Search

Hypertrophic pulmonary osteoarthropathy (HPOA) is a paraneoplastic manifestation of gastric and, more frequently, lung carcinomas. It is characterized by extremity pain, clubbing, arthritis and periostitis of the long bones. Periostitis is the hallmark of HPOA and can be revealed with bone scintigraphy. Whole-body bone scintigraphy (WBBS) is very sensitive during the active lesion period and WBBS findings usually precede that of plain radiography. WBBS can also show improvement in the first 6 months following treatment, thus making it an important technique in the management and follow-up of these patients. While HPOA findings are usually seen in the lower extremities, involvement of both upper and lower extremities is a rare condition. In this case report, it is aimed to present findings of a 67-year-old male patient with lung cancer and complaint of extremity pain. We report on this patient to draw attention to HPOA of both upper and lower extremities.Hipertrofik pulmoner osteoartopati (HPOA), mide ve özellikle akciğer kanserlerinde görülebilen bir paraneoplastik sendromdur. Çomak parmak, artrit, ekstremite ağrısı ve uzun kemiklerde periostit ile karakterizedir. Periostit HPOA’nın ayırıcı bulgularındandır ve sintigrafi ile gösterilebilir. Sintigrafik bulgular çoğunlukla radyolojik bulgulardan önce ortaya çıkar. Tüm vücut kemik sintigrafisi (TVKS) aktif lezyon döneminde oldukça duyarlıdır. TVKS ile tedavi sonrası ilk 6 ayda bulgularda gerileme gösterilebilir. Dolayısıyla TVKS, bu hastaların tanı ve takibinde önemli bir yer tutar. HPOA bulguları çoğunlukla alt ekstremitede görülür; hem üst hem alt ekstremite tutulumu nadir görülen bir durumdur. Bu olgu takdimi, ekstremite ağrısı ile başvuran akciğer kanseri hastalarında, hem alt hem üst ekstremitede nadiren görülen HPOA tablosuna dikkat çekmek amacıyla sunulmaktadır.

Stress fractures are injuries most commonly seen in the lower limbs and are usually caused by repetitive stress. While the distal and middle third of the tibia is the most frequent site for stress fractures (almost 50%), stress fractures of the proximal tibia is relatively rare and could be confused with other types of tibial fractures, thus altering management plans for the clinician. Early diagnosis of stress fractures is also important to avoid complications. Imaging plays an important role in the diagnosis of stress fractures, especially bone scan. Combined with single-photon emission computed tomography/computed tomography (SPECT/CT) it is an important imaging technique for stress fractures in both upper and lower extremities, and is widely preferred over other imaging techniques. In this case, we present the case of a 39-year-old male patient diagnosed with stress fracture of the proximal tibia and demonstrate the contribution of CT scan fused with SPECT imaging in the early diagnosis of stress fracture prior to other imaging modalities.Stres kırıkları çoğunlukla alt ekstremitede görülen ve genellikle tekrarlayan strese bağlı gelişen yaralanmalardır. Tibia orta kesimi ve distali stres kırıklarının en sık görüldüğü bölgeler iken (yaklaşık %50), proksimal tibianın stres kırıkları nispeten nadirdir, diğer kırık türleriyle karıştırılabilir ve bu durum klinisyenin tedavi planını etkileyebilir. Stres kırıklarının erken tanısı komplikasyonları önlemek açısından önemlidir. Görüntüleme yöntemleri, stres kırıklarının teşhisinde önemli bir rol oynamaktadır. Özellikle tek-foton emisyon bilgisayarlı tomografi/bilgisayarlı tomografi (SPECT/BT) ile birleştirilen kemik sintigrafisi hem üst hem de alt ekstremite stres kırıkları için önemli bir görüntüleme tekniğidir ve diğer görüntüleme tekniklerine göre çok daha fazla tercih edilmektedir. Bu yazıda proksimal tibiada stres kırığı tanısı alan 39 yaşındaki bir erkek hastanın hikayesini sunuyor ve stres kırığının erken tanısında SPECT/BT taramasının katkısını gösteriyoruz. Anahtar kelimeler: Stres kırığı, proksimal tibia, kemik sintigrafisi, tek-foton emisyonlu bilgisayarlı tomografi/bilgisayarlı tomografi.