Search

Bu tez çalışması kapsamında, dokuma kumaşların kullanımında ve işlevselliğinde önemli rol oynayan dökümlülük özelliği ile yapısal ve mekanik özellikleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Bu amaçla, üç farklı atkı sıklığında, üç farklı atkı ipliği numarasında ve üç farklı örgü yapısında %100 poliester ipliklerden üretilen dokuma kumaşların sıklık, gramaj, kalınlık, dökümlülük katsayısı, eğilme dayanımı, aşınma dayanımı, kopma mukavemeti ve uzaması özellikleri test edilmiştir. Ölçümü yapılan yapısal ve mekanik özelliklerin dökümlülüğe olan etkisi deneysel olarak araştırılmış ve istatistiksel olarak değerlendirilmiştir.Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre, dökümlülük ile mekanik özelliklerden aşınma, eğilme dayanımının ve kopma mukavemetinin dökümlülüğü etkilediği gözlenmiştir. Kumaşın yapısal özelliklerinden atkı sıklığı, örgü tipi ve atkı iplik numarasının dökümlülük katsayısını etkilediği, kumaş kalınlığının dökümlülük üzerinde çok zayıf düzeyde bir etkiye sahip olduğu, kumaş gramajının ise dökümlülük üzerinde orta düzeyde bir etkiye sahip olduğu görülmüştür.Anahtar Kelimeler: Dökümlülük katsayısı, dokuma kumaş, örgü, atkı sıklığı, iplik numarası, eğilme dayanımı, aşınma dayanımı, kopma mukavemeti, kopma uzaması. In this thesis, it is investigated how the structural and mechanical properties of fabrics affect the drapability which plays an important role in the usage and functionality of the fabrics. This study will contribute to the literature since it is made by producing controlled 100% Polyester woven fabrics, and also it is seen that the relationship between the abrasion resistance and drapability of the mechanical properties examined in the study is limited. In addition, it will contribute to the number of researches in the literature on the structural and mechanical properties of the drapability, which focuses more on measuring systems.According to the results obtained from the study, it has been observed that abrasion, bending rigidity and breaking strength from mechanical properties affect the draping. The structural properties of the fabric are very effective in conditioning the thickness of the weft, in which the weft density, weave type and weft yarn number affect the draping coefficient.Key Words: Drape coefficient, weaving fabric, weave type, weft density, yarn count, bending rigidity, abrasion resistance, tensile strength, elongation at break, SPSS statistical program 129

Son yıllarda geliştirilen yeni üretim metotları ile kompozit malzemelerin kullanım alanları giderek artmaktadır. Karbon elyafların kompozit malzemelerde takviye elemanı olarak kullanımı ise yeni üretim metotları ile birlikte hızla yaygınlaşmaktadır. Kompozit malzemelerde kullanılan takviye elamanı, yapının mekanik ve dinamik özelliklerini belirleyen ana etmendir. Karbon dokuma kumaşların takviye elemanı olarak kullanıldığı bu deneysel çalışmada, karbon takviyeli kompozit malzemelerin üretimi ve fiziksel özelliklerinin incelenmesi hedeflenmiştir.Bu çalışmada; farklı gramajlarda ve farklı örgü tiplerinde olan %100 karbon dokuma kumaşlar kullanılarak VARTM (Vakum Destekli Reçine Transfer Kalıplama) yöntemi ile tek ve çift katlı kompozit plakaların üretimi gerçekleştirilmiştir. Bu numuneler Dimi-Dimi, Bez ayağı-Bez ayağı ve Dimi-Bez ayağı hibrit olacak şekilde oluşturulmuştur. Üretilen kompozit levhalara ilgili ASTM standartlarına göre üç nokta eğilme, çekme ve çentik darbe testleri yapılmıştır. Elde edilen sonuçlar ile örgü tipi ve kumaş gramajına bağlı olarak kompozit yapının fiziksel özelliklerinde meydana gelen değişimler incelenmiştir. With new production methods developed in recent years, the usage areas of composite materials are increasing. The use of carbon fibers as reinforcement elements in composite materials is rapidly spreading with new production methods. The reinforcement is used in composite materials. In this experimental study, where carbon woven fabrics are used as reinforcements, it is aimed to examine the production and physical properties of carbon reinforced composite materials.In this study; Production of single and double-layer composite plates was carried out with VARTM (Vacuum Assisted Resin Transfer Moulding) method using 100% carbon woven fabrics in different weights and different weave types. These samples are made to be a twill-twill, plain-plain and twill-plain hybrid. Three point bending, tensile and notch impact tests were performed according to the relevant ASTM standards for the composite sheets produced. With the results obtained, the changes in the physical properties of the composite structure depending on the knitting type and fabric weight were examined. 61

Bu çalışmada, farklı lif kesit şekillerine sahip polyester ipliklere uygulanan yalancı büküm tekstüre işleminin tekstüre edilmiş iplik ve bu ipliklerden örülmüş kumaş özelliklerine etkisi incelenmiştir. Tekstüre işlemindeki çekim, sıcaklık ve büküm işlemlerinin lif kesit şekillerinde neden oldukları değişimleri görmek amacı ile bir ön çalışma yapılmıştır. Ön çalışma neticesinde çalışma parametrelerinden; çekim oranı, büküm elemanı kombinasyonu ve fırın sıcaklıkları belirlenmiştir. Belirlenen çekim oranı ve büküm elemanı kombinasyonu değerleri sabit tutularak, birinci fırın sıcaklığı değerlerinin dört farklı lif kesit şeklindeki tekstüre iplik (DTY) özelliklerine ve bu ipliklerden örülen kumaş özelliklerine etkisi, tam çekimli (FDY) iplik özellikleri ile kıyaslanarak incelenmiştir. Kuramsal temeller kısmında, polyester lifin özellikleri, polyester POY, FDY ve yalancı büküm tekstüre ipliklerin üretimi ile tez konusuna ilişkin önceki yıllarda yapılan deneysel çalışmalar hakkında bilgi verilmiştir. Deneysel kısımda, üretilen ipliklerin numara, kopma uzaması, kopma mukavemeti, kıvrım elastikiyeti, kıvrım kısalması, kıvrım kalıcılığı ve kaynama çekme değerleri; üretilen kumaşların patlama mukavemeti, patlama gerinmesi, hava geçirgenliği, termal direnç ve termal iletkenlik değerleri ölçülmüş ve sonuçlar istatistiksel olarak yorumlanmıştır. In this study, the effect of first heater temperature value on yarn and knitted fabric properties of false twist texturing process applied to polyester yarns with different fiber cross section shapes was investigated. A preliminary study was conducted to see the changes in fiber cross section shapes caused by drawing, temperature and twisting in the texturing process. As a result of the preliminary study, draw ratio, twist element combination and heater temperatures were determined from the working parameters. By keeping the determined draw ratio and twist element combination values constant, the effects of the first oven temperature values on four different fiber cross-sectional texturized yarn (DTY) properties and on the fabric knitted with this yarn was analyzed by comparing with fully drawn yarn (FDY). In the theoretical foundations part, information about the properties of polyester fiber, production of polyester POY, FDY and false twist textured yarns and experimental studies on the thesis subject are given. In the experimental part of the study, the results of the yarn count, breaking elongation, breaking strength, crimp elasticity, crimp contraction, crimp stability and shrinkage; the results of the fabric bursting strength, bursting distension, air permeability, thermal resistance and thermal conductivity values were measured and the results were statistically interpreted. KORTEKS A. Ş.

Elektro çekim metodu ile üretilmiş olan poliakrilonitril (PAN) nanolifleri farklı konsantrasyonlarda sulu sülfürik asit (H2SO4) çözeltileri (hacimce %1, 2, 5, 10, 15, 20 H2SO4/H2O) ile muamele edilmiş ve ardından nanolifler 100, 130, 160 ve 180oC'deki sıcaklıklarda ısıl işleme tabi tutulmuştur. PAN nanoliflerin sülfürik asitle ön işlemi ile stabilizasyon sıcaklığının düşürülebileceği gözlemlenmiştir. Morfolojik analizlerin yanı sıra kimyasal ve termal analizlerde yapılmıştır. Nanolifler elektrokimyasal ölçümlerde kullanılmak üzere üretim esnasında silindirik kalem grafit (PGE) yüzeye sarılarak sülfürik asitle muamele ve termal işlemleri gerçekleştirilmiştir. Tek sarmal DNA molekülleri nanolif kaplı PGE yüzeylere immobilize edilip elektrokimyasal yöntemle DNA moleküllerindeki guanin bazının oksidasyonu incelenmiştir. Elde edilen sonuçlarda guanin oksidasyonu sinyalinin tespiti sülfürik asitle muamele edilen ve ardından fırınlanan numunelerde zorlaştığı görülmüştür. Sülfürik asitin, çalışılan fırınlama sıcaklıklarında yüzeyden tamamen buharlaşarak uzaklaşamaması DNA moleküllerinin elektrot yüzeyine tutunmasını zorlaştırdığından guanin oksidasyon sinyalinin tespitine engel olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca sülfürik asit elektro çekim çözeltisi olan PAN/DMF içerisine belirli oranlarda katılarak nanolifler hem direk hem de silindirik grafit yüzeye sarılarak üretilmiş ve 180 oC de bir saat fırınlanmıştır. Guanin sinyal oksidasyonu bu numuneler için de incelenmiştir. Çözelti içerisindeki sülfürik asit miktarı artışı ile elde edilen sinyalin şiddeti önce artış sonra azalış gözlenmiştir. Sülfürik asit'in elektro çekim PAN/DMF çözeltisine katılması ile üretilen nanolifler ve PAN/DMF çözeltisinden elde edilen PAN nanoliflerin sülfürik asit ile işlem görmesi kıyaslandığında sülfürk asit'in çözeltiye katılması ile elde edilen nanoliflerin ısıl işlemi ve elde edilen nanoliflerin DNA oksidasyonunun elektrokimyasal ölçümlerle incelenmesinde daha etkin olduğu sonucuna varılmıştır. Various concentration of sulfuric acid (1, 2, 5, 10, 15, 20 % (v/v) respect to water) treated as-spun PAN nanofibers are heat treated at 100, 130, 160 and 180 oC. The results revealed that addition of sulfuric acid could decrease the stabilization temperature at lower values. Beside the morphological investigations, chemical and thermal characterizations were conducted. Nanofibers were also coated on the cylindrical graphite electrode then treated with aqueous sulfuric acid solutions and heat for electrochemical analysis. Single strand DNA (ssDNA) molecules were immobilized on the heat treated electrodes and electrochemical meausrements were applied by investigating guanine oxidation signal on immobilized ssDNA molecules. It was observed that guanine oxidation sensation was decreased and finally diminished with sulfuric acid treatment and a following heat treated samples. Because sulfuric acid did not evaporate significantly at the examined temperatures and the residual sulfuric acid on the electrode surfaces did not allow the attachment of the DNA molecules properly on the surface and hence guanine oxidation signal was not perceived appropriately by the electrodes. Additionally, sulfuric acid was added into PAN/DMF electrospining solutions with a appriate rates. As-spun nanofibers were obtained both directly and collecting on the cylindrical graphite surfaces then heat treated at 180 oC for 1 hour. Guaninine oxidaiton signal was also obserced by using these samples. Signal intensity first increased and decreased again by increasing sulfuric acit content. Heat treatment and electrochemical DNA biosesnors results revealed that the nanofibers produced by the addition of sulfuric acid to the electrospinning PAN/DMF solution is more effective compared to the PAN nanofibers obtained from PAN/DMF solution a following with sulfuric acid treatment. 67

Bu çalışmada bebek giysilerinde konfor ve tutum özelliklerinin incelenmesi hedeflenmiştir. Bebeğin giysileri, bebeğin sağlığı ve konforu açısından büyük önem taşımaktadır. Bebek giysilerini yetişkin giysilerinden ayıran en önemli özellik ise bebek giysilerinin işlevselliğinin diğer bir ifadeyle kullanışlılığının ön planda olmasıdır. Bebek giysilerin içinde ısı, nem ve hava hareketleri, termo fizyolojik konforu sağlayan en önemli parametrelerdir. Konfor özellikleri olarak, bebek giysilerinde kullanılan farklı türdeki kumaşların ısı, nem, hava ve su buharı geçirgenliklerinin ölçümleri yapılarak bu kumaşlar arasında değerlendirmeler yapılmıştır. Tutum özellikleri olarak kumaşların eğilme rijitliği ve sürtünme katsayısı değerleri incelenmiştir. Elde edilen sonuçlar birbirleriyle karşılaştırılarak bebek giysilerinde önemli olan konfor ve tutum özelliklerinin hangi değerler arasında olduğu ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. In this study, it is aimed to examine comfort and handle properties of baby clothes. The baby's clothing is of great importance for the health and comfort of the baby. The most important feature that distinguishes baby clothes from adult clothes is that the functionality of the baby clothes, in other words, the usefulness of the clothes. Heat, humidity and air movements in baby clothes are the most important parameters that provide thermophysiological comfort. In this study, it is aimed to examine the comfort and handle properties of baby garment fabrics of different structure. As comfort properties, heat, moisture, air and water vapor permeability of different types of fabrics used in baby garments were measured and evaluated among these fabrics. Bending stiffness and friction coefficient values of the fabrics were investigated as the handle properties. The obtained results were compared with each other and it was tried to find out which values the comfort and handle properties which are important in baby clothes. Merkez Bebek Akdem Tekstil

Nanolifler doğal hücre dışı matris (ECM) yapısını taklit edebilme, hücre çoğalmasına uygun ortam oluşturma, yüksek gözeneklilik ve spesifik yüzey alanı özellikleri sebebi ile doku iskeleleri ve medikal alanlarında kullanımları yaygındır. Yapılan araştırmalar sonucunda yara örtüsü, ilaç salınımı ve doku mühendisliği gibi alanlarda poli (laktik-ko-glikolik asit) (PLGA) ve Polikaprolakton (PCL) polimerlerinin biyobozunur ve biyouyumlu özellikleri sayesinde başarılı bir şekilde uygulandığı görülmüştür. Doku iskeleleri oldukça kompleks yapıda olup, çoklu katmanlardan oluşmaktadır ve üretim yöntemi olarak elektroçekim yöntemi yaygın kullanılmaktadır. Bu çalışmada elektroçekim yöntemi ile üretilen PCL ve PLGA nanolifli yüzeylerin, 3 boyutlu ve çok katmanlı şekilde bir araya getirilerek deri doku mühendisliğinde kullanabilirlikleri araştırılmıştır. Öncelikle PLGA ve PCL yüzeylerde elektroçekim aşamasında farklı parametreler denenerek hücre çoğalmasına destek olabilecek ECM yapısına benzer yüzey morfolojisine sahip yüzeyler oluşturulması amaçlanmıştır. Bu nedenle gözenekliliği ve lif inceliğini etkileyen farklı konsantrasyon, voltaj, besleme oranı ve sarım hızları belirlenerek nanolifli yüzeyler üretilmiştir. Üretilen yüzeylerin karakterizasyonu, taramalı elektron mikroskobu (SEM), yüzey gözenekliliği ve gözenek boyutu analizleri ve temas açısı ölçümleri ile analiz edilirken, mekanik özelliği ise çekme testi ile analiz edilmiştir. Daha sonra üretilen yüzeyler üzerine normal insan fibroblast hücre ekimleri gerçekleştirilmiştir. MTS analizi ve SEM analizi ile geliştirilen yüzeyler üzerinde hücre çoğalması durumu incelenmiştir. Nanofibers have a wide variety of use as scaffolds in medical field due to their features of replicating ECM structure, providing proper environment for cell proliferation, high porosity and spesific surface features. According to the studies, PLGA and PCL polymers are applied succesfully, due to their biodegredable and biocompatible characteristics, as scaffold, wound-dressing, drug release and tissue engineering. Scaffolds are very complex structures which are formed of multilayers and they are manufactured, widely, using electro-spinning method.We researched in this study, the usability of 3D and multilayer paired-up PCL and PLGA nanofiber layers manufactured using electro-spinning method in tissue engineering. First, by trying different parameters within electro-spinning phase on PLGA and PCL layers, we aimed to form similar layers with characteristics of surface morphology to ECM scaffold which can support cell proliferation. Therefore, we determined concentrations effecting the porosity and fiber thickness, voltage, feeding ratio, winding speed and manufactured nanofiber layers. The nanofiber surface characterization was analysed using SEM (Scanning Electron Microscope), surface porosity and contact angle and mechanical characteristics was analysed by a tensile/tension test. Then the human dermal fibroblast cells were seeded on the manufactured nanofiber surfaces and the cell proliferation study was performed with an MTS analysis and SEM analysis. 106

Atık sudaki renk tekstil terbiye endüstrisinin ilgilendiği sorunlardan birisidir. Bu konuda yasal sınırlamalar mevcuttur. Manyetik polimerler ise güçlü adsorpsiyona sahip olması, dış manyetik alan yardımıyla kolaylıkla ayrılabilmesi özelliği sayesinde iyi adsorpsiyon gösterir. Manyetik polimerler güçlü adsorpsiyon/indirgeme aktivitesine sahiptir. İyi kütle aktarımı ve yüzey özellikleri seçici ayırma ve uzaklaştırma için idealdir. Kimyasal yapıları sayesinde atık sulardan kirlilik uzaklaştırmada yüksek verimlilik sağlar. Bu çalışmada, reaktif bir boya olan, Reaktif Siyah 5 ve Reaktif Turuncu 16'nın sulu çözeltilerden uzaklaştırılmasının adsorpsiyon üzerine pH etkileri, poli (divinilbenzen-1-vinilimidazol) [poli (DVB-VIM)] ve manyetik poli (divinilbenzen-1-vinilimidazol) [m-poli (DVB-VIM)] ile incelenmiştir. Poli (DVB-VIM) ve manyetik poli (DVB-VIM) mikro boncuklar sentezlendi ve karakterize edildi; lineer regresyon analizinde pH etkilerinin adsorbana etkisi olarak kullanımı araştırıldı. Poli (DVB-VIM) mikro boncuklar, divinilbenzenin (DVB) 1-vinilimidazol (VIM) ile kopolimerleştirilmesiyle hazırlandı. Poli (DVB-VIM) ve manyetik poli (DVB-VIM) mikroboncuklar taramalı elektron mikroskobu (SEM), fourier-transform kızılötesi spektroskopi (FTIR) çalışmaları ve şişme çalışmaları ile karakterize edildi. Bu çalışmada, adsorpsiyon üzerine pH etkilerinin lineer regresyon analizi [pH: 2 ile pH: 12 arasında] detaylı olarak incelenmiştir. The color in the waste is one of the problems that the textile finishing industry is interested in. There are legal limitations. Magnetic polymers have good adsorption and good adsorption due to their ability to be easily separated by external magnetic field. Magnetic polymers have strong adsorption. The good mass transfer and surface properties are ideal for selective separation and removal. Thanks to its chemical structures, it provides high efficiency in removing pollution from waste water. In this study, pH effects of removal a reactive dye, Reactive Black 5 and Reactive Orange 16, from aqueous solutions were studied by adsorption on poly(divinylbenzene-1-vinylimidazole) [poly(DVB-VIM)] and magnetic poly (divinilbenzen-1-vinilimidazol) [m-poly (DVB-VIM)]. The poly(DVB-VIM) microbeads were synthesized and characterized; their use as adsorbent of pH effects in linear regression analysis were investigated. The poly(DVB-VIM) microbeads were prepared by copolymerizing of divinylbenzene (DVB) with 1-vinylimidazole (VIM). The poly(DVB-VIM) and magnetic poly (DVB-VIM) microbeads were characterized by scanning electron microscope (SEM), fourier-transform infrared spectroscopy (FTIR) studies and swelling studies. In this study, linear regression analysis of pH effects on adsorption has been examined in details [between pH:2 and pH:12]. 158

Bu çalışmanın amacı, elektro çekim yöntemiyle üretilen çörek otu yağı katkılı nanokompozit poliüretan nanolifli yüzeylerin medikal amaçlı yara örtüsü olarak kullanım potansiyelinin araştırılmasıdır. Bu amaçla, farklı oranlarda çörek otu yağı içeren nanokompozit lifli yüzeyler farklı elektro çekim parametreleri ile üretilmiş ve karakterize edilmiştir. Daha sonra, in vivo ve in vitro çalışmalar ile üretilen yüzeylerin yara örtüsü olarak kullanım performansı incelenmiştir.Çalışmanın ilk kısmı çörek otu yağı katkılı nanokompozit lifli yüzeylerin üretilmesidir. Bu amaçla, farklı çörek otu yağı katkı oranları içeren nanokompozit poliüretan ve katkısız poliüretan elektro çekim çözeltileri hazırlanmış ve viskozite, yüzey gerilimi ve pH gibi çözelti özellikleri karakterize edilmiştir. Hazırlanan çözeltilerden, farklı elektro çekim parametreleri kullanılarak çörek otu yağı katkılı nanolifli yüzeyler üretilmiştir. Üretilen nanolifli yüzeylerin karkaterizasyonu taramalı elektron mikroskobu (SEM) analizleri, Fourier Transform Infrared (FTIR) spektroskopisi ve temas açısı ölçümleri ile gerçekleştirilmiştir. Elde edilen bulgulara göre, in vivo ve in vitro çalışmalarda kullanılacak en iyi nanolif yüzey morfolojisini veren çözelti konsantrasyonu ve elektro çekim üretim parametreleri tespit edilmiştir.Çalışmanın ikinci kısımda, üretilen yüzeylerin in vivo ve in vitro ortamda yara örtüsü olarak kullanımın potansiyeli araştırılmıştır. Polimerik nanolif içerisinden in vitro ortama salınan çörek otu yağı bileşen miktarları, UV-VIS spektrofotometreden alınan absorbans değerleri ile hesaplanmıştır. Polimerik nanoliften yağ salınımı verilerine en uygun kinetik modelin, Korsmeyer-Peppas matematiksel modeli olduğu belirlenmiştir. In vitro çalışmalarda, üretilen çörek otu yağı katkılı ve katksız nanolif yüzeylerin HUVEC hücre hattında sitotoksisiste etkinlikleri için WST analizi yapılarak, hücre canlılığı indeksi belirlenmiştir. Yüzeyde hücre canlılık indeksleri %70'in üzerinde olduğu ve hücre çoğalmasının en fazla çörek otu yağı katkılı nanolif yüzeyde gerçekleştiği tespit edilmiştir.Çalışmanın in vivo adımında, dişi sıçanlar üzerinde yara oluşturulmuştur. Oluşturulan yara bölgesi üzerinde çörek otu yağı katkılı ve saf poliüretan nanolifli yüzey ile ticari yara örtüsü kullanılmış ve yara alanı küçülmesi incelenmiştir. çörek otu yağı katkılı nanolifli yüzeyin, yara küçülmesi açısından; katkısız nanolifli yüzey ve ticari yara örtüsüne göre daha iyi performans sergilediği görülmüştür. The aim of this study is to investigate the potential usage of electrospun black cumin oil loaded nanocomposite polyurethane nanofibrous mats as wound dressings. Therefore, nanocomposite fibrous mats with different black cumin oil amounts were produced with different electrospinning parameters and characterized. Afterwards, the application performance of the produced mats as wound dressings were investigated by in vivo and in vitro studies.The first part of the study was to produce black cumin oil loaded nanocomposite fibrous mats. With this aim, nanocomposite polyurethane solutions with different cumin oil amounts were prepared. Also, polyurethane solution without black cumin oil was prepared. All the solutions were characterized by viscosity, surface tension and pH measurements. Black cumin oil loaded nanofibrous mats were produced by electrospinning with different system parameters. The produced mats were characterized by scanning electron microscope (SEM), Fourier Transform Infrared (FTIR) spectroscopy and contact angle measurements. According to the results, the best electrospinning solution and electrospinning production parameters were evaluated for in vivo and in vitro studies.In the second part of the study, the potential usage of the produced mats as wound dressings were investigated by in vivo and in vitro studies. The amount of black seed oil components released from the polymeric nanofiber in in vitro was calculated by the absorbance values obtained from the UV-VIS spectrophotometer. Korsmeyer-Peppas mathematical model was found to be the most suitable kinetic model for oil release data from polymeric nanofibers. In in vitro studies, cell viability index was determined by using WST analysis for cytotoxicity of HUVEC cell line of nanofibrous mats with and without black seed oil. It was determined that cell viability indexes were above 70% and cell proliferation occurred on the nanofibrous mat with the highest amount of black seed oil.In the in vivo step of the study, the wound was created on female rats. On the wound site, black cumin oil loaded nanofibrous mat, pure polyurethane nanofibrous mat and commercial wound dressing were used and wound area shrinkage was examined. It was seen that black seed oil added nanofibrous mat performed better than pure nanofibrous mat and commercial wound dressing in terms of wound reduction. 153

Termoplastik polimerlerin eritilerek yeniden şekillendirilebilmesi ve bünyesinde meydana gelebilecek deformasyonların ısıl işlemlerle giderilebilmesinden dolayı üç boyutlu (3D) yazıcılarda üretilip kullanımı son yıllarda yaygınlaşmıştır. Termoplastik polimerik yapılar önce eriyikten çekim yöntemi ile istenen özelliklerde lif formuna getirilip daha sonra bu liflerin 3D yazıcılarda kullanılması ile 3D yapılar elde edilmektedir. Bu kapsamda, termoplastik özellikte olan düşük yoğunluklu polietilen (LDPE) ve yüksek yoğunluklu polietilen (HDPE)’den farklı kontrüksiyonlarda saf, karışım ve bikomponent lifler eriyikten çekim yöntemi ile üretilmiştir. Üretilen liflerin kimyasal, kristal mikroyapı analizleri, termal stabiliteleri ve mekanik özellikleri incelenmiştir. Liflerin 3D yazıcılarda kullanılabilirliğini gözlemlemek için 3D yazıcıda numuneler üretilmiştir. Üretilen liflerden bikomponent yapıda olan LDPE / HDPE lifinin kullanılan 3D yazıcı için en uygun lif olduğu tespit edilmiştir. Bu liften 3D balpeteği yapı üretilip bu yapının bası mukavemeti PLA lifinden üretilen balpeteği yapı ile kıyaslanması suretiyle incelenmiştir. LDPE / HDPE bikomponent liften üretilen balpeteği yapının bası mukavemeti özellikleri piyasada yaygın kullanılan PLA’nın değerlerine yakın olduğu gözlemlenmiştir ve PLA gibi termoplastik karakterde olan bu lif yapısının PLA’ya alternatif olarak 3D yazıcılarda kullanılabileceği sonucuna varılmıştır. Thermoplastic polymer have been broadly used at 3D printers in recent years since they can be reformed and healed the deformations on them easly by heat treatments. First, thermplastic polymers are spun into fiber structure via melt spinning method and then 3D objects are produced from these fibers via 3D printing process. In this regards, low density polyethylene (LDPE) and high density polyethylene (HDPE) as thermoplastic polmers were melt spun into fiber with various construction including neat, blend and bicomponent fiber structures. Chemical, crystalline microstructural analysis, thermal stabilities, and mechanical properties of the produced fibers were investigated. In order to observe their 3D printable properties, 3D samples were produced from the prepared fibers. Bicomponent LDPE / HDPE fibers were the most suitable fiber to produced 3D sample at the lab scale 3D printer in this study. 3D honeycomb structure was produced from this fiber and its compression strength property was investigated by comparing as prepared PLA honeycomb structure. Compression strength test results of the honeycomb sample produced from LDPE / HDPE bicomponent fibers were close to the PLA sample. It was concluded that LDPE / HDPE bicomponent fibers can be used as the thermoplastic material at the 3D printer as an alternative to PLA which is extensively used at 3D printers. Bursalı Tekstil San. ve Tic. A.Ş.

Bu çalışmada iplik numaraları ve filament sayıları aynı olan, polietilen tereftalat (PET) ve polibütilen tereftalat (PBT) iplikler hava-jetli tekstüre işlemine tabii tutulmuştur. Tekstüre işlemi 3 farklı aşırı besleme (%20, %40 ve %60) ve 4 farklı mekanik germe oranı (%0, %2, %4, %6) kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Ayrıca fikse fırınının etkisi de fırının kullanıldığı ve kullanılmadığı durumlarda numuneler üretilerek incelenmiştir. Birbirlerinden farklı ham maddelerden üretilmiş olan bu iki ipliğin hava-jetli tekstüre davranışları; iplik numarası tayini, çekme deneyleri, optik mikroskop çalışmaları ve elastik toparlanma deneyleri yardımıyla incelenmiştir. Sonuç olarak çalışmada kullanılan üretim parametrelerine bağlı olarak, hava-jetli tekstüre PET ve PBT iplikler, aynı aşırı besleme ve mekanik germe oranlarında farklı ilmek yapıları göstermiştir. Elde edilen farklı hava-jetli tekstüre iplik yapıları direkt olarak ham maddeden (polimer yapısından) kaynaklanmıştır. Ayrıca uygulanan mekanik germe oranı ipliğin ilmekli yapısını belirgin bir şekilde etkilemiştir. En fazla ilmeğe sahip yapı, her bir aşırı besleme oranı için farklı mekanik germe oranında elde edilmiştir. İlmekli yapının artışı ile birlikte genel olarak, iplik numarası, kopma uzaması ve kararsızlık değerleri artmış, kopma dayanımı ise azalmıştır. In this study, polyethylene terephthalate (PET) and polybutylene terephthalate (PBT) yarns with the same yarn count and filament number were subjected to air-jet texturing process. Texturing was carried out with 3 different overfeeds (20%, 40% and 60%) and 4 different mechanical stretch ratios (0%, 2%, 4%, 6%). In addition, the effect of the heat-setting was also analysed. The air-jet texturing behaviour of these two yarns, which are consist of different raw materials, was investigated with the help of yarn count determination, tensile tests, optical microscope analyses and elastic recovery tests. As a result, depending on the production parameters used in the study, air-jet textured PET, and PBT yarns gave different loop structures at the same overfeed and mechanical stretching ratios. The differences in their texturing behaviours were directly caused by their raw material (polymer structure). The mechanical stretch ratio significantly influenced the looped structure of the yarn. The most looped structure was obtained at different mechanical stretch ratios for each overfeed. In general, yarn count, elongation and instability values were increased, and the tensile strength was decreased with the increase in the looped structure. Polyteks Tekstil Sanayi Araştırma ve Eğitim A.Ş. Korteks Mensucat Sanayi ve Ticaret A.Ş.

Yapılan bu tez çalışmasında Selüloz monoasetat/Nafyon (CMA/N) hibrit nanolifler elektro çekim yöntemi ile üretilmiştir. Nanolifler, malzeme karakterizasyonları için düz alüminyum folyo üzerine, sade ve NH- ile modifiye edilmiş tek sarmal DNA (ssDNA)'nın elektrokimyasal guanin oksidasyon sinyal analizi için ise silindirik grafit elektrot üzerinde toplanmıştır. Maksimum Nafyon oranına sahip homojen nanolifler elde etmek için çeşitli oranlarda CMA/N nanolifler üretilmiştir. Nafyon oranının arttırılması homojen olmayan çözelti özelliğine yol açmış ve çözelti şeffaftan bulanık faza dönüşmüştür. Aynı zamanda nanoliflerin morfolojileri CMA/N hibrit nanoliflerde Nafyon oranının artmasıyla üniform yapıdan boncuklu lif haline dönüşmüştür. CMA'nın erime noktası, DSC ölçümünde saptanabilir, ancak Nafyon eklenmesi, CMA'nın uygun bir kristalizasyonuna izin vermemesi nedeniyle erime noktası Nafyon ilavesinden sonra tespit edilememiştir. CMA'nın termal bozunma sıcaklığı, CMA/N hibrit nanoliflere Nafyon eklenmesiyle önemli ölçüde azalmış ve bozunma geniş bir sıcaklık aralığında gerçekleşmiştir. Diferansiyel Darbe Voltametresi (DPV) analizi hazırlanmış olan sensör sistemi kullanılarak sade ve NH- modifiyeli DNA'da guanin oksidasyon sinyalini gözlemlemek için yapılmıştır. En yüksek oksidasyon sinyalleri saf ssDNA'da saf CMA nanoliflere immobilizasyonu sonrası elde edilmiştir. DNA'nın sinyal şiddetleri karşılaştırıldığında, NH ile modifiye edilmiş ssDNA numunesindeki CMA/N nanoliflere Nafyon eklenmesi ile sinyal yoğunluğunun NH ile modifiye edilmemiş ssDNA'lara kıyasla arttığı gözlemlenmiştir. Bunun sebebi ssDNA üzerindeki NH- grupları ile Nafyon'un yapısındaki SO3 gruplarının ve aynı zamanda CMA üzerindeki OH grupları ile ssDNA arasındaki hidrojen bağlarının bir etkileşiminde kaynaklanabileceği olarak yorumlanmıştır. Biyosensör yüzeyi ve ssDNA molekülü arasındaki güçlü etkileşim, sinyal artışına yol açmaktadır. İncelenen CMA/N hibrit nanolifler, DNA biyosensör cihazları için umut verici bir ara yüz olabilir. In this study, Nafion/cellulose monoacetate (CMA/N) hybrid nanofibers were produced via one step electrospinning method. As-spun nanofibers were collected on plain aluminum foil for material characterizations and on the cylindrical graphite electrode for electrochemical guanine oxidation signal analysis of neat and NH-modified single strand DNA (ssDNA). Various ratio of CMA/N were examined to obtain uniform hybrid nanofibers with maximum nafion ratio. Increasing nafion ratio led inhomogeneous solution property and solution transformed from transparent to blurry phase. At the same time, nanofibers morphologies transformed from uniform structure to bead on a string defect morphology with increasing nafion ratio in CMA/N hybrid nanofibers. Melting point of CMA is detectable at DSC measurement, but addition of nafion did not allow a proper crystallization of CMA and melting peak disappeared after nafion addition. Thermal degradation temperature decreased dramatically with addition of nafion into CMA/N hybrid nanofibers and decomposition took place at a broad temperature range. Differential pulse voltammetry (DPV) analysis were conducted to observe guanine oxidation signal at neat and NH-modified DNA by using as-prepared sensory system. Maximum oxidation signals were obtained from pure CMA nanofibers at neat ssDNA. Comparing neat DNA, signal intensity increased with addition of nafion into CMA/N nanofibers at NH-modified ssDNA sample since it may be an interaction between NH groups on ssDNA and SO3 groups on nafion as well as hydrogen bonding between ssDNA and OH groups on CMA. Strong interaction between biosensor surface and ssDNA molecule could be the reason for signal enhancement. The examined CMA/N hybrid nanofibers can be a promising interface for DNA biosensor devices. 69

Bu tezde yenilikçi süperkritik karbondioksit (scCO2) akışkan ortamında işlem (susuz) teknolojisinin pamuklu mamüllerin hidrofilleştirme ve ağartmasında kullanılabilirliğini ispatlayarak çevre dostu ve sürdürülebilir tekstil üretimine katkı sağlamak hedeflenmiştir. Tezde önerilen süperkritik karbondioksit (scCO2) ortamında (susuz) pamuk hidrofilleştirme ve ağartma işlemleri incelenen literatüre göre dünyada ilk kez gerçekleştirilmiştir. Pamuk lifi dünyada en çok üretilen ve tüketilen doğal liftir. Türkiye tekstil sektörü için de pamuğun özel bir yeri bulunmaktadır. Pamuk ön terbiyesinde çok önemli miktarda temiz su harcanmaktadır. Klasik pamuk ön terbiyesi haşıl sökmeyi takip eden bir enzimatik ya da alkali hidrofilleştirme ve genellikle de hidrojen peroksit kullanımıyla gerçekleştirilen bir ağartma adımı içerir. Tezde hidrofilleştirme ve ağartma işlemleri klasik alkali hidrofilleştirme ve hidrojen peroksit ağartması referans alınarak süperkritik karbondioksit ortamda gerçekleştirilmiştir. Yöntem kısmında tartışıldığı üzere işlemlere literatür referans alınarak seçilen sıcaklık, basınç ve sürelerde başlanacak süperkritik karbondioksit ortamında denemeleri süre-sıcaklık-süre-konsantrasyon ve yardımcı madde ilavesi optimizasyonları ile sürdürülerek sonuçlar çeşitli testlerle karşılaştırılmıştır. This thesis aims to realize waterless scouring and bleaching of cotton in supercritical carbondioxide (scCO2) medium in order to support environmentally friendly and sustainable textile finishing. The proposed approach namely waterless scouring and bleaching of cotton fiber in supercritical carbondioxide (scCO2) medium is a novel approach and has not been reported before in the surveyed literatue. Cotton is the most widely produced and used natural fiber with a popular use in Turkish textile industry. Considerable amounts of water is used during cotton fiber pre-treatment. Conventional pre-treatment steps include a desizing step followed by scouring and bleaching steps. In this thesis, reference (control) treatments will be the conventional scouring (hydrophilizing) and bleaching processes. The tested treatments will be scouring (hydrophilizing) and bleaching of cotton with supercritical carbondioxide (scCO2) fluid technology. The initial pressure, temperature and times were determined according to the literature and several optimization trials by changing time, temperature, concentration and additives and related auxiliaries are planned. 285

Tekstilde rotasyon baskı günümüzde en yaygın kullanılan baskı teknolojilerinden birisidir. Dünya tekstil piyasasında baskılı kumaşların %60’ı rotasyon baskı makineleri ile basılmaktadır. Baskı ve kurutma işlemleri kontinü olup üretim hızları yüksektir. Son yıllarda tekstil sektöründe hızla gelişen dijital baskı teknolojisinde ise şablonlar elimine edilmektedir. Desen doğrudan baskı yapılacak malzeme üzerinde üretilmektedir. Bu çalışmada rotasyon ve dijital baskı teknolojileri, Yaşam Döngüsü Analizi (YDA) ile karşılaştırılmıştır. Karşılaştırma sonucunda, rotasyon baskı teknolojisinde çevresel etki, enerji ve su tüketiminin renk sayısına göre arttığı görülürken, dijital baskıda renk sayısına göre ciddi bir değişimin olmadığı görülmüştür. Renk sayısına bağlı olmakla birlikte dijital baskının, rotasyon baskıya göre daha çevreci olduğu, ancak doğalgaz ve elektrik tüketiminde rotasyon baskının daha avantajlı olduğu görülmüştür. Rotary screen printing is one of the most widely used printing technology in textile printing sector. In the world textile market, 60% of printed fabrics are printed with rotary screen printing technology. In rotary screen printing technology, printing and drying processes are continuous and printing speed is higher than other technologies. In recent years, textile digital printing technology that eliminates screens from printing process is becoming increasingly widespread. During the digital printing process, the patterns are produced directly on the fabric. In this study, rotary screen and digital printing technologies were compared with Life Cycle Assessment (LCA). As a result of the comparison, it was seen that the environmental impact, energy and water consumption increased according to the number of colors in rotary screen printing technology, while there was no significant change in digital printing according to the number of colors. Depending on the number of colors, digital printing is more environmentally friendly than rotation printing. But rotation printing is more advantageous in natural gas and electricity consumption than digital printing. Butekom Savcan Tekstil

Bu tez çalışmasında, ince dokuma kumaş yapısı olarak kullanılmayan akrilik liflerinin tek başına ve yaygın olarak kullanılan lifler ile birlikte dokuma kumaş yapısı olarak üst giysilerde kullanımı incelenmiştir. Bu çalışma akrilik ve akrilik karışımlı dokuma kumaşların fiziksel ve konfor özelliklerinin incelenmesi konusunda literatürdeki çalışma sayısı sınırlı olduğundan literatüre katkı sağlayacaktır. Çalışmada, akrilik iplikler ile viskon, pamuk ve PES ipliklerin birlikte kullanıldığı dokuma kumaşların gramaj, kalınlık, gözeneklilik, ısıl direnç, ısıl iletkenlik, ısıl soğurganlık, nem iletimi, hava geçirgenliği, su buharı geçirgenliği, su buharı direnci, yırtılma mukavemeti, boncuklanma, eğilme dayanımı ve buruşmazlık özellikleri test edilmiştir. %100 Akrilik, akrilik/viskon, akrilik/pamuk ve akrilik/PES ve bu liflerin çeşitli kombinasyonlarının birlikte kullanılması ile oluşturulan dokuma kumaşlarda, akrilik ile birlikte karışım olarak kullanılan lif cinsinin, atkı sıklığının, atkı iplik numarasının, örgü tipinin ve akrilik ipliklerin dokuma kumaş içerisinde iplikten veya liften karışım olarak bulunmasının kumaş özelliklerine etkisi deneysel olarak araştırılmış ve istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre, akrilik ve diğer iplik tiplerinin atkıda birlikte kullanılması ile dokunan kumaşların ısıl konfor özellikleri için önemli bir avantaj elde edilemediği sonucuna varılmıştır. Bununla birlikte, akrilik ipliklerin kullanımı daha iyi nem yönetimi ve bazı konfor özellikleri üzerinde avantaj sağlamıştır. Ayrıca akrilik karışımlı kumaşlar pamuk ve viskon kumaşlara göre daha iyi buruşmazlık özelliği göstermiştir. Akrilik ipliklerin kullanımı %100 PES kumaşa göre boncuklanma miktarını azaltmıştır. Akrilik atkı karışımı ile dokunan kumaş yapılarının çoğunda lif tipinin ısıl konfor özellikleri üzerinde önemli bir etkisi olmadığı bulunmuştur. Lif tipinden ziyade, kumaş kalınlığı, kumaş yoğunluğu, kumaş gözenekliliği ve örgü tipinin dokunmuş kumaşların ısıl konforu üzerinde belirleyici bir etkiye sahip olduğu görülmüştür. In this thesis, the use of acrylic fibres, which are not used in fine woven fabric structures in top garments, alone or together with other fibres are investigated. This study will contribute to the literature on examining the physical and comfort properties of acrylic and acrylic blended woven fabrics.In the thesis, weight, thickness, porosity, thermal resistance, thermal conductivity, thermal absorbency, moisture transmission, air permeability, water vapour permeability, water vapour resistance, tear resistance, pilling characteristic, flexural strength and resistance to creasing characteristics of the fabrics woven using acrylic yarns together with viscose, cotton and PES yarns, were tested. In the fabrics woven using 100% acrylic, acrylic/viscose, acrylic/cotton, acrylic/PES and various combinations of these fibres, the effects of fiber type, weft density, weft yarn number, type of weave and the ratio of the acrylic fibre on the fabric properties were investigated experimentally and then a statistical evaluation was performed. According to the results obtained in the study, it was concluded that no significant advantage was obtained for the thermal comfort properties of fabrics woven with weft mixing of acrylic and other yarn types. However the use of acrylic yarns showed some advantages on comfort properties with better moisture management. Also acrylic mixed fabrics showed much better wrinkle property compared to cotton and viscose fabrics. Additions of acrylic yarns to fabric construction decreased amount of pilling with respect to 100% PES fabrics. It was found that fiber type did not have any significant influence on thermal comfort in most of the fabric constructions woven with acrylic weft mixing. Rather, fabrics thickness and porosity had a determining effect on thermal comfort of the woven fabrics. 226

Günümüz tüketicileri giysi tercihlerini yaparken görünümünün yanında sağladıkları konfor özellikleri ile ilgilenmektedirler. Son yıllarda yapılan tüketici tercihi araştırmaları, satın alma tercihlerinde giysi konforunun ve ilgili kumaş özelliklerinin payının arttığını göstermektedir. Konfor tanımlanması kompleks ve güç bir olgudur. Bir kişinin kendini konforlu hissedebilmesi için giydiği giysiden ve/veya çevreden herhangi bir uyaranın beyne iletilmemiş olması gerekir. Bu açıdan konfor kavramı psikolojik, fiziksel, termal ve hareket konforu gibi birçok özelliği içermektedir. Günümüzde tüketiciler doğal kaynaklı malzemelere daha fazla önem vermeye başlamıştır. Değişen kullanıcı beklentileri denim giysilerin konfor özelliklerini ön plana çıkarmaktadır. Özellikle gömlek ve elbise yapımında ya da çocuk giysilerinde kullanılmakta olan düşük birim alan kütlesine sahip denim kumaşlar için dokunsal konfor oldukça önemlidir. Bu gerçekten yola çıkarak bu tezde; farklı doğal malzemelerin özellikle konfor açısından avantajlarını kullanarak konforlu denim kumaşlar geliştirilmesi amaçlanmıştır. Tencel, modal, soya proteini ve kaşmir liflerinin denim kumaş yapısında pamuk ile birlikte kullanılıp, 4 farklı denim yıkama kullanılarak geliştirilen yüksek dokunsal konfor özelliklerine sahip denim kumaşların, dokunsal konfor özelliklerinin bilimsel yöntemlerle ölçülmesinin yanı sıra kantitatif olarak ifade edilmesi ve karşılaştırmalarının yapılması hedeflenmiştir. Yapılan bu çalışmada tüm verilerin değerlendirilmesi sonucunda denim kumaşların dokunsal konfor özelliklerini lif tipi, dokuma yönü ve yıkama tipinin etkili olduğu görülmüştür. The consumers of today, interests with comfort properties beside of apperance when makes the clothing preferences. The consumers preferences survey in recent years indicates that related fabric properties and clothing comfort effects the ratio of increasement of purchasing preference. The definition of comfort is complex and hard explainable fact. For to feel comfortable any stimulus from the clothing and/or environment must not be transmitted to the brain. In this respect, the comfort includes many features such as psychological, physical, thermal and movement comfort. Today, consumers have begun to give more importance to materials of natural origin. Changing user expectations are highlight the comfort features of denim clothing. Tactile comfort is very important especially for denim fabrics with low unit area mass, which are used in shirts and dresses or children's clothing. Based on this fact, in this thesis; It is aimed to develop comfortable denim fabrics by using the advantages of different natural fibers, especially in terms of comfort. It is aimed to quantitatively express and compare the tactile comfort properties of denim fabrics with high tactile comfort properties, which are developed by using tencel, modal, soy protein and cashmere fibers together with cotton in the denim fabric structure and using 4 different denim washes. In this study as a result of the evaluation of all the data, it was seen that fiber type, weaving direction and washing type were effective on the tactile comfort properties of denim fabrics.

Bu doktora tezinde tekstil makine ve proseslerinde kullanılmakta olan geri beslemeli gerginlik ve hız kontrol sistemleri yerine sensörsüz gerginlik kontrol sistemleri ve açık döngü hız kontrol sistemlerinin kullanım olanakları araştırılmaktadır. Hedeflenen sonuçlara ulaşabilmek için 2 adet çözgü levendinden oluşan bir çözgü besleme ve sarma sistem prototipi tasarlanarak imal edilmiştir. Hem asenkron hem de servo motorun sensörsüz gerginlik kontrol sisteminde performanslarının araştırılabilmesi için leventlerden biri asenkron motor diğeri ise servo motor tarafından tahrik edilmektedir. Sensörsüz kontrol sistem performansını analiz etmek için 2 adet yük hücresi kullanılmıştır. Levent çaplarının lazer sensörler yerine daha düşük maliyetli bir sistemle belirlenmesi için çözgü uzunluğunu ölçen bir artımlı mil kodlayıcı (enkoder) ile levent devirlerini ölçen birer indüktif algılayıcı kullanılmış ve elde edilen sinyallerden levent çapları hesaplanmıştır. Karşılaştırma amaçlı olarak her bir levent çapı ayrıca lazer sensörlerle ölçülmüştür. Tüm sistem 2 adet USB arabirim kartı üzerinden bir dizüstü bilgisayara bağlanmış ve geliştirilen LabVIEW programı yazılımıyla kontrol algoritmaları çalıştırılarak performans testleri gerçekleştirilmiştir. 8 adet analog ve 3 adet dijital giriş sinyalleri bilgisayar tarafından okunurken 2 adet analog çıkış sinyali ile asenkron motor ve servo motorların tahriki gerçekleştirilmiştir. Elde edilen sonuçlar değerlendirildiğinde geri beslemesiz vektör kontrol yaklaşımını kullanan asenkron motor tahrikinin sensörsüz gerginlik kontrolü için uygun sonuçlar üretmediği, servo motor tahrikinin ise gerginliği %5 tolerans sınırları içinde kontrol edebileceği gösterilmiştir. Ayrıca lazer sensörü kullanmadan çözgü uzunluğu ve levent devir sayılarının ölçümü ile levent çaplarının %5’ten daha düşük bir hassasiyetle belirlenebileceği gösterilmiştir. In this Phd thesis, the possibility of using sensorless tension control and open loop speed control systems are investigated to replace widely used feedback tension and speed control systems in textile machines and processes. A prototype set up consisting of winding and unwinding units with their warp beams were designed and manufactured to be able to reach the project goals. One of the beams was driven by an induction motor and the other by a servo motor to determine the performance of both motors in sensorless tension control sytem. A tension measuring unit including 2 load cells were added to the system to record and analyse the sensorless tension control system performance. Beam diameters were measured by laser sensors and also an encoder for measuring warp length and two inductive sensors for measuring beam revolutions were included to determine beam diameters by calculation method. All the control and sensor signals in the system were interfaced to a laptop computer via 2 USB data acquisition cards. A software was developed in LabVIEW program to execute control algorithms and collect data to analyse the performance of sensorless tension control system. 8 analog inputs and 3 digital inputs were continuously read and recorded by the computer and 2 analog output signals were produced to control the induction and servo motors. Analysing the recorded tension data showed that induction motor vector drive without feedback sensor produces no good result for sensorless tension control but tension can be controlled within %5 tolerans limits by a servo motor.

Giysi konforu insan hayatında önemli olan bir kavramdır. Koruyucu kıyafet, sporcu kıyafetleri gibi birçok alanda kumaşların konfor özellikleri incelenmektedir. Çünkü kişinin bulunduğu çevre ile giydiği kıyafetin kumaş özellikleri arasındaki ilişki insanın psikolojik, fizyolojik ve termofizyolojik konforunu etkilemektedir. Bundan dolayı giysi konforu ile ilgili literatürde farklı yöntemlerin kullanıldığı birçok çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmada literatürden farklı olarak giysi konforu alanında flok kaplama yöntemi kullanılmıştır. Flok kaplama yöntemi ile ilgili olarak tıbbi tekstil, döşemelik kumaş ve sıvı emilimine yönelik malzemelerin geliştirilmesi üzerine çalışmalar yapılmıştır. Ancak giysi konforu alanında yapılan çalışmalar son derece kısıtlıdır. Yapılan çalışmada, flok lifleri su bazlı akrilik yapıştırıcı kullanılarak elektrostatik floklama yöntemine göre pamuklu kumaş üzerine kaplanmıştır. Taşıyıcı materyal olarak %100 pamuklu dokuma kumaş; flok lifleri olarak da piyasada yaygın olarak kullanılan farklı uzunluk ve inceliklere sahip polyester, nylon, viskon ve pamuk flok lifleri kullanılmıştır. Floklama süresi 12 saniye olarak sabit tutulmuştur. Flok lif türü, kaplama oranı, flok lif inceliği ve flok lif uzunluğunun konfor özellikleri üzerine etkisi incelenmiştir. Üretilen numunelerin gramaj, su buharı geçirgenliği, termal konfor özellikleri ve hava geçirgenliği ölçümleri yapılmıştır. Elde edilen ölçüm sonuçları SPSS veri analiz programında istatiksel olarak analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlar, özellikle flok lif türü, flok incelik ve uzunluğu ile flok kaplama oranının flok kaplanmış yüzeylerin konfor özellikleri üzerinde önemli etkilerinin olduğunu ortaya koymuştur. Clothing comfort is an important concept in human life. The comfort properties of fabrics are examined in many areas such as protective clothing and sportswear. Because the relationship between the environment of the person and the fabric properties of the clothing affects the psychological, physiological and thermophysiological comfort of the person. Therefore there are many studies in the literature on clothing comfort using different methods. In this study, flock coating method was used differently from the literature. Flock coating method has been used in the production of materials such as medical, flooring, liquid absorption. However, it has never been used before in the field of clothing comfort. In the study, flock fibres were coated on cotton fabric by electrostatic flocking method using water-based acrylic adhesive. 100% cotton woven fabric was used as the carrier material and polyester, nylon, viscose and cotton flock fibres with different lengths and finenesses commonly used in the market were used as flock fibres. Flocking time was kept constant as 12 seconds. The effects of flock fibre type, coating density, flock fibre fineness and flock fibre length on comfort properties were investigated. Weight measurements, water vapour permeability measurements, thermal comfort properties and air permeability measurements of the produced samples were made. The measurement results obtained were statistically analysed in SPSS data analysis programme. The results obtained revealed that especially flock fibre type, flock fineness and length and flock coating density have significant effects on the comfort properties of flock coated surfaces.

Bu tez çalışmasında Atomik Katman Biriktirme yöntemi (ALD) ile kumaş yapılar üzerine farklı döngü sayılarında (30, 65, 100, 130, 190 ve 310) ZnO ince film kaplamalar gerçekleştirilmiş ve elde edilen numunelerin yüzey özelliklerinin nasıl etkilendiği ıslanabilirlik ve elektriksel özelliklerin analiziyle incelenmiştir. Döngü sayısının artmasının bu özellikleri üzerine etkisi incelenmiş olup en sonunda da tüm bu değişimlerin filmlerin fotokatalitik etkinliklerini nasıl etkilediği gözlemlenmiştir. ZnO ince filmlerin morfolojisi, kristal yapıları, yapıda meydana gelen kusurlar ve optik özellikleri sırasıyla SEM, XRD, PL ve UV-Vis analizleriyle incelenmiştir. Döngü sayısının artmasıyla film kalınlığının arttığı, kristal yapıların ve tanecik boyutunun büyüdüğü gözlemlenmiştir. Yine döngü sayısının artmasıyla belli bir döngü sayısına kadar yapıdaki kusurların azaldığı bir değerden sonra döngü sayısının artmasıyla yapıdaki kusurların arttığı gözlemlenmiştir. Yapıdaki kusurların filmlerin yüzey üzerinde etkili olduğu temas açısı ve Hall Effect ölçümleriyle anlaşılmaktadır. 100 döngü kaplanmış numunede maksimum ıslanabilirlik, mobilite ve fotokatalitik etkinlik değeri gözlemlenmiştir. 100 döngüye kadar bu değerlerde iyileşme kaydedilirken 100 döngüden sonra, döngü sayısının artmasıyla bu değerlerde tersine değişimler meydana gelmiştir. In this thesis, ZnO thin film coatings with different cycle numbers (30, 65, 100, 130, 190, and 310) were carried out on fabric structures by Atomic Layer Deposition Method (ALD), and how the surface of the obtained samples was affected was investigated by analyzing their wettability and electrical properties. The effect of increasing the number of cycles on these properties was examined, and finally, it was observed how all these changes affected the photocatalytic activities of the films. SEM, XRD, PL, and UV-Vis analyses investigated surface morphology of thin films, crystal structures, defects in the structure, and optical properties of ZnO thin films. It was observed that the film thickness increased, the crystal areas increased, and the average particle size increased with the increase in the number of cycles. Again, it was observed that the defects in the structure increased with the number of cycles, after a value that decreased until a certain number of cycles with the increase of the number of cycles. It is understood by the contact angle and Hall Effect measurements that the defects in the structure are practical on the surface of the films. Maximum wettability, mobility, and photocatalytic efficiency values were observed in the 100 cycles coated sample. While improvement was observed in these values up to 100 cycles, after 100 cycles, reverse changes occurred in these values with the increase in the number of cycles.

Üst giyime yönelik olarak üretilen kumaşlarda rengin; ter haslığı, yıkama haslığı ve aşınma sonrası haslık değerleri kullanıcı açısından önem arz etmektedir. Üreticiler buna istinaden kumaşların bu etkiler altındaki renk haslık değerlerinin müşteri açısından kabul edilebilir seviyelerde olmasını hedeflerler. Kumaşların renk haslık değerlerinin tespiti için uygulanacak testlerin her biri için ayrı ayrı numuneler kullanılır. Bununla birlikte günlük kullanımda yıkama yapılacak ürünün daha önce tere maruz kalmış olması veya aşınma meydana gelmiş olması nedeniyle renk haslıklarının beklenenden farklı çıkması muhtemeldir. Bu çalışmada istenen haslık değerlerinin aynı numune üzerinde ardışık olarak yapılması ile ürünün kullanım durumuna daha uygun ve daha doğru sonuçlar elde edilmesi hedeflenmiştir. Çalışma için %100 pamuk beş farklı numune kumaş kullanılmış, seçilen pamuklu kumaşlar farklı iki firmaya ait kırmızı ve mavi renk reaktif boyar maddelerle açık, orta, koyu olmak üzere üç farklı konsantrasyonda boyanmıştır. Boyama sonrası elde edilen boyanmış numunelerin her birinden dörder adet numune hazırlanmış, farklı boyama yapılmış 60 numune içeren sekiz ayrı grup oluşturulmuştur. Her 4’lü grup için 1. grup karşılaştırma numunesi olarak muhafaza edilmiş, ilk dörtlü grup ter haslığı, yıkama haslığı ve aşınma sonrası renk haslığı testlerinin aynı numune üzerinde farklı sıralamalar ile uygulanması için kullanılmış, diğer 4’lü grup yıkama haslığı, ışık haslığı, ütü haslığı testlerinin aynı numune üzerinde farklı sıralamalar ile uygulanması için kullanılmıştır. Tüm gruplar tamamlandıktan sonra ΔE00 * değerleri karşılaştırıldığında aynı numune üzerinde haslık testlerinin ardışık olarak yapılması sonucu orijinal numune ile renk farkının tekil uygulanan haslık test sonuçlarına göre daha fazla olduğu görülmüştür. Ayrıca testlerin uygulama sıralamasının değişmesinin bazı durumlarda bileşke haslık değerini değiştirdiği tespit edilmiştir. The colour fastness values of the fabrics, such as perspiration, wash and abrasion, produced for upper clothing are important for the consumer. Therefore, the producers aim that the colour fastness values of the fabrics under these effects are at acceptable levels for the customer. Different samples are used for the fastness tests. However, in daily use, it is possible that the colour fastness of the product to be washed will be different from the expected due to the fact that it has been exposed to sweat before or has experienced abrasion. In this study, it is aimed to obtain more appropriate and more accurate results for the use of the product by sequentially performing the desired fastness values on the same sample. Five different sample fabrics of 100% cotton were used for the study, and the selected cotton fabrics were dyed with red and blue reactive dyestuffs from two different producers at three different dyeing concentrations as light, medium and dark. Four samples were prepared from each of the dyed samples after dyeing, and eight different groups were formed, containing 60 samples with different dyeing properties. For each group containing four samples, the 1st group was kept as the comparison sample, the first group containing four samples as used to perform perspiration fastness, washing fastness and abrasion fastness on the same sample ith different sequences, the other group containing four samples as used to perform ironing fastness, wash fastness and light fastness on the same sample with different sequences. Colour measurements were performed after each test. When the ΔE00 * values were compared after all the groups were completed, it was observed that the colour difference between the original sample and the colour difference was higher than the results of the single applied fastness tests as a result of consecutive fastness tests on the same sample. In addition, it was determined that the change in the order of application of the tests changed the resultant fastness value in some cases.

Tekstil sektörü, yarattığı iş hacmi ve ekonomik büyüklüğü ile ve ortaya çıkan ürünlerin tüm dünyaya hitap etmesi ile dünyanın en büyük sektörlerinden biridir. Bu büyük sektörün en önemli dezavantajı ise üretim esnasında kullanılan hammaddelerin ve yan ürünlerin doğal kaynaklar olması ve hiç bitmeyeceklermiş gibi sorumsuzca kullanılmasıdır. Tüm üretim işlemleri göz önüne alındığında kullanılan su, kimyasal ve doğal kaynak miktarları artık geri döndürülmesi zor boyutlara ulaşmış durumdadır. Daha sürdürülebilir bir iş planı için sektör temsilcileri sürekli olarak daha yeşil üretim metotları üzerinde çalışmaktadır. Susuz üretim, kimyasal kullanılmadan üretim ve doğal hammadde üretiminde daha yeşil tarımın tercih edilmesi bu metotların birkaçıdır. Tezin çalışma konusu havlu üretiminde %100 pamuk ve geri dönüştürülmüş (recycle) ürünlerin ön işlem aşamasında ağartma işleminin kimyasal kullanılmadan, enzimatik olarak yapılması üzerinedir. Enzimatik işlem için, kullanılan hammaddelere istenilen etkiyi verebilecek olan enzim türleri tercih edilmiştir. Selülaz, pektinaz ve lakkaz enzimlerinin farklı oranlar ile kombine biçimde kullanıldığı bu çalışmada kimyasal ağartmada elde edilmesi istenen hidrofilite ve beyazlık seviyesine ulaşılmaya çalışılmıştır. Elde edilen numunelerin fiziksel ve kimyasal testleri yapılarak çıkan sayısal veriler ile yapılan işlem varyasyonlarının başarıları karşılaştırılmıştır. The textile industry is one of the largest industries in the world, with the business volume and economic size it creates, and the resulting products appeal to the whole world. The most important disadvantage of this large sector is that the raw materials and by-products used during production are natural resources and are used irresponsibly as if they will never end. Considering all production processes, the amount of water, chemicals and natural resources used has reached levels that are difficult to return. Industry representatives are constantly working on greener production methods for a more sustainable business plan. Production without water, production without the use of chemicals, and the preference of greener agriculture in the production of natural raw materials are a few of these methods. The subject of the thesis is the bleaching process of 100% cotton and recycle products in towel production, enzymatically without using chemicals. For the enzymatic process, enzymes types that can give the desired effect to the raw materials used are preferred. In this study, in which cellulase, pectinase and laccase enzymes were used in combination with different ratios, it was tried to reach the desired hydrophilicity and whiteness level in chemical bleaching. The physical and chemical tests of the obtained samples were made and the success of the process variations was compared with the numerical data obtained.

Tekstil endüstrisi, büyük miktarlarda enerji, su ve tehlikeli kimyasallar kullandığı için küresel kaynaklar üzerinde ağır bir yük oluşturmaktadır. Bu durum tekstillerin sürdürülebilirliği ile ilgili sorunları gündeme getirmiştir. Son yıllarda, süperkritik karbondioksit (scCO2) teknolojisi tekstil terbiye işlemlerini sürdürülebilir kılmak için etkili bir araç olarak ortaya çıkmıştır. Poliesterin süperkritik karbondioksit ortamında boyanmasına ilişkin yapılan çalışmalar literatürde mevcutken kumaş yapısı ve gramajıyla ilgili çeşitlilik görülmemektedir. Bu tez çalışmasında farklı kumaş konstrüksiyonları ve gramajlardaki poliester kumaşlar scCO2 ortamında boyanmış, elde edilen sonuçlar konvansiyonel yöntem ile boyanmış kumaşlar ile kıyaslanmıştır. Hem konstrüksiyonuna ve hem de gramaja göre scCO2 ortamda boyamada sıcaklık ve basınç değerlerinin değiştiği, susuz ortamda boyamaların yapılan fiziksel testler açısından da başarılı olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır. The textile industry uses large amounts of energy, water and hazardous chemicals therefore places a heavy burden on global resources. This problems have brought up the related to the sustainability of textiles. In recent years, supercritical carbon dioxide (scCO2) technology has used as an effective method to make textile finishing processes sustainable. There are many studies on polyester fabric dyeing in a supercritical carbon dioxide environment in the literature, however, fabrics construction and weights that were used in studies, are not very different. In this thesis, polyester fabrics with different fabric constructions and weights were dyed in scCO2 medium, and the results were compared with fabrics dyed with the conventional method. It has been concluded that the temperature and pressure values change in scCO2 medium according to both the construction and the weight, and the dyeings in the scCO2 (waterless) medium are also successful in terms of the physical tests.

Bu tezde yenilikçi süperkritik karbondioksit ScCO₂ akışkan ortamında lineer aromatik polyester ailesinin ftalat grubuna mensup Poli(trimetilen tereftalat) (PTT) ile Poli(bütilen tereftalat) (PBT) liflerinin boyanması üzerine çalışılmıştır. %100 PTT ve %100 PBT ile dokunmuş kumaşlar Dispers Blue 79 ve Dianix Dry Blue XF2 boyalarıyla konvansiyonel boyama ve sabit basınç (250 bar) farklı sıcaklık (65 ℃, 70 ℃, 75 ℃, 85 ℃, ve 95 ℃) koşullarında ScCO₂ ortamında boyamalar yapılmış; yöntemler renk ölçümleri, yıkama ve sürtme haslıkları kopma mukavemet değerleriyle karşılaştırılmıştır. In this thesis, the dyeing of Poly(trimethylene terephthalate) (PTT) and Poly(butylene terephthalate) (PBT) fibers belonging to the phthalate group of the linear aromatic polyester family in an innovative supercritical carbon dioxide sc CO₂ fluid medium was studied. Fabrics woven with 100% PTT and 100% PBT conventional dyeing with Dispers Blue 79 and Dianix Dry Blue XF2 dyes and constant pressure (250 bar) at different temperature (65 ℃, 70 ℃, 75 ℃, 85 ℃, and 95 ℃) conditions sc( Dyes were made in CO₂) environment; Color measurements, washing and rubbing fastnesses were compared with breaking strength values.

Bu tez çalışmasında araçların kaput altı, su kutusu ve motor bölgelerinde akustik amaçlı kullanılan düşük yoğunluklu poliüretan (L.PU) köpüklerin monomer oranlarının değiştirilmesinden ve mikro boyutlu içi boş kürecik esaslı katkı malzemesi ilave edilmesinden sonra yüzey, akustik ve güç tutuşurluk özellikleri üzerine etkileri incelenmiştir. PU üretiminde temel bileşenler olarak poliol, izosiyanat (MDI), katalizör ve grafit ve katkı maddesi olarak ise mikro boyutlu içi boş kürecikler kullanılmıştır. Çalışmanın ilk adımında, temel üretim parametrelerini ve monomer oranlarını belirlemek amacıyla düşük yoğunluklu PU köpükler üretilmiştir. Daha sonra, bu üretime bağlı olarak poliol ve izosiyanat oranları değiştirilerek PU köpükler elde edilmiştir. Son olarak üretim reçetesine farklı oranlarda mikro boyutlu içi boş kürecik esaslı katkı eklenerek PU köpükler üretilmiştir. Toplamda 5 farklı reçete ile PU köpüklerin üretilebilirliği belirlendikten sonra, farklı monomer oranlarının ve farklı oranlardaki mikro boyutlu içi boş kürecik esaslı katkıların yüzey üzerine etkileri SEM ile görsel olarak incelenmiştir. Her bir PU köpükteki fonksiyonel gruplar, FTIR spektrofotometresi ile tanımlanmaya çalışılmıştır. Aynı zamanda otomotiv endüstrisinde sıklıkla kullanılan Alfa kabin test cihazı ile PU köpüklerin akustik özellikleri ölçülmüştür. Son olarak yatay yanma test cihazında yüzeylere güç tutuşurluk testleri yapılmıştır. In this thesis, after changing the monomer ratios of low-density polyurethane (L.PU) foams and adding micro-size spheres additives, the effects of them on surface, acoustic and fire-retardant properties were examined for acoustic purposes under the hood, in water boxes, and motor areas. In PU production, polyol, isocyanate (MDI), catalysts, and graphite were used as the main components in recipe, and micro-size spheres additives were used as additives. In the first step of the study, PU foams were produced to determine basic production parameters and monomer ratios. Then, depending on this production, PU foams were obtained by changing polyol and isocyanate rates. Finally, PU foams with additives were produced by adding the micro-size spheres additives in the main production recipe. The effects of different monomer ratios and additives of micro-size spheres on the surface were visually examined by SEM after determining the production of PU foams with 5 different recipes in total. Each functional group on the PU foam was tried to be defined by FTIR spectrophotometer. At the same time, the acoustic properties of PU foams were measured with the Alpha cabin test device, which is frequently used in the automotive industry. Finally, the fire-retardant properties of PU foams were performed by the horizontal burning test device.

Tekstil endüstrisi ve boya endüstrisi atık suları, alıcı oratama deşarj edilmeden önce arıtma proseslerine tabi tutulmaktadır. Günümüzde atık suların arıtılmasında birçok teknolojik yöntem kullanılmaktadır. Atık suların arıtımında özellikle renk büyük bir sorun teşkil etmektedir. Fiziksel, kimyasal ve biyolojik arıtma yöntemleri atık sulardaki rengin giderilmesinde tek başına yeterli olmakta, ancak ilk yatırım maliyeti ve işletme maliyeti nedeniyle tercih edilmemektedir. Bu sebeple kullanılan arıtma yöntemleri birbiri ardına gerçekleştirilmekte ya da kombin halde kullanılmaktadır. Gelişen teknoloji alanlarından biri olan nanobubble teknolojisi tıbbi görüntüleme, tümör tedavisi, canlı büyümesi, tarım ve temizlikte kullanılmaktadır. Nanobubble teknolojisi, yaygın olarak gazın basınçla çözünmesi ve ardından gazın serbest bırakılması ile oluşan nano ya da mikro boyuttaki kabarcıkları tanımlamaktadır. Nanobubble teknolojisi birçok alandan biri olan temizlik ve arıtmada özellikle son yıllarda tekstil sektörününde dikkatini çekmiştir. Çalışmada reaktif boyama sonrası oluşan renkli yıkama atık sularının, nanobubble teknolojisi kullanılarak dekolorizasyonu amaçlanmıştır. Bu kapsamda prototip olarak nanobubble jeneratörü tasarlanmıştır. Nanobubble teknolojisinin tek başına, enzimlerle (lakkaz ve peroksidaz), ozon ve hidrojen peroksit kullanımıyla atık suların dekoloriazasyonu üzerine deneysel çalışmalar gerçekleştirilmiştir. Dekolarizasyon sonrası elde edilen numunelerin Data Color cihazında transmitans değerleri (%T) ölçülmüş, kompozit numune ile kıyaslanmıştır. Atık su numunelerine uygulanan aynı dekolorizasyon sonrası numunelerin WTW CR 2200 cihazında kimyasal oksijen ihtiyacı (KOİ) ölçülmüştür. Elde edilen değerler kompozit atık su numunesi ile kıyaslanmıştır. Textile industry and dye industry wastewater are subjected to treatment processes before being discharged to the receiving environment. Today, many technological methods are used in the treatment of wastewater. Color is a big problem in the treatment of wastewater. Physical, chemical and biological treatment methods alone are not sufficient to remove the color in wastewater. For this reason, the purification methods used are carried out one after the other or used in combination. Existing treatment systems are not fully sufficient for the removal of color in wastewater. Nanobubble technology, which is one of the developing technology areas, is used in medical imaging, tumor treatment, living growth, agriculture and cleaning. Nanobubble technology commonly describes nano- or micro-sized bubbles that are formed by the dissolution of gas under pressure and then the release of gas. Nanobubble technology has attracted the attention of the textile industry in recent years, especially in cleaning and purification, which is one of many areas. In the study, it is aimed to decolorize the colored washing wastewater formed after reactive dyeing by using nanobubble technology. In this context, nanobubble generator was designed as a prototype. Experimental studies have been carried out on the decolorization of wastewater with the use of nanobubble technology alone, with enzymes (laccase and peroxidase), ozone and hydrogen peroxide. The transmittance values (%T) of the samples obtained after decolorization were measured in the Data Color device and compared with the composite sample. After the same decolorization applied to the wastewater samples, the chemical oxygen demand (COD) of the samples was measured in the WTW CR 2200 device. The obtained values were compared with the composite wastewater sample. BST Water

Bu tez çalışmasında Silika Aerojel, Poliüretan Aerojel, Poliimid Aerojel, Silika-Poliimid Hibrit Aerojel, Silika-Poliüretan Hibrit Aerojel, Poliimid-Poliüretan Hibrit Aerojel ve Silika-Poliimid-Poliüretan Hibrit Aerojel sentezleri gerçekleştirilmiş ve aerojeller toz/parçacık formda keçe malzemeye aktarılmıştır. Geliştirilen yeni aerojel katkılı keçe malzemelerin termal ve akustik izolasyon özellikleri birbirleri arasında ve katkı içermeyen katmanlı keçe malzeme ile karşılaştırılmıştır. Elektrikli araçlarda tahrik sistemi olarak kullanılan elektrik motorları, fosil yakıtla çalışan günümüz araçlarındaki içten yanmalı motorlara göre farklı termal ve akustik izolasyon ihtiyaçlarına sahiptir. Aerojellerin ultra-yüksek gözenekliliği (%99,8’e varan boşluklu yapısı ve 5-10 nanometre seviyelerine kadar düşebilen ortalama gözenek çapı), özellikle yüksek ses frekanslarında izolasyon ihtiyaçlarına mükemmel cevap verebilmesini sağlamaktadır. Ayrıca elektrikli araçlarda ısıtma ve soğutma sistemleri motor ile değil batarya sistemi ile doğrudan ilişkilidir. Bu nedenle termal yalıtım sistemlerinde de iyileştirmeler yapılması gerekmektedir. Aerojeller, en az yaklaşık % 85’i (% 99,8’e kadar) havadan oluşan, dünyanın en hafif malzeme sınıfını oluşturan, halihazırda en iyi ısı ve ses yalıtım malzemesi olarak bilinen, yenilikçi malzemelerdir. Bu çalışma geleneksel yalıtım teknolojisine ve malzemelerine alternatif yenilikçi bir teknoloji ve bu teknolojinin kullanılmasıyla elde edilecek yeni bir ürün gamı oluşmasını sağlayacaktır. In this thesis, the synthesis of Silica Aerogel, Polyurethane Aerogel, Polyimide Aerogel, Silica-Polyimide Hybrid Aerogel, Silica-Polyurethane Hybrid Aerogel, Polyimide-Polyurethane Hybrid Aerogel and Silica-Polyimide-Polyurethane Hybrid Aerogel were carried out and the aerogels were transferred to the felt in powder/particle form. The thermal and acoustic insulation properties of the newly developed aerogel-incorporated felt materials were compared with each other and with the additive-free layered felt material. Electric motors, which are used as propulsion systems in electric vehicles, have different thermal and acoustic insulation needs compared to the internal combustion engines in today's fossil fuel-powered vehicles. The ultra-high porosity of aerogels (up to 99.8% porous structure and average pore diameter down to 5-10 nanometers) enables them to respond perfectly to insulation needs, especially at high sound frequencies. In addition, heating and cooling systems in electric vehicles are directly related to the battery system, not the engine. Therefore, improvements should be made in thermal insulation systems as well. Aerogels are innovative materials that contain at least 85% (up to 99.8%) air, constituting the lightest material class in the world, currently known as the best heat and sound insulation material. This study will provide an innovative technology alternative to conventional insulation technology and materials, and a new product range would be obtained by applying this technology.

Bu çalışmada, iç mekân tekstillerine yönelik çok katlı dokuma kumaşların ses yutum davranışını geliştirmek amacıyla yeni yöntem ve yeni malzemeler kullanılarak ses yutum davranışı üzerindeki etkisi incelenmiştir. Öncelikle farklı lif çaplarına sahip iplikler ile farklı örgüler kullanılarak iki katlı dokuma kumaşlar üretilmiş ve üretilen kumaşların lifli ve gözenekli yapısını arttırabilmek için farklı pasajlarda şardonlama mekanik bitim işleminden geçirilmiştir. Pasaj sayısının ses yutum davranışı üzerindeki etkisi incelendiğinde iki pasaj sayısının en uygun seviye olduğu tespit edilmiştir. Şardonlama işlemi ile etkili ses yutum aralığının, düşük frekanstan yüksek frekans bölgesine doğru değiştiği tespit edilmiştir. Çalışmanın ikinci bölümünde, dokuma kumaş yapısı içerisinde kompakt lif demetlerini daha hacimli bir hale dönüştürmek ve homojen lifli gözenekli yapıyı dokuma sırasında elde etmek için farklı hav uzunluğu, farklı lif kesiti ve farklı lif çapına sahip şönil iplikler ile tek katlı, iki katlı, üç katlı bezayağı ve panama örgüde dokuma kumaşlar tasarlanmıştır. Genel olarak şönil iplik hav uzunluğu arttıkça ve lif çapı azaldıkça ses yutum özelliğinin arttığı tespit edilmiştir. En iyi ses yutuculuk bikomponent 72 filament 16 dilimli pasta kesitli kumaşta elde edilmiştir. Bunu 600 filamentli dairesel kesit takip etmiştir. Aynı lif çapında kesitler karşılaştırıldığında en iyi ses yutum performansı, kanal kesit, içi boş kesit, çokgen ve dairesel kesit olarak sıralanmaktadır. Örgüler karşılaştırıldığında bezayağı kumaşların düşük frekansta, panama kumaşların yüksek frekansta ses yutum değerleri daha yüksek elde edilmiştir. Kumaş kat sayısı karşılaştırıldığında kat sayısı arttıkça etkin ses yutum aralığı rezonans tip davranış sebebiyle düşük frekanslarda görülmektedir. In this study, the effect of multi-layer woven fabrics for interior textiles on sound absorption behavior was investigated by using new methods and new materials in order to improve the sound absorption behavior. First of all, two-layer woven fabrics were produced using yarns with different fiber diameters and different weaves, and raising mechanical finishing was applied in different passages in order to increase the fibrous and porous structure of the fabrics produced. When the effect of the number of passages on the sound absorption behavior was examined, it was determined that the number of two passages was the optimum level. It has been determined that the effective sound absorption range changes from low frequency to high frequency region with the raising process. In the second part of the study, in order to transform the compact fibers into a more voluminous and homogeneous fibrous porous structure, chenille yarns which have different pile lengths, different fiber cross-sections and different fiber diameters are used for single-ply, two-ply, three-ply plain and basket weave fabrics. In general, it has been determined that as the chenille pile length increases and the fiber diameter decreases, the sound absorption property increases. The best sound absorption was obtained in the bicomponent 72 filament 16 segmented pie cross-section fabric. This was followed by a circular cross-section with 600 filaments. When the cross-sections with the same fiber diameter are compared, the best sound absorption performance is listed as channel, hollow, polygonal and circular cross-section. When the weaves are compared, the sound absorption values of plain fabrics at low frequency and basket weave fabrics at high frequencies are higher. When the number of fabric layers is compared, as the number of layers increases, the effective sound absorption range is seen at low frequencies due to the resonance type behavior. Aypa Tekstil Seraser Tekstil Ustaoğlu Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.

Bilimsel, teknolojik ve tıbbi araştırmalar, önceden makro-boyutlu malzemelerin üzerinde çalışmalar yapılırdı. Günümüzde makroskobik boyuttan nano boyuttaki malzemeler tercih edilir. Nanoteknoloji, malzemeleri nano boyuta indirerek yeni özelliklerin keşfedilmesidir ve kazandırılmıştır. Nano-boyut sayesinde malzemenin fiziksel, kimyasal ve biyolojik mekanizmalarında farklı özellikler ortaya çıkar. Nanoteknolojinin biyomedikal testlerle birlikte kullanılması çok sayıda hastalığın teşhis kalitesinin iyileştirilmesine yönelik avantajlıdır. Günümüzde nano biyosensör araştırmaları üzerine hızlı bir gelişim gözlenmektedir. Literatürde, birçok çalışmalar biyosensör yüzeyinden alınan sinyali arttırmaya yönelik sunulmuştur. Bu tez, doğal katalizör kullanarak (lawsone ve Hemoglobin) aktif karbon nanolif farklı oranlarla elektroçekim yöntemiyle üretilmiştir ve bu nanoliflerin MiRna Biyosensörler kullanımını test edilmiştir. Elde edilen takviyeli karbon nanoliflerin morfolojik, termal ve mekanik karakterizasyonları yapılmıştır ve bu analizlerin sonuçlarına göre elektrokimyasal biyosensöründe kullanım potansiyeli incelenmiştir. miRNA biyosensörlerinde tanıma yüzeyi olarak miRNA kullanılmış. DNA Biyosensörler üzerine literatürde birçok çalışma bulunurken miRNA Biyosensörler üzerine yapılan çalışmalar son yıllarda yoğunluk kazanmıştır. Bu çalışma literatüre katkı sağlayan bir araştırma olacaktır ve biyomedikal alanında bazı hastalık tayininde ve teşhisinde kolaylaştırılmasını sağlayacaktır. Bu çalışmada beklenen hedef, nanoliflerin gözenekli yapıda üretilmiştir ve böylece yüzey alanını arttırılmıştır. Daha fazla miRNA molekülünün elektrotla teması ve immobilizasyonu sağlayacaktır, böylece küçük hacimde daha yüksek sinyaller alımı gerçekleştirilmesini test edilmiştir ve elektrokimyasal testlerin optimizasyonu yapılmıştır. In recent years of researches, sciences and technologies have been focused on the nanoscale for enhancing the properties and efficiency of materials. Nanotechnology investigates the production, manipulation and analysis of materials in the molecular scale. The nanomaterials are known for their large surface area that promote a wider active zone for modification, control and improvement of the conceived surface structures. Electrochemical biosensors are one of the widely used detection technique for the investigation of biomolecules. The efficiency of theses biosensors and their selectivity depends mostly on the surface characteristics of working electrodes. Enhancing the quality of the electrode’s surface led to a better immobilization and enhance the hybridization process, for this reason many materials were used and carbon nanofibers shows high performances and flexibility with ease of use which made researchers focused on its development. PAN is the most common polymer used as electrospun carbon nanofiber precursor In the light of the plethora of researches converged on the nanomaterial’s applications, the present study focused on combining the properties of natural catalyst as Lawsone and Hemoglobin in different amounts for the production of an activated carbon nanofibers by electrospinning methods. The obtained carbonized nanofibers and their graphitic properties were electrochemically investigated to enhance the sensitivity of the biosensory system, and the amelioration of the selectivity detection of miRNA molecules. A study of the optimization of the electrochemical measurements was also investigated to determine the efficient temperature, storage time and concentrations in the electrochemical measurements. The electrochemical measurements result for both Lawsone and Hemoglobin enriched CNFs investigations validates the efficiency of the miRNA molecules employing CNFs for a biosensing apparatus using SPEs with a low content of catalyst added (Leading to improve the level of catalysation observed in the carbonisation step). The conceived biosensory configuration can be safely used for a detection of specific RNA molecules.

Vücut giysilerinden beklentiler yapı ve model özellikleri çok giysin işlevsel özellikler ve giysi konfor üzerine yoğunlaştırılmıştır. Giysiler vücut ile çevre arasında termal dengenin kuruluşunda önemli bir korumaya sahiptir. Bir kişinin konforlu tıslayabilmesi için çevre sıcaklığı, nem, rüzgar hızı, ışık gibi gürültü gibi etkenlerle ilgili bir uyarının beyne iletilmemiş olması gerekir. Sarf malzemelerinin çevresi ile termal dengeyi iletiminde, Şartlara göre teri iletmesinde ya da emmesinde ve nefeslerinde alabilir lif özellikleri, iplik ve kumaşın içerdiği parametreler, kimyasal işlemler ve giysi tasarımı özellikleri oldukça önemlidir. konut konforu için kullanım liflerin etkin ısı aktarımına izin vererek termal dengeyi işletme, nemi hızlı emip hızlı uzaklaştırması, hava geçirmegenliği ile nefes alabilir olması, iyi tutum özeliklerine sahip olması, kullanması ve bakımının kolay olması gibi birçok özelliği bir arada içermesi gerekir. Atmosfer, tekstilde faz değişim malzemeleri esas olarak iyileştirilmiş termal konfor elde etmek amacı ile sıcaklığı düzenleyen ürünler elde etmek için aşırı sıcak veya soğuk ortamlarda koruyucu giysiler tasarlanmaktır. Bu tezde kadın giyiminde en fazla tercih edilen giysi türlerinden olan tayt giysisinin serin ve/veya soğuk ortam koşullarında termal konforun geliştirilmesi amaçlanmıştır. Bunun için günlük etkinlik koşullarında giyilen tayt kıyafetlerinde kullanılan kumaş yapılarının göz önüne geçmesi, bu kumaş yapılarına faz değiştiren malzemelerle çevre koşullarındaki sıcaklık değişimlerine bağlı daha olarak konforlu hissetmesi hedeflenmiştir. Expectations from clothing sector have focused on the functional properties such as comfort of the clothes rather than the structure and model properties. In order for a person to feel comfortable, a warning about one environmental factors such as ambient temperature, humidity, wind speed, light must not be transmitted to the brain since clothes has an important effect on establishing a thermal balance between the body and the environment. Ġmportant in providing the thermal balance with the environment, fiber properties, structural parameters of yarn and fabric, chemical processes and clothing design features are very, transmitting or absorbing sweat according to the conditions, and breathability. The fibers to be used for clothing comfort should contain many features such as providing thermal balance by allowing effective heat transfer, absorbing and removing moisture quickly, being breathable with air permeability, having good handling properties, and being easy to use and maintain. Nowadays, phase change materials in textiles are mainly designed for protective clothing in extreme hot or cold environments to produce temperature regulating products with the aim of achieving improved thermal comfort. In this project, it is aimed to improve the thermal comfort of leggings, which is one of the most preferred clothing types in women's clothing, in cool and/or cold ambient conditions. As mentioned previously, considering the fabric structures used in leggings worn under daily activity conditions, it is aimed to make the individual feel more comfortable depending on the temperature changes in the ambient conditions by applying phase change materials to these fabric structures.

Günümüzde koruyucu giysiler üzerinde birçok çalışma yapılmaktadır. Son dönemlerde soğuk iklim koruyucu kıyafetlerdeki çalışmalar yoğunlaşmış olmakla birlikte gerek ekonomik sebepler gerek ise teknik sorunlar sebebi ile istenilen boyutta başarı elde edilememiştir. Ülkemizde ve dünyada son zamanlarda dağcıların, orduda görevli askerlerin hipotermi sonucu hayatlarını kaybettikleri olaylar gerçekleşmiştir. Bu sebepten dolayı çalışmada askeri tekstillerden, dağcılık kıyafetlerine kadar birçok alanda kullanım alanı bulunan soğuk iklim kıyafetlerinin mevcut yöntemlerden farklı üretim yöntemleri kullanılarak geliştirilmesi amaçlanmıştır. Gerçekleştirilen çalışma kapsamında tasarlanan ve üretilen ürünlerin özellikleri ergonomik yönden ve performans açısından incelenmiş ve mevcutta kullanılan soğuk iklim kıyafetleri ile kıyaslanmıştır. Çalışmada 3 farklı yöntem kullanılarak 6 farklı çeşit ürün elde edilmiştir. İlk yöntemde boncuk elyaf polyester, mikrojel polyester ve hollowelyaf farklı oranlarda dolgu malzemesi olarak kullanılmıştır. İkinci yöntemde çevreci yaklaşımlar hedeflenmiş ve atık kumaşların değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla dikimevlerinde askeri kullanım amacı ile üretilen kıyafetlerin ve konfeksiyon aşamasında çıkan atık kırpıntı kumaşların geri dönüştürülmesi ile havlı yüzeyde bir kumaş elde edilmiştir. Bu yüzey ana malzeme ile birleştirilerek lamineli kumaş yüzeyi elde edilmiştir. Üçüncü yöntemde ise karbon elyaftan elde edilen dokusuz yüzey kumaş ara katman olarak Polyester bir film ile birleştirilerek yanmazlık ve soğuk iklim özelliklerinin bir arada elde edilmesi planlanan bir tasarım yapılmıştır. Farklı alanlarda kullanılması planlanan ve üretilen altı farklı soğuk iklim kıyafetlerinin performansları Türk Silahlı Kuvvetleri Kara Kuvvetleri Komutanlığı’nda şu anda kullanılmakta olan konvensiyonel metotlarla elde edilen kıyafetlerin performansları ile kıyaslanmış ve yapılan testler doğrultusunda, mevcutta kullanılan soğuk iklim kıyafetlerine muadil olarak aynı ve/veya daha iyi fonksiyonel etkilere, farklı üretim teknikleri kullanılarak ulaşılabileceği gözlemlenmiştir. Today, many studies are being conducted on protective clothing. Although the work on cold climate protective clothing has been intensified recently, the desired size has not been achieved due to both economic reasonsand technical problems. Recently, incident shave occurred in our country and around the world in which climbers and soldier serving in the army have lostheirlives as a result of hypothermia. For this reason, in the study, it is aimed to develop cold climate clothing that has been used in many fields, from military textiles to mountaineering clothing,using different production methods than existing methods. The characteristics of the products designed and manufactured within the scope of the study were examined ergonomically and in terms of performance and compared with the coldclimate clothing currently used. In the study, 6 different kinds of products were obtaine dusing 3 different methods. In the first method, bead fiber polyester, microgel polyester and hollow fiber were used as filler materials in different proportions. In the second method, environment alapproaches were aimed and it was aimed to evaluate waste fabrics. For this purpose, a fabric was obtained on the pile surface by recycling the clothes produced for military use in sewing houses and the waste clipping fabrics produced during the garment stage. This surface was combined with the main material to obtain a laminated fabric surface. The third method, a carbon fiber nonwoven fabric layer film obtained from the characteristics of fire and cold climates Polyester combined with a design is made of which is planned to be obtained. Planned to be used in differentareas of the Turkish Armed Forces and the performance of cold climate produced six different clothing in command of the land forces of the out fitobtained by conventional methods that are currently being used and the test shave been compared with the performance. It has been observed that different production techniques can be used in these clothes.

Gerilme yüklemesi altında deformasyon, kumaşların fiziksel performans davranışlarını belirlemek için kullanılabilecek yöntemlerden biridir. Konvansiyonel kumaş yapıları boyuna yönde uzama altında enine yönde daralma göstermesinden dolayı pozitif Poisson oranına (Poisson’s Ratio-PR) sahiptir. Auxetic yapılar negatif Poisson oranına (Negative Poisson’s Ratio-NPR) sahiptir ve uzama altında enine yönde genişlerler ve basıldıkça daralırlar. Auxetic yapılar gelişmiş performans özellikleri (arttırılmış mekanik özellikler, değişken geçirgenlik özelliği, geliştirilmiş enerji ve akustik emilim özellikleri vb.) göstermektedirler. Auxetic özelliğe sahip dokuma kumaş yapılarının tasarlanmasıyla, konvansiyonel kumaş yapılarına göre yapıya birçok fonksiyonel özelliğin tek adımda kazandırılabilmesi sağlanabilecektir. Kulanım alanı bakımından, özellikle teknik tekstillerde yüksek performans gerektiren alanlarda ve arttırılmış konfor özelikleri bakımından uygun kullanım alanlarında auxetic performans gösteren dokuma kumaş yapılarının kullanımı tercih edilebilecektir. Bu çalışmada, auxetic özellik gösteren dokuma kumaş yapılarının elde edilebilmesi amacıyla dokuma kumaş yapısına auxetic etki kazandırabilecek çeşitli kumaş yapısal parametrelerinin etkileri araştırılmıştır. Farklı yapısal özelliklere sahip iplik (braid iplik, sarmal katlı iplik (HPY) ve monofilament lateks) ve örgü yapılarının (örgü yapısındaki iplik kesişim ve atlama miktarının etkisi) kumaşın auxetic performansları üzerindeki etkileri incelenmiştir. Deneysel çalışma kapsamında elde edilen sonuçlardan, atkı ipliği olarak hacimli iplik yapılarının (braid ve sarmal katlı iplik gibi) ve monofilament lateks yapı bileşeni kullanılarak dokunan kumaşlarda genellikle çözgü yönünde bir NPR etkisinin elde edilebileceği görülmüştür. Kumaşlardan elde edilen NPR etkisinin, ipliklerin yapısal özelliklerinden (iplikleri oluşturan filament sayılarından, ipliklerin kalınlık, hacimlilik, yumuşaklık/sertlik özelliklerinden) ve kumaşın örgü yapısından (ipliklerin kumaş içindeki bağlantı ve atlama sayılarından) etkilendiği gözlemlenmiştir. Deformation under tensile loading is one of the methods that can be used to determine the physical performance behaviors of fabrics. Conventional fabric structures have a positive Poisson ratio (PR) because they show contraction in the transverse direction under longitudinal elongation. Auxetic structures have a negative Poisson ratio (NPR) and they expand in the transverse direction under elongation and contract as they are compressed. Auxetic structures show improved performance properties (increased mechanical properties, variable permeability, improved energy and acoustic absorption properties, etc.). By designing woven fabric structures with auxetic properties, it would be possible to gain many functional features to the structure in one step compared to conventional fabric structures. In terms of usage area, the use of woven fabric structures with auxetic performance could be preferred in areas that require high performance especially in technical textiles and in appropriate usage areas in terms of increased comfort properties. In this study, the effects of various fabric structural parameters that could gave auxetic effect to the woven fabric structure were investigated in order to obtain woven fabric structures with auxetic properties. The effects of yarn with different structural properties (braid yarn, helical ply yarn (HPY) and monofilament latex) and weave pattern (the effect of yarn intersection and floating amount in the weave structure) on the auxetic performances of the fabric were investigated. From the results obtained within the scope of the experimental study, it was observed that an NPR effect could generally be obtained in the warp direction, in fabrics woven by using bulky yarn structures (such as braid and helical plied yarn) and monofilament latex structure component as weft yarn. It was observed that the NPR effect obtained from the fabrics was affected by the structural properties of the yarns (the number of filaments forming the yarns, the thickness, bulkiness, softness/hardness properties of the yarns) and the weave structure of the fabric (the number of intersection and floating of the yarns in the fabric). Boyteks Kord Endüstriyel İp ve İplik Sanayi ve Ticaret A.Ş. Bağcı Elyaf ve Konfeksiyon Malzemeleri Ltd.'e

Bu çalışmada, otomobil koltuk kılıfında kullanılan laminasyonlu kumaşların kopma ve yırtılma mukavemetlerinin simülasyonu yapılmıştır. Laminasyonlu kumaş; bezayağı ve dimi 2/2 örgü yapısına sahip farklı sıklıklardaki yüz kumaş, PU sünger ve PA yuvarlak örme kumaş olmak üzere 3 katmandan oluşmaktadır. KTEX yazılımında oluşturulan geometrik modelin FEA’ de simülasyonu çalışması yapılmıştır. Kumaşlara gerçek test koşullarında tek eksenli ve zıt yönde kuvvetler etki etmektedir. Laminasyonlu kumaş sonlu elemanlar yönteminde lineer ve elastik kabul edilmiştir. Simülasyondan elde edilen çıktılar ve grafikler gerçek test sonuçları ile karşılaştırılmıştır. Lamineli kumaşın geometrik modeli iyi sonuçlar almak için çok önemlidir. Simülasyondan elde edilen kopma ve yırtılma sonuçları, gerçek ve sanal elde edilen kuvvet – uzama grafiklerinde bazı bölgelerde farklılıklar gösterse de gerçek test sonuçları ile uyum göstermiştir. Gelecek çalışmalar için, elde edilen sonuçların benzerliği ile yüzey aşındırma gibi deformasyonların simülasyonu için iyi bir model oluşturabilir. In this study, the tensile and tear strength of laminated fabric used as an automotive seat cover was simulated using finite element analysis. The laminated fabric has three layers and is composed of plain weave fabric and twill 2/2 at different densities, PU foam, and PA circular knitted scrim. FEA simulation was carried out on the constructed fabric geometrically using the KTEX software. The laminated fabrics were then subjected to axial stress with opposing forces. The laminated fabric is assumed to be linear and elastic in FEA. The simulation outputs were compared with real test results and their graphs. The geometrical construction of laminated fabrics is crucial to obtain beneficial results. The tensile and tearing strength results of the simulations agree well with the actuals values, although the strain-stress graphs may differ in several zones. The consistency between the actual test results and simulation may provide a model for surface deformation for further studies.

Dünya nüfusunun kontrolsüz bir şekilde artması, bir yandan yaşam standartlarını yükseltmeye yönelik faaliyetler, diğer yandan kıt olan tatlı su kaynakları nedeniyle insanların su kullanım ihtiyaçları gün geçtikçe artmaktadır. Tekstil üretiminin her aşamasında çok fazla miktarda su tüketilmektedir. Bunlardan biri de boyama sırasında harcanan su miktarıdır. Bu sebeple su kullanımının günümüzde hızla artan bir öneme sahip olacağı ön görülmektedir. Bu çalışmada, poliester ipliğinin boyanmasında susuz, süperkritik karbondioksit (scCO2) boyama prosesi ile klasik boyama prosesi karşılaştırılmış ve sonuçlar yaşam döngüsü analizi (LCA) yöntemi ile değerlendirilmiştir. Karşılaştırmanın sonucunda susuz boyama prosesinin çevresel etkisi klasik boyamaya göre daha düşük seviyede olduğu gözlemlenmiştir. People's water usage needs are increasing day by day with the uncontrolled increase in the world population and activities aimed at raising the living standards, although the fresh water resources are scarce. A large amount of water is consumed at every stage of textile production. One of them is the amount of water consumed during dyeing. For this reason, it is foreseen that the use of water will have a rapidly increasing importance today. In this study, anhydrous supercritical carbon dioxide (scCO2) dyeing process and classical dyeing process were compared in dyeing polyester yarn and the results were evaluated by life cycle analysis (LCA) method. As a result of the comparison, it has been observed that the environmental impact of the waterless dyeing process is lower than the conventional dyeing. BUTEKOM Akbaşlar Tekstil

Bu çalışmada yüksek performanslı iplikler kullanılarak elde edilen örme kumaşların koruyucu eldiven kullanımı açısından performans özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla öncelikle teknik tekstiller ve koruyucu tekstiller hakkında, sonrasında koruyucu eldivenlerin tanımı, özellikleri sınıflandırılması, kullanılan standartlar hakkında son olarak koruyucu eldivenlerin üretilmesinde kullanılan iplikler ve özellikle meta-aramid, para-aramid iplikler hakkında ayrıntılı bir literatür araştırması yapılmıştır. Çalışma kapsamında meta aramid, para aramid, pamuk, tencel ve gümüş iplikler farklı oranlarda kullanılarak koruyucu eldivenlerde kullanılabilecek örme kumaşlar elde edilmiştir. Elde edilen örme kumaşların öncelikle patlama mukavemeti ve uzama özellikleri, konfor özellikleri (hava geçirgenliği, su buharı geçirgenliği, ısıl geçirgenliği), elektriksel iletkenlik özellikleri ve yanma davranışları (limit oksijen indeksi) standartlara uygun bir şekilde test edilmiştir. Testler sonucunda elde edilen veriler SPSS istatistik programında 0,05 anlamlılık seviyesinde istatistiki olarak değerlendirilerek analiz edilmiştir. Yapılan çalışmalar sonucunda meta aramid, para aramid, pamuk, tencel ve gümüş ipliklerinin karışım oranının kumaşların mukavemet özelliklerine, konfor özelliklerine elektriksel iletkenlik ve limit oksijen indeksi değerine etkisinin istatiksel olarak önemli olduğu görülmüştür. Karışımda aramid iplik oranı arttıkça örme kumaşların mukavemet değerlerinin ve meta-aramid karışımlı örme kumaşlarda meta-aramid oranı artıkça limit oksijen indeksi değerinin arttığı görülmüştür. Ayrıca karışım oranında gümüş iplik içeren örme kumaşların elektrik iletkenlik özellikleri gümüş iplik içermeyen kumaşlara göre yüksek olduğu bununla birlikte konfor özelliklerinde( hava geçirgenliği, su buharı geçirgenliği, terman geçirgenlik) önemli bir düşüş olmadığı tespit edilmiştir. In this study, it is aimed to examine the performance properties of knitted fabrics obtained by using high performance yarns in terms of use as protective gloves. For this purpose, first of all, technical textiles and protective textiles, then the definition of protective gloves, classification of their properties and the standards used, and finally the yarns used in the production of protective gloves and especially meta-aramid, para-aramid yarns were investigated. In the study, knitted fabrics that can be used in protective gloves were obtained by using meta aramid, para aramid, cotton, tencel and silver threads at different rates. Bursting strength and elongation properties, comfort properties (air permeability, water vapor permeability, thermal permeability), electrical conductivity properties and combustion behavior (limit oxygen index) of knitted fabrics were tested in accordance with the standards. The data obtained as a result of the tests were statistically evaluated and analyzed at the 0.05 significance level in the SPSS program. As a result of the studies, it has been seen that the effect of the mixture ratio of meta aramid, para aramid, cotton, tencel and silver yarns on the strength properties, comfort properties, electrical conductivity and limit oxygen index value of the fabrics are statistically significant. It was observed that the strength values of knitted fabrics increased as the aramid yarn ratio in the mixture increased, and the limit oxygen index value increased as the meta-aramid ratio increased in meta-aramid blended knitted fabrics. In addition, it was observed that the eletric conductivity properties of knitted fabrics containing silver thread in the mixture ratio were higher than the fabrics without silver thread, however, there was no significant decrease in their comfort properties (air permeability, water vapor permeability, thermal permeability). Uludağ Üniversitesi Tekstil Mühendisliği Laboratuvarı

Bu tez çalışmasında farklı atkı ve hav uzunluklarında, iki farklı atkı ipliği, tek hav çözgü ipliği kullanılarak üretilen 18 farklı havlu kumaş numunesi ve aynı 18 kumaş numunesine şardonlama yapılarak elde edilen tek kat ve çift kat havlu kumaş numuneleri ile birlikte 36 farklı kumaş numunesinin ses yutum ölçümleri gerçekleştirilmiş olup havlu kumaşların ses yutum özellikleri ile kumaş yapısal parametreleri (atkı sıklığı, hav uzunlukları ve atkı ipliği numarası) arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Bu çalışma için öncelikli olarak kumaş parametreleri belirlenmiş ve belirlenen parametreler doğrultusunda kumaş üretimleri yaptırılmıştır. Çalışma için 2 parametre belirlenmiştir. Bu parametreler hav çözgü uzunluğu ve atkı sıklığıdır. Bu iki parametre değiştirilerek farklı konstrüksiyonlarda kumas yapıları elde edilmiştir. Ardından aynı sıklık değerlerinde atkı ipliği değiştirelerek ikinci grup kumaş numuneleri üretilmiştir. Bu kumaşların da hava geçirgenliği, kalınlık, gramaj gibi fiziksel özellikleri ölçülmüş buna etkisel olarak ses yutum katsayıları ile arasındaki doğrusal yada dolaylı olabilecek etkiler araştırılmıştır. Son olarak ise aynı kumaş numuneleri üzerine şardonlama işlemi uygulanmış ve şardonlu kumaşların tek kat ve çift kat olarak hava geçirgenliği, kalınlık, gramaj gibi fiziksel özellikleri ölçülmüş buna etkisel olarak ses yutum katsayıları ile arasındaki doğrusal yada dolaylı olabilecek etkiler araştırılmıştır. In this MSc thesis, the sound absorption measurements of terry fabrics were conducted by using 18 different fabric samples obtained by two different weft yarn numbers, three different weft densities and pile lengths and then relationship between sound absorption and fabric structural parameters like weft density, pile length and weft yarn number were examined. For this purpose, the terry fabric parameters were determined firstly and then fabric productions were done with the determined parameters. Two parameters were determined for the study. These parameters are pile length and weft density. By changing these two parameters, fabric structures of different constructions were obtained. Then, the second group fabric samples were woven by changing the weft yarn number at three different weft densities and pile lengths. Thickness, weight per square meter, air permeability and sound absorption values were measured and relation between sound absorption and fabric structural parameters were discussed considering air permeability, thickness and weight per square meter measurements results.

Yatak yüzü kumaşları dokuma, örme veya dokusuz yüzey teknikleriyle üretilmektedir. Yatak yüzü olarak kullanılacak kumaşlar üretildikten sonra genellikle polyester, pamuk, yün vb. elyaf ve tela ile kapitone edilerek kullanılmaktadır. Kumaşın üzerine kapitone işlemi uygulanarak dolgu malzemesi yatak yüzü kumaşla birleştirilmiş olur. Kapitone işlemi isteğe bağlı çeşitli desenler oluşturularak ya da bağlantılı düz çizgi şeklinde yapılabilmektedir. Dolgu malzemesi sayesinde gramaj ve kalınlık artmaktadır. Bu durum sünger ile yatak yüzü kumaşın arasındaki hava geçirgenliğini arttırmakta, basınç dağılımını dengelemektedir. Bu çalışma kapsamında, farklı atkı iplikleri, farklı atkı iplik numaraları ve farklı atkı sıklıkları kullanılarak üretilen dokuma yatak yüzü kumaşların performans ve ısıl konfor özellikleri incelenmiştir. Bu amaçla, yatak yüzü üretiminde en çok kullanılan pamuk ve viskon liflerinden elde edilen ipliklerin yanında, yeni nesil liflerden olan bambu lifinden elde edilen iplikler kullanılmıştır. Deneysel kumaşların tamamında viskon çözgü ipliği kullanılmış olup bütün kumaşlar aynı çözgü sıklığında ve kırık dimi örgüsünde üretilmiştir. Deneysel kumaşlara aşınma ve boncuklanma dayanımı, kopma mukavemeti ve kopma uzaması, hava geçirgenliği, bağıl su buharı geçirgenliği ve ısıl konfor testleri uygulanmıştır. Elde edilen veriler istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Mattress ticking woven fabrics are produced by weaving, knitting or non-woven surface techniques. After the fabrics to be used as mattress ticking woven fabrics are produced, they are generally made of polyester, cotton, wool, etc. It is used by quilting with fiber and interlining. By applying the quilting process on the fabric, the filling material is combined with the bed face fabric. The quilting process can be done by creating various optional patterns or in the form of a connected straight line. Thanks to the filling material, weight and thickness increase. This situation increases the air permeability between the sponge and the bed cover fabric and balances the pressure distribution. In this study, the performance and thermal comfort properties of mattress ticking woven fabrics produced using different weft yarns, different weft yarn counts and different weft densities were investigated. For this purpose, in addition to the yarns obtained from cotton and viscose fibers, which are the most used in the production of mattresses, yarns obtained from bamboo fiber, which is one of the new generation fibers, were used. Viscose warp yarn was used in all of the experimental fabrics, and all fabrics were produced in the same warp density and broken twill weave. Abrasion and pilling resistance, breaking strength and elongation at break, air permeability, relative water vapor permeability and thermal comfort tests were applied to the experimental fabrics. The obtained data were evaluated statistically. Bursa Uludağ Üniversitesi Tekstil Mühendisliği Bölümü Kırayteks Tekstil A.Ş.

Bu çalışmada selüloz esaslı sürdürülebilir liflerinden üretilmiş bazı dokuma kumaşların performansları incelenmiştir. Bu amaçla viskon, pamuk ve bambu/viskon ipliklerden üretilmiş 3 farklı grup kumaş numunesi kullanılmıştır. Her grupta konvansiyonel ve sürdürülebilir liflerden üretilmiş kumaşlar bulunmaktadır. Kumaşların performansları; gramaj tayini; yıkama ve kurutma için boyutsal kararlılık; yıkamaya, suya, terlemeye ve sürtünmeye karşı renk haslığı; yırtılma mukavemeti; çekme mukavemeti; dikiş açma, boncuklanma direnci, aşınma direnci, spiralite, hava geçirgenliği; su buharı geçirgenliği ve eğilme rijitliği testleri ile analiz edilmiştir. Daha sonra sonuçlar sürdürülebilir ve konvansiyonel liflerden üretilen kumaşlar için kıyaslanmıştır. Çalışmanın sonucunda selüloz esaslı sürdürülebilir ve konvansiyonel liflerden üretilen kumaşların performansları arasında önemli bir fark gözlenmemiştir. Bu çalışmada kullanılan kumaş numuneleri için her iki gruptaki kumaşların da bayan üst giyiminde kullanılabilecek yeterli özellikleri taşıdığı tespit edilmiştir. Maliyet açısından sürdürülebilir lifler konvansiyonellere oranla biraz daha pahalı olsa da, firmalar müşterilerin talepleri doğrultusunda bu alandaki çalışmalarına devam etmektedir. In this study, the performances of some woven fabrics produced from cellulosic sustainable fibers were investigated. For this purpose, 3 different groups of fabrics produced from viscose, cotton and bamboo/viscose yarns were used. Each group contained fabrics produced from conventional and sustainable fibers. Performances of fabrics were determined by dimensional stability for washing and drying; color fastness to washing, water, perspiration and crocking; tear strength; tensile strength; seam strength; pilling resistance; abrasion resistance; spirality; air permeability; water vapor permeability and bending stiffness tests. The results were compared to fabrics produced from conventional fibers. As a result of the study, no significant difference was observed between the performance analyses of fabrics produced from cellulose-based sustainable and conventional fibers. Considering the samples used in this study, it can be concluded that the fabrics in both groups had sufficient properties to be used in women's clothing. Although sustainable fibers are slightly expensive than conventional ones, companies continue to work in this field due to the demands of the customers.

Bu çalışma kapsamında, %100 geri dönüşüm polyester ve klasik yöntemlerle elde edilmiş polyester atkı iplikleri kullanılarak farklı konstrüksiyonlarda üretilen dokuma kumaşların bazı performans özellikleri karşılaştırılmıştır. Bu amaçla, çözgü iplik cinsi, numarası ve sıklığı sabit tutularak, atkıda geri dönüşüm polyester ve klasik yöntemlerle üretilmiş polyester iplik kullanılarak üç farklı atkı sıklığında (16, 20 ve 24 atkı/cm) ve ve üç farklı örgü yapısında (bezayağı, dimi ve saten) üretilen deneysel dokuma kumaşlara fiziksel özelliklerinin belirlenmesi amacıyla metrekare ağırlık (gramaj) ve kumaş kalınlığı ölçümleri yapılmıştır. Performans özelliklerinin belirlenmesi için kumaşlara boncuklanma, kopma mukavemeti, kopma uzaması, yırtılma dayanımı ve hava geçirgenliği testleri uygulanmıştır. Yapılan testler sonunda %100 geri dönüşüm polyester ve klasik yöntemlerle elde edilen polyester ipliklerin, dokuma kumaşların fiziksel ve performans özelliklerine olan etkisi araştırılmış ve istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre, her iki grup atkı ipliği ile dokunan kumaşların gramaj, çözgü yönünde kopma mukavemeti ve boncuklanma dayanımları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmazken kumaşların kalınlık, kopma uzaması, atkı yönünde kopma mukavemeti ve hava geçirgenliği arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Kumaşın yapısal özelliklerinden atkı sıklığının, örgünün ve bu faktörlerin kesişimlerinin deneysel kumaşların performans özellikleri üzerinde genel olarak etkisinin olduğu görülmüştür. Within the scope of this study, some performance properties of woven fabrics produced in different constructions using %100 recycled polyester and polyester weft yarns obtained by classical methods were compared. For this purpose, experimental woven fabrics produced in three different weft densities (16, 20 and 24 weft/cm) and in different weave (plain, twill and satin) by using recycled polyester in the weft and polyester yarn produced by classical methods, by keeping the warp yarn type, number and density constant, are physically applied. In order to determine its properties, square meter weight (gram weight) and fabric thickness measurements were made. In order to determine the performance properties, pilling, breaking strength, elongation at break, tear strength and air permeability tests were applied to the fabrics. At the end of the tests, the effect of %100 recycled polyester and polyester yarns obtained by classical methods on the physical and performance properties of woven fabrics was investigated and statistically evaluated. According to the results obtained from the study, there was no statistically significant difference between the weight, breaking strength and pilling strength of the fabrics woven with the weft yarn in both groups, while a statistically significant difference was found between the thickness, breaking elongation, breaking strength and air permeability of the fabrics. It has been observed that the structural properties of the fabric, weft density, weave and the intersection of these factors have a general effect on the performance properties of the experimental fabrics. Rudolf-Duraner Kimyevi Maddeler Ticaret ve Sanayi A.Ş. BYT Dokuma

Bu çalışmada aynı iplik cinsi ile örülen üç farklı gramajdaki poliester kumaşların dispers boyarmaddeler ile boyanması ve sonrasında uygulanan ardışık haslık testlerinin kumaşlar üzerinde meydana getirdiği renk değişimi araştırılmıştır. Deneysel çalışmada üç farklı molekül boyutunda olan dispers boyarmaddeler ile boyama parametreleri sabit tutulup her molekül boyutundaki boyarmadde için üç farklı konsantrasyon da boyama deneyleri yapılmıştır. Boyanan numunelere redüktif yıkama işlemi yapılıp kendi halinde kurumaya bırakılmıştır. Daha sonra kuruyan numunelerin ilk renk ölçümleri yapılmış ve bu ölçümler standart olarak kabul edilmiştir. Bu işlemleri takiben numunelere yıkama, ütüleme, ışık haslığı testleri farklı uygulama sırası ile ardışık olarak yapılmıştır. Haslık testlerinin ardından numunelerin tekrar renk değerleri ölçülmüştür. Elde edilen sonuçlar grafikler ile gösterilmiş ve poliester kumaşların farklı molekül boyutundaki dispers boyarmaddeler ile boyanmaları sonrasında uygulanan farklı haslık testlerinin renk değerlerini ne şekilde etkilediği incelenmiştir. Çalışmaların sonucunda, boyanan numunelerin renk ve renk farkı özelliklerinin birim ağırlıklara bağlı değişiklik gösterdiği, renk değerleri üzerinde ışık haslığı testinin en belirgin etkiyi yaptığı görülmüştür. Küçük moleküllü boyarmaddenin haslık testlerinden en az etkilendiği ve ardışık haslık testi uygulamalarında en uygun boyarmadde olduğu bulunmuştur. In this thesis research, polyester fabrics with different unit weights and knitted from the same yarn were dyed with disperse dyes. After dyeing different fastness tests were applied in different sequences and the resulting colour differences were investigated. Dyeing experiments were performed with three dispers dyes of different molecular weights. Dyeings were performed at three dyeing concentrations. After reductive cleaning the dyed samples were dried and colour measurements were performed as the samples as taking them the colour standards. After that washfastness, hot-ironing and light fastnes tests were applied in different sequences and the resultant. Colour coordinates were recorded after each test on the standard colour samples. The results were explened as colour values and colour differences. The results showed that colour and colour difference properties of the dyed samples changed in connection with unit weights and disperse dyes properties light fastnes tests made the most important impact on colour values. Atasoy Tekstil

Bu yüksek lisans tez çalışmasında ev tekstilinde önemli bir kullanım alanına sahip havlu kumaşların atkı ve/veya zemin çözgüde likralı iplikler kullanılarak üretimi, üretilen havlu kumaşların kullanıma yönelik özellikleri ve mevcut kullanım alanı haricinde kullanım olanakları araştırılmıştır. Bu amaçla havlu kumaş üretiminde kullanılan Ne 16/1 ve Ne 20/2 pamuk iplikleri 70 denye likra ipliği ile bükülerek likralı iplikler üretilmiş ve bu likralı ipliklerden Ne 16/1 pamuk içeren atkı ipliği olarak, Ne 20/2 pamuk içeren çözgü ipliği olarak kullanılarak havlu kumaş numuneleri üretilmiştir. Likrasız olanlarla da karşılaştırmak için likrasız ipliklerle, atkıdan likralı ipliklerle, çözgüden likralı ipliklerle ve hem atkıdan hem de çözgüden likralı ipliklerle 4 farklı grupta havlu kumaşlar 4 afarklı atkı sıklığı ve 4 farklı hav uzunluğunda üretilmiştir. Tüm gruplarda toplam 64 adet olarak üretilen havlu kumaş numuneleri kopma mukavemeti, anlık uzama, boyutsal çekme, su emme ve su buharlaşma hızı, ısıl direnç ve su buharı geçirgenliği testlerine tabi tutulmuştur. Elde edilen sonuçlar değerlendirilerek likralı havlu kumaşların özellikleri ile tasarımlarına yönelik teknik veriler tartışılmış ve mevcut kullanım alanına alternatif kullanım alanları üzerine yorumlar yapılmıştır. In this Msc thesis, production of terry fabrics, which have a large usage area in home textiles, with lycra containing ground warp and/or weft yarns, properties regarding their use and possible alternative application areas are investigated. For this aim, firstly Ne 16/1 and Ne 20/2 cotton yarns were twisted together with 70 denier lycra yarn and elastic lycra con taining cotton yarns were produced and then terry fabric samples were woven using these elastic yarns. Terry fabric samples for experimental purpose were produced with 4 different weft densities, 4 different pile lengths with non-lycra yarns, with lycra yarns in weft, with lycra yarn in ground warp and with lycra yarn in both ground warp and weft yarns. A total of 64 different terry fabric samples produced were subjected to tests of breaking strength and breaking elongation, instant elongation, contractions, water absorption and evoparation speed, thermal resistance and water wapor transmission. Test results were evaluated and terry fabric properties and technical data related to terry fabric design were discussed and alternative application areas for terry fabrics were commented on. Bursalı Tekstil Sanayi ve Ticaret A.Ş.

Spor giysiler artık sadece aktif spor için değil, günlük yaşamda da tercih edilmektedir. Spor kıyafetler, esneklik özelliğinden dolayı daha çok örme kumaşlardan üretilmektedir. Örgü yapısına elastan ilave edilmesi ile yapıya fazladan esneklik kazandırılmakta ve böylece giysinin vücut hareketine daha iyi cevap vermesi sağlanmaktadır. Son yıllarda elastanlı örme kumaşların fiziksel ve konfor özellikleri hakkında pek çok çalışma yapılmasına rağmen, kumaşların kalıcı uzama ve konfor özelliklerinin birlikte incelendiği pek fazla çalışma yer almamaktadır. Bu çalışmada, elastanlı örme kumaşların kalıcı uzama ve konfor özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çift taraflı askı sıraları ile bağlantı yapılmış iki farklı interlok örgü yapısı seçilmiştir. Tekstüre polyester iplikle birlikte 22, 33, 44, 60, 78dtex olmak üzere 5 farklı numarada çıplak elastan iplik kullanılarak, elastan ipliğin kumaş özelliklerine etkisi incelenmiştir. Elastanlı iplik (gipe) kullanımının etkisini görebilmek için iki farklı numara gipe iplikle de kumaşlar üretilmiştir. Aynı ipliklerle aynı örgü yapılarında elastansız olarak örülenlerle birlikte toplam 19 kumaş numunesi üretilmiştir. Üretilen kumaşların sıklık, ağırlık, kalınlık, hava geçirgenliği, su buharı geçirgenliği, ısıl geçirgenlik, ani uzama ve kalıcı uzama , snagging, eğilme rijitliği ve yüzey pürüzlülük özellikleri gibi parametreleri test edilmiştir. Deneysel sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre; elastan ipliğin numarası, örgünün yapısı, elastanın çıplak halde veya gipe halde kullanılması, elastanın örgü içerisinde besleme konumu parametrelerinin yukarıda bahsedilen kumaş özellikleri üzerinde önemli etkisi olmuştur Sportswear is now preferred not only for active sports but also in daily life. Sportswear is mostly produced from knitted fabrics due to its flexibility. By adding elastane to the knit structure, extra flexibility is added to the structure and thus the garment is provided to respond better to body movement. Although many studies have been conducted on the physical and comfort properties of elastane knitted fabrics in recent years, there are not many studies examining the permanent elongation and comfort properties of fabrics together. It is aimed to examine the permanent elongation and comfort properties of elastane knitted fabrics in this study. Two different interlock knit structures, which are connected with double-sided fang rows, are selected. The effect of elastane yarn on fabric properties was investigated by using 5 different numbers of bare elastane yarn as 22, 33, 44, 60, 78dtex together with textured polyester yarn. To see the effect of using core spun elastane yarn, fabrics were also produced with two different numbers of core-spun elastane yarn. A total of 19 fabric samples were produced, including those knitted with the same yarns in the same knitting structures, without elastane. The parameters such as density, weight, thickness, air permeability, water vapor permeability, thermal permeability, instant elongation, and permanent elongation, snagging, bending rigidity, and surface roughness of the fabrics produced were tested. Experimental results were evaluated statistically. According to the results obtained; the parameters of the number of elastane yarn, the structure of the knit, the use of elastane as bare or core-spun, and the feeding position of elastane in the knit have a significant impact on the above-mentioned fabric properties. Yeşim Tekstil Liberec Teknik Üniversitesi

Poisson oranı; bir malzemenin yük altında en ve boy yönlü boyut değişikliği arasındaki orandır. Çoğu malzemeye kuvvet uygulandığında en yönünde daralma meydana gelir. Bu malzemeler pozitif poisson oranına (Poisson Ratio – PR) sahiptir. Hem en hem de boy yönlü genişlemenin sağlandığı malzemeler negatif poisson oranına sahiptir ve auxetic malzeme olarak adlandırılırlar. Negatif poisson oranlı (auxetic) malzemeler, üstün özelliklerinden dolayı özellikle teknik tekstillerde farklı yapıdaki malzeme talebini karşılama potansiyeline sahiptir. Auxetic yapıda örme kumaşların geliştirilmesi ve yapısal özelliklerinin incelendiği çalışmada spor giyim ürünlerinde kullanıma uygun auxetic örme kumaşların düz örme makinelerinde üretimi amaçlanmıştır. Literatürdeki PR ölçüm yöntemleri incelenmiş ve yeni ölçüm metodu geliştirme çalışmaları yapılmıştır. Literatürdeki auxetic yapıda örme kumaşlara ilaveten tekstil dışındaki auxetic malzemelerin yapıları da örme desen programına uyarlanarak farklı örgüde 33 adet numune üretimi gerçekleştirilmiştir. PR ile kumaş performans özellikleri arasındaki ilişki incelenerek auxetic örme kumaşların spor giyim ürünlerinde kullanımı araştırılmıştır. Sonuçta; PR azaldıkça numunelerin en yönlü genişledikleri ve porozite değerlerinin arttığı, bunun sonucunda geçirgenliğin arttığı görülmüştür. Auxetic yapıdaki numunelerin uzama miktarı arttıkça pozitif PR numunelere göre daha fazla hava ve su buharı geçirgenliğine sahip oldukları ve genel olarak ısı iletkenliklerinin arttığı tespit edilmiştir. Bu özellikler göz önünde bulundurularak; kuvvet uygulandığında yüksek geçirgenliğe ve yüksek ısı iletimi özelliklerine sahip ve böylece daha konforlu kumaş tasarlanması mümkündür. Poisson's ratio (PR) is a mechanical property representing the lateral behavior of materials under an axial load. Typical natural materials possess a positive PR, which means when they are stretched in one direction, they shrink in the direction transverse to the loading direction. The material, which shows expansion in both width and length when force is applied, has a negative poisson ratio and they are called “auxetic materials”. Due to their superior properties, the materials with negative possion ratio (auxetic materials) can meet the demand for different materials, especially in technical textiles. In this study, the development of auxetic knitted fabrics and their structural properties were examined. It was aimed to produce auxetic knitted fabrics suitable for use in sportswear products on flat knitting machines. PR measurement methods in the literature were examined and new measurement method development studies were carried out. In addition to the auxetic knitted fabrics in the literature, the structures of auxetic materials other than textiles were adapted to the knitting pattern program and 33 samples were produced in different knits. The use of auxetic knitted fabrics in sportswear products was investigated by examining the relationship between PR and fabric performance properties. It was seen that, as the PR decreased, the samples expanded in the width direction and the porosity values increased, leading to an increase in permeability. With increasing elongation, auxetic materials have more air and vapor permeability than positive PR samples. The thermal conductivity also increases in auxetic materials in general. Considering these properties, it is possible to design fabric with high permeability and high heat conduction properties and thus a more comfortable fabric. Polyteks Tekstil San.Ar. ve Eğt. A.Ş. Adoksan Tekstil San. ve Tic. A.Ş. Uludağ Triko San. ve Tic. A.Ş.

Otomotivden, elektronik ve dayanıklı ev aletlerine kadar çok geniş alanda kullanıma sahip olan parafin aktivatörlerin en büyük sorunu parafin malzemesinin ısı iletkenliğinin düşük olması ve dolayısıyla ısıl histerezis değerlerinin kötü olmasıdır. Bu çalışmanın amacı nanoliflerin takviyesinin parafin aktivatörlerin ısıl histerezis özelliklerine etkisinin incelenmesidir. Öncelikle nanolif yüzeyi ve farklı karbon atom sayısına sahip sıvı parafinin etkileşimi elektroçekim yöntemiyle üretilmiş nanolif ile deneysel olarak değerlendirilmiştir. Tek iğneli uniaksiyel elektroçekim ile tek adımda hızlı ve kolay bir parafin/poliakrilonitril hibrid nanolif üretimi üzerine çalışmalar yapılmıştır. Üretilen hibrid parafin/poliakrilonitril yapısı parafin aktivatörün histerezis değerinin iyileştirilmesi için kullanılmıştır. Dört farklı erime noktasına sahip parafin çeşidi ile ağırlıkça %2.5, 5, 7.5 ve 10 oranlarında parafin/poliakrilonitril karışımı kullanılarak parafin aktivatör üretilmiş ve ısıl histerezis değerinde %15.3 oranına kadar iyileşme sağlanmıştır. Isıl histerezisde nanolif takviyesi ile elde edilen iyileşme, metal oksit nanoparçacık takviyesi ile kıyaslanmıştır. CuO, , ZnO, nanoparçacıkları ve poliakrilonitril nanolif takviyesi üretilen parafin aktivatör numuneleri, sırasıyla %24.6, 26.2, 20.0, 29.2 ve 30.8 oranlarında ısıl histerezis iyileştirmesi gözlenmiştir. Dispersiyon ısıl stabilitesinin, parafin aktivatörün histerezis performansına etkisini ölçmek için bu numuneler yüksek ısıda yaşlandırma testine tabi tutulmuştur. Nanolif kullanımında histerezis değerinde en yüksek iyileşme görülürken, yüksek sıcaklıkta yaşlandırma tetsi sonunda yine nanolif katkılı numune en düşük performans kaybına uğramıştır. The most important problem of paraffin actuators, which are used in a wide range of technical areas from automotive engine cooling systems to electronics and household appliances, is the low thermal conductivity of the paraffin material and its poor thermal hysteresis. This study determines the effect of nanofiber addition on the thermal hysteresis behavior of paraffin actuators. Interactions of electrospun nanofibers mat with the liquid paraffins with different amount of carbon were also investigated. Preparation of paraffin/polyacrylonitrile hybrid nanofibers via single needle (uniaxial) electrospinning system was studied. As-spun paraffin/polyacrylonitrile nanofibers were used for thermal hysteresis enhancement. Paraffin actuators are prepared with paraffins of four different melting points consisting paraffin/polyacrylonitrile nanofiber with the wt.% of 2.5, 5, 7.5 and 10. The hysteresis value was enhanced up to 15.3%. CuO, , ZnO, metal oxide nanoparticles addition and polyacrylonitrile nanofiber addition are used for thermal hysteresis enhancement comparison and an improvement as 24.6, 26.2, 20.0, 29.2 and 30.8 % sequentially for the samples compared with pure paraffin. Dispersion thermal stability effect on hysteresis performance of those paraffin actuators are also compared and nanofiber added paraffin actuator showed at least hysteresis performance loss at high temparature storage test.

Bu tez çalışmasında; konvansiyonel ve geri dönüştürülmüş kumaşlara uygulanmış olan terbiye işlemlerinin kumaş performansına etkisinin incelenmesi hedeflenmektedir. Bu amaçla; geri dönüşüme uygun bir polimer olan polietilen tereftalat ile üretilen poliester kumaşlar seçilmiştir. Kullanım alanı farklı %100 konvansiyonel ve %100 geri dönüştürülmüş olarak üretilen kumaşlara kullanım alanlarına uygun olacak şekilde terbiye işlemleri uygulanmıştır. Uygulanmış olan terbiye işlemleri sonunda kumaşlara yırtılma mukavemeti testi, kopma mukavemeti testi, Martindale abrazyon testi, Martindale pilling testi, yıkama çekmesi ve haslık testleri (ışık haslığı, yıkama haslığı, su haslığı, asit-alkali ter haslığı, yaş-kuru sürtme haslığı) yapılmıştır. Ayrıca kumaşlara iç yapı ve mikroskobik analizler uygulanmıştır. Böylece üretimi yapılmış olan kumaşlar belirli test standartları ve analiz yöntemleri dahilinde karşılaştırılmıştır.Çalışma ile, her iki üretim yöntemine ait kumaşların birbiri yerine kullanılıp kullanılmayacağı yapılan test sonuçlarına göre yorumlanmıştır. Ticari olarak kumaşların birbiri yerine belirli koşullar dahilinde kullanılabileceği tespit edilmiştir. In this thesis study; it’s aimed to examine the effect of finishing processes applied to conventional and recycled fabrics on fabric performance. For this purpose; Polyester fabrics produced with polyethylene terephthalate, a polymer suitable for recycling, were selected. Finishing processes were applied to the fabrics produced as 100% conventional and 100% recycled in different usage areas in accordance with their usage areas. At the end of finishing processes, tear strength test, tensile strength test, Martindale abrasion test, Martindale pilling test, washing shrinkage and fastness tests (light fastness, washing fastness, water fastness, acid-alkali sweat fastness, wet-dry rubbing fastness) were carried out. In addition, internal structure and microscopic analyzes were applied to the fabrics. Thus, the fabrics produced were compared within certain test standards and analysis methods.With the study, it was interpreted according to the test results whether the fabrics of both production methods could be used interchangeably. It has been determined that commercially, fabrics can be used interchangeably under certain conditions. Küçükçalık Tekstil San. ve Tic. A.Ş.

Tela konfeksiyon sanayiinde oldukça önemli bir aksesuardır ve giyside iki kat kumaş arasında giysinin görünümü ile duruşunu desteklemek için kullanılmaktadır. Tela; dokuma, örme ya da dokusuz yüzey yapılardan imal edilen ince bir yüzeye sahiptir ve yapışkanlı ya da dikişli olarak kumaşa uygulanmaktadır.Yapışkan telalarda, yapıştırma malzemesi olarak genellikle poliamid, polyester, HDPE (Yüksek Yoğunluklu Polietilen), LDPE (Düşük Yoğunluklu Polietilen) ve çeşitli kopolimerler gibi petrole dayalı sentetik malzemeler kullanılmaktadır. Telanın yüzeyinde bulunan termoplastik özellikteki bu malzemeler sıcaklık karşısında eriyerek telanın kumaşa yapışmasına sebep olur. Tela endüstrisi petrol bazlı polimerleri artan bir şekilde kullanan büyük bir endüstridir. Bu malzemeler çevre dostu üretime destek vermemekte; doğada zamanla bozunmamaktadırlar. Bu çalışmada, tela üretiminde petrol bazlı geleneksel yapışan polimerler yerine, çevre dostu biyobozunur polimerlerin kullanılması hedeflenmiştir. Bu amaçla öncelikle biyobozunur polimer olarak seçilen polilaktik asit (PLA) ve polikaprolaktan (PCL) ile referans olarak seçilen biyobozunur olmayan HDPE polimerleri kullanılarak kaplama yöntemiyle yapışkan telalar elde edilmiştir. Daha sonra elde edilen yapışkan tela numuneleri farklı uygulama parametreleri altında bir gömleklik kumaş üzerine yapıştırılarak çeşitli testler uygulanmıştır. Test sonuçlarının değerlendirilmesiyle optimum tela kaplama ve uygulama parametreleri ortaya konulmuştur. Interlining is a very important accessory in the garment industry and is used between two layers of fabric in the garment to support the appearance and stance of the garment. Interlining has a thin surface made of woven, knitted or non-woven surface structures and is applied to the fabric with adhesive or stitching.In adhesive interlinings, petroleum-based synthetic materials such as polyamide, polyester, HDPE (High Density PolyEthylene), LDPE (Low Density PolyEthylene) and various copolymers are used as bonding material. These thermoplastic materials on the surface of the interlining melt against the temperature and cause the interlining to bond to the fabric. The interlining industry is a large industry that uses petroleum-based polymers increasingly. These materials do not support environmentally friendly production. It does not degrade over time in nature.In this study, it is aimed to use environmentally friendly biodegradable polymers instead of petroleum-based polymers in interlining production. The subject of this study is optimization of the application parameters of this interlining to the garment fabric by developing an environmentally friendly, adhesive interlining with biodegradable polymers Fixatti Firması

Tekstil endüstrisi, en fazla su tüketen sektörlerin başında gelmektedir. Son yıllarda artan çevresel kaygılar, tekstil sektöründeki iplik hazırlama, terbiye, boyama gibi tüm alanlardaki su tüketimini ve atık su yükünü azaltma çabalarını gün yüzüne çıkarmıştır. Yapılan çalışmalar, süperkritik akışkan teknolojisinin gerek günümüzde gerekse gelecekte pek çok tekstil uygulamasında bu hedefi gerçekleştirme potansiyeline sahip olduğunu göstermiştir.Bu teknoloji ile ulaşılan olumlu çevresel etkiler, su tüketiminin büyük ölçüde azaltılması ve atık sulardaki tehlikeli kirliliklerin ortadan kaldırılması yönündedir. Bu tezde tekstil endüstrisinin en önemli girdisini teşkil eden ve dünya çapında en çok üretilip tüketilen pamuk liflerinin hidrofilleştirilmesi, beta-siklodekstrin varlığında yenilikçi süperkritik akışkan teknolojisi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. The textile industry is in the lead of the sectors that consume the most water. Increasing environmental concerns in recent years have brought to light the efforts to reduce water consumption and waste water load in all areas such as yarn preparation, finishing and dyeing in the textile industry. Studies have shown that supercritical fluid technology has the potential to achieve this goal in many textile applications both today and in the future. The positive environmental effects achieved with this technology are to reduce water consumption to a large extent and to eliminate hazardous pollution in wastewater. In this thesis, the hydrophilization of cotton fibers, which is the most important input of the textile industry and is the most produced and consumed worldwide, was carried out using innovative supercritical fluid technology in the presence of beta-cyclodextrin.

Tüm sektörlerin farklı bir inovasyon ekosistemine ve bu sistemi oluşturacak farklı politikalara ihtiyaç duyduğu fikrinden yola çıkarak, ilaveten farklı ülkelerde aynı sektöre ait inovasyon sistemlerinin farklı yapılanmış olduğunu gözlemleyerek, Türkiye'deki en önemli sektörlerden biri kabul edilen tekstil sektörünü için uygun bir sektörel inovasyon sisteminin inşa edilmesi bir zorunluluktur. Bununla da kalmayıp sistemin etkin bir şekilde yönetilmesi için ölçüm sistemleri geliştirilmeli ve standart inovasyon ölçüm parametrelerinin yanında sektöre özel ne tarz parametrelere ihtiyaç duyulacağı belirlenmelidir. Bu çalışmanın amacı Türk tekstil sektörü için uygun modelin oluşturulması, modelin değerlendirilmesine yönelik kriterlerin belirlenmesi ve sektöre özel belirleyicilerin de dahil edilmesiyle verimli bir ölçüm metoduna ulaşılmasıdır. All sectors have different innovation systems, and they need specialized policies for evolvement. By observing that the same sector in different countries is structured different innovation systems, the construction of an appropriate sectoral system of innovation is necessary for the textile sector, one of Turkey's most critical sectors. In order to manage the system effectively, measurement systems must be developed, and it is necessary to determine what industry-specific parameters will be needed, as well as standard innovation measurement parameters. This study aims to propose a suitable model for the Turkish textile sector, determine the criteria for evaluating the model, and achieve an efficient measurement method including sector-specific and nation-specific determinants.

Bu çalışmada ALD yöntemini kullanılarak yüksek yüzey alanına sahip alttaş malzemede farklı kompozisyonlara sahip AZO ve ATO filmler oluşturarak, farklı katkı oranlarının ve tavlamanın fotokatalitik aktivite üzerindeki etkinlikleri belirlenmiştir. Filmlerin karakterizasyon ve fotokatalitik aktivite çalışmalarında kullanılmak üzere dört farklı alttaş (Si Wafer, Kuartz, Cam Lamel ve Cam kumaş) malzemesi kullanılmıştır. Tavlama işleminin üretilen filmin yapısı ve performansı üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla her alttaştan iki adet üretim gerçekleştirilerek birine 450 °C’de tavlama işlemi uygulanmıştır. Al katkısının ZnO ve TiO2 ALD filmlerin fotokatalitik aktivitesi üzerindeki etkisini değerlendirmek amacıyla %0, %5, %10 ve %20 olmak üzere dört farklı katkı oranı ile film üretimi yapılmıştır. Fotokatalitik aktivitenin belirlenmesi için dört saat boyunca metilen mavisi boyar maddesinin solar simülatör altında bozulmasının ölçümü yaklaşımı tercih edilmiştir. AZO ve ATO ALD ince filmlerin morfolojisinin incelenmesi amacıyla FESEM analizleri, kristal yapısının incelenmesi amacıyla XRD ve XPS analizleri, optik özelliklerinin belirlenmesi amacıyla UV-Vis ve PL analizleri gerçekleştirilmiştir. Üretilen filmler arasında tavlanmış %20 Al katkılı ZnO filmler (%20 AZO) en yüksek fotokatalitik aktiviteyi göstermiş, hemen ardından sadece ZnO (%0 AZO) kaplı filmler gelmiştir. %5 ve %10 Al katkılı ZnO filmler ise daha zayıf fotokatalitik etkinlik göstermiştir. Bu durum katkı oranının belirli bir değerin üzerine çıktıktan sonra AZO filmin bant yapısında değişimlere sebep olduğunu göstermektedir. ATO filmler içerisinde en yüksek fotokatalitik aktiviteyi tavlanmış olan yalnızca TiO2 kaplı film göstermiştir ve AlO2 katkısının TiO2 filmlerin fotokatalitik aktivitesi üzerinde pozitif etkisinin olmadığı tespit edilmiştir. In this study, AZO and ATO films with different compositions were formed on the substrate material with high surface area by using the ALD method and the effects of different doped ratios and annealing on the photocatalytic activity were determined. Four different substrate materials (Si Wafer, Quartz, Cover Glass and Glass fabric) were used for the characterization and photocatalytic activity studies of the films. In order to determine the effect of the annealing process on the structure and performance of the produced film, two productions were made from each substrate and annealing was applied to one of them at 450 °C. In order to evaluate the effect of Al doped on the photocatalytic activity of ZnO and TiO2 ALD films, films were produced with four different doped ratios as 0%, 5%, 10% and 20%. In order to determine the photocatalytic activity, the approach of measuring the degradation of the methylene blue dyestuff under a solar simulator for four hours was preferred. The morphology of the AZO and ATO ALD thin films were analyzed with FESEM, XRD and XPS analyzes were performed to examine the crystal structure of the films, and UV-Vis and PL analyzes were performed to determine optical properties of the produced films. Among the produced films, the annealed 20% Al doped ZnO films showed the highest photocatalytic efficiency, only ZnO (0% AZO) coated films came right after that. 5% and 10% Al doped ZnO films showed weaker photocatalytic activity. This shows that after the doped ratio exceeds a certain value, it causes changes in the band structure of the AZO film. Only (annealed) TiO2 coated films showed the highest photocatalytic activity among ATO films. It was also determined that the doped of AlO2 did not have a positive effect on the photocatalytic activity of TiO2 films.

Bu çalışmada, elastan içerikli poliester iplik üretim parametrelerinin ipliklere ve bu ipliklerden elde edilen dokuma kumaş özelliklerine etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla filament sayısı, elastan iplik numarası, elastan çekim oranı ve puntalama işleminde kullanılan düze tipi değiştirilerek 36 farklı elastan içerikli poliester iplik ve bu ipliklerden sabit üretim şartlarında dimi 3/3 örgü kullanılarak 36 farklı çeşit dokuma kumaş üretilmiştir. Üretim parametrelerin iplik özelliklerine etkisini araştırmak amacıyla iplik lineer yoğunluğu, punta sayısı, punta kalıcılığı, iplik kopma mukavemeti ve kopma uzaması değerleri; üretim parametrelerinin kumaş özelliklerine etkilerini inceleyebilmek için ise kumaş mukavemet, uzama ve konfor özellikleri standartlara uygun bir şekilde test edilmiştir. Testler sonrasında elde edilen değerler SPSS istatistik programında değerlendirilmiştir. Yapılan çalışma sonucunda poliester iplik filament sayısının, elastan numarasının, çekim oranının ve puntalama işleminde kullanılan düze tipinin iplik mukavemetine, punta sayısına, punta kalıcılığına değerlerine etkisinin istatistiksel olarak önemli olduğu görülmüştür. Kumaş kopma mukavemeti ve uzama değerleri filament sayısı ve elastan numarası arttıkça artmıştır. Konfor özellikleri incelendiğinde filament sayısı ve elastan numarası arttıkça su buharı geçirgenlik ve termal iletkenlik değerleri artmış, hava geçirgenliği değerleri azaldığı sonucuna varılmıştır. In this study, the effects of elastane-containing poliester yarn production parameters on yarns and woven fabric properties obtained from these yarns were investigated. For this purpose, 36 different types of woven fabrics were produced by changing the filament count, elastane yarn count, elastane draw ratio and the nozzle type used in the centering process, 36 different poliester yarns with elastane content and 36 different woven fabrics using twill 3/3 weave from these yarns under constant production conditions. In order to investigate the effect of production parameters on yarn properties, yarn linear density, number of centers, center persistence, yarn breaking strength and breaking elongation values; In order to examine the effects of production parameters on fabric properties, fabric strength, elongation and comfort properties were tested in accordance with the standards. The values obtained after the tests were evaluated in the SPSS statistical program. As a result of the study, it was seen that the effect of poliester yarn filament number, elastane number, elastane draw ratio and the nozzle type used in the centering process on the yarn strength, number of centers, and center persistence values were statistically significant. Fabric tensile strength and elongation values increased with increasing filament number and elastane number. When the comfort properties were examined, it was concluded that as the filament number and elastane number increased, water vapor permeability and thermal conductivity increased, and air permeability decreased.

Bu yüksek lisans tez çalışmasında kumaş gözeneklilik oranının veya örtme oranının görüntü işleme yöntemiyle tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bunun için Matlab yazılımı kullanılarak geliştirilen algoritmalar program haline getirilmiş ve gözeneklilik oranı belirlenmiştir. Çalışmada kumaş görüntüleri 15 kat büyütülerek mikroskoptan alınmıştır. RGB formatında alınan görüntüler önce gri, sonra da siyah-beyaz formata dönüştürülerek hesaplamada kullanılacak matrisler oluşturulmuştur. Gözeneklilik oranı alınan görüntüdeki ışık geçiren kısımların toplam alana oranı olarak belirlenmiştir. Bu oran görüntüdeki 0 veya 1 değerine sahip piksel sayısının görüntüdeki toplam piksel sayısına oranı olarak yazılıma aktarılmıştır. Yazılımla gözeneklilik oranı hesaplamaları önce siyah çizgiler içeren bir A4 kağıdının siyah çizgi alanı bulunarak test edilmiştir. Bu test ile yazılımın doğru çalıştığına dair doğrulama yapıldıktan sonra geliştirilen yazılımla gözeneklilik oranı belirleme çalışmaları 14 farklı kumaş tipine 15 kat büyütme oranı ile uygulanmış ve sonuçlar elde edilmiştir. Sonuçların değerlendirilmesinde öncelikle Matlab ile hesaplanan gözeneklilik oranları ile hesaplanan gözeneklilik oranları ve kumaş örtme faktörleri karşılaştırılmıştır. Ayrıca hava geçirgenliği testleri de yapılarak gözeneklilik oranlarıyla ilişkilendirilmiştir. Kumaş örtme faktörü arttığında gözeneklilik oranlarının azaldığı görülmüş ve aralarında doğrusal bir ilişki bulunmuştur. In this master's thesis, it is aimed to determine the fabric porosity or cover factor ratio by image processing method. For this purpose, algorithms developed were programmed using Matlab software and the porosity ratio was determined. In the study, fabric images were taken from the microscope by magnifying 15 times. The images taken in RGB format were first converted to gray and then black and white formats, and matrices to be used in the calculations were created. The porosity ratio was determined as the ratio of the light-transmitting parts of the image to the total area. This ratio was transferred to the software as the ratio of the number of pixels with a value of 0 and 1 to the total number of pixels in the image. The software porosity ratio calculations were first tested by finding the black line areas of a A4 paper containing black areas. After verifying the correct operation of the software with this test, the studies to determine the porosity ratio with the software developed were applied to 14 different fabric constractions and the results were obtained. In the evaluation of the results, firstly the porosity ratios calculated with Matlab and the calculated cover factor and prosity ratios were compared. It was found that as the fabric cover factor increased, the retorned by image processing decreased and a correct correlation was found between the measured and calculated values.

Bu tez çalışmasında düşük yoğunluklu polietilen köpük polimerden ilk defa sentetik iplik üretiminde yararlanılmıştır. İpliklerin üretiminde, yenilikçi lif üretim teknolojilerinden biri olan bikomponent lif üretim tekniği kullanılmıştır. Köpük polimerler düşük yoğunluğu, gözenekli yapısı, düşük termal iletkenlik katsayısı ve iyi ses yutuculuk özelliği gibi avantajlı özellikleri nedeniyle pek çok endüstride kullanılmaktadır. Bu özelliklerinden teknik tekstil alanında da yararlanmak amacıyla bikomponent iplik içerisinde katkı olarak kullanarak bikomponent ipliklere ve bu ipliklerden üretilen yüzeylere kazandırdığı özellikler incelenmiştir. İç içe bikomponent iplik üretiminde iç kısımda üç farklı katkı oranında düşük yoğunluklu polietilen köpük, dış kısımda ise polipropilen polimeri kullanılmıştır. Bikomponent ipliklerin özellikleri, iplik numarası, mukavemet, uzama gibi fiziksel testlerin yanı sıra taramalı elektron mikroskobu, diferansiyel taramalı kalorimetre gibi karakterizasyon yöntemleri ile test edilmiştir. Bikomponent ipliklerin ısı yalıtımı ve akustik özelliklerini inceleyebilmek için bikomponent ipliklerden örme kumaşlar üretilmiştir. Örme kumaşların kalınlık, gramaj gibi fiziksel özelliklerinin yanı sıra iki farklı standarda göre termal iletkenlik katsayıları ve ses yutuculuk katsayıları tespit edilmiştir. Bunlara ek olarak iplik ve kumaş numunelerinden elde edilen sonuçlar istatiksel analize tabi tutuldu. Artan köpük polimer katkı oranı ile, kumaşların termal iletkenlik katsayıları azalmış, ses yutuculuk katsayıları ise artmıştır. En düşük termal iletkenlik katsayısı en yüksek katkı oranı ile üretilen kumaş ile 0,060 W/ mK olarak elde edilmiştir. Ses yutuculuk katsayısı ise benzer şekilde en yüksek katkı oranına sahip kumaşta %64 oranında artmıştır. In this thesis, low-density polyethylene polymer foam was used for the first time in the production of synthetic yarn. Bicomponent fiber production technique, which is one of the innovative fiber production technologies, was used in the production of the yarns. Polymer foams are used in many industries due to their advantageous properties such as low density, porous structure, low thermal conductivity coefficient, and good sound absorption properties. To benefit from these properties in the field of technical textiles, it was used as an additive in the bicomponent yarn, and the properties it gave to the bicomponent yarns, and the surfaces produced from these yarns were examined. In the production of core/ sheath bicomponent yarns, low-density polyethylene foam was used at the core section with three different additive ratios, and polypropylene polymer was used at the sheath section. The properties of bicomponent yarns were tested with physical tests such as yarn count, tenacity, and elongation, as well as characterization methods such as scanning electron microscopy and differential scanning calorimetry. To examine the thermal insulation and acoustic properties of bicomponent yarns, knitted fabrics were produced from bicomponent yarns. In addition to the physical properties of knitted fabrics such as thickness and weight, thermal conductivity coefficients according to two different standards and sound absorption coefficients were determined. In addition, the results obtained from yarn and fabric samples were subjected to statistical analysis. With the increasing foam polymer additive ratio, the thermal conductivity coefficients of the fabrics decreased, and the sound absorption coefficients increased. The lowest thermal conductivity coefficient was obtained as 0,060 W/mK with the fabric produced with the highest additive ratio. Similarly, the sound absorption coefficient increased by 64% in the fabric with the highest additive ratio. Durfoam İzolasyon ve Ambalaj San. Tic. A.Ş