Search

Bu araştırmanın amacı, Türkiye üniversitelerinde yer alan coğrafya bölümlerinde ve coğrafya eğitimi ana bilim dallarında coğrafya öğretiminde kullanılan öğretim yöntemlerini ve öğretim materyallerini ortaya koyarak, yöntem ve yardımcı materyal seçimini etkileyen faktörleri değerlendirmektir. Bu kapsamda araştırma da öğretim elemanlarının görüşleri, kişisel ve mesleki değişkenlere (üniversite, fakülte, unvan, uzmanlık alanı, mesleki deneyim, cinsiyet, öğretmenlik sertifikası, öğretmenlik deneyimi) göre değerlendirilmiştir. Yine aynı amaca yönelik olarak öğrenci görüşleri de kişisel değişkenlere (üniversite, fakülte, sınıf) göre değerlendirilmiştir. Öğretim elemanlarının görüşleri, öğrencilerin görüşleriyle karşılaştırılması yapılmıştır. Bununla birlikte, öğretim yöntemleri, öğretim etkinlikleri ve materyaller arasında bir ilişki olup olmadığı araştırılmıştır.Araştırmanın kapsamını, Türkiye üniversitelerinde bulunan 16 Coğrafya Bölümü ve 7 Coğrafya Eğitimi Ana Bilim Dalı oluşturmaktadır. Bu kapsamda, öğrenci örneklemi; Fen-Edebiyat Fakültesi ve Edebiyat Fakültesinde öğrenim gören 728, Eğitim Fakültesinde öğrenim gören 224 olmak üzere toplamda 952 öğrenciden oluşmaktadır. Öğretim elemanları örneklem sayısı ise Fen-Edebiyat Fakültesi ve Edebiyat Fakültesinde görev yapan 91 ve Eğitim Fakültesinde görev yapan 29 olmak üzere toplam 120 öğretim elemanından oluşmaktadır. Araştırma model olarak tarama (survey) türü bir araştırmadır. Bu nedenle, araştırma için geliştirilen anket formları bulunmaktadır. Anket formları hem öğrenci hem de öğretim elemanı için ayrı olarak hazırlanmıştır ve birbirine paralel sorulardan oluşmaktadır. Çalışmanın amacına uygun olarak hazırlanan anketler aracılığıyla toplanan verilerin çözümlenmesinde hem betimsel (ortalama, frekans) hem de çıkarımsal (t-testi, ANOVA, Scheffe testi, Pearson Korelasyon Analizi) istatistiksel teknikler kullanılmıştır.Öğretim elemanlarının görüşlerine ilişkin istatistiksel analiz sonuçlarına göre, kullanılan öğretim yöntemlerinde anlatıma dayalı öğretim yöntemlerinin sıklıkla kullanım aralığında olduğunu, bunu ise arazi uygulamalarına dayanan öğretim yöntemlerinin ise ara sıra kullanım aralığı ile izlediği ortaya çıkmaktadır. Öğretim materyalleri kullanımında ise, teknoloji destekli materyallerin sıklıkla kullanım aralığında olduğunu, bunu görsel materyallerin ara sıra kullanım sıklığıyla takip ettiği ortaya çıkmıştır. Öğretim elemanlarının öğretim yöntemleri yanıtlarında görev yaptıkları fakültelere, uzmanlık alanlarına, mesleki deneyim sürelerine, öğretmenlik sertifikası sahip olup olmama duruma, daha önce öğretmenlik deneyimine sahip olup olmama durumuna göre farklılaşma görülmektedir. Bununla birlikte, üniversite değişkenine göre anlamlı bir fark bulunamamıştır. Öğretim elemanlarının öğretim materyallerine yönelik yanıtlarında ise, uzmanlık alanı, mesleki deneyim ve cinsiyete göre anlamlı bir farklılaşma görülmektedir. Bununla birlikte, üniversite, fakülte, unvan, öğretmenlik sertifikası, öğretmenlik deneyimine göre ise anlamlı bir farklılaşma görülmemektedir. Öğrencilerin ise, hem öğretim yöntemi hem de materyal kullanımına ilişkin görüşlerinde, üniversite, fakülte ve sınıf değişkenine göre verilen yanıtlarda farklılaşma ortaya çıkmaktadır. Bununla birlikte, öğretim elemanları ve öğrenci görüşleri karşılaştırıldığında ise, görüşler arasında anlamlı farklar ortaya çıkmaktadır. Kullanılan öğretim yöntemi, öğretim etkinlikleri ve öğretim materyalleri arasındaki korelasyon gözden geçirildiğinde ise, orta ve düşük seviyede ilişkiler ortaya çıkmaktadır. Bu durum öğretim yöntemlerinin bileşenlerinin arasında bir uyumsuzluk olduğunu göstermektedir. Öğretim elemanlarının yöntem ve materyal seçimini etkileyen faktörleri dikkate alma sıklığında bakıldığında, ?dersinin amacının? ve ?konunun özelliğinin? en olumlu yanıtları alan faktörler olduğu görülmektedir.Anahtar Kelimeler: Yüksek Öğrenim, Coğrafya Eğitimi, Öğretim Yöntemleri, Öğretim Elemanı, Öğrenci The aim of the study is to find out teaching methods and materials for geography teaching and factors that affect academic staff? choice for these methods and materials at Geography Department and Geography Teacher Training Unit. In this respect, the opinions of academic staff have been investigated according to personal and occupational variables (university, faculty, academic titles, academic staff?s areas of specialization, experience, teacher certificate, teaching experience). Moreover, views of students have been analyzed according to personal variables (university, faculty and grade). It is attempted to find out whether there is a significant difference between the views of academic staff and students. In addition to these, to determine whether there is a correlation among teaching methods, materials and activities.This study consists of sixteen Geography Departments and seven Geography Teacher Training Units all over the Turkey. Samples consist of 728 students from Science and Art Faculty and Art Faculty, 224 students from Education Faculty and total samples consist of 952 students. Academic staff samples consist of 91 academic staff that is on duty in science and art faculty and 29 persons are on duty in education faculty and total samples made of 120 academic staff. Study model was conducted by survey; questionnaires were developed similarly for both academic staff and student. Questionnaire data was analyzed by several statistic techniques such as descriptive (Arithmetic Mean and Frequency) and inferential statistic (t-test, ANOVA, Scheffe test, Pearson Correlation Analyzes).Major findings of the research can be summarized as follows: The opinions of academic staff are illustrated that lecturing methods that used by them often frequency and this is followed by field-work with sometimes frequency. Visual teaching materials that are used by academic staff?s opinion have shown that often frequency, this is followed by technology supported material with sometimes frequency. There was significant difference in the view of the use of teaching method by the academic staff according to faculty, academicals titles, academic staff having areas of specialization, experience, teacher certificate, teaching experiences. Moreover, no difference was found according to university variable. There was significant difference in the view of the use of teaching material by the academic staff according to academic staff?s areas of specialization, experience and gender variables. Moreover there were no differences according to university, faculty, academicals titles, teacher certificate and teaching experience. Students? opinion about; both teaching methods and materials show that there are significant differences for all variables (university, faculty and grade). Moreover, there are significant differences between students and academic staff? opinion about teaching material and teaching methods used by academic staff. Teaching methods and materials used by academic staff are reviewed, there are found out low level and middle level correlation among teaching methods and teaching material. Factors affecting academic staff?s choosing instructional methods and materials are as follows; aims of lesson and characteristic of content that determine academic staff?s choosing instructional methods and materials.Key words: Higher Education, Geography Education, Teaching Method, Academic Staff, Student. 168

SUMMARY The positive difference between the revenues and the expenditures of an economic individual constitutes savings. A vast majority of households from developed economies have significant amounts of savings. These savings are utilized diversely within diverse markets. This utilization process can both be carried out by the savings-owners and some professional institutions called institutional investors. There are significant benefits enjoyed by the small saving-owners arising from the handling of the savings by professional institutions. Thanks to these institutions, the small savings-owner takes the benefit from professional managers together with the advantages he can get from a great portfolio. Besides, these institutions prevent the savings-owners from facing enormous losses as they invest the savings they collect to diverse investment tools. Also, they provide the economies with great contributions by expanding the capital markets. Mutual funds are one of the major institutional investors. They put forth a great development in the last fifty years. Especially a noteworthy part of the investments towards the capital market is performed by the mutual funds. As the market for mutual funds expand, number of the mutual funds increase; and the decision on which ones to purchase is gradually getting difficult. To ease this choice, performance evaluating measures were introduced. And regarding our reserach, we dwelled on these criteria and the results that they put forth. Our research paper consists of 5 main sections: -In the first section, information on the definition and functions of mutual funds and the market for mutual funds both for Turkey and the world is given. -In the second section, in addition to basic information regarding the risk and the advantage ; some explanations were made concerning the portfolio management process and asset pricing models in which the performance evaluation is included. -In the third section, performance evaluation measures and the empirical results derived from these are handled. - In the fourth section, towards the aim of developing the performance evaluating process, the separation of the performances of mutual funds; the sensitivity of the profits gained from mutual funds towards the comparison criteria, personal characteristics of the managers and to some other factors were dwelled upon.- Lastly in the fifth section, we applied performance evaluation measares to Turkish mutual funds. We derived these conclusions at the end of our theoretic research: - Mutual funds are not able to provide net positive income. In other words, funds are not able to ensure an income enough to meet the management and process costs. On the other hand, they ensure positive values on the basis of gross income. -Performances of the mutual funds are not only composed of the success concerning the asset choice. Besides, the fund managers benefit from the market movements. And that constitutes a timing compartement. -Mutual funds are sensitive towards the models used in the performance evaluation; the comparison criteria; and the sample numbers. -Some personal characteristics like educational backgroud and ages of the mutual fund managers bear importance in determining the performance of the fund. -Employing conditional performance evaluation rather than the unconditional performance evaluation gives more positive performance results. Our application research in which we examined the performances of A type mutual funds in Turkey between years 1996-2000 led us to the following conclusions: - Mutual fund risk adjusted performance measures result in implications parallel to each other as they do regarding the research carried out abroad. A correlation of 95% is observed. -The average performance of mutual funds in Turkey is below the market income as it is abroad. -An investment carried out by relying on the mutual fund criteria adjusted according to risk has provided an income 200% above the average. -The performance of mutual funds has a characteristic of continuity at most. -The most successful (effective) group is the mixed funds; while the least successful one is the stock fundsAll these conclusions are a summary of the research on performance evaluation taking place within the last decade. Evaluation of the performance of the mutual funds does not only consist of introducing some certain measures. On the contrast, it is the examination of a process; due to the fact that measure alone, do not lead us to the reality. This performance evaluation is regarded as a process; and all the integral parts forming this process are examined. This process is tried to be understood by various assumptions and regressional methods. All these research will facilitate the investors to choose the best funds. Under these circumstances, the market will deepen more and more by the increase in concern towards the market for mutual funds. 133

Yiyecek turizmi kapsamında değerlendirilecek olan `Slow Food Hareketi` lokal değerleri ön plana çıkaran, yerel kültürün günlük yaşam pratiklerini deneyimlemeye ve korumaya yönelten bir arz oluşturması, bu hareketin ortaya çıkış amacının vurgulanması adına önem arz etmektedir.Bu araştırmanın temel amacı Slow Food Hareketi aracılığıyla Germiyan Köyü'ndeki turizmin gelişimini ve tarım toplumundan hizmet üreten bir turizm köyüne dönüş sürecini etnografik bir bakış açısıyla eleştirel olarak irdelemektir. Yerel halkın bu sürece yönelik deneyimleri ve günlük yaşam pratikleri incelenmektedir.Bu çerçevede, Slow Food Hareketi'nin Germiyan köyündeki turizmin gelişimindeki rolü belirlenerek bu süreçte köyde yaşayan halkın sosyo-kültürel deneyimleri, yaşadıkları zorluklar, sosyo-kültürel kazanımları ve Slow Food Hareketi'nin başarı(sızlık) nedenleri ayrıntılı olarak ortaya konulmaktadır. Bu anlamda, Türkiye'deki Slow Food Hareketi'nin bir uygulama örneğine derinlemesine odaklanarak başarı ve başarısızlık hikâyelerini ortaya koymayı hedef edindiği için, literatüre önemli katkılar sunabileceği düşünülmektedir.Araştırma yöntemi olarak nitel araştırma dizaynı temel alınmıştır. Bu kapsamda, nitel verilerin toplanılmasında Germiyan köyünde yaşayan 42 kişiyle yüz yüze derinlemesine görüşmelerden ve 4 ay süreli etnografik gözlemlerden faydalanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulguların çözümlenmesinde sosyal deneyim teorisi temel alınarak yorumsayıcı ve eleştirel bir bakış açısı izlenmiştir.Bu tez araştırmasında ulaşılan sonuçlar şu şekildedir: Slow Food Hareketi'nin turizmin gelişmesine ve çeşitlenmesine yönelik önemli katkılar sunduğu ve yerelde de önemli fırsatlar yarattığı görülmektedir. Özellikle kadın girişimcilerin sayısının artması ile birlikte köy mekanlarının yeniden üretilmesi ve kadının güçlendirilmesi gibi temel sonuçlar doğurduğu ortaya konulmuştur. Ancak, Slow Food köyü olarak sürdürülebilir bir hale getirilememesi noktasında ise metalaşan yerel kültürel değerlerinin ortak amaçların önüne geçtiği ve metanın bir pazarlama aracı olmaktan çok bir amaç haline geldiğine yönelik sonuçlara ulaşılmıştır. Bu durumun sonucunda ise Slow Food Hareketi'nin ana prensipleriyle uyuşmadığı ve bir başarısızlık sürecine yönlendiği görülmektedir. Bu başarısızlık sürecinin ortadan kaldırılmasına yönelik, yerel halkın sosyo-kültürel birikimiyle elde ettiği bilginin yeniden üretimi ve tekrar sürdürülebilir bir turizm odağına dönüştürülmesinin de başarı örnekleri ayrıca tespit edilmiştir.Anahtar Kelimeler: Slow Food, Yiyecek Turizmi, Germiyan Köyü, Etnografi, Sosyal Deneyim Teorisi The `Slow Food Movement` to be evaluated within the scope of food tourism, is important for emphasizing the purpose of the emergence of the local culture, creating a desire that focuses the local values and encourages local culture to experience and protect daily life practices.The main purpose of this research is to critically examine the development of tourism in Germiyan Village through the Slow Food Movement and the return process to a tourism village that produces services from the agricultural community with an ethnographic perspective. In this thesis, the application process of `Slow Food` movement and daily life practices of local people in the village Germiyan are examined. In this framework, the role of the Slow Food Movement in the development of tourism in Germiyan village is determined and the socio-cultural experiences, difficulties, socio-cultural gains and the reasons for the (un)success of the Slow Food Movement are explained in detail. In this sense, as this thesis provides in-depth stories by focusing on success and failure application of the Slow Food movement in Turkey, it has been considered to make important original contributions to the literature and knowledge.Qualitative research design was employed. In this context, in-depth interviews with a total of 42 people and 4-month ethnographic observations were undertaken with the locals. In the analysis of the findings obtained in the research, interpretive and critical perspectives were followed based on the theory of social experience.The conclusions in this thesis are as follows: It is seen that the Slow Food Movement provides important contributions to the development and diversification of tourism as well as creates important opportunities at the local level. With the increase in the number of women entrepreneurs, there have been such results as the reproduction of village spaces and empowerment of women. However, the result of not being as a Slow Food village is that the commoditised local cultural values prevail over common goals and that the commodity has become a goal rather than a marketing tool. Eventually, it is seen that the practice in the village does not comply with the main principles in that the application process was halted.Nevertheless, having experienced this failure process, a few cases of success attempts have also been achieved by the reproduction of local knowledge with socio-cultural insight and they help again turning the direction back into a sustainable tourism focus.Key Words: Slow Food, Food Tourism, Germiyan Village, Etnography, Social Practice Theory 141

Tanımının Uluslararası Eko-turizm Topluluğu tarafından `çevreyi koruyan ve yerel halkın refahını sürdüren, doğal alanlara doğru olan sorumlu seyahat` şeklinde yapıldığı eko-turizm, 1980'lerde çevre koruma hareketinin içerisinde gelişmiştir. Eko-turizm, özellikle o çevreyi oluşturan ve içerisinde yaşayan halkın katılımları ile geliştirilen doğa turizminin bir çeşididir denilebilir. Yerel değerleri ön plana çıkaran, lokal kültürün yaşam pratiklerini deneyimlerken aynı zamanda onu korumaya yönelten bir arz oluşturması, eko-turizmin ortaya çıkış amacını vurgulamaktadır. Eko-turizm ile ilgili, literatürde kültüre sıklıkla vurgu yapılırken kültürün sürdürülebilmesi için önem taşıyan kadına yönelik yapılan araştırmaların bunun gerisinde kaldığı görülmektedir. Bu araştırmanın amacı, literatürdeki bu boşluğu kapatma amacının yanında eko-turizmi etkileyen faktörler içinde kadının rolünü bir örnek olay çalışmasıyla ortaya çıkarmaktır. Bu noktadan hareketle eko-turizm bölgelerindeki kadınların mekânsal pratik ve ilişkilerini anlamak amacıyla gündelik hayatlarını yakından inceleme gereği duyulmuştur. Bu çerçevede Eko-turizm hareketinde kadınların üstlendiği rol ve görevler nelerdir? Toplumsal cinsiyet rolleri, Karadeniz kadınlarının gündelik pratiklerinde nasıl şekillenmiştir? Karadeniz kadınları kadın-erkek rolleri ile ilgili seçimlerini kendileri mi yapıyor, yoksa bu seçimler kadınlara dayatılıyor mu? Eko-turizm, kadının ekonomik bağımsızlığını kazanmasına katkı sunmakta mıdır? Gibi sorulara cevap aranmıştır. Araştırma nitel araştırma modelini kullanmaktadır. Bu anlamda, Türkiye'de eko-turizm potansiyeli yüksek bir bölge olan Doğu Karadeniz'in Kaçkar Dağları yaylalarındaki 27 kadın ve 8 erkek ile yüz yüze derinlemesine görüşmeler yaparak ve gözlemlerden faydalanarak derinlemesine nitel veri toplanmıştır. Bu araştırma kadının, eko-turizm potansiyelini nasıl etkilediği ve eko-turizmden ne ölçüde etkilendiği üzerine kuramsal bir tartışmaya aracılık etmesi bakımından önemlidir. Bununla bağlantılı olarak kadının toplumsal yaşamdaki rolünün, eko-turizm ile ilgili nasıl açılımlar sağlayacağını tartışmaya açması ve kadının eko-turizme katkısına yönelik farkındalığı arttırması beklenmektedir.Anahtar Kelimeler: Ekoturizm, Toplumsal Cinsiyet, Kaçkar Dağları Millî Parkı Yaylaları According to definition of TIES (International Ecotourism Society), ecotourism is ''protects environment, sustains well-being of the local people, responsible travel to natural areas'' that developed within the conservation movement in the 1980s. After saying that Ecotourism is a kind of nature tourism, especially developed with the participation of the people who are closely interacted with that environment and live in it. In the purpose of this movement, it aims to create a supply that prioritizes local values, and that protects local cultural practices of life while experiencing it. However, although there is vast array of studies on cultural aspects of ecotourism in the literature. The number of studies on women, which are particularly important for the sustainability of the cultures, lags behind the mainstream issues in the literature. The aim of this research is to fill this gap in the literature and to reveal the role of women in the relevant factors that affect ecotourism with a case study. In accordance with this purpose, the women's daily lives in the ecotourism regions has been analysed in the context of spatial practices and relations. On the basis of the framework, the major questions will be answered as follows: What are the roles and duties of women in the ecotourism movement? How has gender roles shaped in the everyday practices of women in Black Sea region? Do the Black Sea women themselves have to make choices about their male-female roles, or are these choices imposed on women? Does ecotourism contribute to women's economic independence? The research has employed the qualitative research model. The Case study is the high lands in the Kaçkar Mountains National Park of Turkey's Eastern Black Sea Region, which has a high potential for ecotourism, where the rich data was gathered by taking advantage of the observations and in-depth face to face interviews with the women in areas. The result of this research is important as it mediates a theoretical debate on how women influence ecotourism potential and how much it impacts from ecotourism. In connection with this, the results of the research are that the role of women in social life will open to the discussion on ecotourism and also will increase awareness of women' contribution to ecotourism. Key Words: Ecotourism, Gender, Kaçkar Mountains National Park 99

Bu çalışmada, kentlerin markalaşma çalışmalarında etkin rol oynadığı düşünülen -yerel aktörler olarak nitelendirebileceğimiz- kamu veya özel sektöre ait kurumlar ile sivil toplum örgütlerinde anahtar rolde yer alan kişilerin ve ayrıca şehrin hafızası olarak görülen kanaat önderlerinin Van kentinin markalaşmasına ve markalaş(ama)masına ilişkin görüş, düşünce ve değerlendirmeleri ele alınmıştır. Çalışmanın amacı kentlerin markalaşma süreçlerinde yaşanan sorunların ele alınması ve markalaş(ama)manın unsurlarını ortaya koymaktır. Markalaş(ama)mayı yaratan unsurların açıkça ortaya konulması kentin markalaşma stratejilerinin oluşturulmasında önemli bir adım olarak düşünülmektedir. Çalışma süresince kentte karar verici veya karar verme sürecinde etkileyici konumda bulunan kısaca anahtar rol üstlenen otuz kişi ile mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Yerel aktörler olarak şehrin markalaşmasında etkin rol oynaması beklenen kurum ve STÖ lerin karar vericilerinin/yöneticilerinin marka ve marka kent ile ilgili düşünceleri Van özelinde ele alınarak marka ve marka kente ilişkin düşüncelerinin kavramsallaştırmasına ve kuramsallaştırılmasına çalışılmıştır. Çalışmanın bulguları değerlendirildiğinde anahtar rol oynayan kişiler markalaşmayı; semboller, akılda kalan öğeler, kültürel izler ve kalite olarak kavramsallaştırmaktadırlar. Kentin markalaşması sürecinde ise başarılması gereken en önemli aşamalardan ilkinin şehrin altyapısının (teknik, sosyokültürel ve ekonomik boyutları ile) tamamlanması olduğu, şehrin sakinlerinin mekânsal boyutta bilinçlendirilerek farklıklarının zenginlik olduğu kabulü ile hoşgörü esaslı birlikte yaşama kültürünün yerleştirilmesi gerektiği, şehrin ve sakinlerin kentin geleceğine ilişkin stratejileri oluşturmak ve uygulamak noktasında ortak düşünme ve birlikte hareket etmeyi başarmaları gerektiği, kentin sahip olduğu derin tarihsel ve kültürel değerlerin kentin markasına katacağı değerin objektif olarak belirlenmesi ve korumaya alınması gerektiği bu kişiler tarafından vurgulanmaktadır. Şehrin hafızası rolünde olan kanaat önderlerinin geçmiş deneyimlerinden hareketle vurguladıkları önemli bir sorun ise kentin tarihi ve kültürel geçmişine ait birçok tarihsel yapının ve dokunun yaratılan tarihsel travmalar ile bilinçli olarak yok edildiği ve yerine yapılan popüler kültüre ait yapılar ile kent dokusunun hızla bozulmasıdır. Çalışma sonucunda yerel aktörlerde görev yürüten karar vericilerden, anahtar rolde bulunan kişilerden ve kanaat önderlerinden sağlanan bulgular ile markalaş(ama)manın temel unsurlarını ortaya koyularak kentin markalaşmaya sürecinde nelerin yapılması gerektiğine ilişkin önermeler ve alana sağladığı bilimsel katkıya değinilmiştir. Anahtar Kelimeler: Marka, markalaşma, kent markalaşması, markalaş(ama)ma, aktör temelli yaklaşım, yerel aktörler. This study focuses on emerging ideas in the branding and non-branding experience of Van city on the basis of the local participants who have been taken role in the state bodies, NGOs and private sectors and whose experiences were thought to be valuable in branding/non-branding process of a city. In this context, this study aims to provide an exhaustive account of branding process of a city and define the principles of non-branding issue which seems to be an important step in shaping the strategies of city branding. In the data collection process, a phenomenology model of qualitative design was employed in research design of this study and thirty people who are local actors in decision making process of the city were interviewed. The participants' views on branding and branding cities were both conceptualised and theorised on the basis of the experiences of the participants. According to the findings of this thesis, the branding issue were conceptualised under such concepts as symbols, valuable and effective products. As for the process of city branding process, the first step should be infrastructure of the city with an emphasis on social and cultural perspective. The second, raising awareness of the local people is important to create a community-based mind-set amongst the people who are actively living in the Van city. Third step should focus on strategy development for the future of city and agreed plan for the implementation of these strategies. The final stage is to make decision on the touristic values of the city to be reflecting the social and cultural assets and to set up a protection plan. However, non-branding concept is mainly conceptualised under the terms of the lack of togetherness, the negative social-cultural background of the city; the lack of visionary managers in the town; the lack of an agreed a city branding strategy. After all, this study has been finalised with a set of suggestions for the practitioners as well as the scientific contribution of the study in the literature. Keywords: Tourism, Brand, Branding, city branding, non-branding and local actors. 134