Search

Dit onderzoek is gericht op de afstemming van vraag en aanbod van oppervlaktedelfstoffen. De afstemmingsproblematiek wordt geanalyseerd vanuit een perspectief van planning en besluitvorming. Doel van deze studie is het verkrijgen van nieuwe inzichten om de planning van ontgrondingen op rijksniveau beter te laten verlopen en te onderbouwen. Daarbij wordt primair gekeken naar de verticale coordinatie en afstemming van de planningsproblematiek tussen het rijk en de provincies. Hierbij komen zowel kwantitatieve als kwalitatieve aspecten aan bod.De aandacht gaat vooral uit naar oppervlaktedelfstoffen met een zogenaamde regionale schaarste. Regionale schaarste wordt omschreven als het relatieve gebrek aan een oppervlaktedelfstof in een bepaald gebied, in het licht van de op basis van de eigen behoefte van een gebied gegenereerde vraag naar deze delfstof. ...Zie: Samenvatting

Nadat het oorspronkelijke idee van een sectoraal beleidsnota-model was afgewezen, kwam de Minister van Verkeer en Waterstaat begin 1994 met een voorstel voor de planning van ontgrondingen op basis van een structuurschema-model. In dit hoofdstuk wordt eerst ingegaan op de problemen met de Ontgrondingenwet uit 1965, vervolgens op een voorontwerp voor een algehele herziening van de wet uit 1988 en daarna op het meest recente voorstel op basis van een structuurschema.

This chapter focuses on issues of Environmental and Infrastructure planning (EIP). The object of EIP is illustrated with the help of the three layers of the Environmental Layer Concept (ELC) – the Ground Layer, the Infrastructure Layer and the Occupancy Layer. The Ground Layer represents the natural conditions of the subsoil, such as soil types, water tables, altitude and geological characteristics which may be fixed or subject to natural changes. The Infrastructure Layer is composed of predominantly man-made structures such as transport infrastructure, pipelines and cable networks which may be visible or hidden, while the Occupancy Layer comprises the physical pattern and artefacts as a result of human activities. The ELC provides a framework used to illustrate the application area of EIP and its characteristics. The notion that ‘Planning is done by people for people’ makes identification of actors who have a stake in a proposed project an important element in each and every EIP activity. An actor is a person, group or organization with common interests and /or objectives. The current tendency towards a more comprehensive style of planning aimed at consensus requires early identification of stakeholders and their relative importance for the planning process. Meaningful involvement of the stakeholders and communication with them is made difficult and may result in costly and frustrating delays in the project if no such analysis is made. The recognition of the importance of participation, communication and consensus has introduced new approaches to planning. Participation, consensus and communication are the key words and, with some changes in perspective and application area, will remain so throughout the book. The recognition of the presence of a multitude of stakeholders, different planning procedures and different interests implies that attention must be paid to the different ways of arriving at consensus.