Search

Η παρούσα διπλωματική εργασία εκπονήθηκε με σκοπό να διερευνήσει ερωτήματα που αφορούν στη φιλοσοφία, τον ρόλο και τη συμμετοχή του ΟΟΣΑ στο διεθνές εκπαιδευτικό γίγνεσθαι. Πιο συγκεκριμένα, επιχειρείται να αναδειχθεί το διεθνές πλαίσιο μέσα στο οποίο ο συγκεκριμένος διεθνής οργανισμός διαμορφώνει την εκπαιδευτική πολιτική του, υπό το πρίσμα της νεοφιλελεύθερης αντίληψης που διέπει τον Οργανισμό, καθώς και οι συνεργασίες που αναπτύσσει με άλλους διεθνείς οργανισμούς. Στη συνέχεια, η έρευνα εστιάζει στην πολιτική του ΟΟΣΑ για τις δεξιότητες – ειδικότερα τις δεξιότητες των μαθητών- οι οποίες θεωρούνται προϋπόθεση για την ανταπόκριση των νεαρών ατόμων στις προκλήσεις και απαιτήσεις της σύγχρονης διαρκώς μεταβαλλόμενης εποχής. Οι δεξιότητες που αποκτώνται στο σχολείο συνδέονται με την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Παράλληλα, η συγκεκριμένη μελέτη επιδιώκει να αναδείξει την επίδραση που ασκεί ο ΟΟΣΑ στις εθνικές πολιτικές και ιδιαίτερα στην ελληνική εκπαιδευτική πολιτική, μέσα από την παρουσίαση του νέου νόμου για την αναβάθμιση του σχολείου που εφαρμόζεται για πρώτη φορά στη σχολική εκπαίδευση το τρέχον σχολικό έτος., This dissertation was prepared with the aim of exploring questions concerning the philosophy, role and participation of the OECD in international developments in the field of Education Policy. An attempt is made to highlight on the one hand the international context in which the OECD formulates its Educational Policy, in the light of the neoliberal principles that govern the Organization, and on the other hand the collaborations it develops with other international organizations. The research then focuses on the OECD work on skills - in particular student skills - which are considered a prerequisite for young people in order to be able to respond to the challenges and demands of the modern ever-changing era. The skills acquired in school are related to the quality of the education provided. At the same time, this study seeks to highlight the OECD impact on national policies and especially on Greek education policy, through the presentation of the new legislation that entered into force for the first time the current school year.

Στη σύγχρονη και πολυσύνθετη συγκυρία, οι οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις επιφέρουν επιπτώσεις που πολλές φορές ξεπερνούν τα εθνικά σύνορα. Η αλληλεπίδραση μεταξύ των κρατών αυξάνεται ακόμη περισσότερο και με τη συμμετοχή τους σε ευρωπαϊκούς αλλά και σε Διεθνείς Οργανισμούς. Άλλωστε, η νέα ευρωπαϊκή πραγματικότητα και η ενοποίηση που επήλθε σε θεσμικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο. Μέσα στις καινούριες συνθήκες που διαμορφώνονται, λοιπόν, προβάλλει ως επιτακτική ανάγκη η ικανότητα του Ευρωπαίου πολίτη να ανταποκρίνεται και να προσαρμόζεται σε αυτές. Στο νέο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον που διαμορφώνεται η εκπαίδευση αποτελεί ολοένα και περισσότερο αντικείμενο ευρωπαϊκών και διεθνών διεργασιών, στον βαθμό που θεωρείται σημαντικός παράγοντας για την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Αναπόφευκτα, η ένταξη και η ενσωμάτωση των νέων Τεχνολογιών της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών στην εκπαιδευτική πραγματικότητα είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει έντονα τα τελευταία χρόνια τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου οι πολίτες της να αποκτήσουν τις ανάλογες δεξιότητες στον μέγιστο βαθμό. Ολοένα και περισσότερες χώρες της Ε.Έ. έχουν υιοθετήσει την εισαγωγή και ενσωμάτωση των Τ.Π.Ε. στα εκπαιδευτικά τους συστήματα, γεγονός που θεωρήθηκε ως λογική συνέχεια της διαδικασίας ενσωμάτωσής τους στις σύγχρονες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Συνακόλουθα, το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα καλείται να αντιμετωπίσει τον μαθητή του σήμερα ως Ευρωπαίο πολίτη, προκειμένου αυτός να εξοικειωθεί άμεσα και δημιουργικά με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα και να ενταχθεί λειτουργικά και ουσιαστικά σε αυτή. Προκειμένου να είναι αποτελεσματική αυτή η προσαρμογή, προβάλει ως επιτακτική ανάγκη η καλλιέργεια των ψηφιακών δεξιοτήτων, που χρειάζεται να ξεκινήσει έγκαιρα και μέσα από ένα δομημένο εκπαιδευτικό σύστημα από το επίπεδο της βασικής εκπαίδευσης. Η παραπάνω προβληματική αποτέλεσε την αφόρμηση για τη διεξοδική διερεύνηση των αποφάσεων και των δράσεων του ελληνικού Υπουργείου Παιδείας που σχετίζονται με την εισαγωγή των Νέων Τεχνολογιών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και την πορεία για την υλοποίηση του οράματος του ψηφιακού σχολείου. Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιάσει το θεσμικό πλαίσιο, τις προσεγγίσεις και γενικότερα τις δράσεις που σχεδιάστηκαν και πραγματοποιηθήκαν από το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας προς αυτή την κατεύθυνση και οι οποίες προέκυψαν ως απόρροια τόσο των αποφάσεων, των συμπερασμάτων και των ψηφισμάτων της Ε.Ε. όσο και των εκθέσεων και των συστάσεων του ΟΟΣΑ. Και αυτό διότι στις βασικότερες παραδοχές του ΟΟΣΑ εντάσσεται και η πεποίθηση πως η εκπαίδευση είναι από τους βασικότερους μηχανισμούς για την ανάπτυξη του ανθρώπινου κεφαλαίου, που θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα και θα συμβάλει στην οικονομική τους μεγέθυνση. Σταχυολογώντας όλα τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν, διαπιστώνουμε πως στη χώρα μας έχουν ξεκινήσει προσπάθειες για την ένταξη των Τ.Π.Ε. στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση ήδη από το 1997. Η συγγραφή προγραμμάτων σπουδών, η ανάπτυξη εκπαιδευτικού λογισμικού, η δημιιουργία σχολικού δικτύου και πλατφόρμας για το ψηφιακό σχολείο, η εκπόνηση προγραμμάτων για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών είναι μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές δράσεις του ελληνικού Υπουργείου Παιδείας που έχουν υιοθετηθεί και δρομολογηθεί μέσα από τις αντίστοιχες αποφάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ωστόσο, πολλές από αυτές, αν και έχουν περάσει σχεδόν είκοσι χρόνια από την πρώτη απόπειρα εισαγωγής των Τ.Π.Ε. στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση δεν έχουν αποκτήσει ακόμη και σήμερα καθολικό χαρακτήρα.

Η παρούσα διπλωματική εργασία αφορά ένα από τα πλέον σοβαρά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα, τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Στην διπλωματική εργασία προσπαθούμε να παρουσιάσουμε τον τρόπο με τον οποίο η οικονομική δραστηριότητα στα κράτη επιδρά αρνητικά στο περιβάλλον, με τις ανισότητες, την αλόγιστη κατανάλωση των φυσικών πόρων και τις σημαντικές περιοριστικές πολιτικές που πρέπει να εφαρμόσουμε για να αντιστρέψουμε την περιβαλλοντική ρύπανση. Επιπλέον, αναφερόμαστε στα μέτρα που προσπαθεί η διεθνής κοινότητα να εφαρμόσει για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Το δείγμα μας αποτελείται από χρονολογικά στοιχεία για τα κράτη του ΟΟΣΑ. Με τη χρήση οικονομετρικών μεθόδων αποδεικνύουμε την ύπαρξη της περιβαλλοντικής καμπύλης Kuznets., This diploma thesis deals with one of the most serious issues that humanity has to face, the pollution of the environment. In the dissertation, we try to show that economic activity in states has a negative impact on the environment, with inequalities, unreasonable consumption of natural resources and the important restrictive policies that we have to put in place to reverse environmental pollution. We also refer to the measures that the international community is trying to implement to address the problem. Our sample consists of chronological data for the OECD countries and by econometric methods we prove the existence of the Kuznets environmental curve.