Search

The Asteraceae family is the largest in the plant kingdom in the world. Gundelia is a genus that belongs to this family and is commonly referred to as the kenger name in Anatolia. Gundelia dersim is also an endemic species defined from Eastern Anatolia. In this study, anatomical, palynological and biochemical properties of G. dersim were discussed. When the anatomical structure of G. dersim was examined, it was seen that the mesophyll type, in which the midrib of the leaf was developed, was unifacial. There are too many sclerenchymatic cells in the vascular bundles. In addition, laticifer elements were seen on the stem and leaf. Also, it was observed that the pollen of the species is in echinate ornamentation and pollen grains are radial symmetrical, isopolar, tricolporate. Following biochemical analysis, pigment analysis, total carbohydrate and lipid peroxidation were performed. The chlorophyll a and chlorophyll b content of the species in both stem and leaf were analyzed, and the most chlorophyll content was found in the leaf. With this research, for the first time, a detailed anatomical investigation was conducted on the genus Gundelia, and it is a current view with the first consideration of the anatomical, palynological and biochemical aspects of G. dersim.

Tarantula cubensis is known as Cuban tarantula having a venom that contains a diverse mixture of potent compounds with various biological activities. These peptides have been shown to have antitumor activities, therefore features of spider-venom peptides prompted scientists to test them as a potential anticancer drug. The purpose of the study was to investigate the potential cytotoxic effect of Tarantula cubensis venom (Logoplex®) on human cancer cells including prostate (PC-3), lung (H69), breast (MDA-MB-231), and ovarian (OVCAR-3). Moreover, non-tumorigenic MCF-10A cells were used to evaluate the possible cancer cell-specific effect of the extract. The increasing concentrations of Logoplex® were applied for 24, 48 and 72 h. MTT assay was used to assess cell viability. Concentration-response curves and the IC50 values were determined via Graphpad Prism software. Logoplex® caused a time- and concentration-dependent cytotoxic effect in MDA-MB-231, PC-3, OVCAR-3 and MCF-10A cells and the highest cytotoxicity was achieved at 72h. However, in H69 cells, there was a concentration-dependent cytotoxic effect and the highest cytotoxicity was achieved at 24h. IC50 values of Logoplex® in MDA-MB-231, OVCAR-3, PC-3, H69 and MCF-10A cells were determined as 159.3±2.1, 48.9±1.8, 40.2±1.2, 498.3±1.2 and 217.8±2.0 µg/mL, respectively. Logoplex® showed a lower cytotoxic effect against normal cells than the cancer cells suggesting a cancer cell-specific effect. According to the preliminary results of this study, although Logoplex® is a veterinary drug, its cytotoxic effect on human cancer cells suggests that it should be re-evaluated as a potential cytotoxic agent. Analyses to identify functional compounds of Tarantula cubensis venom, and future studies addressing its mechanism of action on cancer cells are recommended.

In order to do detailed experiments about the internal organs of the insects or to improve new methods relevant to pest management, the biology of the species should be well known. For this reason, this paper deals with Poecilimon ataturki Ünal, 1999 (Orthoptera: Tettigoniidae) which is a bush crickets and is known to be harmful to the nature. Morphology and structure of the midgut of P. ataturki have been investigated by using light microscopy and scanning electron microscopy (SEM). The midgut of this species has two main regions called the ventriculus and the gastric caecum. The ventriculus has a tubular structure morphologically, whereas the gastric caecum has a bulbous structure. The ventriculus has two cell types in epithelial layer as the principle and the regenerative cells. The fine structure of the ventriculus and the gastric caecum cells revealed that the secretion activity moves from cell to lumen. These structures show a high level of similarity compared with the midgut structure of the previously studied species in the Orthoptera order despite some differences.

In the study, the micromorphology of labellum in samples belonging to 10 different Ophrys taxa was examined by Scanning Electron Microscopy (SEM) method and the results were presented in comparative tables. While the samples were collected from the field, they were taken to 70% alcohol, some of them were dried according to the herbarium rules and identified. The labellum samples extracted from alcohol were dissected under the stereomicroscope with scalpel and needles and placed directly into the iron apparatus of the SEM device with double-sided adhesive tapes. These samples, whose alcohol was completely evaporated by waiting for one night, were examined directly with Scanning Electron Microscope (SEM) and labellum microphotographs were taken. According to our findings, it was determined that the speculum structures are very different from each other, and the shape and distribution of the hair / papilla in the basal, median and lateral regions differ from species to species.It was also determined that the apex region differs in O. fusca, O. lutea, O. speculum, O. mammosa, O. pseudomammosa, O. heldreichii, O. umbilicata, and O. holoserica species. In summary; It was concluded that the labellum speculum and apex structure of the 1st degree and the basal, median and lateral region surface characteristics of the 2nd degree differ widely between the species., Çalışmada 10 değişik Ophrys taksonuna ait örneklerde labellum mikromorfolojisi Taramalı Elektron mikroskobu (SEM) yöntemi ile incelenmiş ve sonuçlar karşılaştırmalı tablolar halinde sunulmuştur. Örnekler, araziden toplandığı sırada %70 alkole alınmış, bir kısmı da herbaryum kurallarına göre kurutularak teşhisleriyapılmıştır. Alkolden çıkarılan labellum örnekleri, bisturi ve iğnelerle stereomikroskop altında dissekte edilerekdoğrudan _üzeri çift taraflı yapışkan bantlar bulunan_ ve SEM cihazına ait çelik aparatlara yerleştirilmiştir. Bir gece kadar bekletilerek alkolü tamamıyla uçurulan bu örnekler, doğrudan Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM) ile incelenmiş ve labellum mikrofotoğrafları çekilmiştir. Bulgularımıza göre spekulum yapılarının birbirinden çok farklı olduğu, bazal, medyan, lateral bölgelerde tüy / papilla şekli ve dağılımının türden türe farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Ayrıca apeks bölgesinin O. fusca, O. lutea var. minor, O. speculum, O. mammosa, O. pseudomammosa, O. heldreichii, O. umbilicata, O. holoserica türlerinde de farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Özetle; 1. derecede labellum spekulum ve apeks yapısının, 2. derecede de bazal, medyan ve lateral bölge yüzey karakterlerinin türler arasında çok farklılık gösterdiği sonucuna varılmıştır.

Plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) have critical role in promoting plant growth and health with various mechanisms. Production of indole acetic acid (IAA) and 1-aminocyclopropane-1-carboxylate (ACC) deaminase activity are well-known plant growth promoting (PGP) properties. In the current study; A total of 48 morphologically distinct bacterial colonies were chosen during the isolation of bacteria from various rhizospheric wheat, maize and sainfoin soil samples from agricultural areas in Ağrı-Turkey. The bacteria were isolated from soil samples utilizing by culture-dependent techniques. Then, the strains were visualised for PGP activities such as production acetic acid IAA and ACC deaminase activity. The 16S rRNA sequence similarity of potential PGPR rhizospheric strains demonstrated that strains belong to species Bacillus, Pseudomonas, Microbacterium, Pseudarthrobacter, Arthrobacter and Enterobacter. Totally, 11 of 48 isolates exhibited highly IAA producing and ACC deaminase activity. These results show that IAA producing and ACC deaminase activity of local potential PGPR strains isolated from soil rhizospheric which can appropriate for sustainable agricultural applications in Ağrı province.

Crimson Sweet is one of the favorite watermelon cultivars with high sugar content and great flavor containing small and dark seeds. Both fruit flesh and seeds have high nutrition content. In order to evaluate new sources of oil for the growing population, watermelon seed oil is used in some nations. Therefore, it was aimed to determine the fatty acid profile of differentially stored Crimson Sweet watermelon seed oil in this study. The results indicated that seeds are rich in Omega 6 fatty acid (40.62-42.34%). The amount of this essential fatty acid was higher at samples stored at 4oC. Palmitic, oleic, and stearic acids are the main fatty acids followed by linoleic acid in Crimson Sweet watermelon, respectively. Moreover, the ratio of polyunsaturated fatty acid to saturated fatty acids was determined as 1.16, 1.20, 1.27 (room temperature, 4oC, and newly harvested, respectively) which are in the desirable range for qualified oil.

Four samples of Vipera berus barani are recorded from Alaçam Village, Kestel/Bursa and Gölcüğez Village, Ünye/Ordu. The meristic and metric characteristics and the color-pattern features of the samples captured from additional localities are given in detail and compared with the specimens from other localities with regard to literature. A database of 30 distribution records of V. b. barani was provided and the climatic preference was analyzed. The average AUC value was 0.955 and the most effected bioclimatic variable of V. b. barani distribution range is precipitation of driest month (bio14) (55.2%). Under the distribution model, Black Sea borders of Turkey and southeast of Marmara Sea are seen more suitable places for the species.

The chromosome number and karyotype analysis of Paroncyhia amani var. amani and P. amani var. minutiflora are described for the first time. The diploid chromosome numbers and karyotype formulae are 2n = 4x = 36 = 32m + 4sm in taxa. The karyotypes are symmetrical type including metacentric and submetacentric chromosomes. The small chromosomes varied from 0.96 μm (var. amani) to 2.74 μm (var. minutiflora). P. amani var. amani and P. amani var. minutiflora are very little different varieties morphologically. There are some similarities between varieties in the karyological data. (i) equal number of chromosomes, (ii) same karyotype formula, (iii) very close karyotype asymmetry values, (iv) polyploidy by ploidy level of 4x. These seem to support morphological closeness.

This work was conducted to examine the effect of locally isolated phosphate-solubilizing bacteria on the growth parameters of chickpea seedling cultivated in pots containing Ca3(PO4)2 (tricalcium phosphate). Among the isolated strains, the highest phosphate-solubilizing activity in the broth medium was observed for the isolate IBP26. Similarly, in the greenhouse study, the same isolate was determined to cause maximum increases in growth parameters (shoot and root length, total biomass, phosphorus, total sugar, and protein contents) of chickpea plants in the presence of Ca3(PO4)2. The isolate IBP26 was identified as Pseudomonas aeruginosa (GenBank accession number: MW092004). Experiments demonstrated that the application of the bacterium alone in the absence of Ca3(PO4)2 or the application of Ca3(PO4)2 alone in the absence of bacterium did not cause significant change in growth parameters of the chickpea plants, and that the desired increases in the growth parameters of these plants could be achieved by the co-application of bacterium and Ca3(PO4)2., Bu çalışma, lokal olarak izole edilmiş fosfat çözücü bakterilerinin, Ca3(PO4)2 (trikalsiyum fosfat) içeren saksılarda yetiştirilen nohut fidelerinin büyüme parametreleri üzerindeki etkisini incelemek için yapılmıştır. İzole edilen suşlar arasında, sıvı kültürde en yüksek fosfat çözündürücü aktivite IBP26 izolatı için gözlenmiştir. Benzer şekilde, sera çalışmasında da, aynı izolatın Ca3(PO4)2 varlığında nohut bitkilerinin büyüme parametrelerinde (sürgün ve kök uzunluğu, biyokütle, fosfor, toplam şeker ve protein içeriği) maksimum artışa neden olduğu belirlenmiştir. IBP26 izolatı Pseudomonas aeruginosa olarak teşhis edilmiştir (GenBank accession number: MW092004). Deneyler, Ca3(PO4)2' nin yokluğunda tek başına bakteri uygulamasının veya bakteri yokluğunda tek başına Ca3(PO4)2 uygulamasının nohut bitkilerinin büyüme parametrelerinde kayda değer değişime neden olmadığını, bu bitkilerinin büyüme parametrelerinde istenilen artışların bakteri ve Ca3(PO4)2' nin birlikte uygulanması sayesinde başarılabileceğini göstermiştir.

The genus Crocus L. (Iridaceae) consists of about 200 species distributed from western Europe and north west Africa to western China. The genus is taxonomically very problematic and day after day it becomes more difficult to understand the relationships between Crocus species because of the identification of new species. Recently, the studies based on DNA sequences are frequently used for the solution of taxonomic problems, the determination of species diversity and especially the evaluation of phylogenetic relationships among the studied taxa. The use of the regions belonging to nuclear DNA and especially chloroplast genome and the combinations of these regions are frequently recommended in many studies. However, there is no information about suitable barcoding regions that can be used for all plant groups. This study focuses on determination of the most succesful barcoding regions, understanding the species discrimination abilities and finally evaluation of phylogenetic relationships among the Crocus taxa using one region from nuclear DNA (ITS1-5.8S rRNA gene-ITS2) and four regions from chloroplast DNA (1. trnK-matK IGS, 2. partial psbA gene-psbA/trnH IGS-partial trnH gene, 3. rpoC1 gene, 4. partial trnL gene-trnL/trnF IGS-partial trnF gene). Sequence informations for related DNA regions were obtained from NCBI. As a result, it can be stated that the region which is only covering ITS1-5.8S rRNA gene-ITS2 separated the all taxa in species level and it is more beneficial for the phylogenetically evaluation of Crocus taxa. Furthermore, dendrogram show taxonomic problems belonging to some species in the genus such as C. biflorus taxa.

The presence of dyes in the aquatic environment is a global problem because of the negative consequences on the ecosystem quality. Adsorption process is used as a low cost and effective method for removing hazardous dyes. This study investigated removal of Bromophenol Blue from aqueous solutions by Fomes fomentarius and Trametes versicolor. The statistical relationships of the parameters in the biosorption process by considering three controllable factors including initial pH value (2, 7, 12), initial dye concentration (25, 50, 75 mg L-1) and contact time (30, 150, 270 minutes) were investigated at three different levels and the biosorption process was optimized using Taguchi orthogonal array (L9 OA) experimental design. As a result of experimental studies, the optimal dye removal conditions were determined as the contact time of 270 minutes, pH: 2 and initial Bromophenol Blue concentration of 50 mg L-1 for F. fomentarius. The optimal dye removal conditions were determined as the contact time of 150 minutes, pH: 2 and initial Bromophenol Blue concentration of 50 mg L-1 for T. versicolor. For F. fomentarius and T. versicolor, the removal efficiencies at optimum conditions were 78.34% and 69.28%, respectively. Biosorption isotherms were modeled using the Langmuir and Freundlich models. The biosorption of Bromephenol Blue on F. fomentarius and T. versicolor fitted better in the Freundlich and Langmuir models by non-linearized equations, respectively. Both biosorbents can be promising for dyes removal from aqueous environment., Su ortamında boyaların varlığı, ekosistem kalitesini olumsuz etkilediği için küresel bir sorundur. Tehlikeli boyaların biyosorpsiyon yöntemiyle ayrılması düşük maliyetli ve etkili bir yöntem olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmada Fomes fomentarius (L.) Fr. ve Trametes versicolor (L.) Lloyd biyosorbent olarak kullanılarak sulu çözeltiden Bromfenol Mavisinin giderimi çalışılmıştır. Taguchi deney tasarımında L9 (33) ortogonal dizi (OD) kullanılarak başlangıç pH değeri (2, 7, 12) başlangıç boya konsantrasyonu (25, 50, 75 mg L-1) ve temas süresi gibi (30, 150, 270 dk) kontrol edilebilir 3 faktör ve her faktörün 3 farklı seviyesinin biyosorpsiyon sürecindeki istatistiksel ilişkileri araştırılmış ve sistemin optimizasyonu yapılmıştır. Deneysel çalışmalar sonucunda parametrelerin optimum değerleri F. fomentarius ile biyosorpsiyonda temas süresi 270 dk, başlangıç pH değeri 2 ve başlangıç boya konsantrasyonu 50 mg L-1, T. versicolor ile biyosorpsiyonda temas süresi 150 dk, başlangıç pH değeri 2 ve başlangıç boya konsantrasyonu 50 mg L-1 olarak belirlenmiştir. Belirlenen ptimumkoşullardaki boya giderim verimleri F. fomentarius için %78.34, T. versicolor için %69.28 olarak bulunmuştur.Biyosorpsiyon izotermleri Langmuir ve Freundlich denklemleri kullanılarak modellenmiştir. F. fomentarius ile yapılan deneylerde en iyi model uyumu Freundlich izotermi ile T. versicolor ile yapılan deneylerde en iyi uyum Langmuir izotermi ile sağlanmıştır. Giderim performansları göz önünde bulundurulduğunda her iki biyosorbentin de boya endüstrisi atıksularının gideriminde düşük maliyetli ve etkili biyosorbentler olarak değerlendirilebilecekleri sonucuna varılmıştır.

For the bacterial source, Koyulhisar (Sivas, Turkey) apple orchard soil samples were used. Obtained isolates were identified at the species level by partial protein- and 16S rRNA gene sequence homology All of them were determined to be Bacillus clausii. Cultures were prepared with these isolates and after removing the cells, the proteins in the upper fluid were precipitated with the help of an organic solvent. While performing pectinase screening, it was noticed that an existing protease digested other proteins. This proteolytic activity was eliminated by increasing the incubation temperature to 55oC. Four different pectinase activities, polygalacturonase, pectin lyase, pectate lyase, and pectin methylesterase, were then demonstrated. Four protein bands corresponding to these activities visualised by SDS-PAGE were 80 kDa, 58 kDa, 46 kDa and ~ 28 kDa, respectively. Spectroscopic methods were employed for the identification of the enzymes. The smallest protein band (28 kDa) was found to be pectin methylesterase. Km and Vmax values of this enzyme were 0.4 and 217U, respectively., Bakteri kaynağı olarak Koyulhisar (Sivas, Türkiye) elma bahçesi toprak örnekleri kullanıldı. Elde edilen izolatlar tür düzeyinde kısmi protein- ve 16S rRNA gen dizisi homolojisi ile belirlendi. Hepsinin Bacillus clausii olduğu belirlendi. Bu izolatlar ile kültürler hazırlandı ve hücreler uzaklaştırıldıktan sonra üst sıvıdaki proteinler organik bir çözücü yardımı ile çöktürüldü. Pektinaz taraması yapılırken, mevcut bir proteazın diğer proteinleri sindirdiği fark edildi. Bu proteolitik aktivite, inkübasyon sıcaklığının 55oC'ye çıkarılmasıyla engellendi. Dört farklı pektinaz aktivitesi, poligalakturonaz, pektin liyaz, pektat liyaz ve pektin metilesteraz bundan sonra saptanabildi. SDS-PAGE'de görüntülenen ve bu aktivitelere karşılık gelen dört protein bandı, sırasıyla 80 kDa, 58 kDa, 46 kDa ve ~ 28 kDa idi. Enzimlerin tanımlanması için spektroskopik yöntemler kullanıldı. En küçük protein bandının (28 kDa) pektin metilesteraz olduğu bulundu. Bu enzimin Km ve Vmax değerleri sırasıyla 0.4 ve 217U idi.

Bu araştırmada, tuz stresine maruz bırakılan kanola (Brassica napus L.) tohumlarına salisilik asit (SA) ve askorbik asit (AsA) ile priming yapılarak çimlenmeye etkilerinin belirlenmesi ve bu uygulamaların optimum konsantrasyonlarının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, 5 farklı NaCI konsantrasyonu (kontrol, 50, 100, 150, 200 mM) ile 2 farklı priming uygulaması (SA ve AsA ) ve her priming uygulamasının 5 farklı konsantrasyonu (kontrol, 0.5, 1.0, 1.5, 2.0 mM) ele alınmıştır. Çalışma tesadüf parsellerinde faktöriyel deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırma sonucunda çimlenme oranı (%), ortalama çimlenme süresi (gün) ve çimlenme indeksi (hızı) değerleri incelenmiştir. SA uygulamaları arasında, 0.5 mM SA konsantrasyonunun, artan tuz dozlarında tuz stresinin olumsuz etkisini azaltarak çimlenmeyi hızlandırdığı, ortalama çimlenme süresini kısalttığı ve çimlenme oranını artırdığı tespit edilmiştir. SA konsantrasyonu artıkça (1.5 mM ve 2.0 mM SA) tüm tuz uygulamalarında çimlenmenin olumsuz etkilendiği belirlenmiştir. AsA uygulamaları arasında ise 0.5, 1.0, 1.5 mM konsantrasyonlarının, tuz stresinin olumsuz etkisini büyük ölçüde azaltarak çimlenme oranı ve çimlenme indeksi değerlerine olumlu etkide bulunduğu belirlenirken, ortalama çimlenme süresi üzerine etki etmediği tespit edilmiştir. Kanola tonumlarına çimlenme öncesi uygulanan SA ve AsA ile priming uygulamalarının, tuz stresinin çimlenme engelleyici etkisini önemli ölçüde ortadan kaldırdığı saptanmış olup, 0.5 mM SA/AsA konsantrasyonları optimum doz olarak belirlenmiştir., In this study, it was aimed to determine the effects of germination of canola (Brassica napus L.) seeds on germination by priming with salicylic acid (SA) and ascorbic acid (AsA) and to determine the optimum concentrations of these applications. In the study, 5 different NaCI concentrations (control, 50, 100, 150, 200 mM) and 2 different priming applications (SA and AsA) and 5 different concentrations (control, 0.5, 1.0, 1.5, 2.0 mM) of each priming application were discussed. The experiment was established in randomized plots with 4 replications according to the factorial design. As a result of the research, the germination rate (%), mean germination time (days) and germination index were examined. Among SA applications, 0.5 mM SA concentration was found to reduce the negative effect of salt stress at increasing salt doses, accelerate germination, shorten the average germination time and increase the germination rate. As the SA concentration increased (1.5 mM and 2.0 mM SA) it was determined that germination was negatively affected in all salt applications. Among AsA applications, it was determined that 0.5, 1.0, 1.5 mM concentrations had a positive effect on the germination rate and germination index values by decreasing the negative effect of salt stress, while not affecting the average germination time. Priming applications with SA and AsA, which we applied to canola seeds before germination, have been found to significantly eliminate the germination inhibitory effect of salt stress, and 0.5 mM SA / AsA concentrations were determined optimally.

Bu araştırmada, kurşun (Pb), kadmiyum (Cd) ve krom (Cr) ağır metallerinin dallı darı (Panicum virgatum)’nın gelişimi üzerine etkileri ile dallı darının bu metalleri akümülasyon potansiyelinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Deneme tesadüf parselleri deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak iklim odasında saksılarda yürütülmüştür. Araştırmada dallı darının Trailblazer çeşidi Pb’nin 0, 30, 60, 90, 120 mg kg-1, Cd’nin 0, 2.5, 5, 10, 20 mg kg-1 ve Cr’nin 0, 40, 80, 120, 160 mg kg-1 uygulandığı yetiştirme ortamlarında büyütülmüş ve gelişimleri incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre her üç ağır metalin uygulanan düşük konsantrasyonlarında bitki boyu, yaş ve kuru biomas kontrole göre çok az gerileme gözlenmiştir. Uygulanan en yüksek konsantrasyonlarda gelişme geriliği artmış ancak bitki ölümleri olmamıştır. Bitkinin ağır metal içerikleri artan konsantrasyonlara bağlı olarak artmıştır. Biyolojik alınabilirlik indeksi her üç ağır metalin bütün konsantrasyonlarında 1’in üzerinde bulunmuştur. Sonuç olarak Pb, Cd ve Cr ağır metalleri ile kirlenmiş toprakların temizlenmesinde dallı darının iyi bir aday bitki olduğu düşünülmektedir., In this study, it is aimed to determine the effects of heavy metals, namely, lead (Pb), cadmium (Cd) and crom (Cr), on the development of switchgrass (Panicum virgatum) and Pb, Cd, Cr accumulation potential of switchgrass. This experiment was conducted in three times replicates through completely randomized block design, in plastik pots in the climate room. In the study, Trailblazer species of switchgrass were grown in soils where 0, 30, 60, 90, 120 mg kg-1 concentrations of Pb; 0, 2.5, 5, 10, 20 mg kg-1 concentrations of Cd and 0, 40, 80, 120, 160 mg kg-1 concentrations of Cr were applied, and their developments were investigated. According to the results of this study, in low concentrations of each three heavy metals applied, very little regression was observed in plant height, green and dry biomass with respect to control. In the highest concentrations applied, development retardation increased, however, plant deaths did not occur. Heavy metal contents of the plant had increased with increasing concentrations. Bioconcentration factor was found to be higher than 1 in all concentrations of each three heavy metals. In light of these results, it is thought that Panicum virgatum is a good prospective plant in cleaning of soils contaminated with Pb, Cd, and Cr.

Oxidative stress caused by biotic and abiotic stress factors is the most important cause of cellular damage. Due to their sessile structures, plants have evolved regulatory mechanisms to respond to various environmental stresses The increased cellular concentration of reactive oxygen species is one of the major consequences of oxidative stress. including H2O2 production. Also, H2O2 is produced as a by-product of respiratory and photosynthetic metabolisms in plants. H2O2 acts as a multifaceted molecule because of its dual role in cells. It has been found to act as a secondary messenger in signal transmission networks. In this study, the changes in expression levels of stress-related genes and their relationship with H2O2 in pumpkin (Cucurbita pepo) plant exposed to Cd heavy metal at different durations and concentrations were investigated. As a result of this study, we concluded that the expression of stress-related genes may be related to the oxidative status of the cell and the concentration of H2O2 in the signaling mechanism, the expression of stress-related genes may be up-regulated to a certain degree of concentration, while a higher concentration of H2O2 may down-regulate the expression of the genes. The Research Fund of the University of Nevsehir Haci Bektas Veli (grant number is NEUBAP YLTPF24.

Hatay ilinde yetişen turunçgil posalarının ruminant beslemede alternatif yem kaynağı olarak kullanımı ve metan üretim kapasitesini belirlemek amacıyla; kuru madde (KM), pH, olması gereken pH (OlpH), fleig skoru (FS), ham kül (HK), ham protein (HP), ham yağ (HY), ADF, NDF, net gaz, net metan gazı, metabolik enerji (ME) ve organik madde sindirim derecesi (OMSD) içerikleri belirlenmiştir. Araştırma sonunda pH değerleri 2.72 ile 3.48 arasında bulunan turunçgil silajının düşük değerlere sahip olması nedeniyle uzun süre depolanabilir bir silaj türü olduğu söylenebilir. Turunçgil silajları metan gazı üretim kapasitesi açısından değerlendirildiğinde % 8.17 ile 11.23 arasında değerler almış olup; en düşük metan gazı içeriği kabuksuz greyfurt cinsinden en yüksek metan gazı içeriği kabuklu Washington cinsinden elde edilmiştir. Turunçgil silajlarının yonca, mısır gibi silaj türlerinin metan gazı içeriklerine (%16-18) göre daha düşük metan gazı üretim kapasitesine sahip olması nedeniyle atmosfer’e yayılan sera gazı etkisi bakımından düşük kapasiteli az zararlı bir silaj türü olarak değerlendirilebilir. Metan gazı üretim kapasitesi açısından kabuksuz turunçgil silajlarının kabuklu turunçgil silajlarına göre daha avantajlı olduğunu söylenebilir. Sonuç olarak meyve suyu üretim tesislerinde her yıl gelişi güzel etrafa dökülen binlerce ton turunçgil posaları yem maliyetini düşürmek, kötü koku oluşumunu ve çevre kirliğini önlemek amacıyla uygun şekilde katkı maddesi olmadan silolanıp hayvan beslemede kullanılabilir., In order to determine the use of citrus pulps grown in Hatay province as an alternative feed source in ruminant feeding and methane production capacity; Dry matter (DM), pH, required pH value, Fleig Score, Crude Ash (CA), Crude Protein (CP), Ether Extract (EE), ADF, NDF, net gas, net methane gas, methane gas, metabolic energy and organic matter digestibility contents were determined. Citrus silage, with the pH values between 2.72 and 3.48 due to its low pH content can be considered as a type of silage that can be stored for a long time. In terms of methane gas production capacity of citrus silage was found between 8.17-11.23% and the lowest methane gas content was found in peeled grapefruit type citrus the highest methane content was found in unpeeled Washington type. Citrus silages can be considered as a low harmful type of silage with low capacity in terms of greenhouse gas emission due to the lower methane gas production capacity of silage species such as alfalfa and corn (16-18%). In terms of methane gas production capacity, unpeeled citrus silages are more favorable than peeled citrus silages. As a result, thousands of tons of citrus fruit pulps, which are pouring out around every year in fruit juice production facilities, can be used in animal feeding without any additives in order to reduce feed costs and prevent bad smell and environmental pollution.

Virus-like symptoms were observed in alfalfa plants (Medicago sativa L.) grown in Van province of Turkey in 2019. The symptoms observed were dwarfing, mosaic pattern and yellowing of leaves, rosetting, and decreasing in leaf sizes. Genomic RNA of 19 symptomatic and non-symptomatic alfalfa leaves were extracted for the detection of virus RNA using virus-specific primer pair by RT-PCR. Of the 19 alfalfa leaf specimens, the six yielded the expected 700 bp DNA band in severely symptomatic alfalfa specimens. Two of them randomly selected were inserted into a plasmid vector. Obtained recombinant plasmids were sequenced in both directions. According to the results of the sequence analysis, it was revealed that the virus in infected alfalfa was the Alfalfa mosaic virus. The sequence data were recorded into the GenBank with access numbers MT210179 and MT210178 and denominated as Alakoy Y9 and Alakoy Y1 isolates, respectively. According to the phylogenetic tree created with 16 AMV sequences registered in the GeneBank for both sequences, the AMV CP gene sequence indicated the highest similarity with USA (JN256023), Brazil (FJ858265), and Puglia (Y09110) isolate and the lowest with Korea isolate (KY348844), at the nucleotide level. It was also revealed that both sequences show 98.45% nucleotide similarity with 7 nucleotide exchanges. According to the literature research results, this is the first report and molecular analysis of Alfalfa mosaic virus (AMV) in Medicago sativa L. in Van province of Turkey., Van ilinde yetiştiriciliği yapılan yonca (Medicago sativa L.) bitkilerinde 2019 yılında virüslerin oluşturduğu simptomlara benzer belirtiler görülmüştür. Gözlenen belirtiler arasında cüceleşme, yapraklarda mozaik deseni ve sararma, rozetlenme ve küçük yaprak oluşumu yer almaktadır. Simptom gösteren ve göstermeyen bitkilerden toplanan 19 yonca yaprak örneğine, virüs genomunu tespit edebilmek için uygun primer çiftleri ile RT-PCR testi uygulanmıştır. Yonca yaprağı örneklerinden şiddetli belirtiye sahip altısı beklenen büyüklükte 700 bp DNA band oluşturmuştur. Bunlar arasından rastgele seçilen ikisi bir plazmid vektörüne klonlanmıştır. Elde edilen rekombinant plazmidler her iki yönde dizilenmiştir. Dizi analizi sonuçlarına göre infekteli yoncalardaki virüsün Yonca mozaik virüs olduğu açığa çıkarılmıştır. Dizi bilgileri MT210179 ve MT210178 erişim numaraları ile gen bankasına yüklenmiştir ve sırasıyla Alakoy Y9 ve Alakoy Y1 olarak isimlendirilmiştir. Her iki dizi için gen bankasına kayıtlı 16 AMV dizisi ile oluşturulan filogenetik ağaca göre, her iki izolat da nükleotit düzeyinde ABD, Brezilya ve Puglia izolatları ile en yüksek benzerlik ve Güney Kore izolatı ile en düşük benzerlik oranı göstermiştir. Ayrıca her iki dizinin birbirleri arasında, 7 nükleotit değişikliği ile %98.45 oranında nükleotit benzerliği gösterdiği ortaya çıkarılmıştır. Gerçekleştirilen litaratür tarama çalışmalarına göre, bu çalışma Türkiye'nin Van ilinde yetiştirilen yonca bitkilerindeki Yonca mozaik virüsü (AMV)’ nün ilk raporu ve moleküler analizidir.

Deficiencies of zinc (Zn), iron (Fe) and iodine (I) are major malnutritional health problem in the devoloping countries. Biofortification of vegetables with I, Fe and Zn can become an alternative strategy of introducing these elements for human dietary intake. The purpose of this study was to determine the effect of combined I (KIO3), Fe (FeSO4.7H2O) and Zn (ZnSO4.7H2O) supply on I, Fe and Zn concentrations of tomato plants, which is stem and leaf, and their fruits (Lycopersicon esculentum L. cv. Swanson). Tomato cultivar was grown in glasshouse conditions with four replications in 10 kg soil and 5% peat mixture. The treatments as contain: contol, each element applied at 10, 20 and 40 mg I-Fe-Zn kg-1, respectively. Concentrations of I, Fe and Zn and essential elements (P, K, Ca, Mg, S, Cu, Mn, Mo, Cl, Si and Ni) as well as non-essential elements (Al, Co, Ti, Br, Rb, Sr, Ba, Cr, Sn, Sb, Te, Ge, Cs, Ce, Ga, Ta, Hf) were determined by Polarized Energy Dispersive X-ray Fluorensence (PEDXRF). Effect of combined I-Fe-Zn treatments on fresh and dry weights of plant and fruit were found statistically important. Iron and Zn concentrations of fruits and plants were increased by combined I-Fe-Zn treatment except for Fe concentration in plant. Application of I-Fe-Zn were not significant effect on essential element concentrations in both plants and fruits, out of Ca, Na and Si concentrations in fruit. No influence of I-Fe-Zn treatment on the measured non-essential elements concentrations with the exception of plant Br concentration and fruit Sr concentration. This study revealed that combined I-Fe-Zn treatment can be used effectively for I, Fe and Zn biofortication of tomato fruits for the dietary intake for human.

This study investigated the effect of different levels of common vetch (CV) grain feed on some blood and rumen parameters and rumen protozoa in lambs consuming sainfoin hay (SH). In the study two-month-old weaned, SH consumed, 36.25 ± 2.49 kg average body weight (BW), twenty-four female lambs were used. Ration groups were established as follows; In the first group (C, control), 2% SH and 0.00% CV of the lamb's live weight (LW) were adopted while in the second group, 1.25% SH and 0.75% CV ( CVI) and in the third group, 0.5% SH and 1.50% CV (CVII) were adopted. Blood and rumen fluid samples were taken twice, once at the beginning of the study and once on the 30th day of the study. Although there were statistical differences in some of the parameters investigated in the study, all blood and rumen parameters were within the normal limits specified for lambs in the literature. In this study, it was concluded that feeding the lambs that are consuming SH with CV 1.5% of their live weight did not have a negative effect and the total ration can be formed using both SH and CV.

Aspir (Carthamus tinctorius L.), tohumlarında yüksek kaliteye sahip doymamış yağ asitlerinden oleik asit ve α-linolenik asit içeren endüstriyel hammadde kaynağı olma özelliğine sahip önemli bir yağ bitkisidir. Pendimethalin yabancı ot kontrolünün sağlanması için ekonomik değere sahip bitkilere uygulanan dinitroanilin grubu bir herbisittir. Salisilik asit biyotik ve abiyotik streslere karşı bitki savunmasında yer alan önemli bir bitkisel hormondur. Omega-3 yağ asidi desatürazlar (FAD3 ve FAD7) α-linolenik asit biyosentezi için anahtar enzimlerdir. Bu çalışmada pendimethalin ve salisilik asitin yağ asidi metabolizmasında görev alan FAD3 ve FAD7 gen anlatım düzeyleri üzerindeki olası etkileri araştırılmıştır. Çalışmada toplam 36 saksıda kontrollü iklim şartlarında yetiştirilen aspir bitkilerine 0,004 ve 0,01 M pendimethalin uygulaması yapılmıştır. Pendimethalin uygulanan örneklere 0,05 mM salisilik asit uygulanmıştır. Uygulama sonrası RNA izolasyonu, cDNA sentezi ve kantitatif polimeraz zincir reaksiyonu gerçekleştirilmiştir. Test ve kontrol grupları arasındaki kat değişimi 2^ (-delta delta CT) formülü ile hesaplanmıştır. Gen anlatım düzeyleri arasındaki değişim t testi ile değerlendirildi (p, Safflower (Carthamus tinctorius L.) is an important oil plant, which is an industrial raw material source containing high quality unsaturated fatty acids, oleic acid and α-linolenic acid. Pendimethalin is a dinitroaniline group herbicide that is applied to plants of economic value for weed control. Salicylic acid is an important herbal hormone involved in plant defense against biotic and abiotic stresses. Omega-3 fatty acid desaturases (FAD3 and FAD7) are key enzymes for α-linolenic acid biosynthesis. In present study, the effects of pendimethalin and salicylic acid on the gene expression levels of FAD3 and FAD7 involved in fatty acid metabolism were investigated. In this study, 0,004 and 0,01 M pendimethalin were applied to safflower plants grown under controlled climatic conditions in 36 pots. 0,05 mM salicylic acid was applied to the samples where pendimethalin was applied. After application, RNA isolation, cDNA synthesis and quantitative polymerase chain reaction were performed. The fold change between the test and control groups was calculated with the formula 2^ (delta delta CT). The change between gene expression levels was evaluated by t test (p

Bu çalışma, Diyarbakır (Bağlar, Kayapınar, Sur ve Yenişehir ilçeleri) ilinde 2017 yılının Mayıs, Haziran, Temmuz ile Ağustos aylarında yapılmıştır. Yapılan sörvey çalışmaları sonucunda Odonata takımına bağlı 261 örnek toplanmıştır. Odonata takımına bağlı 3 familyaya ait 7 tür saptanmıştır. Bu türler; Libellulidae familyasından; Brachythemis fuscopalliata (Selys, 1887), Crocothemis erythraea (Brullé, 1832), Orthetrum albistylum (Selys, 1848), O. brunneum (Fonscolombe, 1837), O. coerulescens (Fabricius, 1798), Platycnemididae familyasından; Platycnemis dealbata Klug, 1863 ve Coenagrionidae familyasından; Ischnura elegans (Vander Linden, 1820)’dır. Çalışmada belirlenen 7 türden 6’sının Diyarbakır böcek faunası için ilk kayıt niteliğinde olduğu belirlenmiştir., This study was conducted in Diyarbakır (Bağlar, Kayapınar, Sur and Yenişehir districts) province in May, June, July and August of 2017. As a result of the survey studies, 261 samples belonging to the Odonata order were collected.. Seven species belonging to 3 families belonging to Odonata order were determined. These species are; Libellulidae; Brachythemis fuscopalliata (Selys, 1887), Crocothemis erythraea (Brullé, 1832), Orthetrum albistylum (Selys, 1848), O. brunneum (Fonscolombe, 1837), O. coerulescens (Fabricius, 1798), Platycnemididae; Platycnemis dealbata Klug, 1863 and Coenagrionidae; Ischnura elegans (Vander Linden, 1820). Six of the 7 species identified in the study are the first records for the Diyarbakır insect fauna.

This study was performed to determine the amount of some elements concentration in bodies of the aquatic insects. The contaminants, in six different polluted and non-polluted cities of Turkey, were determined with using predaceous diving beetles. Energy Dispersive X-Ray Fluorescence (EDXRF) spectroscopy was used for determining the concentrations of heavy metals/metalloids in the total body of the insects. Sixteen elements (Ca, Ti, V, Cr, Mn, Fe, Co, Ni, Cu, Zn, As, Se, Br, Rb, Sr, and Pb) were measured quantitatively in all the samples. Two elements (In, Sn) were measured below the detection limits of EDXRF. Significant heavy metals/metalloids accumulation was seen in two cities and species. Comparison of the studied bio-monitors, Cybister lateralimarginalis showed significantly higher elements accumulation than the other species, so it may be considered as a more suitable species for assessment of heavy metals/metalloids pollution., Bu çalışma sucul böceklerin vücutlarında biriken bazı elementlerin konsantrasyonunu belirlemek için yapıldı. Türkiye’deki temiz ve kirli olan altı farklı şehirdeki inorganik bulaşanlar, predatör dalgıç böcekleri kullanılarak belirlendi. Böceklerin vücudundaki ağır metal/metalloid seviyesini belirlemede enerji ayrışımlı X ışını floresan spektrometresi (EDXRF) kullanıldı. Tüm türlerde 16 element (Ca, Ti, V, Cr, Mn, Fe, Co, Ni, Cu, Zn, As, Se, Br, Rb, Sr ve Pb) nicel olarak ölçüldü. İki elementin (In, Sn) EDXRF’nin algılama sınırının altında olduğu görüldü. İki şehirde ve türde belirgin olarak ağır metal/metaloid birikimi gözlemlendi. Biyogözlemde kullanılan türler karşılaştırıldığında Cybister lateralimarginalis türü diğer türlere göre daha fazla birikim yapması nedeniyle ağır metal/metaloid takibinde daha uygun olacağı düşünüldü.

Bu çalışma, Diyarbakır ilinde 2007–2008 yıllarında; kayısı, şeftali, erik ve kiraz türlerinden kurulmuş deneme bahçesinde, Sphenoptera (Tropeopeltis) tappesi Marseul (Coleoptera: Buprestidae)’un larva parazitoidi Dolichomitus kriechbaumeri (Schulz) (Hymenoptera: Ichneumonidae)’nin populasyon yoğunluğunun belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Meyve ağaçlarının S. tappesi’nin larvaları ile bulaşık bitki kısımları Ekim-Kasım aylarında kök kısımları dâhil olmak üzere sökülerek laboratuvara getirilerek ayrı ayrı kültüre alınmış ve hem zararlı hem de parazitoidin ergin çıkışı beklenmiştir. Çalışma sonucunda parazitoid yoğunluğu şeftali, erik, kiraz ve kayısı çeşitlerinde sırasıyla 274, 102, 26 ve 25 adet olarak tespit edilmiştir. En fazla parazitoid sayısı 86 bireyle Cherokee (Şeftali) çeşidinden elde edilmiştir. Bitki aksamlarındaki yoğunluk incelendiğinde en yüksek yoğunluk 134 bireyle şeftalinin gövdesinde görülmüştür. Parazitoid:zararlı oranı kiraz, şeftali, erik ve kayısıda sırasıyla 3.71, 1.67, 0.40 ve 0.29 olarak hesaplanmıştır. Sonuç olarak D. kriechbaumeri’nin GAP illeri meyve alanlarında mücadelesi oldukça zor olan S. tappesi’nin kontrolünde önemli bir doğal düşman olduğu, bu nedenle yayılışının dikkatle izlenmesi ve korunması gerektiği sonucuna varılmıştır., This study was conducted to determine the population development of parasitoid Dolichomitus kriechbaumeri (Schulz), larvae parasitoid of Sphenoptera (Tropeopeltis) tappesi Marseul, in the experimental orchard which contains apricot, peach, plum and cherry trees between 2007 and 2008 in Diyarbakır province. Plant parts contaminated with S. tappesi larvae and its parasitoid D. kriechbaumeri were brought to laboratory and cultured separately. As a result of the study, the parasitoid density was determined as 274, 102, 26 and 25 on peach, plum, cherry, and apricot respectively. The highest parasitoid number was obtained from the Cherokee (Peach) cultivar with 86 individuals. The highest density was observed in the trunk of peach trees with 134 individuals. Parasitoid:pest ratio was calculated as 3.71, 1.67, 0.40 and 0.29 on cherry, peach, plum, and apricot. It is concluded that D. kriechbaumeri is an important natural enemy of S. tappesi, which is very difficult to control in the fruit orchards of the GAP provinces, and therefore its spread should be carefully monitored and protected.

Tomato is an important crop in Turkey, which is grown in greenhouses as well as in open fields. Tomato leafminer [Tuta absoluta (Meyrick, 1917)] is a serious pest of tomato production in the country. The residues of greenhouse tomato are thrown in nearby fields, which could result in significant populations of the pest. However, limited work has been done to assess the population dynamics of the pest in the fields adjacent to greenhouse or open field tomato production areas in Turkey. Therefore, the current study was conducted to determine the population dynamics of the pest in open fields near tomato production areas in Şanlıurfa province, Turkey during 2014-2015. Three different trap types (delta, water + pheromone and ferolite) were established in three different fields in the Harran plain of the province. The traps were established during the month of May and monitoring was continued until January. The pest population was monitored weekly during the whole study period. The population density of the pest reached to the highest level during September, and a continuous decline was noted afterward. The highest average number of adults trapped by ferolite traps were 278 adult week -1, whereas delta traps caught the lowest number of the adults (60 adult week -1). The water pheromone traps also collected similar number of adults (79 adult week -1) to delta traps. Overall, ferolite trap type exhibited higher efficacy in trapping and monitoring the adults compared to the rest of the trap types included in the study. The current study reveals that tomato residues could result in significant populations of the pest in the adjacent fields, which could negatively affect other crops. Therefore, the residues must be managed properly to avoid the pest outbreaks in adjacent areas of tomato production. Moreover, ferolite traps could be used effectively to manage the pest in tomato production areas.

Bu çalışma, 2013-2014 yıllarında Van Gölü Havzası’nda yetiştiriciliği yapılan domates (Solanum lycopersicum L.) bitkilerinden izole edilmiş Rhizoctonia solani Kühn izolatlarının anastomosis gruplarının belirlenmesi ve yörede en fazla yetiştirilen iki domates çeşidi (Alsancak ve Toprak) üzerinde patojenitelerinin ortaya konulması amacıyla yapılmıştır. Rhizoctonia solani, domateslerde şiddetli ürün kayıplarına sebep olan tüm dünyada yaygın olarak bulunan bir hastalık etmenidir. Havzadan izole edilen bütün R. solani izolatlarının AG-4 olduğu belirlenmiştir. İzolatların Alsancak ve Toprak çeşitleri üzerindeki patojeniteleri iklim odası koşullarında yürütülmüştür. Deneme, 5 tekerrürlü ve 2 tekrar olacak şekilde kurularak ekimden 10 hafta sonra hastalık şiddeti ve bitkilerin kök uzunlukları ölçülmüştür. Değerlendirme sonucunda bütün R. solani izolatların domates bitkilerinde farklı derecelerde hastalık oluşturdukları belirlenmiştir. En yüksek hastalık şiddeti Alsancak çeşidinde Rs8 nolu izolat ile, Toprak çeşidinde ise Rs12 nolu izolat en yüksek hastalık şiddetine sebep olmuşlardır. İzolatların çoğu, kontrol ile karşılaştırıldığında kök uzunluğunu azalttığı belirlenmiştir. R. solani izolatlarına Toprak çeşidinin dayanıklı, Alsancak çeşidinin ise duyarlı olduğu belirlenmiştir., This study was conducted in Lake Van Basin during 2013-2014 years in order to detect Rhizoctonia solani Kühn of tomato (Solanum lycopersicum), and their disease reaction on two tomato cultivars. Alsancak and Toprak tomato cultivars have been widely planted in the province. Rhizoctonia solani is distributed all over the world and is capable of causing severe crop losses on tomatoes. All R. solani isolates from tomatoes were identified as members of AG-4. Pathogenicity test of R. solani isolates were evaluated on Alsancak and Toprak cultivars under greenhouse conditions. Disease severity and root length were evaluated 10 weeks after sowing. The experiment was conducted two times in five replications. At the end of the study, it was found that all tested isolates were able to infect tomato plants with different degrees of severities. For Alsancak, isolate No. Rs8 and for Toprak, isolate No. Rs12 showed significantly highest severity. Most of isolates reduced root length compared to control plants. Toprak was found to be resistant, Alsancak was found to be susceptible cultivars to R. solani.

Bu çalışma Iğdır ili buğday ekim alanlarındaki yabancı ot türlerini, yoğunluklarını, rastlanma sıklıklarını, kaplama alanlarını belirlemek ve önemli bazı yabancı otların gelişme biyolojilerini incelemek amacı ile 2017-2018 üretim döneminde yürütülmüştür. Bu amaçla Mayıs-Haziran aylarında Iğdır Merkez, Aralık, Karakoyunlu ve Tuzluca ilçelerinde buğday ekim alanları göz önünde bulundurularak sürveyler gerçekleştirilmiştir. Sürveylerde dört adet 1m2’lik çerçeveler tesadüfi olarak tarlanın içine atılmış çerçeve içerisine denk gelen yapancı ot türlerinin rastlama sıklıkları (%), yoğunlukları (adet/m2) ve kaplama alanları (%) belirlenmiştir. Sahip oldukları yabancı ot tür sayılarına göre en geniş üç familya sırasıyla Asteraceae (18), Brassicaceae ve Poaceae (13) olmuştur. Rastlama sıklığı en fazla çıkan 10 adet dar ve geniş yapraklı yabancı ot türlerinin gelişme biyolojileri BBCH skalası doğrultusunda incelenen yabancı ot türleri; Convolvulus arvensis L., Cirsium arvense (L.) Scop., Sinapis arvensis L., Galium aparine L., Cerastium sp., Chenopodium album L., Myagrum perfoliatum L., Avena fatua L., Secale cereale L., Polygonum aviculare L. olmuşlardır., This study was carried out in 2017-2018 with the purpose of determining the weed species, density (plant m2) and frequency of the weeds in wheat fields of Iğdır province and its districts central, Aralık, Karakoyunlu and Tuzluca during May and June. One square meter quadrats were placed randomly four times in each field and, weed species inside the quadrants were counted and their percentage coverage areas were determined. According to the survey results, the top three largest families were found to be Asteraceae (18), Brassicaceae, and Poaceae (13). Investigated weed species were Convolvulus arvensis L., Cirsium arvense (L.) Scop., Sinapis arvensis L., Galium aparine L., Cerastium sp., Chenopodium album L., Myagrum perfoliatum L. Avena fatua L. Secale cereale L., Polygonum aviculare L. for development of biology according to BBCH scale.

In this study, the effects of requirement level (60 mg/kg) of nano zinc supplementation (46 mg/kg) of breeding quail rations on egg production, weight gain, egg quality characteristics, sperm quality, hatching parameters and liver were determined. 10 week old quails (Coturnix coturnix Japonica) were divided into two groups: control and experiment with 10 replicates were formed under each group that having one male four female in each, a total of 100 (20 male and 80 female) quails were used in the study. At the end of 10 weeks trial period, supplementation of nano zinc does not have any significant effect on weight gain, feed consumption and egg production. In terms of egg quality characteristics, it was seen that the addition of nano zinc had a significantly decrease on egg yolk color (P, Yapılan bu araştırmada, damızlık bıldırcın rasyonlarına gereksinim düzeyini (60 mg/kg) sağlayacak şekilde nano çinko oksit katılmasının (46 mg/kg) yumurta verimi, canlı ağırlık, yumurta kalite özellikleri, sperm kalitesi, kuluçka parametreleri ve karaciğer üzerine olan etkileri incelenmiştir. Çalışmada 20 erkek ve 80 dişi olmak üzere toplam 100 adet bıldırcın (Coturnix coturnix Japonica) kullanılmış, 10 haftalık yaşta olan hayvanlar kontrol ve deneme olmak üzere iki gruba ayrılmış ve her grupta her biri bir erkek dört dişi içeren 10’ar adet alt grup oluşturulmuştur. 10 hafta sürdürülen deneme sonunda, damızlık bıldırcın rasyonlarına nano çinko oksit katılmasının canlı ağırlık, yem tüketimi ve yumurta verimi üzerine herhangi bir etkisinin olmadığı belirlenmiştir. Yumurta kalite özellikleri bakımından ise rasyona nano çinko oksit katılmasının yumurta sarısı rengi üzerinde önemli düzeyde (P

Ayvalık and its environs are unique due to its coastal structure and natural beauties, and particularly the islands belonging to Ayvalık makes up the most important resource values. This study was carried out to determine the plant diversity in the coastal dunes of Ayvalık and its surroundings, to present the threat factors and to offer solutions. The study was conducted between 2016-2017. For this purpose; floristic and ecological observations were made in four seasons. As a result of floristic studies; 88 genera and 115 taxa belonging to 32 families were determined. Fabaceae (15 taxa), Asteraceae (14 taxa) and Amaranthaceae (8 taxa) families are dominant in the flora of the region. The most common taxa in dune areas are; Matthiola tricuspidata, Malcolmia flexuosa, Salicornia emericii, Cakile maritima, Anthemis rigida, A. tomentosa, Halimione portulacoides, Plantago coronopus subsp. commutata, Trifolium subterraneum, Eryngium maritimum, Allium sphaerocephalon and Euphorbia paralias. The role of human factors is particularly notable in a significant part of the coastal dunes in the region. Beach arrangements in dune areas, secondary housing construction in coastal areas, sand extraction from coasts, tourism, wetland drying and fires threaten dune habitats and plant species in the region. Especially due to the extensive use of the coastal areas and beach arrangements; The habitats of Sea daffodil (Pancratium maritimum) and Narcissus (Narcissus tazetta) have been greatly damaged. Moreover, the fact that P. maritimum bulbs were collected by the people there greatly reduced the populations of this species. It also is given solution proposals for protection of dune plants.

Bu çalışma, Mardin ili Merkez'e bağlı Dara köyü ile Derik, Nusaybin ve Kızıltepe ilçelerindeki zeytin bahçelerinde bulunan zararlı böcek türlerini belirlemek amacıyla 2014-2015 yıllarında yürütülmüştür. Örneklemeler, kimyasal girdilerin (pestisit, gübre vs.) uygulanmadığı her biri en az 30–40 adet zeytin ağacına sahip olan 8 farklı bahçede yapılmıştır. Örneklemelerde eşeysel çekici tuzaklar, görsel renk tuzakları, darbe yöntemi, gözle kontrol yöntemi ve laboratuvar çalışmalarında da kültüre alma yöntemi uygulanmıştır. Bu çalışma sonucunda 4 takıma bağlı 7 familyaya ait toplam 7 adet zararlı böcek türü tespit edilmiştir. Belirlenen bu türlerden, zeytin bahçelerinde zararlı olan Euphyllura straminea Loginova (Hem.:Psyllidae), Prays oleae Bern.(Lepidoptera: Praydidae), Closterotomus (Calocoris) trivialis Costa (Hemiptera: Miridae), Bactrocera oleae Gmel (Diptera: Tephritidae) ve Phloeotribus scarabaeoides Bernard (Coleoptera: Curculionidae)' in oluşturdukları zarar, yayılış ve yoğunluk açısından birinci derecede zararlı türler oldukları belirlenmiştir. Bu türlerin dışında Parlatoria oleae Colvee (Hemiptera, Diaspididae) ve Agalmatium flavescens Oliver (Hemiptera: Issidae) türlerinin ise zeytin bahçelerinde düşük yoğunlukta bulunan ikinci derecede zararlılar olduğu saptanmıştır., This study was carried out to determine insect pest species in the olive orchards of Dara village and Derik, Nusaybin, and Kızıltepe districts in Mardin province in 2014-2015. The samples were collected in 8 different orchards with at least 30-40 olive trees each without chemical inputs (pesticide, fertilizer etc.). In the samplings, sexual traps, visual color traps, beat sheet sampling method, visual control method and cultural method (for immature stages reared on their hosts) were applied in laboratory studies. As a result of the study, it was determined that 7 pest species belonging to 7 families from 4 orders. Of these identified species, it was determined that Euphyllura straminea Loginova (Hem.:Psyllidae), Prays oleae Bern.(Lepidoptera: Praydidae), Closterotomus (Calocoris) trivialis Costa (Hemiptera: Miridae), Bactrocera oleae Gmel (Diptera: Tephritidae) are Phloeotribus scarabaeoides Bernard (Coleoptera: Curculionidae) are the main harmful species in terms of damage, spread and density. In addition to these species, it was determined that Parlatoria oleae Colvee (Hemiptera, Diaspididae) and Agalmatium flavescens Oliver (Hemiptera: Issidae) These species were found the second pest species in this study.

Tıbbi ve aromatik bitkilerde tohum dormansisinin üstesinden gelmek için çeşitli ön uygulamalara karşı artan bir ilgi vardır. Bu çalışma, çeşitli ön uygulamaların Türkiye endemiği Achillea gypsicola Hub.-Mor. türünün in vivo ve in vitro koşullarda çimlenmesi üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Tohumlar, GA3 ve KNO3'ün çeşitli konsantrasyonları ve yedi günlük aralıklarla 91 günlük soğukta katlama gibi üç ön muameleye tabi tutulmuştur. In vivo çimlenme testinde, soğukta katlama ve çeşitli GA3 dozları ile ön muamele edilmiş tohumlarda çimlenme görülmezken, hem in vivo hem de in vitro koşullarda KNO3 uygulamaları çimlenme yüzdesini arttırmıştır. Soğuk katlama, hem in vitro hem de in vivo koşullarda çimlenme üzerinde hiçbir teşvik edici etki göstermemiştir. KNO3 ve GA3'ün in vitro koşullarda kombine uygulanması, tek başlarına uygulamalarından daha yüksek çimlenme yüzdeleri üretmiştir. Tohumların KNO3'te bekletme süresi arttıkça KNO3 ve GA3'ün çimlenme yüzdesi üzerindeki uyarıcı etkisi artmıştır. 48 saat boyunca 200 μM KN03 çözeltisinde bekletilen ve 2 mg L-1 GA3 ile takviye edilmiş MS ortamına ekilen tohumlarda, %100 çimlenme görülmüştür. Sonuç olarak, bu çalışma KNO3'ün GA3 ile birleştirilmiş ön uygulamasının tohum dormansisini kırmada ve endemik Achillea gypsicola Hub.-Mor. türünün çimlenmesini artırmada büyük bir potansiyele sahip olduğunu göstermiştir., There has been an increasing interest to overcome seed dormancy in medicinal and aromatic plants using various pretreatments. This study was carried out to determine effect of several pretreatments on germination of Turkish endemic Achillea gypsicola Hub.-Mor. species under in vivo and in vitro conditions. The seeds were subjected to three pretreatments as various concentrations of GA3 and KNO3 and 91day cold stratification, with a seven-day interval. In vivo germination test produced no germination in the seeds pre-treated with cold stratification and various concentrations of GA3, whereas KNO3 treatments both in vivo and in vitro explicitly increased germination percentage. Cold stratification showed no inciting effect on germination both in vitro and in vivo conditions. In vitro combined application of KNO3 and GA3 produced higher germination percentages than single applications. The stimulating effect of KNO3 and GA3 on germination percentage increased as the duration of seed immersing in KNO3 increased. The seeds hold in 200 μM KNO3 for 48 hours and planted on MS medium supplemented with 2 mg L-1 GA3 showed 100% germination. In conclusion, this study suggested that combined pre-treatment of KNO3 with GA3 had a great potential in breaking seed dormancy and increasing germination of Turkish endemic Achillea gypsicola Hub.-Mor. species.

Cucurbits (Cucurbitaceae family) consist of 119 genera and 825 species and are cultivated worldwide, especially in tropical and subtropical regions. In the world, squash (Cucurbita pepo L.), watermelon (Citrullus lanatus (Thunb) Matsum&Nakai), cucumber (Cucumis sativus L.), and melon (C. melo L.) are the most cultivated cucurbit species as vegetable crops. Squash is grown for fresh consuming, as well as its seeds are used like a snack in Turkey. Viruses are one of the most destructive pathogen groups on squash which is grown for seeds in Yozgat province. In this study, it was aimed to determine the virus infections in economically important squash planting fields in the province. Totally 140 plant samples which show widespread virus symptoms such as mottling, shoe-string, mosaic, stunting, curling, vine decline, distortion, and blistering were collected from plants in 2017. In this study, DAS-ELISA method is used for identifying the virus infections on the plant samples. According to the results of the DAS-ELISA 84.28 % of plant samples were infected with Cucumber mosaic cucumovirus (CMV), Watermelon mosaic potyvirus (WMV), Papaya ring spot potyvirus-watermelon strain (PRSV-W), Zucchini yellow mosaic potyvirus (ZYMV), and Squash mosaic comovirus (SqMV). The prevalent virus was WMV with the ratio of 57.85 %. It was followed by ZYMV which was detected on the samples at the ratio of 53.57 %. Besides, double and multiple virus infections were determined commonly in the samples. Especially, ZYMV+WMV mixed infections were common. The infection of Cucumber green mottle mosaic tobamovirus (CGMMV) wasn’t determined in the survey area., Kabakgiller (Cucurbitaceae familyası), öncelikle tropik ve subtropikal bölgelerde dağılmış 119 cins ve 825 tür içerir. Kavun (Cucumis melo L.), salatalık (C. sativus L.), kabak (Cucurbita pepo L.) ve karpuz (Citrullus lanatus (Thunb) Matsum. & Nakai) gibi kabakgil türleri dünya çapında en fazla yetiştirilen ve önemli sebze bitkileridir. Kabak çekirdekleri, Türkiye gibi bazı Akdeniz ülkelerinde ve Almanya, Macaristan, Avusturya ve Çin’de çerez olarak kullanılmaktadır. Yozgat ili çerezlik kabak ekim alanlarında yetiştirilen çerezlik kabaklarda (Cucurbita pepo L.) özellikle viral hastalıklar yıkıcı olmaktadır. Bu çalışmada, Yozgat çerezlik kabak ekim alanlarında sorun olan viral hastalıkların belirlenmesi amaçlanmıştır. 2017 yılında yapılan arazi çalışmalarında, mozaik, kıvırcıklaşma, beneklenme, iplik yapraklılık, bodurluk, yaprak ve meyvelerde şekil bozukluğu belirtileri gösteren bitkilerden toplam olarak 140 adet örnek toplanmıştır. Bu örneklerdeki virüsler, DAS-ELISA yöntemi ile belirlenmiştir. DAS-ELISA sonuçlarına göre; toplanan bitki örneklerinin %84.28’inin Zucchini Sarı Mozaik Virüsü (ZYMV), Karpuz Mozaik Virüsü (WMV), Hıyar Mozaik Virüsü (CMV), Papaya Halkalı Leke Virüsü-karpuz straini (PRSV-W) ve Kabak Mozaik Virüsü (SqMV) ile bulaşık olduğu saptanmıştır. WMV, çalışmanın gerçekleştirildiği üretim alanlarında %57.85 yaygınlık oranı ile en yaygın virüs olarak saptanmıştır. Bu virüsü ZYMV (53.57%) takip etmiştir. Aynı zamanda, kabak örneklerinde karışık enfeksiyonlar da oldukça yaygın olarak gözlenmiştir. Özellikle, ZYMV+WMV karışık enfeksiyonları bunların arasında en yaygın olarak saptanmıştır. Laboratuar çalışmaları sonucunda, üretim alanlarından toplanan bitki örneklerinde Hıyar Yeşil Beneklilik Mozaik Virüsü (CGMMV)’ne rastlanmamıştır.

In current work our main objective was to search the chemical components of volatiles in AcorusCalamus L. was identified by gas chromatography-tandem mass spectrometry (GC-MS\MS) combined withheadspace (HS) technique. The technique is a very valuable in terms of the extraction yield, sample work uptime, and profiling analysis. According to the our study data, about 78 chemical components were detected fromthe rhizomes of Acorus calamus L. by headspace method. The major components are as follows: 75.8% asarone,79% benzen, 25,8 % trans-β-Ocimene, 20,5% Isocalamendiol, 20,1 % Methyleugenol, 22,6% 3-Carene 17.40%ß-asarone and 17.1% α-Pinene. In terms of the characteristics of the components contained in this plant and studiesshow that Acorus calamus could be a potential source of novel antibacterial, antioxidant ve anticancer agent.

Oksidatif stres lipid, protein ve DNA’ya zarar verebilir. Bundan dolayı antioksidant özellik gösteren organikkaynakların, oksidatif stres sonucu oluşan hasarları önleme özelliklerinin, ortaya çıkartılması oldukça dikkatçekmiştir. Yüksek fenolik bileşik içeren yiyeceklerin birçok hastalık riskini azalttığı ve bazı kanser türlerine karşıkoruyucu etkilerinin olduğu literatürde yer almıştır. Nar olarak bilinen Punica granatum L. Punicacea familyasınaaittir. Oldukça önemli ve eskiden beri tüketilen bir meyve olan nar başlıca Akdeniz ülkelerinde üretilmektedir. Buçalışmada ilk defa Derik nar suyu ve kabuğunun fenolik içeriği ve bunların fenton sistemi ile oluşturulan oksidatifDNA hasarına karşı koruma etkisi incelendi. Sonuç olarak, nar suyu ve kabuğunun DNA’da meydana gelen hasarakarşı koruyucu etki gösterdiği belirlendi., Oxidative stress can cause harm to macromolecules such as lipid, protein and DNA. Therefore, therehas been a huge attention to find out organic sources with antioxidant properties to prevent oxidative stress-induceddamage. Literature data on this subject have suggested that consuming food which contain phenolic compoundsdecreases the risk of several diseases and protection against certain forms of cancer. Punica granatum L., knownas pomegranate belongs to the family Punicacea. It is one of the fundemantel fruit, cultivated in Mediterraneancountries. The present study was designed to investigate the total phenolic content of the Derik pomegranate peeland juice, and their protective ability against DNA damage induced by Fenton System. The result indicates thatboth juice and peel have a significant protective effect on oxidative DNA damage.

The Blossom Beetle Epicometis hirta (Poda) (Coleoptera: Scarabaeidae) is one ofthe important pest that limits apple production.. This study was aimed to examine the role of twoentomopathogenic fungi (Beauveria bassiana and Fusarium sp.) were isolated from field soil fromAdana province. E. hirta collected from Yozgat, Sorgun, Gedikhasanlı province and the districts andthe entomopathogenic fungi inoculated on E. hirta adults by spraying method. In the experiment, 1x106,1x107 and 1x108 conidia ml-1 concentrations were used. 40 adults per concentration and 10 adults perrecurrence were used within four recurrences. After the inoculation, mortality rates mycosis rate andwere calculated for day 7 and 14 days. At 7th day, the mortality rates of B. bassiana were calculated as,60%, 85%, 80% and for Fusarium sp. isolates were calculated as; 40%, 35%, 40% respectively. At 14thday, the mortality rates of B. bassiana were calculated as 70%, 90%, 90% and for Fusarium sp. isolates;50%, 70%, 75% respectively. LC50 values were determined using Fusarium sp. (213) and B. bassiana(310) isolates were 251.83x105 and 101.94x105 conidia mature-1, respectively. The results of the studyB. bassiana isolates (1x107 and 1x108 conidia ml-1 doses) could be used as potential biological controlagents in classical biological control programs aimed at managing the pest., Baklazınnı, Epicometis hirta (Poda) (Coleoptera: Scarabaeidae), elma üretimini sınırlandıranönemli bir zararlıdır. Bu çalışma, Adana ve civarından alınan topraklardan izole edilen iki entomopatojenfungusun (Beauveria bassiana ve Fusarium sp.) etkinliğini incelemek amacıyla yapılmıştır. Yozgat iliSorgun ilçesi Gedikhasanlı köyünden E. hirta erginleri toplanmış ve püskürtme yöntemi ile 1x106, 1x107ve 1x108 konidi ml-1 dozlarında entomopatojen funguslar zararlıya inoküle edilmiştir. Dört tekerrürlükurulan denemede konsantrasyon başına (her tekerrürde) 10 ergin ve toplamda 40 ergin kullanılmıştır.İnokülasyondan sonra 7. ve 14. günde ölüm oranları ve mikozis değerleri hesaplanmıştır. Yedincigünde mortalite oranları sırasıyla; B. bassiana için %60, %85, %80 ve Fusarium sp. izolatlatı için%40, %35, %40 olarak hesaplanmıştır. On dördüncü günde mortalite oranları sırasıyla; B. bassiana için%70, %90, %90 ve Fusarium sp. izolatlatı için %50, %70, %75 olarak hesaplanmıştır. LC50 değerleriFusarium sp. (213) ve B. bassiana (310) izolatları sırasıyla 251.83x105 ve 101.94x105 konidi ergin-1olarak bulunmuştur. Çalışmanın sonucunda B. bassiana izolatının (1x107 ve 1x108 konidi ml-1 dozları)zararlıyı yönetmeye yönelik biyolojik mücadele programlarında potansiyel biyolojik kontrol ajanı olarakkullanılabilir olduğunu göstermiştir.

Pomegranate for which Asia Minor is the gene centre is one of the oldest cultivated agriculturalproducts. According to 2015 statistics Turkey has 445.750 tonnes of total pomegranate production. Considering thetotal pomegranate production by the Regions in Turkey, Aegean and mediterranean regions rank frst and secondwith 234.609 and 146.080 tonnes of pomegranate productions respectively as Northeastern Anatolia Region isthe last with a production of 13 tonnes. Southeast Anatolia Region has a terrestrial climate with considerablyhot and dry summers and wet and cold winters. According to 2015 statistics total pomegranate production wasrealized to be 51.790 tonnes in Southeastern Anatolia Region (Turkey’s third largest region regarding pomegranateproduction) where a number of fruit species can commercially be grown except for some fruit species not hardyfor cold weather like citrus and bananas. Considering the 2015 year total pomegranate production of the provincesin Southeast Anatolia Region, Kilis and Gaziantep provinces rank frst and second with 9.651 and 19.370 tonnesof pomegranate productions respectively as Batman province comes last with a production of 439 tonnes. In thisstudy, through presenting the existing status of the pomegranate production potential of the Southeast AnatoliaRegion, it was aimed to increase the awareness and set light to decision makers in future plans for making use ofand directing the existing potential, Gen merkezi Ön Asya olan nar ağacı, kültüre alınan en eski zirai ürünlerdendir. 2015 yılı istatistiklerine göreTürkiye 445.750 ton nar üretimine sahiptir. Ülkemizin toplam nar üretimi dikkate alındığında 234.609 ve 146.080ton ile Akdeniz ve Ege Bölgeleri ilk iki sırayı almakta olup Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi ise 13 ton üretim ile sonsırada gelmektedir. Güneydoğu Anadolu Bölgesi, yazları sıcak ve kurak, kışları ise yağışlı, sert ve soğuk geçen biriklime sahiptir. Turunçgiller ve muz gibi soğuğa dayanıksız olan meyveler hariç birçok meyve türünün ticari olarakyetiştiriciliğinin mümkün olduğu Güneydoğu Anadolu Bölgesinde (Türkiye’nin nar üretimi bakımından üçüncübüyük bölge) 2015 yılı toplam nar üretimi 51.790 ton olarak gerçekleşmiştir. Bu bölgedeki iller dikkate alındığındatoplam 8.133 ve 4.096 ton nar üretimleri ile Kilis ve Gaziantep ilk iki sırayı almakta olup Batman ili 439 ton üretimile son sırada yer almıştır. Bu çalışmada Güneydoğu Anadolu Bölgesinin mevcut nar üretim potansiyeli ortayakonarak bu konudaki farkındalığı artırmak ve mevcut potansiyelin değerlendirilmesi ve yönlendirilmesi ile ilgiliolarak ileriye dönük üretim planlamalarında karar vericilere ışık tutmak hedeflenmiştir.

The current experiment was carried out to determine the chemical composition and nutritive valueof leaves of some vegetables for ruminant animals. The species signifcantly (P0.05)affected by species. The gas production of vegetable leaves varied between 37.93 and 45.25 ml. The gas productionof Daucus carota var atrorubens and Apium graveolens were signifcantly (P, Bu çalışma bazı sebze yapraklarının kimyasal kompozisyonunu ve ruminantlar için besleme değerinibelirlemek için yürütülmüştür. Sebzenin türü yaprakların kimyasal kompozisyonunu önemli (P0.05) etkilememiştir. Sebzelerin gaz üretimi 37.93 ile 45.25 ml arasındadeğişmiştir. Siyah havuç ve kereviz yaprağından üretilen gaz miktarı diğer sebzelerden önemli derecede (P

In this study, the effect of temperature, feed flow rate and biomass feed concentration parameterson gasification performance of kenaf biomass hydrolysate using continuous atmospheric catalytic vapour phase(AVPR) reforming system was examined. The effect of experimental parameters on the composition of gas productswere investigated using the RSM (Response Surface Methodology) method. One of the greatest advantages of thismethod that makes it possible to study the effect of gasification efficiency on several experimental parameters bycarrying out a few experimental studies. The results showed that temperature was main factor on hydrogen-rich gasproduction while other parameters (biomass feed concentration, feed flow rate) were secondary. As a result of theoptimazition, it was observed that the temperature should be above 295 °C, and the flow rate of 0.30 mL / min forhigh yield hydrogen., Bu çalışmada, kenaf hidrolizatının kesintisiz olarak atmosferik basınçta katalitik olarak buhar fazreformlama (AVPR) tekniği ile hidrojence zengin gaz üretim prosesinde sıcaklığın, hidrolizat akış hızının vebiyokütle konsantrasyonunun etkisi incelenmiştir. Deneysel parametrelerin gaz ürünlerin kompozisyonunaetkisi RSM (Response Surface Methodology: Cevap Yüzey Metodu) metodu kullanılarak araştırılmıştır. Bumetodun en büyük avantajlarından biri az sayıda deneysel çalışma yaparak, birden fazla deneysel parametreningazlaştırma verimine etkisinin incelemesini mümkün kılmasıdır. Deneysel sonuçlar sonucunda hidrojen verimiüzerine biyokütle konsantrasyonun, akış hızının ve bunların çeşitli kombinasyonlarının ikincil önemli parametrelerolduğunu gösterirken sıcaklığın ana faktör olduğunu göstermiştir. Yapılan optimizasyon çalışmaları sonucu yüksekoranda hidrojen eldesi için sıcaklığın 295°C’nin üzerinde, biyokütle hidrolizat akış hızının 0.30 mL/dk akış hızındaolması gerektiği gözlenmiştir.

Bu çalışmamızda Acanthus dioscoridis L. var. dioscoridis L.' in toprak üstü kısımlarının hekzan (HEG), etilasetat (EtOAc) ve metanol özütlerinin bazı in vitro biyolojik aktiviteleri detaylı olarak incelenmiştir. Bitki özütlerinin in vitro antioksidan aktiviteleri total fenolik ve flavonoid içerikleri, DPPH serbest radikal söndürücü, metal şelatlama ve indirgeme gücü aktiviteleri bakımından test edildi. MeOH özütünün toplam fenolik madde içeriği 71.18 ?g GAE/mg olarak tespit edilmiştir. En yüksek flavonoid miktarı EtOAc özütünde tespit edilmiştir. En yüksek DPPH radikali söndürme aktivitesi ve indirgeme gücü aktivitesi MeOH özütünde belirlenmiştir. Acanthus dioscoridis L. var. dioscoridis L.' nin HEG özütü diğer özütler ile karşılaştırıldığında açık bir şekilde daha yüksek metal şelatlama aktivitesi göstermiştir.SPUFA yüzdesi anlamlı olarak SMUFA ve SSFA' dan daha yüksekti. Yüksek PUFA içeriği ve güçlü antioksidan aktiviteleri göz önüne alındığında A. dioscoridis' in tıbbi bilimlerde, kozmetik ve gıda endüstrisinde olası kullanımı önerilebilir, In our study, some in vitro biological activities of hexane (HEG), ethylacetate (EtOAc) and methanol (MeOH) extracts of Acanthus dioscoridis L. var. dioscoridis L. aerial parts have been investigated in details. Plant extracts were tested in view of its in vitro antioxidant activities as total phenolic and total flavonoid contents, DPPH free radical-scavenging, metal chelating and reducing power activity. Total phenolic content of MeOH extract has been found as 71.18 ?g GAE/mg. The highest amount of flavonoids has been detected in EtOAc extract. The highest DPPH radical-scavenging activity and reducing power activity has been determined in MeOH extract. HEG extracts of Acanthus dioscoridis has showed clearly higher metal chelating activity when compared to other extracts. SPUFA percentage was meaningfully higher than SMUFA and SSFA. By considering the high PUFA content and strong antioxidant activities it could be concluded that A. dioscoridis could be recommended to possible use in medical science, cosmetic and food industry

Culex pipiens (Diptera: Culicidae) is primary vector of West Nile virus. Products of entomopathogenbacterium Bacillus thuringiensis (Bt) has effectively been used for decades for decreasing the chemical input intothe environment and C. pipiens mediated diseases. In the current study, biocontrol potential of 14 different native Btisolates was investigated on C. pipiens larvae. Last instar larvae of C. pipens were subjected to spore-crystal proteinmixture (500 µg ml-1) of 14 different Bt isolates carrying dipteran active cry genes. Of all the tested isolates, theproducts of Bt SY50.4 caused 80% mortality on the larvae. Although Bt SY56.3 showed lower insecticidal effectthan that of Bt SY50.4, the activity of this isolate was higher than control. The other tested isolates didn’t showsignifcant mortality on larvae of the C. pipiens. Bt SY50.4 was determined as promising an isolate based on theeffectiveness on the C. pipiens larvae. Pupation and adult emergence periods of remaining larvae after treatmentwere not signifcantly different when compared with the control, Culex pipiens (Diptera: Culicidae) Batı Nil Virüs’ünün başlıca vektörüdür. Kimyasal pestisit kullanımınınve C. pipiens kaynaklı hastalıkların azaltılması için entomopatojen bakteri Bacillus thuringiensis (Bt) ürünleriyıllardır etkili bir şekilde kullanılmaktadır. Bu çalışmada, 14 farklı yerel Bt izolatının C. pipiens larvaları üzerindekibiyolojik mücadele potansiyeli araştırılmıştır. Dipteran spesifk cry gen taşıyan 14 farklı Bt izolatının spor-kristalprotein karşımı (500 µg ml-1) C. pipens’in son dönem larvalarına uygulanmıştır. Uygulanan izolatlar arasında BtSY50.4’ün spor-kristal protein karşımı % 80 larval ölüme sebep olmuştur. Bt SY56.3 izolatı, Bt SY50.4 kadar etkiliolmasa da kontrolden daha fazla ölüm oranına sebep olmuştur. Diğer izolatlar C. pipens larvaları üzerinde önemli biretki göstermemiştir. Bt SY50.4 izolatının C. pipiens üzerindeki etkinliği göz önüne alındığında biyolojik mücadeleaçısından gelecek vaat ettiği belirlenmiştir. Uygulama sonrası yaşayan larvaların pupalaşma ve erginleşme süreçlerikontrol grubu ile karşılaştırıldığında aralarında önemli bir fark olmadığı belirlenmiştir

In this study, it is aimmed to be determined the antimicrobial effects of the volatile oil and its extractsin vitro conditions, extracted from wild forms of plant which is known as Giant Fennel (Ferula communis) aroundthe world and grows naturally at Agrı province of Turkey against Bacillus pumilus isolates, which are the agent ofSoft Rot for some fruits and vegetables. For this purpose, 18 isolates of B. pumilus which have been determinedas the agent of Soft Rot in previous studies performed in plants such as potatos, onions, strawberries, melonsand watermelons. As the positive control, Penicillin antibiotics sold as ready producs were used. According tothe obtained results, the volatile oils have the bactericidal effect of 10-14 mm against 18 isolates of B. pumilus.However, none of the extracts obtained from F. communis has antibacterial effect against B. pumilus isolates. It hasbeen observed that the antibiotics used as the positive control has the antibacterial effect of 12-31 mm, But merelywith bacteriostatic effect. In conclusion, the volatile oils has the lethal effect against 18 B. pumilus isolates whichare agents of Soft Rot. It is assesed that these volatile oils extracted from Giant Fennel (F. communis) can be usedagainst these Soft Rot pathogens, because penicillin antibiotics used has only prohibitor effect at struggles againstthese pathogens&nbsp, Bu çalışmada Dünya da çakşır otu (Ferula communis) olarak bilinen ve Ağrı ilinde de doğal olarak yetişenbu bitkinin yabani formundan elde edilen uçucu yağ ve ekstrelerin; bazı sebze ve meyvelerde yumuşak çürüklüğeneden olan Bacillus pumilus türlerine karşı in vitro şartlarda antimikrobiyal etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Bu amaçla daha önce yapılmış olan çalışmalarda patates, soğan, çilek, kavun ve karpuz gibi bitkilerde yumuşakçürüklük etmeni olduğu belirlenmiş olan 18 B. pumilus izolatı kullanılmıştır. Denemelerde pozitif kontrol olarakise ticari olarak satılan Penicilin antibiyotiği kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre; F. communis bitkisindenelde edilen uçucu yağların 18 bakteri izolatına karşı 10-14 mm oranlarında bakterisidal etkiye sahip olduğugözlemlenmiştir. Ancak çalışmada kullanılan F. communis bitkisinden elde edilen ekstrelerden hiçbirisinin B.pumilus türlerine karşı antibakteriyal etki göstermediği tespit edilmiştir. Pozitif kontrol olarak kullanılan antibiyotiğinpatojenlere karşı 12-31 mm aralığında antibakteriyal etkiye sahip olduğu ancak bu etkinin sadece bakteriostatikolduğu gözlemlenmiştir. Sonuç olarak çalışmada kullanılan uçucu yağın yumuşak çürüklük patojenleri olan 18farklı B. pumilus türüne karşı öldürücü etkiye sahip olduğu, ancak kullanılan Penicilin antibiyotiğinin ise sadeceengelleyici özelliğe sahip olması nedeni ile bu patojenlerle mücadele de F. communis bitkisinden elde edilen uçucuyağın başarılı bir şekilde kullanılabileceği düşünülmektedir.&nbsp

This study was conducted to determine the optimum mycelial growth conditions (nutrient media,pH, temperature, carbon and nitrogen sources) and to detect the most suitable grains (barley, wheat, rye, millet,corn, rice and oat) for spawn production of P. eryngii be found in the macrofungi flora of Eastern Anatolia Region,collected from nature and fondly consumed by the public. As a result, it was determined that MEPA and MYPAmedia were the best for mycelial growth of P. eryngii. SB and YGPA media were not favorable for mycelialgrowth of this mushroom. The optimum temperature and pH value for mycelial growth of P. eryngii were foundto be 25 °C and 5.5, respectively. The lowest mycelial growth was recorded at 15 °C and pH 4 and 4.5. The useof mannitol as carbon source and calcium nitrate as nitrogen source gave the best results for mycelial growth. Onthe other hand, an adequate and rapid mycelial growth could not be achieved when lactose, ammonium nitrate andammonium phosphate were used as the carbon and nitrogen source. In addition to, rice, sorghum and rye werefound to be the most suitable grains for spawn production of P. eryngii. The determination of optimum nutritionaland environmental conditions for mycelial growth of this mushroom species will be useful for studies about itscommercially cultivation in our country&nbsp, Bu çalışma, Doğu Anadolu Bölgesi makromantar florasında yer alan, halk tarafından doğadan toplanaraksevilerek tüketilen ve ekonomik önemi olan P. eryngii mantar türünün optimum misel gelişim koşullarının (besinortamı, pH, sıcaklık, karbon ve azot kaynakları) ve tohumluk misel üretimi için en uygun sardırma materyalinin(arpa, buğday, çavdar, darı, mısır, pirinç ve yulaf) belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışmanın sonucunda,MEPA ve MYPA besin ortamlarının misel gelişimi için en iyi ortamlar oldukları tespit edilmiştir. SB ve YGPAbesin ortamları ise bu tür için uygun bulunmamıştır. Bu mantar türü için optimum misel gelişim sıcaklığının25 °C ve ortam pH değerinin ise 5.5 olduğu belirlenmiştir. En düşük misel gelişimi 4 ve 4.5 pH değerlerine sahiportamlarda ve 15 °C sıcaklık koşullarında tespit edilmiştir. Misel gelişimi için besin ortamında karbon kaynağıolarak mannitolün, azot kaynağı olarak ise kalsiyum nitratın kullanılması en iyi sonucu vermiştir. Diğer taraftankarbon kaynağı olarak laktoz, azot kaynağı olarak amonyum nitrat ve amonyum fosfat kullanıldığında yeterli vehızlı misel gelişimi sağlanamamıştır. Çalışmada ayrıca P. eryngii’nin tohumluk misel üretimi için pirinç, darı veçavdarın en uygun hububatlar oldukları tespit edilmiştir. Bu mantar türünün misel gelişimi için en uygun besinselve çevresel koşulların belirlenmesi ülkemizde ticari anlamda yetiştiriciliği konusunda yapılacak çalışmalar içinfaydalı olacaktır&nbsp