Search

With the end of the Cold War, a dramatic increase in the number of conflicts that have erupted for various reasons has prompted both statesmen and academics to develop methods and approaches to prevent, control and eventually transform such conflicts into a lasting peace. These quests have helped to create a wider knowledge about the causes, dynamics and phases of the conflicts, as well as paved way for an understanding that appropriate methods must be applied for each phase of a conflict according to its dynamics. The development of effective conflict management and analysis mechanisms requires a deep understanding of the causes and characteristic of a conflict and the application of appropriate methods to those causes. Otherwise, misreading the conflict and linking it to the wrong causes can have a great influence on the transition of the conflict from a level of non-conformity to a level of violence. Therefore, the aim of this thesis is to elaborate the various approaches to conflict transformation and examine that to what extent and in which conditions these methods are effective in transforming the conflicts. KABUL VE ONAY i BİLDİRİM ii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iii ETİK BEYAN iv ACKNOWLEDGEMENTS v ABSTRACT vi ÖZET vii TABLE OF CONTENTS viii LIST OF TABLES x LİST OF FIGURES xi INTRODUCTION 1 RESEARCH QUESTIONS AND DATA COLLECTION 3 CHAPTER I. 4 AN INTRODUCTION TO CONFLICT TRANSFORMATION 4 1.1. DEFINITIONS OF POWER, PEACE AND CONFLICT 4 1.1.1. Power 5 1.1.2. Peace 8 1.1.3. Conflict 10 1.2. MAIN REASONS BEHIND THE CONFLICTS 13 1.3. AN OVERVIEW OF CONFLICT TRANSFORMATION THEORY 16 1.4. INTERVENTIONS FOR PEACEFUL CONFLICT TRANSFORMATION 25 CHAPTER II 27 PEACE AND CONFLICT IN THE LIGHT OF MAIN THEORIES 27 2.1. LIBERAL APPROACH 29 2.1.1. Democratic Peace Theory 34 2.1.2. Integration Theories 36 2.2. REALIST APPROACH 42 2.3. MARXIST APPROACH 48 2.3.1. Class Conflicts 49 2.3.2. Modernization and Alienation 51 CHAPTER III 53 FACILITATING METHODS FOR CONFLICT TRANSFORMATION 53 3.1. DIALOGUE 55 3.2. MEDIATION 58 3.3. NEGOTIATION 64 CONCLUSION 70 BIBLIOGRAPHY 74 APPENDIX 1. Orijinallik Raporu…………………………………………………………………………………….83 APPENDIX2. Etik Komisyon İzin Muafiyeti Formu………………………………………………………….…85 Soğuk Savaş'ın sona ermesini müteakip, çeşitli sebeplerle ortaya çıkan çatışmaların sayısında yaşanan çarpıcı artış, hem devlet adamlarının hem de bu alanda çalışan akademisyenlerin bu tür çatışmaları önleme, kontrol etme ve sonunda kalıcı bir barışa dönüştürecek yöntemler ve yaklaşımlar geliştirme çalışmalarını hızlandırmıştır. Bu çabalar, çatışmaların nedenleri, dinamikleri ve evreleri hakkında daha geniş bir bilgi oluşmasına yardımcı olmanın yanı sıra, bir çatışmanın her bir aşaması için çatışmanın dinamiklerine uygun yöntemlerin uygulanması gerekti anlayışının gelişmesine yardımcı olmuştur. Etkili bir çatışma yönetimi ve analiz mekanizması geliştirmenin ön koşulu, çatışmanın sebeplerine ve temellerine yönelik derin bir anlayış ve buna uygun yöntemler geliştirmektir. Aksi takdirde, çatışmayı yanlış anlamak ve yanlış nedenlerle ilişkilendirmek, çatışmanın çözümünü kolaylaştırmak bir yana, çatışmanın gerilim seviyesinden bir şiddet sarmalı seviyesine geçmesi gibi bir olumsuz etki yaratma riski taşımaktadır. Bu nedenle, bu tezin amacı, çatışma dönüştürme yaklaşımlarına yönelik çeşitli yöntemleri teorik olarak detaylandırmak ve bu yöntemlerin çatışmaları dönüştürmede ne ölçüde ve hangi koşullarda etkili olduğunu ortaya koymaktır.

Çatışma sonrası bir ortamda barışçıl bir düzenin oluşturulması, yalnızca çatışma ve şiddete son vermeyi değil, aynı zamanda toplum içinde eşitliğin sağlanmasını da gerektirir. Bununla beraber, insan toplumunun bütünleşmesi, toplumsal cinsiyet eşitliğini, insani gelişmenin önemli bir boyutu olarak görmekte ve yokluğunu insani gelişime karşı büyük bir engel olarak değerlendirmektedir. Ayrıca, barışı koruma görevinin genişleyen rolü, kadınların bu operasyonlardaki genişletilmiş rolüne yol açmıştır; bu da kadınların çatışma sonrası bir toplumda yeniden yapılanma sürecine dahil edilmesinin kolaylaştırıcısı haline gelebilir. Aslında pek çok akademisyen, barışı koruma operasyonlarında kadınların varlığının yerel halklar arasında itibarını artırmak, yerel halkla daha iyi ilişkiler kurmak ve yerel toplumda rol modelleri olmak gibi pek çok yararı olduğunu öne sürmektedir. Ancak, şimdiye kadar olan literatür, bu argümanları test edecek olan ampirik çalışmaları kapsamamaktadır. Bu tez, BM barış gücü operasyonlarında kadınların varlığının çatışma sonrası düzenlerde kadınların (ekonomik, sosyal ve politik) yaşam koşullarında oynayabileceği olası role odaklanarak bu tartışmaya katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Bu çalışmada, barış operasyonlarında toplumsal cinsiyet duyarlılığına daha az önem verildiği dönem olan 1325 sayılı karardan önceki dönemi temsil eden bir vaka olarak, Mozambik ve 1325 sayılı karardan sonraki döneme ait bir vaka olan Sierra Leone, cinsiyet odaklı yaklaşımın barış sürecine etkisini karşılaştırmak seçilmiştir. Bu çalışma, kadınların seçilen operasyonlardaki rolünün kadınların siyasi ve ekonomik katılımı üzerinde somut bir etkisi olmadığını, ancak toplumsal cinsiyete dayalı güvenlik sektörü reformları üzerinde önemli bir etkiye sahip olduğu sonucuna varmıştır. Toplumsal cinsiyet eşitliği konusuna açık bir şekilde odaklanan bu çalışma, toplumsal cinsiyet eşitliğinin anlaşılması olgusunu sürdürülebilir pozitif barış için kilit bir faktör olarak da geliştirebilecektir. Formation of a peaceful order in a post-conflict environment requires not only an end to conflict and violence, but also the provision of equality within society. Hence, the integration of human society considers gender equality to be a crucial dimension of and its lack as a major obstacle against human development. The enlarged role of peacekeeping has given rise to the expanded role of women in these operations, which can also become a facilitator of the women's inclusion in the reconstruction process in a post-conflict country. In fact, many scholars posit that there are many benefits of women's presence in peacekeeping operations such as improving the reputation of peacekeepers among local populations, establishing better relationships with locals, and providing role models in the local community. But, the literature so far does not cover empirical studies that will test these arguments. This thesis aims to contribute to this discussion by focusing on the possible role that the presence of women in UN peacekeeping operations can play in the living conditions (economic, social and political) of women in post-conflict orders. In this study, Mozambique as a case from the period before the resolution 1325, when much less attention was given to gender sensitivity within peacekeeping operations; and Sierra Leone as a case from the period after the resolution 1325 are selected to compare and contrast the impact of gender focused approach on the peace process. This study concludes that the role of women in the selected missions did not have a solid effect on the political and economic participation of women, however it had a significant influence on the gender mainstreamed security sector reforms. With a clear focus on gender mainstreaming, this study can be able to improve the understandings of gender equality as a key factor in sustainable positive peace. 142

Bu tez, siyasal sembollerin barış süreçlerinde kullanımının pozitif barışa etkilerini (negatif ve pozitif anlamda) Kuzey İrlanda ve Güney Afrika örnekleri eşliğinde incelemeyi amaçlamaktadır. 1990'lara kadar semboller ve sembolik unsurlar hem barış görüşmelerinde hem de bir bütün olarak barış süreçlerinde ikincil konular olarak görülmüş ve bu konuyla ilgili anlaşmazlıklara yeteri kadar ilgi gösterilmemiştir. Ancak birincil konular olarak değerlendirilen silahsızlanma, çatışan örgüt üyelerinin topluma yeniden entegrasyonu ve sivilleşme gibi makro amaçlı meseleler çözüme kavuşturulduğu halde çatışmanın hala devam etmesi kültürel şiddeti ve bunun en etkili aracıları olan sembol ve ritüelleri barış ve çatışma çalışmalarının temel tartışma konularından biri haline getirmiştir. Bu tezin kuramsal temelini oluşturan ve Simon Harrison'ın kuramsallaştırdığı sembolik çatışma kuramı, özellikle barış süreçlerinde sembollerin esas çatışma alanlarına dönüştüğünü göstermektedir. Kuzey İrlanda ve Güney Afrika barış süreçlerinde bu kültürel birimlerin kullanımının barışın sürdürülebilmesindeki etkisi açık bir şekilde görülmektedir. Gruplar barış sürecinde, çatışma dönemine ait tarafgir sembolleri kullanmakta ısrar ettiğinde, gruplar arasında şiddetin potansiyel olarak her an hazır ve nazır olduğu bu tezin vardığı sonuçlardan biridir. Bu durumda barış sürecinde yeni ve pozitif barış sembollerinin kullanılması pozitif barışı olumlu yönde etkilerken eski ve tarafgir sembollerin kullanılması ise pozitif barışı olumsuz yönde etkilemektedir. This thesis aims to examine the effects of the use of political symbols in peace processes (negative and positive sense) in the context of Northern Ireland and South Africa. Until the 1990s, symbols and symbolic elements were regarded as secondary issues both in peace negotiations and in the peace process as a whole, and disagreements about this issue have not been of much interest. However, although macro-related issues such as demilitarization, disarmament and the collective reintegration of the members of the conflicting organization, which are considered as the primary issues, have been resolved, there has been seen that the potential violence continues. After that, the cultural violence and its most influential intermediaries, the symbols and rituals have became one of the main debates of peace and conflict studies. The theoretical basis of this thesis is the symbolic conflict theory, theorized by Simon Harrison, shows that in the process of peace, symbols are transformed into the main areas of conflict. The effect of the use of these cultural units in the peace process of Northern Ireland and South Africa is clearly visible. It is one of the conclusions of this thesis that when the groups insist on using the sympathetic symbols of the conflict period in the peace process, the violence among the groups is potentially ready and observable at any moment. In this case, the use of new and positive peace symbols in the peace process affects positive peace positively whereas the use of old and biased symbols affects positive peace negatively. 272

Çalışmanın ilk bölümünde, çatışma ve nedenleri, çözüme içkin yöntemler ve izlenen yolun barış ve adalet ile olan ilişkisi Galtung özelinde ele alınmıştır. Galtung'un kavram haritası belirlenip, yapısal şiddet, temel ihtiyaçlar, aşmak, dönüştürmek, barış, adalet gibi kavramlar çerçevesinde kalıcı, adil bir barışın mümkün olup olmadığı, tezin bu bölümünde cevabını aranan temel sorunsal olarak tercih edilmiştir. Diğer yandan siyasal alanda içkin olarak değinilen uzlaşı kavramının Galtung dizinindeki yeri de ele alınmaktadır. Tezin ikinci bölümünde, Mouffe özelinde, antagonizma, agonizma ve 'siyasal olan' ayrımı bu pasajın temel çizgilerini belirlemiştir. Fiziksel şiddet içermesi bağlamında antagonizma şiddetin başlangıç noktası olarak ele alınmıştır. Antagonizmanın kökenlerine dair yaptığımız tasnifte Derrida, Wittgenstein ve Kant'ın felsefe literatürüne kazandırmış olduğu 'kurucu dışarısı', 'dil oyunları' ve 'evrenselcilik' kavramları tercih edilmiştir. Modernitenin bütünlükçü tavrının antagonizmaya neden olduğunu iddia edilen pasajın ardından, şiddet içermeyen agonizmaya dönüştürülmesi bahsinde post-modernitenin parçacıklı yapıları öngören tavrına vurgu yapılmaktadır. Bu bölümün son kısmında ise siyasal olanın barışın tesis edilmesindeki rolü ve adalet ile olan bağlantıları ele alınmaktadır. Galtung ve Mouffe'un siyaseti kavramsal olarak kavrayış biçimleri, bu önkabullerin neticesinde ortaya çıkan yöntemsel farklılıklar ve nihayetinde tüm bu düşüncelerin siyasal alana yansımaları bağlamında bir karşılaştırma, tezin üçüncü bölümünün ana omurgasını oluşturmaktadır. Galtung'un yapısalcı bir barış-çatışma teorisyeni ve Mouffe'un post-yapısalcı bir siyaset felsefecesi olduğunu gözden kaçırmadan kavramsal/metinsel temelde bir karşılaştırma tercih edilmiştir. Her iki düşünürün ontolojik ve epistemolojik kabüllerinin adil bir barışın, kalıcı uzlaşıların siyasal olan'daki yerini belirleme çabası bu bölüm içerisinde etraflıca ele alınmıştır. In the first part of the thesis, the conflict and its causes, the methods of solving, and the relationship of the way followed with peace and justice are considered in the context of Galtung. Subsequent to identification of Galtung's conceptual map, possibility and impossibility of a lasting fair peace was chosen as the fundamental problematic for which we have sought to answer within such concepts as constructive violance, fundamental needs, transcension, transformation, peace, justice. On the other hand, the place of consensus concept which is discussed as relation to political sphere, in Galtung context is also discussed. In the second part of the thesis, antagonism, agonism and their political distinction determine the basic lines of this passage in the context of Mouffe. Within the context of physical violance inclusion, antagonism is considered as the starting point of violance. In our classification of antagonism's origins, 'constructive externality', 'language games' and 'universalism' that Derrida, Wittgenstein and Kant brought in literature were preferred. In the context of transforming non-violent agonism after the passage we claim that integrity attitude of modernity causes to antagonism, the emphasis is placed on the attitude of post-modernist participle structures. In the last part of this chapter, the role of political one in the establishment of peace and its links to justice are dealed. Galtung and Mouffe's conceptual comprehension of politics, methodological differences that arise as a result of these presuppositions, and finally the comparison of all these reflections to the political arena constitute the main vertebra of the third part of our thesis. A comparison on a conceptual/textual basis was preferred, noting that Galtung is a structuralist peace-conflict theorist and Mouffe is a post-structuralist political philosopher. The attempt of both philosophers' ontological and epistemological acceptances to determine the place of permanent compromises in political one has been thoroughly examined within this section. 167

Bu çalışmada televizyon spor haberlerinde kullanılan haber dilinin hangi oranda nefret ve ayrımclık barındırdığı ortaya çıkarılmaya çalışlmıştır. Çalışmada sadece haber üretenlerin pratikleri değil karşılaştırmalı olarak habere konu olan kahramanların da kullandıkları dil üzerinde durulmuş ve ortaya çıkan sonuç değerlendirilmiştir. Haber dili incelemesinde 3 farklı tv spor kanalının ana haber bültenleri incelenmiş, elde edilen bulgular içerik analizi yöntemiyle tablo ve grafiklere dökülmüştür. Tüm kanallara ait sonuçların ve karşılaştırmalı tabloların yer aldığı bu çalışmada dönemlere ve kanallara bağlı olarak arzu edilen sonuca kolaylıkla ulaşılması amaçlanmıştır., This study aimed to reveal of conflict and peace language on the tv sport channels' news. Not only aimed to concieve of news productor's practices but also aimed that the heros of the news who mentioned in the news. All findings examined in content analysis. 3 different Tv sport channels has been examined and all of them converted to the table. The findings can be read seperatly and also examine comparatively. All this tables and findings can give us what we desired to reach that we predicted before study.

Tüm dinler, kendilerini insanlara barış, huzur ve mutluluk vasıtaları olarak takdim etmektedir. Bu manada dinlerin kutsal metinleri yeterli ölçüde referansa sahip görünmektedir. Ancak uygulama safhasına geçildiğinde; insani, toplumsal, ekonomik ve siyasi birçok etkenden dolayı, dinlerin bu barış tavsiye eden öğretileri, şiddete dayanak olacak şekilde de kullanılmaktadır.Tez, giriş ve üç bölümden meydana gelmektedir. Giriş kısmında tezin amacı, önemi, kapsam-sınırlılıkları ve yönteminin yanı sıra, Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslam dinleri dışındaki dinlerin barışa katkısı kısaca değerlendirilmektedir. Aynı şekilde barış ve şiddet ile ilgili olduğu düşünülen kavramlar da giriş kısmında ele alınmaktadır. Dinlerin barışa katkıları, bireysel, aile içi ve toplumsal açılardan ele alınmaktadır. Bu manada, her üç dinin nasıl bir inanır kitlesi oluşturmak istediği, tespit edilen alt başlıklar üzerinden ortaya konulmaktadır. Dinlerin aile içi barışa ve huzura yönelik tutumları; evlilik, aile fertlerinin birbirlerine karşı görevleri, boşanma gibi başlıklar üzerinden değerlendirilmiştir. Toplumsal barış açısından ise, dinlerin öteki algısı çerçevesinde farklı dini yorumlara ve diğer dini gruplara karşı tutumları, kutsal kitaplar merkeze alınmak suretiyle açıklanmaktadır. Zikredilen çerçevede, kronolojik öncelikleri dikkate alınarak ilk bölümde Yahudilik, ikinci bölümde Hıristiyanlık, son bölümde ise İslam'ın birey, aile ve toplum barışına katkıları irdelenmektedir. All religions present themselves to the humankind as the means of peace, security and happiness. In this sense, the sacred texts of religions seem to have sufficient references. But, when it comes to practice, due to many human, social, economic and political factors, the teachings of religions which advise peace are also used to be the bases for violence.The thesis consists of an introduction and three chapters. In the introduction, the contributions of other religions, apart from Judaism, Christianity and Islam, to the peace are briefly discussed as well as the aim, importance and scope and method of thesis. Likewise, the terms which are considered to be relevant to the peace and violence are also dealt with in the introduction.Contributions of religions to the peace are dealt with in terms of individual, family and social respects. In this sense, the mass of believers that three religions aim to create are put forth through the subtitles of thesis. Approaches of religions towards family peace are considered through such titles as the marriage, duties of family members to each other and divorce. As for social peace, approaches of religions towards different religious interpretations and religious groups within the frame of religions' perception of other are explained on the basis of holy books. Within the aforesaid framework, by considering their chronological priorities, contributions of Judaism in the first chapter, of Christianity in the second chapter and of Islam in the third chapter to the individual, family and social peace are analyzed respectively. 292

Modern düşüncenin doğuşuyla birlikte batı dünyasında bilimden sanata, sosyal hayattan siyasete ve daha bir çok alana kadar önemli değişimlerin olduğu gözlemlenmiştir. Modernizmin önemli bir sonucu olarak kabul edilen küreselleşme ile birlikte, batı dünyasında oluşan bu değişimler, batı dışı toplumlara da özellikle kitle iletişim araçlarının gelişimiyle birlikte ihraç edilmiştir. Küreselleşen dünyamızda artık çok farklı dine ve kültüre mensup insanların yaşadığı semtler ve şehirler oluşmaya başlamıştır. Farklı din ve kültürden oluşan toplumlarda, toplumsal barışın sağlanması çok önem arz eden bir sorun haline gelmiştir. Bu çalışma farklı dine ve kültüre mensup insanların oluşturduğu toplumlarda, toplumsal barışın sağlanması adına farklı dine mensup insanlar arasında `diyalog` kurulmasının gerekli olduğunu düşünmektedir. Çalışmanın iki önemli iddiası bulunmaktadır. Birincisi, diyalog ile ilgili yapılan tartışmaların çoğunlukla teolojik olduğu ancak diyalogu gerektiren durumların yani sebeplerin ise sosyal durumlar olduğudur. Dolayısıyla gerekleri itibari ile sosyal olan bir meselenin, sonuçları ve çözümleri de sosyal bir zeminde tartışılmalıdır. İkincisi, diyalog tartışmalarının genellikle soyut bir şekilde yürütüldüğü gözlemlenmiş, somut bir örnek arayışına girilmiştir. Bu bağlamda farklı din ve kültürü içinde barındıran, uzun yıllardır birlikte yaşamın bir sembolü olan ve toplumsal barışı sağladığını gördüğümüz `Kuzguncuk` semti başarılı bir örnek olarak görünmektedir. Bu çalışma Kuzguncuk'un zikredilen anlamda bir örnek olduğunu semtin sakinleri ile yapılan mülakatlar, 6 -7 Eylül gibi hadiseler ve daha bir çok öne çıkan husus ile ortaya koymaya çalışmaktadır. Sonuç olarak da tecrübe edilen örneğin geleceğe taşınması ve daha farklı toplumsal durumlarda da örnek olması açısından iki öneri sunmaktadır. With the birth of modern science in the western world it has been observed that there are important changes from scince to art, social life to politic and to many more areas. With globalization, which is regarded as an important result of modernism, the changes that occured in westen world have been exported to the non-western societies with the development of the mass madia in particular. In our globalizing world, neighbourhoods and cities where people belong to very distinct religion and culture live in have began to form. In societies composed of different religions and cultures, ensuring the social peace has been a problem that requires great attention. This study considers that in order to ensure social peace among people of different religions, establishment of dialogue is required within societies formed by people who belong to various religions and cultures. The study has two important claims. First, the debates that carried out with dialogue are mostly theological but as for conditions namely causes requiring dialogue are social situations. Consequently as required by a matter which is social, its consequences and solutions should be discussed in a social floor as well. Secondly, it has often been observed that dialogue discussions are conducted in an abstract way and has been untertaken a concrete model search. In this context, hosting various religions and cultures, for many years being a symbol of living in unity and that we vitness that it is ensuring the social peace the district of `Kuzguncuk` is cosidered as a succesful model. This study is aiming to put forth that Kuzguncuk is a model in mentioned meaning with the help of interviews with district's residents, with 6 -7 September events and a lot more prominent issues. As a result, conveyance of the experinced `model` to future and in terms of setting an example in more different communal situations, this study offers two suggestions. 114

Ġç savaĢlar ve siyasi Ģiddet anlaĢma veya ateĢkes ile sonlandırılabilir, halbuki sürdürülebilir barıĢ, savaĢtan barıĢa geçiĢ süresince çok daha fazla adım gerektirebilir. Böyle geçiĢin baĢarısı büyük ölçüde uyuĢmazlık sonrası ülkedeki ekonomik düzelmenin baĢarısına bağlıdır. Böyle bir düzenlemeyi kolaylaĢtırabilen önemli faktörlerden biri de doğrudan yabancı yatırımdır; fakat bu tür yatırımların uyuĢmazlık sonrası barıĢa olan etkisi net değildir. Bu tez, doğrudan yabancı yatırımın uyuĢmazlık sonrası barıĢ inĢaasına olan etkisini anlamak için devlet, isyancı ve yatırımcı arasındaki stratejik etkileĢimin rasyonel seçim modelini sunmaktadır. Bu modelin önermeleri Nijer, Nijerya ve Türkiye vakalarından çıkarılan gerçek hayat örnekleri ile örneklendirilmiĢtir. Son olarak, bu makale, yerel halk tarafından devletin gerçekleĢtiği yeniden bölüĢümden daha önemli olarak görülen pozitif ekonomik dıĢsallıklara sahip olan doğrudan yabancı yatırımın barıĢ için en olumlu etkiyi sağladığını ileri sürmektedir. Oysa diğer olası denge durumları, devletin bölüĢüm faaliyetleri isyancıların meĢruiyetini tehdit ediyorsa uyuĢmazlığın kısa vadede yenilenmesine yol açabileceği gibi, kısa vadede ateĢkes sürdürülüyor olsa da gizli uyuĢmazlığın Ģiddetlenmesine neden olabilir. Bu bulgulara dayanarak iĢbu makale, hem yatırımcılar hem de karar alıcılar için ilginç ve faydalı olabilecek birkaç politika önerisini sunmaktadır.Anahtar Sözcükleri: UyuĢmazlık Sonrası, BarıĢ ĠnĢası, Doğrudan Yabancı Yatırım Civil wars and political violence can be ended by an agreement or ceasefire, sustainable peace, however, requires much more steps in the transition from war to peace. In a large extent the success of such transition depends on the success of economic recovery of a post-conflict country. Foreign direct investment is one of the main factors that can facilitate such recovery; however, the effects of such investment on the post-conflict peace are not clear. In order to understand the effects of the foreign direct investment on post-conflict peacebuilding, this thesis presents a rational choice model of strategic interactions between the state, the rebels and a foreign investor. The propositions of the model are illustrated with real life examples derived from Niger, Nigeria and Turkey. Finally, this paper argues that the most positive impact on peace is likely to be produced by FDI with high and positive economic externalities valued by the local population even higher than the redistribution policies of the state. Other possible equilibriums, however, lead either to recurrence of conflict in the short run, in case if revenue distribution activities of the government will threat the legitimacy of rebels, or to sustenance of the truce in the short run but exacerbation of the latent conflict. Based on these finding this paper provides several policy recommendations which according to this thesis can be potentially interesting and beneficial for both investors and policy makers.Key Words: Post-Conflict, Peacebuilding, Foreign Direct Investment 91

Hukuki, sosyolojik ve felsefi açıdan tanıma ihtiyaç duyan, günümüz fenomeni`nefret suçları`nın dünyadaki görünümlerinden de faydalanarak Türkiyeölçeğinde bir değerlendirme yapılması amacı güdülmektedir. Türk hukuksisteminde bu suçları önlemeye yönelik hangi yasal düzenlemelerin olduğu veolması gerektiği saptanacak, mağduriyet yaşama potansiyeli taşıyan toplumsalgruplar, bu tip suçların kamu barışı açısından önemi ve diğer suçlardan nedenfarklılık arz ettiği incelenecektir. Ayrıca nefret suçlarının ilişkili olduğu nefretsöylemi, ayrımcılık, insanlığa karşı suç gibi kavramlar da incelemeye tabitutulacak; kesiştikleri ve ayrıldıkları noktalar vurgulanacaktır. Nihayetindeuluslararası standartlar göz önüne alınarak nasıl kapsamlı bir korumamekanizması geliştirilebileceğine dair tartışma yapılacaktır. As a contemporary phenomenon, hate crime needs to describe legallly,sociologically and philosophically. This research aim to assess hate crime concepton a domestic scale considering world-wide views. In this direction main topicsare: Legal regulations in Turkish criminal justice system, social groups who hasvictim potential, hate crime's importance for public peace and why hate crimesdiffer from ordinary crimes. Furthermore concepts like hate speech,discrimination, crime against humanity which associated with hate crimes will beanalyze and will be emphasize their common features and distinctness. Eventuallythere will be discuss about legal protection mechanism considering internationalstandards. 171

Bu tez çalışmasının iki ana amacı bulunmaktadır. Birinci amacı, politik güven, terörizm riski algısı ve SBY'nin barışa ilişkin tutumlar ile ilişkisini incelemektir. İkinci amacı, dehşet yönetimi kuramı temelinde ölümlülük farkındalığının barışa ilişkin tutumlar, politik güven, terörizm riski algısı ve SBY üzerindeki etkisini incelemektir. Çalışmada ayrıca, sözü edilen değişkenlerin cinsiyet açısından değişip değişmediği de incelenmiştir. Belirtilen amaçları gerçekleştirebilmek için iki ayrı çalışma yapılmıştır. İlk çalışmanın örneklemini 348 kişi oluşturmaktadır. Bu çalışmada veri toplama aracı olarak, Demografik Bilgi Formu, Barışa İlişkin Tutumlar Ölçeği (Bizumic ve ark., 1992), Politik Güven Ölçeği (Çoymak ve Gheorghiu, 2007), Terörizm Riski Algısı Ölçeği (Yeniçeri, 2006), Sosyal Baskınlık Yönelimi Ölçeği (Sidanius ve Pratto, 1999) kullanılmıştır. İkinci çalışmanın örneklemini 54 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Bu katılımcılar ölümlülük bilgisinin belirgin hale getirildiği ve getirilmediği koşullara seçkisiz olarak atanmışlardır. Deneysel manipülasyonun ardından, her iki koşuldaki katılımcılara ilk çalışmada kullanılan veri toplama araçlarının aynıları uygulanmıştır. İlk çalışmanın sonuçları, cinsiyet, grup temelli baskınlık, eşitliğe karşı olma ve sosyal kimliğe dair terörizm riski algısı değişkenlerinin barışa ilişkin tutumları anlamlı olarak yordadığını göstermiştir. Bu çalışmada ayrıca, barışa ilişkin tutumlar, terörizm risk algısı ve SBY açısından anlamlı cinsiyet farklılıkları olduğu gözlenmiştir. İkinci çalışmanın sonuçları ise, ölümlülük bilgisinin belirginleştirilmesi durumunda, katılımcıların barışa ilişkin olumlu tutumlarının azaldığını; politik güven, terörizm risk algısı ve SBY düzeylerinin ise arttığını ortaya koymuştur. The purpose of the present thesis is twofold (a) to examine the relationship between political trust, risk perception of terrorism, social dominance orientation (SDO) and attitudes toward peace (b) to explore the effects of mortality salience on attitudes toward peace, political trust, terrorism risk perception and social dominance orientation (SDO) on the basis of the terror management theory. In addition, aforementioned variables have been investigated according to gender. To fulfill this aims, two separate studies were conducted. The sample of the first study consists of 348 people. In this study; data was collected by Demographic Information Form, Peace Attitude Scale (Bizumic et al., 1992), Political Trust Scale (Çoymak and Gheorghiu, 2007), Terrorism Risk Perception Scale (Dönmez ve Yeniçeri, 2006), Social Dominance Orientation Scale (Sidanius and Pratto, 1999). The sample of the second study consists of the 54 university students. These participants were randomly assigned to one of the 2 conditions (mortality salience and television salience) Following the experimental manipulation, participants in both conditions were applied same scales of the first study. The results of the first study revealed that support for group-based dominance hierarchies, opposition to equality and social identity terrorism risk perception variables are predicting attitudes toward peace. Furthermore, the results revealed that attitudes toward peace, attitudes toward war, opposition to equality, and support for group-based dominance hierarchies, terrorism risk perception were significantly differentiated by gender. The results of the second study revealed that participants in the mortality salient condition indicated lower attitudes toward peace; higher group-based dominance hierarchies, uncertainty (terrorism risk perception) and political trust. 131

ÖZET 'Toplumsal Barışa Katkısı Açısından Türkiye'de Din Eğitimi' adlı bu tezde, ülkemiz insanlarının inanç ve kültür yapısında önemli bir yeri olan İslâm dininin, bireylere doğru bir şekilde öğretilmesi halinde toplumda kalıcı bir banş ortamının oluşturulmasına sağlayacağı katkı üzerinde durulmuştur. Tez, bir giriş ve dört bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde konunun seçimine temel teşkil eden problem, çalışmanın amaç ve önemi, varsayımlar, temel kavramlar ve daha önceden yapılmış, konuyla dolaylı da olsa ilgisi bulunan bazı çalışmalar ve bilimsel toplantılar hakkında bilgi verilmiştir. Birinci bölümde; İslâm-toplumsal banş ilişkisi ele alınmış; İslâm'ın sosyal adalete ve sosyal dayanışmaya verdiği önem, toplumsal banşı sağlamaya yönelik sosyal dayanışma kurumlan ve belli başlı sosyal güvenlik unsurlan üzerinde durulmuştur. İkinci bölümde; din eğitiminin tarihî gelişimi, amaç ve görevleri, hukukî temelleri ve toplum için gerekliliği ile ilgili temel bilgilerin yanında, dinin ve din eğitiminin bireysel ve sosyal fonksiyonlan toplumsal banşa sağlayacaklan katkı açısından geniş olarak işlenmiştir. Yine bu bölümde İslâm dininin birey ve toplum yaşamındaki önemine değinilmiş, milli birlik ve bütünlüğün sağlanmasında, sosyal yaşamın sevgi, saygı, anlayış, hoşgörü ve insanlık temeline dayandınlmasında, dünyaya açılma yolunda olan ülkemiz insanına evrensel bir bakış açısı kazandınlmasmda din eğitiminin fonksiyonelliği üzerinde durulmuştur. Üçüncü bölümde; din eğitiminin yapıldığı yaygın ve örgün eğitim kurumlan banşa katkılan açısından değerlendirilmiş ve toplumda kalıcı bir banş ortamının sağlanıp sürdürülmesinde bu kurumlann daha da etkin hale getirilmesiyle ilgili bazı önerilerde bulunulmuştur. Dördüncü bölümde ise; toplumsal banşı tehdit eden unsurlar ve bu unsurlar karşısında bansın sağlanması konusunda din eğitiminin üstlenebileceği rol üzeride durulmuştur. Bu çalışmada, sosyal, siyasal, ekonomik ve ahlâkî nedenlerden kaynaklanan kargaşa ve çatışma eğilimlerinin frenlenmesi ve böylece toplumda kalıcı bir banş ortamının sağlanması bakımından din eğitiminin önemli bir imkân olduğu sonucuna vanlmıştır. ABSTRACT In this thesis titled 'Religious Education in Turkey in Terms of It's Contribution to the Social Peace', for contributing to social peace, the contribution of Islam to forming a constant peace environment if it is thought individuals in a true way was concentrated on. This study consists of an introduction and four parts. In the introduction, some information was given about the fundamental problem for choosing this subject, about the aim and importance of the study, hypotheses, basic concepts, some scientific studies and important meetings concerning the subject in an indirect way. In the first part, the relation of Islam and social peace was handled; the importance that Islam attaches to the social justice and solidarity, social solidarity foundations trying to ensure social peace and certain social security elements were focused on. In the second part, the function of the religion and religious education as well as the basic information concerning the historical development of religious education, its aim and funetions, its legal bases and necessity for the society were widely studied from the angle of their contribution to the social peace. And also in this part, the importance of Islam for personal and social life was touched on, and the function of religious education was focused on in ensuring the national unity and wholeness, in establishing the social life on the basis of love, respect, mutual understanding, tolerance and humanity, in making citizens of our country in the way of opening to all world gain a universal visual angle. In the third part, inorganized and organized educational institutions were evaluated from the angle of their contribution to peace and some suggestions were made for providing and maintaining a constant peace environment and for making these institutions more effektive. In the fourth section, the role of the religious education and factors threatening the social peace were concentrated On for providing peace against these factors. In this study, a conclusion has been drawn that the religious education is a considerable feasibility in respect to preventing confusion and inclinations of conflict being caused by social, economic and moral factors, and so in respect of ensuring the constant peace environment in the society. 379

ÖZET Bu Çalışmanın amacı, bugüne kadar birçok yazar ve düşünür tarafından ele alınmış olan üst (makro) kimlik ve milli kimliklerin yanısıra.daha az incelenen bir konu olan (mikro) alt kimliklerin incelenmesi ve bu yolla da bireylerinin alt kimliklerinin çokluğu ile toplumsal barış arasında doğrusal yönlü bir ilişkinin varlığının gösterilmesidir. Bu sayede hem kimlik alanındaki araştırmalara farklı bir boyut kazandırmak, hem de insanların alt kimliklerinin nasıl arttırılacağı ve bu artışın toplumsal barışa etkisinin nasıl olacağının ortaya konulması ile pratikte gerek resmi, gerekse sivil toplum örgütlenmesine bu konuda yeni fikirler kazandırmaktır. Bu konunun seçilmesinin nedeni, teori ve pratikte, dünyada ve özellikle Türkiye 'de toplumsal çatışmalara neden olan kimlik konusunun, mikro kimlikler düzeyinde incelenerek, toplumsal çatışmanın nasıl bir toplumsal uzlaşmaya dönüştürülebileceğinin araştırılması, kimlik sorunsalının çözümüne katkıda bulunmak ve alt kimliklerim çoğaltılması ve alanlarının geliştirilmesi yoluyla, bir üst kimlik altında toplumsal barışın geliştirilmesine katkıda bulunmaya çalışmasından kaynaklanmaktadır. Yukarıda amacı kısaca özetlenen çalışma dört ana bölümden oluşmaktadır; Birinci bölümde kimliğe ilişkin tanımlar ve kimlik çeşitleri, ikinci bölümde, sosyal- psikolojik kimlik ana başlığı altında sosyalleşme sürecinde birey ve kimlik ilişkileri, sosyal gruplar ve kimlik arasındaki ilişki ve kimliklerin, kazanılan ve doğuştan gelen olmak üzere ayırımı bulunmaktadır. Ayrıca yine bu bölümde, alt kimliklerin tekil yada çoğul olmasının sonuçlarına değinilmiş, kimlik ile toplumsal örgü arasındaki bağ incelenmiş, alt kimliklerin çokluğunun toplumsal barışı sağlaması yolundaki süreç ele alınmıştır. Üçüncü bölümde kimlik anlayışının tarihsel gelişimi, ulusal kimlik kavramının doğuşundan itibaren ele alınmış ve sırasıyla Osmanlı'da kimlik, Cumhuriyet döneminde kimlik ve 1970'lerden sonra kimlik kutuplaşmaları olarak incelenmiştir. Dördüncü bölümde ise bu çalışmadan çıkan sonuçlar ve öneriler yer almaktadır. SUMMARY This study aims to examine a research topic that receives much exposure in literature; higher order (macro) and national identities. The neglected field of sub (micro) identities will also be examined in order to indicate the existence of a linear relationship between the many sub identities of individuals and the concept of social harmony. This study will produce new insight into the field of identity research, and it will develop ideas concerning the proliferation of sub identities. The impact of this increase to social harmony, and novel ideas concerning the practical aspect of structuring in both formal and civil society will also be dealt with. This topic was selected because the concept of identity causes social clashes in the world and especially in Turkey. This will be examined at the level of micro identities both in theory and in practice, and research will aim to expose how social clashes can be turned into social compromises. The research aims to help solve the issue of identity, and thus aims to contribute to the development of social harmony under a higher identity by way of increased sub identities and the advancement of the field. The research summarized above consists of four parts; part one features definitions and categories about the concept of identity. Under the heading 'social-psychological identity,' part two features the relationship between the individual and identity in the socialization process, as well as the relationship between social groups and identity, and the categorization of identities as acquired and inborn. This part also deals with the outcomes of single or multiple sub identities, with the connection between identity and social patterns, and the process by which multiple sub identities contribute to social harmony. In the third part, the historical development of the concept of identity is taken up from the emergence of the concept national identity. Identity is examined in the Ottoman and in the Republican period. Then polarization of identity in the post 1970's period is examined. Part four features results and propositions that emerge from this study. 68