Search

Erken evre meme kanserli hastalarda hızlandırılmış kısmi meme ışınlamasında Volümetrik Ark Terapi (VMAT) ve CyberKnife teknikleri kullanılarak hedef volüm ile kritik organ dozlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu çalışma için radyoterapi almış 10 erken evre meme kanseri tanılı hasta seçilerek, günlük fraksiyon dozu 6 Gy ve toplam doz 30 Gy olacak şekilde VMAT ve CyberKnife (SBRT) sanal planları oluşturuldu. Homojenite indeksi (HI), konformite indeksi (CI), tedavi süresi (s), görünür hedef volümü (GTV) ve kritik organların aldığı doz değerleri karşılaştırıldı. Tedavi planları arasında GTV’nin D max (p=0,002) değeri VMAT tekniği lehine anlamlı fark bulundu. Aynı taraf memenin 30 Gy (V 30) (p=0,013) ve 15 Gy alan (V 15) volüm değerlerinin (p=0,007) CyberKnife tekniğinde daha az doz aldığı görüldü. Karşı memenin Dmax (p=0,218) değeri açısından anlamlı bir fark bulunmamıştır. Sağ meme yerleşimli olgularda kalbin D max (p=0,282) ve 1,5 Gy alan (V1,5 ) volümü için (p=0,548) anlamlı fark bulunmadı. Sol meme yerleşimli olgularda kalbin Dmax (p=0,095) değerinde anlamlı fark görülmedi; ancak kalbin 1,5 Gy alan (V 1,5 ) volüm değerinin (p=0,008) CyberKnife tekniğinde daha düşük olduğu görüldü. Tedavi süresi (s) (p

Inthe treatment of Graves Ophthalmopthy (GO) with radiotherapy, we aimed to comparethe doses of target volume and critical organs by using mutual lateral threedimensional conformal radiotherapy (3DCRT) and intensitymodulated radiotherapy (IMRT) techniques. In this study,two separete treatment plans were develepod with 3DCRT radiotherapy and IMRTwith a fraction dose of 2 Gy and the total doses of 20 Gy in 15 patients with GOdiagnosis. The dose values of the planned target volume (PTV) and criticalorgans were compared and homogeneity index (HI), conformity index (CI) valueswere calculated and Monitor Unit (MU) values were eveluated. There was no difference between two techniques at D95%(p=0,583) of PTV; D98% (p, Gravesoftalmopati (GO) tanılı olguların radyoterapi ile tedavisinde; karşılıklılateral üç boyutlu konformal radyoterapi (3BKRT) ve yoğunluk ayarlı radyoterapi(YART) teknikleri kullanılarak hedef hacmin ve riskli organların aldığıdozların karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada; GO tanılı 15 hastaya fraksiyondozu 2 Gy toplam doz 20 Gy olacak şekilde 3BKRT ve YART tekniği ile iki ayrıtedavi planı oluşturuldu. Planlanan hedef hacmin (PTV) ve riskliorganların aldığı doz değerleri karşılaştırıldı ve homojenite indeksi (HI),konformite indeksi (CI) değerleri hesaplanıp Monitor Unit (MU) değerlerinebakıldı. PTV’nin D95% (p=0,583) değerinde iki teknik arasında fark görülmedi; D98%(p

The aim of this study was to perform the dosimetric controls of lung cancer patients' IMRT treatment plans that generated by CTPS with using two different equipments and also to make comparison in terms of their reliability and practicability. Dosimetric investigation of 15 IMRT treatment plans which created by CTPS was performed by 2D-Array and EPID and then compared with gamma analysis. The overall median values obtained from comparision of 2D-Array and TPS for all plans were γmax= 1.207 (0.890 – 2.177) γort= 0.406 (0.326 – 0.508) and γ%≤ 1= 98.06 (95.05 – 100). And the overall median values obtained from comparision of EPID and TPS for all plans were γmax = 1.709 (1.265 – 4.324), γavg= 0.379 (0.257 – 0.531) and γ%≤ 1= 97.81 (95.02 – 99.82) for EPID. Although the overall results of IMRT plans verification using EPID and 2D-Array were within the tolerance levels, the results for γmax were higher in EPID. The differ-ences of spatial resolution was emphasized between two systems and thought that the result of differences caused by this spatial resolution differences. The measurement for low dose region, which is important for the lung cancer, EPID with its finer resolution is more suitable to detect the dosimetric errors caused by CTPS., Çalışmamızın amacı yoğunluk ayarlı radyoterapi (YART) tekniği ile tedavi edilen akciğer kanserli hastaların bilgisayarlı tedavi planma sistemi (BTPS) ile oluşturulan tedavi planlarının iki farklı dozimetrik ekipman kullanılarak doz kontrollerinin yapılması, bu ekipmanların güvenilirlik ve uygulanabilirlik açısından karşılaştırılmasıdır. BTPS ile oluşturulan 15 YART tedavi planlanın dozimetrik doğrulaması iki boyutlu düzlem dedektör (2D – Array) ve elektronik portal görüntüleme cihazı (EPID) ile yapılmıştır. Ölçümlerin BTPS verileri ile karşılaş-tırılmasında gamma analiz yöntemi kullanılmıştır. Ölçülen YART alanlarının dozimetrik doğrulamasında elde edilen gamma parametrelerinin medyan değerleri ve dağılım aralığı 2D Array için γmax= 1.207 (0.890 – 2.177) γort= 0.406 (0.326 – 0.508) ve γ%≤ 1= 98.06 (95.05 – 100), EPID için γmax= 1.709 (1.265 – 4.324), γort= 0.379 (0.257 – 0.531) ve γ%≤ 1= 97.81 (95.02 – 99.82) olarak bulunmuştur. Her iki sistem için de elde edilen sonuçların tedavi kabul koşullarını sağlamasına karşın EPID ile elde edilen γmax parametrelerinin 2D – Array'den daha yüksek olduğu görülmüştür. γmax parametresi açısından oluşan farkın iki dedektör arasındaki uzaysal çözünürlük farklılığından kaynaklandığı düşünülmektedir. EPID sisteminin yüksek uzaysal çözünürlüğü ile akciğer kanserleri için önemli olan düşük doz bölgelerinin ölçülmesinde daha uygun bir sistem olduğuna, BTPS'den kaynaklanan hataların belirlenmesinde daha güvenilir olacağı sonucuna varılmıştır.

The purpose of this study is comparing target and critical organ doses which are obtained by SSD method at the left breast radiotherapy with data obtained by 3D computer-based TPS and the control of dosimetric process by in-vivo dosimetric method. Tomography cutaways were taken CT simulator by 0.5 cm intervals, were contured on randophantom. Calibrated TLDs were placed the points defined in advance. Average of measurements values was calculated by 5 times irradiation for each method, target and critical organs doses were investigated. TPS and measured values were taken into acceptable limits under %5. Whereas average of dose calculated TPS three points in target by three-four field were respectively 206,67-209,03 cGy, the avarage of measured doses with TLD were respectively 208,55-210 cGy. Whereas the difference of measured and calculated doses heart and left lung with both methods were below %5, difference at right breast skin was calculated %14. The aim is to reduce the likelihood of recurrence and providing homogeneous dose distrubition in target and minimum level of steady tissues irradiation. The results of our study have shown in-vivo doses measurements made with TLD aren't ideal but helpful for defining the failures which may show up during treatment planning process., Çalışmamızın amacı sol meme radyoterapisinde, kaynak-cilt mesafeli (SSD- SOURCE SKIN DISTANCE) yöntemiyle elde edilen, hedef volüm ve kritik organ dozlarının üç boyutlu bilgisayarlı tedavi planlama sisteminden (BTPS) elde edilen verilerle karşılaştırarak in-vivo dozimetriyle doz hesaplama algoritmasında kullanılan dozimetrik sürecin kontrolüdür. Bilgisayarlı Tomografi Simülatör ile 0,5 cm aralıklarla tomografi kesitleri alınarak, randofantom üzerinde hedef volümler ve kritik organlar konturlandı. Kalibre edilen Termolüminesans Dozimetri (TLD) çipleri randofantom üzerine belirlenen noktalara yerleştirildi. Her teknik için 5'er kez ışınlama yapılarak ölçüm değerlerinin ortalaması elde edildi. Hedef hacim ve kritik organ dozları incelendi. BTPS ve ölçülen değerler arasında ±%5'in altındaki değerler kabul edilebilir sınırlar içine alındı. Üç ve dört alan SSD tekniğiyle hedef volüm içindeki üç noktada BTPS ile hesaplanan doz değerlerinin ortalaması sırasıyla 206.67 cGy ve 209.03 cGy, bu noktalarda TLD çipleri ile ölçülen dozların ortalaması sırasıyla 208.55 cGy ve 210.78 cGy'dir. Her iki teknikte de kalp ve akciğer noktalarında ölçülen ve hesaplanan dozlar arasındaki fark %5'in altındayken sağ meme cildinde %14'e varan farklar bulundu. Meme radyoterapisinin amacı; yinelenme olasılığını azaltmak ve hedef hacimde homojen doz dağılımını sağlayarak sağlam dokuları minimum düzeyde ışınlamaktır. Çalışmamızda elde edilen sonuçlar tedavi planlama sürecinde oluşabilecek hataların belirlenmesinde TLD ile yapılan doz ölçümlerinin, ideal olmasa da, yararlı olabileceğini göstermektedir.

In electron beam treatment, various calculation algorithms have been described for the change of dose disturbation and profiles caused by surface disorders and different source-skin-distance. The main issue of those algorithms is the necessity of dose profile changing measurement for each machine. The aim of this study was to experimentally assess the output values which were obtained by calculating the algorithms. The output scores for 6, 9, 12 and 15 MeV electron beams were obtained in different source-skin-distance as well as in different field sizes. Results were compared with the values which were obtained by using effective SSD method. When the output values were compared, the percentage difference in small field sizes was found to be more. Due to the reduction of field size and energy, the effective SSD is reduced. In higher energies, the measured dose is higher because of the high amount of scattering electrons. In particular for small field sizes and low energies, the effective SSD method gains more importance. Hence, in small fields and low energies, depending upon variable SSD, measurements should be done and gap correcting factors should be detected for each linear accelerator and air correcting factor should be used in Monitor Unit (MU) calculation., Elektron demetlerinde yüzey düzensizliği ve farklı kaynak yüzey mesafelerinde (SSD Source to Skin Distance) doz dağılımındaki ve profilindeki değişimi öngören değişik hesaplama algoritmaları tanımlanmıştır. Bu algoritmaların temel önerisi her cihazın doz profil değişiminin ölçülmesi gerektiğidir. Bu çalışmada hesaplama algoritmaları ile elde edilen output değerlerini deneysel olarak ölçerek kontrol etmeyi amaçladık. Çalışmamızda 6,9,12 ve 15 MeV elekron huzmelerinde farklı SSD'lerde farklı alan boyutlarında output değerleri ölçüldü. Bu değerler ile Efektif SSD yöntemine göre hesaplanan kuramsal değerlerle karşılaştırıldı. Output değerleri incelendiğinde küçük alanlarda yüzde farkın fazla olduğu görülmektedir. Enerji ve alan boyutu küçüldükçe etkin SSD değeri küçülmektedir. Yüksek enerjilerde saçılan elektronların fazla olması sebebiyle oluşan doz daha yüksek ölçülür. Sonuç olarak özellikle küçük alan ve düşük enerjilerde etkin SSD bulma yöntemi daha fazla önem kazanmaktadır. Bu nedenle küçük alan ve düşük enerjilerde değişen SSD'ye bağlı olarak her cihaz için ölçümler alınıp düzeltme faktörleri saptanmalı ve Monitör Unit (MU) hesaplamasında düzeltme faktörünün kullanımı gerekmektedir.

The purpose of this study was to evaluate the efficacy and the toxicity of concomitant chemoradiotherapy (CRT) with capecitabine in cases with locally advanced rectal cancer. 26 cases with stage II-III rectal adenocarcinoma, treated with postoperative CRT with capecitabine at Uludag University Faculty of Medicine Radiotherapy Center, between March 2004-January 2007, were evaluated retrospectively. The radiotherapy was delivered with a boost dose of 50.4-54 Gray (Gy) totally and capecitabine was given median 1650 mg/m²/day (range, 1300- 1650). The median 2- year overall survival (OS) was 80%, and during the median follow-up time of 19 months (range, 1-30) there was no locoregional recurrence. Grade 3 leucopenia and diarrhea were observed in one (4%) and two (8%) cases, respectively. Although the insufficiency of follow-up time and the number of cases, we concluded that the concomitant postoperative chemoradiotherapy with capecitabine may be an effective and tolerabl treatment in locally advanced rectal cancer., Çalışmanın Amacı lokal ileri evre rektum kanserli olgularda postoperatif radyoterapi (RT) ile eş zamanlı kapesitabin uygulanmasının etkinliğini ve tolere edilebilirliğini değerlendirmektir. Mart 2004-Ocak 2007 tarihleri arasında Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoterapi Merkezi'nde postoperatif radyoterapi ile eş zamanlı kapesitabin uygulanan evre II-III rektum adenokarsinomlu 26 olgu retrospektif değerlendirildi. Olgulara RT boost dozu ile birlikte toplam 50.4- 54 Gray (Gy), kapesitabin ortanca 1650 mg/m²/gün (minimum-maksimum : 1300- 1650) dozda uygulandı. Ortanca iki yıllık genel sağkalım (GSK) oranı %80 olup, ortanca 19 aylık (minimum-maksimum: 1-30) izlem süresinde hiçbir olguda lokal yineleme görülmedi. Grade 3 lökopeni ve diyare sırasıyla bir (%4) ve iki (%8) olguda gözlendi. İzlem süresi ve olgu sayısının yetersizliğine rağmen lokal ileri evre rektum kanserinde radyoterapi ile eş zamanlı kapesitabin uygulanımı etkin ve tolere edilebilir olması nedeniyle alternatif tedavi olarak önerilebilir.

Çalışmamızda erken evre meme kanseri tanılı hastalarda hızlandırılmış kısmı meme ışınlamasında (HKMI) CyberKnife (CK) tedavi cihazında yapılan sanal planlarda hedef hacim ve kritik organ dozlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Birimimizde radyoterapi almış 5 hasta için CyberKnife sisteminde Iris, sabit ve çok yapraklı kolimatör (ÇYK) için günlük 6 Gy toplam 30 Gy olacak şekilde sanal plan oluşturuldu. Üç farklı kolimatör için dozimetrik parametreler NSABP-39/RTOG 0413 protokolündeki kısıtlamalara göre analiz edildi. Planlarda kritik organların korunması ve PTV’nin reçete edilen dozun % 95’ini alması sağlandı. Reçete edilen doz minimum % 80’lik izodoz eğrisine tanımlandı. Homojenite indeksi (Hİ), konformite indeksi (Kİ), tedavi süresi (dk), monitör unit (MU) ve kritik organların aldığı dozlar karşılaştırıldı. Iris, sabit kolimatör, ÇYK için sırasıyla Hİ değerleri ortalama 1,2- 1,2- 1,19, Kİ değerleri ortalama 1,08- 1,06- 1,07 tedavi süresi ortalama 47,6- 52,2- 25,4 (dk) ve MU değerleri ortalama 19736,2- 20267,3- 7161,3 olarak bulunmuştur. Planların karşılaştırılması sonucunda MU, tedavi süresi için anlamlı fark bulunmuştur (p< 0,05). Ortalama MU ve tedavi süresi, en düşük ÇYK’da bulunmuştur Hİ, Kİ için anlamlı fark bulunmamıştır. Aynı taraf memenin V30 ve V15 değerleri en düşük ÇYK’da çıkmıştır. Akciğer ve kalp için Dmax değerleri arasında anlamlı bir fark bulunmadı. Sonuç olarak, hedef hacim her kolimatörde istenen dozu almıştır. Karşı meme ve karşı akciğer dozları en düşük Iris’te bulundu. Kalp dozları için sabit kolimatörün daha uygun olduğu bulundu. Fakat bu değerler anlamlı olarak fark yaratmadı. Sabit kolimatörde (52,2 dk), tedavi süresi uzun olduğu için klinik uygulamalarda zorluk çıkarabilir. CyberKnife ile meme SBRT uygulamalarında kolimatör seçimi, tümör boyutu, kritik organlara yakınlık durumu ve tümör lokalizasyonuna bağlı olarak değişebilir. In our study, it was aimed to compare the volume of accelerated partial breast irradiation in patients diagnosed with early stage breast cancer in CyberKnife target and volume targeted virtual plans (APBI). A virtual plan was created in CyberKnife system for 5 patients who received radiotherapy in our unit, 6 Gy per day for Iris, fixed and multi-leaf collimator (MLC) and 30 Gy in total. Dosimetric parameters for three different collimators were analyzed according to the constraints of the NSABP-39/RTOG 0413 protocol. In the plans, it was ensured that critical organs were protected and PTV received 95% of the prescribed dose. The prescribed dose was defined by a minimum 80% isodose curve. Homogeneity index (HI), conformity index (CI), treatment time (min), monitor unit (MU) and doses received by critical organs were compared. The mean HI values for iris, fixed collimator, and MLC were 1.2- 1.2- 1.19, mean CI values were 1,08-1,06-1,07, mean treatment time was 47,6- 52,2- 25,4 (min) and MU values were found to be 19736,2-2026,.3- 7161,3 on average. Mean MU and duration of treatment were found in the lowest MLC. No significant difference was found for HI, CI. As a result of the comparison of the plans, a significant difference was found for MU and duration of treatment (p< 0,05).ipsilateral breast30 and V15 were found at the lowest MLC.for lung and heartDmax was no significant difference between. As a result, the target volume received the desired dose in each collimator. The contralateral breast and contra-lateral lung doses were the lowest in Iris. Fixed collimator was found to be more suitable for cardiac doses. But these values did not make a significant difference. In the fixed collimator (52,2 min), it may cause difficulties in clinical applications due to the long treatment time. The choice of collimator in breast SBRT applications with CyberKnife may vary depending on tumor size, proximity to critical organs and tumor localization.

Bu araştırmada tüm vücut ışınlaması (TVI) ve tüm kemik iliği ışınlaması (TKI) için, Volümetrik Ark Tedavi (VMAT) tekniği kullanılarak, hedef hacim ve kritik organ dozlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada, insan doku ve organ yoğunluklarına sahip, rando fantom kullanıldı. VMAT planları günlük fraksiyon dozu 6 Gy olmak üzere toplam doz 12 Gy olacak şekilde, oluşturuldu. Hedef hacimler ve risk altındaki organların (RAO) aldığı doz değerleri karşılaştırıldı. VMAT-TVI için ortalama akciğer dozu, 7.6 Gy ve lens dozu 4.4 Gy iken, VMAT-TKI için, RAO’nun dozları 2.7 ila 7.15 Gy aralığındadır. Ayrıca her iki plan için tedavi öncesi kalite kontrolü Octavius 4D fantom kullanılarak, planlanan ve verilen dozlar arasında doz doğruluğu, her 3 düzlemde 3mm ve %3 kriterleri ile gama indeks analizi, her iki tedavi planı için ≤1 olduğu saptanmıştır. Planlanan ve uygulanan tedavi arasında oldukça hassas doz dağılımı olduğu gözlemlendi. Her iki tedavi tekniğinde de hedef volüm istenilen dozu aldığı, fakat VMAT-TVI tekniğinde, doz homojenliği ve tedavi uygulama tekniklerinin iyileştirilmesi gerektiği sonucuna varıldı. TKI ile akciğer dışındaki diğer RAO'ların da daha iyi korunabildiği saptandı. Çalışmamızın sonucunda, VMAT'ın gelecekte geleneksel tekniklere göre hem TVI hem de TKI uygulaması için uygun bir teknik olabileceği görüşüne varıldı. It is aimed to compare target volume and critical organ doses using Volumeric arc therapy (VMAT) technique for Whole body irradiation (TVI) and Whole bone marrow irradiation (TKI). In the study, a random phantom with human tissue and organ densities was used.. VMAT plans were created with a daily fraction dose of 6 Gy and a total dose of 12 Gy. Target volumes and dose values received by critical organs were compared. Treatment plans The mean lung dose for VMAT-TVI is 7.6 Gy and the lens dose is 4.4 Gy, while organs at risk (OAR) doses for VMAT-TKI range from 2.7 to 7.15 Gy. In addition, pre-treatment quality control for both plans, dose accuracy between planned and administered doses using the Octavius 4D phantom, gamma index analysis with 3mm and 3% criteria in all 3 planes, we found that ≤1 for both treatment plans. We observed a very precise dose distribution between the planned and administered treatment. It was concluded that in both treatment techniques, the target volume received the desired dose, but in the VMAT-TBI technique, dose homogeneity and treatment application techniques should be improved. It was determined that other RAOs other than the lung were also better protected with TMI. As a result of our study, it was concluded that VMAT may be a suitable technique for both TBI and TMI application compared to traditional techniques in the future.

Bu çalışmada beyin metastazlı 10 olguda hipokampüs korumalı tüm beyin radyoterapisi tekniğiyle VMAT ve YART tedavi planlama sistemleri ile sanal planlar yapılarak dozimetrik karşılaştırma yapılmıştır. Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı’ nda tedavi görmüş beyin metastazlı 10 olguya ait arşiv bilgileri retrospektif olarak elde edildi. Yapılan planlarda 30 Gy doz 10 fraksiyonda verilecek şekilde belirlenmiştir. Sanal planlar için tüm beyin, hipokampüs, lens, orbita, optik sinir, koklea, parotis, lakrimal, optik kiazma, hipofiz, hipotalamus, mandibula, beyin sapının konturlamaları yapıldı. Hipokampüse 5 mm marj verilerek hedef beyin hacmi, tüm beyin hacminden çıkarılarak PTV oluşturulmuştur. Planlarda izodozun hedef hacmin % 95’ ini sarmasına ve kritik organların belirlenen limitlerde doz almasına dikkat edildi. SPSS programı ile Mann Whitney U testi ve Independent Simples T testi kullanılarak istatistiksel analiz yapıldı. Çalışmamızın PTV, hipokampüs, lens, orbita, koklea, parotis, optik sinir, optik kiazma, HI dozimetrik karşılaştırmalarında anlamlı bir fark bulunurken, lakrimal, mandibula, hipofiz, hipotalamus, beyin sapı, CI için anlamlı bir fark bulunmamıştır. HI ve MU için en düşük değerler VMAT planlama sisteminde elde edilmiştir. Lakrimal, beyin sapı, mandibula dozları VMAT tekniğinde daha düşük bulunsa da iki farklı tedavi tekniği arasında istatistiksel olarak anlamlılık saptanmamıştır. In this study brain metastases 10 with hippocampus-protected whole-brain radiotherapy technique, VMAT and IMRT treatment planning systems and virtual Plansand dosimetric comparison was made. Archival data of 10 patients with brain metastases who were treated in Bursa Uludağ University Faculty of Medicine, Department of Radiation Oncology were obtained retrospectively. In the plans made, a dose of 30 Gy was determined to be given in 10 fractions. Contours of the whole brain, hippocampus, lens, orbit, optic nerve, cochlea, parotid, lacrimal, optic chiasm, pituitary, hypothalamus, mandible, and brain stem were made for virtual plans. PTV was created by subtracting the target brain volume from the whole brain volume by giving a 5 mm margin to the hippocampus. In the plans, attentionwas paid to ensure that the isodose covers 95% of the target volume and that the critical organs receive doses within the specified limits. SPSS program, MannWhitney U test and Independent Statistical analysis was performed using our study in PTV, hippocampus, lens, orbita, cochlea, parotid, optic nerve, optic chiasm, HI no significant difference was found for lacrimal, mandible, pituitary, hypothalamus, brain stem, CI. The lowest valuesfor HI and MU were obtained in the VMAT planning system. Although the lacrimal, brainstem and mandible doses were found to be lower in the VMAT technique, no statistical significance was found between the two different treatment techniques.

Bu çalışmada, CyberKnife radyocerrahi sisteminde meme kanseri tanılı 10 beyin metastazlı olgunun planlama sistemi kullanılarak sanal tedavi planları üç farklı kolimatör (Sabit Kolimatör, IRIS ve MLC) için dozimetrik karşılaştırma ve değerlendirme yapıldı. Çalışmanın amacı meme kanseri tanılı beyin metastazlı olguların tedavi planlama sisteminde farklı yöntemlerle yapılan sanal tedavi planlarını dozimetrik olarak değerlendirilmesidir. Bu amaçla Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı’nda tedaviye alınmış meme kanseri tanılı beyin metastazlı 10 olguya ait arşiv bilgileri retrospektif olarak elde edildi ve planlama sisteminde sanal tedavi planları yapıldı. Yapılan planlarda reçete edilen doz 3 fraksiyonda 18 Gy ve izodoz eğrisi % 80’de tanımlandı. Çalışmanın tamamlanmasıyla elde edilen tedavi planların hedef hacim dozları, kritik organ dozları, homojenite, konformalite, gradiyent indeksi, monitör unit (MU), NOD ve tedavi süre verileri karşılaştırıldı. Elde edilen planlar için izodozun hedef hacimin %95’ini sarmasına ve kritik organların korunmasına dikkat edildi. Oluşturulan planlardaki dose volüme histogram (DVH)’lar ile doz dağılımları elde edildi. Çalışmada elde edilen verilerle statistical package for the social sciences (SPSS) programında üçlü karşılaştırmada Repeated Mesure Anova ve Friedman testleri kullanılarak istatistiksel analiz yapıldı. PTV (Dmax, Dmin, D2), Beyin-PTV (V8, V10, V12), sol göz, sol-sağ hipokampüs, beyin sapı, optik kiazma, hipofiz bezi, sol lakrimal, sol ve sağ kohlea, HI ve GI değerleri birbirlerine yakın değerler elde edilmiş ve anlamlı fark saptanmamıştır. Sol-sağ lens, sağ göz, sol optik sinir ve CI için IRIS kolimatör, sağ optik sinir, sağ lakrimal ve nCI için FIXED kolimatör, MU, NOD ve tedavi süresi için ise MLC’de iyi olduğu görülmüş ve anlamlı fark saptanmıştır. In this study, dosimetric comparison and evaluation of virtual treatment plans for three different collimators (FIXED Collimator, IRIS and MLC) were performed using the planning system of 10 brain metastasized cases diagnosed with breast cancer in the CyberKnife radiosurgery system. The aim of this study is to evaluate dosimetrically the virtual treatment plans made by different methods in the treatment planning system of brain metastasis patients diagnosed with breast cancer. For this purpose, archival information about 10 cases with brain metastases diagnosed with breast cancer that were treated at the Department of Radiation Oncology of the Faculty of Medicine of Bursa Uludag University was obtained retrospectively and virtual treatment plans were made in the planning system. In the plans made, the prescribed dose was 18 Gy in 3 fractions and the isodose curve was defined at 80%. The target volume doses, critical organ doses, homogeneity, conformality, gradient index, monitor unit (MU), NOD and treatment duration data of the treatment plans obtained after the completion of the study were compared. For the obtained plans, attention was paid to the fact that isodose envelops 95% of the target volume and protects critical organs. Dose volume histogram (DVH) was used to obtain dose distributions in the created plans. In this study, the data obtained in the statistical package for the social sciences (SPSS) program were analyzed using Repeated Mesure Anova and Friedman tests in a three-way comparison using statistical package for the social sciences (SPSS). PTV (Dmax, Dmin, D2), Brain-PTV (V8, V10, V12), left eye, left-right hippocampus, brain stem, optic chiasma, pituitary gland, left lacrimal, left and right cohlea, HI and GI values were obtained close to each other and no significant difference was found. The IRIS collimator for the left-right lens, right eye, left optic nerve and CI, the FIXED collimator for the right optic nerve, right lacrimal and NCI, and the MU, NOD and MLC for the duration of treatment were found to be good and a significant difference was found.

Bu çalışmada radyoterapi tedavisi görmüş erken evre meme kanseri tanılı 10 hasta için SBRT tekniği ile Volümetrik Modülasyonlu Ark Tedavi (VMAT) ve CyberKnife (CK) tedavi planlama sistemleri ile sanal tedavi planları yapılarak dozimetrik karşılaştırma yapılmıştır. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı’nda tedaviye alınmış erken evre meme kanserli 10 hastaya ait arşiv materyali retrospektif olarak elde edilmiş ve sanal tedavi planları yapılmıştır. Yapılan planlarda 30 Gy doz 5 fraksiyonda verilecek şekilde belirlenmiştir. Sanal planlar için GTV, aynı taraf meme, karşı meme, aynı taraf akciğer, karşı akciğer, kalp, tiroid, humerus, özafagus, karaciğer, sol ön inen koroner arter, meme başı, cilt ve göğüs duvarının konturlamaları radyasyon onkoloğu tarafından yapıldı. Planlarda izodozun hedef hacmin %95’ini sarmasına ve kritik organların belirlenen limitlerde doz almasına dikkat edildi. Oluşturulan planlardaki DVH’ lar ile doz dağılımları elde edildi. SPSS programıyla Mann Whitney U Testi ve Independent Simples-T Testi kullanılarak istatistiksel analiz yapıldı. Bunun sonucunda cilt, kalp, göğüs duvarı, özafagus, aynı taraf meme, aynı taraf akciğer, GTV, MU, HI ve CI dozimetrik karşılaştırmalarında anlamlı bir fark bulunurken, humerus, sol ön inen koroner arter, karşı meme, karaciğer, meme başı ve karşı akciğer için anlamlı bir fark bulunmamıştır. HI, CI, MU ve süre için en düşük değerler VMAT planlama sisteminden elde edilmiştir. Meme başı ve sol ön koroner arter dozları CyberKnife tekniğinde daha az bulunsada iki farklı tedavi tekniği arasında istatistiksel olarak anlamlılık saptanmamıştır. In this study, dosimetric comparisons were made by making virtual treatment plans with the SBRT technique, Volumetric Modulated Arc Therapy (VMAT) and CyberKnife (CK) treatment planning systems for 10 patients diagnosed with early stage breast cancer who received radiotherapy treatment. Archival material of 10 patients with early stage breast cancer who were treated in Uludağ University Faculty of Medicine, Department of Radiation Oncology was obtained retrospectively and virtual treatment plans were made. In the plans made, a dose of 30 Gy was determined to be given in 5 fractions. For virtual plans, contours of GTV, ipsilateral breast, contralateral breast, ipsilateral lung, contralateral lung, heart, thyroid, humerus, esophagus, liver, left anterior descending coronary artery, nipple, skin and chest wall were performed by a radiation oncologist. In the plans, attention was paid to ensure that the isodose covers 95% of the target volume and that the critical organs receive doses within the determined limits. Dose distributions were obtained with the DVHs in the created plans. Statistical analysis was performed using the Mann Whitney U Test and the Independent Simples-T Test with the SPSS program. As a result, there was a significant difference in dosimetric comparisons of skin, heart, chest wall, esophagus, ipsilateral breast, ipsilateral lung, GTV, MU, HI and CI, while humerus, left anterior descending coronary artery, contralateral breast, liver, nipple and contralateral lung were found. No significant difference was found for The lowest values for HI, CI, MU and duration were obtained from the VMAT planning system. Although the doses of the nipple and left anterior coronary artery were lower in the CyberKnife technique, no statistical significance was found between the two different treatment techniques.

Bu çalışmanın amacı; Cyberknife ile gerçekleştirilen intrakranial tedavilerde IRIS kolimatör ve MLC ile yapılan planların kalitelerini değerlendirmek ve karşılaştırmaktır. Değerlendirme yapılırken homojenite, konformalite, gradiyent indeks, Monitör Unit ve tedavi süresi parametreleri kullanıldı. Tedavi planları oluşturulurken kritik organların maksimum derecede korunması sağlanırken reçete edilen dozun %100’ünün, hedef hacmin %95’ini sarmasına dikkat edildi. Beyin metastazlı 10 olgunun, iki farklı kolimatör kullanılarak farklı lokalizasyonlarda bulunan hedef hacimlere yönelik, tedavi planları yapıldı. Planlarda reçete edilen doz 3 fraksiyonda 18 Gy olarak tanımlandı. Doğru bir karşılaştırma yapabilmek için IRIS kolimatör ve MLC için kullanılan planlama parametreleri, her bir olgu için sabit tutuldu. Reçete edilen doz minumum %80’lik izodoz eğrisine tanımlandı. HI, nCI, GI değerleri için iki ayrı planlama arasında istatistiksel anlamlı bir fark bulunmadı (p>0,05). CI, IRIS ile yapılan planlarda MLC’ye göre daha düşük, MU ve tedavi süreleri için ise MLC ile yapılan planlarda IRI S kolimatöre göre oldukça düşük değerler elde edildi ve istatistiksel olarak anlamlı fark vardır (p0.05). CI was lower in plans with IRIS than MLC, and for MU and MLC treatment periods, quite low values were obtained in plans with IRIS collimator and there is a statistically significant difference (p

Bu çalışmada radyoterapi tedavisi görmüş beyin metastazı tanılı 9 hasta için SRS/SBRT tekniği ile VMAT ve CyberKnife tedavi planlama sistemleri ile sanal tedavi planları yapılarak dozimetrik karşılaştırma yapılmıştır. Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı’nda tedaviye alınmış beyin metastazlı 9 hastaya ait arşiv materyali retrospektif olarak elde edilmiş ve sanal tedavi planları yapılmıştır. Yapılan planlarda 18 Gy doz 3 fraksiyonda verilecek şekilde belirlenmiştir. Sanal planlar için PTV, beyin-PTV, lensler, gözler, optik sinirler, optik kiazma, beyin sapı, hipokampüs, hipofiz, kohlea, lakrimal glandların konturlamaları radyasyon onkoloğu ve nöroradyolog tarafından yapıldı. Planlarda izodozun hedef hacmin %95’ini sarmasına ve kritik organların korunmasına dikkat edildi. Oluşturulan planlardaki DVH’lar ile doz dağılımları elde edildi ve SPSS programıyla İndependent-Samples T Testi ve Mann Whitney U testleri kullanılarak istatistiksel analiz yapıldı. Bunun sonucunda her iki lens ve lakrimal gland, sağ göz, HI, CI ve MU dozimetrik karşılaştırmalarında anlamlı bir fark bulunurken PTV, beyin-PTV, sol göz, optik sinir, optik kiazma, beyin sapı, hipokampüs, hipofiz ve kohlealar anlamlı bir fark bulunmadı. Çoğu kritik organda anlamlı bir fark bulunmasa da birçoğunun en düşük değerleri CyberKnife planlarından elde edilmiştir. HI, CI, MU ve süre değerlerine bakıldığında ise en düşük değerler VMAT planlama sisteminden elde edilmiştir. In this study, dosimetric comparison was made by making virtual treatment plans with VMAT and CyberKnife treatment planning systems with SRS / SBRT technique for 9 patients who received radiotherapy treatment with a diagnosis of brain metastasis. Bursa Uludag University School of Medicine Department of Radiation Oncology Department received treatment in patients with brain metastases obtained 9 of archival material was made retrospectively and virtual treatment plan. In the plans made, 18 Gy dose was determined to be given to the patient in fraction. PTV, brain-PTV, lenses, eyes, optic nerves, optic chiasm, brain stem, hippocampus, pituitary, cochlea, lacrimal glands were contoured by a radiation oncologist and neuroradiologist for virtual plans. In the plans, attention was paid to the isodose covering 95% of the target volume and protecting critical organs. Dose distributions were obtained with the DVHs in the created plans and statistical analysis was performed using the Independent-Samples T Test and Mann Whitney U tests with the SPSS program. As a result, a significant difference was found in dosimetric comparisons of both lenses and lacrimal gland, right eye, HI, CI and MU, while a significant difference was found in PTV, brain-PTV, left eye, optic nerve, optic chiasma, brainstem, hippocampus, pituitary, cochleas and lacrimals. no difference was found. Although no significant difference was found in most critical organs, the lowest values of many were obtained from the CyberKnife plans. Looking at the values of HI, CI and MU, the lowest values were obtained from the VMAT planning system.

Bu çalışma 2014-2017 yılları arasında Uludağ Üniversitesinde radyoterapi tedavisi almış, serviks kanseri tanılı 10 hastanın arşiv materyali kullanılarak retrospektif olarak yapılmıştır. Serviks kanseri radyoterapisinde kullanılan enerji seviyelerinin kullanılması amaçlanmıştır. Tedavi planlamasında kullanılan volumetrik ayarlı ark terapi (VMAT) ve yoğunluk ayarlı ark terapi(YART) 7 alan tekniği için 6 MV ve 15 MV enerjili foton enerjisi kullanılarak her hastaya özel 4 farklı planlama yapılmıştır. Planlanan hedef hacme 28 fraksiyondan 50.4 Gy doz verilmiş ve kritik organ olarak rektum, mesane, ince bağırsak, sağ ve sol femur başları konturlanarak dozimetrik karşılaştırma amaçlanmıştır. Ayrıca tedavi planı değerlendirme parametrelerinden Conformite İndeksi ve Homojenite İndeksi verileri de değerlendirilmiştir. Karşılaştırmalar sonucunda en uygun PTV doz homojenitesi, CI değerini VMAT 15 MV, en iyi HI değerini YART 15 MV sağlamıştır. Mesane ve Rectum Dort dozları açısından en iyi VMAT 6 MV tekniği, ince bağırsak Dmax değeri YART 15 MV tekniğinde elde edilmiştir. Tüm tekniklerde doz dağılımları kabul edilebilir sınır içerisinde olduğu gözlemlenmiştir Saçılan doz ve ikincil kanser riski düşünüldüğünde VMAT 6 MV tekniği diğer tekniklere oranla daha üstün bulundu. Bu yüzden yan etkiler ve çift oluşum meydana gelme ihtimali göz önüne alındığında tedavi tekniği olarak VMAT 6 MV tekniğinin uygun olduğunu desteklemekteyiz. In this study, it was evaluated retrospectively the result of 10 patients with cervical cancer who treated with radiotherapy treatment in Uludağ University between 2014-2017 years. Four different plans were performed using 6 MV and 15 MV photon energies both for volumetric modulated arc therapy (VMAT) and intensity modulated arc therapy (IMRT) 7 field technique used in the treatment planning. All patient were to receive 50.4 Gy dose from 28 fractions. Our aim to organ at risks(OAR) such as; the rectal, bladder, small intestine, right and left femoral heads also Conformity Index(CI) and Homogeneity Index(HI) and total numbers of monitor units were evaluated. As a result of the comparison, the optimal PTV dose homogeneity, the CI value was better in VMAT 15 MV plans and IMRT 15 MV plans showed the best HI values. Bladder and rectum doses were obtained in VMAT 6 MV technique, small intestine doses in IMRT 15 MV technique. Regarding to all planning techniques, dose distributions were within acceptable limits. VMAT 6 MV technique is superior to other techniques when considering the scattered dose and the risk of secondary cancer. Therefore, considering side effects and double effect, VMAT may be preferred as a treatment technique.