Search

Background To investigate whether an exercise intervention using the VIVIFRAIL© protocol has benefits for inflammatory and functional parameters in different frailty status. Methods/design This is a randomized clinical trial in an outpatient geriatrics clinic including older adults ≥60 years. For each frailty state (frail, pre-frail and robust), forty-four volunteers will be randomly allocated to the control group (n = 22) and the intervention group (n = 22) for 12 weeks. In the control group, participants will have meetings of health education while those in the intervention group will be part of a multicomponent exercise program (VIVIFRAIL©) performed five times a week (two times supervised and 3 times of home-based exercises). The primary outcome is a change in the inflammatory profile (a reduction in inflammatory interleukins [IL-6, TNF- α, IL1beta, IL-17, IL-22, CXCL-8, and IL-27] or an increase in anti-inflammatory mediators [IL-10, IL1RA, IL-4]). Secondary outcomes are change in physical performance using the Short Physical Performance Battery, handgrip strength, fatigue, gait speed, dual-task gait speed, depressive symptoms, FRAIL-BR and SARC-F scores, and quality of life at the 12-week period of intervention and after 3 months of follow-up. Discussion We expect a reduction in inflammatory interleukins or an increase in anti-inflammatory mediators in those who performed the VIVIFRAIL© protocol. The results of the study will imply in a better knowledge about the effect of a low-cost intervention that could be easily replicated in outpatient care for the prevention and treatment of frailty, especially regarding the inflammatory and anti-inflammatory pathways involved in its pathophysiology. Trial registration Brazilian Registry of Clinical Trials (RBR-9n5jbw; 01/24/2020). Registred January 2020. http://www.ensaiosclinicos.gov.br/rg/RBR-9n5jbw/.

Inleiding Ouderen met depressieve klachten worden meestal behandeld door de huisarts. Dat gebeurt overwegend met antidepressiva, hoewel een niet-farmacologische behandeling de voorkeur heeft. Wij deden een systematisch literatuuronderzoek en een meta-analyse van onderzoeken naar niet-farmacologische behandelingen van depressie bij ouderen in de eerste lijn. Methode We doorzochten drie databases met als zoektermen ‘huisartsenpraktijk’, ‘ouderen’, ‘depressie’ en ‘niet-farmacologische behandeling’. We includeerden alle onderzoeken met empirische data over de behandeling van depressie bij 60-plussers. Resultaten We includeerden elf onderzoeken in de eerste lijn naar de effecten van cognitieve gedragstherapie, beweging, problem-solving treatment, gedragsactivatie en lichttherapie. Uit de meta-analyse van vier onderzoeken (n = 445) bleek een klein effect van cognitieve gedragstherapie. Een onderzoek (n = 89) liet een effect zien van lichttherapie. Blijkens achttien onderzoeken in de algemene bevolking, alle met een korte follow-upduur, zijn bibliotherapie, life-review en problem-solving treatment veelbelovend. Conclusie Cognitieve gedragstherapie heeft bij oudere huisartspatienten met depressieve klachten een klein positief effect, vergelijkbaar met dat van antidepressiva. Andere behandelingen zijn veelbelovend, maar hun toepasbaarheid in de eerste lijn moet nog nader onderzocht worden.

Benzodiazepinen is de verzamelnaam van een groep geneesmiddelen voor de behandeling van slaap- en angststoornissen. Ze behoren tot de meest voorgeschreven medicijnen in de westerse samenleving. Elk jaar krijgen ongeveer 1.9 miljoen Nederlanders in totaal circa 12 miljoen recepten voor een benzodiazepine. Gerandomiseerd en gecontroleerd onderzoek naar de effectiviteit op lange termijn is echter nauwelijks voorhanden. Enkele uitzonderingen daargelaten, geven zowel nationale als internationale richtlijnen dan ook aan deze middelen slechts kortdurend voor te schrijven. Bovendien worden in de richtlijnen voor de behandeling van angst- en slaapstoornissen benzodiazepinen nooit als eerste keus genoemd. Desondanks gebruiken ruim 600.000 Nederlanders deze middelen chronisch.