Search

Amaç: Arka bacak iskemisi/reperfüzyonun (İ/R) sıçan modellerinde, rapamisinin memelilerdeki hedefi (mTOR)/inhibitör-κB-α/nükleer faktör-κB p65 sinyal ileti yolu etkinliğinin, artan oksidatif/nitrozatif stres ve inflamatuvar yanıt yoluyla organ zedelenmelerine aracılık ettiğini daha önce göstermiştik. mTOR’un İ/R zedelenmesine katkıda bulunduğuna ilişkin önceki bulgularımızı referans alarak, bu çalışmada arka bacak İ/R'ye bağlı hedef ve uzak organ zedelenmelerinde mTOR ile MEK1/ERK1/2 yolu arasındaki olası etkileşime odaklanmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Erkek Wistar sıçanlar dört gruba ayrıldı. Arka bacak İ/R, her iki arka ekstremitelerine turnikeler uygulanarak iskemi oluşturuldu. İskemiden 4 saat sonra turnikeler açılarak 4 saat reperfüzyon uygulandı. 4 saatlik reperfüzyondan sonra kan, böbrek ve gastroknemius kası izole edildi.Bulgular: Arka bacak İ/R uygulaması gastroknemius kasında, böbrekte ve/veya serumda rpS6, MEK1, ERK1/2, tümör nekroz faktörü-α, indüklenebilir nitrik oksit sentaz, gp91phox, p22phox ve nitrotirozinin fosforilasyonu ve/veya ekspresyonu ile birlikte nitrit düzeylerinde artışa neden oldu. Ayrıca, İ/R uygulanan sıçanların dokularında nikotinamit adenin dinükleotit fosfat oksidaz ve miyeloperoksidaz seviyeleri arttı. mTOR'un seçici inhibitörü olan rapamisin, sıçanlarda kas ve böbrek dokusunda İ/R'nin neden olduğu yukarıda bahsedilen tüm etkileri ortadan kaldırdı.Sonuç: Bu veriler, MEK1/ERK1/2 yolunun etkinliğinin, mTOR’un aracılık ettiği arka bacak İ/R’nin neden olduğu hedef ve uzak organ zedelenmesine katkıda bulunduğunu göstermektedir., Purpose: We have previously demonstrated that activation of the mammalian target of rapamycin (mTOR)/inhibitory-κB-α/nuclear factor-κB p65 signaling pathway mediates organ injuries through increased oxidative/nitrosative stress and inflammatory response in rat models of hind limb ischemia/reperfusion (HL I/R). Following up our previous findings regarding I/R injury through mammalian target of rapamycin (mTOR), we aimed to focus on the possible interaction between mammalian target of rapamycin (mTOR and mitogen-activated protein kinase kinase (MEK)1/extracellular signal-regulated kinase (ERK) 1/2 pathway in hind limb ischemia/reperfusion (HL I/R) resulting in target and remote organ injuries in the present study. Materials and Methods: Male Wistar rats were divided into four groups. HL I/R was induced by occluding with tourniquets of both hind limbs. Following 4 h, the tourniquets were removed following reperfusion for 4 h. After 4 h of reperfusion blood, kidney, and gastrocnemius muscle were collected.Results: HL I/R caused an increase in phosphorylation and/or expression of rpS6, MEK1, ERK1/2, tumor necrosis factor-α, inducible nitric oxide synthase, gp91phox, p22phox, and nitrotyrosine as well as nitrite levels in gastrocnemius muscle, kidney, and/or serum. Additionally, nicotinamide adenine dinucleotide phosphate oxidase and myeloperoxidase levels were increased in the tissues of rats subjected to HL I/R. Rapamycin, the selective inhibitor of mTOR, abolished all the effects mentioned above caused by HL I/R in the rat’s muscle and kidney. Conclusion: These data suggest that activation of the MEK1/ERK1/2 pathway contributes to mTOR-mediated HL I/R-induced target and remote organ injury.

Amaç: Ramipril, inflamatuar miyokardial hasarın tedavisinde TNF-α, IL-6 ve IL-8 gibi sitokin seviyelerini azaltarak etkili olmaktadır. Çalışmamızda, ramipril tedavisinin, koroner arter bypass cerrahisi esnasında oluşan inflamatuar yanıt ve miyokardiyal hasara yönelik etkisi üzerinde, sitokin gen polimorfizmlerinin herhangi bir rolü olup olmadığını araştırdık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza, koroner arter bypass cerrahisi uygulanan hastalardan cerrahi öncesi ramipril alan 51, kontrol grubu olarak ise ramipril almayan 51 olmak üzere toplam 102 hasta dahil edildi. Her iki grupta, anestezi başlamadan hemen önce (t1), kros klemp sonrası 20. dakikada (t2), ameliyatın sonunda (t3) ve anestezinin başlangıcından 24 saat sonra (t4) alınan kan örneklerinden TNFα, IL-6, IL-8 ve TnT serum düzeyleri ELISA yöntemi ile, genotipleme ise PCR-RFLP yöntemleri ile belirlendi. Bulgular: Her iki grupta TNF-α artışı cerrahi ile başlarken, IL-6 ve IL-8 artışı kardiyopulmoner bypass sırasında kardiyak arrestle başlayıp ameliyat sonuna kadar devam etmiştir. Postoperatif dönemde ise sadece IL-8 kontrol grubunda yüksek kalırken; çalışma grubunda TNF-α, IL-6, IL-8 düşüşe geçmektedir. t3 zaman aralığında IL-6, t4 zamanında TNFα değerlerinde anlamlı azalma gözlenmiştir. Sonuç: Ramiprilin kardiyak arrest sonrası sitokin ve TnT düzeylerini azaltarak inflamatuar miyokardiyal hasarı önlemede yeri olabilir., Purpose: Ramipril is effective in treating inflammatory myocardial injury by reducing cytokines such as TNF-α, IL-6, and IL-8. In this study, we investigated the effect of cytokine gene polymorphisms on inflammatory response which might be reduced by ramipril.Material and Methods: Of 102 patients undergoing on-pump coronary artery bypass grafting surgery, 51 were the treatment group which received ramipril and the remaining 51 were the non-treated control group. TNF-α, IL-6, and IL-8 were measured with Enzyme-Linked Immuno Sorbent Assay (ELISA), before anesthesia induction (t1), at 20 min following cross clamping (t2), at the end of the operation (t3), and 24 hours after anesthesia (t4). Genotyping was performed with PCR method. Results: While TNF-α increase began with surgery, IL-6 and IL-8 increase began with cardiac arrest during cardiopulmonary bypass and continued until the end of the operation. In contrast, only IL-8 remained high in the control group during the postoperative period, while TNF-α, IL-6, and IL-8 began to decrease. The decreases in IL-6 at t3 and in TNF-α at t4 were significant. Conclusion: Ramipril might have a role in preventing inflammatory myocardial injury by reducing cytokine and TnT levels after cardiac arrest.