Search

Amaç: Bu çalışma lise öğrencilerinin akılcı ilaç kullanımına yönelik bilgi ve davranışlarını incelemek amacıyla yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmanın evrenini 2019-2020 eğitim-öğretim yılında İstanbul’da bir ilçede öğrenim gören (N=10226) lise öğrencileri oluşturmuştur. Araştırma; Anadolu imam hatip liselerinden 201, mesleki ve teknik Anadolu liselerinden 316, Anadolu liselerinden 318 olmak üzere toplam 835 öğrenci ile tamamlanmıştır. Araştırmada veriler Kişisel Bilgi Formu ve Akılcı İlaç Kullanımı Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler ve Ki-Kare testi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 16.12±1.27 ve %54.9’u erkektir. Öğrencilerin %46.2’sinin reçetesiz ilaç kullandığı, %59.1’inin reçetesiz ilaç kullanma nedeninin ağrı olduğu belirlenmiştir. İlaç kullanım bilgisinin %48.3 ile sağlık çalışanından, %36.3 ile eczacıdan alındığı saptanmıştır. Öğrencilerin Akılcı İlaç Kullanımı Ölçeği puan ortalamasının 34.02±5.12 olduğu ve %45’inin akılcı ilaç kullanım bilgisinin yetersiz olduğu bulunmuştur. Akılcı ilaç kullanım bilgi düzeyi yeterli olan kız öğrencilerin oranının erkek öğrencilerden istatistiksel olarak anlamlı yüksek olduğu saptanmıştır (p

Amaç: Bu araştırma, İstanbul’un bir ilçesinde okul çağı çocuklarında beslenme ve sıvı tüketim durumu ile vücut kütle indeksi ilişkisini belirlemek amacıyla yapıldı.Gereç ve Yöntem: Araştırma kesitsel tipte olup toplam 501 öğrenci ile yürütüldü. Veriler beslenme alışkanlıkları ve sıvı tüketimi anketi ve “Beslenme Davranış Ölçeği” ile toplandı. Araştırmacı tarafından çocukların boy ve kilo ölçümleri yapılarak beden kütle indeksleri hesaplandı.Verilerin değerlendirilmesinde Mann Whitney U testi, Kruskal Wallis Testi, Ki- kare testi ve tanımlayıcı istatistikler kullanıldı.Bulgular: Araştırmaya katılan 9-13 yaş öğrencilerin %22,0’ının fazla kilolu/obez olduğu belirlendi. İlkokul döneminde olan 9-10 yaş grubu öğrencilerde kilolu/obez öğrenci oranı, ortaokulda olan 11-13 yaş grubu öğrencilerden yüksekti. Sebze tüketim durumu bir porsiyon ve altında olan öğrencilerde fazla kilolu/obez öğrenci oranı (%31.7) sebze tüketimi iki porsiyon ve daha fazla olanlardan (%19.4) yüksek bulundu. Dokuz-10 yaş grubunda olan öğrencilerin beslenme davranış puanı 11-13 yaş grubunda olan öğrencilerden yüksekti. Evde abur cubur bulundurma durumu arttıkça öğrencilerin beslenme davranış puanının düştüğü tespit edildi. Öğrencilerin VKİ gruplarıyla beslenme davranış ölçeği puanları ve günlük sıvı tüketim miktarları arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyon bulunmadı.Sonuç ve öneriler: Araştırmada çocukluk obezitesinde sebze tüketiminin etkisi olduğu, sıvı tüketiminin ise etkisi olmadığı belirlendi. Abur cubur tüketiminin beslenme davranışlarını olumsuz etkilediği saptandı. Bu sonuçlar doğrultusunda halk sağlığı hemşireleri ve okul hemşirelerinin okulda obeziteyi önlemek ve azaltmak için uygulayacakları programlarında sebze, meyve tüketimini arttırma ve evde abur cubur bulundurulmasını sınırlandırmaya özellikle yer vermesi önerilir. Ayrıca obezite önleme ve azaltma programlarına mümkün olan en erken yaşlarda başlaması önerilebilir.Anahtar sözcükler: Beslenme davranışı, Obezite, Okul çocuğu, Sıvı tüketimi, Vücut kütle indeksi.

Halk sağlığı hemşireliğinin temel amaçlarından biri olan toplum sağlığını geliştirmede okullar anahtar rol oynamaktadır. Nüfusun göz ardı edilemez bir kısmını oluşturan çocuklar, aileleri ve okul personelini kapsaması nedeniyle okullarda yapılacak sağlığı geliştirme stratejileri mevcut ve gelecek toplumun sağlık düzeyini yükseltmede önemlidir. Halk sağlığı uygulamalarının temelinde yer alan sağlığı geliştirme faaliyetleri bir süreçtir ve bu süreçte okulda önleyici hizmetlerin sunumu sağlığı geliştirebilir. Okullarda sağlığı geliştirme faaliyetleri birincil, ikincil ve üçüncül önleme stratejileri uygulanarak gerçekleştirilir. Tüm bu faaliyetlerde yapılacak girişimler uzmanlaşmış okul hemşireleri ile mümkündür. Ülkemizde okul sağlığını geliştirmek için Sağlık Bakanlığı ve Milli Eğitim Bakanlığı arasında “Okul Sağlığı İş Birliği Protokolü” imzalanarak yürürlüğe konmuştur. Protokol ile okullarda sağlığı geliştirme doğrultusunda “İlk yardım eğitim projesi, ağız-diş sağlığı, sigara-alkol-madde bağımlılığını önleme programları, ergenlik dönemi değişim projesi (ERDEP), beyaz bayrak projesi, Avrupa’da sağlığı geliştiren okullar ağı projesi, okul hemşireleri tarafından yürütülen hijyen ve sağlıklı beslenmeye yönelik sağlık eğitimleri, boy-kilo ölçümleri, skolyoz taramaları gibi faaliyetler ülkemizde yapılmıştır. Ancak okullarda yeterince okul hemşirelerinin istihdam edilmemesi, mevcut okul hemşirelerinin ise sadece özel okullarda bulunması ve sayılarının yetersiz olması nedeniyle okullarda sağlığı geliştirme faaliyetleri sınırlı düzeyde gerçekleştirilebilmiştir. Bu makale mevcut okul sağlığı hemşirelerinin ve birinci basamakta çalışan hemşirelerin sağlığın geliştirilmesinde okul sağlığı hemşireliği uygulamalarının önemi konusunda farkındalığını artırmak için yazılmıştır.

Bu yazının amacı; Konferansa katılan yazarlar tarafından Konferansın gözlem ve deneyimlere dayanan kısa bir değerlendirmesini yapabilmek ve gelecek dönemlere ilişkin Türkiye açısından bazı öneriler geliştirebilmektir.

The aging of the population in the worldand in our country has made geriatric palliative care an urgent public healthpriority. In most societies, the number of elderly populationhas increased, and the complex needs of elderly individuals cannot be met atthe desired level. The development and improvement of palliative care systemsincreases the quality of life of the people who are nearing the end of theirlife, improves their dignity and provides support to their family and friends. Thenurse is a professional member of the geriatric palliative care team. The nursehas important roles and responsibilities in managing the palliative care of theelderly person and his family at the end of life. The aim of this articleis to examine the versatility of geriatric palliative care, where, when, howand by whom. It is thought that clarifying these questions willcontribute to healthcare providers and policy makers in the development ofgeriatric palliative care., Tümdünyada ve ülkemizde nüfusun yaşlanması geriatrik palyatif bakımı acil halksağlığı önceliği haline getirmiştir. Toplumların çoğunda yaşlı nüfusun sayısı artmıştırve yaşlı bireylerin kompleks ihtiyaçları istenilen düzeyde karşılanamamaktadır.Palyatif bakım sistemlerinin geliştirilmesi ve iyileştirilmesi, ömrünün sonunayaklaşan bireylerin yaşam kalitesini arttırır, onurunu geliştirir, aile vearkadaşlarına destek olmayı sağlar. Hemşire geriatrik palyatif bakım ekibininprofesyonel bir üyesidir. Hemşire, yaşamın son dönemindeki yaşlı birey veailesine palyatif bakım yönetimi konusunda profesyonel destek sağlar. Bumakalenin amacı geriatrik palyatif bakımın neden, nerede, ne zaman, nasıl ve kim tarafından verilmesi gerektiğikonusunu çok yönlü incelemektir. Bu soruları açıklığa kavuşturmanın geriatrikpalyatif bakımın geliştirilmesi konusunda, sağlık hizmeti sunanlara ve politikayapıcılara katkı sağlayacağı düşünülmektedir.