Search

Bu çalışmada Uludağ Üniversitesi Onkoloji polikliniğinde Ocak 2000- Mart 2019 tarihleri arasında malignite tanısı alan, aktif kemoterapi uygulanan hastalarda McGill-Melzack Ağrı Soru Formu temel alınarak ağrı ve ağrı tedavisinin değerlendirilmesi amaçlandı.Bu kapsamda 205 hastaya anket uygulandı. Uygulanan anket formunda McGill-Melzack Ağrı Soru Formu ile birlikte hastaların ad soyad, protokol numarası, cinsiyet, kanser tipi, öğrenim durumu ve medeni durum, kullandığı ağrı kesici türü, ağrı kesiciyi düzenli kullanma durumu ve düzenli kullanmama nedeni, ağrıyı azaltmak için kullanılan diğer yöntemler, geçmişte ve şu anda yeşil ya da kırmızı reçeteli ilaç kullanma durumu, yeşil ve kırmızı reçeteli ilaç kullanımına ilişkin endişeler ve bu endişelerin gerekçesi, yeşil ve kırmızı reçeteli ilaçlara ilişkin bilgi kaynağı ile birlikte kemoterapötik ajan alırken etkili olduğu düşünülen tedavi yöntemleri bilgilerine ilişkin sorulara yer verildi. Elde edilen verilerin istatiksel analizi SPSS 23.0 for Windows bilgisayar programı ile t-test, ANOVA ve ki-kare analizleri ile yapıldı.Çalışmadan elde edilen bulgulara göre geçmişte ya da şu anda yeşil reçeteli ilaç kullanan hastaların ağrı şiddeti kullanmayanlardan daha yüksekti. Düzenli ağrı kesici kullananların çoğunluğu ağrısını devamlı, sürekli ve sabit olarak tanımlamaktaydı. Kadınların ağrı kesici kullanım süresi erkeklerden anlamlı bir şekilde yüksek iken; hem erkeklerin hem de kadınların çoğunluğu ağrı kesiciyi düzenli olarak kullanmaktaydı. Yeşil ve kırmızı reçeteli ilaçlara ilişkin bilgi kaynağının yaş göre farklılaştığı görüldü. Buna göre küçük yaş grupları radyo, TV ve internet araştırmalarını daha fazla tercih etmekteydi. Kanser tipi açısından yapılan değerlendirmelerde ise cinsiyet, yaş ve ağrıyı rahatlatan unsurlar açısından anlamlı farklılıklar belirlendi. Erkeklerin çoğunluğu GİS tanılı iken kadınların çoğunluğu meme kanseri tanılıydı. Medikal tedavi, sıcak-soğuk uygulama, girişim ve alternatif tıp meme kanseri hastaları tarafından ağrıyı en çok rahatlatan unsurlar olarak görülmekteydi. Bununla birlikte istirahat GİS tanılı hastalarda , hareket ise ürogenital tanılı hastalarda ağrıyı en çok rahatlatan yöntemlerdi. Kullanılan ağrı kesici türünün ağrı kesiciyi düzenli kullanma durumuna göre farklılaştığı belirlendi. Buna göre düzenli kullananlar en çok non-steroid, ağrı oldukça ve nadiren kullananlar en çok parasetamol grubundaydı. Sonuç olarak kemoterapi hastalarında McGill-Melzack Ağrı Soru Formu'nun ağrıya ilişkin özelliklerinin, hastaların ağrı kesici kullanımı ile yakın ilişkili olduğu görüldü. The aim of this study was to evaluate the pain and pain treatment in the patients who underwent active chemotherapy with malignant diagnosis between January 2000 and March 2019 in the Oncology Outpatient Clinic of Uludag University based on McGill-Melzack Pain Questionnaire.In this context, 205 patients were surveyed. McGill-Melzack Pain Questionnaire with the name, surname, protocol number, gender, type of cancer, education and marital status, the type of painkiller used, the regular use of the painkiller and the reason for not using the painkiller, other methods used to reduce the pain. , the past and present status of using green or red prescription drugs, concerns about the use of green and red prescription drugs, and the rationale for these concerns, the source of information on green and red prescription drugs, as well as information on treatment methods considered effective when receiving chemotherapeutic agents were included. Statistical analysis of the data was performed by SPSS 23.0 for Windows computer program, t-test, ANOVA and chi-square analysis.According to the findings of the study, the pain severity of patients who used green prescription medication in the past or present was higher than those who did not use it. The majority of regular painkillers defined pain as continuous, constant and constant. While the duration of pain relief was significantly higher in women than in men; The majority of men and women used the painkiller regularly. The source of information about green and red prescription drugs was found to vary according to age. Accordingly, younger age groups preferred radio, TV and internet research more. Significant differences were found in terms of gender, age and pain relieving factors in the evaluation of cancer type. The majority of men were diagnosed with GIS and the majority of women were diagnosed with breast cancer. Medical treatment, hot-cold treatment, intervention and alternative medicine were seen by breast cancer patients as the most relieving pain. However, resting GIS was diagnosed and motion was the most relieving pain in patients with urogenital diagnosis. It was determined that the type of painkiller used differed according to the regular use of the painkiller. According to this, most of the regular users were non-steroids, the most painful and rarely the paracetamol group. As a result, the pain-related characteristics of McGill-Melzack Pain Questionnaire in chemotherapy patients were closely associated with pain relief. 78

Çalışmamızda Edirne il merkezindeki 23 Aile Sağlığı Merkezine kayıtlı 65 yaş ve üzeri bireylerin kronik ağrı sıklığı ve etki eden sosyodemografik faktörler, günlük yaşam aktiviteleri arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır.Çalışmanın örneklemini Edirne il merkezindeki 23 Aile Sağlığı Merkezine kayıtlı 65 yaş ve üzeri 368 birey oluşturmaktadır. Veriler 62 sorudan oluşan anket yardımıyla toplanmıştır. Anketin içinde 24 sorudan oluşan Geriatrik Ağrı Ölçeği uygulanmıştır.Katılımcıların yaş ortalaması 72,36 ±6,70 (min:65, max:95) yıl olup, yaş dağılımları 65-95 aralığındadır. Katılımcıların %50,8'nin (n=187) kadın, %49,2'sinin (n=181) erkek olduğu tespit edilmiştir. Çalışmamızda `3 aydan uzun süren ağrınız var mı?` sorusuna katılımcıların %60,9'unun (n=224) evet, %39,1'inin (n=144) hayır şeklinde cevap verildiği saptanmıştır.Katılımcılardan kadın olanların, çocuk sahibi olanların, sigara içmeyenlerin, kronik hastalığı olanların, ilaç kullananların, günlük hayatta desteğe gereksinim duyanların kronik ağrısının varlığı artmış olarak saptanmıştır. Katılımcıların yaşı, kullandığı ilaç sayısı arttıkça ve gelir düzeyi azaldıkça kronik ağrısının varlığı artmış olarak saptanmıştır.Yaşlı popülasyonun %87,9'unun kronik ağrısı için tanı konulduğu ve %29,4'üne osteoartrit, %14,2'sine spinal stenoz, %8,1'ine romatoit artrit, %6,6'sına fibromyalji ve miyofasiyal ağrı sendromları tanılarının konulduğu belirlenmiştir.Kronik ağrısı olan yaşlı popülasyonun %8,5'inin hafif şiddetli ağrı, %52,2'sinin orta şiddetli ağrı, %39,9'unun ağır şiddetli ağrı yaşadığı belirlenmiştir.Çalışmamızda elde edilen bulgular değerlendirildiğinde; Edirne il merkezindeki yaşlı popülasyonda görülen kronik ağrı sıklığının diğer çalışmalarla benzer sonuçta olduğu, kronik ağrının günlük hayatta birçok aktiviteyi engelleyebildiği, ayrıca yaşlı popülasyonda görülen kronik ağrının şiddetinin de birçok sosyodemografik faktörden etkilendiği belirlenmiştir. Katılımcıların ilaç ve ilaç harici tedavileri ağrılarını gidermek için kullandıkları ve bu durumu da etkileyen sosyodemografik faktörlerin olduğu belirlenmiştir. Yaşlı bireylerin sağlık risklerini, ruhsal durumunu, ağrılarını artıran durumları belirlemek ve günlük yaşam aktivitelerini gerçekleştirebilmelerini sağlamak ve bunlar için kapsamlı geriatrik değerlendirmeleri düzenli olarak yapmak, hekimlerin bu konuda üzerlerine düşen görevleridir. The mean age of the participants was 72.36 ± 6.70 (min: 65, max: 95), and their age range was 65-95. When the gender status of the participants was evaluated, it was determined that 50.8% (n = 187) were female and 49.2% (n = 181) were male.In our study, to the question of `Do you experience pain for more than 3 months?` 60.9% (n = 224) of the participants answered 'yes' and %39,1 (n=144) of the participants answered 'no'.The presence of chronic pain in women, in those who have children, non-smokers, those with chronic diseases, those who use drugs and those who need support in daily life has been found to be increased. The age of the participants increased as the number of medicines used and the level of income decreased, and the presence of chronic pain increased.87.9% of the elderly population were diagnosed as having chronic pain and 29.4% as osteoarthritis, 14.2% as spinal stenosis, 8.1% as rheumatoid arthritis, 6.6% as fibromyalgia and myofascial pain syndromes.It was determined that 8.5% of the elderly population with chronic pain experienced mild pain, 52.2% had moderate pain and 39.9% had severe pain.When the findings of our study were evaluated, it was determined that the frequency of chronic pain in the elderly population in Edirne city center is similar to other studies,and that chronic pain can prevent many activities in daily life, and the severity of chronic pain in elderly population is affected by many sociodemographic factors. It was determined that the participants used medication and non-medication treatments to resolve their pain and sociodemographic factors are affecting this situation. To determine the health risks, mental status and the conditions that increase the pain of elderly people and to enable them to perform their daily life activities and to make comprehensive geriatric assessments for these are the duties of the physicians. 101

Erken evre ve organa sınırlı prostat kanseri tanısında altın standart yöntem ise transrektal ultrasonografi eşliğinde prostat biyopsisidir. Ağrı kontrolü amacıyla en yaygın kullanılan iki yöntem rektal lidokainli jel uygulaması ve periprostatik lokal anestezi infiltrasyonudur. Ağrı algısı üzerine etkili bir diğer faktör ise kaygı düzeyidir. Bu verilerden hareketle sunulan çalışmada, prostat biyopsisi yapılan hastalarda işlem öncesi bekleme süresi ve kaygı düzeyinin ağrı algısı üzerindeki etkisini araştırmak amaçlanmıştır. Ocak 2008 - Haziran 2008 tarihleri arasında, ADÜ Üroloji Anabilim Dalı’nda ya da dış merkezli üroloji departmanlarında yapılan PSA ölçümleri ve PRM bulguları sonucunda prostat kanseri öntanısıyla prostat biyopsisi yapılmak üzere ADÜ Radyoloji Anabilim Dalı’na refere edilen 60 hasta çalışmaya dahil edildi. Her hastadan randevulama sırasında, hemen biyopsi işlemi öncesinde ve patoloji sonucunu alma aşamalarında toplam 3 kez STAI-1 kendini değerlendirme formu doldurması istendi. STAI formları, tüm dünyada kişilerin kaygı düzeyini değerlendirme altın standart kabul edilen kaygı ölçekleri olup, STAI-1; anlık (durumluk) kaygıyı, STAI-2 ise sürekli kaygıyı ölçmede kullanılır. Bu çalışmada hastaların prostat biyopsisi işlemine bağlı kaygı düzeylerini değerlendirmek amacıyla STAI-1 ölçeği kullanıldı. Kendini değerlendirme formunda toplam 20 sorgulama mevcuttu ve hastalar her soruyu 1-hiç, 2-biraz, 3-oldukça ve 4-tamamen seçeneklerinden birisi ile cevaplandırdı. Olumsuz soruların puanlamaları tersine çevrilerek her aşama için Durumluk Kaygı Ölçeği (DKÖ) skoru hesaplandı. Hastalar 1 – 55 gün arasında randomize olarak randevulandı. Anestezi yöntemi olarak tüm hastalara rektal lidokainli jel uygulandı. Her iki periferik zondan 4’er adet ve sağ ve sol transizyonel zonlardan birer adet olmak üzere toplam 10 örnekleme yapıldı, lezyon tespit edilenlerde lezyon örnekleri alındı. Tüm biyopsi işlemleri tek uygulayıcı tarafından gerçekleştirildi. Biyopsi tamamlandıktan hemen sonra hastaların işlemde duydukları rahatsızlık ve ağrı ile ilgili VAS skorları kaydedildi. Hastalar, geçmiş ağrı deneyimlerine dayanarak toplam 21 sorgulamayı 0 - 10 arasında puanladı. SPSS 10.0 istatistik programı kullanılarak işlem öncesi bekleme süresi ve kaygı düzeyi ile işlemde hissedilen ağrı arasındaki korelasyon araştırıldı. 19 olgu prostat AdenoCA, 1 olgu H-PIN, diğer olgular prostatit ya da BPH tanısı aldı. Korelasyon testlerinde hemen işlem öncesinde ve patoloji sonucunu alma aşamalarında DKÖ skoru ortalamasının randevu alma aşamasındaki DKÖ skoru ortalamasına göre anlamlı ölçüde yüksek olduğu saptandı. İşlem öncesi ve sonuç alma aşamalarında ölçülen kaygı düzeyi ile VAS skoru ortalaması arasında iyi düzeyde ve doğru yönde korelasyon tespit edildi. Biyopsi işlemi, randevulamadan itibaren 10 günden uzun sürede gerçekleştirilen hastalarda hem DKÖ, hem de VAS skoru ortalamaları ilk 10 gün içinde yapılan hastalara göre anlamlı ölçüde yüksek bulundu. Hastanın yaşı, prostat bezinin boyutları ve eşlik eden patolojik tanı ile ağrı algısı arasında korelasyon saptanmadı. Çok kadranlı biyopsilerin yaygınlaşması, tarama programlarının getirisi olarak biyopsi yaşının giderek düşmesi ve rebiyopsi oranlarının artması sonucunda TRUS-Bx, hastalar için daha ağrılı hale gelmektedir. Bu bulgular, prostat biyopsisinde hasta konforunu artırma gereğine, dikkatlerin ağrı kontrolüne ve dolayısıyla daha etkin anestezi yöntemlerinin arayışına yönelmesine neden olmaktadır. Sunulan çalışma, TRUS-Bx’te işlem öncesi bekleme süresi ve kaygı düzeyi ile işlemde hissedilen ağrı algısı arasındaki ilişkiyi değerlendiren ulaşılabilen İngilizce literatürdeki ilk çalışmadır. Çalışmanın sonuçlarına göre kaygı düzeyinin hemen işlem öncesinde belirginleştiği ve sonuç alma aşamasında daha da arttığı saptanmıştır. Ayrıca kaygı düzeyi ile işlemde hissedilen ağrı arasında iyi derecede korelasyon bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu çalışma, hasta sayısının göreceli düşük olması ve farklı anestezi yöntemlerinin ağrı algısı üzerindeki etkisinin karşılaştırılmamış olması gibi limitasyonlara sahip olup bir ön çalışma kabul edilebilir. Sonuç olarak TRUS-Bx’te hastanın konforu ve işleme uyumunu artırmak amacı ile biyopsi işleminin en kısa sürede yapılması ve özellikle kaygı düzeyi yüksek olgularda daha etkin anestezi yöntemlerinin kullanılmasının ağrı algısı üzerinde olumlu etkide bulunabileceği düşünülmektedir. Transrectal ultrasound guided prostate biopsy (TRUS-Bx) is the gold standard method in the diagnosis of early stage and organ confined disease. Rectal lidocain gel application and periprostatic local anesthesia infiltration are the most widely used anesthetic methods to provide pain control in TRUS-Bx. Another important factor affecting the pain is the anxiety level of the patients. Within this perspective; the aim of the presented study was to investigate the effect of pre-procedural waiting period and anxiety level on the pain perception during the TRUS-Bx. Between January-June 2008, 60 patients with abnormal digital rectal examination findings or high levels of PSA were enrolled into the patient group of this prospective study. All the subjects were asked to fill-out the State-Trait Anxiety Inventory scale - 1 (STAI-1) to obtain immediate anxiety level at three consecutive time period: 1) when procedure requested 2) just before procedure 3) before getting the pathological result. The STAI scales are the gold standard tests to determine the anxiety levels; STAI-1 and STAI-2 measure immediate and general anxiety status, consecutively. The STAI-1 scale used in this study consisted of 20 statements with the following answers: 1) never 2) slightly 3) substantially 4) exactly. All the patients TRUS-Bx appointments were randomly arranged between 1 - 55 days. Biopsy procedures were carried out after rectal lidocain gel application. Standard 8 quadrant systematic prostate biopsy samples were obtained. One sample from each transitional zone and suspicious nodule samples were added, if any suspicious peripheral zone nodule was detected on US examination. All the biopsies were done by the same operator. Just after biopsy, the patients were asked to fill-out the Visual Analogous Scale (VAS) to evaluate the pain perception due to biopsy procedure, according to the previous pain experiences of the patients. Each patient responded to the 21 statements and scored between 0-10 points. On histopathological examination; 19 cases were diagnosed as prostate adenocarcinoma, 1 case was diagnosed as high-grade prostatic intraepithelial neoplasia and the other cases were named as prostatitis or benign prostatic hiperplasia. Correlation between the pre-procedural waiting period and the anxiety level with the pain perception at TRUS-Bx was investigated by SPSS 10.0. According to the statistical analysis; STAI-1 scores just before biopsy and before getting the pathological result were significantly higher than STAI-1 score when procedure requested. By the same way, these scores were well correlated with VAS score. Both STAI-1 and VAS scores of the patients, whose procedures were performed more than 10 days after the request, were significantly higher than the other group. No statistically significant correlation was found between patient’s age, prostatic volume or pathologic diagnosis and the pain perception. From another point of view, the wide-spread use of multi-quadrant biopsies, sampling of younger individuals and increased re-biopsy rates raise the perceived pain during the procedure. As far as we can find on the web-based English literature, the presented study is the first one that investigated the potential correlation between pre-procedural waiting period, anxiety level and pain perception at TRUS-Bx. According to these results, anxiety levels of the patients increase before the procedure and maximize before getting the pathological results. There is also a strong correlation between anxiety levels and VAS score. Relatively limited number of the cases is a potential drawback in this study. Also, the difference between the efficacy of various anesthetic methods on the pain perception was not assessed. Nevermore, the presented study may be accepted as a preliminary work. In conclusion; performing the TRUS-Bx procedure as soon as possible the use of more effective anesthetic methods especially for patients with high levels of anxiety may have a positive impact on patient tolerance.