Search

Giriş: Çalışmamızda radiyal arter kanülasyonu için uygun boyutlu kanülün belirlenmesi için radiyal arter çaplarının, hastaların yaşları, cinsiyetleri, boyları, kiloları, VKİ'leri ile ilişkisini, Allen testinin ulnar akımı gösterme konusunda yeterliliğini tespit etmeyi amaçladık.Materyal metod: Çalışmamıza ASA sınıfı I ve II, damarsal patalojisi olmayan, 18-60 yaş arası 500 hasta dâhil edildi. Hastalara sedasyon uygulanmadan nondominant ele Allen testi yapıldı. USG ile radiyal arter çapı ve ulnar arterde akım olup olmadığını ölçüldü. Ölçüm yaptığımız elin tenar sıcaklığı ve timpanik vücut sıcaklığı kaydedildi. Sonrasında hastalara anestezi indüksiyonu yapıldı. Entübasyondan 5 dk sonra USG ölçümleri tekrarlandı.Bulgular: Hastaların indüksiyon öncesi radiyal arter çapı ortalamasının (2.35±0.39mm), indüksiyon sonrasından (2.57±0.42mm) küçük olduğunu tespit ettik. İndüksiyon öncesinde 30 yaş altı hastaların radiyal arter çapları ortalamasının diğer yaş gruplarınınkinden küçük, indüksiyon sonrasında 30 yaş ve altı hasta grubunun radiyal arter çapı ortalamasının 31-40 yaş ve 51 yaş ve üstü hasta gruplarınınkinden küçük olduğunu gördük. VKİ gruplarına göre indüksiyon öncesinde zayıf ve normal hastaların radiyal arter çapı ortalamasının kilolu ve obezlerinkinden küçük, indüksiyon sonrasında zayıf hastaların radiyal arter çapı ortalamasının normal, kilolu ve obezlerinkinden küçük olduğunu gördük. İndüksiyon öncesinde ve sonrasında kadınların radiyal arter çapı ortalaması erkeklerinkinden, sigara içmeyenlerinki içenlerinkinden küçüktü. İndüksiyon öncesi ve sonrasında radiyal arter çapı ile yaş, boy, kilo ve vki arasında pozitif yönde korelasyon tespit ettik. İndüksiyon öncesi ulnar akım ile Allen testi arasında anlamlı ilişki bulamadık.Sonuç: Radiyal arter kanülasyonu için kanül boyutu belirlerken hastaların cinsiyeti, boyu, kilosu, VKİ, yaşı dikkate alınmalıdır. ASA sınıfı I ve II olan ve damarsal patolojisi bulunmayan hastalarda 20G kanül kullanılabilir. Allen testi, ulnar akımı göstermede yeterli değildir. Öncesinde Allen testi yapılmadan radiyal arter kanülasyonu yapılması yanlış kabul edilmeyebilir. Introduction: We aimed to investigate correlation of radial artery diameters with age, sex, height, weight, body mass index (BMI) in order to determine a suitable size cannula for radial artery cannulation and to assess the adequacy of the Allen test to evaluate ulnar flow via doppler ultrasonography.Material and methods: 500 patients with anesthesiologists (ASA) physical status I-II, were aged between 18-60 years and who had no history of vascular pathology were enrolled in this study. The Allen test was performed at the nondominant hand before sedation. We measured diameter of the radial artery and ulnar artery flow by using USG. The temperature of nondominant hand and tympanic temperature were measured during assessment. The measurments were repeated via USG, at 5 minutes after tracheal intubation. Results: The mean diameter of the radial artery was found smaller before (2.35 ± 0.39mm) than after (2.57 ± 0.42mm) induction of anesthesia. The mean diameter of the radial artery that measured before induction of anesthesia was found smaller in patients under 30 years old than other age of groups. The mean diameter of radial artery that measured after induction of anesthesia was found smaller in patients younger than 30 years rather than patients aged between 31-40 years and older than 51 years of age. The mean diameter of the radial artery that measured before induction of anesthesia was found smaller in normal and underweight patients than and obese and overweight patients. The mean diameter of radial artery that measured after induction of anesthesia was found smaller in underweight patients than normal, overweight and obese patients. The mean diameter of radial artery that measured before and after anesthesia were smaller in women and smokers than in men and non-smokers. We calculated correlations between radial arteries diameters and body mass index, height, weight and age of patients. We did not find any significant relationship between ulnar blood flow and Allen test.Conclusion: Gender, height, weight, BMI and age of the patients should be considered for determination of proper cannula size for radial arterial canulation attempt. The 20 gauge cannulas can be used in ASA I or II patients without vascular pathology. The Allen test is not enough to show the ulnar flow so, radial arterial cannulation attempt without performing Allen test may not be considered wrong. 65

Giriş: Behçet Sendromunda (BS), alt ekstremite venöz tromboz (AEVT) vasküler tutulumunun en sık karşımıza çıkan formudur. Ven duvar kalınlığının vasküler tutulumunu öngörmede kullanılabileceği düşünülmüştür. Yapılan bir MR çalışmasında, vasküler tutulumu olmayan BS'unda ven duvar kontrast tutulumu sağlıklılara gore daha yüksek bulunmuş (1). Bir diğer çalışmada, doppler USG kullanarak ölçülen VDK'ının vasküler tutulumu olmayan BS hastalarında, ankilozan spondilit ve sağlıklı kontrollere karşılaştırıldığında daha yüksek olduğu bulunmuştur (2). Amaç: Biz araştırmamızda alt ekstremite venöz tutulumu olan ve olmayan Behçet hastalarında ve sağlıklılarda B-mod doppler ultrasonografi (USG) aracılığıyla alt ekstremite venlerin duvar kalınlıklarını ölçmeyi amaçladık.Metod: Çalışmamıza AEVT olan 50 BS hasta (43 E/7 K), AEVT olmayan 50 BS hasta (43 E/7K) , yaş ve cinsiyet açısından uyumlu 50 sağlıklı kontrol (43 E/7K) dahil edildi. Hasta-kontrol profiline kör olan 2 radyolog birbirinden bağımsız olarak B mod USG aracılığıyla her iki bacakta ana femoral ven (CFV), yüzeyel femoral ven (SFV) ve vena safena magna (VSM) ven duvar kalınlıkarını ölçtü. Gözlemciler arası güvenirlilik Bland-Altman grafikleri ve sınıf içi korelasyon katsayısını kullanılarak belirlendi.Sonuçlar: Ortalama hastalık süresi 2 Behçet grubu arasında benzerdi. AEVT öyküsü olan hastaların ortalama ilk tromboz yaşları 26.4 ± 5.8 yıl idi. İki gözlemci arasında çok iyi uyum vardı. Ölçülen her damarın ven dumar kalınlığı AEVT olan ve olmayan BS hastalarında sağlıklı kontrollere göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu. En yüksek VDK ise AEVT olan BS hastalarında saptandı.Tartışma: Klinik ve radyolojik olarak vasküler tutulumu olmayan BS hastalarında, derin ve yüzeyel alt ekstremite venlerinin venöz duvar kalınlığının artmış olduğunu saptadık. VDK'nın BS'nun vasküler tutulumunun yönetimi ile ilgili ve hastalık mekanizmalarının aydınlatılmasında yararlı olabilir. Bunun için ileri prospektif araştırmalara ihtiyaç vardır. Introduction: Lower extremity vein thrombosis (LEVT) is the main feature of vascular involvement in Behçet's syndrome (BS). Vein wall thickness (VWT) is proposed to be a surrogate marker of venous disease. A pilot MR study had demonstrated signal enhancement in the lower extremity veins of BS patients without vascular disease. An abstract reported increased VWT measured by USG among BS patients without vascular disease compared to patients with ankylosing spondylitis and healthy controls. Aim: We reassessed VWT in proximal lower extremity veins in BS patients without LEVT, BS patients with LEVT and healthy controls in a formal, masked protocol.Methods: We studied 50 (43 M/ 7 F) BS patients with LEVT, 50 (43 M/ 7 F) BS patients without any vascular involvement and 50 (43 M/ 7 F) age and gender matched apparently healthy controls. Two radiologists blinded to the diagnosis of BS, used USG to measure VWT of common femoral vein (CFV), superficial femoral vein (SFV) and vena saphena magna (VSM) in both legs. Inter-observer reliability was assessed using the intra-class correlation coefficient and Bland-Altman plots.Results: Mean age at disease onset and the disease duration were similar between BS study groups. The mean age at thrombosis onset of the patients with LEVT was 26.4 ± 5.8 years. There was good agreement between the 2 observers. The mean VWT was significantly increased among both BS patients with LEVT and those without apparent vascular involvement when compared to the healthy controls, while those with LEVT had the highest VWT. Conclusions: VWT of proximal deep and superficial lower extremity veins is increased among the BS patients without any clinical and radiological vascular involvement. This information after prospective work, might be useful in management and elucidating disease mechanisms in vascular BS. Further prospective studies are needed for this purpose. 37

Amaç: 1. ve 2. Trimester fetal duktus venozus doppler ultrasonografi bulgularının değerlendirilerek gebelik sonuçlarının öngörülmesi ve fetal anomaliler ile ilişkilendirilmesiMateryal Metod: Prospektif, kontrollü bir çalışma olarak, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı, Perinatoloji Bilim Dalı?na 1. ve 2. trimesterde rutin antenatal takip için başvuran 605 gebe üzerinde, duktus venozus Doppler bulguları ve akım formları, bulunan değerlerin fetal anomaliler ile korelasyonu incelendi.Bulgular: 605 gebenin sonuçları incelendi. 19 olguda sağ sağlıklı doğuma rağmen negatif a dalgası saptandı. 12 kardiyak anomali, 29 nonkardiyak anomali, 11 kromozom anomalisi ve 3 missed abortus saptandı. Gebelik 1. veya 2. trimestir?inde saptanan negatif a dalgasının kardiyak anomaliler (p=0.001), nonkardiyak anomaliler (p= 0.001), kromozom anomalileri (p=0.001), ve gebelik kayıpları (p=0,044) öngöründe belirleyici olacağı kanısına varıldı. Sonuç: İlk veya 2. trimesterde duktus venozus a dalgası negatifliğinin fetal anomali veya missed abortus ön görüsünde yeri olduğunu ortaya konuldu. Objective: We aimed to determine whether 1st and 2nd trimester fetal ductus venosus Doppler ultrasonography findings reveal outcome for fetal defects and adverse pregnancy outcome.Methods: In this prospective conrolled study 605 normal singleton pregnancies were assessed by color and pulsed Doppler during 11-14 weeks and 20-22 weeks of gestation. Ductus venosus Doppler ultrasonography findings and flow velocity waveforms were evaluated and their correlation with adverse pregnancy outcome and fetal defects were assessed.Results: The data of 605 normal singleton pregnancies were assessed. In 19 cases reverse ductus venosus a waveform was detected despite healty labor. 12 cardiac defects, 29 non-cardiac anomaly, 11 chromozomal abnormality and 3 missed abortion were detected. Reverse ductus venosus a waveform detected at 1st or 2nd trimestr was associated with cardiac defects (p=0.001), non-cardiac defects (p=0.001), chromozomal abnormality (p=0.001) and missed abortion (p=0,044).Conclusion: 1st or 2nd trimestr reverse ductus venosus a waveform was found to be associated with fetal anomaly and misse abortion. 103

Amaç: Meme kanseri olgularındaki şüpheli aksiller lenfadenopatilelere yönelik yapılan Shear Wave Elastografinin histopatolojik korelasyonunu belirlemektir.Materyal ve Metod: Meme kanseri tanısı alan ve US eşliğinde İİAB + tru-cut biyopsi işlemleri için İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Meme Radyoloji Bölümü'ne başvuran 44 hastanın şüpheli aksiller lenf nodları SWE yöntemi ile SuperLinear? SL15-4 MHz lineer prob (SWE?, Supersonic Imagine, Aix-en-Provence, France) kullanılarak elde edilen görüntü ve bulguları değerlendirildi.Bulgular: SWE incelemesi ile, Mean ve Maksimum elastisite değerlerinin duyarlılıkları %85, Ratio değerinin duyarlılığı ise %80 olarak hesaplandı. Mean elastisite değerinin özgüllüğü %83 olup en yüksek özgüllüğe sahipken Maksimum elastisite değerinin özgüllüğü %79, Ratio değerinin özgüllüğü %70 olarak hesaplandı. Mean elastisite değerinin PPV ve NPV yüzdeleri sırasıyla %80 ve %87 ölçülmüş olup Maksimum ve Ratio ile karşılaştırıldığında en yüksek yüzdeye sahip olduğu belirlendi.Sonuç: Mean elastisite değeri başta olmak üzere SWE ile ölçülen birçok parametrenin özellikle Konvansiyonel Ultrasonografiye göre çok daha yüksek tanı değerine sahip olduğu anlaşılmıştır. Çalışmamızın sonucuna göre ultrason elastografi yönteminin aksiller gri-skala inceleme ile rutin klinik kullanımda yerini alabileceğini ve yüksek tanı değerleri sayesinde gereksiz yapılan aksiller biyopsi işlemlerinin önüne geçebileceğini düşünmekteyiz. Purpose: ShearWave? Elastography (SWE) provides histological correlation in suspicious lymphadenopathies in breast cancer cases.Materials and Methods: Forty-four patients with suspicious axillary lymphadenopathies who have been diagnosed with breast cancer and applied to I.U. Cerrahpaşa Medical Faculty ,Breast Radiology Department to undergo US guided FN + tru-cut biopsy were analyzed with images by using ShearWave? Elastography (SWE) technique with SuperLinear? SL15-4 MHz lineer probe (SWE?, Supersonic Imagine, Aix-en-Provence, France).Findings: The sensitivities of mean and maximum elasticity value were 85% ratio value was 80% by SWE technique. The specificity of mean elasticity value was 83 % by being the highest and followed by specificities of maximum elasticity value and ratio value, which were 79 % and 70% respectively. PPV and NPV percentages of mean elasticity value were 80% and 87% respectively and have higher value compare to maximum and ratio values.Conclusion: In addition to mean elasticity value, various SWE parameters provide higher diagnostic value comparing to conventional ultrasonography. According to the results of this study axillary ultrasound elastography method can replace the gray-scale in routine clinical examination and with providing higher diagnostic value can reduce unnecessary axillary lymph node biopsies. 75

AMAÇ: VOCAL parametrelerinin ve serum HE-4 düzeylerinin endometriyal selim ve habis ayırımında kullanımını araştırmak ve bu parametreleri endometriyum kanseri hastalarındaki histopatolojik sonuçlarla karşılaştırmakGEREÇ VE YÖNTEM: Olgular 2010-2012 yılları arasında İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı polikliniklerine başvuran anormal uterin kanaması olan premenopozal hastalar, postmenopozal kanaması veya endometriyal kalınlık artışı olan hastalar, endometriyum kanseri tanısı olan hastalar arasından seçilmiştir. Hastaların operasyondan veya küretajdan bir hafta önce kan örnekleri alınmış ve ultrasonografi incelemesi yapılmıştır. Ultrasonografi ile VOCAL yazılımı kullanılarak akım parametreleri ölçülmüş olup serumda ise HE-4 seviyelerine bakılmıştır. Sonuçlar ile endometriyum kanseri histopatolojisi arasındaki ilişki incelenmiştir. Bu parametrelerin selim ve habis endometriyal patolojilerdeki değerleri karşılaştırılmıştır.BULGULAR: 37 endometriyum kanseri hastası 70 selim endometriyal patolojisi olan hasta ile kıyaslandığında VI, FI, VFI değerleri ve serum HE-4 seviyeleri endometriyum kanseri hastalarında yüksek bulunmuştur (p

Amaç: Preeklampsi ve intrauterin gelişme geriliğinde yüksek prediktif değeri olan uterin arter Doppler değerlerinin plasental yatak histopatolojisi ile ilişkisini ortaya koymak.Metod: 11-14 ve 20-24 haftalarda rutin muayene için gelen 81 gebeye uterin arter ve spiral arter Doppler ölçümleri yapıldı. Bu gebelerden sezaryen ile doğum yapanlardan plasental yatak biyopsisi alındı. Alınan biyopside gebeliğe bağlı fizyolojik değişimler ve patolojik bulgular araştırılarak Doppler bulguları ile kıyaslandı.Bulgular: 67 biyopsi yeterli kabul edildi. Gebeliğe bağlı fizyolojik değişimlerin izlendiği grupta, yetersiz trofoblastik invazyon ve patolojik değişimlerin izlendiği gruba göre ikinci trimesterde yapılan Doppler çalışmalarında istatiksel olarak anlamlı oranda düşük PI ve RI değerleri ve daha az oranda çentiklenme saptanmıştır.Sonuç: Uterin arter erken Doppler değerlendirmesinin preeklampsi ve intrauterin gelişme geriliği ile anlamlı ilişkisi daha önceki çalışmalarda gösterilmiştir. Yaptığımız çalışmada klinik sonuçtan bağımsız olarak ikinci trimester Doppler değerlerinin plasental yatak histolojisi ile anlamlı ilişkisi olduğu sonucuna varıldı. Aim: Determine the relationship between uterine artery Doppler indices that has high predictive value for intrauterine growth retardation and preeclampsia and placental bed histopathology.Material and Method: Uterine artery and spiral artery Doppler measurement were made to 81 pregnant women who had come for routine antenatal care at 11-14 th and 20-24 th weeks. Placental bed biopsies were taken during cesarean section. Physiological changes and pathological findings were investigated and were compared with Doppler findings.Results: 67 biyopsies were accepted as adequate biyopsy. In the group that showed physiological changes there was statistically low PI and RI values and lesser rate of notch at second trimester compared to group that showed pathological changes and insufficient trophoblastic invasion.Conclusion: Strong relationship between early uterine artery Doppler indices and preeclampsia and intrauterine growth retardation had been shown in previous studies. In our study, we concluded that second trimester Doppler findings has significant relation with placental bed biopsy regardless of clinical results. 44

AmaçPreeklampsi ve intrauterin gelişme geriliği ön görüsünde, erken dönem uterin arter Doppler bulgularının yeri ve öneminin ortaya konulması.Materyal MetodProspektif, kontrollü bir çalışma olarak, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı, Perinatoloji Bilim Dalı'na ilk trimesterde, 11- 14. gebelik haftasında rutin antenatal takip için başvuran 300 gebe üzerinde, uterin arter ve spiral arter Doppler bulguları ve akım formları, bulunan değerlerin gebelik haftası ile korelasyonu incelendi.BulgularÇalışmamızda, uterin arter ortalama PI ölçümlerinin, kontrol grubu, preeklampsi (tümü) ve IUGG gruplarına göre farklılık gösterdiği ve preeklampsi (tümü) grubunun bu ölçüme ilişkin ortalamasının, kontrol grubunun bu ölçüme ilişkin ortalamasından daha yüksek olduğu sonucuna ulaştık.Spiral arterlerin, RI değerini 11-14 gebelik haftasında tüm olgularda değerlendirdik ve spiral arter RI ölçümlerinin, hiçbir grupta gebelik haftasına göre istatistiksel olarak anlamlı biçimde farklılık göstermediğini bulduk.Marginal spiral arterlerin santral yerleşimli spiral arterlerden daha geç olarak trofoblastik invazyona maruz kaldığını gördük. Marginal spiral arter ortalama RI değerinin, preeklampsi ve IUGG olan hasta grubunda, kontrol grubuna göre daha yüksek bir değer olduğunu saptadık.İlk trimesterde, uterin arterlerde diastolik çentik varlığının, ilerleyen haftalarda gelişen ağır preeklampsi ve IUGG ile ilişkili olduğunu gösterdik.SONUÇİlk trimesterde uterin ve spiral arter Doppler çalışmalarının preeklampsi ve IUGG ön görüsünde yeri olduğunu ortaya koyduk. The Prediction of Uterine Artery Doppler Findings in Preeclampsia and Intrauterine Growth Restriction at Early Weeks of GestationObjective: We aimed to determine whether Doppler measurements obtained from the uterine and spiral arteries in early singleton pregnancy corralate with the subsequent development of preeclampsia and IUGR.Methods: In this study 300 normal singleton pregnancies were assessed by color and pulsed Doppler during 11-14 weeks of gestation. Flow velocity waveforms, the pulsatility index of the bilateral uterine arteries and resistance index of the central and marginal spiral artery were obtained. The presence or absence of an early diastolic notch was also noted.Results: Satisfactory flow velocity waveforms were obteined from both uterine arteries ans spiral arteries in 300 pregnancies examined and complete outcome information was obtained for these women. The pregnancy complicated by preeclampsia in 20 cases and by fetal growth restriction in 5 cases. The uterin artery mean pulsatility index values and marginal spiral arteries mean resistance index values were both significantly higher in the pregnancies complicated by preeclampsia and IUGR (p=0,0030,05). Bilateral diastolic notch in uterin arteries was also significant in control group and pregnancy complicated by preeclampsia and IUGR (?2=21,631; p=0,001

Amaç: Çalışmamızda, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Kardiyoloji Polikliniği'nde izlenmekte olan tüm düzeltme ameliyatı yapılmış Fallot Tetralojili hastalarımızın, sağ ventrikül fonksiyonlarını, Pulsed Dalga Doku Doppler ekokardiyografi (PDDD) ve kardiyak MR ile değerlendirmek ve bu iki yöntemi karşılaştırmak istedik.Gereç ve Yöntem: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Çocuk Kardiyoloji Polikliniği'nde izlenmekte olan, tüm düzeltme ameliyatı uygulanmış 31 hastanın Pulsed Dalga Doku Doppler ekokardiyografi (PDDD) ve kardiyak MR bulguları incelendi. Pulmoner yetersizlik haricinde rezidüel lezyonu bulunan, sağ ventrikül ve pulmoner arter arasındaki sistolik basınç gradyentinin > 30 mmHg olan hastalar çalışmaya alınmadı. Hastalara fizik inceleme, EKG, ekokardiyografi uygulandı ve kardiyak MR parametreleri hasta dosyalarından retrospektif olarak değerlendirildi. Kontrol grubu olarak aynı yaş grubunda, masum üfürüm ya da göğüs ağrısı nedeniyle tetkik edilen ve kardiyak patoloji saptanmayan 36 çocuk alındı, bu çocuklara standart ekokardiografi ve PDDD yapıldı..Bulgular: Çalışmaya Fallot Tetralojisi nedeni ile ameliyat edilmiş, yaş ortalaması 14.25 ± 3.61 yıl olan 31 hasta ve yaş ortalaması 13.72 ± 3.21 olan 36 sağlıklı çocuk alındı. Hastaların tüm düzeltme yaşı 2.56 ± 1.61 yıl, izlem süresi ortalama 11.98 ± 3.03 yıl idi. Sağ ventrikül miyokardial diastolik doku Doppler parametrelerinden Em, Am ortalama değerleri hasta grubunda kontrol grubuna göre daha düşük iken IVGZ ise kontrol grubuna göre daha uzamış bulundu. Sağ ventrikül miyokardial sistolik doku Doppler parametrelerinden Sm hasta grubunda düşük iken, IVKZ hasta grubunda uzamıştı. Ejeksiyon zamanında ise 2 grup arasında istatistiksel bir farklılık yoktu. İzovolumik kasılma sırasındaki miyokardiyal akselerasyon (İVA) hasta grubunda kontrol grubuna göre daha düşük iken ve miyokardiyal performans indeksi (Tei indeksi) daha yüksekti. Tüm düzeltme ameliyatı yapılmış 31 hastanın MR sonuçlarını literatürde yayınlanmış sağlıklı kontroller ile karşılaştırıldığında hasta grubunda RV-EDV, RV-ESV, PRF anlamlı şekilde artmış, RV-EF azalmış saptandı. Tüm düzeltme ameliyatından sonra geçen süre ile sağ ventrikül ejeksiyon fraksiyonu ile negatif, pulmoner yetersizlik fraksiyonu, diyastol ve sistol sonu volüm ile pozitif korelasyon saptandı. Ekokardiografik olarak hasta grubunu pulmoner yetersizlik derecesine göre hafif-orta ve önemli olanlar olmak üzere 2 gruba ayırıp bunları da sağ ventrikül lateral triküspid anulus PDDD verileri ve kardiyak MR parametreleri açısından karşılaştırıldığında: Pulmoner yetersizlik derecesi önemli olan grupta Em ve Em/Am oranı anlamlı olarak pulmoner yetersizlik derecesi hafif-orta olan gruptan daha düşük iken pulmoner yetersizlik derecesi önemli olan grupta pulmoner yetersizlik fraksiyonu, sağ ventrikül diyastol ve sistol sonu volümleri anlamlı olarak pulmoner yetersizlik derecesi hafif-orta olan gruptan daha yüksek, ve sağ ventrikül ejeksiyon fraksiyonu daha düşüktü.Sonuç: Tüm düzeltme ameliyatı sonrası Fallot Tetralojili hastaların fonksiyonel kapasitelerinin iyi olmakla birlikte, ekokardiyografi ile sağ ventrikülün global fonksiyonlarının pulmoner yetersizlik derecesi ile ilişkili olarak etkilendiği ve klinik bulgu vermeden PDDD ile ölçülen MPİ' nin izlemde önemli olduğu ve sağ ventrikül disfonksiyonunun kardiyak MR ile kantitatif olarak saptanabileceği gösterilmiştir. Aim: The aim of our study was to evaluate right ventricular dysfunction in patients who underwent total correction operation for Tetralogy of Fallot and have been since followed-up from Istanbul university Cerrahpasa Faculty of Medicine Pediatric cardiology out-patient clinic by Pulsed Wave Tissue Doppler and cardiac MRI and compare the results.Materials and Method: Pulsed Wave Tissue Doppler (PWTD) and cardiac MRI findings of 31 patients who underwent total correction operation for Tetralogy of Fallot and have been since followed-up from Istanbul University Cerrahpasa Faculty of Medicine Pediatric cardiology out-patient clinic were evaluated. Patients with residual lesions other than pulmonary insufficiency and those whose systolic pressure gradients between right ventricle and pulmonary artery were above 30 mmHg were excluded from the study. The patients underwent full physical examination, electrocardiography and echocardiography; and their cardiac MRI parameters were retrospectively retrieved from their clinic files. As the control group, 36 healthy children of the same age group who were referred to our clinic with complaints or findings of chest pain and innocent murmur and have been cleared of all cardiac pathologies. This group of children all underwent standard echocardiography and PWTD.Findings: Thirty one patients who underwent operation fot Tetralogy of Fallot with the mean age 14.25 ± 3.61 and 36 healthy children whose mean age was 13.72 ± 3.21 were included in the study. The mean age of total correction operation and total period of follow-ups were 2.56 ± 1.61 and 11.98 ± 3.03 respectively. Mean values of Em, Am of the right ventricle myocardial diastolic parameters were lower in the study group compared to the control group; whereas, isovolumic relaxation times (IVRT) were prolonged. Sm values of right ventricle myocardial systolic tissue Doppler parameters were lower; on the other hand, isovolumetric contraction times (IVCT) were prolonged in the study group. There was no statistical difference between the ejection periods of the two groups. Myocardial acceleration during the isovolumic contraction (IVA) was reduced in the study group compared to the control group; however, mycordial performance indices (Tei index) were increased. When we compared MRI results of all the patients who underwent total correction operation with those of the healthy control groups in literature, it was deduced that RV-EDV, RV-ESV, PRF were significantly increased and RV-EF values were decreased. There was negative correlation between the period after total correction operations and right ventricle ejection fraction. However, there was positive correlation between the same period of time and pulmonary insufficiency fraction, end-diastolic and end-systolic volumes. When the patients were evaluated by echocardiography and divided into two groups ? namely ?mild-moderate? and ?severe? ? according to their level of pulmonary insufficiency and compared by means of their data on right ventricle lateral tricuspid annulus PWTD and cardiac MRI parameters, Em and Em/Am ratio were lower in severe pulmonary insufficiency group than those of mild-moderate pulmonary insufficiency group; whereas, the former group?s pulmonary insufficiency fraction, right ventricular end-diastolic and end-systolic volumes were significantly higher than the latter group?s parameters, but right ventricular ejection fraction was higher.Results: Even though the functional capacities of the patients who underwent total correction operation for Tetralogy of Fallot were fairly good, it was deduced that the echocardiographic deterioration of global functions of the right ventricle related to the level of pulmonary insufficiency can be detected and MPI measured by PWTD before the appearance of clinical symptoms is an important parameter in follow-ups and also that right ventricular dysfunction can be quantitatively detected by cardiac MRI. 62

55 ÖZET Glokom geçici yada kalıcı görme bozukluğuna neden olabilecek kadar artmış GİB ile karakterize bir hastalıktır.Glokom fizyopatolojisini araştırmacılar mekanik ve vasküler teori ile açıklamaya çalışmışlardır. Ancak son yıllarda yapılan bir çok çalışma vasküler teoriyi desteklemektedir. Yapılan araştırmalarda glokomlu hastalarda düşük ortalama sistemik kan basıncı, düşük silier perfüzyon basıncı, parmaklarda düşük kan akım hızı ve kardiak iskemi görülme sıklığında artışın tesbit edilmesi vasküler teoriyi desteklemektedir.Vasküler teorinin geçerliliğini araştıran bilim adamları değişik kan akım ölçüm yöntemleri ile normal bireylerde ve glokomlu hastalarda gözün kan akımında değişiklik olup olmadığını araştırmışlardır. GİB'nın, yapay ve akut olarak arttırılıp bu arttırmanın göz hemodinamiğine olan etkilerini incelemek glokomun fizyopatolojisi hakkında yeterli bilgiler vermeyebilir. Cerrahi işlem ile doğal olarak GİB'nın düşürülmesi sonucu oluşan hemodinamik değişiklikleri incelemek bize glokom fizyopatolojisi hakkında daha geçerli bilgileri vereceğini düşünerek bu çalışmayı planladık. Renkli Doppler ultrasonografi kullanarak gerçekleştirdiğimiz çalışmamızda elde ettiğimiz sonuçlara göre açık açılı glokomlu hastalarda trabekülektomi ameliyatı sonrası retrobulber dolaşımda devamlı, istatiksel olarak anlamlı değişiklikler ameliyat öncesi değerlere göre ameliyat sonrasında görüldü. Cerrahi olarak GİB düşürülmesi sonrası damar yatağı direncini yansıtan resisitif indekste azalma ile birliktelik gösteren ortalama hızda ve diastol sonu hızda artma tesbit edildi. Bu bulgu retina ve koroid damarlarında ekstemal basıda azalmanın sonucunda SRA ve kısa PSA'lerde kan akımının artabileceğini göstermektedir. Glokom tedavisinde GİB'nın düşürülmesi sonucunda kan akımının pozitif yönde etkilenmesi açık açılı glokomun fizyopatolojisinde mekanik teori ile vasküler teorinin birlikte rol aldığını yatsıtmaktadır. 56 SUMMARY Glaucoma disease results in reversible or irreversible visual loss as a result of increased intraocular pressure. Pathophysiology of this disease is explained with mechanical and vascular theories. Most recent letters support the vascular theory. Coexistence of lower mean blood pressure, lower ciliary perfusion pressure, lower digital blood flow velocity and increased cardiac ischeamia risk in glaucoma patients have supported the vascular theory. Ocular dynamics of normal volunteers and glaucoma patients has been invastigated to show the role of vascular factors in glaucoma. The effect of artificially and acutely increased intraocular pressure to the ocular hemodynamics could not give us reliable clues on pathophysiology of glaucoma.The effect of surgically reduced intraocular pressure to ocular hemodynamics would give us more correct findings on pathophysiology of glaucoma.After trabeculectomy operation statistically significant changes has been detected in ocular hemodynamics. Decrease in resistance index which reflects the vascular bed and increase in both mean velocity and end diastolic velocity has been detected.These findings may reflect a decrease in external pressure in choroid and retinal circulation.Acording to these results blood flow in central retinal artery and posterior ciliary arteries may have increased. In glaucoma management,as a result of decrease in intraocular pressure, positively effected blood flow in choroid and retina may show both vascular and mechanical theory take place in pathophysiology of glaucoma. 69

ÖZET Bu çalışmada 24-58 yaş arasında obstrüksiyona bağlı hidronefrozu olan 20 hastada dupleks Doppler US inceleme ile parankimal resistiv indeks (Rl) ölçüldü. Obstrüksüyon olan böbrekte Rl'nin 0.70'den yüksek veya karşı taraf normal böbreğine göre 0.08 daha fazla olması şeklinde literatürde tanımlanan iki kriterle değerlendirme yapıldı. Birinci ve ikinci kriterlere göre sırasıyla obstrüksüyonu tanımada yöntemin sensitivitesi %33.3 ve%47.3, spesivitesi ise %100 ve %94 bulundu. Bu sonuçlar bazı çalışmacıların sonuçları ile uyumlu, ancak bu konuda başlangıçtaki çalışmalarda bulunan yüksek sensitivite değerleri ile uyumsuzdu. Literatürün kısa bir zamandaki doğal gelişimi içinde ortaya çıkan bu çelişkili durumun sebepleri tartışıldı. Bu bulgularla üriner obstrüksüyonların tanısında yöntemin diagnostik değeri olmadığı, ancak sensitivitesi düşük olmasına karşılık spesifitesinin yüksek olması nedeniyle, ucuz, noninvaziv ve tekrarlanabilir olması gibi avantajları da gözönüne alınarak yardımcı bir yöntem olabileceği sonucuna varıldı. 47 ÖZET Bu çalışmada 24-58 yaş arasında obstrüksiyona bağlı hidronefrozu olan 20 hastada dupleks Doppler US inceleme ile parankimal resistiv indeks (Rl) ölçüldü. Obstrüksüyon olan böbrekte Rl'nin 0.70'den yüksek veya karşı taraf normal böbreğine göre 0.08 daha fazla olması şeklinde literatürde tanımlanan iki kriterle değerlendirme yapıldı. Birinci ve ikinci kriterlere göre sırasıyla obstrüksüyonu tanımada yöntemin sensitivitesi %33.3 ve%47.3, spesivitesi ise %100 ve %94 bulundu. Bu sonuçlar bazı çalışmacıların sonuçları ile uyumlu, ancak bu konuda başlangıçtaki çalışmalarda bulunan yüksek sensitivite değerleri ile uyumsuzdu. Literatürün kısa bir zamandaki doğal gelişimi içinde ortaya çıkan bu çelişkili durumun sebepleri tartışıldı. Bu bulgularla üriner obstrüksüyonların tanısında yöntemin diagnostik değeri olmadığı, ancak sensitivitesi düşük olmasına karşılık spesifitesinin yüksek olması nedeniyle, ucuz, noninvaziv ve tekrarlanabilir olması gibi avantajları da gözönüne alınarak yardımcı bir yöntem olabileceği sonucuna varıldı. 47 53

26