Search

Bu çalışmanın amacı, beden eğitimi öğretmen adaylarının öğretmen etkililiğini belirlemeye yönelik; genel içerik, konu alan bilgisi içeriği, konu alan motor bilgisi içeriği, motor aktivite dışı davranışlar, ve motor aktivite içi davranışlar ana boyutları ile alt boyutlarına ilişkin ayrılan zamanları ve akademik öğrenme zamanlarını belirleyerek beden eğitimi derslerinde kullanılan farklı öğretim yöntemlerinin bu zamanların değişkenliğine etkisinin olup olmadığını tespit etmek amacıyla yapılmıştır.Araştırma, genel tarama modellerinden biri olan kesit alma yaklaşımı ve ilişkisel tarama modeliyle yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2010?2011 eğitim, öğretim yılında Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu, Beden Eğitimi Öğretmenliği Bölümü'nde öğrenim gören, beden eğitiminde özel öğretim yöntemleri I ve II derslerini alarak başarılı olmuş, öğretmenlik uygulaması ders kapsamında ilköğretim okullarında beden eğitimi ders uygulaması yapan, 30 dördüncü sınıf öğrencisi oluşturmuştur. Komut yöntemi (n=10), alıştırma yöntemi (n=10) ve eşli çalışma yöntemi (n=10) ile ders işleyen 30 öğretmen adayının 40 dakikalık birer dersi videoya kaydedilmiş ve beden eğitiminde akademik öğrenme zamanı (AÖZ-BE) gözlem formu kullanılarak analiz edilmiştir. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde, Tek Yönlü Varyans Analizi ve Tukey HSD analizleri uygulanmıştır.Çalışmanın sonuçlarına göre, üç farklı öğretim yöntemi kullanan öğretmen adayı grupları arasında akademik öğrenme zamanı (AÖZ) ve boyutlarında anlamlı farklılık bulunmuştur. Komut yöntemi ile ders işleyen öğretmen adaylarının derslerinde beceri alıştırmalarına en fazla zaman ayıran grup olmasına rağmen , bekleme, aralar ve konuyla ilgisiz davranışlara da en fazla zaman ayıran grup olmalarından dolayı AÖZ (%13.4)' nın en az gerçekleştiği grup olduğu tespit edilmiştir. Eşli çalışma yönteminin geçişler ve bilişsel davranışlara en çok zamanı ayıran grup olmalarına bağlı olarak AÖZ (%15.5)' nın orta düzeyde, alıştırma yöntemi ile işlenen derslerde, bekleme ile konuyla ilgisiz davranışlara en az zamanın ayrılmasına ve uygun motor aktiviteye en fazla zamanın ayrılmasına bağlı olarak AÖZ (%25.4)' nın en fazla gerçekleştiği grup olduğu bulunmuştur.Beden eğitimi öğretmen adayları akademik öğrenme zamanının gerçekleşme oranını dikkate alarak derslerinde alıştırma yöntemine daha fazla yer vermeli ya da diğer yöntemler ile işledikleri derslerde bekleme, aralar, konuyla ilgisiz davranışlar ve bilişsel davranışlara ayrılan zamanı azaltacak çözümler bulmalıdırlar.Anahtar Kelimeler: Beden Eğitimi, Akademik Öğrenme Zamanı, Öğretmen Etkililiği, Öğretim Yöntemleri, Öğretmen Adayı. This study aims at seeing the effects of different teaching methods on the academic learning time. Therefore, to determine the effectiveness of physical education and sports teachers the areas of general content, content-based knowledge and motor knowledge, motor extra activity behaviors and motor activity behaviors along with the academic learning time allocated were studied.Research design of the study is general survey model, cross sectional method and correlational survey. The participants are 30 fourth year students studying at Abant İzzet Baysal University School of Physical Education and Sports, Physical Education and Sports Teaching Program during 2010?2011 academic year. Forty minute lessons of 30 pre-service teachers using method of giving commands (n=10), exercise method (n=10) and pair work method (n=10) were videotaped. These recordings were examined using the observation form of Academic Learning Time in Physical Education (ALT-PE) and analyzed by One Way Analysis of Variance and Tukey HSD.The results revealed significant differences among academic learning time and three different teaching methods utilized by pre-service teachers. Though the group with instruction through giving commands devoted the most time to skills training, they had the lowest ALT (13.4%) as they spend the most time for waiting, breaks and unrelated behaviors. Pair work method group was found to have ALT (15.5%) devoting the most time to transitions and cognitive behaviors. Finally, exercise method group had the highest ALT (25.4%) while devoting the least time to waiting and unrelated behaviors and the most time to proper motor activities.Physical Education and Sports lessons should be structured centering more on exercise method considering the academic learning time. Moreover, solution to spend less time for waiting, breaks, unrelated behaviors and cognitive behaviors need to be sought.Keywords: Physical Education, Academic Learning Time, Teacher Effectiveness, Teaching Styles, Prospective Teacher. 156

Bu araştırmanın temel amacı, boş zaman aktivitesi olarak bireylerin sosyal medya kullanımı bağlamında gelişmeleri kaçırma korkusu (FoMO), sosyotelizm (Phubbing), kişilik ve sosyal bağlılık kavramlarının aralarındaki ilişkinin incelenmesi olarak belirlenmiştir. Araştırmanın evrenini, 17-77 yaş aralığında Türkiye'deki farklı demografik özelliklere sahip sosyal medya kullanıcıları oluşturmaktadır. Kolayda örnekleme yöntemiyle seçilen katılımcılara, online sistem üzerinden uygulanan anketle 1026 (n=470 erkek, n=556 kadın) kişiye ulaşılmıştır. Sosyal ortamlarda gelişmeleri kaçırma korkusu düzeyleri belirlenmesine yönelik Przybylski vd. (2013) tarafından geliştirilen, Gökler vd. (2016) tarafından Türkçeye uyarlanan 10 maddeli ölçek kullanılmıştır. Sosyotelizm düzeylerinin belirlenmesi için ise Karadağ vd. (2015) tarafından geliştirilmiş olan 10 maddeli ölçekten yararlanılmıştır. Kişilik özelliklerinin belirlenmesi için Gosling vd. (2003) tarafından geliştirilen, Atak (2013) tarafından da Türkçeye uyarlanan 10 maddeden oluşan ölçekten yararlanılmıştır. Veriler SPSS 22.0 ve LISREL 8.8. programından yararlanılarak analiz edilmiştir. Tanımlayıcı istatistiklerin yanında katılımcıların demografik değişkenlerine göre farklılıkları tespit etmek için tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Kruskal-Wallis, Mann-Whitney U tesleri uygulanmıştır. Anlamlı farklılığın hangi gruptan kaynaklandığını görmek için Tukey analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına bakıldığında, bireylerin gelişmeleri kaçırma korkusu, sosyotelizm, kişilik ve sosyal bağlılık düzeylerinin değişkenlik gösterdiği tespit edilmiştir. Ayrıca bireylerin gelişmeleri kaçırma korkusu ve sosyotelizm düzeylerinin arttıkça, kişilik ve sosyal bağlılık düzeylerinin azaldığı ve dolayısıyla birbirlerini negatif yönde etkiledikleri saptanmıştır. Gelişmeleri kaçırma korkusu ve sosyotelizm düzeylerinin birbirlerinin üzerindeki etkisinin pozitif yönde olduğu aynı şekilde kişilik ve sosyal bağlılık arasındaki etkinin de pozitif yönde olduğu tespit edilmiştir.Anahtar Sözcükler: Boş Zaman, Rekreasyon, Sosyal Medya, Akıllı Telefon Bağımlılığı, Sosyal Bağlılık The main aim of this study was to investigate the effects of the concepts of fear of missing out individuals, phubbing, personality on social commitment and the relationship between these concepts as a leisure activity. The universe of the study is the social media users with different demographic characteristics in the 17-77 age range in Turkey. 1026 (n = 470 males, n = 556 females) were reached to the participants who were selected by easy sampling method through the online questionnaire. Przybylski et al. (2013), developed by Gökler et al. (2016), a 10-item scale adapted to Turkish was used. For the determination of sociotelism levels, Montenegro et al. (2015) was developed by the 10-item scale was used. To determine personaly traits developed by Gosling et al. (2003) and translated in Turkish by Atak (2013). Data analyzed benefiting SPSS 22.0 and LISREL 8.8. program. In addition to descriptive statistics, one-way analysis of variance (ANOVA), Kruskal-Wallis and Mann-Whitney tests were used to determine the differences according to the demographic variables of the participants. Tukey analysis was used to see which group caused the significant difference. When the results of the study were examined, it was found that individuals' fear of missing out developments, phubbing, personality and social commitment levels varied. In addition, as individuals' fear of missing out and phubbing increased, their levels of personality and social commitment decreased and thus negatively affected each other. The effect of fear of missing out and phubbing levels on each other was positive and the effect between personality and social commitment was positive.Key Words: Leisure, Recreation, Social Media, Smart Phone Addiction, Social Commitment 137

Bu çalışmanın amacı yerel yönetimlerde yer alan rekreasyon faaliyetleri kapsamında oluşturulan kurslara katılan bireylerin akış deneyimlerinin ve öznel iyi oluş düzeylerinin incelenmesi olarak belirlenmiştir.Araştırmanın evrenini, Eskişehir Odunpazarı Belediyesi OMEK ve Halk Merkezleri tarafından; eğitime destek kursları, spor ve dans kursları, müzik kursları, meslek edindirme kursları, kişisel gelişim kursları, el sanatları kursları olarak rekreasyon faaliyetleri kapsamında düzenlenen aktivitelere katılan bireyler oluşturmaktadır. Örneklemin evreni temsil etme gücünü artırmak için kota örnekleme metoduna başvurulmuştur. Kota örnekleme metoduyla seçilen katılımcılara, doğrudan uygulanan anketle 850 kadın katılımcıya ulaşılmıştır.Akış deneyiminin belirlenmesine yönelik Jackson ve Eklund (2004) tarafından geliştirilen, Aşçı vd. (2007) tarafından Türkçe'ye uyarlanan sürekli optimal performans duygu durum ölçeği (SOPDDÖ) kullanılmıştır. Bu ölçek 36 ifadeden oluşmakta ancak madde 1 ve madde 11 in faktör yüklerinin türkçeye uyarlama sırasında 0.30 dan düşük olması sebebiyle bu maddeler çıkarılarak 34 madde olarak uygulanmıştır. Öznel iyi oluş düzeyinin belirlenmesi için ise Diener vd. (2009) tarafından geliştirilen, Telef (2013) tarafından Türkçe'ye uyarlanan 8 maddelik Psikolojik İyi Oluş Ölçeği (Psychological Well-Being Scale) ölçeği kullanılmıştır.Veriler SPSS 23,0 paket programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Tanımlayıcı istatistiklerin yanında katılımcıların demografik değişkenlerine göre farklılıkları tespit etmek için Kruskal-Wallis, Mann-Whitney U tesleri uygulanmıştır. Araştırmanın sonuçlarına bakıldığında yerel yönetimlerde yer alan rekreasyon faaliyetleri kapsamında oluşturulan kurslara katılan bireylerin akış deneyimlerinin ve öznel iyi oluş düzeylerinin değişkenlik gösterdiği tespit edilmiştir. Ayrıca akış deneyimi ve öznel iyi oluş düzeyleri arasında pozitif yönlü bir ilişkinin varlığı saptanmıştır.Anahtar Sözcükler: Boş Zaman, Rekreasyon, Yerel Yönetimler, Akış Deneyimi, Öznel İyi Oluş The aim of this study was to investigate the flow experiences and subjective well-being of individuals participating in the courses created within the scope of recreation activities in local governments.The universe of the study consist the Eskişehir Odunpazarı Municipality Vocational, art courses and People's Centers; training courses, sports and dance courses, music courses, vocational courses, personal development courses, handicraft courses' participants. Quota sampling method was used to increase the power of the represent the sample universe. The participants were selected by quota sampling method and 850 female participants were reached by direct questionnaire.Developed by Jackson and Eklund (2004) to determine the flow experience, Asci vd. (2007) adapted the Turkish version of the continuous optimal performance mood state scale (SOPDo) was used. This scale consists of 36 expressions, but item 1 and item 11 were lower than 0.30 at the time of adaptation to Turkish and these items were removed and applied as 34 items. In order to determine level of subjective well-being, Diener vd. (2009), and the 8-items Psychological Well-Being Scale, which was adapted to Turkish by Telef (2013), was used.Datas were analyzed by SPSS 23.0 package program. In addition to descriptive statistics, Kruskal-Wallis, Mann Whitney Tests were used to determine differences according to the demographic variables of the participants.When the results of the study were examined, it was found that the flow experiences and subjective well-being levels of the individuals participating in the courses created within the scope of recreation activities in local administrations varied. In addition, there was a positive relationship between flow experience and subjective well-being levels.Keywords: Leisure, Recreation, Local Governments, Flow Experience, Subjective Well-being 96

Bu çalışmanın amacı açık alan rekreasyonu faaliyetlerinden olan dağcılık sporuyla uğraşan bireylerin, doğaya bağlılıkları, bilinçli farkındalık düzeyleri ve öz kontrol düzeylerinin incelenmesi olarak belirlenmiştir.Araştırmanın evrenini, Türkiye'de dağcılık ve alt türleriyle uğraşan dağcılar oluşturmaktadır. Kolayda örnekleme metoduyla seçilen katılımcılara, online sistem üzerinden uygulanan anketle 540 (n=321 erkek, n=219 kadın) dağcıya ulaşılmıştır.Doğaya bağlılık düzeylerinin belirlenmesine yönelik Nisbet, Zelenski ve Murphy tarafından geliştirilen ve Çakır vd. (2015) tarafından Türkçeye uyarlaması yapılmış olan 21 maddelik ölçek kullanılmıştır. Bilinçli Farkındalık düzeylerini belirlemek amacıyla Brown ve Ryan'ın geliştirdikleri ve Özyeşil vd. (2011) tarafından Türkçeye uyarlanan, 15 maddeden oluşan ölçekten yararlanılmıştır. Öz kontrol düzeylerinin belirlenmesi için ise Tangney vd. tarafından geliştirilen ve Nebioğlu vd. (2012) tarafından Türkçeye uyarlanan, 9 maddeden oluşan ölçekten yararlanılmıştır.Veriler SPSS 24,0 paket programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Tanımlayıcı istatistiklerin yanında katılımcıların demografik değişkenlerine göre farklılıkları tespit etmek için t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Kruskal-Wallis, Mann-Whitney U tesleri uygulanmıştır. Anlamlı farklılığın hangi gruptan kaynaklandığını görmek için Tukey ve değişkenler arası ilişkiyi sorgulamak için de Spearman korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına bakıldığında dağcıların doğaya bağlılık, bilinçli farkındalık ve öz kontrol düzeylerinin yapılan dağcılık aktivitesine göre değişkenlik gösterdiği tespit edilmiştir. Ayrıca doğaya bağlılık, bilinçli farkındalık, öz kontrol arasında pozitif yönlü bir ilişkinin varlığı saptanmıştır. Anahtar Sözcükler: Açık alan rekreasyonu, Doğa, Dağcılık, Doğaya bağlılık, Bilinçli farkındalık This study aimed to investigate the individuals' connectedness to nature, mindfulness, and self-control levels who engaged to mountaineering.The universe of the study consists of dealing with mountaineering and subspecies in Turkey. The participants were selected by easy sampling method and 540 (n = 321 male, n = 219 female) mountaineers were reached through the questionnaire applied via the online system. As a result of the findings obtained, the universe was generalized.It was developed by Nisbet, Zelenski, and Murphy (2009) to determine the levels of connectedness to nature (2015) the 21-item Connectedness to Nature Scale, which was adapted to Turkish) . In order to determine Mindfulness levels, Brown and Ryan (2003) developed and Özyeşil et al. (2011), which was adapted to Turkish by 15 items. it was developed by et al. (2004) and Nebioğlu et al. (2012), which was adapted to Turkish by 9 items.Data were analyzed by SPSS 24.0 package program. In addition to descriptive statistics, t-test, one-way analysis of variance (ANOVA), Kruskal-Wallis, Mann-Whitney U tests were used to determine differences according to the demographic variables of the participants. Spearman correlation analysis was used to examine the relationship between and Tukey test was used to see which group was statistically different.When the results of the study were examined, it was found that mountainers' connecting to nature, mindfulness and self-control levels varied according to the mountaineering activity. In addition, there is a positive relationship between connectedness to nature, mindfulness, and self-control.Keywords: Outdoor recreation, Nature, Mountaineering, Connectedness to nature, Mindfulness 128