Search

Spuitvloeistoffen kunnen met een kleurstof worden gemerkt, waarna eenvoudig en goedkoop de drift kan worden bepaald via opvang (depositie) van de spuitdruppels op collectoren. Onderzocht werd in hoeverre deze werkwijze de werkelijke drift van bestrijdingsmiddelen weergeeft. met een vaststaande spuitopstelling werden vier bespuitingen uitgevoerd met spuitvloeistoffen met daarin enkel de kleurstoffen Brilliant Black en Brilliant Sulfoflavine of het bestrijdingsmiddel parathion en combinaties van deze stoffen. Spuitdrift werd gemeten op twee afstanden met verschillende typen collectoren. De kleine verschillen in deposities gemeten via de kleurstoffen of via parathion waren hoofdzakelijk toe te kennen aan kleine meetnauwkeurigheden. Op opgehangen bolvormige driftcollectoren van gevlochten kunststofdraad werd 20% meer depositie gemeten dan op cilindervormige collectoren van roestvrijstaalgaas. Tussen de deposities van op de grond liggende collectoren van filterdoek, filtreerpapier en aluminiumfolie waren geen significante verschillen.

At about eleven times after application of tri-allate, ethoprophos and parathion to a sandy soil, their rates of volatilization were determined by the aerodynamic method (AD), the Bowen-ratio method (BR), the theoretical-profile method (TP) and the Box method. The volatilization was highest for tri-allate and lowest for parathion. On the first day after application, the volatilization rate decreased sharply, but thereafter the decrease was more gradual. The differences in volatilization rate as determined with the AD, BR and TP methods were comparatively small. The rates determined with the Box method were mostly lower than those determined with the other methods.

Het overwaaien van bestrijdingsmiddelen bij bespuitingen in de bloembollenteelt, als mogelijke bron van verontreiniging van waterlopen, is onderzocht. De methoden voor het meten van de depositie van de voorbeeldstoffen esfenvaleraat, chloridazon en Brilliant Sulfoflavine op verschillende collectoren zijn getoetst. In de drie veldproeven nam de aërieke depositie buiten het gewas af tot respectievelijk 0,6%, 0,9% en 2,1% van de dosering op de benedenwindse slootrand (op 3 u 4 m afstand). De aërieke depositie op het wateroppervlak (op ongeveer 5 m afstand) lag rond 0,5% van de dosering. Een spuitvrije zone van 4 u 5 m breedte levert een grote bijdrage aan het verminderen van overwaaien van spuitvloeistof naar de waterlopen.