Search

De bruto toegevoegde waarde van de veehandels- en veetransportsector in Nederland bedraagt 300 mln. euro, op basis van prijzen en kosten in 2011. De belangrijkste sectoren zijn de runder- en kalverhandel met 160 mln. euro en de varkenshandel met 125 mln. euro. De totale omzet van de veehandel- en veetransportsector bedraagt 4,8 mld. euro. De bruto toegevoegde waarde bedraagt 6,3% van de omzet van veehandel en -transport in Nederland. De structurele veranderingen in de veehouderij (minder dieren en minder bedrijven) hebben niet geleid tot minder omzet voor de veehandel, omdat dit gepaard ging met een sterk toenemende internationale handel. Circa een derde van de handelaren in herkauwers en iets meer dan de helft van de varkenshandelaren is fulltimer. Neveninkomsten zijn een belangrijke pijler voor veehandelaren. Daar komt bij dat een op de tien veehandelaren minstens 65 jaar is. Van de handelaren, die al weten of er een opvolger zou kunnen zijn, heeft 70% geen opvolger. Het gebrek aan opvolgers zal ertoe leiden dat het aantal zelfstandige veehandelaren sterk krimpt. Veehandelaren hebben een groot netwerk van leveranciers en afnemers en diverse afzetkanalen. Ze weten daardoor de dieren op de juiste plaats af te zetten. De toegevoegde waarde van de handel verschilt tussen diersoorten, type handelaar en type veehouders. Naarmate de dierstromen kleinschaliger en meer divers zijn (zoals bij kalveren en runderen) is het nut van de veehandel voor herverdeling en selectie van dieren groter. Zowel de toegevoegde waarde als het imago van de veehandelaar bij veehouders en bij de maatschappij moet verbeterd worden.

In het kader van een onderzoek naar de economische ontwikkelingen op de kalver- en kalfsvleesmarkt wordt in dit rapport de economische situatie behandeld van diegenen, die in Nederland een groot deel van hun inkomen verwerven uit de handel in kalveren

In dit rapport zijn de resultaten weergegeven van een onderzoek naar de relaties van kalverhouders met de markt. Het onderzoek heeft betrekking op de situatie in 1978 en is gebaseerd op een enquete onder 394 over heel Nederland verspreide kalverhouders die, blijkens de landbouwtelling van mei 1978, over tenminste 30 kalverboxen beschikten. Het werken met een steekproef impliceert een zekere mate van stastistische onnauwkeurigheid, die in het algemeen groter is naar mate de uitkomsten berusten op een kleiner aantal waarnemingen. Voor zover de gevonden uitkomsten betrekking hebben op weinig voorkomende verschijnselen zijn ze daarom meer illustratief dan exact

Bij dit sektoronderzoek is met name de invloed van kontraktteelt en andere vormen van vertikale integratie onderzocht

Aandacht voor de volgende vraagpunten: op welke bedrijven worden kalveren gemest; welke personen houden zich met de kalvermesterij bezig; hoe zijn de kalverstallen ingericht; hoe wordt de kalvergier verwerkt; hoe liggen de bedrijfsgebouwen in relatie tot onder meer de huidige hinderwetinterpretatie? Daarnaast is getracht inzicht te verkrijgen in de aan- en verkoop op de bedrijven en in het bijzonder de contractuele bindingen en de voorwaarden waaronder deze zijn aangegaan