culture, the other determines which Learning Sources are most used by the employees. Using data from 47 filled in questionnaires, the organisational culture was determined and the Learning Sources most used were ‘supervisors at my company’, ‘co-workers and peers at my company’, ‘formal educational experiences’, ‘trial and error’, and ‘reading/self-study’. The influence of the organisational culture seems to exist only in the Learning Source ‘supervisors at my company’ (R2 = .49, p = <.001). Conclusion/discussion: Concluding, since the organisational culture has an influence on the Learning Source ‘learning from supervisors’, it may therefore be beneficial to the organisation to make special use of the supervisors when an organisation needs its employees to learn or develop their skills. References: 1. Maull, R., Brown, P. & Cliffe, R. (2001). Organisational culture and quality improvement. International Journal of Operations & Production Management, 21 (3), p. 302-326. 2. Tannenbaum, S.I. (1997). Enhancing continuous learning: Diagnostic findings from multiple companies. Human Resource Management, 36 (4), p. 437-452. 3.

Professionele leergemeenschappen (PLG’s) vormen een grote belofte voor het onderwijs. Ze hebben positieve effecten op de leerresultaten van leerlingen en op de professionalisering van docenten. Ondanks deze belofte wordt door sommigen gesteld dat PLG’s maar amper voorkomen in het voortgezet onderwijs. In dit onderzoek is ten eerste gemeten in hoeverre er, op twee vmbo-scholen, sprake is van een PLG. Ten tweede is gemeten of zes condities (betrekkend en ondersteunend leiderschap, collegiale ondersteuning, professionele ruimte, draagvlak en verantwoording, personeelsbeleid en communicatie) van invloed zijn op de PLG. Hierbij is gebruik gemaakt van een vragenlijst. Deze is ingevuld door 108 docenten en schoolleiders. Ten eerste bleek dat er op beide scholen in “zekere” tot “sterke” mate sprake is van een PLG. Vervolgens bleek na lineaire regressieanalyses dat alle zes de condities afzonderlijk van invloed zijn op de perceptie van een PLG. Hoewel vervolgonderzoek gewenst is lijkt de perceptie van een PLG sterker te zijn wanneer de condities goed zijn ontwikkeld. Het onderzoek naar PLG’s is merendeels conceptueel van aard; empirisch onderzoek is weinig voorhanden. Dit onderzoek is zodoende ingegaan op bewijsvoering voor het bestaan van PLG’s en de facilitering ervan.

In dit onderzoek is gekeken naar de relatie tussen leerintentie en werkplekleren bij kleine zelfstandigen. Met kleine zelfstandigen worden zzp’ers en eenmanszaken tot een maximum van vijf personen bedoeld. In voorgaand onderzoek naar leren in organisaties is voornamelijk gericht op grotere organisaties en is deze groep kleine zelfstandigen nog onderbelicht. In dit onderzoek wordt op kleine zelfstandigen gericht, temeer omdat deze doelgroep weinig tot geen collega’s heeft om mee samen te leren. Door middel van een mixed method onderzoek werd geprobeerd een antwoord te geven op de onderzoeksvraag. Binnen de bouwsector werd een survey onderzoek gehouden en zijn er interviews afgenomen. Uit het survey onderzoek bleek dat er een relatie is tussen leerintentie en formeel werkplekleren. Uit de interviews bleek dat de factoren interesse in beroep en werkveld, attitude tegenover leren en toegang tot informatie een positief effect hadden op werkplekleren en de factor snelheid van de verandering had een negatief effect op werkplekleren.

Om in het huidige basisonderwijs om te kunnen gaan met de cognitieve verschillen tussen leerlingen is het van belang dat leraren onderwijs bieden dat aansluit bij de individuele leerling. Leerlingdata zou leraren kunnen informeren bij het maken van een weloverwogen beslissing over de afstemming van de instructie, verwerkingsopdrachten en leertijd gericht op de individuele leerling. In dit onderzoek wordt dit omschreven als datagebruik voor instructie. Er is onderzocht of er een verband bestaat tussen datagebruik voor instructie en het aantal jaar lesgeefervaring én of de afstemming van instructie, verwerkingsopdrachten en leertijd daadwerkelijk waarneembaar is in de klas. Er wordt verwacht dat leraren met meer lesgeefervaring vaker data voor instructie zouden gebruiken. Dit verband is gemeten met een vragenlijst. Gebleken is dat lesgeefervaring geen significant verband heeft met datagebruik voor instructie. Dit zou verklaard kunnen worden doordat het concept datagebruik voor instructie niet compleet genoeg gemeten is. Uit de explorerende observaties is gebleken dat afstemming op het gebied van instructie en verwerking vooral gericht is op de zwakkere leerlingen. De gebruikte lesmethode bleek hierbij leidend te zijn. Leraren zouden meer aandacht kunnen besteden aan bovengemiddelde leerlingen door instructie en verwerkingsopdrachten ook op hun kenmerken af te stemmen. Afstemming van leertijd is nauwelijks waargenomen terwijl dit ook een belangrijk aspect van datagebruik voor instructie is. Dit zou kunnen komen doordat de methode hiervoor geen richtlijnen geeft en leraren door de door hen ervaren werkdruk geen mogelijkheid zien zichzelf hierop te ontwikkelen. Verder onderzoek is echter nodig om dit te kunnen concluderen.

Jaarlijks maakt de inspectie van het onderwijs een risicoanalyse van scholen waarbij de eerste detectiefase plaats vindt op grond van leerresultaten (OCW, 2012). Juist door de toenemende aandacht voor de prestaties van scholen is het van belang om de aandacht te richten op hoe die prestaties beïnvloed kunnen worden. Er zijn veel bronnen om aan te nemen dat leiderschap een positief effect heeft op leerresultaten (Waters, Marzano & McNulty, 2003; Spillane, Halverson & Diamond, 2004). Schoolleiderschap toonde vaak een hiërarchisch model waarbij de schooleider als individu de school bestuurt (Copland, 2003; Hulpia, 2009). Dit model staat tegenwoordig ter discussie. Gespreid leiderschap wordt als een waardevol alternatief voor de traditionele één-persoons leiderschapsmodellen gezien (Gronn, 2002; Harris, 2004). Deze leiderschapsvorm wint steeds meer terrein in onderwijsland (Harris, 2008; Spillane 2006). Reden te meer te onderzoeken of gespreid leiderschap een bijdrage kan leveren aan behoud of verbetering van leerresultaten. Op 23 scholen binnen een schoolbestuur is de mate van gespreid leiderschap onderzocht met de door Hulpia, Devos en Rosseel (2009) ontwikkelde vragenlijst; Distributed Leadership Inventory (DLI). Hierna werd gekeken of er verschillen waren tussen de mate van gespreid leiderschap en de leerresultaten op schoolniveau. Controlevariabelen: opleidingsniveau ouders, klasgrootte en schoolgrootte werden meegenomen. De resultaten impliceren dat er een significante negatieve samenhang is tussen een hoge mate van gespreid leiderschap en leerresultaten. Dit in tegenstelling tot de verwachting vanuit de literatuur. In het licht van de beperkingen van dit onderzoek werden de resultaten bediscussieerd en worden implicaties gedaan voor vervolgonderzoek.

De huidige studie focust zich op de relatie tussen normatieve verwachtingen en teamcohesie binnen organisatieteams. Doel van deze studie is om te onderzoeken in hoeverre de relatie tussen normatieve verwachtingen (communicatie, inspanning, aanwezigheid en ondersteuning) en taakcohesie zoals aangetoond in sport en exercise omgeving is te generaliseren naar een organisatiecontext. Tevens wordt onderzocht in hoeverre deze normatieve verwachtingen voorspellend zijn voor sociale cohesie. Hiermee levert deze studie inzicht in voorspellers van cohesie binnen organisatieteams en komt de studie tegemoet aan de vraag naar meerdimensionale benadering van cohesie. Data werd verkregen via kwantitatief vragenlijstonderzoek (n = 157, 36 teams). Middels twee multipele regressieanalyses is geanalyseerd wat de voorspellende waarde is van normatieve verwachtingen op beide dimensies van teamcohesie, waarbij is gecontroleerd voor samenstellingsduur en teamtype. Voor normatieve verwachtingen met betrekking tot inspanning werd een significant voorspellende invloed op sociale en taakcohesie gevonden. Voor de overige verwachtingen werd geen significant bewijs gevonden. De bevindingen leveren preliminair bewijs dat normatieve verwachtingen ook binnen organisatieteams cohesie kunnen voorspellen. Specifieke bevindingen en limitaties van de studie worden besproken. Verdere exploratie van de concepten cohesie en normatieve verwachtingen binnen organisatiecontext lijkt nodig en wordt aanbevolen voor vervolgonderzoek. Evenals de noodzaak om in vervolgstudies op een meer kwalitatieve wijze fenomenen met betrekking tot menselijk gedrag te bestuderen.

Hugo Chávez en los medios de comunicación holandeses

Con esta investigación demuestro que en Los Mares del Sur, la combinación de la transición y la manera de describir la ciudad explican la decadencia de Barcelona en los años después de la muerte de Franco. Hay dos temas principales: la manera de describir una ciudad y la política. Explico cómo describe Manuel Vázquez Montalbán la ciudad de Barcelona en su libro, Los Mares del Sur y la influencia que tiene de la transición de la dictadura a la democrácia de España en el libro.

Dit scriptieonderzoek richt zich op de volgende vraag: In hoeverre en op welke wijze lokaliseren succesvolle multinationals hun Facebook strategie en welke invloed heeft dit op het gebruik van communicatieve strategieën op merkpagina’s? Vooraf is de vraag gesteld welke merken uit Interbrand’s top 100 met beste internationale merken in 2012, hun Facebook merkpagina standaardiseren al dan niet lokaliseren ten opzichte van de Britse, Duitse en Nederlandse markt en welke onafhankelijke factoren hier invloed op hebben. Tijdens meerdere vervolganalyses op basis van een selectie merkpagina’s van producten met een hoge betrokkenheid en producten met een lage betrokkenheid, is er zowel aandacht besteed aan de door bedrijven gecreërde inhoud als de door consumenten gecreërde inhoud. De analyse van de door consumenten gecreërde inhoud is onder te verdelen in waardevermeerderende activiteiten, zoals het delen van positieve ervaringen ten opzichte van het product, en activiteiten die afbreuk doen aan het merk, zoals het delen van klachten en kritiek.

In dit onderzoek is op basis van 19 semi-gestructureerde interviews en verschillende observaties onderzocht hoe de effectiviteit van de netwerksamenwerking bij de Penitentiaire Inrichting (PI) Nieuwegein en haar partners met betrekking tot de nazorg van (ex)-gedetineerden kan worden beoordeeld. In de PI Nieuwegein houden twee afdelingen zich bezig met de nazorg, wat als doel heeft om gedetineerden in de maatschappij te laten re-integreren. De netwerksamenwerking van de PI Nieuwegein is daarbij vergeleken met een vergelijkbare netwerksamenwerking in Limburg Zuid. Een aanname die in dit onderzoek wordt gedaan is dat een effectieve netwerksamenwerking kan bijdragen aan het verminderen van de recidive van ex-gedetineerden. Een netwerksamenwerking is effectief indien er veel diensten worden geleverd (1), als het proces van de samenwerking effectief is (2) en de samenwerking goed wordt aangestuurd (3). Uit dit onderzoek blijkt ten eerste dat er een redelijk aantal diensten wordt geleverd. Het is volgens de respondenten door vrijblijvende afspraken met partners, beperkte financiële middelen en hoge werkdruk niet mogelijk om aan de (ex-)gedetineerden alle diensten te leveren die zij nodig hebben. Ten tweede blijkt ten aanzien van het proces van de samenwerking dat een moeilijkheid is dat er veel organisaties deelnemen aan de samenwerking en dat de afspraken met partners als te vrijblijvend worden beschouwd. Ten derde kan met betrekking tot de aansturing van de samenwerking worden gesteld dat er behoefte is aan meer sturing en management, dus dat er meer afstemming plaatsvindt tussen de partners en dat er duidelijke afspraken worden gemaakt. De aanbevelingen van dit onderzoek voor de netwerksamenwerking met betrekking tot nazorg van de PI Nieuwegein en haar partners zijn ten eerste om een coördinator aan te stellen voor de netwerksamenwerking. Ten tweede is het van belang om de netwerksamenwerking actief te managen op verschillende niveaus, dus zowel op het niveau van de med

In dit onderzoek is op basis van 11 semi-gestructureerde interviews onderzocht wat medewerkers motiveert om door te stromen bij dezelfde, publieke organisatie. Wat betreft de mogelijke motivaties om door te stromen naar een andere functie, kan geconcludeerd worden dat voornamelijk de baanaspecten plezier in het werk, groeien, leren en meer erkenning door financiële beloning een rol spelen. Status, vrijheid en verantwoordelijkheid spelen een kleinere rol. De keuze om voor een nieuwe functie bij dezelfde organisatie te blijven komt voort uit de sterke PO-fit die er bestaat en de goede doorstroommogelijkheden. De Public Service Motivation van de medewerker speelt de kleinste rol in de keuze om (opnieuw) voor een overheidsorganisatie te kiezen. Het belang van dit onderzoek is dat organisaties informatie over motivaties om door te stromen kunnen gebruiken om beleid voor de fase van in- en doorstroom te ontwikkelen waarmee mobiliteit kan worden bevorderd.