Search

In recent decades, many bumble bee species have declined due to changes in habitat, climate, and pressures from pathogens, pesticides, and introduced species. The western bumble bee (Bombus occidentalis), once common throughout western North America, is a species of concern and will be considered for listing by the U.S. Fish and Wildlife Service (USFWS) under the Endangered Species Act (ESA). We attempt to improve alignment of data collection and research with USFWS needs to consider redundancy, resiliency, and representation in the upcoming species status assessment. We reviewed existing data and literature on B. occidentalis, highlighting information gaps and priority topics for research. Priorities include increased knowledge of trends, basic information on several life‐history stages, and improved understanding of the relative and interacting effects of stressors on population trends, especially the effects of pathogens, pesticides, climate change, and habitat loss. An understanding of how and where geographic range extent has changed for the two subspecies of B. occidentalis is also needed. We outline data that could be easily collected in other research projects that would increase their utility for understanding range‐wide trends of bumble bees. We modeled the overall trend in occupancy from 1998 to 2018 of Bombus occidentalis within the continental United States using existing data. The probability of local occupancy declined by 93% over 21 yr from 0.81 (95% CRI = 0.43, 0.98) in 1998 to 0.06 (95% CRI = 0.02, 0.16) in 2018. The decline in occupancy varied spatially by landcover and other environmental factors. Detection rates vary in both space and time, but peak detection across the continental United States occurs in mid‐July. We found considerable spatial gaps in recent sampling, with limited sampling in many regions, including most of Alaska, northwestern Canada, and the southwestern United States. We therefore propose a sampling design to address these gaps to best inform the ESA species status assessment through improved assessment of how the spatial distribution of stressors influences occupancy changes. Finally, we request involvement via data sharing, participation in occupancy sampling with repeated visits to distributed survey sites, and complementary research to address priorities outlined in this paper.

Since the mid-1990s, Bombus occidentalis (Green) has declined from being one of the most common to one of the rarest bumble bee species in the Pacific Northwest of the United States. Although its conservation status is unresolved, a petition to list this species as endangered or threatened was recently submitted to the U.S. Fish and Wildlife Service. To shed light on the conservation situation and inform the U.S. Fish and Wildlife Service decision, we report on the detection and abundance of B. occidentalis following bumble bee collection between 2012 and 2014 across the Pacific Northwest. Collection occurred from the San Juan Islands and Olympic peninsula east to northern Idaho and northeastern Oregon, excluding the arid region in central Washington. B. occidentalis was observed at 23 collection sites out of a total of 234. With the exception of three sites on the Olympic peninsula, all of these were in the southeastern portion of the collection range.

Bumblebees (Bombus Latreille 1802) are important native pollinators in North America. However, in the last decade at least six North American Bombus have experienced significant range contraction or population declines. A major limitation to studying species declines is the level of knowledge of historic occurrences and abundance. Here we review the current status of a bumblebee subgenus in North America, Bombus sensu stricto Latreille 1801, and present a method for generating a database and probable historic range maps from multiple museum collections. These databases and range maps can be useful tools when facilitating monitoring programs for at risk species., Amaç: Buradaki derleme ile Kuzey Amerika örneği olan Bombus s. str. altcinsine ait bilgi birikiminin aktarılması ve entomoloji koleksiyonlarındaki örnekleri kullanılarak tür veritabanları oluşturma metodunun sunulması amaçlanmıştır. Bombus arıları Kuzey Amerika‟da bulunan hem yabani çiçekleri hem de tarımsal ürünleri tozlaştıran balarısı gibi diğer tozlaştırıcıların olmadığı yerlerdeki en önemli tozlaştırıcılardan birisidir. Geçen on yıllık dönemde en azından altı Kuzey Amerika bombus arısı (Bombus Latreille 1802) türü önemli anlamda yayılma alanının daralması ya da populasyon azalması ile karşı karşıya bulunmakta ve bunlardan birinin (Bombus franklini Franklin 1921) soyu tükenmiş te olabilir. Gereç ve Yöntem: Müzelerdeki iğnelenmiş arı örneği verileri toplanmış ve veritabanına girilmiştir. Örnek etiketi üzerinden olabilecek tüm veriler, örneğin: toplama tarihi, toplama bölgesi ve toplayıcı bilgileri toplanmıştır. Tarihi örneklerin toplama bölgelerinin enlem, boylam ve rakım verileri coğrafik bilgi yazılımına girilmiştir. Bu veriler kullanılarak birçok entomoloji müzesinde bulunan örnek verileri ile olası tarihi dağılım haritaları oluşturulmuştur. Bulgular ve Sonuç: Bu çalışmada bir türe yoğunlaşarak, Bombus occidentalis Greene 1858, veri miktarının artması vurgulanmıştır. Toplanan veriler 973 den 2928 örnek verilerine çıkınca elde edilen haritanın gerçeğe daha yaklaştığı gösterilmiştir. Örnek sayısının artmasındaki nedenler arasında 9 kuruluştan örnek elde edilmesi, çok sayıda yayına ulaşılması ve türün yayılış alanındaki birçok farklı bölgeden veri elde edilmesi sayılabilir. Genişletilmiş verilerin kullanımı tahmini yayılış alanını genişletmiş ve dağılımı üzerinde bulunma olasılığını değiştirmiştir ki bu da örneğin bir kuruluşta tamamlanmamış verilerden oluşturduğunu göstermektedir. Altcins içerisindeki diğer üç türe Bombus affinis Cresson 1863, B. franklini and Bombus terricola Kirby 1837 ait ön dağılım haritaları veritabanları tam olmamakla beraber bu çalışmada verilmiştir. Bu oluşturulan haritalar tarihte var olan ve kullanılan dağılım haritaları ile karşılaştırılmıştır. Gelecekte tür dağılım değişiklikleri modellemeler ile tahmin edilmekle beraber, bu tahmini dağılım haritaları tehlike altındaki türlerin durumlarının tespitinin başlatılmasında ve korunmasında çok yararlı olabilecektir. ġu an Kuzey Amerika‟daki bombus arısı faunasındaki azalmayı açıklayan geçerli hipotezler içerisinde habitat parçalanması ve bozulması, ve ticari anlamda üretilenlerden gelen patojenler yer almaktadır. Bombus pensylvanicus (DeGeer) 1773 ve Bombus sonorous Say 1837 dışındaki dördü risk altında bulunan türler tek bir altcinse (Bombus sensu stricto Latreille 1801) bağlıdır. Her bir tür için, populasyon azalması kaydedilmiş, fakat ne kadar yayılış alan daralması olduğu ve altında yatan sebepler tam anlamıyla anlaşılamamıştır. Bu türlerin yayılış alanlarındaki daralmanın çalışılabilmesindeki en önemli sınırlama Kuzey Amerikadaki geniş dağılım alanındaki tarihsel dağılımın bilinmemesidir. Bu türlerin populasyonlarındaki azalmayı daha detaylı çalışabilmek ve gelecekteki populasyon takiplerini gerçekleştirmek için tarihsel dağılım haritalarına ihtiyaç vardır.

Bumblebees (Bombus Latreille 1802) are important native pollinators in North America. However, in the last decade at least six North American Bombus have experienced significant range contraction or population declines. A major limitation to studying species declines is the level of knowledge of historic occurrences and abundance. Here we review the current status of a bumblebee subgenus in North America, Bombus sensu stricto Latreille 1801, and present a method for generating a database and probable historic range maps from multiple museum collections. These databases and range maps can be useful tools when facilitating monitoring programs for at risk species. Buradaki derleme ile Kuzey Amerika örneği olan Bombus s. str. altcinsine ait bilgi birikiminin aktarılması ve entomoloji koleksiyonlarındaki örnekleri kullanılarak tür veritabanları oluşturma metodunun sunulması amaçlanmıştır. Bombus arıları Kuzey Amerika’da bulunan hem yabani çiçekleri hem de tarımsal ürünleri tozlaştıran balarısı gibi diğer tozlaştırıcıların olmadığı yerlerdeki en önemli tozlaştırıcılardan birisidir. Geçen on yıllık dönemde en azından altı Kuzey Amerika bombus arısı (Bombus Latreille 1802) türü önemli anlamda yayılma alanının daralması ya da populasyon azalması ile karşı karşıya bulunmakta ve bunlardan birinin (Bombus franklini Franklin 1921) soyu tükenmiş te olabilir.