Search

ÖZET Kızıldere (Denizli) jeotermal sahasındaki üretim kuyularından Büyük Menderes Nehri' ne 98 ° C sıcaklıkta ve ortalama 1000 t/h debide, yaklaşık 25 ppm bor içeren, yüksek konsantrasyonlu, sıcak ve mineralli su atılmaktadır. Bu çalışmanın amacı Kızıldere jeotermal alanındaki atık suların reenjeksiyon olanaklarının araştırılmasıdır. Çalışmanın ilk evresinde, MTA Genel Müdürlüğü tarafından 1996 yılında 2001 m derinliğinde TH-2 sondaj kuyusu açılmıştır. Yine MTA tarafından 1998 yılında 2261 m derinliğindeki R-l sondaj kuyusu tamamlanmıştır. Her iki sondaj kuyusunda da amaç sahada metamorfık temelin incelenmesidir. R-l kuyusunun tamamlanması ile sahada ilk kez üçüncü bir jeotermal rezervuar bulunmuştur. Sahadaki Birinci, İkinci ve Üçüncü jeotermal rezervuarlar; kuyuların prodaktivite indeksleri kalsiyum karbonat kabuklaşma riskleri ve entalpileri bakımından birbirleri ile karşılaştırılmıştır. Mevcut kuyularda yapılan bu karşılaştırma sonuçlarına göre, metamorfık temele ait şistler (3. Jeotermal Rezervuar) geri basım amacına uygun görülmemektedir. Ancak 3. Rezervuar yapılan sınırlı test çalışmalarına göre iyi bir üretim zonu olarak görülmektedir. Günümüzde üretim amacı ile kullanılan 2. Rezervuar reenjeksiyon için yeterli permeabiliteye sahiptir. R-l kuyusundan elde edilen jeotermal akışkan 2. Rezervuara benzer olarak kuyu içerisinde, separatörde ve atık su kanalında kalsiyum karbonat kabuklaşmasına neden olabilecektir. Bu çalışma sonucunda, sahada yeni üretim ve geri basım zonları önerilmiştir. Yakın gelecekte, 3. Rezervuarın araştırılmasına yönelik sondajların olumlu sonuç vermesi halinde, elektrik üretimi için, 2. Rezervuarın da reenjeksiyon amacıyla geliştirilerek kullanılmaları önerilmektedir. ÖZET Kızıldere (Denizli) jeotermal sahasındaki üretim kuyularından Büyük Menderes Nehri' ne 98 ° C sıcaklıkta ve ortalama 1000 t/h debide, yaklaşık 25 ppm bor içeren, yüksek konsantrasyonlu, sıcak ve mineralli su atılmaktadır. Bu çalışmanın amacı Kızıldere jeotermal alanındaki atık suların reenjeksiyon olanaklarının araştırılmasıdır. Çalışmanın ilk evresinde, MTA Genel Müdürlüğü tarafından 1996 yılında 2001 m derinliğinde TH-2 sondaj kuyusu açılmıştır. Yine MTA tarafından 1998 yılında 2261 m derinliğindeki R-l sondaj kuyusu tamamlanmıştır. Her iki sondaj kuyusunda da amaç sahada metamorfık temelin incelenmesidir. R-l kuyusunun tamamlanması ile sahada ilk kez üçüncü bir jeotermal rezervuar bulunmuştur. Sahadaki Birinci, İkinci ve Üçüncü jeotermal rezervuarlar; kuyuların prodaktivite indeksleri kalsiyum karbonat kabuklaşma riskleri ve entalpileri bakımından birbirleri ile karşılaştırılmıştır. Mevcut kuyularda yapılan bu karşılaştırma sonuçlarına göre, metamorfık temele ait şistler (3. Jeotermal Rezervuar) geri basım amacına uygun görülmemektedir. Ancak 3. Rezervuar yapılan sınırlı test çalışmalarına göre iyi bir üretim zonu olarak görülmektedir. Günümüzde üretim amacı ile kullanılan 2. Rezervuar reenjeksiyon için yeterli permeabiliteye sahiptir. R-l kuyusundan elde edilen jeotermal akışkan 2. Rezervuara benzer olarak kuyu içerisinde, separatörde ve atık su kanalında kalsiyum karbonat kabuklaşmasına neden olabilecektir. Bu çalışma sonucunda, sahada yeni üretim ve geri basım zonları önerilmiştir. Yakın gelecekte, 3. Rezervuarın araştırılmasına yönelik sondajların olumlu sonuç vermesi halinde, elektrik üretimi için, 2. Rezervuarın da reenjeksiyon amacıyla geliştirilerek kullanılmaları önerilmektedir. 169