Search

Amaç: Endometriyal örnekleme, jinekoloji pratiğinin en sık başvurulan invazif işlemlerinin başında gelmektedir. Anormal uterin kanamanın jinekoloji polikliniklerinde çok sık karşılaşılan bir semptom olması endometriyal örneklemenin sıklığını açıklamaktadır. Bu çalışmanın amacı endometriyal örnekleme yaptığımız hastaların histopatolojik sonuçlarının literatür eşliğinde değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Ocak 2014/Aralık 2018 tarihleri arasında Kadın Hastalıkları ve Doğum polikliniğinde yapılan endometriyal örneklemeleri kapsayan, retrospektif nitelikte bir çalışmadır. Tıbbi nedenli tahliyeler, isteğe bağlı yapılan gebelik terminasyonları ve mol gebelikler çalışma dışında tutulmuştur. Patoloji sonuçları ise atrofik endometrium, endometrit, proliferatif endometrium, sekretuar endometrium, desidualizasyon, düzensiz proliferasyon gösteren endometrium, endometrial polip, endometrial hiperplazi, endometrium adenokarsinomu olarak gruplanmıştır. Ayrıca hastalar yaşlarına göre de gruplanmıştır: 55 yaş; Grup 3. Bulgular: İki bin yirmi üç hastanın dahil edildiği çalışmada, hastaların yaş ortalaması 47.1 ± 10.0’dı. Düzensiz proliferatif endometrium, proliferatif endometrium, sekretuar endometrium, desidualizasyon, yetersiz materyal ve atipisiz hiperplazi sonuçları yaş gruplarına göre anlamlı farklılık göstermekteydi (p

Ensefalosel, nöral tüp defektlerinin bir varyantıdır. Yüzey ektoderminin nöral ektodermden gebeliğin 4. haftasında yetersiz ayrılması, ensefalosellerin oluştuğu temel mekanizmadır. İnsidansı canlı doğumlarda 1-3/1000’dir. Ensefalosellerin sınıflandırılması lezyon bölgesine göre yapılmaktadır ve yapılan epidemiyolojik çalışmalar ensefalosel tiplerinin görülme oranlarının ırklar ve coğrafi bölgeler arasında farklılık olduğunu göstermiştir. Frontal ensefalosel batı ülkelerinde daha az sıklıkla görülen anterior ensefaloselin nadir görülen bir örneğidir. Frontal ensefalosel yaşamla bağdaşabilen bir ensefalosel türü olmasına rağmen ek anomali varlığında gebelik terminasyonu da aile ile beraber değerlendirilmesi gereken bir konudur. Yirmi altı yaşında ve ilk gebeliği olan hastanın gebeliğinin 18. haftasında frontal ensefalosel tanısı konuldu. Yapılan ultrasonografik değerlendirmede ek anomali görülmeyen hastanın doğumu, gebeliğinin 386/7. haftasında sezaryen ile gerçekleştirildi.

Amaç: D vitamini kalsiyum dengesi ve kemik sağlığının sağlanmasında önemli bir yağda çözünen vitamindir. D vitamini eksikliği tüm dünyayı etkileyen önemli bir halk sağlığı sorunudur. Bu çalışmanın amacı; bölgemizdeki gebelerin D vitamini seviyesini saptamak ve olası gebelik komplikasyonları ile olan ilişkisini değerlendirmektir. Materyal ve Metod: Kesitsel tipte yapılan bu çalışmaya kadın hastalıkları ve doğum polikliniğine rutin gebelik muayenesi için başvuran 175 gebe dahil edildi. Çalışmaya katılan gebelerin demografik özellikleri ve obstetrik hikayeleri kayıt edildi. Maternal serum D vitamini seviyeleri ile gebelik sonuçları karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya katılan gebelerin ortalama serum D vitamini değeri 11,16±7,15 ng/ml olarak saptandı ve gebelerin % 57.7’sinde ciddi D vitamini eksikliği (< 10 ng/ml) vardı. Gebelik sonuçları ile maternal D vitamini seviyeleri arasında ilişki saptanmadı. Sonuç: Çalışmamızda ciddi D vitamini eksikliğinin % 57.7 olarak saptanmasına rağmen maternal D vitamini seviyeleri ile gebelik sonuçları arasında herhangi bir ilişki saptanmadı.

Life-long anticoagulation therapy is mandatory in patients with mechanical heart valve to prevent the valve thrombosis. It may cause teratogenic effects and hemorrhage complications in the pregnant woman. In this report, we present a case who developed post-partum haemorrhage related to anticoagulants and subsequently developed aspiration pneumonia.

ÖZET Amaç: Bu çalışmanın amacı; infertil ve fertil kadınların sosyokültürel ve ekonomik durumlarını karşılaştırmak, bu etkilerin infertilite etyolojisindeki yerini belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Bozok Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi jinekoloji polikliniğine başvuran 64 infertil ve 65 infertil olmayan toplam 129 kadına anket uygulanmıştır. Bu anket yaş, meslek, eğitim ve gelir düzey yanında aile tipi, ilişki sıklığı, infertilite süresi, ovulasyon zamanı farkındalığı ve stres düzeyini sorgulayan 16 sorudan oluşmaktadır. Bulgular: İnfertil kadınların yaş ortalaması 27.8±5.2, kontrol grubunun 32.0±5.1’idi ve gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık vardı (p

Amaç: Bu çalışmanın amacı kliniğimize başvuran preeklampsi vakalarından HELLP sendromu gelişen olguların klinik, biyokimyasal değişiklerinin, maternal ve fetal komplikasyonlarının incelenmesidir. Çalışmanın yapıldığı yer: Bozok Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı, Yozgat Yöntem: Ocak 2017-Mart 2019 tarihleri arasında kliniğimize yatırılan 56 preeklamptik hastadan HELLP sendromu gelişen olgular retrospektif olarak incelendi. Tüm olguların klinik, laboratuvar parametreleri, fetal ve maternal komplikasyonları değerlendirildi. Bulgular: Kliniğimizde yatırılan 56 preeklamptik gebenin 22 ‘si ağır (%39.2), 34’ü (%60.8) hafif preeklampsi idi. Şiddetli preeklampsi vakalarından 3 tanesinde HELLP sendromu geliştiği saptandı. HELLP Sendromu gelişen 3 vakamızın yaşları 33.31 ve 26 ‘idi. Hastalardan ikisi multipardı. Primigravid olan hastamız 20.gebelik haftasında bulunmaktaydı. Diğerleri 38 ve 36. gestasyonel haftalarda idi. Ortalama BMI değerleri 28.1’ di. Trombosit sayısı tüm hastalarda

Amaç: Bu çalışmanın amacı non-diyabetik gebelerin vücut kitle indeksinin maternal ve fetal sonuçlara etkisini değerlendirmektir. Yöntem: Çalışmaya 2016 yılında Bozok Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniğinde doğum yapan ve dosya kayıtlarına tam olarak ulaşılan 37 hafta üstü, 360 gebe dahil edilmiştir. Gebeler vücut kitle indeksi ≤30 ve >30 olanlar olarak ikiye ayrıldı. Gebeliğinde diyabetes mellitus ve hipertansiyon gibi komplikasyon gelişen kadınlar ve 37 hafta altı gebeler çalışma dışı bırakılmıştır. İstatistiksel analizler Statistical Package for Social Sciences (SPSS Inc; Chicago, IL, USA) versiyon 20.0 yazılımı kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hastaların yaş ortalamaları 28.24±5.74, VKİ ortalamaları 30,49±4,85, son adet tarihine göre gebelik haftası ortalamaları 38.39±2.22 idi. Obez olan ve olmayan gruplar arasında makrozomik fetus, ikiz gebelik ve sezaryen oranlarında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (sırasıyla p=0.007, p=0.041, p=0.046). Sonuç: Çalışmamızda non-diyabetik gebelerde obezitenin sezaryen oranlarını artırdığı, yenidoğanda pH değerlerinin düşmesine neden olduğu ve özellikle makrozomi insidansını artırdığı saptanmıştır.