Search

Kronik böbrek hastalığında endotel disfonksiyonu, hiperürisemi ve metabolik asidoz varlığı çeşitli çalışmalarla gösterilmiştir. Bunların geriye çevrilmesi hastalığın progresyonunun önlemesi bakımından önem taşımaktadır. Daha çok merak edilen nokta allopürinolün ; progresyonu önleme ve endotel disfonksiyonundaki rolüdür. Bu çalışmada KBH ve hiperürisemisi olan hasta grubunda allopürinolün metabolik asidoz, hastalığın progresyonu ve endotel fonksiyonlarına etkisi araştırıldı.Çalışma grubuna (n=30) evre 2-4 KBH ve serum ürik asit düzeyi 5,5 mg/dl ve üzeri olan hastalar alındı ve 300 mg/gün peroral allopürinol tedavisi 3 ay boyunca verildi. Kontrol grubuna (n=30) ise çalışma grubu ile benzer özelliklere sahip hastalar alındı ve allopürinol verilmedi. Hastaların endotel fonksiyonları ön kolda akıma bağlı dilatasyon ölçümü ile pH ve HCO3 düzeyleri venöz kan gazı, renal fonksiyonları ise GFH ve proteinüri hesaplanarak değerlendirildi.Her iki grubun erkek-kadın dağılımı, VKİ, yaş ortalaması, ürik asit, GFH, proteinüri, pH ve HCO3 değerleri benzerdi. Her iki grup karşılaştırıldığında 3 aylık takip sonunda allopürinol alan grupta akıma bağlı dilatasyonun almayan gruba göre belirgin arttığı görüldü (6,27 ± 2,70 ye karşın 5,71 ± 1,90, p=0,000). Ürik asit düzeyinin düşürülmesinin aynı zamanda GFH, HCO3 düzeyi ile de ters ilişkili olduğu saptandı.Sonuçta KBH ve hiperürisemisi olanlarda ürik asit düzeylerinin allopürinol ile düşürülmesinin endotel disfonksiyonu, hastalığın progresyonu ve HCO3 düzeyine olumlu katkısı olduğu bulunmuştur. Son dönem böbrek yetmezliğine gidişi yavaşlatmada ürik asitin düşürülmesinin endotel disfonksiyonunu düzeltip, metabolik asidozu önleyerek faydalı olduğu, progresyonun önlenmesi için yeni tedavi hedefi olacağı kanaatindeyiz. Anahtar Kelimeler: Kronik böbrek hastalığı, hiperürisemi, endotel disfonksiyonu, allopürinol, It has been shown the presence of endothelial dysfunction, hyperuricemia and metabolic acidosis in chronic kidney disease in various studies. Their regression has a crucial role for the prevention of disease progression. More curious part is the role of allopurinol in prevention of progression and endothelial dysfunction. In this study, we investigated the effects of allopurinol on metabolic acidosis, disease progression and endothelial functions in a patient group with CKD and hyperuricemia.The study group (n=30) was included the patients with stage 2-4 CKD and serum uric acid level 5,5 mg/dL and over. They were administered 300 mg/day per oral allopurinol treatment for 3 months. Control group (n=30) consisted of patients with similar characteristics as the study group and they were not administered allopurinol. Patients’ endothelial functions were measured via flow dependent dilatation over forearm, pH and HCO3 levels via venous blood gas and renal functions via GFR and proteinuria calculation.Men and women distribution, BMI, mean age, uric acid, GFR, proteinuria, pH and HCO3 levels were similar in both groups. In the comparison of both groups, flow dependent dilation significantly increased in allopurinol taking group compared to not-taking group following 3 month- follow up (6,27 ± 2,70 vs. 5,71 ± 1,90, p=0,000). It was also detected that there was a reverse relation between declining of uric acid level and GFR and HCO3.In conclusion, it was found that decreased uric acid levels with allopurinol in those with CKD and hyperuricemia have effects over endothelial dysfunction, disease progression and HCO3 level. We believe that decreasing uric acid levels is helpful to reform endothelial dysfunction, prevent metabolic acidosis, slow the progression to end stage kidney failure and will become a novel treatment target to prevent the progression. Keywords: Chronic kidney disease, hyperuricemia, endothelial dysfunction, allopurinol, Tez (Tıpta Uzmanlık)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, 2013., Kaynakça var.

Kontrast madde kullanılarak yapılan tanı ve tedavi edici yöntemlerdeki teknolojik gelişmelere bağlı olarak kontrast madde kullanımı artmıştır. Bunun sonucunda kronik böbrek hastalığında (KBH) radyolojik tetkik amacı ile intravasküler yolla kullanılan radyografik kontrast maddelere bağlı nefrotoksisite sık görülmektedir. N-asetilsisteinin (NAC), kontrastın tetiklediği nefropatinin önlenmesinde faydalı olduğu düşünülmektedir.Çalışmaya SDÜ Tıp Fakültesi Hastanesinde tanı ve/veya tedavi amaçlı kontrast madde kullanılan evre 2-4 KBH olan 60 hasta alındı. Hastalar 2400 mg/gün IV NAC alan çalışma (no:30) ve kontrol (no:30) olarak iki gruba randomize edildi.Hastaların diğer tedavileri değiştirilmeksizin NAC grubuna kontrast madde verilmesinden 1 gün önce başlanarak 3 gün boyunca 2x1200 mg/IV NAC ve 15 ml/kg/sa ten IV %0,9 NaCl, kontrol grubuna yalnızca 15 ml/kg/sa ten %0,9 NaCl verildi. İşlem öncesi ve sonrası kan örneklerinde serum kreatinin düzeyleri, 24 saatlik idrarda kreatin klirensi ve protein, KIM-1, NGAL, MCP-1 ve spot idrarda mikroprotein, protein / kreatin oranı ölçüldü.Her iki grubun erkek-kadın dağılımı, VKI, yaş ortalaması, serum kreatinin, kreatin klirensi, spot idrarda mikroprotein düzeyleri benzerdi. Çalışmamızda kontrast madde maruziyeti sonrası klinik olarak nefropati gelişmemesine rağmen kontrol grubunda KIM-1 ve MCP-1 de anlamlı artış olması tübüler hasarlanmanın olduğunu ve erken belirteç olarak kullanılabileceği gösterdi. Çalışma grubunda ise MCP-1 ve KIM-1 de anlamlı artış olmaması NAC’ın RKN profilaksisinde etkili olabileceğini gösterdi. Anahtar Kelimeler: Radyokontrast nefropatisi, kronik böbrek hastalığı, Nasetilsistein, MCP-1, KIM-1, NGAL., The use of contrast materials has increased based on to the technological advancements in diagnostic and therapeutic methods with contrast materials. As a result, nephrotoxicity is frequently observed due to the radiographic contrast materials used intravascular for radiological examination in patients with chronic renal disease (CRD). N-acetylcysteine (NAC), is thought to be helpful in preventing contrast-induced nephropathy.The study included 60 patients with stage 2-4 CRD using radiocontrast material in SD University Medical Faculty Hospital. Patients randomly divided into two groups such as treatment with IV NAC 2400 mg/day (n:30) and control (n:30).2x1200 mg/IV NAC and 15 ml/kg/h IV %0,9 NaCl administered for three days starting 1 day before the administration of radiocontrast material in study group, while the control group only given 15 ml/kg/sa IV %0,9 NaCl without altering other treatments of patients. Before and after the application, serum creatine level in blood sample, creatine clearance and protein in 24 h of urine, KIM-1, NGAL, MCP-1 and microprotein, protein / creatinine ratio in spot urine measured.The distribution of men and women in both groups, BMI, age, serum creatinine, creatinine clearance, spot urine microprotein levels were similar. Despite the absence of development of clinical nephropathy after contrast exposure, KIM-1 and MCP-1 in the control group, was detected that significant increase in tubular injury, and can be used as an early indicator. In the study group, no significant increase in MCP-1 and KIM-1 also showed that the NAC may be effective in the prophylaxis of contrast-induced nephropathy. Keywords: Radiocontrast nephropathy, chronic kidney disease, N-acetylcysteine MCP-1, KIM-1, NGAL., Tez (Tıpta Uzmanlık)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, 2013., Kaynakça var.