Search

Amaç: Bireyselleştirilmiş gelişimsel bakım uygulamalarının prematürelerin fizyolojik belirtileri, büyümeleri ve hastanede kalış sürelerine etkisini değerlendirmektir. Materyal ve Metot: Araştırma, deneysel tipte yapılmış, Mayıs 2011-Nisan 2012 tarihleri arasında, YYBÜ'nde tedavi ve bakım alan, seçim kriterlerine uyan prematüre bebeklerle (N=97) çalışılmıştır. Bebekler üç gruba rastgele atanmış ve hastanede kaldıkları süre boyunca, anne kokusu grubuna Ookie bebek ile anne kokusu, fleksiyon grubuna pozisyon materyali aracılığı ile fleksiyon pozisyonu ve kontrol grubuna rutinbakım uygulanmıştır. Bebekler taburculuğa kadar her gün, her üç bakım saatinde izlenmiş ve ölçümler kaydedilmiştir. Elde edilen veriler, yüzdelik dağılımlar, ortalama, ki-kare testi, varyans analizi, t testi ve Bonferroni testi ile analiz edilmiştir. Araştırmada, etik ilkelere bağlı kalınmıştır. Bulgular: Araştırmada, deney ve kontrol gruplarının taburculuk ağırlığı ve boy uzunluğu ortalamaları arasındaki anlamlı farkın anne kokusu grubundan kaynaklandığı belirlenmiştir. Grup içi karşılaştırmalarda da anne kokusu grubunda, hastaneye yatış ve çıkış tüm büyüme parametreleri ortalamaları arasında anlamı bir fark bulunurken, fleksiyon ve kontrol gruplarında, boy ve baş çevresi ortalamaları arasında anlamlı bir fark tespit edilmiştir. Hastanede en kısa süre anne kokusu grubunun kaldığı, takibenfleksiyon grubunun ve en uzun süre hastanede kalan grubun kontrol grubu olduğu belirlenmiş, ancak gruplar arasındaki farkın anlamsız olduğu saptanmıştır. Sonuç: Anne kokusu ve fleksiyon pozisyonu girişimleri prematüre bebeklerin büyümesini desteklediği ve hastanede kalış sürelerini kısalttığı için YYBÜ'nde rutin olarak kullanılabilir.Anahtar Kelimeler: Bireyselleştirilmiş Gelişimsel Bakım, Hemşirelik, Prematüre Bebek, Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi. Aim: To assess the effect of individualized developmental care practices on the physiological symptoms, growth and hospitalization period of prematures. Material and method: The study was a experimental type, between May 2011- April 2012, prematures who received treatment and care in the NICU met the selection criteria were studied (N=97). Infants were randomized into three groups, during hospitalization, mother?s smell was applied to the mother?s smell group with the help of Ookie baby, the supported flexion position was applied to the flexion group with thehelp of the position material, and the routine care applied to the control group. Infants were monitored every three care hours of each day until the discharge and the measurements were recorded. The data obtained were analyzed by t test, percentage distributions, means, chi-square test, analysis of variance, and Bonferroni test. In the study, it was depended on ethical principles. Results: In the study, a difference was observed on discharge weight and length averages of prematures, which arose from the mother?s smell group. While there was asignificant difference between the hospitalization and discharge averages of the mother?s smell group in terms of all growth parameters, there was a significant difference between the hospitalization and discharge averages of flexion and control groups, in terms of their length and head circumference measurements. The study concluded that the group with the shortest hospitalization period was the mother?s smell group, which was followed by the flexion group and the group with the longest hospitalization period was the control group, but the difference between the groups were not significant. Conclusion: Since the methods of mother?s smell and flexion position interventions support premature infants? growth and shorten their hospitalization period, it is important to use routinely them at NICU.Key Words: Individualized Developmental Care, Neonatal Intensive Care Unit, Nursing, Premature Baby. 82

Bu araştırma, ilk kez beşli aşı uygulanan bebeklerin işleme bağlı gelişen ağrılarının giderilmesinde dikkati başka yöne çekme yöntemi olarak kullanılan müzikli dönencenin etkisini değerlendirmek amacıyla deney ve kontrol gruplu yarı deneme modeli şeklinde yapılmış ve ?DaBT-IPA-Hib beşli aşı uygulaması sırasında kullanılan müzikli dönence bebeklerin ağrısını azaltır? hipotezi sınanmıştır.Araştırma, Sağlık Bakanlığı Erzurum İl Sağlık Müdürlüğü'ne bağlı Merkez 4 No'lu Veyisefendi Sağlık Ocağı'nda 1 Ocak-15 Mayıs 2008 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir.Araştırmanın evrenini, belirtilen tarihler arasında verilerin toplandığı sağlık ocağına ilk kez DaBT-IPA-Hib beşli aşısı için getirilen nörolojik veya herhangi bir kronik hastalığı olmayan, gestasyon yaşı 38 haftadan büyük olan, normal kiloda, 2 ayını doldurmuş ve evindeki beşiğinde dönencesi olmayan 120 sağlıklı bebek oluşturmuştur.Araştırmada, deney ve kontrol grubunun kontrol değişkenleri yönünden denkliği sağlanmıştır. Her iki gruptaki bebeklere soru formu ve FLACC Ağrı Ölçeği uygulanmıştır.Deney grubundaki bebeklerin (işlem öncesi anksiyete: 0.45±1.18, işlem sırası ağrı: 5.13±2.11, işlem sonrası ağrı: 1.26±2.01) anksiyete ve ağrı puanlarının kontrol grubuna (işlem öncesi anksiyete: 0.75±1.68, işlem sırası ağrı: 6.65±2.69, işlem sonrası ağrı: 3.61±2.27) göre daha düşük olduğu, aynı zamanda deney ve kontrol grupları arasındaki karşılaştırmada işlem sırası (p

Bu çalışma; histerektomi ameliyatı sonrasında verilen eğitimin ve progresif gevşeme egzersizlerinin kadınların anksiyete düzeyine etkisini belirlemek amacıyla ön test ? son test kontrol gruplu, yarı deneme modeli olarak yapılmıştır.Araştırma, Atatürk Üniversitesi Süleyman Demirel Tıp Merkezi Aziziye Araştırma Hastanesi Kadın Doğum Kliniğinde, Nene Hatun Kadın Doğum Hastanesinde ve hastaların evlerinde gerçekleştirilmiştir. İyi huylu (bening) tümörlerden dolayı histerektomi ameliyatı geçiren ve olasılıksız rastlantısal örnekleme yöntemi ile seçilen 34 deney, 32 kontrol grubu kadın üzerinde yapılmıştır. Veriler, Temmuz 2007-Mayıs 2008 tarihleri arasında toplanmıştır. Verilerin toplanmasında kişisel bilgi formu ile Durumluk-Sürekli Anksiyete Envanteri kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik dağılımlar, ki-kare önemlilik testi, bağımsız gruplarda t testi ve eşleştirilmiş t testi kullanılmıştır.Kadınların yaş ortalamasının deney grubunda 46.2±7.4, kontrol grubunda 48.4±7.4 olduğu, deney grubundaki kadınların %91.2'sinin, kontrol grubunda ise tamamının ilköğretim ve altında bir eğitim düzeyine sahip olduğu belirlenmiştir.Deney grubunda durumluk anksiyete ön test puan ortalamasının 40.9±6.3, son test puan ortalamasının 27.6±3.7 olduğu ve gruplar arasındaki farkın önemli olduğu (p0.05) saptanmıştır. Durumluk anksiyete son test puan ortalamalarının deney grubunda 27.6±3.7, kontrol grubunda 40.4±8.3 olduğu ve gruplar arasında anlamlı fark olduğu belirlenmiştir (p0.05). It was found out that state anxiety post test score average was 27.6±3.7 in experimental group while it was 40.4±8.3 in control group, and there was significant distinction between groups (p

Bu araştırmada, Çocuk Televizyon İzleme İnançları Ölçeği'nin Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirliğinin incelenmesi amaçlandı. Metodolojik tipte olan araştırmanın evrenini, Zonguldak İl Sağlık Müdürlüğü'ne bağlı, 13 Aile Sağlığı Merkezine kayıtlı, araştırmanın yapıldığı tarihler arasında sağlık merkezlerine başvuran ve araştırmaya dahil olma kriterlerini taşıyan 3-6 yaş çocuğu olan ebeveynler meydana getirmiştir. Araştırmanın veri toplama aracı olarak, `Tanıtıcı Bilgi Formu` ve `Çocuk Televizyon İzleme İnançları Ölçeği` kullanılmıştır. Araştırmada ölçeği geliştiren yazardan, etik kuruldan, kurumdan ve katılımcılardan yazılı olarak izin alınmıştır. Ölçeğin dil geçerliliği için uzman görüşlerinden faydalanılmış, yapı geçerliliği için faktör analizi uygulanmıştır. Açıklayıcı faktör analizine göre ölçeğin dört faktörlü bir yapı ortaya çıkardığı ve faktör değerlerinin uygun bir skalada bulunduğu, doğrulayıcı faktör analizine göre ise ölçeğin dört faktörlü yapısının geçerli olduğu ve uyum indekslerinin uygun olduğu bulunmuştur. Cronbach α güvenilirlik katsayısının 0.85 olduğu ve madde toplam puan korelasyon katsayılarının 0.33'ün üzerinde bir değer aldığı tespit edilmiştir. Çocuk Televizyon İzleme İnançları Ölçeği' nin Türkçe formunun kabul edilebilir düzeyde geçerlik-güvenilirlik sonuçlarına sahip olduğu, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olarak faydalanılabileceği belirlenmiştir. The aim of this study was to investigate the validity and reliability of the Turkish version of `The Beliefs about Child Television Viewing Scale`. The population of this methodological study consisted of parents with children aged 3-6, who were registered in 13 Family Health Centers affiliated with Zonguldak Provincial Directorate of Health, applied between the study dates, and met the inclusion criteria. In the study, `Introductory Information Form` and `The Beliefs about Child Television Viewing Scale` were used as data collection tools. Written permissions was obtained from the author who developed the scale, ethics committee, institutions and participants. Expert opinion was obtained for the language validity of the scale and factor analysis was conducted for construct validity. According to the exploratory factor analysis, it was found that the scale had a four-factor structure and the factor values were in the reference range. According to the confirmatory factor analysis, it was found that the four-factor structure of the scale was valid and the fitindices were eligible. Cronbach's α reliability coefficient was 0.85 and item-total score correlation coefficients were above 0.33. It was determined that the Turkish version of the Beliefs about Child Television Viewing Scale had acceptable validity and reliability results and could be used as a valid and reliable measurement tool. 69

Bu araştırma, 0-18 yaş çocuğu olan ebeveynlerin sağlık algısı ve akılcı ilaç kullanım tutumları belirlemek amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı türdeki araştırmanın evrenini, Kars ilinde faaliyet gösteren Harakani Devlet Hastanesi ve Kafkas Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi'nin çocuk sağlığı ve hastalıkları polikliniklerine başvuran ebeveynler oluşturmuştur. Veriler; `Tanıtıcı Bilgi Formu`, `Sağlık Algısı Ölçeği` ve `Akılcı İlaç Kullanımına Yönelik Ebeveyn Tutum Ölçeği` ile toplanmıştır. Araştırma verileri SPSS for Windows 22 programı ile analiz edilmiştir. Verilerin yorumlanmasında ise frekans, yüzde, aritmetik ortalama, standart sapma hesaplanmış ve x2, t testi, Varyans analizi, Kruskall Wallis testi, Mann Whitney–U testi ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırmada, ebeveynlerin yaş ortalamasının 32.05±6.51 olduğu, %51.7'sinin kadın, %40.5'inin eğitim düzeyinin lise olduğu, %68.5'inin çalıştığı, %58.6'sının gelirinin giderine denk olduğu, %69.0'ının çekirdek ailede yaşadığı ve %80.6'sının sosyal güvenceye sahip olduğu belirlenmiştir. Ebeveynlerin %85.3'ünün hekime danışmadan çocuğuna ilaç vermediği, %96.1'inin çocuğuna verdiği ilacın bilgisini hekiminden aldığı ve reçetesiz ilaç olarak en çok ateş düşürücü kullandıkları saptanmıştır. Sağlık Algısı Ölçeği toplam puan ortalaması 62.59±4.22; Akılcı İlaç Kullanımına Yönelik Ebeveyn Tutum Ölçeği toplam puan ortalaması 174.57±10.66 olarak belirlenmiştir. Sağlık Algısı Ölçeği puan ortalamaları ile Akılcı İlaç Kullanımına Yönelik Ebeveyn Tutum Ölçeği puanları arasında anlamlı düzeyde bir korelasyon bulunmamıştır. Araştırmada ebeveynlerin sağlık algısının ve akılcı ilaç kullanım tutumlarının yüksek bir düzeyde olduğu, bununla birlikte aralarında bir ilişkinin olmadığı sonucuna varılmıştır. Bu bağlamda araştırmanın daha geniş ve farklı soyo-ekonomik özelliklere sahip örneklemlerde yapılması önerilir. The aim of this study was to determine the health perception and rational drug use attitudes of parents of 0-18 years old children. The universe of this descriptive study consisted of parents who applied to the pediatric outpatient clinics of Harakani State Hospital and Kafkas University Health Research and Application Center. Data was obtained by `Descriptive Information Form`,` Health Perception Scale` and `Parental Attitude Scale for Rational Drug Use''. Data were analyzed with SPSS for Windows 22 program. Frequency, percentage, arithmetic mean, standard deviation were calculated and x2, t test, Variance analysis, Kruskall Wallis test, Mann Whitney-U test and correlation analysis were used in the interpretation of the data. In the study, the mean age of the parents was 32.05 ± 6.51, 51.7% of the parents were female, 40.5% were high school educational level, 68.5% were working, 58.6% of the participants' income was equal to their expenses, 69.0% of the participants lived in the nuclear family and 80.6% had social security. It was found that 85.3% of parents did not give medication to their child without consulting the physician, 96.1% received information about the drugs from their physician, and they used the most antipyretic drugs as prescription drugs to their children. When the ''Health Perception Scale'' scores were examined, the total score average was 62.59±4.22; ''Parental Attitude Scale towards Rational Drug Use'' was found to be 174.57±10.66. There was no significant correlation between the mean scores of `Health Perception Scale` and the `Parental Attitude Scale towards Rational Drug Use`. In the study, it was concluded that the parents' perception of health and rational drug use attitudes were at a high level, however, there was no relationship between them. In this context, it is recommended to carry out the research in larger and different socio-economic samples. 68

Araştırma, Ankara ilinde bulunan bir üniversite hastanesinin kadın hastalıkları ve doğum polikliniğine başvuran klimakterik dönemdeki kadınların sağlık okuryazarlığı düzeyinin değerlendirilmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.Araştırmanın örneklemini 06 Nisan-15 Ekim 2018 tarihleri arasında, ilgili hastanenin kadın hastalıkları ve doğum polikliniğine başvuran, en az okur yazar, 65 yaş altında ve gönüllü olan, herhangi bir kronik hastalığı bulunmayan, psikiyatrik bir sorunu olmayan, sözel iletişime açık ve klimakterik dönemde olan 205 kadın oluşturmuştur. Araştırmanın yapılabilmesi için Etik Kurul onayı ve gerekli izinler alınmıştır. Veriler; Kişisel Bilgi Formu ve Sağlık Okuryazarlığı Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen veriler yüzdelik, ortalama ve standart sapma, Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis H test istatistiği kullanılarak değerlendirilmiştir.Araştırmada kadınların yaş ortalaması 50,85±6,17'dir. Kadınların %70,2'sinin ortaokul-lise mezunu olduğu, %28,3'ünün premenopoz, %36,6'sının perimenopoz ve %35,1'inin postmenopozal dönemde olduğu belirlenmiştir. Çalışmada kadınların Sağlık Okuryazarlığı Ölçeği'nden aldıkları puan ortalaması 106,67±14,78'dir. Sağlık Okuryazarlığı Ölçeği'nin bilgiye erişim alt boyutundan alınan puan ortalaması 21,73±3,31, bilgileri anlama alt boyutundan alınan puan ortalaması 29,01±5,12, değer biçme/değerlendirme alt boyutundan alınan puan ortalaması 34,20±5,19 ve uygulama/kullanma alt boyutundan alınan puan ortalaması 21,74±2,97'dir.Çalışmada kadınların yaşları, medeni durumları, eğitim düzeyleri, çalışma durumları ve algıladıkları ekonomik duruma göre sağlık okuryazarlığı ölçeği puan ortancaları arasındaki farkın anlamlı olduğu saptanmıştır (p

Bu araştırma, çocuk hastalarda düşme riskini değerlendirmek ve hemşirelerin bu konudaki görüşlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı ve kesitsel türdeki araştırmanın evrenini, Kars ili Harakani Devlet Hastanesi ve Kafkas Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi'nin kliniklerinde yatarak tedavi görmekte olan 0-18 yaş arası çocuklar (S:161) ve bu kliniklerde çalışan hemşireler (S: 60) oluşturmuştur. Veriler; `Çocuk Düşme Riski Değerlendirme Formu`, Hemşireler İçin Tanıtıcı Bilgi Formu` ve `BUÇH II Düşme Riski Tanılama Ölçeği` ile toplanmıştır. Araştırma verileri SPSS for Windows 20 programı ile analiz edilmiştir. Verilerin yorumlanmasında ise frekans, yüzde, aritmetik ortalama, standart sapma hesaplanmış ve x2, t testi, Kruskall Wallis ve Mann Whitney–U testi kullanılmıştır. Çocukların %41.6'sında BUCH II skoruna göre düşme riski vardır ve ortalama düşme riski puanı 5.06±1.04'dür. Erkek çocukların, 1-6 yaş grubunda olanların, oryantasyon sorunu olmayanların, ebeveyni yanında olanların, sedasyon almayanların ve mobilizasyonda kısıtlaması olmayanların düşme riski taşıma oranları daha yüksektir. Hemşirelerin %58.3'i çocuklardaki düşmelerin mesleki bir hata olduğunu %90'ı hemşirenin çocuklardaki düşmelerin önlenmesi ile ilgili sorumluluğu olduğunu düşünmektedir. Hemşirelerin %96.7'si her çocuğun düşme riski yönünden değerlendirilmesi gerektiğini, %85'i çalıştığı klinikte her çocuğu düşme riski açısından değerlendirdiğini ve %78.3'ü çalıştığı klinikte düşmeye yönelik yeterince önlem aldığını bildirmiştir. Çocuk hastaların önemli bir bölümü düşme açısından risklidir. Hastanede yatan tüm çocukların düşme risk düzeyleri uygun değerlendirme araçları kullanılarak belirlenebilir ve hemşirelerin düşmeyi önleme programları kapsamında yapılacak eğitimlerle konu hakkındaki farkındalıkları artırılabilir.Anahtar Sözcükler: Çocuk, düşme riski, hasta, hemşirelik This study was conducted to evaluate the risk of falling in pediatric patients and to determine the vievs of nurses in this regard. The population of the descriptive and cross-sectional study consisted of children aged between 0-18 years (N: 161) hospitalized in the services of Harakani State Hospital and Kafkas University Health Research and Application Center in Kars province as well as nurses (N: 60) working in these services. The data were collected by using `Pediatric Fall Risk Assessment`, `Information Form for Nurses` and `BUÇH II Fall Risk Scale`. SPSS 20 program was used to analyze the data of the study. In theinterpretation of the data, frequency, percentage, arithmetic mean, and standard deviation were calculated and x2, t test, Kruskal Wallis, and Mann Whitney–U test were used. 41.6% of the children included in the study had a risk of falling according to the BUCH II score and the mean score of risk of falling was 5.06 ± 1.04. Those who were boys, 1-6 age group, had no orientation problems, were staying with their parents, non-sedated and are not restricted by mobility were more likely to have a risk of falling. 58.3% of the nurses considered that falls in children were a professional mistake and 90% thought that nurses had responsibility for the prevention of falls in children. Of the nurses, 96.7% stated that each child should be assessed in terms of risk of falling, 85% assessed eachchild in their service in terms of risk of falling, and 78.3% reported that they took adequatemeasures against falling in the service. A significant proportion of the pediatric patients were at risk for falls. It is recommended to determine the risk levels of falls in all hospitalized children using appropriate assessment tools and to raise the related awareness of nurses through trainings to be provided within the context of fall prevention programs.Key Words: Child, fall risk, patient, nursing 72

Araştırma 18. 07. 2015- 11. 11. 2015 tarihleri arasında Ankara ilinde bulunan bir kadın sağlığı eğitim ve araştırma hastanesinde yürütülmüştür. Veriler HG tanısı ile yatan, 18 yaş ve üzerinde olan, HG dışında başka bir gebelik komplikasyonu ve kronik hastalığı bulunmayan, psikiyatrik sorunu olmayan, sözel iletişime açık, gönüllü, çoğul gebeliği olmayan 160 gebeden toplanmıştır. Araştırma için Etik Kurul onayı ve gerekli izinler alınmıştır.Verilerin toplanmasında, Tanıtıcı Bilgi Formu, Prenatal Kendini Değerlendirme Ölçeği (PKDÖ) ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği (SBTÖ) kullanılmıştır. Verilerin tanımlanmasında sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, minumum ve maksimum değerleri kullanılmıştır. Verilerin normal dağılıma uygunluğu kolmogorov smirnov testi ile değerlendirilmiştir. Çoklu grup karşılaştırılmasında ANOVA testi, post hoc test olarak bonferoni testi kullanılmıştır. İki grup karşılaştırmalarında t testi kullanılmıştır. Değişkenler arası ilişkinin değerlendirilmesinde pearson korelasyon testi kullanılmıştır.Araştırmaya katılan gebelerin %40,6'sının 24 yaş ve altı, %62,5'inin ortaöğretim mezunu, %87,5'inin sosyal güvencesinin olduğu, %71.8'inin gelirinin giderine eşit olduğu, %82,5'inin çalışmadığı, %70,6'sının çekirdek aile tipine sahip olduğu ve %70,0'ının il merkezinde yaşadığı belirlenmiştir. Gebelerin eşlerinin %50,6'sının 30 yaş ve üzeri olduğu, %52,5'inin ortaöğretim mezunu olduğu saptanmıştır. Gebelerin %48,1'inin ilk gebeliği, %64,3'ünün 2 yıldan fazla gebelik aralığı olduğu, %60,0'ının yaşayan çocuğunun olmadığı ve gebeliklerin %72,5'inin planlı olduğu belirlenmiştir.Bu araştırmada PKDÖ puan ortalaması 173,3±35,8, SBTÖ alt boyutları puan ortalamaları; ` kendine güvenli yaklaşım` 14,5±4,5, `iyimser yaklaşım` 10,1±3,1, `sosyal desteğe başvurma` 7,4±2,2, ` çaresiz yaklaşım` 11,6±4,8 ve `boyun eğici yaklaşım` için 8,1±3,6 olarak saptanmıştır.Toplam PKDÖ puan ortalamaları ile stresle başa çıkmada etkili yöntemlerden olan `kendine güvenli` (r= -0,403, p

Araştırma, Ankara ilinde bulunan bir üniversite hastanesinin tüp bebek ünitesine infertilite tedavisi için başvuran kadınlarda psikolojik etkilenme düzeyi ve sosyal desteğin evlilik uyumuna etkisini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini Temmuz 2015 – Ocak 2016 tarihlerinde tüp bebek ünitesine infertilite tedavisi için başvuran, en az ilkokul mezunu olan, kronik hastalığı bulunmayan, psikiyatrik sorunu olmayan, sözel iletişime açık, gönüllü 150 kadın oluşturmuştur. Veriler; Tanıtıcı Bilgi Formu, Evlilikte Uyum Ölçeği (EUÖ), İnfertilite Etkilenme Ölçeği (İEÖ) ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği kullanılarak toplanmıştır.Elde edilen veriler yüzdelik, ortalama ve standart sapma, Student's t testi, Kruskal-Wallis, Oneway ANOVA ve Mann-Whitney U test istatistiği, Spearman korelasyon analizi kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırmaya katılan kadınların yaş ortalaması 31,04±4,84'tür. Katılımcıların %86'sının infertilite çeşidi primer iken %14'ünün sekonderdir. Kadınların %12,7'sinin infertilite süresi 1 yıldan az, %62,6'sının 1-5 yıl arası ve %24,7'sinin 6 yıl ve üstündedir. Araştırmaya katılan kadınların %21,3'ünün infertilite tedavi süresi 1 yıldan az, %62,0'nın 1-5 yıl arası ve %16,7'sinin 6 yıl ve üstündedir. Çalışmada kadınların EUÖ'den aldıkları puan ortalaması 41,49±7,74, İEÖ'den aldıkları puan ortalaması 41,09±9,61'dir. Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği'nden aldıkları toplam puan ortalaması 57,02±15,59'dur. Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği'nin aile desteği alt boyutundan alınan puan ortalaması 23,15±4,54, arkadaş desteği ve özel kişi desteği alt boyutlarından alınan puanların ortalamaları sırasıyla 19,61±6,45 ve 14,25±8,29'dur. Kadınların infertilite tedavi süreleri ile EUÖ puan ortalamaları arasındaki farkın anlamlı olduğu; tedavi süresi 1 yıldan az olanların EUÖ puan ortalamasının, tedavi süresi 1-5 yıl arası ve 6 yıl üstü olanlardan daha yüksek olduğu saptanmıştır (KW=7,606 p=0,02).EUÖ puanı ile İEÖ puanı arasında ters yönlü orta kuvvette anlamlı bir ilişki vardır (r=-.584, p

ÖZETAdölesan Gebelerde Beden İmajı Algısının BelirlenmesiAraştırma, Dr. Sami Ulus Kadın Doğum, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesinde Kadın Doğum Polikliniği'ne antenatal kontroller için başvuran adölesan gebelerde beden imajı algısının belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.Araştırmanın örneklemini Haziran - Aralık 2013 tarihlerinde Kadın Doğum Polikliniği'ne antenatal kontroller için başvuran 19 yaş ve altında, evli, okur-yazar, psikiyatrik sorunu olmayan, sözel iletişime açık, gönüllü 165 adölesan gebe oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak; adölesan gebelerin sosyodemografik özelliklerini, evlilik özelliklerini, obstetrik özelliklerini, prenatal bakım alma özelliklerini, adölesanın gebelik öncesi beden kitle indeksini, gebelikte alınan kiloyu, gebelikten önceki kilodan memnun olma durumunu belirlemek amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanmış olan Tanıtıcı Bilgi Formu ve adölesan gebelerde beden imajı algısını belirlemek için Vücut Algısı Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler yüzdelik, ortalama ve standart sapma, Student's t testi, Kruskal-Wallis, Oneway ANOVA, Mann-Whitney U ve Tukey test istatistiği kullanılarak değerlendirilmiştir.Adölesan gebelerin %44,2'sinin 16-18 yaş grubunda, %61,8'inin evliliğinin ilk yılı içinde olduğu saptanmıştır. Araştırmaya katılan adölesan gebelerin %31,5'i I. trimesterde, %31,5'i II. trimesterde, %37'si de III. trimesterdedir. Araştırma kapsamına alınan adölesan gebelerin Vücut Algısı Ölçeği puan ortalamasının 146,3±23,9 olduğu bulunmuştur. Adölesan gebelerin sosyal güvence durumu, aylık geliri algılama durumu ve eşinin yaşının, vücut algısı puanlarını etkilediği bulunmuştur (p