Search

In het Klimaatakkoord zijn afspraken gemaakt om in 2030 de uitstoot van CO 2 in de veenweidegebieden van Nederland te verlagen. In deze gebieden wordt het veen drooggelegd, zodat het geschikt is voor landbouw. Door veengebieden droog te leggen, daalt de bodem en komt er CO2 vrij. Dat komt doordat het veen wordt blootgesteld aan zuurstof en langzaam verbrandt (oxidatie).Nieuwe drainagetechnieken kunnen ervoor zorgen dat er minder CO 2vrijkomt. Een voorbeeld is drukdrainage op landbouwpercelen aan te leggen. Met een ondergronds buizenstelsel kan de grondwaterstand van landbouwpercelen beter worden verhoogd en verlaagd. Door in droge perioden de grondwaterstand te verhogen, komt het veen minder in contact met zuurstof, daalt de bodem minder en komt er minder CO2 vrij.De Alblasserwaard-Vijfheerenlanden is een gebied met bijna 15.000 hectare veenweidegebied. In dit gebied zoekt de provincie Zuid-Holland naar een nieuwe balans tussen landbouw, bodemdaling en CO 2-uitstoot.Het RIVM heeft uitgerekend of de voordelen van drukdrainage in dit gebied opwegen tegen de kosten. Dit blijkt op bijna 4.000 hectare van de Alblasserwaard-Vijfheerenlanden zo te zijn. De bodemdaling vermindert daar door drukdrainage met 50 tot 75 procent, net als de CO2-uitstoot. Ook maakt de maatregel het gebied aantrekkelijker voor weidevogels, zoals grutto's, kieviten en schol-eksters. Drukdrainage heeft meer voordelen, zoals minder kosten voor waterzuivering en waterbeheer. Een nadeel van de hogere grondwaterstand is dat er minder gras kan worden geproduceerd.Het RIVM heeft op basis van de analyse een kaart gemaakt die per landbouwperceel aangeeft wat de voordelen van drukdrainage zijn. De provincie wil als proef 250–500 hectare drukdrainage in het veenweidegebied gaan aanleggen. Op basis van deze kaart kunnen percelen worden gekozen waar dat het beste kan. De grootste onzekerheden in de berekeningen zijn de prijs die in de toekomst voor CO2 wordt berekend en de kosten om de drainage aan te leggen en

The temperature is rising due to climate change, resulting in more heat waves and more hot days and nights. All government agencies (municipalities, provincial governments and water boards) in the Netherlands must therefore identify the bottlenecks relating to flooding, heat, drought and floods before 2020. RIVM has proposed standardising the ‘test for heat stress’. To this end, a guideline has been drawn up for municipalities to enable them to list 24 possible risks, divided into 5 themes: health, networks, water, quality of life and outdoor space.A new method has been developed for calculating heat maps, with the wind chill temperature as starting point, that can be used to assess heat stress. Using this new method, the standard heat map, with wind chill temperature, can be calculated on a hot day.There are currently a lot of heat maps available, all showing the heat in different ways. Urban areas are often warmer than rural ones, partly because of the use of dark materials, such as asphalt, and lower wind speeds (heat island). The standard calculation takes into account various weather parameters, the local spatial situation, the land use and the location of buildings and trees. In this study, standardised maps have been developed for the city of Wageningen. For the stress test to become more applicable, it is important that new heat maps are developed on a national scale and made available in the Climate Effect Atlas. A map with the number of hot nights has already been included in this digital atlas.Prolonged periods of heat can cause nuisance, varying from a lack of sleep to a life-threatening disturbance of bodily functions, as is the case with sunstroke. More people die than ‘normal’ when it is very hot; the elderly and people with chronic disorders, such as pulmonary and cardiac complaints, are particularly vulnerable. RIVM recommends theidentification of these health risks for the Netherlands. The most important parameters are the number of additional hosp, Door klimaatverandering stijgt de temperatuur, waardoor er meer hittegolven zijn met meer hete dagen en nachten. Alle overheden (gemeenten, provincies en waterschappen) in Nederland moeten daarom vóór 2020 knelpunten van wateroverlast, hitte, droogte en overstromingen in beeld brengen. Het RIVM doet een voorstel om deze ‘test voor hittestress’ te standaardiseren. Hiertoe is een leidraad opgesteld voor gemeenten waarmee zij 24 mogelijke risico’s in kaart kunnen brengen, verdeeld over vijf thema’s: gezondheid, netwerken, water, leefbaarheid en buitenruimte. Om de hittestress te beoordelen is een nieuwe methode ontwikkeld om hittekaarten te berekenen, met de gevoelstemperatuur als uitgangspunt. Met deze nieuwe methode kan de standaard hittekaart met gevoelstemperatuur op een hete dag berekend worden. Op dit moment zijn er veel hittekaarten beschikbaar die op uiteenlopende wijze de hitte in beeld brengen. In steden is het vaak warmer dan in landelijke gebieden, onder andere door het gebruik van donkere materialen zoals asfalt en door lagere windsnelheden (hitte-eiland). Bij de standaardberekening wordt rekening gehouden met verschillende weersomstandigheden en de plaatselijke ruimtelijke situatie, het landgebruik, en de ligging van gebouwen en bomen. De gestandaardiseerde kaarten zijn in dit onderzoek uitgewerkt voor de stad Wageningen. Om de stresstest beter toepasbaar te maken is het belangrijk dat de nieuwe hittekaarten op nationale schaal worden uitgewerkt en beschikbaar komen in de Klimaat Effect Atlas. In deze digitale atlas is nu al de kaart met het aantal warme nachten opgenomen. Langdurig aanhoudende hitte kan hinder veroorzaken, variërend van slecht slapen tot een levensbedreigende verstoring van lichamelijke functies zoals bij een zonnesteek. Als gevolg van hitte overlijden meer mensen dan ‘normaal’, vooral ouderen en mensen met een chronische aandoening als long- en hartklachten. Het RIVM beveelt aan deze gezondheidsrisico’s voor Nederland in beeld te bre

Sinds de jaren negentig wordt internationaal onderzoek verricht naar ‘duurzaam stortbeheer’. Het idee hierachter is dat de bron, de stortplaats zelf, schoner wordt, zodat er minder verontreinigingen uit de stortplaatsen kunnen weglekken. Op deze manier worden de bodem en het nabijgelegen grondwater beschermd. Tot nu toe zijn er nog geen technieken beschikbaar waarvan het effect op grote schaal bewezen is. In dat verband heeft het RIVM, in samenwerking met het Energieonderzoek Centrum Nederland (ECN), onderzoek gedaan voor drie vuilstortlocaties in Nederland. Voor deze locaties zijn ‘emissietoetswaarden’ afgeleid, waarmee kan worden vastgesteld hoeveel schadelijke stoffen er maximaal in het water afkomstig van de stortplaats mag zitten.

Het RIVM heeft geïnventariseerd welke toets- en rekeninstrumenten vergunningverleners kunnen gebruiken om de effecten van ruimtelijke plannen op onze leefomgeving te beoordelen. Het toetsen rekeninstrumentarium kan onder andere worden vereenvoudigd als de toetsingscriteria en de regelgeving beter op elkaar worden afgestemd. Ook zijn eenvoudige screeningtools gewenst. Hierdoor kan het lokale omgevingsbeleid effectiever worden uitgevoerd. Voor enkele beoordelingsdomeinen, zoals lucht en bodemsanering, zijn al eenvoudige screeningtools beschikbaar waarmee snel de effecten kunnen worden beoordeeld. Voor andere beoordelingen zouden ook screeningtools ontwikkeld moeten worden.