Search

GİRİŞ VE AMAÇ: Uyku apnesinin birçok ailesel formu rapor edilmiştir. Apo E insanlarda kan lipid seviysinin önemli bir belirleyicidir. Bu çalışmada OUAS'da genetik bir risk faktörü olabilecek Apolipoprotein E geninin allelerini araştırmayı amaçladık.YÖNTEM: Ekim 2006 ile Mayıs 2009 tarihleri arasında uyku apneli ön tanılı ardışık 75 olgudan katılmaya onay veren 62 eriskin olgu çalısmaya dahil edildi. Olguların tamamına tüm gece boyu full PSG uygulandı.BULGULAR: Çalışmaya OUAS ön tanılı 35'i erkek, 27'si bayan toplam 62 olgu dahil edildi. Olguların yaş ortalaması 51±12 idi. PSG'ye göre 20 olgu OUAS negatif (AHİ 30) olmak üzere toplam 42 olguda tespit edildi.Apo E homoziğot 2 (22), homoziğot 4 (44) fenotiplerine ve AHİ>15 olan grubda 24 fenotipine rastlanmadı. Çalışmaya dahil olan tüm olgular içinde OUAS (+) olan grupta (AHİ>5) Apo E 2 aleli görülme sıklığı, OUAS bulunmayanlara göre istatistiksel anlamlılığa yakın oranda yüksek saptandı (sırasıyla %23.8, 10/42 ve %5, 1/20, p=0.080). OUAS'lı olgularda AHİ arttıkça Apo E' nin 3 alelinin görülme sıklığının arttığı, buna paralel olarakta 4 alelinin ise görülme sıklığının azaldığı tespit edildi. Yine OUAS (+) bulunan olgular içinde AHİ > 15 olan grupta Apo E3 fenotipinin homozigot veya heterozigot bulunma oranı AHİ ?15 olan gruptan yüksek bulundu. Buna paralel olarak AHİ> 15 olan grupta Apo E 4 aleli görülme oranı AHİ ?15 olan gruptan daha düşüktü.SONUÇ: Bu çalışmanın sonuçu APO E2 allelinin OUAS hastalığı için bir risk faktörü olabileceğini düşündürmektedir. Ancak APO E allelleri ile OUAS arasındaki ilişkiyi destekleyen daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.ANAHTAR KELİMELER: Obstruktif uyku apne sendromu, Apolipoprotein E, All AIM: Clinical and epidemiological studies indicate that OSAS has a strong genetic basis. Apo E in humans is an important determinant of blood lipid levels. There are few studies investigating the possible relationship between OSAS and Apolipoprptein E. In this study, we aimed to investigate the apolipoprotein E allels as a genetic risk factor in OSAS.METHOD: 62 adult patients (35 male, 27 female) with sleep apnea applying to Chest Diseases Clinic between October 2006 and May 2009 were included in this study. All patients underwent fullnight PSG and were evaluated for Apolipoprptein E allels.RESULTS: The mean age was 51 ± 12. According to PSG results, 20 cases with negative PSG and 18 with mild, 10 with moderate, 14 with severe OSAS patients was diagnosed.Clinically important patients were divided into 2 groups according to AHI15 (n:24). No homozygote Apo E2 (22) and homozygote Apo E4 (44) were observed in study group. The cases with OSAS had almost statistically significant higher Apo E2 frequency than that of not OSAS (23.8%, respectively, 10/42 and 5%, 1 / 20, p = 0.080).As AHI increases, frequency of Apo E3 allel detection will also increase in OSAS patients. But frequency of Apo E4 allel detection will decrease (respectively, p=0,717, and p=0,613). Apo E3 allel contrary to Apo E4 was frequently observed AHI above 15 whereas Apo E4 allel was frequently observed AHI below 15.CONCLUSION: It?s thought that APO E2 allel is a risk factor for OSAS. But more studies are needed to confirm this relation.KEYWORDS: Obstructive Sleep Apnea Syndrome, Apolipoprotein E, Allel 58

GİRİŞ ve AMAÇ: OUAS ?Uykuda tekrarlayan üst solunum yolu (ÜSY) tıkanmaları ile karakterize ve sıklıkla oksijen desatürasyonları ile birliktelik gösteren bir sendrom? olarak tariflemiştir. Erkeklerde %3.9 kadınlarda %1.2 olmak üzere oldukça sık görülmektedir.Bu çalışmayla Pozisyonel (P) ve Nonpozisyonel (NP) OUAS hastalarının antropometrik, demografik, polisomnografik ve klinik özelliklerini karşılaştırılarak P ve NP OUAS arasında anlamlı farklılıklar gösterilebilirse bu grup hastaların tedavi ve takiplerinde olası farklı yaklaşımların klinisyenlerin dikkatine sunulması amaçlanmıştır.YÖNTEM: Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Uyku laboratuarında 4 yıl boyunca Polisomnografik tetkik ile Obstrüktif Uyku Apne Sendromu tanısı alan ardışık 108 olgunun kayıtları retrospektif olarak hastalığın pozisyonla ilişkisi açısından yeniden değerlendirildi.BULGULAR: Olguların 76'sı erkek, 32'si kadındı. OUAS majör semptomları sorgulandığında olguların %98.1inde (106/108) horlama olduğu, %89.6'sında ise (95/106) bu horlamanın habitüel olduğu tespit edildi. Gündüz aşırı uykululuk hali %79.6'sında (82/103), tanıklı apne %81'inde (85/105) tesbit edildi. OUAS hastalarının 26'sı Pozisyonel OUAS (%24,1), 82 tanesi Nonpozisyonel OUAS (%75,9) olarak tespit edildi. NP OUAS'lu olguların yaş ortalaması 50.1, kilo ortalaması 88.5, boy oratalaması 165.5, BMI ortalaması 32.5, boyun genişliği ortalaması 41.2, P OUAS'li olguların yaş ortalaması 49.6, kilo ortalaması 94.3, boy oratalaması 173.4, BMI ortalaması 31.6, boyun genişliği ortalaması 41.6 olarak tesbit edildi. P grubunun boy ortalaması (173.4cm), NP grubunun boy ortalamasından (164.9cm) istatistiksel anlamlı olarak daha yüksek bulundu. P ve NP grupları AHİ yönünden karşılaştırıldığında P grubunda AHİ'nin anlamlı olarak daha düşük olduğu tespit edildi. P ve NP grupları karşılaştırıldığında P OUAS grubun istatistiksel anlamlı olarak erkek ağırlıklı olduğu görüldü. P ve NP OUAS olgularında tek değişkenli analiz yöntemleri ile anlamlı bulunan cinsiyet, AHİ ve boy kullanılarak yapılan lojistik regresyon analizinde P OUAS oluşumuna etki eden tek bağımsız risk faktörünün boy olduğu tespit edildi.SONUÇ: Göğüs Hastalıkları kliniklerine ve uyku merkezlerine başvuran OUAS klinik semptomları belirgin olan uzun boylu hastalara polisomnografi tetkiki için uzun süreli randevu verilecekse bu sürede hastaların tedavisiz kalmaması ve hastalığının şiddetinin artmaması için pozisyon tedavisi önerilebilir.Pozisyonel ve Nonpozisyonel OUAS'lu hastalara klinisyenlerin yaklaşımlarını yönlendirecek antropometrik, demografik, polisomnografik ve klinik özellikleri araştıran ve özellikle Pozisyonel OUAS ile uzun boy ilişkisini açıklayacak daha büyük çaplı prospektif çalışmalara gereksinim vardır.ANAHTAR KELİMELER: pozisyonel obstruktif uyku apne sendromu, uyku apne, pozisyonel uyku apne, uyku apne tedavisi, boy BACKGROUND and AIM: OSAS is defined as ?a syndrome which characterized by repeated upper air way tract obstruction and associated with oxygen desaturation?. It is prevalent of 3.9% in female and 1.2% in male population.In the present study, it was aimed to compare clinical, anthropometric, demographic and polysomnographic features between patients with Positional (P) and Non-positional (NP) OSAS, and present different treatment approaches and follow-up in both group patients depending on results of our study to clinicians.METHODS: Medical records of 108 consecutive patients with OSAS diagnosed by polysomnographic tests since 4 years in Sleep Laboratory of School of Medicine, Cheat Disease Department, Duzce University, were retrospectively re-evaluated with patients? positional relationRESULTS: 76 and 32 of all subjects was male and female, respectively. There was symptom of snoring in 98.1% of patients (106/108), and it was detected that snoring in 89.6% (95/106) of patients presented with snoring was habitual. Daylight somnolence (82/103), apnea (85/105) which confirmed by someone was detected in 79.6% and 81% of subjects.26 (24.1%) and 82 (75.9%) patients with OSAS was P- and NP-OSAS. In patients NP-OUAS, mean age, weight, height, body mass index and neck circumference were 50.1, 88.5, 165.5, 32.5 and 41.2. In patient with P-OSAS, mean age, weight, height, body mass index and neck circumference were 49.6, 94.3, 173.4, 31.6 and 41.6. Mean height in patients with P- OSAS was found to be significantly higher than in NP- OSAS. When AHI was compared between patients with P- and NP- OSAS, AHI was significantly lower in patients with P-OSAS. The number of male patients in P-OSAS was significantly higher. With logistic regression analysis, it was detected that height was independent risk factor for P-OSAS among gender, AHI and height confounding factors.CONCLUSION: Position treatment could advised to tall patients presented with symptoms related to OSAS, admitted to outpatient clinic of chest diseases and sleep disorder center, and to prevent to worsen his/her symptom when appointment for polysomnography tests would be dated forward.Comprehensive prospective studies on anthropometric, demographic, polysomnographic and clinical features in patients with NP-OSAS and P-OSAS, especially relation between tall height and P-OSAS, are needed.KEYWORDS: positional obstructive sleep apnea syndrome, sleep apnea, positional sleep apnea, treatment, height. 42

Giris: Obstrüktif uyku apne sendromunun (OUAS) optik sinir bası kan akımınınbozulması, özellikle vasküler disregülasyonun yol açtıgı perfüzyon artıs ve azalısları sonrasıdoku atrofisi hatta infarktı ve uzamıs hipoksiye sekonder direkt optik sinir hasarı gibinedenlerle glokoma yol açabilecegi ya da var olan glokomu artırabilecegi ileri sürülmektedir.Primer açık açılı glokom (PAAG) hastalarında OUAS prevalansının yüksek olup olmadıgıarastırıldı.Yöntem: Göz Hastalıkları Anabilim Dalı Poliklinigine Temmuz 2007-Subat 2008tarihleri arasında basvuran ardısık 21 eriskin PAAG'lu hasta (12 kadın/ 9 erkek) çalısmayaalınarak polisomnografi uygulandı.Bulgular: Polisomnografik çalısma sonrasında 7 glokomlu olguda (%33,3) OUAStespit edildi (%14.3'sı hafif ve % 19'u orta). OUAS olanlarda yas, boyun çevresi olmayanlaragöre anlamlı olarak, derialtı kalınlıgı da anlamlıya yakın yüksek bulundu. OUAS bulunanglokomlu olguların tamamında horlama mevcuttu. Habitüel horlama ve tanıklı apne olanlardaOUAS görülme sıklıgı anlamlı olarak yüksekti. Majör semptomların birlikteligi arttıkçaOUAS görülme sıklıgı da anlamlı olarak artıyordu.Sonuç: Bu çalısmada her ne kadar bir neden-sonuç iliskisi ortaya konmasa daPAAG'da yüksek OUAS prevalansının göz hastalıkları uzmanlarına degisik bir bakıs açısısunabilecegini düsünmekteyiz. Her iki hastalıgın birlikteligini, etkilesimini ve uzun dönemsonuçlarını ortaya koymak için özellikle CPAP (Continuous positive airway pressure) tedavisialan ve uzun süreli izlenen daha büyük hasta gruplarının yer aldıgı karsılastırmalı, prospektifçalısmalara gereksinim vardır.Anahtar Kelimeler: glokom, primer açık açılı glokom, uyku apne, horlama Introduction: It was claimed that obstructive sleep apnea syndrome (OSAS)aggravates or even causes glaucoma by impaired optic nerve head blood flow and by tissueatrophy even infarct after increases and decreases in perfusions especially due to vasculardysregulation or by directly damage to the optic nerve secondary to prolonged hypoxia. Theobjective of this study was to investigate the prevalence of OSAS in patient with primaryopen angle glaucoma (POAG).Material and Methods: The consecutive 21 POAG patients (12 female/ 9 male)attending the outpatient clinic of the department of Ophthalmology between July 2007 andFebruary 2008 were included in this study. All of these patients underwent toPolysomnographic examination.Results: The prevalence of OSAS was 33.3 % in glaucoma patients (14.3% mild and19% moderate). The age and the diameter of the neck in patients with OSAS weresignificantly greater than those with no OSAS. The adipose tissue thickness in triceps reachednear significance in glaucomatous OSAS patients. Snoring was observed in all glaucomacases with OSAS. Particularly, the prevalence of OSAS was significantly more common inglaucoma patients having the symptoms of habitual snoring, witnessed apnea than those ofnot. The prevalence of OSAS was also significantly increased with having major symptomstogether.Conclusions: Although it was not provided an evidence for a cause-effect relationshipin the present study, the high prevalence of OSAS in patients with POAG might put forward adifferent view of aspect to ophthalmologists. Further studies are required especially in largegroups who had CPAP (Continuous positive airway pressure) therapy to explore the long termresults of coincidence, relation and cross interaction of these two common disorders.Key words: glaucoma, primary open angle glaucoma, sleep apnea, snoring 50