Search

Araştırma, Konya şartlarında aspir (Carthamus tinctorius L.) genotiplerinde farklı ekim zamanlarının verim, verim unsurları ve kalite üzerine etkileri amacı ile 2016 - 2017 yıllarında S.Ü. Z. F .deneme tarlasında yürülmüştür. Araştırmada.materyal,olarak,beş,farklı,aspir,genotipi,(Balcı - Linas -,Göktürk -,Ayaz - İran) kullanılmıştır. Araştırma; üç farklı ekim zamanında (14 Ekim 2016, 14 Kasım 2016 ve 27 Mart 2017) "Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Deneme Desenine" ne göre üç tekerürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmada bitki boyu, bitki başına dal sayısı, bitki başına tabla sayısı, tabla çapı, bin tohum ağırlığı, tohum verimi, ham yağ oranı ve ham yağ verimi değerleri incelenmiştir. Çalışmada bitki boyu 40.7 - 80.3 cm, bitki başına dal sayısı 3.4 - 6.3 adet, bitki başına tabla sayısı 3.6 - 7.5 adet, tablada tohum sayısı 18.5 - 23.2 adet, tabla çapı 16.0 - 31.9 mm, bin tohum ağırlığı 26.4 - 41.0 g, tohum verimi 14.5 - 106.6 kg/da, ham yağ oranı % 20.8 - 29.2, ham yağ verimi 3.2 - 28.2 kg/da arasında elde edilmiştir. Ortalama değerlere bakıldığında; bitki boyu, tabla çapı ve tablada tohum sayısı bakımından İran genotipi, bitki başına dal sayısı ve bin dane ağırlığı bakımından Ayaz genotipi, bitki başına tabla sayısı ve ham yağ oranı bakımından Göktürk çeşidi, tohum verimi ve ham yağ verimi bakımından ise Linas çeşidi ilk sırada yer almıştır. Çeşitlerden tohum verimi ve ham yağ verimi bakımından en iyi ikinci ekim zamanında(14 Kasım 2016) Linas çeşidi öne çıkmaktadır. Araştırmada ekim zamanı ve veriler açısından 14 Kasım 2016 tarihli ekimde, Linas çeşidinin Konya şartlarına uyum sağlayabildiği ve benzer çevre koşullarında yetiştirilebileceği sonucuna ulaşılmıştır., This study was conducted investigate effects of different sowing time on yield, yield components and quality in safflower in Konya conditions the 2016 - 17 production period on the trial fields of Selcuk University, Faculty of Agriculture. Five different safflower types (Balcı, Linas, Göktürk, Ayaz, İran) were used as materials in the study. Research was established as 3 "Divided Trial Pattern in Randomized Blocks" with three replications and at 3 different sowing times (14 October, 14 November 2016 and 27 March 2017). In the study; plant height, number of branches per plant, number of tables per plant, table diameter, thousand seed weight, seed yield, crude oil ratio, crude oil yield parameters were determined. 40.7-80.3 cm as plant height, 3.4-6.3 units as number of branches per plant, 3.6-7.5 units as per plant number of trays, 18.5-23.2 pieces as the number of seeds in the table, 16.0-31.9 mm as table diameter, 26.4-41.0 g as thousand seed weight, 14.5-106.6 kg / ha as seed yield, 20.8-29.2% as crude oil content, 3.2-28.2 kg / ha as crude oil yield values were obtained for safflower varieties As a result of the research, when the average values are examined; Iranian variety in was found successful for the features as plant height, table diameter and number of seeds, Ayaz variety was found successful for the number of branches and thousand grain weight per plant, Göktürk variety was found successful for the number of trays per plant and crude oil ratio, Linas variety was found successful for the seed yield and crude oil yield. On 14 October, frost occurred due to sudden low temperatures and the plants were damaged. In terms of seed yield and crude oil yield, Linas variety stands out in the second best sowing time (November 14). According to our research, in terms of sowing time and seed yield, it is concluded that Linas variety is suitable for Konya conditions and can be grown in regions with similar ecological conditions.

Dünya üzerinde yaklaşık bir milyon bitki türü vardır ve bunların neredeyse yarısının faydası bilinmemektedir. Dünyadaki bitkilerin 3 bin kadarı tedavi ve sağlık hedeflenerek kullanılmaktadır. Son 20 yıldır başta batılı ülkeler olmak üzere birçok ülkede biyoekonomiye verilen önem artmaktadır. Türkiye, bulunduğu coğrafyada dört mevsimin yaşandığı bir ülkedir. İklim çeşitliliği sayesinde birçok bitki çeşidinin yetiştirilebilme olanağı vardır. Bu çalışmada, Konya ilinin ilçeleri itibariyle, Tıbbi ve Aromatik Bitkilerin mevcut durumunun belirlenmesi ve Türkiye ekonomisine olan katkısı araştırılmıştır. Araştırma kapsamında anason, kimyon, haşhaş ve aspir bitkileri belirlenmiştir. Bu ürünleri üreten üreticiler ile 70 anket yapılmıştır. Araştırmada kapsamında değerlendirilen anket sonuçlarına göre üreticilerin, biyoekonomi kavramına yakın olmaları ve biyoekonomiyi destekleyen üretim anlayışına sahip olmaları umut vericidir. SWOT analizi ile bu sektörün gelişmesi için yapılması gerekenler tespit edilmiştir. Konya kırsalında Tıbbi ve Aromatik Bitkiler, daha çok ilaç olarak bilinen bitkilerdir. Bu bitkiler, özellikle hastalıktan önce tedbir amaçlı ve hastalığın ilerlemesini engellemek için kullanılır. Bu bitkiler, sağlıklı yaşamı desteklemektedir. Ayrıca, kozmetikte ve beslenmede de kullanılmaktadır. Konya ilinde yapılan bu çalışma ile literatür ve veri eksiliğinin fazla olduğu bu alana katkı sağlanmıştır. Üreticilerin Tıbbi ve Aromatik Bitkilerin biyoekonomik potansiyelini ve fırsatları gördükçe karlılıklarını artırabilecekleri anlaşılmaktadır., There are about one million plant species in the world and almost half of the themes benefit is unknown. Up to 3 thousand of the plants in the world are used for treatment and health. In the last 20 years, the importance given to bioeconomics has been increasing in many countries, especially in western countries. Turkey is a country that experiences four seasons in geography. Thanks to the climate diversity, many plant varieties can be grown. In this study, the districts of Konya as, determining the current status of Medicinal and Aromatic Plants and contribution to Turkey's economy have been investigated. Anise, cumin, poppy and safflower plants were selected within the scope of the research. 70 questionnaires were conducted with manufacturers producing these products. According to the survey results evaluated within the scope of the research, it is promising that the producers are close to the concept of bioeconomics and have an understanding of production that supports bioeconomics. The SWOT analysis identified the requirements for the development of this sector. In the countryside of Konya, Medicinal and Aromatic Plants is more commonly known as medicine. These plants are used especially for the prevention and prevention of disease progression before the disease. These plants support healthy living. It is also used in cosmetics and nutrition. This study conducted in the province of Konya contributed to this area where there is a lack of literature and data. It is understood that producers can increase their profitability as they see Medicinal and Aromatic Plants' bioeconomic potential and opportunities.

Konya ekolojik koşullarında bazı aspir (Carthamus tinctorius L.) genotiplerinde verim, kalite ve bazı bitkisel özelliklerin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilen bu çalışma, Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Prof. Dr. Abdülkadir AKÇİN Deneme Tarlasında, 2011 yılı vejetasyon döneminde (Mart-Ağustos) gerçekleştirilmiştir. Araştırma, "Tesadüf Blokları" deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Konya yöresinden doğal vejetasyondan seçilen, kendilemenin 6. generasyonundaki 10 adet aspir hattı (A13, A29, C12, E1, F4, F6, G16, H3, J19, J29) ve iki adet tescilli çeşit (Dinçer ve Remzibey) materyal olarak kullanılmıştır. Araştırmada; çıkış süresi (gün), ilk çiçeklenme süresi (gün), bitki boyu (cm), ilk dal yüksekliği (cm), dal sayısı (adet/bitki), tabla sayısı (adet/bitki), tabla çapı (cm), tabla ağırlığı (g), tablada tohum sayısı (adet), bin tohum ağırlığı (g), tohum verimi (kg/da), yağ oranı (%) ve yağ verimi (kg/da) ele alınmıştır. Araştırma sonucuna göre en yüksek tohum verimi G16 hattından (270,41 kg/da), bin tohum ağırlığı J19 hattından (43,2 g), yağ oranı Remzibey çeşidinden (% 27,39) ve yağ verimi G16 hattından (73,69 kg/da) elde edilmiştir., This research was conducted to determine seed yield and some morphological characters of some safflower line during 2011 growing season (March-August) on Selcuk University, Faculty of Agriculture Prof.Dr.Abdülkadir AKÇİN experimental field under Konya conditions. The experiment was designed according to "Randomized Blocks" with three replications. In this research was examined ten safflower lines (A13, A29, C12, E1, F4, F6, G16, H3, J19, J29 ) and two safflower cultivars (Dinçer, Remzibey) as material. In this research ; time of emergence (day), time of flowering start (day), plant height (cm), first branch height (cm), number of branch per plant, number of head per plant, head diameter (cm), head weight (g), seed number of head, thousand seed weight (g), seed yield (kg ha-1), oil content (%) and oil yield (kg ha-1) were examined. According to research results, there were obtained the highest seed yield (27.04 kg ha-1) from G16 line, thousand seed weight (43,2 g) from J19 line, oil content (27,39 %) from Remzibey cultivar and oil yield (73,69 kg ha-1) from G16 line., Bu tez çalışması BAP tarafından 12201018 nolu proje ile desteklenmiştir.

Bu tez çalışmasıyla ülkemiz için ekonomik değere sahip olan Aspir(Carthamus tinctorius L.) türleri ISSR markırları aracılığıyla genotiplendirilmiştir. Araştırma konusu olan çeşitlerin bir kısmı genetik açıdan aynı atadan gelen yüksek oranda birbirleriyle benzer olan türler iken farklı soylardan köken alanlar genetik açıdan oldukça uzaklaşmıştır. Aynı zamanda aspir çeşitlerinin kromozom sayı ve morfolojisi araştırılmış ve aralarındaki kromozomal ilişkiler belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre ele alınan çeşitlerin tamamının kromozom sayısı 2n=24 olarak tespit edilmiş olup, çeşitlerin tamamı diploid kromozom sayısına sahiptir. Kromozom morfolojileri açısından çeşitler yüksek oranda benzerlik gösterirken birkaç çeşidin farklı olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak seleksiyonu yapılmış aspir çeşitlerinin genetik karakterizasyonunun yapılmasında ve genotiplendirilmesinde kromozom morfolojisi ve ISSR markırlarının etkili bir biçimde kullanılabileceği belirlenmiştir., With this thesis, Safflower (Carthamus tinctorius L.) varieties that having economic value for our country were genotyped through ISSR markers. Some of the varieties that is the subject of this research are found genetically highly similar to each other that originated from the same ancestors but from the different strains are genetically quite away. At the same time the number of chromosomes of safflower varieties and chromosomal morphology was investigated and the relationship between them is determined. According to the results discussed all varieties of chromosome numbers has been identified 2n = 24, also all have the diploid number of chromosomes. Chromosome morphologies are showed high uniformity between several varieties but also determined difference between some varieties. As a result of this research on selection made of safflower varieties, ISSR markers and chromosome morphology can be used effectively to determined for genotyping and identification of genetic characterization., Bu tez çalışması BAP tarafından 13201053 nolu proje ile desteklenmiştir.

Bu arastırmada, Konya ilinin Selçuklu ve Hüyük ilçelerinde aspir tarlalarında zarar yapan böcekler ve predatörlerini belirlemek amacıyla 2011 yılında survey çalısmaları yürütülmüstür. Yapılan çalısmalar sonucu aspir bitkilerinde 9 zararlı ve 3 predatör böcek türü bulunmustur. Zararlı olarak; Aphis fabae Scopoli,1763, Uroleucon compositae Theobald, 1915 (Homoptera: Aphididae), Brachycoleus decolor Reuter, 1887 (Homoptera: Miridae) , Cteniopus gibbosus Baudidi Selve, 1761 (Coleoptera: Alleculidae), Cetonia aurata Linnaeus, 1761 (Coleoptera: Cetonidae), Bangasternus planifrons (Brulle, 1882) (Coleoptera: Curculionidae), Heliothis peltigera Schiffer, 1775 (Lepidoptera: Noctuidae), Larinus syriacus Gyllenhal, 1835 (Coleoptera: Curculionidae), Tropinota hirta Poda, 1761 (Coleoptera: Scarabaeidae) türleri; predatör olarak; Coccinella septempunctata (L.), Psyllobora vigintiduopunctata (L.) ve Adalia fasciatopunctata revelierei Mulstant (Coleoptera: Coccinellidae) türleri bulunmustur. Her iki ilçede, Tropinota hirta, Heliothis peltigera ve Uroleucon compositae’nin önemli zararlı türler oldugu; Coccinellid türlerinden C.septempunctata’nın afitler üzerinde etkin oldugu, diger iki türün ise populasyonlarının düsük düzeyde oldugu tespit edilmistir., In this study, a survey was carried out to determine pest insect species of safflower and their predators in Hüyük and Selçuklu towns of Konya Province in 2011. At the end of the study, 9 pest and 3 predator insect species were found on safflower plants. These pest species namely; Aphis fabae Scopoli,1763, Uroleucon compositae Theobald, 1915 (Homoptera: Aphididae), Brachycoleus decolor Reuter, 1887 (Homoptera: Miridae) , Cteniopus gibbosus Baudidi Selve, 1761 (Coleoptera: Alleculidae), Cetonia aurata Linnaeus, 1761 (Coleoptera: Cetonidae), Bangasternus planifrons (Brulle, 1882) (Coleoptera: Curculionidae), Heliothis peltigera Schiffer, 1775 (Lepidoptera: Noctuidae), Larinus syriacus Gyllenhal, 1835 (Coleoptera: Curculionidae), Tropinota hirta Poda, 1761 (Coleoptera: Scarabaeidae). The predators namely; Coccinella septempunctata (L.), Psyllobora vigintiduopunctata (L.) and Adalia fasciatopunctata revelierei Mulstant (Coleoptera: Coccinellidae). Tropinota hirta, Heliothis peltigera and Uroleucon compositae were found as important pests. On the other hand, C. septempunctata populations were effective on the aphids, but the other coccinellids had low population levels.

Bu araştırma, aspirde farklı sıra arası ve sıra üzeri mesafelerinin verim ve kalite özelliklerine etkilerini belirlemek amacıyla, Ankara Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü deneme tarlasında, 2009 yılı Nisan-Ağustos aylarında gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, Remzibey-05 aspir çeşidi kullanılmıştır. ?Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller? deneme desenine göre 4 tekerrürlü olarak kurulan bu çalışmada, 4 farklı sıra arası (15,20,25 ve 30 cm) ve 3 farklı sıra üzeri (5,10 ve 15 cm) kullanılmıştır. Araştırmada; bitki boyu, ilk dal yüksekliği, dal sayısı, tabla sayısı, bin tohum ağırlığı, tohum verimi, yağ oranı ve yağ verimi incelenmiştir. Araştırmaya göre tohum verimi ve yağ verimi üzerine sıra arası ve sıra üzeri mesafeler arasındaki farklılıklar önemli bulunmuş olup en yüksek değerler sırasıyla, 248.26 kg/da ve 71.61 kg/da olarak 15 cm sıra arası ve 15 cm sıra üzerinde belirlenmiştir. Yağ bitkileri yetiştiriciliğinde esas amaç birim alandan alınan yağ veriminin arttırılmasıdır. Araştırmada sıra arası ve sıra üzeri mesafeler genişledikçe yağ veriminin azaldığı belirlenmiştir. Sonuç olarak denemede elde edilen değerler dikkate alındığında yüksek tohum verimi ve yağ verimi için 15 cm sıra arası, 15 cm sıra üzeri mesafenin kullanılması uygun olacaktır., This research was carried out to determine the effects of different row spacing and intra-row spacing on the yield and quality on safflower; was set up in Ankara Central Research Institute of Arable Crops trial area, between April to August of 2009. Remzibey-05 cultivar was used in this research. The research, was conducted in ?The Randomized Complete Block Design? with 4 replication, were used four different row spacing (15, 20, 25, 30 cm) and three different intra-row spacing (5, 10, 15 cm). In this research plant height, first branch height, branch number per plant, head number per plant, 1000-seed weight, seed yield, oil content and oil yield were investigated. To the research, row spacing and intra-row spacing were significant for seed yield and oil yield and the highest seed yield and oil yield ( 248.26 kg/da, 41.61 kg/da, respectively) were obtained from 15 cm row spacing and 15 cm intra-row spacing. The main aim of oil crop producing is increase the oil yield from unit area. In this research; wided row spacing and intra-row spacing resulted in decreased crude oil yield. Consequently, when tha values obtained from the production considered, it was found out that it would be best if it was planted 15 cm row spacing and 15 cm intra row spacing for high seed yield and high oil yield.

Bu çalışmada, Aspir Biyodizeli (Aspir Yağı Metil Esteri) üretimi transesterifikasyon yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Aspirden elde edilen biyodizel yakıtı motorinle %2 (B2) ve %20 (B20) oranında karıştırılmıştır. Karışımlar sonucunda elde edilen B2, B20, B100 ve motorin yakıtlarının viskozitesi, yoğunluğu, su miktarı, ısıl değeri, parlama noktası, bulutlanma, donma ve akma noktası, kül miktarı, bakır çubuk korozyonu testi ve CFPP (STFN) testi yapılmıştır. B2, B20, B100 ve motorin yakıtlarıyla dört zamanlı, tek silindirli, su soğutmalı, direk püskürtmeli yakıt sistemine sahip bir dizel motorda performans ve emisyon değerleri belirlenmiştir. Her yakıtta motor, kısmi yük altında 100 saat çalıştırılmış ve belirli saatlerde motor yağlama yağından numuneler alınmıştır. Motor yağlama yağından alınan bu numunelerin, aşınma elementleri olan demir, alüminyum, kurşun, bakır ve krom durumlarına bakılmıştır. Ortalama değerlere bakıldığında en yüksek tork değeri 1400 1/min devrinde motorin yakıtında, en yüksek motor gücü değerleri bütün yakıtlarda 2000 1/min'da, en düşük özgül yakıt tüketimi ise 1800 1/min'da elde edilmiştir. Bütün yakıtlardaki egzoz emisyonları incelendiğinde, CO emisyonlarında ki maksimum azalma B100 yakıtı ile 1300 1/minakika'da % 55,02 oranında elde edilmiştir. Sonuçlara göre motorin yakıtının CO2 emisyonu değerleri genel olarak B2, B20 ve B100 yakıtlarının değerlerine göre düşük çıkmaktadır. En düşük HC değeri 2300 1/min'da motorin yakıtında 1 ppm ölçülmüştür. Sonuçlara göre B100 yakıtının SO2 değeri en düşük çıktığı görülmektedir. En yüksek O2 emisyonu değeri 1400 1/min'da motorin yakıtında görülmüştür. Ortalama değerlere bakıldığında B100 yakıtının NOx değerleri motorin yakıtının değerlerine göre %50 oranında artmıştır. Motor yağlama yağından alınan numunelerin analizi sonucunda, yağlama yağının motor çalışma saati arttıkça incelmesine paralel olarak, çalışmada kullanılan bu numuneler için aşınma ürünlerinde de artışlar gözlenmiştir. ICP yağ analizleri sonuçları incelendiğinde motordaki aşınmaların en önemli göstergelerinden olan yağlama yağı içerisindeki aşınma ürünlerinden demir, kurşun, alüminyum, krom ve bakır miktarı, biyodizel ve karışımlarının kullanımında motorin yakıta nazaran daha fazla arttığı, ancak yine de kabul edilebilir limit değerler içerisinde kaldığı görülmüştür, In the present study, Safflower Biodiesel (Safflower Oil Methyl Ester) production was performed through transesterification. The biodiesel fuel obtained from safflower was blended with diesel fuel at rates of 2% (B2) and 20% (B20). Kinematic viscosity, density, water content, heating value, flash point, clouding, freezing and pour point, ash content, copper strip corrosion and Cold Filter Plug Point (CFPP) tests were performed on B2, B20, B100 fuel blends and diesel fuel. Performance and emission values of B2, B20, B100 fuel blends and diesel fuel were determined on a four stroke, single cylinder, water cooled diesel engine with a direct injection fuel system. With each fuel, the engine was operated at partial load for 100 hours and samples were taken from the engine lubricating oil predetermined hour intervals. The wear elements iron, aluminum, lead, copper and chromium contents of the samples taken from the engine lubricating oil were examined. When the average values are examined, it was seen that maximum torque value was obtained at 1400 rpm with diesel fuel, maximum engine power values were obtained at 2000 rpm with all fuels, and the lowest specific fuel consumption was obtained at 1800 rpm. The evaluation of the exhaust emissions with all fuels showed that the maximum decrease in CO emissions was obtained as 55.02% with B100 fuel at 1300 rpm. The results showed that CO2 emission values of diesel fuel were generally lower compared to that of B2, B20 and B100 fuels. The lowest HC value was measured as 1 ppm at 2300 rpm with diesel fuel. The results showed that the lowest SO2 value was obtained with B100 fuel. The highest O2 emission value was observed with the use of diesel fuel at 1400 rpm. When the average values were observed, it was seen that NOx values of B100 fuel increased at a rate of 50% compared to that of diesel fuel. As the result of the analyses of the samples taken from the engine lubricating oil, increases were observed in engine wear elements for the samples used in the study in parallel with the thinning of the engine oil as the operating time increased. When the results of the ICP oil analyses were examined, it was observed that of the engine wear elements, the amount of iron, lead, aluminum, chromium and copper, which are among the most important indicators of engine wear, increased more with the use of biodiesel blends compared to the case of diesel fuel, but still remained within the acceptable limit values.

1993 yılı Mart-Ağustos aylarında Konya Köy Hizmetleri Araştırma Enstitüsü deneme tarlasında, kıraç şartlarda yürütülen bu araştırma, bazı aspir çeşitlerinde verim ve verim unsurlarını tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırma, "Tesadüf Blokları" deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak kurulmuştur. Materyal olarak "Yenice", "Dinçer", "5-154-2", "Oleicleed" çeşitleri, "Ekiz 10" çeşit adayı ve "populasyon" olmak üzere 6 aspir numunesi kullanılmıştır. Araştırma konuları olarak, bitki boyu, bitki başına yan dal sayısı, bitki başına tabla sayısı, bitki başına tohum verimi, tablada tohum sayısı, dekara tohum verimi, bin tohum ağırlığı, kabuk oranı, içte yağ oranı, kabuklu yağ oranı, yağ verimi ve sap verimi alınmıştır. Ekim, 17.3.1993 tarihinde yapılmıştır. Hasat, çeşitlerde 19.8.1993, "Yenice" çeşidinde 29.8.1993 tarihinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda çeşitlerin ortalaması olarak: Bitki boyu 91.54-119.36 cm, bitki başına yan dal sayısı 7.06-8.42 adet, bitki başına tabla sayısı 13.39-19.76 adet, bitki başına tohum verimi 12.23-19.16 g, tablada tohum sayısı 23.54-29.51 adet ve dekara tohum verimi 147.12-208.60 kg arasında bulunmuştur. Araştırmada, bin tohum ağırlığının 29.77-41.74 g, kabuk oranının %41. 32-49.61, içte yağ oranının %51. 69-61.06, kabuklu yağ oranının %26.05-35.28, yağ veriminin 43.53-71.74 kg/da, sap veriminin de 510.42-733.33 kg/da arasında değiştiği tespit edilmiştir., This research was carried out at Konya Rural Affairs Research Institute in 19Ş3 between March-August growing season under arid conditions to determine yield and yield components of some safflower cultivars. This study was arranged in the "randomized bloks" design with four replications. Totally 6 safflower samples "Yenice", "Dinger", "5-154-2", "Oleicleed" cultivars, "Ekiz 10" cultivar candidate and a "population" were used as the experimental materials. Plant height, number of secondary branches per plant, number of heads per plant, yield of seed per plant, number of seed per head, seed yield per decar, thousand seed weight, hull ratio and oil ratio of hulled seed, oil ratio of seed, oil yield and stem yield were used as experimental subjects. Sowing and harvesting were made 17 March and 19 August 1993, respectively, but "Yenice" was harvested 29 August 1993. The results of the research mean from cultivars were as follows: Plant height 91.54-119.36 cm, number of secondary branches per plant 7.06-8.42, number of heads per plant 13.39-19.76, yield of seed per plant 12.23-19.16 g, number of seed per head 23.54-29.51, seed yield per da 147.12-208.60 kg. It was found that thousand seed weight, hull ratio, oil ratio of hulled seed, oil ratio of seed, oil yield Hi thousand seed weight, hull ratio, oil ratio of hulled seed, oil ratio of seed, oil yield and stem yield ranged from 29.77-41.74 g, %41. 32-49.61, %51. 69-61. 06, %26.05- 35.28, 43.53-71.74 kg/da, 510.42-733.33 kg/da, respectively.