Search

Amaç: Meme kanseri, kadınlarda en sık görülen malignitedir. Meme kanserinin etyolojisinde çeşitli faktörler rol oynamaktadır. Meme kanserinin immünhistokimyasal çalışma ile de belirlenebilen moleküler alt tipi, hasta yaşı, tümör evresi ve derecesi, nodal metastaz varlığı gibi parametreler tedavi seçimini doğrudan etkileyen parametrelerdir. Bu kanserin tedavisinde hormonoterapi, hedefe yönelik tedavi, kemoterapi ve radyoterapi; ilgili parametrelerin analizi sonucunda tek başına veya kombine olarak kullanılabilmektedir. Meme kanserlerinin büyük çoğunluğunun hormon bağımlı olduğu göz önüne alındığında bu rejimlerden en sık kullanılanı hormonoterapidir. Meme kanserine ikincil malignitelerin de eşlik edebildiği bilinmektedir.Genel popülasyonda, tiroit nodüllerine sık rastlanır. Tiroit nodülü olan hastanın klinik yönetiminde ana amaç malignitenin dışlanmasıdır. Demografik, klinik ve sonografik bulgulara göre risk analizi yapılabilse de tiroit nodüllerinin değerlendirilmesinde ince iğne aspirasyonu altın standarttır.Çalışmamızdaki amaç, meme kanserli hastalardaki tiroit nodüllerinin sitomorfolojik analizini yapmak, lezyonların meme kanseri tipleri ve tedavi modaliteleri ile korelasyonu araştırmak, lezyon spektrumunu kontrol grubuyla karşılaştırmaktı.Materyal-Metot: 2000-2018 yılları arasında bölümümüzde değerlendirilmiş yaklaşık 40500 tiroit İİA materyali ve 7000 meme kanseri tanılı hasta belirlendi. Titizlikle yapılan hasta seçiminden sonra değerlendirmek için elverişli, 148 hastaya ait 195 nodül bulundu. Bulguları kıyaslayabilmek için 663 olgu içeren kontrol grubu oluştruldu. Sitomorfolojik analiz ve kategorizasyon, belirlenen parametreler çerçevesinde Tiroit Sitopatolojisi Raporlamasında Bethesda Sistemi (TSRBS) 2017'ye göre yapıldı. Sonuçlar çeşitli istatistiksel yöntemlerle analiz edildi.Bulgular: TSRBS 2017'ye göre sınıflanan 195 nodülün 113'ü (%57,9) benign, 43'ü (%22,1) önemi belirsiz atipi, 7'si (%3,6) foliküler neoplazi şüphesi, 6'sı (%3,1) malignite şüphesi, 14'ü (%7,2) malign olarak kategorize edildi; 12 nodülde (%6,2) materyal tanı için yetersiz olarak değerlendirildi. Lezyon spektrumu açısından karşılaştırıldığında çalışma grubu ile kontrol grubu arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark bulundu (p=0,006). Bu farkın çalışma grubunda benign kategorideki olgu oranının azalması, ÖBA ve malign kategorilerindeki olgu oranının artması ile bağlantılı olduğu belirlendi. Meme kanserlerinin moleküler alt tip gruplarındaki tiroit lezyonlarının spektrumu belirlendi; gruplar birbirleriyle ve kontrol grubuyla karşılaştırıldı; sadece luminal tip kanserlerle kontrol grubu arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark bulundu (p=0,006). Benign ve ÖBA ve ilerisi şeklinde 2 grupta toplanan tanı almış tiroit lezyonlarının meme kanseri tedavisinde kullanılan ajanlarla korelasyonu analiz edildiğinde sadece kemoterapi alan ve almayan gruplar arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark bulundu (p=0,005). Fakat çeşitli faktörler irdelendiğinde istatistiksel anlam, meme kanseri tipine ve tedavi rejimine değil meme kanserinin varlığına atfedildi.Sonuç: Normal popülasyona göre meme kanserli hastalarda saptanan tiroit nodülleri biyolojik açıdan daha riskli olmaktadır. Objective: Breast cancer is the most frequent malignancy in women and compasses a wide spectrum of etiological factors. Hormonotherapy, targeted therapy, chemotherapy and radiotherapy are the main treatment options. These regimens are personalized and mostly combined according to demographical, clinical and pathological data. Molecular subtype of breast cancer, which can also be detected immünohistochemically, is the leading factor amongst all parameters to choose treatment options. Most breast cancers being hormone dependent, hormonotherapy is the most commonly used option for breast cancer, Secondary cancers in breast cancer patients have been subject to many research.Thyroid nodules are a commonly encountered problem clinically and when detected, the main purpose is to exclude malignancy. Although a risk stratification can be made by demographical, clinical and sonographical data; thyroid fine needle aspiration remains as the gold standart for evaluation of thyroid nodulesThe aim of this study is to evaluate thyroid nodules cytomorphologically within defined parameters in breast cancer patients and search correlation between molecular subtypes of breast cancer and type of treatment on the diagnostic spectrum compared to normal population.Materials and Methods: Retrospective review of 40500 thyroid FNAs and 7000 surgeries for breast malignancy which were analysed in our department, identified 195 nodules from 148 patients after removal of duplicates. Cytomorphological analysis of thyroid nodules were done accordingly with The Bethesda System for Reporting Thyroid Cytopathology 2017. Age-matched control groups without secondary malignancies were selected. Results were evaluated using various statistical methods.Results: The categorization of thyroid nodules based on The Bethesda System For Reporting Thyroid Cytopathology were as follows: 113 (57,9%) benign, 43 (22,1%) atypia of undetermined significance, 7 (3,6%) suspicious for a follicular neoplasm, 6 (3,1%) suspicious for malignancy, 14 (7,2%) malignant. 12 thyroid nodules (6,2%) were nondiagnostic.Between the control group and study group diagnostic spectrum of thyroid lesions showed significant variation (p= 0,006). After secondary statitistical analysis; this variation was associated with lower percentages of benign nodules in the control group vs. higher percentages of AUS and malignant categories in the study group. Correlation between molecular subtypes of breast cancer and thyroid nodule diagnostic categories was statistically examined. The relationship between these 2 parameters were compared within the group and resulted inconclusive. To understand group dynamics, molecular subtypes of breast cancer were analyzed and compared to the control group. Only the diagnostic spectrum in luminal type breast cancer was found to be statistically significant when compared to the control group (p= 0,006).Correlation between thyroid nodule diagnostic categories and type of treatment were examined by excluding the non-diagnostic materials and combining AUS and beyond categories. Comparison revealed statistical significance when benign and AUS and beyond categories were evaluated according to type of treatment (p= 0,005). With secondary analysis statistical significance was attributed to presence of breast cancer rather than therapy regimens.Conclusions: When compared to general population, nodules which have a higher risk for malignancy are more common in breast cancer patients. 107

Mamografi ve ultrasonografi ile tespit edilemeyip sadece meme MR ile saptanan, malignite açısından kuşkulu lezyonların MR rehberliğinde uygulanan girişimsel işlemler yardımıyla histopatolojik olarak değerlendirilmesi gerekir.Bu çalışmanın amacı bilgisayar destekli manyetik rezonans görüntüleme (MR- CAD) yardımı ile meme lezyonlarından kesici iğne biyopsi (KİB) örnekleri elde etmek, bu yöntemin etkinlik ve uygulanabilirliğini değerlendirmektir.Aralık 2010-Nisan 2012 tarihleri arasında 35 hastanın sadece MR ile görüntülenebilen, vakum biyopsi veya cerrahi eksizyon tercih edilmeyen 35 lezyonu çalışmaya dahil edilmişti. Lezyonlar, mevcut MR görüntüleri değerlendirildikten sonra BI-RADS kategorisine göre sınıflandırılmıştı. Morfolojik ve kinetik olarak şüpheli veya yüksek riskli kabul edilen (kategori 4-5) lezyonlar çalışmaya alınmıştır. İşlemde MR uyumlu 12 G tru-cut iğnesi ile her lezyondan ortalama 4-6 adet biyopsi örneği alınmıştı. Biyopsi uygulanan ve patoloji sonucu benign olarak raporlanan tüm olgular için altı ay sonrasında kontrol MR planlanmıştı.MR eşliğinde tru-cut biopsi uygulandıktan sonra patolojik tanıları elde edildi. Buna göre 4 hastada fibrozis, 4 hastada adenozis, 7 hastada fibroadenomatoid lezyon, 10 hastada benign intraduktal epitelyal hiperplazi, 1 hastada atipik duktal hiperplazi, 1 hastada intraduktal papillom, 2 hastada DCIS, 1 hastada invazif tübülolobüler karsinom ve 5 hastada invazif duktal karsinom tanıları konuldu. Altı ay sonra kontrolleri yapılan hastalarda MR incelemede patolojik bulgu saptanmamış olup takip programı devam etmektedir.Yalnızca MR incelemede izlenebilen meme lezyonlarının, bilgisayar destekli manyetik rezonans görüntüleme eşliğinde uygulanan tru-cut biyopsi ile değerlendirilmesinde kısa dönemde oldukça etkin ve güvenilir sonuçlar elde edilmiştir. Hasta sayısının artması ve uzun dönem hasta takipleri ile elde edilen tecrübeler doğrultusunda yöntemin daha etkin olacağı düşüncesindeyiz. The suspicious lesions, only detected by Breast MRI and can not be seen with mammography and ultrasonography should be evaluated histopathologically with the help of MR-guided interventional procedures.The aim of this study was with the help of computer-aided magnetic resonance imaging (MR-CAD) supported, to obtain cutting needle biopsy (CNB) samples of breast lesions and to evaluate the effectiveness and applicability of this method.Between December 2010-April 2012, totally 35 lesions could be viewed only by MRI of each 35 patients that have not prefered vacuum biopsy or surgical excision have been included in the study. The lesions were classified as BI-RADS category after evaluating their existing MR images. Morphologically and kinetically considered suspicious or high risk (category 4-5) lesions were studied. Average 4-6 biopsy samples have been taken by MR compatible 12G tru-cut needle from each lesion. For all patients underwent biopsy and their pathological result reported as benign control MRI has been scheduled for six months later.Pathological diagnosis has been obtained after apllication of MR guided tru-cut biopsy. Accordingly, fibrosis in 4 patients, adenosis in 4 patients, fibroadenomatoid lesions in 7 patients, benign intraductal epithelial hyperplasia in 10 patients, atypical ductal hyperplasia in 1 patient, and intraductal papilloma in 1 patient, DCIS in 2 patients, tubulolobular invasive carcinoma in 1 patient and invasive ductal carcinoma was detected. Six months later, no pathological findings were detected in patients who underwent control MRI examination and follow-up program continues.The result of MR-CAD guided tru-cut biopsy in the evaluation of breast lesion only monitored in MR studies have been quite effective and reliable in the short term. Increasing number of patients and long-term patient follow-up in line with the experience gained, we think that this method will be more effective. 62

Giriş:Parotis bezi şişlikleri, tümörler, inflamatuar olaylar veya kistler başta olmak üzere çok çeşitli nedenlerle ortaya çıkmaktadır. Klinik inceleme ve radyolojik teknikler bu lezyonların natürünü belirlemede yetersiz kalmaktadır. İnce iğne aspirasyon sitolojisi baş ve boyun bölgesindeki şişliklerin incelenmesinde, basit, hızlı ve güvenilir bir metod olarak, başlangıçta kullanılabilecek temel tanısal yöntemdir.Amaçlar:Bu çalışmanın amacı, parotis bezi şişliklerinin tanısında, İİAS ve histopatoloji sonuçlarını karşılaştırmak ve İİAS' nin sensitivite ve spesifitesini tesbit etmektir.Materyal Metod:İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi 2007-2012 yılları arasında uygulanmış 82 tükrük bezi İİAS retrospektif olarak değerlendirildi, rezeksiyon materyali de olan 50 olguda İİAS ile histopatolojik tanılar karşılaştırıldı ve aynı zamanda hastaların epidemiyolojik özellikleri incelendi.Bulgular:İİAS' nin doğru tanıyı tesbit etmede sensitivitesi %66,6 , spesifitesi %97,7 , pozitif prediktif değeri %80 ve negatif prediktif değeri %95 olarak bulundu. Yararlılık oranı ise %94 olarak tesbit edildi.Sonuçlar:İİAS parotis bezi lezyonlarının önemli bir kısmını tesbit etmede yüksek oranda sensitif ve spesifik bir tekniktir. Operasyon öncesi tanı, cerrahi girişimin gerekliliğini tesbit ve rezeksiyon öncesi yeterli cerrahi yaklaşımı planlamak için son derece faydalı bir yöntemdir.Anahtar kelimeler: Parotis bezi lezyonları, ince iğne aspirasyonu, sito-histopatolojik kolerasyon. Introduction:Parotid gland swellings can arise from a number of aetiologies including tumours, inflammatory processes or cysts. Clinical examination and imaging techniques can be inaccurate to reveal the exact nature of these lesions. Fine needle aspiration cytology (FNAC) is used as the main initial diagnostic investigation for swellings in the head and neck region as a simple, rapid and safe method.Aims:The aims of this study are to correlate FNAC diagnoses with histopathology and to establish the sensitivity and specificity of FNAC in diagnosis of parotid gland swellings.Material and Method:A total of 82 salivary gland FNAs performed at Istanbul University Cerrahpaşa Medical College between 2007 and 2012 were retrospectively reviewed and the correlation between the FNAC and the histopathologic diagnosis of the 50 cases with resection samples as well as the epidemiological information of patients were evaluated.Findings:The sensitivity of FNAC to establish the accurate diagnosis was %66,6 and the specificity was %97,7 with a positive predictive value of %80 and negative predictive value of %95. The effectiveness rate was %94.Results:FNAC is highly sensitive and specific technique for the diagnosis of parotid gland lesions. It is a valuable tool for pre-operative diagnose and to determine the need for surgical intervention and assist in planning the appropriate surgical approach prior to resection.Key Words: Parotid gland lesions, fine needle aspirations, histopathology correlation. 58

Amaç: Böbrek kitlelerinden biyopsi alınması standart değildir ve özel bazı durumlarda önerilmektedir. Bu çalışmada, kliniğimizde biyopsi yapılan küçük böbrek kitlelerinde (

62

72

ÖZET Akciğer kanserleri tüm kanser ölümlerinin % 27' sinden sorumlu olup erkeklerde en sık rastlanan malign tümördür. Akciğer kanserlerinin çoğu teşhis edildiğinde ileri evrededir. Hastaların % 87' si bu hastalık yüzünden ölmesine rağmen % 13 'ünde tedavi edilebilmektedir. Sitolojik veya histopatolojik tanının konulması tedavi şeklinin belirlenmesi açısından önemlidir. Bu amaçla perkütan biyopsiler, transbronsiyal bronkoskopik biyopsi ve cerrahi yönlemler uygulanmaktadır. Perkütan transtorasik biyopsiler ile hemen her lokalizasyondaki lezyonlara ulaşılmaktadır. Aynca yüksek doğruluk oranlan ve ciddi komplikayonlannın az olması nedeniyle sıklıkla kullanılmaktadır. Perkütan biyopsiler sitolojik tam için aspirasyon materyalinin elde edildiği ince iğne aspirasyon biyopsisi veya histolojik tanı için doku parçasının elde edildiği kesici iğne biyopsisi şeklinde olmak üzere iki yöntemle yapılmaktadır. Kılavuz görüntüleme yöntemi olarak BT, US ve fluoroskopi kullanılmaktadır. Çalışmamızda, şüpheli akciğer kitle lezyonlannda BT rehberliğinde perkütan transtorasik ince iğne biyopsisi ile elde edilen sitolojik sonuçlar ile histolojik sonuçlan karşılaştırarak bu yöntemin tanı değerini, duyarlılık ve özgüllük oranlannı saptamayı amaçladık. Çalışmamızı Nisan 1998-Mayıs 1999 tarihleri arasında Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Radyodiagnostik Anabilim Dalında habis olduğu düşünülen akciğer kitle lezyonlu toplam 42 hasta üzerinde yaptık. Olgulanmıza BT kılavuzluğunda perkütan transtorasik ince iğne biyopsisi yapıldı ve elde edilen materyaller sitolojik olarak incelendi. Kesici iğne biyopsisi ve transbronsiyal bronkoskopik biyopsi ile histolojik tanı elde edilen iki hasta dışında tüm hastalar ameliyat edildi ve ameliyat sonrası histolojik tanılan elde edildi. Sitolojik ve histolojik tanılar karşılaştırdığında İİAB' nın akciğer kanserini saptamadaki doğruluk oram %90, duyarlılığı %96, özgüllüğü %83 olarak saptandı. Sitolojik ve histolojik uyumluluk oram %88 olarak gerçekleşti. Duyarlılık ve özgüllük oranlan, sitolojik ve histolojik uyumluluk ve girişim sonrası ortaya çıkan komplikasyon oranlan literatürde bildirilen sonuçlar ile uyumlu bulundu. Sonuçlar BT kılavuzluğunda perkütan transtorasik ince iğne biyopsi yönteminin son derece yararlı, güvenilir, kolay uygulanabilir ve komplikasyonlan kabul edilebilir bir yöntem olduğunu göstermiştir. 58KAYNAKLAR 1. Michael R. Johnston Tedavi edilebilir akciğer kanseri nasıl bulunur ve tedavi edilir. Türk Radyoloji Dergisi 1997;32(2):290-293 2. Petorakİ. Medikal Embriyoloji 2. baskı Beta Basım Yayın 1986, İstanbul syf: 78-90 3. Halit Kayalı. Solunum sistemi. Özel Histoloji, 1. basım İstanbul Üniversitesi 1989 syf: 158-1 65 4. Alver M. Toraks radyolojisine genel bakış. Göğüs hastalıklarının tanısında röntgen ve bilgisayarlı tomografi. 1. bölüm 1990 syf:3-26 5. Richard S. Snell. The thoracic cavity, Clinical Anatomy 4.basım syf:87-148 6. Mahmut Oğuz. Toraksın bilgisayarlı tomografik kesitsel anatomisi. Türk Radyoloji Dergisi 1997; 32(2):206-214 7. Gordon Gamsu. Pulmonary Hıla in Albert A. Moss, Gordon Gamsu, Harry K. Genant CT of the Body 1992 vol(l):l 19-155 8. Janet Murfitt at al. The normal chest in David Sutton at al,Textbook of Radiology and Imaging 1998 vol(l): 299-351 9. Yahya M. Berkmen. Tek pulmoner nodulun radyolojik ve klinik değerlendirmesi. Türk Radyoloji Dergisi 1997;32(2):249-257 10. Vildan Karpuz, Yusuf Kapancı. Akciğer kanserinde morfolojik tam ve sınıflandırma. Türk Radyoloji Dergisi 1997;32(2):234-239 1 1. Uğur Topal. Akciğer kanserlerinin radyolojik görünümleri. Türk Radyoloji Dergisi 1997;32(2):240-248 12. Sebastian Lange, Geraldine Walsh. Neoplasms of the lung. Radiology of chest diseases. Thieme 2basim 1998 syf:152-187 13. Kuddusi Gazioğlu. Akciğer hastalıklarında laboratuar incelemeleri ve biyopsi. Akciğer hastalıkları 1 cilt 1. basım Tek ofset 1978 syf: 159- 173 14. Nail Yılmaz. Akciğer sitolojisinde kullanılan materyaller. Tıbbi sitolojiye giriş ve solunum sistemi sitolojisi 1. basım Tayf ofset 1995 syf: 44-47 15. Sebastian Lange, Geraldine Walsh. Examination tecnique and normal findings. Radiology of chest diseases. Thieme 2.basim 1998 syf: 1-52 59 65

ÖZET Biz bu çalışmamızda İnce İğne Aspirasyon ve Kesici İğne Biopsileri yaptığımız palpabl ve non- palpabl meme lezyonlarında bu iki tekniği uygulama kolaylığı, komplikasyonları ve sonuçlan açısından karşılaştırmayı amaç edindik. Ekim 1995-Ocak 1997 tarihleri arasında 109 hastada saptanan toplam 118 solid lezyona US eşliğinde biyopsi yapıldı. Radyolojik ön tanılan ile biyopsi sonuçlan karşılaştırıldığında hafif derecede kuşkulu lezyonların hiç birinde malignite saptanmadı. Orta derecede kuşkulu 22 lezyonun 21'i benign olarak değerlendirildi. İleri derecede kuşkulu 23 lezyonu hepsinde malignite eksizyonel biyopsi ile doğrulandı. Hem İ.İAB hem K.İ.B uygulanan 51 lezyondan 30'u benign, 12'si malign olmak üzere 32 olguda her iki biyopsi sonucu uyumlu bulundu. Aspirasyon materyali yetersiz bulunan beş olgunun KJ.B'de ikisinde malign, üçünde benign sonuç elde edildi. 97 İ.İAB'nın sekizinde yeterli materyal elde edilemezken, K.I.B spesimenlerinde bir yetersiz sonuç vardı. İ.İAB sonuçları beş lezyonda şüpheli idi. Bu olgulardan ikisinde K.İ.B ile kesin malign sonuç elde edildi. İ.İAB sırasında hiç bir olguda komplikasyon olmazken, Kİ.B'inde beş lezyonda (%7) komplikasyon görüldü. İ.İ AB.'de atipi yönünde sonuçlar ve tanı koydurucu yeterli materyali elde edilemeyen olgular Kİ.B'ine göre daha yüksek oranda saptandı. Buna karşılık Kİ.B'lerinin daha travmatik, komplikasyon riski daha yüksek ve hasta tarafından tolere edilmesi daha güç bir teknik olduğu belirlendi. Radyolojik olarak benign-malign ayırımı yapılamayan meme lezyonlarında ilk aşamada sitopatolog eşliğinde İ.İAB uygulanması, eğer sitopatolog gelen materyali yeterli bulmazsa işleme K.İ.B. eklenmesi histopatolojik tanıya ulaşmada en uygun yaklaşım olduğu sonucuna varıldı. 73

51

Sintigrafik olarak soğuk nodul kabul edilen toplam 206 nodüle uygulanan ince iğne aspirasyon biopsisi sonuçları ile bu nodüllere uygula nan cerrahi girişimden sonraki histopatolojik sonuçların karşılaştırılması yapılmıştır. ince iğne aspirasyon biopsisi sonucuna göre atipik tirosit sapta nan nodüllerin % 90.24'ünde, atipik olmayan tirosit saptanan nodüllerin % 3.33'ünde, diskaryotik hücre saptanan nodüllerin % 40'ında, aşırı diskaryo- tik hücre saptanan nodüllerin % 60'ında habasete rastlanmıştır. İşlemin sensivitesini % 90.68, spesifitesini % 100, doğruluk ora nını % 98.06 olarak saptadık. Yalancı negatif oran % 3.88, yalancı pozitif oran % 0 olarak bulunmuştur. Bu çalışmamızda elde ettiğimiz sonuçlar ile, ince iğne aspirasyon biopsisinin, karsinom riski yüksek olan soğuk nodüllerde preoperatif teşhis için oldukça güvenilir bir işlem olduğu ve tiroidin nodüler hastalıklarında geniş bir kullanım alanı bulması gerektiği sonucuna varıldı. 68

44 - ÖZET Palpasyonla tiroid nodülü saptanması nedeniyle sintig- rafi, ultrasonografi ve ince iğne aspirasyon biopsisi uygula nan toplam 196 hastadan, tiroidektomi sonrası his topatolo jik sonuçları da elde edilen, 90 tanesi bu çalışmamızda incelen di. Tiroid sintigraf isinde nonf onksiyonel olarak değerlen dirilen nodüllerin % 30'unda, hipoaktif olarak değerlendiri len nodüllerin % 12.5 'inde malinite saptanırken normoaktif ve hiperaktif nodüllerde maliniteye rastlanmadı. Ultrasonograf ik olarak solid yapıda olan nodüllerin % 25.39'unda, kompleks yapıdaki nodüllerin % 6.66'smda mali nite saptandı. Kistik yapıda olan nodüllerin hepsi selimdi. Malinite saptanan solid nodüllerin % 93.75'i hipoekojen, % 6.25'i ise izoekojen iç yankı ekosuna sahipti. İnce iğne aspirasyon biopsisinde atipik tirositler gö rülen vakaların % 88.23'ünde, diskaryotik tirositler görülen vakaların % 25'inde ve atipik olmayan tirositler saptanan vakaların ise % 3.96'smda maliniteye rastlandı. Elde edilen bu sonuçlarla, tiroid nodüllerinin araştı rılmasında, bu üç yöntemin birlikte uygulanmasının uygun ola cağı sonucuna varıldı. 48