Search

Bu çalışmanın amacı, takım sporu yapan ve spor yapmayan 10-12 yaş grubundaki öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin araştırılmasıdır. Araştırma kapsamında 2018-2019 eğitim-öğretim yılında ortaokul kademesinde öğrenim gören Ankara ili Çankaya ilçesindeki öğrencilerden uygun örnekleme yöntemiyle, rastgele seçilen ve araştırmaya gönüllü olarak katılmış olan 234 (110 kız, 124 erkek) öğrenci yer almaktadırVeri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından oluşturulan `Kişisel Bilgi Formu` ile Akçamete ve Bacanlı tarafından 2005 yılında geliştirilen 7-12 yaş Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği (SBDÖ) kullanılmıştır. Araştırmanın amaçları doğrultusunda t testi, ANOVA analizi, Mann Whitney U testi, Kruskall Wallis testi kullanılmıştır. ANOVA analizi ile ilgili sonuçların anlamlı çıkmasıyla farkın kaynağını belirlemek amacıyla LSD post hoc testi, Kruskall Wallis analizi ile ilgili sonuçların anlamlı çıkmasıyla da farkın kaynağını belirlemek amacıyla nonparametric post hoc testi kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına bakıldığında çocukların spor yapıp-yapmama, spor branşları, spor yaptıkları süre ve takım sporu yapan ve spor yapmayan erkek kız çocuklarının sosyal beceri düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık ortaya çıkmışken (p

Özdemir M., The Examination of the Relation Between Developmental Levels of 0-6 Years Children and Mothers’ Abuse Experiences and Family Quality of Life, Hacettepe University, Graduate School of Health Sciences, Children Development and Education Program, Master's Thesis, Ankara, 2019. The aim of the study was to examine the relationship between the development levels of children between the ages of 0-6 and mother’s childhood abuse experiences and family quality of life. The sample of the study consists of 202 mothers and their children between the ages of 0-6 years (82 girls and 120 boys), who are determined by a simple random sampling method. The sample consists of children and mothers between the ages of 0-6 who apply to Atatürk City Hospital Children Development Polyclinic which is affiliated to Balıkesir Provincial Health Directorate. The data of the study were collected through family Data Form, Childhood Abuse Experience Scale, Beach Center Family Quality of Life Scale, and Denver Developmental Screening Test II. Multispan Chi-Square Test, Mann-Whitney U Test, Kruskal-Wallis H Test, Pearson Correlation Coefficient, and Multiple Regression Analysis were used when analyzing the data. The results of the study revealed that there was no difference between the children's DDST II results and the sub-dimensions and total score of the childhood abuse experience scale of the mother, whereas there was a difference between the sub-dimensions and total score of Emotional Well-Being, Financial Well-Being of Beach Center Family Quality of Life Scale of the mother and the result of DDST II fine motor development. Moreover, a significant relationship was found between childhood abuse experience of the mother and the age of marriage and education status of the mother. Finally, as a result of regression analysis, it was observed that the physical abuse experience of the mothers in childhood had an effect on parenting, and the emotional abuse experience had an explanatory effect on family interaction, emotional well-being and financial well-being. Keywords: child development, preschool period, mother, abuse experience, family quality of life ÖZET Özdemir M., 0-6 Yaş Arası Çocukların Gelişim Düzeyleri ile Annelerinin Örselenme Yaşantıları ve Aile Yaşam Kaliteleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Programı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2019. Araştırmada 0-6 yaş arası çocukların gelişim düzeyleri ile annelerinin çocukluk örselenme yaşantısı ve aile yaşam kaliteleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemi, basit tesadüfi örnekleme yöntemi ile belirlenen toplam 202 anne ve 0-6 yaş arası çocuklarından (82 kız ve 120 erkek) oluşmaktadır. Örneklem, Balıkesir İl Sağlık Müdürlüğü’ne bağlı Atatürk Şehir Hastanesi Çocuk Gelişim Polikliniği’ne başvuran 0-6 yaş arası çocuk ve annelerinden oluşmaktadır. Araştırmanın verileri; Aile Bilgi Formu, Çocukluk Örselenme Yaşantısı Ölçeği, Beach Center Aile Yaşam Kalitesi Ölçeği ve Denver Gelişimsel Tarama Testi II ile toplanmıştır. Verilerin analizi yapılırken Çok Gözlü Ki-Kare Testi, Mann-Whitney U Testi, Kruskal-Wallis H Testi, Pearson Korelasyon Katsayısı ve Çoklu Regresyon Analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda çocukların DGTT II sonuçları ile annenin Çocukluk Örselenme Yaşantısı Ölçeği alt boyutları ve toplam puan ortalaması arasında farklılaşma bulunamazken annelerin Beach Center Aile Yaşam Kalitesi Ölçeği’nin Duygusal Yeterlik, Finansal Yeterlik alt boyutları ve toplam puan ortalaması ile DGTT II ince motor gelişim sonucu arasında farklılık saptanmıştır. Bunun yanı sıra, annenin çocukluk örselenme yaşantısı ile annenin evlenme yaşı ve öğrenim durumu arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Son olarak regresyon analizleri sonucunda annelerin çocukluğundaki fiziksel istismar yaşantısının ebeveynliği; duygusal istismar yaşantısının ise aile etkileşimini, duygusal yeterliği ve finansal yeterliği açıklayıcı etkisi olduğu görülmüştür. Anahtar Kelimeler: çocuk gelişimi, okul öncesi dönem, anne, örselenme yaşantısı, aile yaşam kalitesi