Search

Giriş: Obstrüktif Uyku Apne Sendromu (OUAS) uyku sırasında tekrarlayan tam (apne) veya parsiyel (hipopne) üst solunum yolu obstrüksiyonu epizodları ve sıklıkla kan oksijen satürasyonunda azalma ile karakterize bir sendromdur. OUAS ile metabolik sendrom (MS) birlikteliği yapılan çalışmalarla gösterilmiş olup, son yıllarda obeziteden bağımsız olarak OUAS'un insülin direnci üzerine etkisi yeni çalışmaların araştırma konusu olmuştur. Nesfatin-1 yeni tanımlanmış prekürsör molekülü NUCB2 (nukleobindin2) olan 82 aminoasitli bir proteindir. Nesfatin-1'in sadece gıda alımının düzenlenmesinde değil aynı zamanda bazı beyin fonksiyonlarının düzenlenmesinde, otonom regülasyonunda, stres, ruh hali ve paradoksal uykuda düzenleyici olarak rol aldığı bilinmektedir. Çalışmamızda OUAS'lu hastaların MS ile olan ilişkisini ve son zamanlarda enerji balansı, glukoz metabolizması, obezite üzerine etki gösteren hipotalamik doygunluk peptidlerinden biri olan Nesfatin-1'in bu ilişkide MS'a bağımlı ya da bağımsız etkinliğini değerlendirmeyi amaçladık. Materyal Metod: OUAS kliniği ile başvuran hastalar alındı. Polisomnografi'de Apne-Hipopne indexi (AHİ) değerlerine göre hastalar hafif, orta ve ağır OUAS olmak üzere 3 gruba ayrıldı, kontrol grubu ile birlikte toplam dört grup oluşturularak 59 hasta alındı. MS ve MS ile ilişkili laboratuvar değerleri ile çeşitli OUAS parametreleri karşılaştırıldı. MS olan ve olmayan OSAS'lı tüm hasta gruplarında Nesfatin-1 düzeyleri değerlendirildi.Bulgular: Hafif OUAS grubunda 12, orta OUAS grubunda 12, ağır OUAS grubunda 17 ve kontrol grubunda ise 18 hasta mevcuttu ve tüm hasta gruplarında erkek cinsiyet daha fazla görüldü (p=0,007). Tüm gruplar arasında PSG bulguları açısından bakıldığında arousal-index, toplam uyku süresi, desatürasyon indexi istatiksel olarak anlamlı bulundu (p değerleri sırasıyla p=0,043, p=0,042, p=0,00). Arousal-indexi ve desatürasyon indexi OUAS şiddeti arttıkça artmaktayken, toplam uyku süresi OUAS şiddeti arttıkça anlamlı olarak azalmaktaydı. AHİ≥30 olan grupta AHİ

Gastroözefageal reflünün (GÖR) özefagus dışında etkilediği en önemli organlardan biri, üst solunum yolları ve akciğerlerdir. GÖR'ün akciğerlerde, potansiyel olarak hayati tehlike taşıyan komplikasyonlarından birinin idiyopatik pulmoner fibrozis olabileceği öne sürülmektedir. Çalışmamızda, GÖR'ün intestisyel akciğer hastalığına yol açıp açmadığının araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla GÖR'lü hastaların reflü özellikleri, solunum fonsiyon testleri (SFT), bronkoalveolar lavaj (BAL) sıvılarındaki hücre içeriği, lenfosit alt-grupları ile IL-1ß ve TNF-? düzeyleri, kontrol grubunun sonuçlarıyla karşılaştırılmıştır.Materyal ve metodReflü semptomlarıyla birlikte kronik öksürük şikayeti olan, üst gastrointestinal endoskopi ve histoloji ile reflü özefajit saptanan 21 hasta ve kronik öksürüklü ancak GÖR ve akciğer hastalığı bulguları olmayan 10 olgu kontrol grubu olarak çalışmaya alındı. Tüm hastalarda larenks endoskopisi, SFT, difüzyon kapasitesi ölçümü, gastroözefageal reflü sintigrafisi, BAL için bronkoskopik inceleme yapıldı. BAL sıvısında total ve diferansiyel hücre sayımı, IL-1ß ve TNF-? düzeyleri, akım sitometrisi ile lenfosit alt grupları çalışıldı.BulgularHastaların %52.5'unda özefagusun proksimaline uzanan reflü saptandı. Sintigrafik olarak karşılaştırdığımızda, proksimal reflülü hastalarda en şiddetli reflü atağının süresi ve reflü olan mide volümü yüzdesi distal reflülü hastalardakinden daha fazlaydı (p= 0.021, p=0.002). Hastaların %90.5'in de posterior larenjit mevcuttu. Reflülü hastalarda sintigrafik inceleme ile akciğere aspirasyon gözlenmedi ve FEV1, FVC, FEV1/FVC, TLC, DLCO değerleri normal sınırlarda bulundu. BAL`da nötrofil, lenfosit, eozinofil, makrofaj ve total hücre sayıları GER'li hastalarda kontrol grubundan istatistiksel olarak farklı değildi. BAL'da IL-1ß ve TNF-? düzeyleri, ortalama T hücre alt grupları ve B hücre sayıları açısından da hasta ve kontrol grupları arasında fark yoktu.Sonuç: Solunum şikayeti olan GÖR'lü hastaların yarısından fazlasında özefagusun proksimaline uzanan reflü ve büyük çoğunluğunda posterior larenjit bulguları olmasına rağmen pulmoner aspirasyon bulguları gözlenmemiştir. GÖR'lü hastaların SFT, BAL sıvılarındaki lenfosit alt-grupları, differensiyel ve total hücre sayısı, IL-1ß ve TNF-? düzeylerinde kontrol grubu ile karşılaştırıldığında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Bulgularımız GÖR'ün intestisyel akciğer hastalığına yol açabileceği hipotezini desteklememektedir. Gastroesophageal reflux (GER) is frequently associated with pulmonary diseases. It has been proposed that one of the potentially life-treating complications is idiopathic pulmonary fibrosis. This study was aimed to investigate whether GER may cause interstitial lung disease. With this purpose, the characteristics of reflux, pulmonary function tests (PFTs) and, the cellular content and lymphocyte subpopulations of bronchoalveolar lavage (BAL) fluid obtained from individuals with GER are compared with the results to those of controls.Material and MethodsTwenty-one GER patients with chronic cough in whom reflux esophagitis documented by upper gastrointestinal endoscopy and histology, and a control group of ten chronic cough subjects with no GER symptoms and lung disease were included the study. All subjects underwent laryngoscopic examination, PFTs, gastroesophageal sintigraphy with late lung image to show the extent of the reflux (proximal or distal), and broncoscopic examination to obtain bronchoalveolar lavage fluid. The differential and total cell counts, lymphocyte subpopulations, and the level of TNF-?, IL-1ß in the bronchoalveolar lavage fluid were analyzed.ResultsGastroesophageal sintigraphy revealed that 52.5% of the patients have proximal reflux. The duration of the most severe episode, and percentage volume of gastric content of reflux episodes were significantly greater in patients with proximal reflux than in patients with distal reflux (p=0.021, p= 0.002, respectively). The laryngoscopic examination showed a posterior laryngitis in 90.5% of the patients. No pulmonary aspiration was observed in the GER patients. The FEV1, FVC, FEV1/FVC, TLC and DLCO were normal ranges in the GER patients. The neutrophil, lymphocyte, eosinophil, macrophage counts, and total cell counts of the BAL fluid were not significantly different in patients with GER patients as compared to controls.No difference in the percentage, median or range of individual T cell subsets or B cell numbers and TNF-?, IL-1ß levels in the bronchoalveolar lavage fluid was found between the groups.ConclusionAlthough, more than half of the GER patients with pulmonary symptoms have proximal reflux, and the majority of the patients have posterior laryngitis, the features of pulmonary aspiration could not be observed. There was no significant change in PFT, the levels of the IL-1ß and TNF-?, differential and total cell counts and lymphocyte subpopulations of the BAL fluid of the patients with GER compared to those of controls. The results of this study do not support the hypothesis that GER is a cause of interstitial lung disease 85