Search

Bu araştırmanın amacı, serbest zamanlarını Gençlik Merkezlerinde değerlendiren üniversite öğrencilerinin serbest zaman doyum, yaşam doyum ve mutluluk düzeylerinin incelenmesidir. Araştırmaya, 2018-2019 eğitim öğretim döneminde, Muğla Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü bünyesindeki Gençlik Merkezlerinde serbest zaman faaliyetlerine katılan ve Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesinin farklı fakültelerinde eğitim alan 18-29 yaş aralığındaki 250 üniversite öğrencisi katılmıştır.Araştırmanın verilerini toplamak için, araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu, Beard ve Ragheb (1980) tarafından geliştirilen Serbest Zaman Tatmin Ölçeğinin kısa versiyonu, Hills ve Argyle (2002) tarafından geliştirilen Oxford Mutluluk Ölçeğinin kısa versiyonu (OMÖ-K) ve Diener, Emmons, Laresen ve Griffin (1985) tarafından geliştirilen Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde Bağımsız Örneklemler t testi, Bağıntılı Örneklem t testi, Kruskal-Wallis Testi, ANOVA Testi ve Pearson Korelasyon Analizi kullanılmıştır.Araştırma sonuçları ışığında, serbest zaman doyum ortalama puanı ile cinsiyet değişkeni açısından anlamlı farklılık bulunmuştur. Yaşam doyumu ve mutluluk ortalama puanlarının cinsiyete göre anlamlı düzeyde farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Serbest zaman doyum, yaşam doyumu ve mutluluk ortalama puanları, yaş ve öğrenim durumu açısından gruplar arasında anlamlı düzeyde herhangi bir farklılık göstermemektedir. Serbest zaman doyum ve yaşam doyumu ortalama puanları aile gelir durumu açısından gruplar arasında anlamlı düzeyde herhangi bir farklılık göstermemektedir. Mutluluk ortalama puanları ile aile gelir durumu açısından anlamlı düzeyde farklılık göstermektedir. Aile gelir durumuna bağlı mutluluk düzeyinin artış göstermesi dikkat çekici bir bulgudur. Serbest zaman doyum ortalama puanı ile Gençlik Merkezlerine gelme sıklığı değişkeni açısından anlamlı düzeyde farklılık göstermektedir. Gençlik Merkezlerine gelme sıklığı her gün, haftada bir ve ayda bir olan öğrencilerin serbest zaman doyum ortalama puanlarında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Araştırmaya katılan katılımcıların serbest zaman doyumu, yaşam doyumu ve mutluluk ortalama puanları arasında anlamlı derecede orta düzeyde bir korelasyon bulunmaktadır. The aim of this study is to investigate the levels of leisure time satisfaction, life satisfaction and happiness of university students who spend their leisure time in Youth Centres. In this study, 250 university students aged between 18-29, who participated in leisure time activities in Youth Centres of Muğla Provincial Directorate of Youth and Sports, involved in different faculties of Muğla Sıtkı Koçman University.In order to collect the data of the research, the Personal Information Form prepared by the researcher, the short version of the Leisure Time Satisfaction Scale developed by Beard and Ragheb (1980), the short version of the Oxford Happiness Questionnaire developed by Hills and Argyle (2002) and Life Satisfaction Scale developed by Diener, Emmons, Laresen and Griffin (1985) was used. Independent Samples t-test, Paired-Sample t-test, Kruskal-Wallis Test, ANOVA Test and Pearson Correlation Analysis were used to analyze the data.In light of the research results, a significant difference was found in terms of leisure time satisfaction average score and variety of gender. Life satisfaction and happiness did not differ significantly on average points, according to gender. Leisure time satisfaction, life satisfaction, and happiness did not show any significant difference between the groups in terms of age and education level. The average points of leisure time satisfaction and life satisfaction did not differ significantly between the groups in terms of income. Happiness is significantly different in terms of average points and the state of madness. The increase in the level of happiness related to income status is a remarkable finding. There was a significant difference in terms of leisure time satisfaction scores and frequency of coming to Youth Centres. A significant difference was found in the average scores of leisure time satisfaction of students whose frequency of coming to Youth Centres differs every day, once a week and once a month. There was a significant moderate correlation on average between leisure time satisfaction, life satisfaction and happiness of the participants in the research. 72

Bu çalışmanın amacı, dans egzersizine bağlı denge ve dikkat özelliğinin incelenmesidir. Çalışmaya,2016-2017 Eğitim Öğretim yılı Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi'nde öğrenim gören, yaş ortalaması 20.63 ± 1.59 olan 200 üniversite öğrencisi gönüllü katılmıştır. Araştırmaya katılan üniversite öğrencilerine 12 hafta boyunca haftada bir gün 3 saat latin dansları (salsa, bachata) dersi verilmiştir. Kontrol grubu ise dans dersi almamıştır. Dans dersi alan (deney grubu) ve almayan (kontrol grubu) öğrencilerin boy, vücut ağırlığı, denge testi, dikkat testi çalışma başlangıcında ve sonunda ön test son test olarak iki defa ölçülmüştür. Öğrencilerin dans egzersizine bağlı dikkat özelliğini belirlemek için Brickenkamp (1966) tarafından geliştirilen Çağlar ve Koruç tarafından Türkçe geçerlilik ve güvenirliği yapılan `d2 dikkat testi` kullanılmıştır. Verilerin analizinde, frekans analizi, tanımlayıcı istatistik, Kolmokorov-Smirnov testi, t-testi, Mann-Whitney U testi, bağımlı gruplar için Wilcoxon testi kullanılmıştırSonuç olarak, deney grubu erkeklerde vücut ağırlığının 12 haftalık dans çalışması sonrasında değişim göstermediği ancak kontrol grubunda vücut ağırlığının istatistiksel olarak anlamlı düzeyde artış gösterdiği görülmektedir. Deney grubunda yer alan erkek katılımcıların denge skorlarında (hata sayısında)12 haftalık çalışma sonrasında anlamlı düzeyde bir azalma tespit edilirken, kontrol grubunda anlamlı farklılık belirlenmemiştir. Deney grubu kadınlarda,12 haftalık dans çalışması sonrasında deney grubunun vücut ağırlığının anlamlı düzeyde artış gösterdiği, denge skorlarının (hata sayısı) anlamlı düzeyde azaldığı belirlenmiştir. Kontrol grubunda ise kadın katılımcıların vücut ağırlığı ve denge skorlarında anlamlı değişim olmadığı tespit edilmiştir. Deney grubunda yer alan tüm katılımcıların toplam dikkat puanlarının uygulanan dans çalışma sonucunda anlamlı düzeyde artış gösterirken, kontrol grubunda anlamlı değişim tespit edilmemiştir. Deney grubunun H1 ve H2 puanlarının ön test – son test arasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalma tespit edilirken, kontrol grubunun H1 ve H2 puanlarının anlamlı düzeyde farklılık göstermediği saptanmıştır. Konsantrasyon puanları ise deney grubunda artış gösterirken, kontrol grubunda anlamlı bir değişim olmadığı saptanmıştır.Anahtar kelimeler: Üniversite öğrencileri, dans, denge, dikkat The purpose of this study is to asess the effects of exercise on balance and concentration.The study was on 200 students studying in the 2016-2017 education year at Sıtkı Koçman University in the physical education departmant with on awerage age of 20.63 63 ± 1.59.The students toot part in latin dance lessons ,3 days a week for 12 weeks.The control group did not take part in the dance lessons.The two groups were given tests before and after the study.Their heightş weightş balance and concentrationwere tested twice.To measure the students concentration according to exercise, the Birckenkamp 'd2 attention testing' recognised in Turkey and developed by Çağlar and Koruç . Also the kolmokorov – simmov test, t test, Mann Whitney, U test groups for frequence and analaysis were used.As a result the subject group males after 12 weeks no change of weight was noted whereas in the control group a significant weight gain was noted.In the subject group males balance scores after 12 weeks a desrease was noted but in the control group no change was noted.In the subject group women after the study a weight increase was noted and balance scares decreased.In the control group women no significant change was noted in eigher weight or balance scores.All participants in the subject group after the 12 weeks on increase ib concentration points was noted .No increase was noted in one control group.In the subject group a significant decrease in the pre test and test scores did not vary.The concentration points in the subject group increased while in the control group the was no change recorded.Keywords: College students, dance, balance, attention 86

Bu araştırmanın amacı, sportif rekreasyon faaliyeti olarak badminton sporunu yapan 11-16 yaş çocuklarda, dikkat ve karar verme özelliğinin incelenmesidir. Araştırmaya, 2018-2019 eğitim öğretim yılında, Muğla ilinde farklı okullarda öğrenim gören, sportif rekreasyon faaliyeti olarak badminton sporu ile uğraşan yaş ortalaması 13.18 ± 1.76 olan, 201 ortaöğretim ve lise öğrencisi gönüllü olarak katılmıştır. Öğrencilere araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu yanında, dikkat düzeylerini belirlemek için Bourdon Dikkat testi (1955), karar verme becerilerini belirlemek için Mann, Harmoni ve Power (1989) tarafından geliştirilen Ergenlerde Karar Verme Ölçeği (EKVÖ) kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, frekans analizi, Kruskal Wallis Testi, t testi, ANOVA ve pearson korelasyon ve regresyon analizi kullanılmıştır.Sonuç olarak, badminton sporu ile uğraşan öğrencilerin, aile gelir düzeyi ile dikkat düzeyi arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Aile gelir seviyesi orta düzeyde olan öğrencilerin dikkat düzeylerinin yüksek olduğu görülmektedir. Aile gelir düzeyi ve karar verme alt boyutu öz saygı arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Aile gelir düzeyi düşük olan öğrencilerin özsaygı düzeyi yüksek bulunmuştur. Öğrencilerin yaş, spor yaşı ilerledikçe ve aile gelir düzeyi yükseldikçe, umursamazlık, sorumluluktan kaçma düzeyleri arttıkça dikkat düzeylerinin azaldığını söyleyebiliriz. Yaş değişkeni ile sorumluluktan kaçma değişkeni arasında pozitif yönde anlamlı ilişki görülmektedir. Yaş ilerledikçe katılımcıların özsaygı ve ihtiyatlı seçicilik düzeyleri azalmaktadır. Öğrencilerin yaş ilerledikçe sorumluluktan kaçma düzeylerinde ise artış olduğunu söyleyebiliriz. Öğrencilerin uyku süresi değişkeni ile ihtiyatlı seçicilik düzeyleri arasında pozitif yönde anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Uyku süreleri arttıkça ihtiyatlı seçicilik puanlarında artış olduğu görülmektedir. Yeterli uyku süresi olan öğrencilerin karar vermesi gereken durumlarda bir dizi alternatifi dikkatlice araştırması ve alternatiflerin olumlu ve olumsuz yanlarını değerlendirme yaptıklarını söyleyebiliriz. The purpose of this research is to examine the attention and decision-making abilities in the 11-16 age kids playing badminton as a sport recreation activity. This research was conducted in the 2018-2019 academic year, it is studied in a few schools of the province of Mugla, with students playing badminton as a sport recreational activity. Mean age of 13,18 (+/-) 1.76 201 volunteers participated in secondary and high school students. The personal information form which is prepared by the researcher and Bourdon Test (1955) which identify the level of attention, and Adolescent Decision-Making Questionnaire (EKVO) which is developed by Mann, Harmoni and Power to determine decision-making skills (1989)) were used. For evaluation of the data, frequency analysis, the Kruskal-Wallis test, t-test, ANOVA and Pearson correlation, and regression analysis were utilized.As a result, it was found that the level of attention and decision-making sub-dimensions of the students interested in badminton sport did not differ according to gender and health problem. A significant relationship was found among the family income level of self-esteem and decision-making. It is observed that the attention level of the students who have middle-income families is high. The level of self-esteem was found to be high for students with low-income family. An inverse-proportional relationship was found among the level of attention, age, sports age, income, indifference and avoidance of students interested in badminton sports. It shows a significant positive correlation between age and blowing off. It means that older students with a high-income family are disposed to evade responsibility and behave apathy. It was observed that older participants had lower self-esteem and prudent selectivity levels than younger participants. Also, older students more evade responsibility. There was a positive correlation between the sleep time variable and prudent selectivity levels which is one of the decision-making ability-sub-dimension. It is observed that when participants have enough time to rest, they can give time to investigate the possible solutions about a problem which they have. 58

Bu çalışma, ekstrem sporcuların kişilik özelliklerini incelenmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini, Türkiye Motosiklet Federasyonu Afyonkarahisar, İzmir, Muğla-Fethiye'de yapılan Türkiye şampiyonalarına katılan 106 sporcu, Antalya-Kemer Dalış merkezindeki 30 dalış sporcusu, Antalya-Manavgat ve Muğla-Dalaman çayı Rafting alanındaki 20 rafting sporcusu olmak üzere toplam 156 ekstrem sporcu oluşturmaktadır. Sporcuların kişilik özelliklerini belirlemek için, Bacanlı, İlhan ve Aslan (2009) tarafından beş faktör kuramına dayalı olarak geliştirilen ölçek kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizi SPSS 23,0 istatistik paket programıyla test edilmiş ve analizlerde frekans, yüzde, std. Sapma, ortalama hesaplamaları, t-testi ve tekyönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Analiz sonuçlarında 0,05 anlamlılık düzeyi dikkate alınmıştır.Sonuç olarak, ekstrem sporcularda kişilik ve alt boyutlarının yaş, medeni durum, sigara kullanma, egzersiz yapma ve çocuk sahibi olma değişkenlerine göre anlamlı farklılık gösterdiği bulunmuştur. Ekstrem sporcuların kişilik özelliklerinin cinsiyet, eğitim durumu, alkol kullanma, ailede spor yapan birey olması ve serbest zaman aktivitelerine göre anlamlı farklılık bulunmamıştır. Yaş değişkenine bağlı sorumluluk kişilik özelliğinin artırdığı belirlenmiştir. Kadın sporcularda, duygusal dengesizlik, dışa dönüklük, deneyime açıklık, yumuşak başlılık, sorumluluk kişilik özelliği, erkek sporculara göre daha yüksektir. Evli olmayan sporcularda duygusal dengesizlik kişilik özelliği, evli sporcularda ise sorumluluk ve yumuşak başlılık kişilik özelliği yüksek düzeydedir. Duygusal dengesizlik kişilik özelliğinin eğitim seviyesi arttıkça yükseldiği tespit edilmiştir. Çocuk sahibi olmayan sporcuların duygusal dengesizlik özelliği, çocuk sahibi olan sporcuların dışa dönüklük, deneyime açıklık, yumuşak başlılık ve sorumluluk özelliğinin yüksek değerde olduğu tespit edilmiştir. Deneyime açıklık kişilik özelliği sigara kullanan sporcularda daha yüksek bulunmuştur. Alkol kullanan sporcuların deneyime açıklık ve duygusal dengesizlik özelliğinin yüksek olduğu belirlenmiştir. Duygusal dengesizlik kişilik özelliği değerinin egzersiz yapmayan sporcularda daha yüksek olduğu belirlenmiştir. This study was prepared to examine the personality traits of extreme athletes. 156 extreme athletes including 106 athletes who have participated in the Turkey championship in Afyonkarahisar, İzmir, Muğla-Fethiye organized by Turkey Motorcycle Federation, 30 diving athletes in Antalya-Kemer diving center, 20 rafting athletes in the rafting area in Antalya-Manavgat and Mugla-Dalaman River formed the sample of the study. In order to determine the personality traits of the athletes, the scale developed by Bacanlı, İlhan and Aslan (2009) that is based on the five factor theory was used. The analysis of the data that obtained in the study was tested with SPSS 23.0 statistical package program and frequency, percentage, standart deviation, mean calculations, t-test and univariate analysis of variance (ANOVA) were used in analysis. In the results of the analysis, 0.05 significance level was considered.As a result, it was found that the personality and sub-dimensions of extreme athletes were significantly different in terms of age, marital status, smoking, exercise and having children. No significant difference was found between the personality traits of extreme athletes according to gender, education status, alcohol use, individuals doing sports in the family, and leisure activities. It was observed that the individuals who participated in the survey increased their sense of responsibility as their ages increased. In women athletes, emotional imbalance, extraversion, openness to experience, gentleness, responsibility personality trait is higher than male athletes. Emotional imbalance in unmarried athletes is in the high level on the other hand responsibility and docility personality traits is high in married athletes. Emotional imbalance personality trait has been found to increase as education level increases. It is determined in the high level that emotional instability personality trait of the athletes who have no children, openness to experience, docility and responsibility personal traits of the athletes who have children. The openness to experience was found higher in the cigarette-smoking athletes than non-smoking athletes. It was determined in the high level that the athletes using alcohol have personality characteristic of openness to experience and emotional imbalance. Emotional imbalance personality trait was found to be higher in non-exercise athletes than athletes that are doing exercise. 72

Bu araştırmanın amacı, gençlik ve spor il müdürlüğü yöneticilerinin mesleki benlik saygısı düzeylerine göre zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklerine yönelik tutumlarının incelenmesidir. Araştırmaya, gençlik spor bakanlığına bağlı il müdürlüklerinde spor yöneticisi olarak çalışan, 14 kadın, 108 erkek olmak üzere toplam 122 spor yöneticisi gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcılara araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu yanında mesleki benlik saygısını belirlemek için Arıcak (1999) tarafından geliştirilen `Mesleki Benlik Saygısı Ölçeği`, zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklerine yönelik tutumlarını belirlemek için İlhan, Esentürk ve Yarımkaya (2016) tarafından geliştirilen `Zihinsel Engelli Bireylerin Sportif Etkinliklerine Yönelik Tutum Ölçeği (ZEBSEYTÖ)` kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, Crombach Alfa analizi, Shapiro-Wilk testi, Mann-Whitney U ve Kruskal Wallis Testi, pearson korelasyon ve regresyon analizi kullanılmıştır. Sonuç olarak, katılımcıların mesleki benlik saygısı ve alt boyutları ile cinsiyet, engellilere yönelik eğitim alma, görevleri, mezun oldukları bölüm değişkenleri arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. Erkek yöneticilerin, kadın yöneticilere göre mesleğin işlevselliğine olan inancı daha yüksektir. Engellilere yönelik eğitim alan spor yöneticilerinin mesleğin işlevselliğine olan inancı, eğitim almayan spor yöneticilerine göre daha yüksektir. Spor Bilimleri dışında farklı bölümlerden mezun spor yöneticilerinin mesleğin işlevselliğine olan inancı düşüktür. Mesleki benlik saygısı ve alt boyutlarının yaş, eğitim durumu, medeni durum, çalışma süresi ve ailede engelli birey bulunma değişkenlerine göre anlamlı farklılık göstermediği bulunmuştur. Zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklere katılımına yönelik tutum ve alt boyutlarının yaş, cinsiyet, medeni durum değişkenlerine göre farklılaşmadığı bulunmuştur. Spor yöneticilerinin çalışma yılı, ailede engelli birey olma durumu, engellilere yönelik spor eğitimi alma, mezun olduğu okul, görev değişkenleri ile zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklerine yönelik genel tutumları arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Ailede engelli birey olan spor yöneticileri, zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklerine katılımına olumlu tutum sergilemektedir. Engellilere yönelik spor eğitimi alan spor yöneticilerinin, zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklerine katılımına olumlu yönde tutum göstermektedir. Spor bilimleri alanından mezun olan spor yöneticilerinin zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklere katılımına yönelik genel tutumlarının olumlu yönde yüksek olduğu belirlenmiştir. Anahtar kelimeler: Spor Yöneticileri, Mesleki Benlik Saygısı, Zihinsel Engelliler, Sportif Etkinlik, Tutum. The aim of this research is to investigate the attitudes of mentally retarded individuals according to the occupational self-esteem levels of the administrators of the Provincial Directorate of Youth and Sports. 122 (N) volunteers, 14 (N) female and 108 (N) male, who work as sport managers at the provincial directorates of youth and sports of the Ministry of Youth and Sports, participated in this research. In addition to the personal information forms prepared and given to the participants by the researcher, `Occupational Self-esteem Scale` developed by Arıcak's (1999), and `Attitude Scale of Mentally Retarded Individuals' towards Sports Events` developed by Ilhan, Esentürk, Yarımkaya (2016) were used. During the evaluation of the collected data, Crombach Alpha Analysis, Shapiro-Wilk Test, Mann-Whitney U and Kruskal Wallis Test, Pearson Correlation and regression analysis were used. As a result, a significant relation was found between the participants' occupational self-esteems and gender with the sub-dimensions, having disability related trainings, duties and the variables in departments which they graduated from. Male administrators' belief in the functionality of the profession was higher when compared to female administrators. Sport managers who had trainings related to disabilities showed a higher belief in the functionality of the profession comparing to those who had not taken the trainings. Apart from Sciences of Sports, the sport managers who graduated from different departments showed a low level of belief in the functionality of the profession. There was no significant difference according to the occupational self-esteem and the sub-dimensions, such as age, education level, marital status, working period, whether there exists any person with disability in the family. It was found that mentally retarded individuals' attitude towards participating in sports events did not show any difference according to the sub-dimensions, such as age, gender, marital status. A significant difference was found between the sports managers' variables, such as working period, whether a disabled person exists in the family, having sports training based on people with disabilities, the graduated school, duties, and mentally retarded individuals' attitudes towards participating in sports events. The sports managers who have disabled family members perform positive attitude towards mentally retarded individuals' participating in sports events. The sports managers who had taken trainings based on people with disabilities showed positive attitude towards mentally retarded individuals' participating in sports events. The sports managers who graduated from the field of sports sciences displayed a highly positive attitude towards mentally retarded individuals' participating in sports events.Key words: Sports managers, Occupational self-esteem, Mentally retarded individuals, Sports events, Attitude. 79

Bu çalışma, Taekwondo hakemlerine yönelik yıldırma (mobbing) davranışlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini Türkiye Taekwondo Federasyonu'na bağlı aktif görev yapan 73 kadın, 157 erkek gönüllü (n:230) hakem oluşturmaktadır. Çalışmada araştırmacı tarafından Taekwondo hakemlerinin demografik değişkenlerini (cinsiyet, yaş, medeni durum, eğitim düzeyi, unvan, hakemlik süresi) belirlemek için kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Hakemlerin (mobbing) yıldırma davranışlarına maruz kalma durumlarını belirlenmek için Hacıcaferoğlu (2014) tarafından geliştirilen `Salon Sporları Hakemlerine Yönelik Mobbing Ölçeği` kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizi SPSS 23,0 istatistik paket programıyla test edilmiş ve analizlerde frekans, yüzde, std. Sapma, ortalama hesaplamaları, t-testi ve tekyönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Analiz sonuçlarında 0,05 anlamlılık düzeyi dikkate alınmıştır.Sonuç olarak, Taekwondo hakemlerinin yıldırma (mobbing) davranışlarına maruz kalma durumları ile yaş, cinsiyet, medeni durum, unvan ve meslek yılı arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır. İstatistiksel olarak anlamlılık olmamasına rağmen, kadın hakemlerin erkek hakemlere oranla yıldırma davranışlarına daha fazla maruz kaldığı belirlenmiştir. Medeni durumu evli olmayan hakemlerin yıldırma davranışlarına evli olanlardan daha fazla maruz kaldığı, lisansüstü eğitim almış hakemlerin yıldırma davranışlarına maruz kalma ortalamalarının diğerlerine göre daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Hakemlik mesleğine yeni başlayan, tecrübesi az olan hakemlerin yıldırma davranışlarına daha az maruz kaldıkları, üst düzey müsabakaları yöneten uluslararası hakemlerin yıldırma davranışlarına daha fazla maruz kaldığı tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Taekwondo, Hakem, Yıldırma (Mobbing). Aim of that study is examine mobbing behaviors towards Taekwondo referees in terms of some variations. Sample of the study is active-working 73 female and 157 male (n:230) Taekwondo referees who are members of Turkey Taekwondo Federation. Personal Demographic form is used for learning demographic properties of referees such as gender, age, marital status, education, title, duration of profession). In order to determine mobbing conditions of referees, `Mobbing Scale for Hall Sports Referees` developed by Hacıcaferoğlu (2014) is used. Data gathered during the study was examined using SPSS 23,0 and results were tested using frequency, percentage, standard deviation, mean, t-test and ANOVA. 0,05 was accepted as level of significance. According to the results, it is seen that there is not a significant relationship between facing with mobbing and age, gender, marital status, title and duration of profession of participants. Despite the fact that it is not statistically significant, it is seen that female referees face with mobbing behaviors more comparing with males. It is seen that single participants face with mobbing more than married ones and referees with a degree of Master`s Thesis face with mobbing more comparing with others. It is also seen that referees who has few years at the profession face with lower level of mobbing comparing with experienced ones and referees participating in high-level and international matches face with more mobbing behaviors comparing with others. According to those results, it can be suggested that several studies must be held related with the topic, similar studies must be held at other branches, training programs about mobbing must be prepared and applied to trainers and sportmen-sportwomen, there must be activities increasing awareness at this topic and handbooks must be prepared. Keywords: Taekwondo, Referee, Mobbing 66

Araştırmamızın amacı, Bingöl İlinde bulunan üniversite öğrencileri içerisinde rekreatif amaçlı spor yapanlar ile spor yapmayan katılımcıların sosyal beceri düzeylerinin karşılaştırılmasıdır. Örneklem grubunu ele aldığımızda, 2018-2019 akademik yılı içerisinde Bingöl Üniversitesinde öğrenim gören rekreatif amaçlı spor yapan 203 öğrenci ile spor yapmayan 205 öğrenciden oluşturmaktadır. Araştırmada katılımcıların sosyal beceri düzeylerini belirlemek için Riggio tarafından geliştirilen ve Yüksel tarafından Türkçe 'ye uyarlanan `Sosyal Beceri Envanteri` kullanılmıştır. Katılımcılar tarafından doldurulan ölçek SPSS 22 istatistik paket programı kullanılarak elde edilen veriler tek yönlü varyans analizi, frekans yüzde ve t testi gibi farklı istatistik işlemleri kullanılarak çözümlenmeye çalışılmıştır. Ayrıca analizlerin oluşturulmasında istatistik işlemlerde anlamlılık düzeyi 0.05 alınmıştır.Rekreatif spor yapan ve spor yapmayan öğrencilerin sosyal beceri düzeylerini inceleyen bu araştırmada, değişkenlerden spor durumuna göre toplam puan değerlerinde rekreatif spor yapan öğrenciler lehine anlamlı fark vardır. Sosyal beceri düzeyleri arasında sosyal beceri ölçeğinin alt boyutlarında duyuşsal anlatımcılık, duyuşsal duyarlılık, sosyal duyarlılık ve sosyal kontrol boyutunda takım ve bireysel sporlar lehine anlamlı fark çıkmıştır. Sosyal anlatımcılık boyutunda iki grup arasında da anlamlı fark vardır. Sosyal anlatımcılık rekreatif spor yapanlarda daha yüksek olarak ortaya çıkmıştır. Duyuşsal kontrol alt boyutunda ise gruplar arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Cinsiyete göre rekretif sporu yapanlar ve spor yapmayan öğrenciler arasında anlamlı fark vardır. Sosyal beceri ölçeği alt boyutlarında duyuşsal anlatımcılık, duyuşsal duyarlılık, duyuşsal kontrol, sosyal anlatımcılık ve sosyal kontrol alt boyutlarında anlamlı fark vardır. Sosyal duyarlılık boyutunda ise cinsiyete göre anlamlı fark çıkmamıştır. Cinsiyete göre rekretif sporu yapanlar ve spor yapmayan öğrenciler arasında sosyal beceri alt boyutlarından duyuşsal anlatımcılık, duyuşsal duyarlılık, sosyal anlatımcılık ve sosyal kontrol alt boyutlarında kız öğrenciler erkek örgencilerden daha sosyal çıkmışlardır. Duyuşsal kontrol alt boyutunda erkek öğrenciler daha sosyal çıkmışlardır. Sosyal duyarlılık alt boyutunda ise cinsiyetler arasında fark çıkmamıştır. Toplam sosyal beceri ölçeğinde de kız öğrenciler erkek öğrencilerden daha sosyaldirler sonucu çıkmıştır. rekretif sporu yapanlar ve spor yapmayan öğrenciler sosyal beceri ölçeği duyuşsal anlatımcılık, duyuşsal duyarlılık, duyuşsal kontrol, sosyal anlatımcılık ve sosyal duyarlılık alt boyutlarında anlamlı fark çıkmamıştır. The aim of our study is to compare the social skill levels of participants who do sports and those who do not do sports in the university students in Bingöl Province. Considering the sample group, in the 2018-2019 academic year, 203 students from Bingöl University who are doing recreational activities, and 205 students who do not do sports. The düzey Social Skill Inventory Türkçe developed by Riggio and adapted to Turkish by Yüksel was used to determine the social skill levels of the participants. The data obtained by using SPSS 22 statistical package program, which was filled by the participants, was tried to be analyzed by using different statistical procedures such as one way variance analysis, frequency percentage and t test. In addition, the significance level of statistical operations was taken as 0.05 in the analysis.There is a significant difference between gender and non-sports students. There are significant differences in sub-dimensions of affective expression, affective sensitivity, affective control, social expression and social control. There was no significant difference in social sensitivity dimension according to gender. According to gender, among the social skills sub-dimensions of affective expression, affective sensitivity, social expression and social control sub-dimensions, female students were more social than male students. Male students were more social in affective control sub-dimension. There was no difference between the sexes in the sub-dimension of social sensitivity. In the total social skill scale, female students were more socially than male students. There was no significant difference in social skill scale affective expression, affective sensitivity, affective control, social expression and social sensitivity subscales. 59

Bu çalışmanın amacı, oryantiring sporcularında problem çözme becerisi ve hedef bağlılığının incelenmesidir. Çalışmaya, 02-03 Mayıs 2017 tarihinde Konya'da düzenlenen Türkiye Üniversiteler arası Oryantiring Şampiyonasına katılan, 18–27 yaş arası 145 Oryantiring sporcusu gönüllü olarak katılmıştır. Oryantiring sporcularının problem çözme becerisini belirlemek için Heppner ve Peterson (1993) tarafından geliştirilen, Şahin, Şahin ve Heppner (1993) tarafından Türkçe'ye uyarlanan `Problem Çözme Envanteri` ile hedef bağlılığını belirlemek için Hollenbeck ile Williams Klein (1989) tarafından geliştirilen, Şenel ve Yıldız (2016) tarafından Türkçe'ye uyarlanan `Hedef Bağlılığı Ölçeği` kullanılmıştır. Verilerin analizinde, frekans analizi, Whitney-U testi ve Kruskal Wallis- H testi kullanılmıştır.Sonuç olarak, problem çözme becerisi ve alt boyutları (aceleci yaklaşım, düşünen yaklaşım, kaçıngan yaklaşım, değerlendirici yaklaşım, kendine güvenen yaklaşım, planlı yaklaşım) ile cinsiyet ve yaş arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Ortalama değerlere dayanarak, erkek sporcuların problem çözme becerilerinin kadın sporculardan daha iyi olduğu söylenebilir. Problem çözme becerisi alt boyutu olan aceleci yaklaşım ile spor yaşı arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Spor yaşı 7 yıl ve üzeri olan sporcular, spor yaşı 4-6 yıl olan sporculara göre problem çözme becerisinin aceleci yaklaşım alt boyutunu daha fazla kullanmaktadır. Hedef bağlılığı ile cinsiyet ve yaş değişkeni arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Ortalama değerlere dayanarak, kadın sporcuların hedef bağlılığının erkek sporculardan fazla olduğu, hedef bağlılığının yaşa bağlı arttığı söylenebilir. Hedef bağlılığı ile problem çözme becerisi düşünen yaklaşım ve aceleci yaklaşım alt boyutları arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur.Anahtar kelimeler: Oryantiring, hedef bağlılığı, problem çözme becerisi ABSTRACTReviewing problem solving skills and goal commitment among orienteering athletes The study focused on reviewing problem solving skills and goal commitment among orienteering athletes. 145 orienteering athletes who were aged between 18 and 27 and participated in Turkiye University Orienteering Championship held in Konya Province between the 2nd and the 3rd of May joined the study voluntarily. In order to explore problem solving skills of orienteering athletes, `Problem Solving Inventory` -developed by Heppner and Peterson (1993) and adapted by Şahin, Şahin and Heppner (1993) into Turkish Language- was used. In order to find goal commitment of orienteering athletes, `Goal Commitment Scale` -developed by Hollenbeck and Williams and adapted by Şenel and Yıldız (2016) into Turkish Language- was used. For the analyses of the data; frequency analysis, significance test of the difference between means Mann Whitney-U and Kruskal Wallis-H test were employed. As a result; no significant difference was found between problem solving skills and subdimensions (hasty approach, thinking approach, evasive approach, evaluative approach, self-confident approach and planned approach) and sex and age variables. Considering the mean scoores, it may be argued that problem solving skills of male athletes were better than female athletes. However, there was a significant difference between hasty approach and sportive age. Athletes whose sportive age was ≥7 years perceived themselves more unskilled than those whose sportive age was 4-6 years. No significant difference was found between goal commitment and sex and age variables. In light of mean scores, it may be suggested that female athletes demonstrated higher level of goal commitment than male athletes and goal commitment increased depending on age. On the other hand; it was identified that there was a negative correlation between goal commitment and thinking approach and hasty approach. Key words: Orienteering, goal commitment, problem solving skills 84

Rekreasyon faaliyetlerine katılan bireylerde, yalnızlık ve sosyal anksiyete düzeyinin incelenmesi amacıyla yapılan çalışmaya, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesinde öğrenim gören, rekreasyon faaliyetlerine katılan (n:159) ve katılmayan (n:152) toplam 311 üniversite öğrencisi katılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak, kişisel bilgi formu, Russel, Peplau ve Ferguson (1978) UCLA Yalnızlık Ölçeği ve Liebowitz (1987) Liebowitz Sosyal Anksiyete Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde, yüzde ve frekans analizleri yapılmış, ölçeklerin güvenilirlikleri ve faktör analizinde Cronbach's Alfa katsayıları bulunmuş, değişkenler arasında farklılık olup olmadığına yönelik t-testi ve ANOVA kullanılmıştır. Sonuç olarak; Yalnızlık düzeyi ile rekreasyon faaliyetlerine katılım arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Fakat, ortalama değerlere göre rekreasyon faaliyetlerine katılan bireylerin daha az yalnızlık duygusu yaşadıkları görülmektedir. Sosyal anksiyete ile rekreasyon faaliyetlerine katılım arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Rekreasyon faaliyetlerine katılmayan bireylerin sosyal anksiyete durumunu daha fazla yaşadığı belirlenmiştir. Yalnızlık ve sosyal anksiyete düzeyinin cinsiyet ve gelir durumu değişkenine göre anlamlı farklılık bulunmamıştır. Fakat kadınların sosyal anksiyete durumunu erkeklerden daha fazla yaşadığı belirlenmiştir. Yaş değişkeni ile yalnızlık arasında anlamlı bir ilişki bulunmazken, yaş değişkeni ile sosyal anksiyete arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Kardeş sayısı ile yalnızlık düzeyi arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Kardeş sayısı ve sosyal anksiyete arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Kardeşi olmayan veya 1 kardeşe sahip bireylerde yalnızlık düzeyinin düşük, kardeş sayısı fazla olan bireylerde yalnızlık düzeyinin yüksek olması da dikkat çekicidir. ABSTRACT159 undergraduates these who participated to recreational activities and 150 undergraduates these who did not participated to reaction activities (in total 311 undergraduates) participated from Muğla Sıtkı Koçman University to `determining social anxiety and loneliness on individuals those joined to recreational activities` study. Personal information forms, Russel,Peplau,Ferguson (1978) UCLA Loneliness Scale and Liebowitz (1987) Liebowitz Social Anxiety Scale are used as data collecting tool in this study. For analysis of data, percentage and frequency analysis are done. On reliability of scales and for factor analysis, Cronbach's Alfa coefficients are determined. T-test and ANOVA are used for determining variance of variables.As Summary; there is not found significant differences between loneliness level and participation on recreational activities. Nevertheless, according to mean values it is seen that individuals who join to recreational activities suffers loneliness much less. There is found significant differences between social anxiety and participation on recreational activities. It is determined that individuals who do not join to recreational activities suffer anxiety much more. There is not found significant differences between loneliness and social anxiety level according to gender and income status variables difference. Nevertheless, it is determined that females suffer anxiety more than males. There is not found significant differences between age variable and loneliness while, there is found significant differences between age variable and anxiety. There is found significant differences between quantity of siblings and loneliness. There is not found significant differences between quantity of siblings and social anxiety. It is remarkable that loneliness level is low in individuals who have 1 or fewer siblings on the other hand, loneliness level is high in individuals who have more siblings. 69

Bu çalışmanın amacı, spor çalışanlarında egzersiz yarar ve engel algılarının incelenmesidir. Araştırmaya Antalya ilinde Beden Eğitimi ve Spor Alanında çalışan, Milli Eğitime bağlı Özel ve Devlet Okullarında çalışan Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenleri ile Gençlik Hizmetleri ve Spor Müdürlüğünde çalışan Antrenörler ve Spor Eğitim Uzmanlarından oluşan toplam 200 kişi gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcıların egzersiz yarar ve engel düzeylerini belirlemek için Sechrist, Walker ve Pender (1987) tarafından geliştirilen, Ortabağ (2009) tarafından Türkçe geçerliliği ve güvenirliği yapılan Egzersiz Yarar/Engel Ölçeği (Exercise Benefits/Barriers Scale) kullanılmıştır. Verilerin değerlendirmesinde frekans analizi, iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi ( t testi ) , ANOVA testi kullanılmıştır.Sonuç olarak; Spor çalışanlarının, medeni durum, çalışma süresi, yeterli beslenme ve egzersiz yapma değişkenlerine göre egzersiz yarar/engel algısının anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Egzersiz engel algısı evli bireylerde düşük değerde iken evli olmayan bireylerin yüksek değerde olduğu belirlenmiştir. Spor çalışanlarının, yaş, cinsiyet, kıdem yılı, eğitim durumu, çalışma süresi, çocuk sahibi olma, sigara kullanma, spor yapma, ailede spor yapma durumu ve serbest zaman aktiviteleri gibi değişkenlere bağlı egzersiz yarar / engel algısının anlamlı farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Fakat egzersiz engel algısının cinsiyet değişkenine göre ortalama değerlerine baktığımızda, kadınların egzersiz engel algısının erkeklerden daha yüksek olduğu görülmektedir. Ayrıca çalışma süresindeki artış engel algısı değerlerinin yükselmesine neden olmaktadır. Spor çalışanlarının egzersiz yarar/engel algısını bazı kişisel özelliklerin etkilediği tespit edilmiştir. The purpose of this study is to examine the exercise benefit and barrier perceptions in sports employees. Total 200 persons have participated in the study as volunteers comprised of Physical Training and Sports Teachers working in Private and State Schools connected to the Ministry of National Education working in the field of Physical Training and Sports in Antalya province and Trainers and Sports Training Experts working in the Youth Services and Sports Directorate. The Exercise Benefits/Barriers Scale developed by Sechrist, Walker and Pender (1987), Turkish validation and reliability of which has been made by Ortabağ (2009) has been used to determine the exercise benefit and barrier levels of the participants. Frequency analysis, significance test (t test) of the difference between two averages, ANOVA test have been used in evaluating the data.As a conclusion; It has been detected that the exercise benefit/barrier perception of sports employees exhibit significant difference according to variables of civil status, duration of work, adequate nutrition and taking exercise. While exercise barrier perception is at low value in married individuals, it has been detected that this is at high value in unmarried individuals. It has been detected that the exercise benefit / barrier perception of sports employees hasn't exhibited significant difference depending on variables such as, age, gender, seniority years, education level, working time, having children, being a smoker, doing sports, doing sports condition in the family and leisure. However, when we look at the mean values of exercise barrier perception by gender variable, it is being seen that women's exercise barrier perception is higher than those of men. Moreover, increase in the working time is causing the barrier perception values to rise. It has been detected that the sports employees' exercise benefit/barrier perception is being affected by some personal particularities. 76

Bu araştırma Rekreatif faaliyetlere katılım ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya Gazi Üniversitesi Spor bilimleri fakültesi ve Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Spor bilimleri fakültesi olmak üzere 2 üniversiteden, 21,54±2,02 yaş ortalamasında rasgele seçilmiş 276 erkek ve 222 kadından oluşan 498 kişi katılmıştır. Araştırmaya katılan deneklere ait veriler sosyo- demografik anket, rekreatif faaliyetlere katılım anketi ve Whoqol-bref yaşam kalitesi ölçeği kullanılarak elde edilmiştir. Bu çalışmanın evrenini Üniversitelerin Spor Fakülteleri ve Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarında eğitim-öğretim gören öğrenciler oluştururken, örneklemini Gazi üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi ve Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi öğrencileri oluşturmuştur. Verilerin analizinde SPSS 23 paket programı kullanılmıştır. Verilerin analizinde crosstab, k-kare, independent t test ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Refah düzeyine göre öğrencilerin genel olarak refah düzeyleri ağırlıklı olarak normal ve iyi olarak bulunmuştur. Fiziksel, psikolojik, sosyal ve çevresel toplam puanları arasında p

Bu çalışmanın amacı, yetişkin bireylerde aerobik egzersiz programının kan lipitleri ve vücut kompozisyonu üzerine etkisinin incelenmesidir. Çalışmaya yaşları 25-55 arası değişen 24 yetişkin gönüllü olarak katılmıştır. Egzersiz gurubuna 12 hafta süresince, haftada 3 gün 30-60 dakika süren aerobik egzersiz programı uygulanmıştır. Fiziksel ölçümler ve kan testleri programın başladığı gün ve 12 haftanın sonunda olmak üzere iki defa ölçüm alınmıştır. Çalışmaya katılan deney ve kontrol grubu bireylerin, vücut ağırlığı, vücut yağ oranı, VKİ (Vücut Kitle İndeksi), HDL (High Density Lipoprotein), LDL (Low Density Lipoprotein), Trigliserid ve Kolesterol öntest sontest ölçümleri yapıldı. Gurupların karşılaştırmasında Wilcoxon test kullanıldı. Anlamlılık düzeyi p