Search

Τα μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα (ΜΔΣ) αποτελούν ετερογενή ομάδα κακοηθών νοσημάτων του αιμοποιητικού ιστού, τα οποία οφείλονται σε κλωνική διαταραχή του αρχέγονου πολυδύναμου αιμοποιητικού κυττάρου. Πολυάριθμες είναι οι μελέτες που εξετάζουν τη συμμετοχή διαταραχών έκφρασης μεμονωμένων γονιδίων σε διάφορες υποκατηγορίες ΜΔΣ. Η σύγχρονη ανίχνευση διαταραχών έκφρασης διαφόρων ομάδων γονιδίων θα επιτρέψει πιθανότατα την εξαγωγή ασφαλέστερων συμπερασμάτων σχετικά με την παθογένεια και προγνωστική αξιολόγηση των ΜΔΣ. Με βάση τα παραπάνω δεδομένα μελετήσαμε τα επίπεδα της έκφρασης γονιδίων που συμμετέχουν στον έλεγχο του κυτταρικού κύκλου και της απόπτωσης σε ασθενείς με νεοδιαγνωσθέν ΜΔΣ. Ειδικότερα τα γονίδια που μελετήθηκαν είναι τα ακόλουθα: CDK1, CDK2, CDK3, CDK4, p21, p27, p16, PISSLRE, κυκλίνες A, B, C, D1, D2, D3, A1, κασπάσες 1,2S, 2L,3,5,6,7,8,9, Granzyme B, bclxL, bclxS, bfl1, bik, bak, bax, bcl2, mcl1. Η μελέτη μας περιέλαβε επιπλέον κυτταρομετρική προσέγγιση της απόπτωσης των κυττάρων του μυελού με τη μέθοδο της αννεξίνης καθώς επίσης και ανάλυση του κυτταρικού κύκλου και μέτρηση της S-φάσης με κυτταρομετρία ροής. Η διάμεση τιμή της απόπτωσης για όλους τους ασθενείς βρέθηκε να είναι 2,79 (με εύρος 0,34-9). Θετική συσχέτιση βρέθηκε μεταξύ του ποσοστού των αποπτωτικών κυττάρων και των επιπέδων των κασπασών 3, 2L, 2S, 9, των επιπέδων των CDKs 1, 2 και 4, όπως επίσης και του p21. Η διάμεση τιμή της S φάσης βρέθηκε να είναι 10,6% (με εύρος 0,19-27,4). Η μόνη συσχέτιση της S φάσης με κάποιο από τα γονίδια ήταν η θετική συσχέτιση με τις τιμές της κασπάσης 3. Παρατηρήθηκαν υψηλότερες τιμές του γονιδίου mcl1 στην ομάδα ασθενών με IPSS ?1. Επίσης καταγράφηκαν οι ακόλουθες συσχετίσεις: υψηλότερες τιμές των γονιδίων bclw, mcl1 και bfl1 στην ομάδα με βλάστες μυελού των οστών ?5%. Σχετικά με τη FAB ταξινόμηση έγινε ένας διαχωρισμός σε τρεις ομάδες: RA και RARS, RAEB και RAEBT και CMML και εξετάστηκε η έκφραση κάθε γονιδίου ξεχωριστά στις τρεις αυτές κατηγορίες. Η έκφραση του γονιδίου της κυκλίνης D1 ήταν υψηλότερη σε στατιστικά σημαντικό βαθμό στην ομάδα CMML. Η διάμεση τιμή της κυκλίνης D2 και των γονιδίων bclxL, bax και mcl1 βρέθηκε να είναι αυξημένη σε στατιστικά σημαντικό βαθμό στην ομάδα των ασθενών. Αντίθετα οι διάμεσες τιμές των γονιδίων CDK3, p21 και Caspase 7 βρέθηκαν μειωμένες στην ομάδα των ασθενών. Από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, αυτή είναι η πρώτη μελέτη στη βιβλιογραφία που εξετάζει την έκφραση σε επίπεδο mRNA πολλαπλών γονιδίων της απόπτωσης και του κυτταρικού κύκλου ταυτόχρονα. Από τη στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων προκύπτει συσχέτιση συγκεκριμένων γονιδίων με το IPSS, με την απόπτωση των κυττάρων του μυελού, καθώς και με συγκεκριμένα κλινικά χαρακτηριστικά των ασθενών. Επιπλέον καθορίζονται γονίδια που διαφοροποιούν τους ασθενείς με ΜΔΣ από τους υγιείς και τέλος ανιχνεύεται υψηλότερη έκφραση της κυκλίνης D1 στην υποκατηγορία CMML. Περαιτέρω διερεύνηση των κυτταρικών οδών της απόπτωσης και του κυτταρικού κύκλου είναι απαραίτητη.