Search

Modern anlayışta başarılı yara tedavisi, yara çevresinde nemli bir ortam oluşturulmasına dayanmaktadır. Dengelenmiş neme sahip ortam, hücresiz matriste hücresel büyümeyi kolaylaştırdığı gibi kollajen üretimini de artırmaktadır. Bu sebeple etkin yara tedavisi amacıyla modern yara örtüleri, epitel hücrelerin bağımsız hareket etmesine izin veren optimum koşulları sağlamak üzere tasarlanmaktadır. Aynı zamanda, ideal yara örtüsü hastaya en az rahatsızlık vererek en kısa sürede yara iyileşmesini gerçekleştirmek için, hücrelerin yenilenmesine olanak sağlayacak şekilde etkin oksijen sirkülasyonu da izin vermelidir. Yara tiplerinin çeşitliliği yara örtülerinin de çeşitliliğini artırmıştır. Bu derleme, etkin yara tedavisine ulaşmak için geliştirilen yeni teknolojilerden bahsetmektedir. Ayrıca modern yara örtülerine ve yaraya ilaç salımı için kullanılan yeni polimerik sistemlere de yer vermektedir. Yara iyileşme sürecinde aktif rol oynayan, antibiyotikler, vitaminler, mineraller ve büyüme faktörleri gibi farmasötik etken maddelerden ve tedavi hızlandırıcılardan bahsedilmiş, bu ajanların yaraya lokal olarak uygulanması ve kontrollü salımının avantajları tartışılmıştır. Bunlara ek olarak modern yara tedavisinin güncel gelişim ve gereksinimlerine dayanarak, doku mühendisliği ürünleri olarak kullanılan biyoaktif polimerler ve deri greftleri ile ilgili kısa bir bölüme de yer verilmiştir, In modern aspect, successful wound healing depends on maintaining a moist environment around the wound. A balanced moist environment facilitates cellular growth and collagen proliferation within acellular matrix. Therefore the modern dressings are based on the concept of creating optimum conditions to allow epithelial cells to move unimpeded for the treatment of wounds. The ideal dressing should also provide effective oxygen circulation to aid regenerating cells for rapid healing with minimal inconvenience to the patient. The variety of wound types has resulted in a wide range of wound dressings. This article offers a review of the emerging technologies for achieving improved wound healing. It also reviews many of modern wound dressings and novel polymeric systems used for the delivery of drugs to the wounds. Pharmaceutical agents and wound healing accelerators such as antibiotics, vitamins, minerals and growth factors that take active part in the healing process and also the advantages of local delivery and controlled release of these agents are discussed. Furthermore a brief section about the use of bioactive polymers as tissue engineered scaffolds and skin grafts is given a part regarding current developments and requirements of modern wound therapy

Mikrofabrikasyon mikrometreden milimetreye değişen boyutlarda objeler yaratmak için kullanılan bir işlemdir. Bu objeler minyatür hareketli parçalara, durağan yapılara ya da herikisine de sahiptir. Yapısal, mekanik ve belki de elektronik özelliklerin kombinasyonuyla terapötik ilaç taşıyıcı sistemlerinin yaratılmasına izin veren mikrofabrikasyon teknikleri ile klasik ilaç taşıyıcı sistemlerle yapılan tedavi hedeflerinin üstesinden gelinebilir. Bu derlemede, mikrofabrikasyon teknikleri kısaca tanımlanmıştır ve salım kavramları da mikrofabrikasyonun önemi üzerinde durularak sunulmuştur. Olası uygulamalar, transdermal etkin madde salımı için mikroiğneleri, lokal etkin madde salımı için implant, mikroçip, mikrovalf ve mikropompaları, oral etkin madde salımı için biyoadezif mikropartikülleri ve diyabetin olası tedavisi için immünizole biyokapsülleri içermektedir. Buna ilaveten, tamamiyle entegre olmuş ve kendi kendini kontrol edebilecek gelecek jenerasyon ilaç taşıyıcı sistemler de tartışılacaktır, Microfabrication is a process used to create the objects with dimensions in the range of micrometers to milimeters. These objects can have miniature moving parts, stationary structures, or both. Microfabrication techniques, which permit the creation of therapeutic delivery systems that posses, a combination of structural, mechanical, and perhaps electronic features may surmount challenges associated with conventional delivery of therapy. In this review, microfabrication techniques are described briefly, and delivery concepts are also presented which capitalize on the strengths of microfabrication. Possible applications include microneedles for transdermal drug delivery, implanted microchip, microvalve and micropomps for localized drug delivery, bioadhesive microparticles for oral delivery and immunoisolating biocapsules as a possible treatment for diabetes. In addition, the next generation of drug delivery systems fully integrated and self-regulating will be discussed

Hidrojeller suyu ya da biyolojik sıviları büyük miktarlarda içen ve böylece büyük çapta biyolojik dokuya benzeyen hidrofilik ve üç boyutlu ağlardır. Özellikle poli(2-hidroksietil metakrilat) ve poli(2hidroksipropil metakrilat) hidrojellerinin iyi-tolere edilme emniyeti ve biyogeçimliliği onların kontak lens ve etkin madde salım sistemi olarak kullanımının bir kanıtıdır. Bu çalışmada, suda çözünen ketorolak trometamin’in (KT) ve suda çözünmeyen indometazin’in (İND) poli (bütilmetakrilat) (pBMA), poli(2hidroksietil metakrilat) (pHEMA) ve poli(2-hidroksipropil metakrilat) (pHPMA) gibi hidrojeller ve plastizer olarak Polietilen glikol 300 (PEG) kullanılarak film hazırlama yöntemiyle insertleri hazırlanmıştır. Bu insertlerin şişme özellikleri tayin edilmiştir ve insetler Co-60 kullanılarak 1.2 Mrad doz ile ışınlanmıştır. Etkin madde salımı üzerinde bu parametrelerin etkisi incelenmiştir. Etkin madde salım mekanizması Korsmeyer ve Peppas tarafından geliştirilen yarı-emprik salım mekanızmasıyla tanımlanmıştır. Hidrojellerin şişmesi ve hidrojellerden etkin maddelerin salımı yan zincir büyüklüğü ile, akrilatın yan zinciri üzerinde hidroksil gruplarının yeralmasıyla ve formüllerde PEG 300’ün kullanılmasıyla hidrofilisitenin artmasından dolayı artmıştır. Suda çözünür KT ile suda çözünmeyen İND’den daha fazla salım görülmüştür. İnsertlerden etkin maddelerin salımı üzerinde sterilizasyon dozunun bir etkisinin olmadığı da gözlenmiştir. KT’nin salımı başlıca Fick difüzyon mekanizmasına uyum gösterirken, İND’in salımı onların n eksponent değerlerine göre başlıca Fick difüzyon mekanizmasına uymayam salım göstermiştir, Hydrogels are hydrophilic, three-dimensional networks which are able to imbibe large amounts of water or biolojical fluids, and thus resemble to a large extent biological tissue. The well-tolerated safety and biocompatability of Poly (2 – hydroxyethly methacrylate) and poly (2 -hydroxypropyl methacrylate ) hydrogels especially are evident in their use as contact lens and drug release system. In this study, inserts of water-soluble Ketorolac tromethamin (KT) and water- insoluble indomethacin (IND) were prepared using hydrogels such as Poly (butyl methacrylate) (pBMA), Poly (2-hydroxyethyl methacrylate) (pHEMA), and poly (2-hydroxypropyl methacrylate) (pHPMA), and a plasticizer such as Polyethylene glycol 300 (PEG) by film casting method. Swelling properties of these inserts was determined and they were irradiated with an absorbed dose of 1.2 Mrad by means of a Co- 60 source. The effects of these parameters on the drug release were examined. The mechanism of drug release was identified by means of the semi-empirical equation developed by Korsmeyer and Peppas. Swelling of the hydrogels and release of drugs from the hydrogels increased with size of side chain, hydroxyl groups on the side chain of the acrylate and using PEG 300 in the formulation, which increase hydrophilicity. Water–soluble KT showed higher release than water–insoluble IND. It was also observed no effect of irradiation dose on the release of drugs from the inserts. Release of KT mainly fit to the Fickian diffusion mechanism, whereas drug release of IND mainly showed the non-Fickian release mechanism according to their n exponent values

Bu çalışma farklı hidroksipropilmetilselüloz (HPMC) tiplerinin ve HPMC:doğrudan tabletleme ajanı (dta) oranının, tek tabakalı ve üç tabakalı matris tabletlerden Verapamil Hidroklorür`ün (VRP HCl) salımı üzerindeki etkilerine odaklanmıştır. İncelenen polimerler Methocel K100LV, K15M, K100M ve dta Ludipress® LCE`dir. Sekiz adet tek tabakalı ve dört adet üç tabakalı matris tablet doğrudan basım yöntemi kullanılarak hazırlanmıştır. Etkin madde salım çalışmaları USP XXVII`de yer alan uzatılmış salım yapan ilaç şekillerine ait makaleler prosedürüne uygun olarak yapılmıştır. HPMC tipi ve oranının etkin madde salımı üzerine etkili olduğu saptanmıştır. HPMC miktarı ve viskozluğundaki artışın, matrislerden etkin madde salımının yavaşlamasına neden olduğu tespit edilmiştir. İç ve dış tabakalarda düşük viskozluğa sahip HPMC içeren tabletler, farmakope limitlerine yakın veya limitler içinde salım profilleri vermişlerdir. USP XXVII kriterlerine uyan üç tabakalı matris tablet (F12) ve referans ürüne (Isoptin®-KKH) ait salım verileri matematiksel modeller (sıfır derece, birinci derece, Higuchi, Hixson-Crowell, Korsmeyer-Peppas), fark faktörü (f1) ve benzerlik faktörü (f2) kullanılarak değerlendirilmiştir. VRP HCl`in salım kinetikleri F12 için en iyi Higuchi modeline, Isoptin®-KKH için sıfır derece kinetik modeline uyum göstermiştir. F12 ve Isoptin®-KKH`ın her ikisi de n katsayılarına göre Anomali durumu göstermiştir. f1 (5.2) ve f2 ( 71.4) değerlerine göre F12 ile Isoptin®-KKH benzer kabul edilmiştir, This work has focused on the effects of different hydroxypropylmethylcellulose (HPMC) types and HPMC:direct tabletting agent (DC-agent) ratio on Verapamil Hydrochloride (VRP HCl) release from monolayered and three-layered matrix tablets. Investigated polymers were Methocel K100LV, K15M, K100M and DC-agent was Ludipress® LCE. Eight formulations were prepared as monolayered matrix tablets while four formulations were prepared as three-layered matrix tablets by direct compression method. Drug release studies were carried out according to the method given for Delayed Release Articles in USP XXVII. HPMC types and ratios were found to be effective on drug release. Increasing amount and viscosity grade of HPMC resulted in a decrease in release of drug from the matrices. Tablets containing low viscosity grade HPMC at inner and outer layers presented release profiles close to or within the limits of pharmacopeia. Release data of three-layered matrix tablet (F12) and the reference product (Isoptin®KKH) which were in agreement with USP XXVII criteria, were evaluated by mathematical models (zero order, first order, Higuchi, Hixson-Crowell, Korsmeyer-Peppas), difference factor (f1) and similarity factor (f2). The kinetics of VRP HCl release from F12 showed best fit to Higuchi model and Isoptin®-KKH well fitted to zero order kinetic model. F12 and Isoptin®-KKH were both show Anomalous transport mechanism according to their n exponent values. Depending on the results of f1 (5.2) and f2 (71.4) values, F12 and Isoptin®-KKH were found to be similar with regard to release kinetics

Due to analgesic, antipyretic and antiinflammatory effects of Aspirin, it has been used since 1899. There are aspirin tablets with different formulations in Turkish drug market. In this work, the dissolution rate, diameter-thickness, weight deviation, friability, hardness, disintegration time characteristics were studied on the samples with different formulations. It was also investigated that whether each sample was in accordance with pharmacopeia standarts or not. Furthermore, the dissolution rate results were evaluated kinetically and the effect of formulation on the release profile of active material was studied, Analjezik, antipiretik ve antienflamatuvar etkisinden dolayı 1899 yılından beri kullanılmakta olan Aspirinin Türkiye İlaç piyasasında farklı formülasyonlarda tabletleri bulunmaktadır. Bu çalışmada, değişik aspirin tableti formüllerinin çözünme hızı tayinleri ile çap, kalınlık, ağırlık sapması, ufalanma aşınma, sertlik, dağılma zamanı tayinleri gibi fiziksel kontrolleri yapılarak formüllerin farmakope standartlarına uygunlukları incelenmiştir. Ayrıca elde edilen çözünme hızı verileri kinetik yönden değerlendirilerek formülasyona bağlı olarak etken madde salım profilinde meydana gelen değişiklikler incelenmiştir