Search

Amaç: Bu çalışma, hastanede çocuklara bakım veren hemşirelerin uygulamalarında aile merkezli bakım yaklaşımını kullanma durumlarının incelenmesi amacıyla yapılmıştır.Yöntem: Kesitsel tipte olan bu çalışma, 1 Ekim-1 Aralık 2015 tarihleri arasında Karabük ilinde yer alan üniversite, devlet ve özel olmak üzere üç farklı hastanede yapılmıştır. Çalışma, bu hastane-lerde çocuk hastalarının yattığı kliniklerde görev yapan ve çalışmaya katılmayı kabul eden 173 hemşirenin katılımı ile gerçekleştirilmiştir. Veriler anket formu ile toplanmış, verilerin değerlendi-rilmesinde istatistiksel analizler kullanılmıştır.Bulgular: Hemşirelerin %42,2’sinin aile merkezli bakım ile ilgili bilgi sahibi olmadığı saptanmıştır. Aile merkezli bakım için, hemşirelerin %59’u kurumlarda uygulanmadığını, %59,5 ise kendisinin uygulamadığını belirtmiştir. Hemşirelerin aile merkezli bakımı uygulama durumu ile çalıştıkları klinik (p=0,030), çalışma yılı (p=0,012) ve aile merkezli bakım ile ilgili bilgi sahibi olma durumu (p=0,000) arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır.Sonuç: Çalışmada, hemşirelerin yarıdan fazlasının aile merkezli bakım yaklaşımını uygulamadığı saptanmıştır. Çocuk ile ilgili kliniklerde çalışan ve aile merkezli bakım ile ilgili bilgi sahibi olan hemşirelerin, aile merkezli bakım yaklaşımını daha fazla uyguladıkları sonucuna varılmıştır.

Amaç: Bu araştırma, fototerapi uygulamasının hastanede yatan yenidoğanın konfor davranışıüzerindeki etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı olan araştırma, Mart 2018-Mayıs 2019 yılında Nevşehir DevletHastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi’nde yatan ve fototerapi tedavisi alan 190 yenidoğan ileyapılmıştır. Veri toplama aracı olarak; “Yenidoğan Tanılama Formu” ve “Yenidoğan Konfor DavranışÖlçeği (YKDÖ)” kullanılmıştır. Niteliksel verileri değerlendirmek için içerik analizi yapılmıştır.Bulgular: Çalışmaya katılan yenidoğanların postnatal yaş ortalaması 4,96±3,06 gündür.Yenidoğanların %56,8’i erkektir. Yenidoğanların %97,4’ü anne sütü ve formül süt ile beslenmektedir.Yenidoğanların %92,6’sının küvözde fototerapi aldığı belirlenmiştir. YKDÖ toplam puan medyandeğeri ise 10 (6-24) olarak bulunmuştur. Yenidoğan bebeklerin %70’inin konforlu olduğubelirlenmiştir. Erkek yenidoğanların, 42 ve üstü gestasyon haftası olanların, sezeryanla doğanların, annesütü ve formül süt ile beslenenlerin, emmede azalma olmayanların ve tartı kaybı olanların daha konforlugöründükleri tespit edilmiştir. Yenidoğanların kalp tepe atımı, barsak sesi, SpO2 değeri, kilo ve tartıkaybı yüzdesi ile YKDÖ toplam puan arasında negatif yönde, bilirubin düzeyi, solunum sayısı, postnatalyaş ve boy ile pozitif yönde bir ilişki saptanmıştır. Yenidoğanların solunum sayısı ve YKDÖ toplampuan arasında anlamlı bir ilişki saptanmıştır (p

Preterm Bebekler için Anne Sütü/Formül Süt Hazırlama ve Isıtma Standardının Geliştirilmesi ve Etkinliğinin Değerlendirilmesi Eda AKTAŞ,Amaç: Araştırma YYBÜ'lerine yönelik olarak `Preterm Bebekler için Anne Sütü/Formül Süt Hazırlama ve Isıtma Standardının` geliştirilmesi ve etkinliğinin değerlendirilmesi amacı ile planlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Ön test-son test kontrol gruplu deneysel tipte bir araştırmadır. Araştırma örneklemini 150 preterm bebek (Deney-1=50, Deney-2=50, Kontrol=50) oluşturmuştur. Araştırmanın verileri, preterm bebeği tanıtıcı bilgi formu, preterm bebek takip çizelgesi, preterm bebekler için anne sütü/formül süt hazırlama ve ısıtma standardı ve hemşire anne sütü/formül süt hazırlama ve ısıtma kontrol çizelgesi aracılığı ile toplanmıştır. Geliştirilen standart doğrultusunda hazırlanan anne sütü/formül sütler Deney-1 grubu bebeklere oda ısısında (24 ºC), Deney-2 grubu bebeklere vücut ısısında (37 ºC) verilmiştir. Bulgular: Gruplar tanımlayıcı özellikleri açısından benzerdir (p>0,05). Deney-2 grubu bebekleri beslenme başaldıktan sonra 5. ve 30. dakikalarda ölçülen vücut ısısı, SpO2, KTA ve solunum sayılarında Kontrol ve Deney-1 grubuna göre anlamlı farklılıklar saptanmıştır (p0.05). The body temperature of the babies in Experimental-2, measured at Minute 5 and Minute 30 after starting to feed, as well as their SpO2 rates, cardiac apex beats (CAB) and respiration rates, were found to display significant differences compared to the Control and Experimental-1 groups (p

Bu araştırma parçalanmış aileye sahip ergenlere verilen psikoeğitimin olumlu kişilerarası ilişkiler geliştirme tarzlarına etkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Niğde İl Merkezinde bulunan, Niğde Atatürk Anadolu Lisesi'nde 2021-2022 eğitim öğretim yılında öğrenim gören parçalanmış aileye sahip 11-18 yaşları arasındaki 35 ergen oluşturmuştur. Araştırma öntest-sontest desenli yarı deneysel tiptedir. Örneklem seçimine gidilmemiş araştırmaya ve eğitimlere katılmayı kabul eden ebeveynlerinin izin verdiği mental yetersizliği olmayan ergenlerin tamamı dahil edilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak; literatür taranarak hazırlanan sosyodemografik bilgileri içeren "Ergen Tanıtım Formu" ve "Kişilerarası İlişkiler Ölçeği" kullanılmıştır. Çalışmada elde edilen veriler SPSS 23.0 istatistik paket programında (Statistical Package for Social Sciences) değerlendirilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı ve analitik istatistikler kullanılmıştır. Veri toplama araçlarından elde edilen veriler sayı, yüzde, ortalama ve standart sapma değerleri ile incelenmiştir. "Kişilerarası İlişkiler Ölçeği'nin" eğitim öncesi, eğitim sonrası ve eğitimden altı hafta sonraki (ölçümlerinden alınan) puan ortalamaları, standart sapma, minimum ve maksimum değerleri hesaplanmıştır. Ergenlerin sosyo-demografik özellikleri ile "Kişilerarası İlişkiler Ölçeği'nden" aldıkları puanlar "Tekrarlı Ölçümlerde Varyans Analizi" ile değerlendirilmiştir. Tekrarlanan ölçüm seviyeleri arasında varyansların eşit olup olmadığını test etmek için "Mauchly's Küresellik Testi" kullanılmıştır (Mauchly's Sphericity). Test verileri %95 güven aralığında değerlendirilmiş olup, istatistiksel anlamlılık değeri olarak p0,05). Zehirleyici ilişki tarzı puan ortalaması ise eğitim sonrası ve altı hafta sonraki ölçümde düşmüş olup, bu puan farkı istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p0.05). The mean toxic relationship style score decreased after the training and in the measurement six weeks later, and this score difference was found to be statistically significant (p

Aile merkezli bakım uygulamaları hastaneye yatma sürecinde çocuk ve ailesi için oldukça önemlidir. Bu araştırma, yenidoğan yoğun bakım ünitesinde aile merkezli bakım uygulamalarının değerlendirilmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini, Niğde Eğitim Araştırma Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde Eylül 2021- Mart 2022 tarihleri arasında yatarak tedavi gören bebeklerin anneleri (n=350) oluşturmuştur. Etik kurul, kurum izni ve annelerin onamı alınan araştırmada veriler; 'Anne ve Bebek Veri Toplama Formu' ve 'Yenidoğan Aile Merkezli Bakım Ölçeği' (YAMBÖ) kullanılarak annelerle yüz yüze görüşülerek toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesi bilgisayar ortamında tanımlayıcı istatistikler, independent t test, Anova (Posthoc Bonferroni) ve Çoklu Regresyon Analizi kullanılarak yapılmıştır. Çalışmaya katılan annelerin yaş ortalaması 26.92±5.73 yıl ve YAMBÖ toplam puan ortalaması 112.94 ± 19.26 olup, yenidoğan yoğun bakım ünitesinde aile merkezli bakımın iyi düzeyde olduğu belirlenmiştir. YAMBÖ alt boyutlarından alınabilecek en yüksek puanlar dikkate alındığında, anneler 'bakıma katılım' alt boyut puanını yüksek olarak değerlendirmişlerdir. YAMBÖ toplam puanını etkileyen faktörler, annelerin eğitim düzeyi, çalışma durumu, yaşadığı yer, evdeki çocuklarla ilgilenen bireyin varlığı, annelerin bebeğinin hastalığını, tedavilerini, ilaçlarını ve girişimlerin nedenini bilme olarak belirlenmiş ve bu faktörlerin istatistiksel olarak önemli olduğu bulunmuştur (p

Bu çalışma ülkemizde çocuk ihmal ve istismarına ilişkin hemşirelik alanında yapılan lisansüstü tezleri incelemek amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı özellikte olan çalışmada, Yüksek Öğretim Kurumu Ulusal Tez Merkezi Veri Tabanına “çocuk ihmali”, “çocuk istismarı”, “istismar”, “ihmal” “ihmal ve istismar”, anahtar kelimeleri ile 2010-2017 yıllarına ait “Hemşirelik” Ana Bilim Dalındaki lisansüstü çalışmalar incelenmiş ve 15 çalışma, araştırma kapsamına alınmıştır. Çocuk istismar/ihmalini araştıran lisansüstü tezlerin sadece %26.6’sı (n=4) doktora tezi olup geri kalan tezlerin tamamı yüksek lisans tezleridir. Çocuk ihmal ve istismarının, ebeveyn eğitim durumları, ailelerindeki sosyo-ekonomik yetersizlikler ile ebeveynlerin kendi çocukluklarında ihmal ve istismara maruz kalma durumu ile yakından ilişkili olduğu bulunmuştur.

Purpose:This study determined problems, fatigue, life satisfaction, family stress,and coping strategies of families who had a disabled child and the relationshipsbetween them.Design and Methods:This descriptive and cross‐sectional study conducted with191 parents of children with disabilities.Findings:As the life satisfaction of childcare providers increased, their emotionalexhaustion decreased and sense of personal accomplishment increased (p< 0.05).Practice Implications:It is necessary that nurses and health team members shouldprovide regular and continuous education for burnout, life satisfaction, family stressand coping styles to parents of disabled children using interactive education tech-niques and group interactions.

ÖZET Amaç: Bu araştırma, hastaneye yatan çocukların annelerinin, akılcı ilaç kullanımına ilişkin tutumlarının belirlenmesi amacıyla kesitsel-tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Araştırmanın örneklemini, bir eğitim araştırma hastanesinin pediatri kliniğinde 0-6 yaş çocuğu yatan anneler (n=351) oluşturmuştur. Etik kurul, kurum ve ebeveyn onamı alınarak yapılan çalışmada veriler; “Anket Formu” ve “Akılcı İlaç Kullanımına Yönelik Ebeveyn Tutum Ölçeği (AİKYETÖ)” ile toplanmış, değerlendirilmesi bilgisayar ortamında tanımlayıcı istatistikler, independent-t ve ANOVA (Post-hoc:Tukey) testleri ile yapılmıştır. Bulgular: Çocukların yaş ortalaması 18,63±18,40 ay olup, %57,0’ının erkek ve klinikte %62,5’inin üst solunum yolu enfeksiyonları nedeniyle takip edildiği belirlenmiştir. Annelerin AİKYETÖ toplam puanlarına (161,46±17,53) göre akılcı ilaç kullanımına yönelik tutumlarının olumlu olduğu, çocuğun yaşı, cinsiyeti, tanısı, ebeveynlerin kronik hastalığı, sürekli-düzenli ilaç kullanma durumunun annelerin AİKYETÖ puanı üzerinde etkili olmadığı belirlenmiştir (p>0,05). Eğitim düzeyi düşük, çocuk sayısı 4 ve üzerinde olan, ileri yaş (38 ve üzeri) annelerin AİKYETÖ ölçek toplam puanının daha düşük olduğu bulunmuştur (p0.05). Total scores of PASRDU of mothers who had low education level, had 4 and more children, who were older (≥38 y) were lower (p

Bu çalışma ülkemizde çocuk ihmal ve istismarına ilişkin hemşirelik alanında yapılan lisansüstü tezleri incelemek amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı özellikte olan çalışmada, Yüksek Öğretim Kurumu Ulusal Tez Merkezi Veri Tabanına “çocuk ihmali”, “çocuk istismarı”, “istismar”, “ihmal” “ihmal ve istismar” anahtar kelimeleri ile 2010-2017 yıllarına ait “Hemşirelik” Ana Bilim Dalındaki lisansüstü çalışmalar incelenmiş ve 16 çalışma, araştırma kapsamına alınmıştır. Çocuk istismar/ihmalini araştıran lisansüstü tezlerin sadece %25.0’ı (n=4) doktora tezi olup geri kalan tezlerin tamamı yüksek lisans tezleridir. Çocuk ihmal ve istismarının, ebeveyn eğitim durumları, ailelerindeki sosyo-ekonomik yetersizlikler ile ebeveynlerin kendi çocukluklarında ihmal ve istismara maruz kalma durumu ile yakından ilişkili olduğu bulunmuştur. This study was carried out to examine postgraduate theses on nursing and child abuse in Turkey. In the descriptive study, the words "child neglect", "child abuse", "abuse", "neglect", "neglect and abuse", "Nursing" for the years 2010-2017 in the Higher Education Institution National Thesis Center Database. Postgraduate studies were examined and 16 studies were included in the research. Only 25.0 % (n = 4) of postgraduat e theses investigating child abuse / neglect are doctoral theses, and the remaining theses are master theses. It has been found that child neglect and abuse are closely related to parental education levels, socio-economic disabilities in their families and parents' exposure to neglect and abuse in their childhood.

ÇOCUKLARDA DAMAR YOLU AÇMA İŞLEMİ SIRASINDA OLUŞAN AĞRIYI AZALTMADA SANAL GERÇEKLİK GÖZLÜĞÜNÜN ETKİSİBahriye KAPLANT.C. Erciyes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri EnstitüsüÇocuk Sağlığı ve Hast. HemşireliğiDoktora Tezi, Ocak 2020Danışman: Doç. Dr. Emine ERDEMÖZETBu randomize kontrollü deneysel çalışma, çocuklarda damar yolu açma işlemi sırasında oluşan ağrıyı azaltmada sanal gerçeklik gözlüğünün etkisini belirlemek amacı ile yapılmıştır. Araştırma bir devlet hastanesinin çocuk kliniğinde yatan 7-12 yaş grubu çocuklar ile 29.04.2019-31.08.2019 arasında yapılmıştır. Etik kurul onayı, kurum izni ve ebeveyn onamı alınan bu çalışmada, deney (n=35) ve kontrol (n=35) grubundaki çocukların; yaş, cinsiyet, öğrenim gördüğü sınıf, daha önce hastaneye yatma ve damar yolu açılma deneyimi kriterleri benzer seçilmiştir (p>0.05). Veriler, Çocuk Tanıtıcı Özellikler Formu, Ebeveyn Tanıtıcı Özellikler Formu, Visual Analog Skala (VAS), Revize Edilmiş Yüz İfadeleri Ağrı Skalası (FPS-R), Girişim İzlem Formu, Çocuk İçin Davranış Gözlem Formu ve Ebeveyn İçin Davranış Gözlem Formu ile toplanmıştır. Araştırmada deney grubundaki çocuklara damar yolu açma işlemi sırasında sanal gerçeklik gözlüğü ile video izletilmiştir. Çalışma öncesi ve sonrasında; çocuk ve ebeveyninden işlem sırasında yaşadığı/yaşayacağı ağrıyı değerlendirmeleri istenilmiş, çocukların kalp atım hızı, O2 satürasyonu, vücut ısısı ölçülmüş ve işlem sırasında çocuk ve ebeveynin gösterdiği davranışlar değerlendirilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde post-power analizi, tanımlayıcı istatistikler, Shapiro Wilk, Pearson ki-kare, Mann Whitney U ve Two-Related-Samples Testleri kullanılmıştır. Deney ve kontrol grubundaki çocukların; tanıtıcı özellikleri, hastaneye yatış nedenleri, damar yolu açılmasına ilişkin duygu, düşünce ve deneyimleri benzerdi. Araştırmada deney grubunun işlem sonrası VAS ve FPS-R puan ortalamalarının azaldığı, kalp atım hızı değerlerinin daha düşük olduğu belirlenmiştir (p

Ani kardiyak arrest ülkemizde ve dünyada görülen başlıca ölüm nedenidir. Hastane dışı kardiyak arrest vakalarında, kazazedelere seyirciler tarafından erken dönemde uygulanan kardiyopulmoner resusitasyon sağkalım şansını arttırmakta, bu durum kardiyopulmoner resüsitasyonun meslekten olmayan kişilere öğretilmesini gerekli kılmaktadır. Çocukluk çağından itibaren ilkyardım eğitiminin desteklenmesi, yetişkinlik döneminde endişeleri azaltır ve istekliliği arttırır. Bu araştırma akran eğitimi modeli ile ortaokul öğrencilerine uygulanan temel yaşam desteği eğitim programının etkinliğinin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Bu araştırma Zonguldak ilinde bir ortaokulda, Nisan-Haziran 2018 tarihleri arasında, ön test-son test kontrol gruplu, tekrarlayan ölçümlü deneysel tasarım tipinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma bir kontrol ve bir çalışma grubundan oluşmuştur. Kontrol grubundaki öğrencilere eğitim araştırmacı tarafından; çalışma grubuna ise, araştırmacı tarafından eğitilen akranları ile eğitim sağlanmıştır. Araştırmanın araştırma evrenini 6. ve 7. sınıf öğrencileri oluşturmuştur (n=500). Araştırmanın gücü, GPower 3.1 programında hesaplanmıştır (n=200). Araştırmada araştırmacı tarafından hazırlanan soru formu ve temel yaşam desteği uygulama basamakları formu kullanılmıştır. Bu araştırmaya göre, çalışma grubu (14.92±4.07) ile kontrol grubu (15.43±3.62) bilgi düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık olmayıp, puanlar birbirine yakın bulunmuştur. Öğrencilerin ön test, son test ve kalıcılık ilk yardım bilgi düzeyi puanları; çalışma ve kontrol grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermemektedir (sırasıyla p=0.077; p=0.350; p=0.780; p>0.05). Akran eğitmenler tarafından eğitilen öğrenciler, profesyonel eğitimciler tarafından eğitilen öğrencilere göre Temel Yaşam Desteği'nde benzer beceriler göstermiş olup; akran eğitimi yöntemi çocukluk döneminde ilkyardım eğitimi için kullanılabilir bir yöntemdir. Sudden cardiac arrest is the leading cause of death in our country and in the world. Cardiopulmonary resuscitation applied to survivors early in the event of outof-hospital cardiac arrest increases the chance of survival, which makes it necessary to teach Cardiopulmonary resuscitation to lay people. Supporting first aid education from childhood reduces anxiety and increases willingness during adulthood. This research was conducted to evaluate the effectiveness of the basic life support education program applied to the secondary school students with the peer education model. This study was carried out in a secondary school in Zonguldak, between April and June, in a experimental design type with pre-test and post-test control group and repetitive measurement. The study consisted of a control and an experimental group. The students in the control group were educated by the researcher; and the experimental group was provided with peers trained by the researcher. The study population consisted of 6th and 7th grade students (n=500). The power of the study was calculated in the GPower 3.1 program (n=200). Data collection form and basic life support application steps form prepared by the researcher were used in the study. According to this study, there was no significant difference between the experimental group (14.92±4.07) and control group (15.43±3.62), and the scores were similar. Students' pre-test, post-test and permanence first aid knowledge level scores; There was no statistically significant difference between experimental and control groups (p = 0.077; p = 0.350; p = 0.780; p> 0.05, respectively). Students who were trained by peer instructors showed similar skills in basic life support compared to students who were trained by professional trainers; peer education is a method that can be used for first aid education in childhood. 109

Araştırma, pediatri birimlerinde çalışan hemşirelerin profesyonel değerlerinin bakım davranışlarına etkisini değerlendirmek amacı ile tanımlayıcı-kesitsel tipte yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini Zonguldak İl Merkezinde bulunan hastanelerin çocuk sağlığı ve hastalıkları birimlerinde görev yapan 124 hemşire oluşturmuştur. Veriler; Kişisel Bilgi Formu, Hemşirelerin Profesyonel Değerleri Ölçeği ve Bakım Davranışları Ölçeği-24 ile toplanmıştır. Verilerin analizinde, tanımlayıcı ve ilişki arayıcı testler kullanılmıştır. Araştırmada, hemşirelerin yaş ortalamalarının 33.03 ± 7.58, meslekte çalışma süresi ortalama 10.99 ± 7.76, bulunduğu birimde çalışma süresi ortalaması 5.46 ± 5.12 olarak hesaplanmıştır. Hemşirelerin%9.7 si erkek,%33.9 ‘u bekar, %8.1’i yüksek lisans mezunudur. 38.7’si acil servis,22.6’sı yenidoğan ünitesinde; % 50’sinin devlet hastanesinde görev yaptığı tespit edilmiştir. Hemşirelerin Profesyonel Değerleri Ölçeği toplam puan ortalaması 118.26±21.10 Bakım Davranışları Ölçeği-24 toplam puan ortalamasının 5.25±0.66 olduğu ve HPDÖ ile BDÖ-24 puan ortalamaları arasında pozitif yönde orta düzey, anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür Araştırma, çocuk sağlığı ve hastalıkları birimlerinde çalışan hemşirelerin profesyonel değerleri ve bakım davranışları algısının yüksek olduğunu ve profesyonel değerlerin bakım davranışlarını olumlu etkilediğini göstermiştir., The research was conducted in descriptive-cross-sectional type to assess the impact of professional values of nurses working in peadiatrics units on care behaviour. The sample of the study consisted of 124 nurses who worked in child health and diseases units of hospitals located in Zonguldak Province Center. The data were collected by The Personal Data Sheet,The Nurses'Professional Values Scale and The Care Behaviour Scale-24.Descriptive and relationship-seeking tests were used in the analysis of the data. The average age of the nurses in the study was 33.03±7.58,the average working time in the profession was 10.99±7.76,and the average working time in the unit was 5.46±5.12 of the nurses, 9.7% were male, 33.9% were single, and 8.1% had a master's degree. Of the nurses, 38.7% were employed in the emergency department, 22.6% in the neonatal unit and 50% in the state hospital. The nurses 'professional values scale showed a mean total score of 118.26±21.10 the care behaviors scale-24 mean total points of 5.25±0.66 and there was a positive,moderate,significant relationship between the nurses' professional values scale and the care behaviors scale-24 points. Research has shown that nurses working in child health and diseases units have a high perception of professional values and care behaviors, and that professional values positively influence care behaviors.

Çocukluk çağı kanser hastalarında, en çok kullanılan tedavi yöntemi olan kemoterapinin, çocuklar üzerinde en sık rastlanan yan etkilerinden birisi olan bulantı ve kusma, gelişen medikal tedavilere rağmen tam olarak kontrol altına alınmamıştır. Kontrol altına alınamayan bulantı ve kusma beraberinde birçok sorunu da getirmekte olup, tedavi sürecini etkileyebilmektedir. Bu nedenle kemoterapi tedavisi sürecinde, çocukların yaşadığı bulantı ve kusmanın kontrol edilebilmesi oldukça önemlidir.Bu araştırma, kanser tanısı almış çocuklarda, akupresür uygulamasının kemoterapiye bağlı gelişen bulantı kusma ve anksiyete düzeyi üzerine etkisini incelemek amacıyla, tek kör, randomize kontrollü deneysel araştırma olarak gerçekleştirildi. Araştırmanın örneklemini, Bülent Ecevit Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi'nin Çocuk Onkoloji Kliniği'nde 20.12.2017-01.12.2019 tarihleri arasında kemoterapi tedavisi uygulanan, onkoloji hastası 39 çocuk oluşturdu. Girişim gruplarından bir tanesine akupresür bilekliği, diğerine ise plasebo bileklik uygulandı. Kontrol grubuna ise medikal tedavi dışında ek bir uygulamada bulunulmadı. Grupların, kemoterapi uygulanmaya başlamasından hemen önce, kemoterapi başlamasını takiben 20. dakika, 1. saat, 2. saat, 3. saat, 4. saat ve 5. saatlerde bulantı kusma sayıları, süreleri, VAS bulantı kusma puanları ve 5. saatin sonunda anksiyete düzeyleri değerlendirildi. Verilerin analizinde NCSS 2007 programında tamamlayıcı istatistiksel metotlar kullanılarak, anlamlılık en az p0.05), bulantı kusma sayı, süre ve VAS puan ortalamaları karşılaştırıldığı zaman akupresür bilekliğinin, kemoterapiye bağlı gelişen bulantı ve kusmanın kontrolünde etkili olduğu görüldü. Çocukların büyük çoğunluğu; akupresür bilekliğinin bulantı ve kusmayı azalttığını düşündüklerini ve bir sonraki kemoterapi ilacı uygulamasında akupresür bilekliğini kullanmak istediklerini belirtti.Anahtar Kelimeler: Çocuk, Kemoterapi, Bulantı-kusma, Akupresür bilekliği, Hemşire Nausea and vomiting, one of the most common side effects of chemotherapy, which is the most used treatment method in childhood cancer patients, has not been fully controlled despite developing medical treatments. Uncontrollable nausea and vomiting also bring many problems and may affect the treatment process. Therefore, it is very important to control the nausea and vomiting experienced by children during the chemotherapy treatment process.This study was conducted as a randomized controlled experimental study in order to examine the effect of acupressure application on chemotherapy-induced nausea and vomiting and anxiety levels in children diagnosed with cancer. The sample of the study was 39 children with oncology who received chemotherapy treatment between 20.12.2017-01.12.2019 at the Children's Oncology Clinic of Bülent Ecevit University Health Practice and Research Center. Acupressure wristband was applied to one of the intervention groups and placebo wristband was applied to the other. No additional application was made to the control group other than medical treatment. Nausea vomiting numbers, duration, VAS nausea and vomiting scores were evaluated just before the chemotherapy started, 20 minute, 1th hour, 2th hours, 3th hours, 4th hours and 5th hours after the start of chemotherapy. At the end of the 5th hour, anxiety levels were evaluated. In the analysis of the data, using complementary statistical methods in the NCSS 2007 program, the significance was evaluated at least at p 0.05), it is effective in controlling acupressure wrist, chemotherapy-induced nausea and vomiting when the mean scores, duration and VAS scores are compared was seen to be. The vast majority of children; he stated that they think that acupressure wristband reduces nausea and vomiting and they want to use acupressure wristband in the next chemotherapy drug application.Key Words: Child, Chemotherapy, Nausea and vomiting, Acupressure band, Nurse 89

Amaç: Ön test-son test dizaynlı, randomize deneysel nitelikte olan bu araştırma hemşirelik öğrencilerinin pediatrik kardiyopulmoner resüsitasyon (KPR) eğitiminde simülatör maket kullanımının etkinliğini incelemek amacıyla yapılmıştır.Gereç ve yöntem: Araştırma evrenini Sağlık Bilimleri Üniversitesi Gülhane Hemşirelik Fakültesi'nde 2019-2020 eğitim öğretim dönemindeki 2.sınıf hemşirelik öğrencileri oluşturmuştur. Araştırmada örneklem seçimine gidilmemiş; çalışmaya katılmayı kabul eden, daha önce pediatrik KPR eğitimi almamış ve yabancı uyruklu olmayan 72 hemşirelik öğrencisi araştırmanın örneklemini oluşturmuştur (simülatör maket grubu=32, statik maket grubu=40).Araştırmanın uygulaması dört aşamada gerçekleşmiştir. Birinci aşamada simülatör maket ve statik maket grubu belirlenerek, ön test uygulanmış ve öğrencilere teorik eğitim verilmiştir. İkinci aşamada, araştırmanın ikinci gününde simülatör maket grubundaki öğrencilerin simülatör maket üzerinde, statik maket grubundaki öğrencilerin statik maket üzerinde uygulama yapmaları sağlanmıştır. Üçüncü aşamada, araştırmanın üçüncü gününde öğrencilerin pediatrik KPR uygulamasının etkinliği I. son test ile değerlendirilmiştir. Son aşamada, araştırmanın birinci ayında ise II. son test ile tekrar bir değerlendirme yapılmıştır. Veriler araştırmacı tarafından hazırlanan tanıtıcı bilgi formu, pediatrik KPR bilgi değerlendirme formu, pediatrik KPR beceri değerlendirme formu, Öğrenci Memnuniyeti ve Öğrenmede Kendine Güven Ölçeği ve Simülasyon Tasarım Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 23.0 paket programı ile değerlendirilmiştir. Çalışma verileri değerlendirilirken kategorik değişkenler için sıklıklar (sayı, yüzde), sayısal değişkenler için ise tanımlayıcı istatistikler (ortalama, standart sapma) kullanılmıştır. İki bağımsız grup arasındaki farklılıklar Mann Whitney U analizi ile; iki bağımsız kategorik değişken arasındaki ilişki ise Ki Kare analizi ile yorumlanmıştır. İki bağımlı sayısal değişken arasındaki farklılıklar Wilcoxon, ikiden fazla bağımsız değişken arasındaki farklılıklar ise Friedman Analizi ile incelenmiştir.Bulgular: Araştırmada, simülatör maket ve statik maket grubundaki öğrencilerin cinsiyet, yaş, boy, kilo, beden kitle indeksi, sigara içme ve egzersiz yapma durumları, KPR deneyimine sahip olma durumları benzer bulunmuştur (p>0,05). Simülatör maket ve statik maket grubundaki öğrencilerin teorik eğitim sonrasındaki bilgi puanı ortalamalarında anlamlı bir artış olduğu görülmüştür (p0.05). Birinci son testte simülatör maket grubundaki öğrencilerin uyguladığı doğru el pozisyonu ortalamasının statik maket grubundaki öğrencilere göre anlamlı derecede yüksek olduğu görülmüştür (p0.05). Simülatör maket ve statik maket grubundaki öğrencilerin ölçek puanları birbirine benzer bulunmuştur (p>0.05).Sonuç: Hemşirelik öğrencilerinin pediatrik kardiyopulmoner resüsitasyon eğitiminde simülatör maket kullanımı; öğrencilerin beceri puan ortalamalarında artış sağlayarak, pediatrik kardiyopulmoner resüsitasyon uygulama becerisine katkıda bulunmaktadır. Simülasyonun kardiyopulmoner resüsitasyon uygulamasında bir eğitim yöntemi olarak kullanılması ve yaygınlaştırılması önerilmektedir.Anahtar kelimeler: hemşirelik öğrencisi, pediatrik KPR, simülasyon eğitimi, simülatör Aim: This research, which has a pretest-posttest design and randomized experimental quality, was conducted to examine the effectiveness of nursing students in the use of simulator model in pediatric cardiopulmonary resuscitation (CPR) education.Material and method: The research population consisted of 2nd grade nursing students in the 2019-2020 academic year at the Faculty of Health Sciences, Gülhane Nursing Faculty. Sample selection was not made in the research; 72 nursing students who accepted to participate in the study, who have not previously received pediatric CPR training and are not foreign nationals constituted the sample of the study (simulator model group = 32, static model group = 40).The application of the research took place in four stages. In the first stage, simulator model and static model group were determined, pretest was applied and students were given theoretical training. In the second stage, the students in the simulator model group were provided to practice on the simulator model and the students in the static model group on the static model on the second day of the study. In the third stage, the effectiveness of pediatric CPR application on the third day of the study was evaluated with the first post test. At the last stage, in the first month of the research, II. a re-evaluation was made with the last test.The data were collected by using the introductory information form prepared by the researcher, pediatric CPR information evaluation form, pediatric CPR skill evaluation form, Student Satisfaction and Self-Confidence in Learning Scale and Simulation Design Scale. The data obtained were evaluated with SPSS 23.0 package program. While evaluating the study data, frequencies (number, percentage) for categorical variables and descriptive statistics (mean, standard deviation) were used for numerical variables. The differences between the two independent groups were analyzed by Mann Whitney U analysis; The relationship between two independent categorical variables was interpreted by Chi Square analysis. The differences between the two dependent numerical variables were examined by Wilcoxon and the differences between more than two independent variables were analyzed by Friedman Analysis.Results: In the study, the gender, age, height, weight, body mass index, smoking and exercising status and having CPR experience were found similar among students in the simulator model and static model group (p> 0.05). It was observed that there was a significant increase in the knowledge score averages of students in the simulator model and static model group after theoretical education (p 0.05). In the first posttest, the average of the correct hand position applied by the students in the simulator model group was significantly higher than the students in the static model group (p 0.05). The scale scores of the students in the simulator model and static model group were similar (p> 0.05).Conclusion: Use of simulator model in nursing students' pediatric cardiopulmonary resuscitation education; contributing to the skill of performing pediatric cardiopulmonary resuscitation by increasing students' mean skill points. It is recommended that the simulation is used as a training method in cardiopulmonary resuscitation and it is expanded.Keywords: nursing student, pediatric CPR, simulation training, simulator 111

Anne sütü bebeklerin sağlıklı büyümesi ve gelişmesi için en uygun ve eşi benzeri olmayan bir besindir. Doğumdan sonraki ortalama ilk 5 günde salgılanan süte “kolostrum” denir. Kolostrumun miktarı, görünümü ve içeriği daha sonra gelen olgun sütten farklıdır ve yenidoğanın ilk günlerdeki gereksinimlerini karşılaması açısından büyük önem taşımaktadır. Kolostrum, olgun süte kıyasla daha yüksek konsantrasyonlarda IgA, büyüme faktörleri ve diğer koruyucu bileşenlere sahiptir. Orofarenks ve bağırsaktaki lenfoid doku sayesinde, kolostrum bağışıklık gelişimini uyarır. Orofaringeal lenfatik doku uyarılması ve oral mikrobiyotanın gelişmesine katkı sağlamaktadır. Prematüre bebeklerin evrimsel olarak büyüme ve nörogelişimsel ihtiyaçları, en iyi anne sütünün sağlanması ile karşılanır. Bağışıklık güçlendirici faktörler, prematüre bebek doğuran annelerin kolostrumunda daha fazla yoğunlaşmıştır. Bu derleme de kolostrum: özellikleri ve prematüre bebeğe faydaları ele alınmıştır Breast milk is the most appropriate and unique nutrient for healthy growth and development of infants. The milk secreted on average within the first 5 days after birth is called ‘colostrum’. The amount, appearance and content of colostrum are different from the mature milk that is secreted later and colostrum is of great importance in terms of meeting the needs of the new-born during the first days. Colostrum has higher concentrations of IgA, growth factors and other protective components compared to mature milk. It stimulates the development of immunity due to oropharynx and lymphoid tissue in the bowel. It contributes to the stimulation of oropharyngeal lymphatic tissue and the development of oral microbiota. The evolutionary growth and neurodevelopmental needs of premature infants are ideally met by the provision of breast milk. The immune-enhancing factors are more concentrated in the colostrum of mothers giving birth to premature infants. Colostrum: its properties and benefits to the premature infant were discussed in this review.

Bu çalışmanın amacı korunmaya ihtiyacı olan 12-18 yaş grubu çocukların riskli sağlık davranışlarını ve akran baskısını değerlendirilmektir. Araştırma, Trabzon Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü'ne bağlı Trabzon Çocuk Evleri Sitesi, Fatih Çocuk Evleri Sitesi ve Trabzon Çocuk Evleri Koordinasyon Merkezi Müdürlüğü'ne bağlı çocuk evlerinde araştırmaya gönüllü katılan 85 çocuk ile yürütüldü. Veriler çocukların kimlik bilgilerinin ve özel hayatlarının gizliliğine riayet edilerek, ses ve görüntü kaydı alınmaksızın ve fotoğraf çekimi yapılmaksızın, kurum yöneticilerinin gözetiminde ve denetiminde uygun tarih ve saat belirlenerek kurum işleyişi ve çocukların günlük yaşam programını aksatmayacak şekilde mesai saatleri içerisinde her çocukla araştırmacı trafından yüz yüze anket uygulanarak toplandı. Verilerin toplanmasında literatür ışığında ve müdürlük bünyesinde çalışan uzmanların görüşleri alınarak araştırmacılar tarafından oluşturulan `Tanımlayıcı Bilgi Formu`, `Riskli Sağlık Davranışları Anketi` ve `Akran Baskısı Anketi` kullanıldı. Araştırmanın bulgularında; çocukların yaş ortalamasının 15.73±1.78, %54.1'inin kız, %34.1'inin kilo açısından riskli grupta olduğu saptandı. Çocukların %5.9'u genel sağlık durumunu kötü olarak algıladığını ve %64.7'si bir sağlık problemi olduğunu belirtti. Çocukların %61.2'sinin kahvaltı yapmadan okula gittiği, %68.2'sinin öğün atladığı saptandı. Çocukların %54.1'i tehlikeli sporlar yaptığını, %43.5'i düzenli uyku uyumadığını, %67.1'i tuvalete girmeden önce ellerini yıkamadığını ve %42.4'ü yemek yedikten sonra dişlerini fırçalamadığını belirtti. Çocukların %27.1'i doktora danşmadan ağrı kesici kullandığını, %20.0'ı sağlık personeline danışmadan diyet yaptığını, %14.1'i kilo vermek veya kilosunu korumak için kustuğunu ifade etti. Çocukların %21.1'si akran baskısı gördüğünü, %56.5'i kendisinden farklı düşünen akranlarıyla düşüncelerini paylaşmadığı, %34.1'i akranlarının onun düşüncelerine saygı göstermediğini, %37.6'sı akran grubunun dışına itilip yalnız kaldığını, %36.5'i akranlarının özel eşyalarına zarar verdiklerini belirtti. Sonuç olarak çocukların %49.4'ü genel sağlık durumunu orta düzeyde olarak algıladığını ve %21.2'si akran baskısı gördüğünü ifade ettiği saptandı. Bu çalışmanın amacı korunmaya ihtiyacı olan 12-18 yaş grubu çocukların riskli sağlık davranışlarını ve akran baskısını değerlendirilmektir. Araştırma, Trabzon Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü'ne bağlı Trabzon Çocuk Evleri Sitesi, Fatih Çocuk Evleri Sitesi ve Trabzon Çocuk Evleri Koordinasyon Merkezi Müdürlüğü'ne bağlı çocuk evlerinde araştırmaya gönüllü katılan 85 çocuk ile yürütüldü. Veriler çocukların kimlik bilgilerinin ve özel hayatlarının gizliliğine riayet edilerek, ses ve görüntü kaydı alınmaksızın ve fotoğraf çekimi yapılmaksızın, kurum yöneticilerinin gözetiminde ve denetiminde uygun tarih ve saat belirlenerek kurum işleyişi ve çocukların günlük yaşam programını aksatmayacak şekilde mesai saatleri içerisinde her çocukla araştırmacı trafından yüz yüze anket uygulanarak toplandı. Verilerin toplanmasında literatür ışığında ve müdürlük bünyesinde çalışan uzmanların görüşleri alınarak araştırmacılar tarafından oluşturulan `Tanımlayıcı Bilgi Formu`, `Riskli Sağlık Davranışları Anketi` ve `Akran Baskısı Anketi` kullanıldı. Araştırmanın bulgularında; çocukların yaş ortalamasının 15.73±1.78, %54.1'inin kız, %34.1'inin kilo açısından riskli grupta olduğu saptandı. Çocukların %5.9'u genel sağlık durumunu kötü olarak algıladığını ve %64.7'si bir sağlık problemi olduğunu belirtti. Çocukların %61.2'sinin kahvaltı yapmadan okula gittiği, %68.2'sinin öğün atladığı saptandı. Çocukların %54.1'i tehlikeli sporlar yaptığını, %43.5'i düzenli uyku uyumadığını, %67.1'i tuvalete girmeden önce ellerini yıkamadığını ve %42.4'ü yemek yedikten sonra dişlerini fırçalamadığını belirtti. Çocukların %27.1'i doktora danşmadan ağrı kesici kullandığını, %20.0'ı sağlık personeline danışmadan diyet yaptığını, %14.1'i kilo vermek veya kilosunu korumak için kustuğunu ifade etti. Çocukların %21.1'si akran baskısı gördüğünü, %56.5'i kendisinden farklı düşünen akranlarıyla düşüncelerini paylaşmadığı, %34.1'i akranlarının onun düşüncelerine saygı göstermediğini, %37.6'sı akran grubunun dışına itilip yalnız kaldığını, %36.5'i akranlarının özel eşyalarına zarar verdiklerini belirtti. Sonuç olarak çocukların %49.4'ü genel sağlık durumunu orta düzeyde olarak algıladığını ve %21.2'si akran baskısı gördüğünü ifade ettiği saptandı. 112

Bu araştırma, glisemik kontrolü kötü olan tip 1 diyabetli adölesanlara, hemşire tarafından ev ziyaretleri sırasında verilen Bilgi, Motivasyon ve Davranış Becerileri modeline dayalı girişimlerin, adölesanların diyabet ile ilgili bilgi düzeylerine, bireysel ve sosyal motivasyon düzeylerine, davranış becerilerine ve HbA1C düzeylerine etkisini değerlendirmek amacıyla, randomize kontrollü olarak yapılmıştır. Araştırma, Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Endokrin Polikliniği'nde Ekim 2018-Ağustos 2019 tarihleri arasında uygulanmıştır. Araştırmanın örneklemini 25 çalışma ve 25 kontrol grubu olmak üzere 50 tip 1 diyabetli adölesan oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında Sosyodemografik Bilgi Formu, Diyabete İlişkin Bilgi Değerlendirme Formu, Çocuğun Kendi Hastalığına Yönelik Tutumu Ölçeği, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği ve Tip 1 Diyabetli Adölesanlarda Diyabet Yönetimi Öz Yeterlilik Ölçeği kullanılmıştır. Ölçekler, araştırmanın başında ve altı ay sonra uygulanmıştır. Ayrıca, çalışmanın başında, üçüncü ve altıncı aylarda HBA1C düzeyi değerlendirilmiştir. Çalışma grubundaki her adölesana altı ay boyunca toplam sekiz ev ziyareti ve beş telefon görüşmesi yapılmıştır. Ev ziyaretlerinde adölesanlara Bilgi, Motivasyon ve Davranış Becerilerimodeli kapsamında bilgi, bireysel ve sosyal motivasyon ve davranış becerilerinin geliştirilmesine yönelik girişimler uygulanmıştır. Müdahale sonunda kontrol grubuyla karşılaştırıldığında, çalışma grubundaki adölesanların, bilgi düzeyleri (p˂0,001), bireysel motivasyon düzeyleri (p=0,001), sosyal motivasyon düzeyleri (p=0,004) davranış becerileri (p˂0,001) gelişmiştir. Ayrıca üçüncü (p˂0,001) ve altıncı aylarda (p˂0,001) HBA1C düzeyleri anlamlı derecede düşüş göstermiştir. Bu bulgular doğrultusunda, tip 1 diyabetli adölesanlara bakım veren diyabet hemşirelerine Bilgi, Motivasyon ve Davranış Becerileri modeli temelli girişimleri uygulamaları önerilmiştir.Anahtar kelimeler: tip 1 diyabet, adölesan, bilgi motivasyon davranış becerileri modeli, diyabet hemşiresi The aim of this study was to evaluate the effects of information–motivation–behavioral skills model interventions given by nurses during home visits on the knowledge levels, individual and social motivation levels, behavioral skills and HbA1C levels of adolescents with poor glycemic control. The study was conducted as a randomized controlled study. This study was conducted in the Pediatric Endocrine Polyclinic of Ankara Children's Hospital Hematology and Oncology Training and Research Hospital between October 2018 and August 2019. The sample of the study consisted of 50 type 1 diabetic adolescents, 25 study groups and 25 control groups. Socio-Demographic Form, Diabetes Information Evaluation Form, The Child Attitude Toward Illness Scale, The Multidimensional Scale of Perceived Social Support, the Diabetes Management Self-Efficacy Scale were utilized in data collection. The scales were administered at the beginning of the study and six months later. In addition, at the beginning of the study, HBA1C levels of adolescents were evaluated in the third and sixth months. Eight home visits and five phone calls were made to each adolescent in the study group.Interventions to improve the information–motivation–behavioral skills model-based knowledge, individual and social motivation and behavioral skills were applied to adolescents during their home visits. As a result of information–motivation–behavioral skills model-based interventions, knowledge levels (p ˂ 0.001), individual motivation levels (p = 0.001), social motivation levels (p = 0.004) and behavioral skills (p˂0,001) of adolescents in the study group developed. In addition, HBA1C levels decreased significantly in the third (p˂0,001) and sixth months (p˂0,001). Based on these findings, it was suggested that diabetes nurses who care for adolescents with type 1 diabetes should apply information–motivation–behavioral skills model-based interventions.Key words: type 1 diabetes, adolescent, information motivation behavioral skills model, diabetes nurse 155

Bu çalışma çocuk yoğun bakım ünitesinde mobil telefon kaynaklı enfeksiyonları önlemede jelatin poşetin etkisini belirlemek amacıyla yarı deneysel, öncesi- sonrası izlem tasarımı şeklinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma örneklemini 6-10 Eylül ile 11-13 Ekim tarihleri arasında İzmir ilinde bulunan Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Çocuk Yoğun Bakım ünitesindeki araştırma kriterlerine uyan araştırmaya katılmaya gönüllü 30 sağlık çalışanı oluşturmuştur. Araştırmanın ilk aşamasında gündüz ve gece şiftlerinin belirli zaman aralıklarında mobil telefonlardan sürüntü örnekleri alınmıştır. Sonrasında çalışmaya katılan bireylerin doldurduğu veri toplama formları oluşturulmuştur. Girişim aşamasında katılımcılara mobil telefonların enfeksiyon yaylımına etkisi ve yapılması gerekenleri anlatan eğitim verilmiştir. Verilen eğitimin ardından tekrar sürüntü örnekleri toplanıp, veri toplama formları doldurtulmuştur. Eğitim öncesi çalışmaya katılanların %70'i yoğun bakımda çalışma saatleri içerisinde telefonu dezenfekte etme ihtiyacı duyarken, eğitim sonrası bu oran %93,3'e çıkmıştır. Eğitim öncesinde çalışmaya katılanların %73,3'ü yoğun bakımda çalışan personelin mobil telefon kullanması, hastalar arası enfeksiyon geçişine neden olur cevabını verirken, eğitim sonrasında tamamıhastalar arası enfeksiyon geçişine neden olduğunu belirtmiştir.Araştırmada eğitim öncesi ve eğitim sonrası telefon kullanma sıklığı, mobil telefonu bulundurdukları yer ve mobil telefon dezenfekte etme şekillerinde anlamlı bir fark olmamasına rağmen dezenfekte etme sıklıkları sorusuna hasta başı kullanımında hemen sonra yanıtını veren kişi sayısı %14,3'den %57,1'e yükselmiştir.Eğitim öncesinde mobil telefonların %50'sinde üreme görülürken, eğitim sonrası hiç üreme olmamıştır. Üreme olan mobil telefonlarda üreyen bakteri özelliklerine bakıldığında; %40'ında negatif staphylococcus, %23,3'ünde mikrococcus, %13,3'ünde gram negatif bakteri üremesi gözlenmiştir. Çalışmaya katılanların %63,3'ü verilen eğitim sonrasında mobil telefonuna şeffaf ambalaj geçirdiğini belirtmiştir. Sonuç olarak verilen eğitim ve jelatin poşet kullanımı ile uygulanan dezenfekte etme işleminin mobil telefonlardaki kolonizasyonu önlediği görülmüştür ve yoğun bakım kliniklerinde rutin olarak jelatin poşet kullanımı önerilmektedir. Anahtar Kelimeler: Enfeksiyon, pediatrik yoğun bakım, nazokomiyal enfeksiyon, Mobil telefon kaynaklı enfeksiyon, enfeksiyon kontrol hemşiresi, jelatin poşet This study was carried out as a semi-experimental, pre-post chasing design in order to determine the effect of gelatin sachet in preventing infections caused by mobile phones in the pediatric intensive care unit. The research sample consisted of 30 care giversvolunteering to participate in the research meeting the research criteria at Dokuz Eylul University Hospital Child Intensive Care Unit in Izmir, between 6-10 September and 11-13 October. In the first stage of the research, swab samples were taken from mobile phones at certain time intervals of day and night shifts. Later, datacollection forms were created filled out by individuals who participated in the study. During the initiative phase, participants were educatedabout effects of mobile phones on the spread of infection and what can care givers do. After the education, swab samples were collected again and data collection forms were filled. Before the education70% of participants in the study needed to disinfection the phone during the shifts, this rate increased to 93.3% after the education.Before the education73.3% of participants noted that using mobile phone by caregivers in intensive care unit causes infection transport between patients.After the education all of participants recorded that using mobile phone causes infection transport between the patients.Although there is no significant difference in the frequency of using the phone before and after the education, the location of the mobile phone and the way to disinfect the mobile phone in the research, the number of people who responded to the question of the frequency of disinfection immediately after the use of the bedside from 14.3% to 57.1%.Before the education bacterial growth was observed on the surface of the %50 mobile phones.After the education there was no bacterial growth.Considering the reproductive bacteria characteristics of mobile phones; it was observed that 40% negative staphylococcus, 23.3% micrococcus and 13.3% gram negative bacteria growth. 63.3% of the participants stated that they coveredgelatin bag on their mobile phones after the training. As a result, it was observed that the disinfection process applied with the use of the gelatin bags and education prevented colonization in the mobile phones and it is recommended to use gelatin bags routinely in the intensive care clinics. Keywords:Infection, pediatric intensive care unit, nosocomial infection, Mobile phone-based infection, infection control nursing, gelatin bag 87

Amaç: Bu çalışmada Yenidoğan Taramaları Hakkında Anne Bilgi ve Tutumları Ölçeği'nin Türkçe geçerlik ve güvenirliğini yapmak amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışma, metodolojik araştırma tasarımında yürütülmüştür. Çalışmanın evren ve örneklemini, Isparta Şehir Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Servisi'nde doğum yapmış ve 24-72.saatte olan 220 anne oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, annelerin sosyodemografik özelliklerine ve yenidoğan taramalarına ilişkin bilgi durumlarına yönelik sorular içeren bir anket formu ile Yenidoğan Taramaları Hakkında Anne Bilgi ve Tutumları Ölçeği uygulanmıştır. Çalışmada öncelikle ölçeğin orijinalinin kültürel uygunluk, dil ve kapsam geçerliliği çalışmaları yapılmıştır. Dil geçerliği için çeviri-geri çeviri yöntemi kullanılmış, kapsam geçerliği için ise uzman görüşüne dayalı kapsam geçerlik indeksi hesaplanmıştır. Pilot uygulama sonrası ölçeğe son şekli verilerek veriler toplanmıştır. Toplanan veriler ile kapsam ve yapı geçerliği, değişmezlik ve iç tutarlılık analizleri yapılmıştır.Bulgular: Çalışmanın kapsam geçerliği sonucunda, ölçekte 22 maddeye yer verilmiştir. Çalışmanın kapsam geçerlik indeksi=1,00 olarak bulunmuştur. Açıklayıcı faktör analizi sonucunda 22 olan madde sayısı 13'e düşmüştür. Bu 13 maddenin kapsam geçerliliği sonucunda 3 faktörde toplandığı ve bütün faktör yüklerinin 0,500'ün üstünde olduğu görülmüştür ve toplam varyansın %54,008'ini açıklamaktadır. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda elde edilen uyum değerlerine bakıldığında; χ2/df değeri 2,398, GFI değeri 0,905, TLI değeri 0,902, CFI değeri 0,922 RMSEA değeri 0,08, SRMR değeri 0,078 olarak bulunmuştur. DeğiĢmezlik güvenirliğini sağlamak için yapılan test- tekrar test analizinde farklı zamanda uygulanan test sonuçları arasında anlamlı derecede ilişki bulunmuştur (p

Amaç: Araştırma, kronik hastalığı olan çocuklarda anne baba tutumunun aleksitimi üzerine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır.Materyal ve Metot: Tanımlayıcı ve ilişki arayıcı nitelikte yürütülen çalışma Osmaniye'de bulunan bir devlet hastanesinin pediatri polikliniklerinde Temmuz 2018-Mart 2020 tarihlerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini, belirtilen tarihler arasında ilgili hastanenin polikliniğine başvuran ve araştırmaya alınma kriterlerine uyan çocuklar oluşturmuştur. Örneklem büyüklüğü evreni bilinen örneklem formülüne göre (n=256 çocuk) belirlenmiştir. Verilerin toplanmasında `Kişisel Bilgi Formu`, Anne Baba Tutum Ölçeği `ABTÖ` ve Çocuklar İçin Aleksitimi Ölçeği `ÇAÖ` kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; istatistiksel analizler için IBM SPSS Statistics 22 programı kullanılmıştır. Çalışmanın her aşamasında etik ilkeler gözetilmiştir. Bulgular: Araştırma bulgularına göre çocukların ÇAÖ toplam puan ortalaması 20.07±5.83 olarak belirlenmiştir. Çalışma kapsamındaki çocukların ÇAÖ'nin en yüksek ortalamaya sahip alt boyutu `dışsal yönelimli düşünme` (7.63±1.95), en düşük ortalamaya sahip alt boyutu ise `duyguları açıklama güçlüğü` (5.54±2.36) olarak belirlenmiştir. Çalışma kapsamında çocukların ABTÖ alt boyut puan ortalamaları `Kabul/İlgi` için 28.03±3.89, `Psikolojik özerklik` için 21.13±4.09, `Denetleme` için 30.75±2.55 olarak saptanmıştır. Kabul/ilgi alt boyutunun %61.3 ve denetim alt boyutunun %74.2 oranında ortalamanın üzerinde olması ile anne babalar tarafından yaygın olarak demokratik tutumun benimsendiği belirlenmiştir. ABTÖ ve alt boyutları ile ÇAÖ ve alt boyutları arasındaki ilişki incelendiğinde; kabul/ilgi alt boyut puanları ile aleksitimi toplam puanı, duyguları tanımlama güçlüğü ve duyguları açıklama güçlüğü alt boyut puanları arasında negatif yönde istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir (p

Çocuğun engelli olması anneyi manevi sıkıntı içine sokabilen bir süreçtir. Bundan dolayı aile merkezli yaklaşımla holistik hemşirelik bakımı vermeyi hedefleyen çocuk hemşireleri için manevi bakım önemli bir süreçtir. Bu araştırma engelli çocuk annelerine verilen manevi bakım desteğin manevi iyilik ve umut düzeylerini arttırmaya etkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Mikst tasarım (nicel ve nitel) olarak planlanan bu araştırma, Zonguldak İl’indeki üç özel rehabilitasyon merkezine devam eden 202 engelli çocuk annesi ile 20 Haziran-20 Kasım 2019 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Veriler Ebeveyn ve Çocuğa İlişkin Bilgi Formu, Spiritüel Distres (Manevi Sıkıntı) Tanı Kriterleri Formu (NANDA’ya Göre), Spiritüel Destek ve Spiritüel Gelişmeyi Kolaylaştırma Girişim Formu (NIC’e Göre), Spiritüel İyi Oluş Ölçeği (SİOÖ) ve Umut Ölçeği (SUÖ) ile toplanmıştır. Veri analizinde Shapiro-Wilk testi, Student t testi, Mann-Whitney U test, Oneway Anova Test, Bonferroni test ve pearson korelasyon ile analiz edilmiştir. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p, Having a child with disabilities is a process that can put the mother into spritual distress. Therefore, spiritual care is an important process for pediatric nurses who aim to provide holistic nursing care with a family-centered approach. The aim of this study was to investigate the effect of moral care support given to mothers with disabilities on increasing the level of spiritual well-being and hope. This research, which was held on as a mixed design (quantitative and qualitative) was carried out between 20 June-20 November 2019 with 202 disabled children attending three special rehabilitation centers in Zonguldak Province. Data were collected by Parent and Child Information Form, Spiritual Distress (Critical Distress) Diagnostic Criteria Form (According to NANDA), Spiritual Support and Facilitation of Spiritual Development Initiative Form (According to NIC), Spiritual Well-being Scale (SWBS) and Dispositional Hope Scale (DHS). Data were analyzed by Shapiro-Wilk test, Student t test, Mann-Whitney U test, Oneway Anova Test, Bonferroni test and pearson correlation. Statistical significance level was accepted as p

Amaç: Bu çalışma babaların sosyodemografik özelliklerinin eş desteği ve emzirme başarısına etkisini değerlendirmek amacıyla planlanmıştır.Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel yapılan araştırma, Mayıs - Kasım 2017 tarihleri arasın-da 0-24 ay bebeğe sahip özel bir bakım evinde çalışan veya çocuğu bu bakımevinde bakılan 78 baba çalışma kapsamına alınarak gerçekleştirildi. Gönüllü babalara yirmi sorudan oluşan anket formu dolduruldu. Verilerin değerlendirilmesinde yüzde, aritme-tik ortalama, frekans ve Ki-kare analizi kullanıldı.Bulgular: Yaşı 20-30 yıl, üniversite mezunu, kentsel bölgede yaşayan, tek çocuğa sahip, ekonomik durumu yüksek ve çekirdek aileye sahip olan babaların, gebelik kararını eşi ile birlikte alma, gebelik kontrollerine gitme, baba adayı eğitim programına katılma, eşi ile anne sütü ve yararları hakkında konuşma oranlarının istatistiksel olarak anlam-lı derecede daha yüksekdi (p

Amaç: Araştırma, aramoterapi ve klasik abdominal masaj girişimlerinin konstipe bebekler ve anneleri üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla yapıldı.Materyal ve Metot: Araştırma Haziran 2018–Şubat 2020 tarihleri arasında yarı deneysel olarak yapıldı. Araştırmanın evrenini aile sağlığı merkezlerine rutin kontrol için başvuran, konstipasyon tanısı alan bebekler ve anneleri; örneklemini ise araştırma kriterlerine uyan 23 aromaterapi masaj grubu, 23 klasik masaj grubu ve 23 kontrol grubu olmak üzere toplam 69 bebek ve ebeveyni oluşturdu. Veriler kişisel bilgi formu, bağırsak fonksiyonlarını değerlendirme formu, Durumluluk Kaygı Envanteri ve abdominal masaj kontrol çizelgesi ile toplandı. Veriler Shapiro Wilk testi, tek yönlü varyans analizi, Kruskal Wallis testi, kikare testi ve genelleştirilmiş lineer model ile değerlendirildi. Önem düzeyi p

Bu araştırma, kemoterapi tedavisi alan çocuklarda oral mukozitin yaşam kalitesine etkisini değerlendirmek amacıyla tanımlayıcı ve kesitsel olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya Haziran - Kasım 2019 tarihleri arasında "Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı Pediatrik Hematoloji Bilim Dalı ve Pediatrik Onkoloji Bilim Dalı" kliniklerinde tedavisi devam eden ve araştırma sınırlılıklarına uyan 58 çocuk dahil edilmiştir. Veri toplama aracı olarak "Çocuk ve Ebeveyn Bilgi Formu", "Dünya Sağlık Örgütü Mukozit Değerlendirme İndeksi", "Uluslararası Çocuk Mukozit Değerlendirme Ölçeği (ChIMES)" ve "7-12 Yaş Pediatrik Onkoloji Hastaları Yaşam Kalitesi Ölçeği Çocuk Formu" kullanılmıştır. Araştırma verileri çocuk ve ebeveynlerinden yüz yüze görüşme tekniği ile toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin analizi SPSS 25.0 programında; ortalama, standart sapma, medyan, min-max, sayı, yüzde, Spearman korelasyon analizi, bağımlı gruplarda t-testi, varyans analizi ve kovaryans analizi ile değerlendirilmiştir. Araştırmaya katılan çocukların yaş ortalaması 9,24 ± 1,94 yaş, %57'si erkek, %69'u ilköğretim öğrencisidir. Çocukların %89'unun hastalığını bildiği, %84,5'inin lösemi tanısı ile izlendiği, %46,5'inin hastalığının 3. evre (yüksek risk grubu) olduğu ve %58,6'sının tedavisinde yüksek doz antimetabolik ilaçlar kullanıldığı belirlenmiştir. Araştırmaya katılan çocukların Dünya Sağlık Örgütü Mukozit Değerlendirme İndeksine göre mukozit dereceleri incelendiğinde; çocukların tamamının 0. gün mukozit derecesinin; 0 derece olduğu ve çocukların 10. gün mukozit derecesinin; %26'sının I. derece, %33'ünün II. derece, %20'sinin III. derece ve %20'sinin IV. derece olduğu bulunmuştur. Çocukların mukozit derecesi arttıkça ağrı puan ortalamalarının yükseldiği saptanmıştır. Çocukların yaşam kalitesi puan ortalamaları incelendiğinde; I. derece, II. derece, III. derece ve IV. derece mukozit gruplarında 0. gün - 10. gün yaşam kalitesi puan ortalaması değişiminin anlamlı olduğu belirlenmiştir (p< ,01). Çocukların mukozit derecesi ile ağrı puan ortalamaları arasında pozitif yönde çok güçlü düzeyde ilişki olduğu (r: ,948**, p< ,01) ve ağrı puan ortalamaları ile yaşam kalitesi puan ortalamaları arasında pozitif yönde güçlü düzeyde bir ilişki olduğu (r: ,669**, p, This descriptive and cross-sectional study was conducted to evaluate the effects of oral mucositis on the quality of life of children receiving chemotherapy. The study included 58 children who underwent chemotherapy in the Pediatric Hematology and Pediatric Oncology clinics of Ege University Faculty of Medicine between June 2019 and November 2019, and met the inclusion criteria. Tools used to collect the study data were as follows: “Child and Parent Information Form”, “World Health Organization Oral Mucositis Assessment Scale”, “Children's International Mucositis Evaluation Scale (ChIMES)” and “Pediatric Oncology Quality of Life Scale (POQOLS) for 7-12 year old children”. Data were collected from the participating children and their parents using the face-to-face interview technique. The analysis of the data obtained from the study was performed in the SPSS 25.0 program. In the analysis, arithmetic means, standard deviation, median, min-max values, numbers, percentages, Spearman correlation analysis, independent samples t-test, analysis of variance and covariance analysis were used. The average age of the children participating in the study was 9,24 ± 1,94 years old, 57% were males, 69% were primary school students. 89% knew what the disease they had was, 84,5% were followed up with the diagnosis of leukemia, 46,5% were in the 3rd stage of the disease (high risk group) and 58,6% were treated with high-dose antimetabolites. Assessment of the mucositis grades of children who participated in the study according to the World Health Organization Oral Mucositis Assessment Scale revealed that the mucositis grade which was 0 on the 0th day in all children was 1 in 26% of the children, 2 in 33% of the children, 3 in 20% of the children and 4 in 20% of the children on the 10th day. It was found that as the mucositis grade increased so did the children’s pain scores. The analysis of the mean scores obtained from the Pediatric Oncology Quality of Life Scale demonstrated that the differences between the scores obtained on the 0th and 10th days were significant in the 1st, 2nd, 3rd, and 4th grade mucositis groups (p< ,01). There was a very strong positive correlation between the children’s mucositis grades and their mean pain scores (r: ,948**, p

Araştırma bebeğin mizacının ve annenin psikopatolojik özelliklerinin ilk altı ayda sadece anne sütü ile beslenmeye etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya Haziran-Kasım 2019 tarihleri arasında Trabzon merkez Ortahisar'a bağlı aile sağlığı merkezlerine kayıtlı olan, aile sağlığı merkezine başvuran ve kabul ölçütlerini taşıyan 347 anne ve bebekleri dahil edilmiştir. Araştırmada veriler Tanıtıcı Bilgi Formu, Telefon Görüşmesi Bilgi Formu, Bebek Davranış Ölçeği-Çok Kısa Form Türkçe Uyarlaması ve Kısa Semptom Envanteri kullanılarak yüz yüze görüşme yöntemi ile toplanmıştır.Araştırmadan elde edilen veriler SPSS 24.0 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler, Bağımsız Örneklem t Testi, One Way Anova Analizi, Tukey testi, Ki-Kare Analizi, Pearson Momentler Çarpım Analizi ve Backward Stepwise Regresyon Analizi kullanılmıştır. Araştırmaya katılan annelerin yaşlarının ortalaması 30.34±5.04 yıldır. Annelerin aile tipine göre ilk altı ay sadece anne sütü ile besleme süreleri arasında anlamlı bir fark belirlenememiştir. Ancak eğitim, çalışma, gebeliğinde hastalık geçirmeme, doğum sonrası ilk 60 dk içinde emzirme durumlarına göre ilk altı ayda SAS ile beslenme süresi arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır (p

Bu araştırma Kronik Böbrek Yetmezliğine sahip 12-21 yaş ergenlerin hastalıklarını yönetebilme yeterliliklerine sahip olmalarını sağlamak amacıyla Bireysel ve Aile Öz yönetim Teorisi'ne (BAÖYT) dayalı geliştirilen öz yönetim programının, ergenin öz yönetim bilgi ve davranışları, yaşam kalitesi, öz yeterlilik, sosyal destek, depresyon, anksiyete ve klinik parametrelere (eGFR, Kreatinin, BUN, Albumin, Hemoglobin) etkisini değerlendirmek amacıyla randomize kontrollü araştırma türünde yapılmıştır. Araştırmanın uygulanması, Aralık 2018 - Mayıs 2019 tarihleri arasında Ankara'da bulunan iki hastanede yapılmıştır. Çalışma 20 deney, 20 kontrol hastası ile tamamlanmıştır. Araştırmada veriler, `Bireysel ve Aile Öz Yönetim Teorisi Temelli Hazırlanmış Demografik ve Klinik Bilgi Formu`, `Kronik Böbrek Hastalığına İlişkin Öz Yönetim Değerlendirme Formu`, `Çocuklar için Öz-yeterlik Ölçeği`, `Çocuklar için Yaşam Kalitesi Ölçeği- Ergen Formu`, `Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği`, `Beck Depresyon Ölçeği`, `Beck Anksiyete Ölçeği` ve hasta dosyalarından klinik parametrelerinin ölçümleri alınarak toplanmıştır. Kronik böbrek hastalığına özgü hazırlanmış eğitim programı hastaların polikliniğe kontrole geldikleri dönemde grup eğitimi şeklinde üç oturumda uygulanmıştır. Deney grubundaki ergenler ve ebeveynler ayrı ayrı oturumlara alınarak eğitim verilmiştir. Eğitim programı bitiminden sonraki dönemde 2 haftada bir toplamda 6 kez olmak üzere 3 ay hastalara ev ziyaretleri yapılarak izlemleri yapılmıştır. Ev ziyaretlerinde hastalara yapılandırılmış on sorudan oluşan izlem soruları yöneltilmiştir. Öz yönetim eğitimi sonrası deney grubundaki ergenlerin öz yönetim bilgi ve davranışları birçok alanda ön teste göre anlamlı değişim göstermiş (p0.05). Psikososyal değişkenlerden anksiyete düzeyinde (ön test: 14.60±10.94; son test: 7.05±6.52) anlamlı azalma görülürken (p0.05). Sonuç olarak, ergenlere verilen öz yönetim eğitim programı, ergenlerin yaşam kalitesi ve anksiyete düzeylerinde anlamlı değişim göstermesine karşın öz yeterlik, algılanan sosyal destek ve depresyon düzeylerinde anlamlı değişim olmamıştır. Ayrıca öz yönetim davranışlarında bilişsel ve psikososyal alanlarda olumlu yönde değişim olmuştur. Öz yönetime ilişkin eğitim programlarının, kronik böbrek hastalığına sahip ergenlerin sağlık durumlarını iyileştirmek için kullanılabilecek etkili bir yöntem olarak kliniklerde hemşireler tarafından uygulanması önerilmektedir. The aim of this study was to investigate the effects of chronic kidney disease on adolescents between aged 12-21 years and evaluating the effect of self-management program developed based on The Individual and Family Self Management on adolescent self-management knowledge and behavior, quality of life, self-efficacy, social support, depression, anxiety and clinical parameters randomized controlled trial. The study was conducted between December 2018 and May 2019 in two hospitals in Ankara. The study was completed with 20 experiments and 20 control patients. The data included in the study were Demographic and Clinical Information Form Based on The Individual and Family Self Management`, `Self Management Evaluation Form for Chronic Kidney Disease`, `Self-Efficacy Scale for Children`,`Quality of Life Scale for Adolescent Form`, `Multidimensional Perceived Social Support Scale`, `Beck Depression Scale`, `Beck Anxiety Scale` and clinical parameters were collected from patient files. The training program prepared for chronic kidney disease was administered in three sessions as group training when the patients came to the outpatient clinic for control. Adolescents and parents in the experimental group were taken to separate sessions and educated. In the period following the end of the training program, home visits were made to the patients for 3 months in total, 6 times in 2 weeks and followed up. During the home visits, the patients were asked follow-up questions consisting of ten structured questions. Self-management knowledge and behavior of the adolescents in the experimental group after self-management training showed a significant change compared to the pre-test (p

Amaç: Bu araştırmanın amacı, 0-3 yaş grubu çocuğu olan annelere verilen ev kazaları eğitimi ile annelerin farkındalıklarını geliştirmek ve eğitimin etkisini değerlendirmek, etkileyen faktörleri belirlemek, bunun için Anne Ev Kazaları Farkındalık Ölçeğini geliştirip, geçerlik-güvenirlik çalışmasını yapmaktır.Yöntem: Araştırma, metodolojik ve deneysel olarak, iki aşamalı gerçekleştirildi. Birinci aşamada, Anne Ev Kazaları Farkındalık Ölçeği geliştirmek için madde havuzu çalışması, uzman görüşlerinin alınması, ön uygulamadan sonra geçerlik-güvenirlik çalışması yapıldı (S=400). İkinci aşama, ev kazaları eğitiminin annelerin ev kazaları farkındalıklarına etkisini değerlendirmek için ön-test son-test kontrol gruplu deneysel olarak gerçekleştirildi. Araştırma, Iğdır'da Sağlık Müdürlüğü, Karaağaç Aile Sağlığı Merkezi'nde, Temmuz-Ekim 2019 tarihleri arasında yapıldı. Araştırmanın evrenini, belirtilen aile sağlığı merkezine herhangi bir nedenle başvuran, araştırma kriterlerine uyan anneler (S=103) oluşturdu. Veriler, Kişisel Bilgi Formu ve Anne Ev Kazaları Farkındalığı Değerlendirme Ölçeği ile elde edildi. Çocuk Ev Kazaları Eğitimi, çocuk ev kazaları eğitim kitapçığı ve sunusu ile yapıldı. Veriler, tanımlayıcı istatistikler, ki kare, varyans ile değerlendirildi. Etik ilkelere uyuldu.Bulgular: Anne Ev Kazaları Farkındalık Ölçeği, Düşmeye Karşı Farkındalık, Yanıklara Karşı Farkındalık, Boğulma ve Zehirlenmelere Karşı Farkındalık, Kesici ve Delici Alet Yaralanmalarına Yönelik Farkındalık alt boyutları ile 55 maddeden oluşan, 5'li likert tipi, geçerlik (madde toplam korelasyon değerleri; r=.383-.645, Alpha katsayısı=.968) ve güvenirlik (test tekrar test; r=0.990, ayırt edicilik; p=.000

Ateş, çocukluk döneminde en sık karşılaşılan problemlerden biridir ve genellikle tedaviye ihtiyaç duyulmayan, metabolizmanın bir savunma mekanizmasıdır. Fazla yüksek olmayan ateş esnasında, ateşin acilen düşürülmesi gerektiğini düşünen ebeveynler, özellikle anneler bu telaşlı durum sırasında çocuklarına hatalı ve gereksiz uygulamalarda bulunabilmektedirler. Annelerin ateş konusundaki bilgi düzeyleri ve ateşe yaklaşımlarının ortaya konması amacıyla yapılan bu çalışmada; hastanede yatan ve kronik hastalığı olan çocukların annelerinin ateş konusundaki bilgi, tutum ve uygulamaları incelenmiştir. Araştırmanın evrenini KTÜ Farabi Hastanesi çocuk servislerinde yatan ve aynı zamanda kronik hastalıklı olan çocukların anneleri oluşturmuştur. Örneklem için ise; uygulama sıklığı %50 ve sapma 0.05 ölçek alındığında, örneklem büyüklüğü 384 anne olarak belirlenmiştir. Çalışmamız 400 anne ile tamamlanmıştır. Araştırmanın verileri, anket yöntemiyle annelerle yüz yüze görüşülerek toplanmış ve anket formu uygulanmadan önce annelerin onayı alınmıştır. Annelerin %54.9'u ilkokul mezunu ve altı eğitime sahip olup, %30.0'ının normal vücut sıcaklığını bildiği tespit edilmiştir. Eğitim durumuna göre; ilkokul ve altı eğitime sahip annelerin %49.6'sı çocuğunun alnına dokunarak, üniversite mezunu annelerin ise %73.5'i dereceyle ateş ölçümü yaptıklarını ifade etmiştir. Annelerin %81.8'inin evinde derece bulundurduğu; ateşi %57.1'i koltuk altı, %0.7'si rektal, %8.0'ı timpanik, %3.7'si oral bölgeden ve %30.5'i ise alın bölgesinden ölçtüğünü belirtmiştir. Annelerin %33.7'si ateş yüksekliğinde ilk olarak çocuğun giysilerini çıkardığını, %18.3'ü de ateş düşürücü verdiğini söylemiştir. Annelerin %88.6'sının düşmeyen ateşte çocuğunu doktora götürdüğü belirlenmiştir. Annelerin %84.2'si ateş düşürücüyü doktor reçetesiyle aldığını ve %48.5'i de ateş düşürücü olarak parasetamolu kullandığını belirtmiştir. Eğitim durumuna göre üniversite mezunu annelerin %65.3'ü ateşin düşmemesi durumunda hastaneye başvurmayı tercih etmiştir. Çalışmaya katılan annelerin %62.8'i ateşle ilgili bildiklerini sağlık personelinden öğrendiğini ifade etmiştir. Annelerin %64.1'i ateşin çocukta havaleye neden olabileceğinden korktuğunu belirtmiştir. Bu durum annelerin ateşli çocuğa yaklaşımını olumsuz etkilemiş ve gereksiz hastane başvurusu yapmalarına neden olmuştur. Fever is one of the most common issues in childhood and is a defense mechanism of metabolism that most of time it does not require treatments. The families - especially mothers - that think make low fever immediately can make wrong practices to child in a rush, although fever is not too high. In order to reveal of the level of knowledge and approaches on fever of mothers; in the present study, the knowledge, attitudes and practices of mothers of children with chronic disease lying in the hospital were investigated. The universe of the research was the mothers of children with chronic illnesses lying in the children's services of KTÜ Farabi Hospital. For the sample; when the application frequency of 50% and deviation of 0.05 were taken, sample size was determined as 384 mothers. Our study was completed with 400 mothers. The research data were collected by face to face interviews with mothers and mother's approval was obtained before the questionnaire form is implemented. It was found that 54.9% of mothers graduated from primary school and under, 30.0% of mothers knew normal body temperature. According to the educational status; 49.6% of the mothers with primary and lower education touch the forehead of their children for fever measurement, while 73.5% of the mothers with university degree stated that they measured fever with a thermometer. 81.8% of mothers had a thermometer at home and mothers said that they measured fever of 57.1% underarm, 0.7% rectal, 8.0% tympanic, 3.7% oral and 30.5% of the forehead region. 33.7% of the mothers said that first took off clothes of the child and 18.3% said they had given antipyretics in high fever. It was determined that 88.6% of the mothers took their children to a doctor in non-falling fever. 84.2% of the mothers stated that they took antipyretics on prescription of the doctor and 48.5% used paracetamol as an antipyretic. According to the educational status, 65.3% of the mothers with university degree preferred to apply to the hospital in non-falling fever. 62.8% of the mothers who participated to the study stated that they learned from the medical personnel what they know about fever. 64.1% of the mothers stated that they were afraid of the fever could cause a seizure in their children. This situation negatively affected the approach of mothers to the febrile child and caused unnecessary hospital applications. 105

Araştırma özel gereksinimi olan ve olmayan çocukların ebeveynlerinin çocuk ilişkileri, evlilik uyumları ve bağlanma stilleri ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapıldı. Araştırmaya Mart-Eylül 2019 tarihleri arasında Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı özel eğitim I, II, III. kademe kurumlarında eğitim gören 100 özel gereksinimi olan çocuk (ÖGÇ), anaokul, ilkokul, ortaokul ve lisede eğitim gören 114 özel gereksinimi olmayan çocuk (ÖGOÇ) olmak üzere toplam 214 anne dâhil edildi. Araştırma verileri, Özel Gereksinimi Olan ve Olmayan Çocuk-Ebeveyn Tanıtım Formu, Çocuk Ana-baba İlişki Ölçeği, Çift Uyum Ölçeği ve İlişki Ölçekleri Anketi kullanılarak yüz yüze görüşme tekniği ile toplandı. Araştırmadan elde edilen verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler ve bağımsız gruplarda t testi, Mann-Whitney U testi, Kruskal Wallis testi, Ki-Kare ve Spearman Korelasyon testi kullanıldı. Araştırmaya katılan ÖGÇ'nin yaş ortalaması 12.78±3.80 ÖGOÇ'lerin 10.03±3.25 yıldır. ÖGÇ ve ÖGOÇ annelerinin çoğunun ortaokul ve babaların lise mezunu olduğu ve çocuklarının temel bakımından annenin sorumlu olduğunu belirlendi. ÖGÇ'nin cinsiyeti, anneden sonra bakımdan sorumlu olan kişiye göre çocuk anne-baba ilişkisi arasında anlamlı bir fark belirlenemedi ancak ÖGÇ'nin yaşına göre çocuk anne-baba ilişkisi gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterdi (p

Bu çalışma, 13-18 yaş grubundaki çölyak hastalığı olan adölesanlara verilecek akran etkileşimli grup desteğinin, adölesanların yaşam kalitesi, akran ilişkileri ve baş etme düzeylerine etkisinin incelenmesi amacı ile randomize kontrollü deneysel çalışma olarak tasarlanmıştır. Çalışma bir üniversite hastanesinde izlenen ve çölyak hastalığı bulunan ve araştırmaya dahil edilme kriterlerine uyan 36 adölesan ile yapılmıştır. Çalışmaya katılmayı kabul eden adölesanlar kura yöntemi ile araştırma ve kontrol gruplarına rastgele dahil edilmişlerdir. Çalışmanın verileri 22.06.2018- 11.10.2018 tarihleri arasında, adölesan ve aileye yönelik tanıtıcı bilgi formu, Çocuklar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği (ÇİYKÖ), Akran İlişkileri Ölçeği, Ergenler İçin Başa Çıkma Ölçeği (EBÇÖ) kullanılarak toplanmıştır. Çalışmanın örneklemine alınan araştırma grubundaki adölesanlar (n=18) ile altı akran etkileşimli grup oturumu oturum yapılmıştır. Uygulanan altı oturum bir hafta ara ile yapılmış olup, her oturum yaklaşık 1,5 saat sürmüştür. Düzenlenen oturumlarda katılımcılara araştırmacı tarafından çölyak hastalığına ilişkin ev, okul ve sosyal yaşamda karşılaştıkları problemlerle ilgili sorular yöneltilerek, adölesanların birbirleri ile tartışmaları ve çözüm önerileri sunmaları sağlanmıştır. Kontrol grubundaki adölesanlara (n=18) herhangi bir eğitim ya da danışmanlık verilmemiştir. Araştırma grubundaki adölesanların yaşam kalitesi ölçeği toplam puanları kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksek (Z=-4,734; p

Amaç: Bu araştırma, akut lösemili 2-18 yaş aralığında, port kateter kullanımı olan çocukların bakım vericilerinin(annelerinin) katetere ilişkin deneyimlerini derinlemesine incelemek amacı ile yapılmıştır.Yöntem: Araştırma, akut lösemi tanılı port kateter kullanımı olan çocukların bakımvericilerinin deneyimlerini derinlemesine incelemek amacı ile nitel araştırma desenlerinden `Durum Çalışması` türünün, `Açıklayıcı/Tanımlayıcı tipi kullanılarak yapılmıştır. Görüşmeler, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Hastanesi Hematoloji Servisi'nde görüşmeye hazırlanmış bir odada(görüşme odası) dokuz katılımcı ile gerçekleştirilmişir. Veriler, bakımvericilerin sosyo-demografik özelliklerini içeren bir soru formu ve bakımvericilerin kateter deneyimlerine ilişkin hazırlanan görüşme formu kullanılarak toplanmıştır. Görüşmeler ses kayıt cihazı ile kaydedilerek çözümlenmiş; sonrasında MAXQDA Nitel Veri Analizi Programı(2018)'nda kodlanarak analiz. edilmiştir.Bulgular: Araştırma dokuz bakımverici anne ile görüşülerek tamamlanmıştır. İki çocuk relaps dönemi içerisinde yer almaktadır. Anneler ile yapılan derinlemesine görüşmeler sonrası beş ana tema ortaya çıkmıştır. Bunlar: tanı alma süreci, hastalık sürecinin aileye etkisi, annenin baş etme yöntemleri, port kateter kullanımına ilişkin düşüncelerdir. Bakımvericiler başta olmak üzere tüm ailenin bu süreçten etkilendiği görülmüştür. Sonuç: Akut lenfoblastik lösemi tanılı çocukların bakımvericilerinin tanı ve tedavi sürecinde psikolojik ve sosyal bağlamda etkilendikleri görülmüştür. Bakımvericilerin hastalık sürecinde çocuğa odaklı yaşam sürdükleri; port kateter kullanımı ile ilgili deneyimlerinin çoğunlukla olumlu olduğu ortaya çıkmıştır.Anahtar Sözcükler: Akut Lenfoblastik Lösemi; Bakımverici; Lösemi tanılı çocuk; Nitel Araştırma; Port kateter Objective: This study was conducted to investigate the catheter experiences of caregivers (mothers) of children with port leukemia between 2-18 years of age with acute leukemia.Mehtod: The study was conducted by using Descriptive / Descriptive type of Case Study type, which is one of the qualitative research designs, in order to examine in depth the experiences of caregivers of children with port leukemia diagnosed with acute leukemia. Interviews were conducted with nine participants in a room (interview room) prepared for interview at Ege University Faculty of Medicine Children's Hospital Hematology Service. Data were collected by using a questionnaire containing socio-demographic characteristics of caregivers and interview form about catheter experiences of caregivers. Interviews were recorded and analyzed by voice recorder. Then, it was coded and analyzed in MAXQDA Qualitative Data Analysis Program (2018).Results: The research was completed by interviewing nine nursing mothers. Two children are in relapse period. After the in-depth interviews with mothers, four main themes emerged These include: the process of diagnosis, treatment of illness, effects on the family, coping methods of the mother, thoughts about the use of port catheters. The whole family, especially the caregivers, was affected by this process.Conclusion: The caregivers of children with acute lymphoblastic leukemia were affected in the psychological and social context during the diagnosis and treatment process. It was found that the caregivers lived a child-oriented life during the disease process and their experiences with port catheter use were mostly positive.Key Words: Acute Lymphoblastic Leukemia; Caregiver; Children with leukemia; Qualitative research; Port catheter 118

GİRİŞ: Bu araştırma, ortaokul öğrencilerinin şiddet davranışları ve oynadıkları bilgisayar oyunlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. YÖNTEM: Kesitsel tanımlayıcı tipte olan çalışma 239 ortaokul öğrencisi ile yapılmıştır. Çalışma için kurum, ebeveyn ve öğrenci onamı alınmış, veriler anket formu ve Saldırganlık Ölçeği (SÖ) ile yüz-yüze toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler ve ki-kare testi kullanılmıştır. BULGULAR: Araştırmaya katılan öğrencilerin Öğrencilerin % 43.9’u son bir yıl içinde şiddete maruz kaldığını, %42.3’ü de şiddet uyguladığını ifade etmişlerdir. Öğrenciler en çok itilme, tekmelenme, tokatlanma (%79.5), bir alet ile saldırma (%79.1), tehdit edilmeyi (%75.7), en az ise lakap takılmasını (%40.2) şiddet olarak değerlendirmişlerdir. Ayrıca öğrencilerin % 88.7’ sinin evinde bilgisayar olduğu, %85.8’ inin bilgisayar oyunu oynadığı ve %10.7’ sinin 2 saatten daha uzun süre bilgisayarda oyun oynadığı belirlenmiştir. Kız öğrencilerin %39.8’ i bilgisayarda zeka ve mantık oyunları oynarken, erkek öğrencilerin %61.7’ sinin savaş ve strateji oyunları oynadıkları bulunmuştur. Öğrencilerin saldırganlık ölçeğinden aldıkları toplam puanların ortalamasının 80.1±2.53 olduğu bulunmuştur. Sınıf düzeyi arttıkça saldırganlık düzeyinde artış görülmektedir (p< 0.05). Saldırganlık düzeyi yüksek olan öğrencilerin daha çok (% 73.3) savaş ve strateji oyunları oynadıkları tespit edilmiştir ( p

Bu çalışma, okul öncesi çocukların yemek yeme davranışları ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini, Ortadoğu Anadolu bölgesindeki bir il merkezinde, sosyoekonomik düzeylerine göre tabakalandırılan 9 okulun 500 anasınıfı öğrencisi ve onların ebeveynleri oluşturmuştur. Veriler, EbeveynÇocuk Kişisel Veri Toplama Formu, Çocuklarda Yeme Davranışı Anketi (ÇYDA) ve antropometrik ölçümlerle toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesi bilgisayar ortamında tanımlayıcı istatistikler, ki-kare independent t, kappa ve Anova (Post-hoc: Tukey) testleri kullanılarak yapılmıştır. Araştırmaya katılan okul öncesi çocukların, Beden Kütle İndeksi (BKİ)’ ne göre %21,4’ünün zayıf, %4,4’ünün fazla kilolu ve %9,0’unun obez olduğu, zayıflığın kızlarda (%23,8), fazla kilolu ve obezitenin (%14,3) erkeklerde fazla görüldüğü saptanmıştır (p>0,05). Fazla kilolu ve obez çocukların, anne ve babalarının da fazla kilolu ve obez olduğu bulunmuştur (p

Amaç: Araştırma, çocuklarda kateter uygulamalarına bağlı enfeksiyonların önlenmesinde %5 NaHCO3, %2 Klorheksidin Glukonat (KHG) ve %70 Alkolün etkilerinin karşılaştırılması amacıyla tek kör, randomize kontrollü deneysel bir çalışma olarak gerçekleştirildi.Gereç ve Yöntem: Araştırma için etik kurul ve kurum izni alındı. Araştırma evrenini bir üniversite hastanesindeki çocuk dahiliye ve cerrahi birimlerinde Ağustos 2018- Ocak 2019 tarihleri arasında yatmakta olan hastalar oluşturdu. Örneklemini vaka seçim kriterlerine uyan ve çalışmaya katılmayı kabul eden 62 çocuk oluşturdu. Veriler; veri toplama formu, günlük olgu rapor formu, cilt antisepsisinde kullanılan antiseptik solüsyonlar, periferik ven kateterizasyon (PVK) araçları, monitör, uygulama protokolleri kullanılarak toplandı. Uygulamadan önce laboratuvar ortamında kullanılacak solüsyonların analizi yapıldı. PVK takılan çocukların yaşam bulguları, lokal ve sistemik enfeksiyon bulguları 12. ve 24. saatlerde izlendi, kaydedildi. 1. ve 24. saatlerde kateter giriş yerinden sürüntü örneği alınarak kültür analizi yapıldı. İstatistiksel analiz programında veriler analiz edildi, anlamlılık p0,05). Skin swab culture obtained from catheter entry localization of the children was positive in 8,1% of the patients and the most common bacteria type was staphlococcus hominis.Results: As conclusion; distilled water solution with 5% NaHCO3 that was used for the first time as PVC skin antisepsis in children was an effective agent and did not cause any allergic reactions, and it could safely be used. 128

Bu araştırma da Zonguldak' ta ki ortaokul öğrencilerinde siber zorbalık /siber mağduriyet ve internet saldırganlığı düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırma betimsel bir araştırma olup, ilişkisel tarama yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. 2017-2018 Eğitim-Öğretim yılında, Zonguldak İli' nde bulunan üç ortaokulda ki 6 ve 7. Sınıflarında bulunan 1400 öğrenciden 872 tanesine ulaşılmıştır. Araştırma kapsamına alınan öğrencilere, 13 farklı soruyu içeren kişisel bilgi formu ve `Siber Zorbalık Ölçeği` ve `Siber Mağduriyet Ölçeği` kullanılmıştır. Verilerin analizinde, Mann Whitney U testi, Kruskal Wallis testi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre; çalışmaya katılan öğrencilerin %68' i 12-13 yaş aralığında, %51.8'i kız, %48.2'si erkek, ailelerin %84.9'u orta sınıf gelir durumuna ait, annelerin %36.7'si babaların ise %38.9'u lise mezunudur. Çalışmadaki öğrencilerin %79.72'si sosyal medya kullanıcısıdır. Yapılan analizlerde siber zorbalığı erkeklerin daha fazla yaptığı görülmüştür. Siber zorbalık yaş arttıkça artmakta iken, yaş azaldıkça siber mağduriyet artmaktadır. Ayrıca gelir durumu düşük ailelerin çocuklarında siber zorbalık artarken, annesi önlisans ve üniversite eğitim seviyesine sahip çocuklarda siber mağduriyet azalmaktadır. Öğrencilerin interneti kullanım amaçlarına göre oyun, sosyal sitelerde insanlarla tanışmak, araştırma ve ödev amacıyla interneti kullanan öğrencilerin bu amaçlarla internete girmeyenlere göre daha fazla siber zorba oldukları bulunmuştur. Sonuç olarak; çocuklara sanal risklerin anlatıldığı siber zorbalık ve mağduriyet kavramlarının açıklandığı eğitimler düzenlenmelidir. Anahtar Kelimeler: Siber zorbalık, Siber mağduriyet, Siber saldırganlık The aim of this study was to determine cyberbullying / cyber victimization and internet aggression levels in secondary school students in Zonguldak. This research was a descriptive study and was conducted by relational screening method. In 2017-2018 academic year, 872 of 1400 students in the 6th and 7th grades in three secondary schools in Zonguldak Province were reached. Personal information form with 13 different questions and `Cyber Bullying Scale `and` Cyber Victim Scale` was used for the students. Mann Whitney U test and Kruskal Wallis test were used for data analysis. According to the findings of the study; 68% of the students in 12-13 age group who participated, 51.8% girls, 48.2% men, 84.9% of families belonged to middle class income, 36.7% of mothers and fathers 38.9% of high school graduates. 79.72% of the students in the study were social media users. In the analysis, cyber bullying is higher in males. While cyber bullying increases as age increases, cyber victimization increases as age decreases. In addition, cyber bullying is increasing in the children of low-income families, while cyber victimization decreases in the children with an associate degree and a university education level. It was found that students who use the internet for the purpose of meeting the internet, using the internet for research and homework are more cyber bullies than those who do not enter the internet. As a result; training should be organized in which the concepts of cyber bullying and victimization are explained.Key Words: Cyber bullying, Cyber victimization, Cyber aggression 95

Sağlıklı bir yetişkin olabilmenin temel kuralı sağlıklı bir çocukluk geçirmektir. İlköğretim dönemi bunun için kritik dönemdir. Bu düşünceden yola çıkılarak, araştırma ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin sağlık tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi amacı ile tanımlayıcı bir araştırma olarak yapılmıştır. Araştırma verileri, Kasım 2018- Mart 2019 tarihleri arasında Zonguldak ilindeki 4 ilköğretim okulunda İbrahim Fikri Anıl, Üzülmez, Asma, Mimar Sinan İlköğretim Okulu 6., 7. ve 8. sınıfa devam eden 540 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Sosyo-ekonomik yerleşime göre İbrahim Fikri Anıl ilköğretim okulu iyi sosyo-ekonomik bölge okulu seçilirken, Asma, Üzülmez, Mimar Sinan İlköğretim okulları düşük sosyo-ekonomik bölge okulu olarak seçilmiştir. Veriler SPSS 16.0 veri analiz programında değerlendirilmiştir. Araştırma verileri Çocuğa İlişkin Bilgi formu ve Öğrenci Sağlık Tutum Ölçeği ile toplanmıştır. Çalışmaya alınan öğrencilerin sınıflarına ve annelerinin yaşları ile beslenme puanları arasında anlamlı fark olduğu saptanmıştır (p=0.004). Öğrencilerin cinsiyetleri ile hijyen puanları arasında (p=0.002), sınıf düzeyine göre fiziksel aktivite puanlar (p

Bu çalışmanın amacı, çocuğu kanser olan annelerin bazı özelliklerinin sağlık sorunlarına, sağlıklı yaşam biçimi davranışlarına ve yaşam kalitesine etkisinin incelenmesidir.Araştırmanın tipi tanımlayıcı olup, örneklemini İstanbul Üniversitesi Onkoloji Enstitisü Pediatrik Hematoloji Onkoloji Bilim Dalı çocuk onkoloji kliniğinde tedavi gören 150 çocuk annesi oluşturmaktadır. Örneklem en az 3 aydır bakım veren, okuma yazma bilen, Türkçe bilen, görme ve işitme engeli olmayan, 18 yaşını doldurmuş, araştırmaya katılmaya gönüllü 150 anneden oluşmaktadır.Araştırmaya katılan annelerin %90.7'sinin (n=136) yorgunluk yaşadığı, %1.3'ünün (n=2) alkol sorunu olduğu belirlenmiştir. Kısa semptom envanteri toplam puanı 53,14±27,68, alt boyutlardan en yüksek puan `Depresyon` 16,72±9,26, en düşük puan ise `Hostilite` 6,34±4,04 olarak bulunmuştur. Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği toplam puanı 134,07±25,25, alt boyutlardan en yüksek puan `Manevi gelişim` için 29,20±4,66, en düşük puanı ise `Fiziksel aktivite` için 12,96±4,58 olarak tespit edilmiştir. Yaşam Kalitesi Ölçeği toplam puanı 207,10±23,78, alt boyutlardan en yüksek puan `Psikolojik sağlık sorunu` için 96,54±15,04, en düşük puan `Fiziksel sağlık sorunu` 22,84±5,32 olarak bulunmuştur. Çalışmaya katılan annelerin sağlıklı yaşam biçimi davranışları ölçek toplam puanları ile yaşam kalitesi ölçek toplam puanları arasında pozitif yönlü, orta derecede, anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Çocuğu kanser olan annelerin tanıdan sonra fiziksel, psikolojik sağlık sorunlarının olduğu, sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının ve yaşam kalitesinin etkilendiği görülmüştür. The aim of this study was to investigate the effects of some characteristics of mothers with children on health problems, healthy lifestyle behaviors and quality of life. The type of the study was descriptive and the sample consisted of 150 mothers who were treated in the pediatric oncology clinic of the Pediatric Hematology Oncology Department of Istanbul University Oncology Institute. The sample consist of 150 mothers who have been caring for at least 3 months, who can read and write, who speak Turkish, who have no visual and hearing disabilities, and who have completed the age of 18 and volunteered to participate in the study.It was determined that 90.7% (n = 136) of the mothers who participated in the study had fatigue and 1.3% (n = 2) had alcohol problems. The total score of the short symptom inventory was 53.14 ± 27.68, the highest score was ,7 Depression `16.72 ± 9.26 and the lowest score was 4 Hostility` 6.34 ± 4.04. The total score of the Healthy Lifestyle Behaviors Scale was 134.07 ± 25.25, the highest score of the sub-dimensions was 29.20 ± 4.66 for evi spiritual development, and the lowest score was 12.96 ± 4.58 for `Physical activity`. was determined. The total score of the Quality of Life Scale was 207.10 ± 23.78, the highest score was 96.54 ± 15.04 for the `psychological health problem, and the lowest score was ,8 Physical health problem` for the `psychological health problem` was 22.84 ± 5.32. There was a positive, moderate and significant relationship between healthy lifestyle behaviors scale total scores and quality of life scale total scores of the mothers.It was seen that mothers with children with cancer had physical, psychological health problems and healthy lifestyle behaviors and quality of life were affected after diagnosis. 86

Gavajla Besleme Sırasında Uygulanan Anne Sütü Kokusunun Preterm Yenidoğanlarda Besin Toleransına Etkisi Amaç: Gavajla besleme sırasında uygulanan anne sütü kokusunun preterm yenidoğanlarda besin toleransına etkisi belirlemek amacıyla yapıldı. Matertal ve Metot: Araştırma, Gaziantep Cengiz Gökçek Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitelerinde, Aralık 2018- Mart 2019 tarihleri arasında yarı deneysel bir tasarım olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini, Aralık 2018- Mart 2019 tarihleri arasında Gaziantep Cengiz Gökçek Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitelerinde araştırmanın yapıldığı tarihlerde yatan 1076 bebek oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemini ise seçim kriterlerine uyan toplam 56 preterm bebek oluşturmuştur. Araştırma grubunda ki bir bebeğin anne sütüne ulaşılamadığından dolayı bu bebek çalışmadan çıkartılmıştır. Bu çalışma toplam 55 preterm bebek üzerinde yapılmıştır (27 araştırma grubu, 28 kontrol grubu). Örneklem büyüklüğü için yapılan güç analizinde 0.05 anlamlılık seviyesinde, 0.95 güven aralığında her grupta 27 kişi için araştırmanın gücü 0.95 olarak saptanmıştır. Araştırma grubunda ki bebeklere gavaj ile beslenem sırasında anne sütü kokusu uygulanmıştır. Kontrol grubundaki bebeklere herhangi bir girişim uygulanmamıştır. Veriler "Bebek Bigi Formu" ve " Bebek Gözlem Formu" ile araştırmacı tarafından toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik dağılımlar, ortalama, standart sapma, ki-kare testi, kategorik değişkenlerin zamansal değişiminde Cochran Q, zamansal kontrolü yapılan değişkenler için tekrarlı ölçümlerde varyans analizi ve önemlilik durumunda ikili karşılaştırmalarında Bonferroni testi kullanılmıştır. Araştırmanın yapılabilmesi için etik onay, resmi izin ve aydınlatılmış onam alınmıştır. Bulgular: Araştırma ve kontrol grubundaki preterm bebekler cinsiyet, gestasyonel yaş, doğum ağırlığı, doğum boy uzunluğu, doğum baş çevresi, 1. ve 5. dakika APGAR puanı, doğum şekli, beslenme cinsi değişkenleri açısından karşılaştırıldığında, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı belirlenmiştir (p>0.05). Araştırma be kontrol grupları arasında GRV, kusma, defekasyon sıklğı ve abdominal çevre ölçümü açısından anlamlı bir fark bulunamamıştır (p>0,05). Sonuç: Gavajla besleme sırasında uygulanan anne sütü kokusunun preterm yenidoğanlarda besin toleransı üzerine etkisi bulunamamıştır., The Effect of The Odor of Breast Milk Applied During Feeding with Gavage On Nutritional Tolerance in Preterm Newborns Objective: The aim of this study was to determine the effect of the odor of breast milk applied during feeding with gavage on nutritional tolerance in preterm newborns. Material and Method: The study was carried out design between December 2018 and March 2019 in the Neonatal Intensive Care Units of Gaziantep Cengiz Gökçek Gynecology and Pediatrics Hospital as a quasi-experimental. The study population consisted of 1076 infants who were hospitalized between December 2018 and March 2019 in the Neonatal Intensive Care Units of Gaziantep Cengiz Gökçek Gynecology and Pediatrics Hospital. The sample of the study consisted of 56 preterm babies that meet the inclusion criteria. This baby was excluded from the study because a baby's breast milk could not be reached in the study group. This study was performed on a total of 55 preterm infants (27 infants in the study group, 28 in the control group). In the power analysis carried out for the sample size, the power of the study was found to be 0.95 for the significance level of 0.05, confidence interval of 0.95 and for 27 individuals in each group. Breast milk odor was applied to the babies in the study group during feeding with gavage. No attempt was made to the babies in the control group. Data were collected by the researcher through the " Baby Information Form" and " Baby observation form". The datas were analyzed using the percentage distribution, averages, standard deviation, Chi-square test, Cochran Q in the temporal change of categorical variables, Analysis of variance in repetitive measurements for temporal control variables, Bonferroni test was used for binary comparisons the importance condition. The ethics-committee approval, official permissions and informed consent were obtained to conduct the study. Results: The results of the research showed that all of the preterm neonates were similar to each other in terms of their gender, birth weight, birth length, head circumference at birt, gestational week, postnatal age, 1 and 5 minutes APGAR score, type of birth and type of nutrition (p>0.05).There was no significant difference between the study and control groups in terms of GRV, vomiting frequency, defecation frequency, abdominal circumference measurement and body weight increase (p>0.05). Conclusion: The effect of the odor of breast milk applied during feeding with gavage was not found on nutritional tolerance in preterm newborns.

Amaç: Çocuklarda ağrı yönetimi konusunda pediatri hemşirelerine verilen eğitimin hemşirelerin ağrı bilgi ve tutumlarına etkisini değerlendirmek, değerlendirme aracı olarak kullanılan, `Pediatrik Ağrı Bilgi ve Tutum Ölçeği`nin Türkçe Formu bulunmadığı için Türkçe Formu geçerlik ve güvenirlik çalışmasını gerçekleştirmektir. Materyal ve Metot: Araştırma metodolojik ve deneysel olarak iki aşamalı olarak gerçekleştirildi. Birinci aşamada, Pediatrik Ağrı Bilgi ve Tutum Ölçeği Türkçe formunun uyarlanması metodolojik olarak yapıldı. İkinci aşama ön test son test kontrol gruplu deneysel olarak gerçekleştirildi. Araştırma, Burdur'da Sağlık Bakanlığı kurumlarında, Haziran 2018- Temmuz 2019 tarihleri arasında yapıldı. Araştırmanın evrenini birinci aşamada 350, ikinci aşamada 61 hemşire oluşturdu. Veriler Kişisel Bilgi Formu, Pediatrik Ağrı Bilgi ve Tutum Ölçeği kullanılarak elde edildi. Veriler, tanımlayıcı istatistikler, ki-kare testi, t testi ve geçerlik güvenirlik analizleri kullanılarak değerlendirildi. Etik ilkelere uyuldu.Bulgular: Araştırmada, Pediatrik Ağrı Bilgi ve Tutum Ölçeği'nin 16 maddelik özgün yapısı, beş alt boyut ile uyum iyiliği indekslerinin özgün ölçek yapısına benzer olduğu ve Türk toplumunda kullanılması için geçerlik ve güvenirlik ölçütlerini kabul edilebilir düzeyde karşıladığı belirlendi. Deney grubundaki hemşirelerin ağrı bilgi son test puan ortalamasının önemli düzeyde arttığı saptandı (p

Araştırma, okul öncesi eğitim kurumuna devam eden çocukların ebeveynleri ile olan ilişkilerinin internet kullanımları üzerine etkisini ortaya koymak amacıyla tanımlayıcıilişki arayıcı tipte yapılmıştır. Araştırmanın evrenini 27.03.2018-01.06.2018 tarihleri arasında Zonguldak İl Merkezinde Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı Merkez Ana Okulu’na kayıtlı 4-6 yaş arasında toplam 183 çocuk oluşturmuştur. Evrenin tamamına ulaşılması hedeflenmiş ve 142 çocuğa ulaşılmıştır. Araştırma verileri, Kişisel Bilgi Formu, İnternet Bağımlılığı Ölçeği, Aile-Çocuk İnternet Bağımlılığı Ölçeği, Çocuk- Anababa İlişki Ölçeği ile toplanmıştır. Çalışmamıza katılan ebeveynlerin çocukları, 4- 6 yaş aralığında değişmekte olup ortalaması 5.08’dir. Ebeveynlerin cinsiyetlerine ve gelir durumlarına göre; Çocuk-Anababa İlişki Ölçeği-Çatışma puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p, The research was conducted in a descriptive-cross-sectional type in order to reveal the effect of the relations of the children attending preschool institutions with the parents on internet usage. The universe of the study was composed of a total of 183 children who were registered to Central Preschool, that was affiliated with National Directorate of Education in Zonguldak City Center, between 27.01.2018-01.06.2018. It was aimed to reach whole universe without using any sampling methods; and 142 children were reached. Data of the study were collected by Personal Information Form, Internet Addiction Scale, Family-Child Internet Addiction Scale and Children-Parent Relationship Scale. Children of the parents included in this study were aged between 4-6 years old; and mean age was 5.08 years. Statistically significant differences were found between Children-Parent Relationship Scale-conflict scores based on the sexes and income levels of the parents (p

Bu çalışma, yenidoğanın geçici takipnesi ile hastaneye yatırılan bebeklerin ebeveynlerindeki kaygı düzeyi ve ilişkili faktörlerin tespiti amacıyla kesitsel tanımlayıcı olarak gerçekleştirilmiştir. Şubat- Ağustos 2017 tarihleri arasında bir kamu hastanesinin yenidoğan yoğun bakım ünitesinde uygulanmıştır. Çalışma örneklemini 200 ebeveyn oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında Spielberg’in Durumluluk ve Sürekli Kaygı Ölçeği” ile “Ebeveyn Bilgi Formu” ve “Bebek Bilgi Formu” kullanılmıştır. Çalışmada, ebeveynler in durumluk kaygı düzeyleri (40.17± 80) hafif, sürekli kaygı düzeylerinin (52.59±5.10) yüksek olduğu saptanmıştır . Annelerin ve babaların kaygı düzeyleri karşılaştırıldığında; süreklik kaygı düzeylerinde (p=0.009; p, This research aims to determine the anxiety level of the parents of babies hospitalized with a diagnosis of transient tachypnea of newborn and related factors. This is a descriptive research. The research was done between February-August 2017 in the neonatal intensive care unit of a public hospital. Research sample consists of 200 parents. In order to collect data, Spielberger’s “State-Trait Anxiety Inventory" and "Parent Information Form" and "Infant Information Sheet" are used. The study shows that state anxiety levels of parents (40.17 ± 10.80) are mild, continuous anxiety levels (52.59 ± 5.10) are found to be high. Comparing parents' anxiety levels; the trait anxiety level (p=0.009; p

Giriş: Ülkemizde yenidoğan palyatif bakım, yeni gelişmeye başlayan bir alandır. Yenidoğan palyatif bakım ile ilgili hemşirelerin tutumlarını değerlendiren ölçekler, standart rehberler ve eğitim programları mevcut değildir. Bu araştırma, Yenidoğan Palyatif Bakım Tutum Ölçeğinin Türkçe geçerlik ve güvenirliğini test etmek, yenidoğan hemşirelerine verilen web tabanlı palyatif bakım eğitiminin etkinliğini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır.Gereç-Yöntem:. Araştırma Temmuz 2018-Ekim 2019 tarihleri arasında Ankara ili sınırları içinde yer alan, Sağlık Bilimleri Üniversitesi Dr. Sami Ulus Kadın Doğum, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi ve Sağlık Bilimleri Üniversitesi Zekai Tahir Burak Kadın Sağlığı Sağlık Uygulama Merkezi yenidoğan ünitelerinde yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini en az 6 ay süre ile yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde çalışan 143 hemşire oluşturmuştur. Araştırma verileri; Tanıtıcı Özellikler Veri Toplama Formu, Yenidoğan Palyatif Bakım Tutum Ölçeği (YPBTÖ), Yenidoğan Palyatif Bakıma Yönelik Bilgi Değerlendirme Formu, Web Tabanlı Yenidoğan Palyatif Bakım Eğitimi Memnuniyet Değerlendirme Formu kullanılarak toplanmıştır. İlk aşamada YPBTÖ'in Türkçe uyarlaması yapılarak, ölçeğin dil, kapsam ve yapı geçerliği test edilmiştir. Araştırmanın ikinci aşamasında, ilk aşamadaki örneklem grubundan eğitime katılmaya istekli 114 katılımcıya Yenidoğan Palyatif Bakım Sitesi (www.yenidoganpalyatifbakim.com) üzerinden yenidoğan palyatif bakım eğitimi sunulmuştur. Veri toplama araçları ile elde edilen veriler, frekans, yüzde hesaplamaları, Kruskal-Wallis Testi, Mann Whitney testi, Bağımlı gruplarda student t testleri kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular: YPBTÖ'nin Türk kültürüne uyarlanmasının yapıldığı ilk aşamada, toplam varyansın %77,6'sını açıklayan, orijinal ölçekteki gibi, üç alt boyutlu bir yapı elde edilmiştir. Orijinal ölçekten farklı olarak alt boyut maddeleri farklı dağılmışlardır. Kültürel farklılıklar nedeniyle bu sonuç normal kabul edilmiştir. YPBTÖ toplam ölçek Cronbach alfa değeri 0,77, test-tekrar test güvenirlik katsayısı 0,74 olarak bulunmuştur. Web tabanlı yenidoğan palyatif bakım eğitimine katılan hemşirelerin eğitim öncesi ve sonrası yenidoğan palyatif bakım bilgi testi toplam puanları ile YPBTÖ toplam puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p

Daha Sonra Dolduralacaktır. Daha sonra Doldurulacaktır. 0

Bu araştırma; farklı sosyo-ekeonomik yapıdaki iki ilçedeki sağlık ile ilgili lisede okuyan öğrencilerininternet bağımlılığı ile problemli internet kullanımı arasındaki ilişkinin değerlerdirilmesi amaçlanmaktadır. Araştırma İstanbul İli Milli Egitim Müdürlüğüne bağlı iki lisede Aralık 2016-Aralık 2017 arasında yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini 25 lise’nin 20697 öğrenci oluşturmuştur. Bu liselerden sosyoekonomik yüksek olanlar bir torbaya, sosyo-ekonomik düzeyi düşük olanlar bir torbaya koyulmuş, her bir torbada birer tane lise ismi çekilerekten öğrenciler örnekleme alınmıştır. Seçilen iki lisede eğitime devam eden toplam 1877 öğrenim gören öğrenci örneklem kapsamına alınmıştır. Bu öğrencilerden araştırmaya gönüllü katılmaya kabul eden 1459 öğrenci, veri toplama formu uygulanmıştır. Veriler Kişisel Bilgi Formu, Young İnternet Bağımlılığı Testi Kısa Formu ve Problemli İnternet Kullanım Ölçeği (PİKÖ) Formu kullanılmıştır. Araştırma’ya katılan öğrencilerin 16 olup bu değer katılanların %32.5’i oluşturmaktadır. Katılımcıların %74.3’nün kız olduğu, %93.9’nun akıllı telefona sahip olduğu, en çok internete bağlandıkları yerin %90.1’i evinde bağlandığını, %69.8’inin her gün interneti kullandığı, %53.4’ünün interneti sohbet etmek amacıyla kullandığıbelirlenmiştir. Ayrıca Young İnternet Bağımlılığı ölçeği toplam puan ortalamasının 27.92±10.30 olduğu ve internete bağımlı oldukları, problemli internet kullanımı ölçeği toplam puanı ortalamasının 122.82±26.60 olduğu ve öğrencilerin problemli bir şekilde internet kullandıkları saptanmıştır. İnternete ulaşma ve kullanma imkânlarının kontrol altına alınması; belirli sınırlamaların getirilmesi; internet bağımlılığının zararları konusunda özellikle öğretmen, veli ve öğrencilerin bilinçlenmesi için eğitim çalışmalarının yapılması gerektiği önerilmektedir., This research; in two districts of different socio-economic structureis to evaluate the relationship between internet addiction and problematic internet usage of high school students. The research was conducted between December 2016 and December 2017 in two high schools affiliated to the Directorate of National Education of Istanbul. The population of the study consisted of 20697 students from 25 high schools. The students with high socioeconomic status were put into a bag and the ones with low socioeconomic level were put into a bag and one high school name was drawn in each bag and the students were sampled. A total of 1877 students studying in two selected high schools were included in the sample. 1459 students who accepted to participate in the study voluntarily participated in the data collection form. Data Personal Information Form, Young Internet Addiction Test Short Form and Problematic Internet Usage Scale (PSQI) Form were used. The average age of the students participating in the research is 16 and this value constitutes %32.5 of the participants. It was determined that %74.3 of the participants were girls, %93.9 had smart phones, %90.1 of the places where they connected to the internet were connected at home, %69.8 used the internet every day, %53.4 used the internet for chatting. In addition, it was found that the average score of Young Internet Addiction scale was 27.92 ± 10.30 and they were dependent on the internet, the average score of the problematic internet use scale was 122.82 ± 26.60 and the students were using the internet problematically. Control of access and use of internet; introducing certain limitations; It is suggested that education studies should be carried out especially in order to raise awareness of teachers, parents and students about the damages of internet addiction.

Amaç: Bu araştırmanın amacı, prematüre bebeklerde masajın bilirubin düzeyine etkisini incelemektir. Yöntem: Örneklem grubunu Kasım 2018-Nisan 2019 tarihleri arasında yenidoğan yoğun bakım ünitesine yatırılan 64 prematüre bebek oluşturmuştur (masaj grubu:32; kontrol grubu: 32). Veriler, yenidoğana ait tanıtıcı bilgilerin bulunduğu `Veri Toplama Formu` ve transkutan bilirubin ölçer cihaz kullanılarak toplandı. Her iki gruptaki bebeklerin 5 gün süresince günlük transkutan bilirubin değerleri ölçülmüş, günlük dışkılama sayısı, günlük vücut ağırlığı ve yaşam bulguları (SPO2, nabız, solunum sayısı) ve hastanede yatış süresi kaydedilmiştir. Masaj grubundaki bebeklere 5 gün süresince günde iki kez sabah ve akşam 10-15 dakika bebek masajı yapılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, Skewness, Kurtosis, Yates düzeltmeli ki-kare testi, Fisher exact testi, bağımsız gruplarda t testi, bağımlı gruplarda t testi, Wilcoxon Signed rank testi, Mann Whitney U testi kullanılmıştır.Bulgular: Masaj grubundaki prematüre bebeklerin günlük TcB düzeyi üçüncü, dördüncü ve beşinci günlerde kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük bulunmuştur (p.05). Sonuç: Bebek masajı, prematüre bebeklerin dışkılama sıklığını arttırmada ve bilirubin düzeyini azaltmada etkili bir yöntemdir. Bebek masajının, prematüre bebeklerde bilirubin düzeylerinin artmasını önlemek için ve sarılığın terapötik tedavisine (farmakolojik tedavi, fototerapi ve kan transfüzyonu) olan ihtiyacı azaltmak için alternatif ve tamamlayıcı bir uygulama olarak kullanılması önerilmektedir. Anahtar Kelimeler; yenidoğan sarılığı; bebek masajı; transkutan bilirubin düzeyi; prematüre bebek. Aim: The aim of this study was to investigate the effect of massage on bilirubin levels in premature infants.Methods: The sample group consisted of 64 premature infants who were hospitalized in the neonatal intensive care unit between November 2018 and April 2019 (massage group: 32; control group: 32). Data were collected using the `Data Collection Form` and the transcutaneous bilirubin meter. Daily transcutaneous bilirubin values of the babies in both groups were measured for 5 days, daily defecation number, daily body weight and vital signs (SPO2, pulse rate, respiration rate) and duration of hospitalization were recorded. The babies in the massage group were given a baby massage for 5 days twice a day for 10-15 minutes. Number, percent, mean, standard deviation, Skewness, Kurtosis, Yates corrected chi-square test, Fisher exact test, t test in independent groups, t test in dependent groups, Wilcoxon Signed rank test, Mann Whitney U test were used in the evaluation of the data. Results: The daily TcB level of premature babies in the massage group was found to be significantly lower on the third, fourth and fifth days compared to the control group (p .05).Conclusion: Infant massage is an effective method to increase the frequency of defecation and decrease bilirubin levels of premature babies. It is recommended that baby massage can be used as an alternative and complementary treatment to prevent the increase of bilirubin levels in premature infants and can reduce the need for therapeutic treatment of jaundice (pharmacological treatment, phototherapy and blood transfusion).Keywords; neonatal jaundice; baby massage; transcutaneous bilirubin level; premature baby. 96

Bu araştırma yenidoğan bebeklerin beslenme şekilleri, anne sütü alma durumları ve emme sorunlarını incelemek ve etkileyen faktörleri belirlemek için planlanmıştır. Araştırma Mart 2015- 2016 tarihleri arasında İzmir Bornova’ da özel bir üniversitenin kadın – doğum, yeni-doğan yoğun bakım, çocuk servisi ve emzirme polikliniğine başvuran bebeklerin kayıtları retrospektif incelenerek uygulanmıştır. Örneklemi oluşturan 1520 yenidoğan bebeğin emzirmeye ilişkin kayıtlarının incelendiği tanımlayıcı bir çalışmadır. Araştırmada verilerin toplanmasında birey tanılama formu kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde ise SPSS 25.0 (Statistical package for the social sciences) paket programı uygulanmıştır. Verilerin karşılaştırmalarında anlamlılık düzeyi p değeri 0,05 alınmış olup, veriler üzerinde Kruskal- Wallis tek yönlü varyans analizi, Mann-Whitney U testi, Ki kare Analizi ve Shapiro Wilk testi kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırmamızda bulgular incelendiğinde e mzirme deneyimi olan annelerin emzirme süreleri ortalaması 2.86 ±0.03 ay, %76.1’inin ilk yarım saat içinde, %20’sinin ikinci yarım saatte, %3.9’u 1 6 saat arası içinde bebekler ini emzirdikleri, a nne yaşının daha önceki bebeğini emzirme süresi, bebeğin doğum haftası, bebeğin doğum kilosu ve bebeğin polikliniğe başvurduğu kilosu arasında yapılan değerlendirmesinde anlamlı bir ilişki bulunduğu, d oğumdan sonraki ilk emme zamanıyla a nne yaşı arasında istatistiksel olarak incelendiğinde ise ilk yarım saatte emme zamanının anne yaşı ile ilişkisi ile ikinci yarım saatte ilişkisi anlamlı bulunduğu, a nnenin emzirmeye devam edip etmemesine göre bebeğin doğum haftası, kilosu ve polikliniğe b aşvuru kilosu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir. Sağlık profesyonelleri arasında yer alan hemşirelerin annelerin hatalı emzirme davranışlarının uygun olan davranışlar ile değiştirilmesinde ve annelere verilecek olan eğitimlerde kritik role sahiptir. Büyük örneklem grupları ile yapılmış olan araştırmaların sonuçları da bu eğitim içeriklerinin hazırlanmasında anlamlı veriler sağlaması açısından önemlidir. Annelerin yaşı, çalışma durumu, doğum şekli, emzirme sıklık ve süreleri ile emme sorunlarının anneye ve bebeğe ait nedenleri ise dikkatlice vurgulanmalıdır., This study was planned to investigate the feeding types, breastfeeding status and sucking problems of newborn infants and to determine the factors affecting them. The research was conducted retrospectively by examining the records of infants who applied to the obstetrics, gynecology, nursing and nursing clinic of a private university in Izmir Bornova between March 2015 and 2016. This is a descriptive study examining the records of 1520 newborn infants who are the sample. In the study, individual identification form was used to collect the data. SPSS 25.0 (Statistical package for the social sciences) program was used in the evaluation of the data. Significance level p value was taken as 0.05 in the comparisons of the data and Kruskal-Wallis one-way analysis of variance, Mann-Whitney U test, Chi square analysis and Shapiro Wilk test were used on the data. When the findings were examined in our study, the mean duration of breastfeeding of mothers with breastfeeding experience was 2.86 ± 0.03 months. There was a significant relationship between the period of breastfeeding, the birth week of the baby, the birth weight of the baby and the weight the baby applied to the polyclinic. It was found that there was a statistically significant difference between the baby's birth week, weight and admission to the polyclinic according to whether the mother continued to breastfeed.It has a critical role in replacing the faulty breastfeeding behaviors of nurses among health professionals with appropriate behaviors and trainings to be given to mothers. The results of the studies conducted with large sample groups are also important in terms of providing meaningful data in the preparation of these educational contents. Age, working status, mode of birth, frequency and duration of breastfeeding and the causes of suckling problems of the mother and the baby should be emphasized carefully.

Prematüre Bebeklerde Masajın Vital Bulgular ve Büyüme Parametrelerine Etkisinin İncelenmesi Amaç: Bu araştırmanın amacı, prematüre bebeklerde masajın vital bulgular ve büyüme parametrelerine etkisini incelemektir. Yöntem: Örneklem grubunu Ağustos 2018- Mayıs 2019 tarihleri arasında YYBÜ'ye yatırılan 33 prematüre bebek oluşturmuştur (masaj grubu:17; kontrol grubu: 16). Masaj grubundaki bebeklere 5 gün süreyle günde iki kez 10-15 dakika bebek masaj uygulanmıştır. Her iki gruptaki bebeklerin vücut ağırlığı her gün ölçülüp kaydedilmiştir. Baş çevresi ve boy uzunluğu ise çalışmanın başlangıcında ve bitiminde ölçülüp kaydedilmiştir. Masaj grubundaki bebeklerin vital bulguları (SPO2, kalp atım hızı, solunum sayısı) masaj öncesi, masaj sonrası 1. dakika ve 10. dakikalarda olmak üzere 3 kez kaydedilmiştir. Her iki gruptaki bebeklerin hastanede kalma süreleri kaydedilmiştir. Bulguların analizinde sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, Ki-Kare testleri, Fisher exact testi, bağımsız gruplarda t testi, bağımlı gruplarda t testi, Wilcoxon signed ranks testi, Mann whitney U testi kullanılmıştır. Önemlilik düzeyi p05). Sonuç: Bebek masajı prematüre bebeklerin vücut ağırlığını artırmada etkili bir yöntemdir. YYBÜ'deki hemşireler prematüre bebeklerin büyüme ve gelişimini desteklemek için bebek masajını kullanabilir., Investigation Of The Effectof Massage On Vital Signs And Growth Parameters In Premature Infants Aim: The aim of this study was to investigate the effect of massage on vital signs and growth parameters in premature infants. Methods: The sample group consisted of 33 premature infants who hospitalized in the NICU between August 2018 and May 2019 (massage group: 17; control group: 16). Infants in the massage group were given infant massage for 10-15 minutes twice a day for 5 days. Daily body weight of babies in both groups were measured and recorded for 5 days. Head circumference and height were measured and recorded at the beginning and end of the study. Vital signs (SPO2, heart rate, respiration rate) of the babies in the massage group were recorded 3 times massage before, 1. minutes and 10. minutes after the massage. Length of hospital stay of infants in both groups were recorded. Number, percentage, mean, standard deviation, chi-square tests, Fisher exact test, t test in independent groups, t test in dependent groups, Wilcoxon signed ranks test, Mann Whitney U test were used to evaluate the data.Significance level was accepted p 05). Conclusion:Infant massage is an effective method to increase the body weight of premature babies. Nursing staff in the NICU can use baby massage to promote the growth and development of premature babies.

Pretermlere Verilen Cenin Pozisyonunun Yenidoğanın Konforuna ve Emme Başarısına EtkisiAmaç: Araştırma preterm bebeklere verilen cenin pozisyonunun yenidoğanın konforuna ve emme başarısına etkisini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır.Materyal ve Metot: Çalışma, Erzurum'da bulunan bir devlet hastanesinin yenidoğan yoğun bakım ünitesinde 29 Kasım 2018 – 03 Temmuz 2019 tarihleri arasında randomize kontrollü deneysel tasarımda yapılmıştır. Çalışmanın evrenini, 01 Şubat 2019 – 31 Nisan 2019 tarihleri arasında araştırmanın yapıldığı birimde yatan 35-37. gestasyon haftasındaki yenidoğanlar oluşturmuştur. Örneklemi, belirtilen tarihlerde yenidoğan yoğun bakım ünitesine başvuran ve araştırma grubu seçim kriterlerini taşıyan 89 yenidoğan oluşturmuştur. Veriler `Yenidoğan Tanıtıcı Bilgi Formu`, `Fizyolojik Parametre Takip Çizelgesi`, `Yenidoğan Konfor Davranış Ölçeği`, `LATCH Emzirme Tanılama Formu` ile toplanmıştır. Çalışmada deney grubundaki yenidoğanlara (n=44) cenin pozisyonu verilerek yenidoğanın konforu ve emme başarısı değerlendirilmiştir. Kontrol grubundaki yenidoğanlara (n=45) ünitenin rutin uygulaması yapılmıştır. Verilerin analizi SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 22 paket programı ile değerlendirilmiştir. Çalışmanın her aşamasında etik ilkeler gözetilmiştir. Bulgular: Araştırmada deney grubundaki preterm yenidoğanların fizyolojik parametreleri kontrol grubundan anlamlı derecede düşük bulunmuştur (p0.001).Sonuç: Preterm yenidoğanlara verilen cenin pozisyonunun yenidoğanın konforunu artırdığı ve emme başarısını olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir. Destekleyici gelişimsel pozisyonlardan cenin pozisyonunun erken dönemde bebeklere uygulanması önerilir. Anahtar Kelimeler: Cenin, emme başarısı, konfor, preterm, hemşirelik. Effect of Facilitated Tucking Position on the Newborn Comfort and Breastfeeding Success in Preterm InfantsAim: The study was conducted with the aim of evaluating the effect of facilitated tucking position on the newborn comfort and breastfeeding success in preterm infants.Materials and Methods: The study was conducted with randomized controlled experimental research design between 29.11.2018-03.07.2019 in the neonatal intensive care unit of a state hospital in the Province of Erzurum, Turkey. The study population consisted of neonates in the 35-37 gestational week, admitted to the research unit between February 1st, 2019 and April 31st, 2019. The sample of the study consisted of 89 neonates, who admitted to the neonatal intensive care unit at the specified dates and met the research inclusion criteria. Data were collected with `Newborn Introductory Information Form`, `Physiological Parameter Follow-Up Chart`, `Newborn Comfort Behavior Scale`, `LATCH Breastfeeding Assessment Tool`. In the study, newborns in the experimental group (n=44) were put into the facilitated tucking and the comfort and breastfeeding success of the newborns were evaluated. The routine application of the unit was applied to the newborns in the control group (n=45). Data analysis was performed with SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 22 software package. Ethical principles were adhered at all stages of the study.Results: The physiological parameters of the preterm neonates in the experimental group were significantly lower than the control group (p0.001).Conclusion: The facilitated tucking position given to preterm neonates was found to increase the comfort of neonates and positively affect the breastfeeding success. Among the supportive developmental positions, application of the facilitated tucking position is recommended in infants in the early period.Keywords: Absorption success, comfort, facilitated tucking position, preterm, nursing. 78

Giriş-Amaç: Dünya genelinde bağışıklama başarısının devamlılığı ve daha da arttırılmasıbağışıklama oranlarının yüksekliği ile sağlanabilmektedir. Buna karşın son yıllarda tümdünyada olduğu gibi Türkiye'de de aşı yaptırmayı reddeden ebeveynlerin oranının artmasıaşıya ilişkin toplumsal tutumların olumlu yöne evrilmesine yönelik çalışmalarıgerektirmektedir. Bu çalışma aşıya ilişkin toplumsal tutumları belirlemek amacıylageliştirilmiş olan Aşıya İlişkin Tutumlar Ölçeği'ni Türkçe'ye uyarlamak, Türkçe geçerlik vegüvenirliğini yapmak amacıyla planlanmıştır.Yöntem: Araştırmada hastanede çalışan hekim, hemşire, laborant, diyetisyen, eczacı, sosyalhizmet uzmanı, psikolog olmak üzere 208 sağlık profesyonelinden (%41.6) ve 292 (%58.4)ebeveynden veri toplanmıştır (n:500). Ölçeğin düzeltilmiş toplam madde korelasyonudeğerleri incelendiğinde tüm maddelerin 0.30 değerinin üstünde yer aldığı ve bu maddelerintamamının faktör analizi değerlendirmesi için uygun olduğu görülmüştür. Ölçekmaddelerinin faktörlerine Kaiser-Meyer-Olkin (KMO=0.856) ölçütü ve Bartlett küreselliktestine (χ2=2671.831; p

Amaç= Araştırma preterm bebek annelerine uygulanan progresif kas gevşeme egzersizlerinin (PKGE) annenin emzirme öz-yeterlilik ve depresyon düzeyine, bebeğin vücut ağırlığına, anne sütü alma ve emzirilme durumuna etkisini araştırmak amacıyla yapıldı. Materyal-Methot= Randomize kontrollü deneysel tasarımda yapılan araştırmanın örneklemini 20/11/2018- 30/06/2019 tarihleri arasında bir üniversite hastanesinin Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde yatan, 32-36 gestasyon haftaları arasında olan, 70 preterm bebek ve anneleri oluşturdu. Veri toplamada tanıtıcı bilgi formu, Emzirme Öz-yeterlilik Ölçeği (EÖYÖ), Edinburgh Doğum Sonrası Depresyon Ölçeği (EDSDÖ) ve hasta takip formu kullanıldı. Deney grubundaki annelere Progresif Kas Gevşeme Egzersizi (PKGE) uygulandı, öğretildi ve PKGE uygulama yönergesi verildi. Anneler 2 hafta süreyle sabah-akşam yönerge doğrultusunda PKGE yaptı. Her iki gruptaki annelerin EÖYÖ puanı, EDSDÖ puanı; bebeklerin vücut ağırlığı başlangıç, 1. hafta ve 2. hafta izleminde değerlendirildi.Verilerin normal dağılıma uygunluğu Kolmogorov Smirnov testi ile incelendi. Çalışmada nicel veriler için ortalama ± standart sapma (medyan), nitel veriler için frekans (yüzde), gruplararası testlerde Bağımsız Örnekler t Testi, Kikare Testi, Tekrarlı Ölçümler Varyans Analizi Test İstatistiği ile inceleme yapıldı. Bulgular= Araştırma sonucunda deney grubundaki annelerin 2. hafta izlemindeki EÖYÖ puan ortalamalarının daha yüksek olduğu (p=0,024), her iki grubun EDSDÖ puanlarında anlamlı azalma olduğu (p0,05). Her iki gruptaki bebeklerin sadece anne sütü alma ve emzirilme oranlarının arttığı bulundu.Sonuç=Preterm bebeklerin annelerinin emzirme öz-yeterliliğini arttırmak ve depresyon düzeyini azaltmak amacıyla progresif kas gevşeme egzersizinden yararlanılabilir. PKGE'nin bebeğin vücut ağırlığına etkisini değerlendirmek için anne ve bebeğin daha uzun süreli izlenmesi önerilir. Anahtar kelimeler= Preterm, anne, progresif kas gevşeme, emzirme öz-yeterliliği, depresyon Objective: The aim of this study was to investigate the effect of Progressive Muscle Relaxation Exercises (PMRE) applied to preterm infant mothers on breastfeeding self-efficacy and depression level, body weight of the baby, breastfeeding and breastfeeding status.Materials and Methods: The sample of the study, which was conducted in a randomized controlled experimental design, consisted of 70 preterm babies and their mothers between the ages of 32-36 weeks, lying in the Neonatal Intensive Care Unit of a university hospital between 20/11/2018 and 30/06/2019. Data were collected by using the descriptive information form, the Breastfeeding Self-efficacy Scale (BSES), Edinburgh Postnatal Depression Scale (EPDS) and the patient follow-up form. PMRE was applied to the mothers in the experimental group and they were instructed and instructed to apply . Mothers did PMRE in line with the morning-evening instruction for 2 weeks. The mothers in both groups had an BSES score and an EPDS score; infants' body weight was evaluated at baseline, 1st week and 2nd week follow-up. Kolmogorov Smirnov test was used to evaluate the normal distribution of the data. In the study, mean ± standard deviation (median) for quantitative data, frequency (percentage) for qualitative data, independent samples t test, chi-square test, repeated measures analysis of variance test statistics were used.Results = As a result of the study, it was found that the mean scores of BSES at the 2-week follow-up of the mothers in the experimental group were higher (p = 0.024) and there was a significant decrease in the EPDS scores of both groups (p 0.05). Only breastfeeding and breastfeeding rates of the babies in both groups were found to be increased.Conclusion = PMRE exercise can be used to increase the breastfeeding self-efficacy of mothers of preterm infants and to decrease the level of depression. Long-term follow-up of the mother and the infant is recommended to assess the effect of PMRE on the baby's body weight.Key words = Preterm, mother, progressive muscle relaxation, breastfeeding self-efficacy, depression 96