Search

Neonatalne dijareje teladi predstavljaju veoma značajan problem koji u govedarskoj proizvodnji nanosi velike gubitke. Infektivna etiologija dijareja, pre svega virusa Corona i Rota, otvaraju vrata enteropatogenim bakterijama izazivajući atrofiju crevnih resica, oštećenje i citolizu enterocita, posledično dovodeći do pojave maldigestije i malresopcije. Dijareje teladi su praćene profuznim sadržajem iz creva, apatijom i dehidratacijom koje, komplikovane sekudarnom bakterijskom infekcijom, mogu dovesti i do letalnog ishoda. Nastanku dijareja doprinosi nagomilavanje osmotskih aktivnih materija zbog nemogućnosti razlaganja himusa u lumenu creva. Usled inflamatornih procesa u digestivnom traktu, dolazi do poremećaja u procesu varenja mleka i proizvodnje lab fermeta (himozina). Nesvareno mleko narušava osmotsku koncentraciju u crevima što prouzrokuje transudaciju tečnosti u lumen i povećanje zapremine tečnog sadržaja. On se ubrzano izbacuje što je klinički manifestovano pojavom dijareje. Cilj ovog rada je prikaže efekte peroralne upotrebe 20% rastvora lab fermenta (himozina) kao potpore u terapiji dijareja kod novorođene teladi. Lab ferment u sirištu teleta ima ulogu u procesu formiranja gruša i postepenoj proteolizi, a samim tim učestvuje u regulaciji osmotskog pritiska u crevima. Peroralnim davanjem 20% rastvora lab fermenta, teladima koja imaju očuvan apetit, potpomaže se proces varenja mleka i formiranja gruša. Zavisno od inteziteta dijareje, pored nadoknade tečnosti i antibiotske terapije, upotreba 20% rastvora lab-fermenta je bila veoma uspešna u bržem i efikasnijem uspostavljanju normalne konzistencije crevnog sadržaja. Takođe je zapaženo da samostalna upotreba lab fermenta kod dijareja nastalih usled presisavanja teladi, dovodi do skraćivanja njihovog trajanja., Neonatal diarrhea in calves is a very significant problem that causes large losses in cattle production. Infectious etiology of diarrhea, primarily Corona and Rota viruses, open the door to enteropathogenic bacteria, causing atrophy of intestinal villi, damage and cytolysis of enterocytes, consequently leading to mal - digestion and mal - absorption. Diarrhea in calves is accompanied by profuse contents from the intestines, apathy and dehydration, which, complicated by secondary bacterial infection, can lead to a fatal outcome. The accumulation of osmotic active substances contributes to the occurrence of diarrhea due to the impossibility of breaking down the chyme in the intestinal lumen. Due to inflammatory processes in the digestive tract, there is a disturbance in the process of milk digestion and the production of lab fermet (chymosin). Undigested milk disrupts the osmotic concentration in the intestine, which causes transudation of fluid into the lumen and an increase in the volume of the fluid content. It is excreted rapidly, which is clinically manifested by the appearance of diarrhea. The aim of this paper is to show the effects of oral use of a 20% solution of lab ferment (chymosin) as a support in the treatment of diarrhea in newborn calves. Lab ferment in calf rennet plays a role in the process of curd formation and gradual proteolysis, and thus participates in the regulation of osmotic pressure in the intestines. By orally giving a 20% solution of lab ferment to calves that have a preserved appetite, the process of milk digestion and curd formation is supported. Depending on the intensity of the diarrhea, in addition to fluid replacement and antibiotic therapy, the use of a 20% lab-ferment solution was very successful in establishing the normal consistency of the intestinal contents, faster and more efficiently. It has also been noted that the independent use of lab ferment in diarrhea, caused by sucking calves leads to a shortening of the disease.

Mastitisi su zapaljenski procesi u mlečnoj žlezdi prouzrokovani mikroorganizmima i predstavljaju bolest sa posledično velikim ekonomskim štetama zbog smanjenja količine i kvaliteta mleka, troškova lečenja i odbacivanja mleka tokom lečenja. Mastitisi i etiologija mastitisa kod koza su u osnovi slični kao kod krava. Mogu da se pojave u akutnom ili perakutnom obliku sa teškim opštim stanjem praćenim mortalitetom i supkliničkom obliku bez simptoma i uginuća, ali sa održavanjem infekcije u vimenu i kliconoštvom u stadu. Koagulaza negativne stafilokoke (KNS) imaju najveću prevalenciju i mogu izazvati perzistentne infekcije, praćene povećanjem broja somatskih ćelija u mleku i slabo izraženim oblikom sa rekurentnim kliničkim epizodama. Incidencija intaramamarnih infekcija kod koza izazvanih sa Staphylococcus aureus je niska (<5%), ali može da rezultira perzistentnim infekcijama, koje ne daju odgovor na terapiju. Infekcije izazvane streptokokama mogu da budu suppkliničke i kliničke i češće se pojavljaju kod goveda. Bakterija Streptococcus agalactiae, nije čest uzročnik mastitisa kod koza. Kao kod krava i kod koza, gram‑negativni mikroorganizmi izazivaju interminentne infekcije. Infekcija sa bakterijom Trueperella pyogenes može da izazove multiple nodularne apscese u vimenu koza. Kontagiznu agalakciju izazivaju Mycoplasma agalactiae, a poslednjih godina i M. mycoides capri. U manjem broju slučajeva se dijagnostikuju M. capricolum capricolum i M. putrefaciens. Ovo oboljenje, pored mastitisa, prate artritisi i respiratorni poremećaji. U dijagnostici mastitisa je vrlo bitna diferencijalna dijagnoza zbog toga što i pri infekciji kozijim artritis i encefalitis virusom (CAEV) mogu nastati indurativne lezije u vimenu. Dijagnostika, praćenje i lečenje bakterijskih mastitisa koza su slični kao kod krava. Praćenje broja somatskih ćelija u dijagnostičke svrhe je otežano zbog teškog razlikovanja inficiranih od neinficiranih životinja, posebno u kasnom stadijumu laktacije. Ovo se pripisuj

U periodu od 2004. do 2018. godine istraživanjem smo obuhvatili područje Beograda, Podunavski, Braničevski, Zaječarski, Pirotski (Stara Planina) i delom Toplički okrug. Ukupno je pregledano 370 stada ovaca i preko 2 500 životinja. U tom periodu je, metodom slučajnih uzoraka, prikupljan materijal koji je pregledan standardnim parazitološkim metodama sedimentacije i flotacije, a patološke promene su praćene na liniji klanja i kod uginulih životinja. Tokom ovih istraživanja, dikrocelioza je ustanovljena u procentu od 12,30 na području Beograda, od 24,37 do 43,72 procenata na području Braničevskog, Zaječarskog i Topličkog okruga i od 56,41 do 78,67 procenata u području Podunavskog i Pirotskog okruga., In the period 2004-2018, our research covered the area of Belgrade, Podunavski, Braničevski, Zaječarski, Pirotski (Stara Planina) and part of Toplički district. In total, 370 flocks of sheep and over 2 500 animals were examined. During that period, random samples were collected and examined using standard parasitological methods of sedimentation and flotation, and pathological changes were monitored at the slaughter line and at necrosy of dead animals. Total of 43,72% in the area of Braničevski, Zaječarski and Toplički districts, up to 56,41% to 78,67% in the area of Podunavski and Pirotski districts were affected.

Na komercijalnim faramama svinja, zdravstvena zaštita pojedinačnih životinja sve više gubi na značaju. U današnjim uslovima, kada je prusutna velika koncentracija životinja na relativno malom prostoru, takvo stanje zahteva zdravstvenu zaštitu na nivou cele farme. Poznata je važnost biosigurnosnih mera u svinjarstvu, koje imaju za cilj da spreče unošenje patogena na farmu i širenje infekcije unutar same farme. Naime, prisutnost različitih uzgojnih bolesti, baketrijske ili virusne etiologije, dovodi do pada proizvodnih rezultata i zahteva dodatni napor zaposlenih na farmi, uz povećan utrošak lekova, što posledično umanjuje ekonomsku dobit farme. Prihvaćeno je da ključni element, u sprovođenju biosigurnosnih mera, predstavlja spremnost zaposlenih na farmi da sprovedu mere koje će sa visokom sigurnošću obezbediti zaštitu od unošenja i širenja patogena na farmi. Sprovođenje ovih mera zahteva poznavanje zdravstvenog statusa svinja. Jedan od najčešćih faktora rizika je kupovina nerastova, nazimica ili odlučene prasadi nepoznatog zdravstvenog statusa. Stabilizovanju zdravstvenog statusa svinja, pored već pomenutih mera, doprinose i programi vakcinacije. Promocija dobrog zdravlja svinja na komercijalnim farmama obuhvata primenu sistema profilaktičkih mera, pored dobrog odabira rase, osmišljenosti veličine zapata i načina primene biotehnoloških mera u procesu proizvodnje., On commercial pig farms, the health care of individual animals is losing importance. In today’s production conditions, a large concentration of animals is relatively present in a small area. This situation requires health care at the farm level. It is well known that biosecurity measures in pig farming are necessary and aimed to prevent introduction of pathogens on a commercial farm and also for preventing spreading the infection within the farm itself. Namely, the presence of different breeding diseases of bacterial or viral etiology leads to a decrease in production. That requires additional efforts of farm employees and the use of medicines, and this situation ultimately reduces the economic profit of the farm. It is recognized that key elements in implementing biosecurity are the willingness of farm employees to implement measures that will provide high security with protection against the introduction and spread of pathogens on the farm. Implementation of the measures requires knowledge of the pigs’ health status on the farm. One of the most common risk factors on the farm is purchasing boars, sows or piglets raised with unknown health status. The promotion of good pig health on commercial farms involves usage of different prophylactic measures, in addition to the good breeding selection, the sense of the size of plot, and the way how biotechnological measures are applied in the pig production process.

U vezanom sistemu držanja krava, bolest bele linije i čir papka se izdvajaju kao vodeći zdravstveni problemi vezani za njihove ekstremitete. U većini slučajeva, čir papka se pojavljuje na zadnjim ekstremitetima, a retko na prednjim, Cilj ove studije je bio da se analizira frekvenca pojave čira papka na prednjim ekstremitetima kod krava simentaske rase. U našoj studiji je utvđeno da se čir papka na prednjm ekstremiretim pojavio kod 4 od 45 krava (8,9%). Ove lezije su zapažene i na zadnjim nogama kod 8 od 45 krava (17,8%). Ukoliko su promene kod iste jedinke bile i na prednjim i na zadnjim nogama, uglavnom su bile kontralateralne. Predisponirajući faktor za nastanak čira papka je bila vlažna prostrka od slame. Redovno i pravilno obrezivanje papaka, uz korekciju ambijentanih uslova su ključ za prevenciju pojave oboljenja papaka., In a tied holding systems, white line disease and sole ulcers stand out as prominent health problems of the cows limbs. The most often sole ulcers occur on the hind limbs, rarely on the fore limbs. The aim of this study was to provide information on the frequency of sole ulcers on the fore limbs in Simmental cows. In our study, sole ulcers were on the fore limbs found in 4/45 cows (8.9%). The lesions were also present on the hind limbs 8/45 (17.8%) of examined cows. The distribution of sole ulcers on the same animal were mostly contralateral. The presence of the humid straw bedding has proven to be a predisposing factor for sole ulcers. Regular management of hoof trimmings, with improved ambient conditions, has key role in preventing occurrence of the hoof disease.