Search

Deze studie betreft een integrale verkenning van regionale doelen en maatregelen in de landbouw voor de provincie Gelderland om de doelstellingen van de Vogel- en Habitatrichtlijnen, Kaderrichtlijn Water, Nitraatrichtlijn en het Nationaal Klimaatakkoord te realiseren. Hiertoe zijn de resultaten uit de landelijke studie ‘Scenariostudie naar doelen en doelrealisatie in het kader van het Nationaal Programma Landelijk Gebied’ (Gies et al., 2023) vertaald naar de Gelderse gebieden en regio’s. Er worden voor de Gelderse gebieden en regio’s regionale doelen afgeleid en er is op basis van de in de landelijke studie gehanteerde integrale maatregelpakketten doorgerekend wat het doelbereik zal zijn. Het gaat om doelbereik met betrekking tot uit- en afspoeling van stikstof en fosfor naar grond- en oppervlaktewater, broeikasgasemissies (methaan en lachgas), ammoniakemissie en stikstofdepositie op natuur. De mogelijke doelen op gebieds- en regioniveau zijn op basis van reeds gemaakte afspraken, beoogde afspraken en eigen invulling bepaald per gebied en regio. Er zijn berekeningen uitgevoerd voor het basisjaar 2020, het referentiejaar 2030 bij vaststaand beleid en twee scenario’s waarbij het maatregelpakket generiek en gebiedsgericht is toegepast. De effecten van de maatregelen zijn vervolgens gerelateerd aan de regionale doelen om het doelbereik te bepalen.

Based on a nationwide GIS analysis and research in six case study areas, this report investigates the policy coherence between the Water Framework Directive (WFD) and the Birds and Habitats Directives (BHD). Important factors that enable synergy between these directives are a mutual implementation deficit at site level and a good match between the abiotic requirements of BHD habitat types and species and the WFD water quality standards for the water types present in the site. The existence of an area-based planning process, good personal contacts between the individuals responsible for implementation at site level and regular consultation between them also determine whether synergy between these two policies is realised. Based on the findings, an indication is given of what evaluations and outlook studies should take into account in order to assess the synergy between these directives during their implementation., Dit rapport onderzoekt op basis van een landelijke GIS-analyse en onderzoek in zes casusgebieden de samenhang tussen het gebiedenbeleid vanuit de Kaderrichtlijn Water en de Vogel- en Habitatrichtlijn. Belangrijke factoren die de synergie bevorderen, zijn een wederzijds uitvoeringstekort op gebiedsniveau en een goede match tussen abiotische eisen van VHR-habitattypen en -soorten en KRW-normen van de aanwezige watertypen. Ook de aanwezigheid van een breder gebiedsproces, goede persoonlijke contacten tussen betrokkenen verantwoordelijk voor de implementatie op gebiedsniveau en regelmatig overleg, bepalen of de synergie tussen deze twee beleidsvelden gerealiseerd wordt. Op basis van de bevindingen wordt aangegeven waar evaluaties en verkenningen rekening mee moeten houden indien deze de synergie tussen deze richtlijnen willen meenemen.

Om gewogen keuzes te maken in de ruimtelijke ordening op de Noordzee, en daarin het belang van zand goed mee te kunnen nemen, is het nodig om inzicht te hebben in: 1. de beschikbare hoeveelheden zand in deelgebieden langs de kust; 2. de verwachte zandvraag in de toekomst voor deze deelgebieden; 3. de mogelijkheden – oplossingsrichtingen – om, indien nodig, de zandvoorraad te vergroten voor deelgebieden waar dat nodig is. Rijkswaterstaat heeft Deltares daarom gevraagd om zowel een kwantitatieve als een kwalitatieve uitwerking van de vrij te komen zandvoorraad voor de huidige situatie en verschillende oplossingsrichtingen. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen suppletiezand en zand voor bouw- en infrastructurele projecten.

Deze studie betreft een integrale verkenning van regionale doelen en maatregelen in de landbouw voor de provincie Noord-Brabant om de doelstellingen van de Vogel- en Habitatrichtlijnen, de Kaderrichtlijn Water, de Nitraatrichtlijn en het Nationaal Klimaatakkoord te realiseren. Hiertoe zijn de resultaten uit de landelijke studie ‘Scenariostudie naar doelen en doelrealisatie in het kader van het Nationaal Programma Landelijk Gebied’ (Gies et al., 2023) vertaald naar Brabantse deelgebieden. Voor deze deelgebieden zijn doelen afgeleid en er is op basis van de in de landelijke studie gehanteerde integrale maatregelpakketten doorgerekend wat het doelbereik zal zijn. Het gaat om doelbereik met betrekking tot uit- en afspoeling van stikstof en fosfor naar grond- en oppervlaktewater, broeikasgasemissies (methaan en lachgas), ammoniakemissie en stikstofdepositie op natuur. De mogelijke doelen op gebiedsniveau zijn op basis van reeds gemaakte afspraken, beoogde afspraken en eigen invulling bepaald per gebied en regio. Er zijn berekeningen uitgevoerd voor het basisjaar 2020, het referentiejaar 2030 bij vaststaand beleid en twee scenario’s waarbij het maatregelpakket generiek en gebiedsgericht is toegepast. De effecten van de maatregelen zijn vervolgens gerelateerd aan de regionale doelen om het doelbereik te bepalen.

In dit advies: 1. De NDA laat zien dat de natuur in het Holtingerveld is aangetast door stikstofdepositie en verdroging en dat de uitgevoerde en geplande maatregelen onvoldoende zijn om de natuurdoelen te behalen. 2. Een landschapsecologische systeemanalyse en belangrijke informatie over grondwatersysteem en verdroging ontbreken in de NDA. Voor het benoemen van knelpunten en effectieve maatregelen is het nodig deze informatie op het niveau van de deelgebieden beschikbaar te maken. Bovendien is het nodig verder terug in de tijd te kijken om zo te zien welke veranderingen hebben plaatsgevonden binnen en buiten het gebied en welk effect die hebben gehad op de natuur in het Holtingerveld. 3. Met alleen beheer en lokale natuurherstelmaatregelen zijn de natuurdoelen niet meer duurzaam te behouden. Om verdere verslechtering te voorkomen en natuurdoelen op termijn te kunnen halen is het belangrijk snel aanvullende maatregelen te nemen. Dit zijn bijvoorbeeld bronmaatregelen om de stikstofdepositie te verminderen en hydrologische herstelmaatregelen binnen én buiten het Holtingerveld.

Bewijsrecht in fiscale bestuurlijke boetezaken Halverwege de jaren tachtig van de 20e eeuw bevestigde de Hoge Raad dat de fiscale bestuurlijke boete een criminal charge is in de zin van artikel 6 van het EVRM. Deze constatering betekent dat een hele reeks strafrechtelijke waarborgen ook bij de fiscale bestuurlijke boeteoplegging van toepassing is. De fiscale bestuurlijke boete is in wezen een strafmaatregel in een bestuursrechtelijk jasje. Daardoor ontstaan belangrijke verschillen met de belastingheffing als zodanig. Soms botsen de regels uit de sfeer van de reguliere belastingheffing met de regels uit de sfeer van de fiscale bestuurlijke boete, soms staan zij er ronduit haaks op. Ook op het terrein van het bewijsrecht bestaan wezenlijke verschillen met de sfeer van de heffing. Een complicerende factor hierbij is dat het fiscale bewijsrecht hoofdzakelijk rechtersrecht is. Dit onderzoek gaat over het bewijsrecht in fiscale bestuurlijke boetezaken. Het bevat een integraal overzicht van het bewijsrecht zoals dat er eind 2023 naar Nederlands recht uitziet voor fiscale bestuurlijke boetes. Alle facetten van het fiscale boeterechtelijke bewijsrecht komen aan de hand van een systematische indeling in deelgebieden aan de orde. Daarnaast geeft het onderzoek antwoord op de vraag of en in hoeverre dit nationale bewijsrecht voldoet aan de vereisten van de fair hearing van artikel 6 EVRM, in welke opzichten dat niet het geval is en in welke richting verbeteringen noodzakelijk zijn om het huidige nationale bewijsrecht in fiscale bestuurlijke boetezaken in overeenstemming te brengen met de eisen van artikel 6 EVRM., The law of evidence in administrative tax fine cases In the mid-1980s, the Dutch Supreme Court confirmed that the administrative tax fine is a criminal charge within the meaning of Article 6 ECHR. This observation means that a series of safeguards known from criminal law also apply to the administrative tax fine. The administrative tax fine is essentially a criminal law measure wearing an administrative law jacket. This creates important differences from taxation as such. Sometimes the rules from the sphere of regular taxation clash with the rules from the sphere of the fiscal administrative fine, sometimes they are diametrically opposed. Substantial differences also exist in the area of the law of evidence. A complicating factor here is that the law of evidence in tax cases is mainly found in case law. This study deals with the law of evidence in administrative tax fine cases. It contains a comprehensive overview of the law of evidence under Dutch law for administrative tax fines, as applicable at the end of 2023. All facets are discussed on the basis of a systematic division into sub-areas. In addition, the study answers the question whether and to what extent this national law of evidence meets the requirements of the fair hearing of Article 6 ECHR, in which respects it does not, and in which direction improvements are necessary to bring the current national law of evidence in administrative tax fine cases in line with the requirements of Article 6 ECHR.

Het gebied bestaat uit de deelgebieden Weerterbos, Ringselven en Kruispeel (Habitatrichtlijngebied) en de Hugterheide en de Weerter- en Budelerbergen (Vogelrichtlijngebied). 1. De Ecologische Autoriteit is van oordeel dat de NDA onvoldoende inzicht geeft in samenhang tussen bodem, water en de natuurdoelen van het gebied. Ook de problemen door verdroging, stikstofdepositie en vervuiling van grond- en oppervlaktewater zijn niet voldoende in beeld. Dit inzicht moet verbeterd worden. 2. Door te weinig gegevens is het onvoldoende mogelijk te beoordelen of er sinds de aanmelding (T0) verslechtering heeft plaatsgevonden. Op basis van de NDA en het veldbezoek concludeert de Ecologische Autoriteit dat het halen van de doelen niet kan worden gegarandeerd. Om verslechtering verder uit te sluiten moeten (aanvullende) maatregelen getroffen worden. 3. De maatregelen voor natuurherstel zijn onvoldoende uitgewerkt. Ze missen vooral een kwantitatieve onderbouwing. Ook zijn mogelijk effectieve maatregelen niet in beeld omdat er niet voldoende systeeminzicht is.

Radboud University, 15 mei 2023, Promotor : Regt, H.W. de Co-promotores : Consoli, L., Kerhove, B. Van, Contains fulltext : 291649.pdf (Publisher’s version ) (Closed access), Binnen de zogeheten Philosophy of Mathematical Practice probeert men in kaart te brengen hoe wiskunde wordt bedreven. Men bestudeert bijvoorbeeld hoe wiskundigen stellingen bewijzen en hoe ze omgaan met diagrammen. Hoewel definities een belangrijk onderdeel van de wiskunde zijn, hebben ze tot nu toe vrij weinig aandacht gekregen binnen de Philosophy of Mathematical Practice. In dit proefschrift wordt getracht deze lacune te adresseren door te onderzoeken hoe definities in de wiskundige (onderzoeks)praktijken naar voren komen. Hiertoe is gebruikt gemaakt van verschillende methodes. Via een interviewreeks is onderzocht hoe wiskundigen omgaan met definities en hierover nadenken. Hoewel definities technisch gezien vooral afkortingen zijn, laat de interviewreeks zien dat definities in de praktijk ook een communicatieve en sociale rol vertolken. Via een filosofische analyse wordt gekeken naar wat het betekent dat definities verklarend zijn. Tot slot blijkt uit een corpus analyse van meer dan 30.000 publicaties dat er tussen de verschillende wiskundige deelgebieden significante verschillen zijn met betrekking tot hoe definities in artikelen naar voren komen. Naast dat dit proefschrift inzicht geeft in hoe definities in wiskundige praktijken naar voren komen, faciliteert dit proefschrift ook verder onderzoek naar definities in de wiskunde. Zo bevat dit proefschrift een beschrijving van relevant eerder onderzoek naar definities in de wiskunde en worden verscheidene gereedschappen ontwikkeld om definities beter te begrijpen.

De zandhommel is één van de sterkst bedreigde hommels van ons land. Tot in de jaren 1980 kwam ze nog algemeen voor in het agrarisch gebied verspreid over heel Nederland. Op dit moment zijn de resterende populaties verdeeld over slechts twee leefgebieden; rond het Haringvliet en de Biesbosch. Voor een duurzaam behoud is het essentieel om beide deelgebieden met elkaar te verbinden. Een groot deel van dat tussenliggende gebied wordt gevormd door het uitgestrekte agrarische gebied de Hoeksche Waard. Dit wordt intensief beheerd en heeft daardoor weinig te bieden voor de zandhommel. Er zijn veel ingezaaide akkerranden te vinden maar die bevatten vooral veel exoten waar inheemse bestuivers geen baat bij hebben. Voor de zandhommel is daarom een plantenmix bedacht dat aansluit bij de voedselbehoeften. In 2020 is de Coöperatie Collectief Hoeksche Waard (CCHW) een initiatief gestart om een deel van de bestaande akkerranden om te vormen en in te zaaien met het zandhommelmengsel. In de periode 2021 – 2023 zijn deze akkerranden gemonitord op de aanwezigheid van hommels in het algemeen en de ernstig bedreigde zandhommel en bedreigde moshommel in het bijzonder. Er zijn 18 transecten van 50 meter uitgezet die drie keer per jaar zijn geteld.

Tijdens dit webinar van 21 juni 2023 is de kaart van het natuurlijk basissysteem gepresenteerd die de regio Vallei & Veluwe in deelgebieden indeelt en we laten zien hoe deze kaart kan helpen ‘bodem en water sturend’ te concretiseren. We bespreken hoe een overkoepelende toekomstvisie kan helpen om fundamenteel andere keuzes voor te stellen, omdat de focus op de verre toekomst het mogelijk maakt over huidige kaders en belemmeringen heen te stappen. Een eerste stap is het natuurlijk systeem goed in kaart brengen. Op welke plekken is de bodem van zand, en waar van klei? Waar is het van nature nat en waar droog? Zulke omstandigheden zijn bepalend voor de keuzes die je kunt maken. Presentatie: Marieke Leentvaar. Tafelgasten: Aukje Treep-van Hoeckel (wethouder Soest), Ilse Voskamp (onderzoeker WUR), Onno Roosenschoon (onderzoeker WUR), Reindert Augustijn (provincie Gelderland) en Adriaan Smeenk (Waterschap Vallei en Veluwe). Namens de initiatiefnemers: Deze kaart is ontwikkeld door de partners van Vallei & Veluwe Klimaatbestendig in samenwerking met Wageningen University & Research.

In het ontwerp van het Stadsforum in Tilburg worden twee deelgebieden sterk vergroend, te beginnen met het gebied direct rond de schouwburg en het Willemsplein. Hier staan bomen van Boomkwekerij Van den Berk: Pinus sylvestris, Zelkova serrata 'Green Vase' (Japanse iep), Styphnolobium japonicum 'Regent' en Quercus robur.

Faunaschade door ganzen kan zorgen voor derving van de opbrengst in de landbouw. Met het oog op het bepalen van de landbouwschade is er behoefte aan kennis over de relatie tussen de aantallen ganzen, de intensiteit van de begrazingsdruk en de grasgroei. Tegen deze achtergrond heeft BIJ12 opdracht gegeven voor het uitvoeren van een meerjarig onderzoek om de relatie tussen grasgroei en begrazingdruk te bepalen en daarbij ook rekening te houden met alle interacties tussen factoren die invloed hebben op de grasgroei, zoals bijvoorbeeld de verschillen tussen jaren als gevolg van temperatuur en neerslag. Het onderzoek gaat in op de volgende hoofdvraag: Hoe ontwikkelt gras zich onder verschillende intensiteiten van ganzenbegrazing door trek- en standganzen tot en met de eerste snede? Het onderzoek is uitgevoerd door Altenburg & Wymenga en Sovon Vogelonderzoek Nederland in samenwerking met Guozzeboeren Noardeast Fryslân, ANV "Rûnom De Deelen", LTO NoordNederland, ganzencollectief Fryslân, Van Ameyde en de deelnemende boeren in Fryslân en Noord-Holland. Het onderzoek heeft in de periode 2019-2022 plaatsgevonden op graslandpercelen in drie deelgebieden, twee in de provincies Fryslân en één in de provincie Noord-Holland. Per perceel zijn in het voorjaar iedere twee weken grashoogtemetingen gedaan en ganzenkeuteltellingen uitgevoerd. In totaal zijn er in de periode van 3 jaar 17.626 individuele grashoogtemetingen en keuteltellingen gedaan. De proefpercelen verschillen wat betreft de begrazingsdruk door ganzen. Er zijn percelen met geen, lichte, matige tot zeer zware begrazing. Aanvullend zijn op veel percelen ook hekjes geplaatst (exclosures), zodat ook duidelijk is hoe de grasgroei verloopt als er geen begrazing is. De metingen hebben plaats gevonden in de periode tot aan de eerste snede. Aanvullend is gekeken naar de vegetatiesamenstelling op het perceel en zijn voederwaardebepalingen uitgevoerd.

De provincie Overijssel heeft een natuurdoelanalyse (NDA) opgesteld voor het Natura 2000-gebied Dinkelland. Deze analyse moet duidelijk maken of de huidige en geplande maatregelen voldoende zijn om verslechtering te voorkomen en de instandhoudingsdoelen van dit gebied te kunnen realiseren. De provincie Overijssel heeft de Ecologische Autoriteit gevraagd te toetsen of de NDA voldoet aan de actuele wetenschappelijke inzichten. Dit advies bevat de resultaten van deze toetsing. Het gebied Dinkelland, 532 ha. groot, bestaat uit het beekdal van de Dinkel met een aantal zijbeken en een drietal gevarieerde deelgebieden bestaande uit heideterreinen langs de Puntbeek en Rammelbeek, te weten Punthuizen, Stroothuizen en het Beuninger Achterveld. Het gebied Dinkelland kent in totaal twintig habitattypen en is daarnaast aangewezen voor drie habitatrichtlijnsoorten. Volgens de NDA staan veel van de aanwezige natuurwaarden in het natuurgebied onder druk. Voor alle aangewezen habitattypen is geconcludeerd dat verslechtering niet is uit te sluiten. De instandhoudingsdoelstellingen voor dit gebied zijn op de langere termijn niet in zicht. In andere gevallen ontbreekt de noodzakelijke informatie om te kunnen onderbouwen dat habitats niet verslechteren. De NDA benoemt als drukfactoren onvoldoende hydrologische condities, geïsoleerde en versnipperde ligging en de (te hoge) stikstofdepositie.

De provincie Drenthe heeft de opgave een groot areaal nieuwe natuur in te richten en om de hydrologie en ecologie van het beekdal van de Drentsche Aa te herstellen. De opgaven voor ecologie en hydrologie zijn vernatting en verschraling van het gebied, en vereisen een herinrichting van de Drentsche Aa. In de Drentsche Aa zijn ook belangrijke kaders voor landschappelijke waarden en recreatie. Daarom worden voor verschillende deelgebieden integrale inrichtingsplannen opgesteld, waarbij de samenhang tussen ecologie, hydrologie, cultuurhistorie en recreatie centraal staat. Dit inrichtingsplan focust op deelgebied ‘Roodzanden’, een beekdalflank van de Drentsche Aa. In het vervolg van dit hoofdstuk worden de kaders voor het inrichtingsplan toegelicht, en daarna de daaruit volgende opgaven. Vervolgens wordt het doorlopen proces toegelicht en het project afgebakend.

De afgelopen decennia heeft er een afname plaatsgevonden in het aantal scholeksters (Haematopus ostralegus) binnen het Oosterscheldegebied, tot onder het instandhoudingsdoel voor dit Natura 2000- gebied. Voor een van de primaire voedselbronnen van scholeksters in de Oosterschelde, de kokkel (Cerastoderma edule), geldt een voedselreserveringsbeleid om kokkelvisserij te limiteren in jaren met een laag kokkelbestand. Sinds een aantal jaren is de Filipijnse tapijtschelp (Ruditapues philippinarum) in de Oosterschelde sterk in biomassa toegenomen, en deze soort bezet eenzelfde niche als de kokkel. Voor de scholekster lijken beide soorten schelpdieren uitwisselbaar als voedselbron, dus het lijkt voor de hand te liggen om voortaan beide soorten mee te nemen in de voedselreservering. In dit onderzoek is relatie tussen temporele veranderingen in de scholeksterpopulatie in het Oosterscheldegebied en de beschikbare hoeveelheid voedsel (beide genoemde soorten schelpdieren) geanalyseerd. Dit is gedaan op basis van vogeltellingen en schelpdiermonitoringsdata, gedurende de periode 1992-2022. Het verband tussen de hoeveelheid kokkel- en tapijtschelpvlees en veranderingen in het aantal scholeksters is in deze studie bestudeerd met behulp van regressie analyse. We hebben hierbij onderscheid gemaakt tussen vier deelgebieden waar subpopulaties van scholeksters verblijven en de relatie met de voedselvoorziening over de hele Oosterschelderegio onderzocht. De voorraad kokkelvlees bleef in de bestudeerde periode met grote regelmaat onder het gestelde minimum. Op basis van de beschikbare data is er geen relatie gevonden tussen de jaarlijkse fluctuaties in de hoeveelheid kokkels en/of en de jaarlijkse veranderingen in het aantal scholeksters. Ook een eventueel vertragings-effect van 1-3 jaar in scholeksteraantallen na schaarse voedseljaren werd niet gevonden. Op basis van de beschikbare data en eerdere studies is het aannemelijk dat er al vele jaren lang een structureel, breed voedseltekort (

This report describes the results of the analyses underlying the vision “Green Metropolitan Region 2120”: a spatial vision for the future Green Metropolitan Region Arnhem-Nijmegen that is based on the carrying capacity and characteristics of the natural system. The literature study describes future developments for the themes climate change, river regime, nature, agriculture, housing, mobility, energy and economy. A landscape analysis has provided insight into the characteristics of the soil and water system in the region. The results of this analysis have been bundled in a map describing the main landscape types in the region. The map is accompanied by a SWOT analysis that summarizes the most important strengths, weaknesses, opportunities and threats of the soil and water system of the various landscape types., Deze rapportage beschrijft de resultaten van de analyses die ten grondslag liggen aan de visie ‘Groene Metropoolregio 2120’: een ruimtelijk toekomstbeeld voor de Groene Metropoolregio Arnhem-Nijmegen, gebaseerd op de draagkracht en kenmerken van het natuurlijke systeem. De literatuurstudie behandelt toekomstige ontwikkelingen voor de thema’s klimaatverandering, rivierregime, natuur, landbouw, wonen, mobiliteit, energie en economie. Middels een landschapsanalyse is inzicht verkregen in de karakteristieken van bodem, ondergrond en watersysteem in de regio. De resultaten hiervan zijn gebundeld in een landschappelijke typering van de regio met daarbij een SWOT-analyse die de belangrijkste huidige kwaliteiten, knelpunten, kansen en risico’s van het bodem- en watersysteem van de onderscheiden deelgebieden samenvat.

De hoofdvraag van deze verkennende pilot study is de volgende vraag: Welke lessen kunnen worden geleerd van eerdere vereenvoudigingsoperaties in de ruimtelijke ordening? In het onderzoek staat de ruimtelijke ordening centraal. Deze kent een groei aan regelcomplexiteit sinds de inwerkingtreding van de WRO in 1965. Regels uit andere deelgebieden van het omgevingsrecht die doorwerken in de ruimtelijke ordening hebben aan deze regelcomplexiteit bijgedragen. Met name in de jaren negentig is daar de invloed van het EU-recht bijgekomen. Ook is van belang dat sinds 1976 tegen in beginsel alle besluiten in de ruimtelijke ordening beroep openstaat (tot 1994 deels bij de Kroon, sindsdien steeds bij de bestuurs rechter). Dat heeft tot een grote hoeveelheid jurisprudentie geleid, waarin de beginselen van behoorlijk bestuur een grote rol spelen. Sinds 1994 doet de Awb zijn invloed gelden. Het onderzoek richt zich op ontwikkelingen in het ruimtelijke ordeningsrecht van de jaren ‘60 tot nu. De Omgevingswet, die naar verwachting op 1 januari 2024 in werking zal treden, blijft daarom in dit onderzoek onbesproken. Dat geldt ook voor de Crisis- en herstelwet, voor zover daarbij vooruit wordt gelopen op de Omgevingswet. Door de ruimtelijke ordening centraal te stellen, krijgt het onderzoek een perspectief binnen het veelzijdige en breed uitwaaierende omgevingsrecht. Omdat de ruimtelijke ordening een centrale positie inneemt in het omgevingsrecht, biedt dit perspectief de mogelijkheid om de invloed van op elkaar inwerkende regelcomplexen te analyseren., Urban Development Management

Nationaal Park Hollandse Duinen is een fijne plek voor inwoners en toeristen om te recreëren. Tegelijkertijd zorgen al die wandelaars, fietsers en andere recreanten ook voor druk op de natuur. De centrale vraag is dan ook: hoe kunnen we bezoekers een goede ervaring bieden met minimale belasting van de natuur? De provincie Zuid-Holland en NPHD hebben de handen ineengeslagen om gezamenlijk tot een aanpak van bezoekersmanagement te komen. Specifiek voor NPHD lag de vraag op tafel waar specifieke knelpunten liggen qua drukte en overlast van bezoekers, op de natuur en de bezoekersbeleving. Hierbij speelt draagkracht van het gebied een rol. Op basis van deze draagkrachtmeting kan verder worden onderzocht op welke wijze bezoekersmanagement kan worden ingezet in het park (en de deelgebieden) ten behoeve van een betere bezoekersspreiding. Tijdens het draagkrachtonderzoek stonden de volgende vragen centraal: Wat is de huidige situatie op het gebied van bezoekersaantallen, motieven en belevingen in Nationaal Park Hollandse Duinen? Wat is de draagkracht van de natuur voor het recreatieve gebruik in de huidige situatie? Lees hier het rapport met de conclusies en aanbevelingen.

Oratie uitgesproken door prof.mr.dr. Jeroen W.A. Rheinfeld op 27 mei 2022 bij de aanvaarding van het ambt van bijzonder hoogleraar Agrarisch recht aan de Faculteit der Rechtsgeleerdheid Rijksuniversiteit Groningen. Het functionele rechtsgebied ‘agrarisch recht’ wordt doorgaans gedefinieerd als: het recht met betrekking tot de landbouw. Deze definitie is, hoewel inhoudelijk correct, tevens redelijk weinigzeggend. Om te kunnen beoordelen of het agrarisch recht in Nederland, in het bijzonder in de notariële praktijk, toekomst heeft, dient daarom een nadere inhoudelijke beschouwing van het rechtsgebied plaats te vinden, waarbij speciale aandacht bestaat voor de ‘klassieke’ notariële deelterreinen, alles zowel in civiele als in fiscale zin. In zijn inaugurele rede gaat Jeroen Rheinfeld, hoogleraar Agrarisch Recht, hierop in. Aan de hand van een viertal concrete voorbeelden wordt allereerst de huidige staat van het notariële agrarisch recht geschetst, waarbij onder meer opvalt dat er op diverse agro-notariële thema’s nog ‘open eindjes’ en onduidelijkheden bestaan. Voorts kan worden geconcludeerd dat er tussen de diverse deelgebieden legio interessante dwarsverbanden aanwezig zijn. Vervolgens komen de toekomst van het agrarisch recht en de speciale positie van de agri-notaris daarin, aan bod. Aan de hand van een (wederom) viertal voorbeelden, zowel in civiele als in fiscale zin, blijkt dat er in de toekomst legio grote juridische en fiscale opgaven en (parlementaire) beslismomenten in het verschiet liggen, die in het dagelijks leven van de agrariër, net als nu het geval is, een voortdurende stroom aan agrarisch-rechtelijke problematiek op zullen blijven leveren. De belangrijkste conclusie is dan ook dat er, ongeacht de exacte richting waarin de Nederlandse agrarische sector zich de komende jaren zal gaan begeven, voor een specialistische notaris die de kunst van het denken in dwarsverbanden beheerst, meer dan voldoende uitdagingen en opg

Oratie uitgesproken door prof.mr.dr. Jeroen W.A. Rheinfeld op 27 mei 2022 bij de aanvaarding van het ambt van bijzonder hoogleraar Agrarisch recht aan de Faculteit der Rechtsgeleerdheid Rijksuniversiteit Groningen. Het functionele rechtsgebied ‘agrarisch recht’ wordt doorgaans gedefinieerd als: het recht met betrekking tot de landbouw. Deze definitie is, hoewel inhoudelijk correct, tevens redelijk weinigzeggend. Om te kunnen beoordelen of het agrarisch recht in Nederland, in het bijzonder in de notariële praktijk, toekomst heeft, dient daarom een nadere inhoudelijke beschouwing van het rechtsgebied plaats te vinden, waarbij speciale aandacht bestaat voor de ‘klassieke’ notariële deelterreinen, alles zowel in civiele als in fiscale zin. In zijn inaugurele rede gaat Jeroen Rheinfeld, hoogleraar Agrarisch Recht, hierop in. Aan de hand van een viertal concrete voorbeelden wordt allereerst de huidige staat van het notariële agrarisch recht geschetst, waarbij onder meer opvalt dat er op diverse agro-notariële thema’s nog ‘open eindjes’ en onduidelijkheden bestaan. Voorts kan worden geconcludeerd dat er tussen de diverse deelgebieden legio interessante dwarsverbanden aanwezig zijn. Vervolgens komen de toekomst van het agrarisch recht en de speciale positie van de agri-notaris daarin, aan bod. Aan de hand van een (wederom) viertal voorbeelden, zowel in civiele als in fiscale zin, blijkt dat er in de toekomst legio grote juridische en fiscale opgaven en (parlementaire) beslismomenten in het verschiet liggen, die in het dagelijks leven van de agrariër, net als nu het geval is, een voortdurende stroom aan agrarisch-rechtelijke problematiek op zullen blijven leveren. De belangrijkste conclusie is dan ook dat er, ongeacht de exacte richting waarin de Nederlandse agrarische sector zich de komende jaren zal gaan begeven, voor een specialistische notaris die de kunst van het denken in dwarsverbanden beheerst, meer dan voldoende uitdagingen en opgaven binnen het agrarische domein zu

In het gebied dat het boek behandelt worden verschillende deelgebieden onderscheiden die in 13 hoofdstukken worden beschreven, voorafgegaan door een voorwoord en een inleiding voor in het boek. De hoofdstukken zijn getiteld: 1. De landschappelijke hoofdstructuur, smeltwatergeulen, 2. Meddose Veld, Valkeniersbult, 3. Masterveld,Vennevertlose beek, Ratum, 4. Essengordel langs de Rotweg, Ratumse beek, Willinkbeek, 5. Vosseveld, het Winterswijk zadel, Steengroeve, breukzone Oeding-Plantegaarde, Mioceen van Stemerdink, Vosseveldsbeek, Willinks Weust, 6. Kotten en Brinkheurne, het Slingedal, 7. Woold Kotten, 8. Stortelersbeek, Blekkinkveen, Miste, 9. Het plateau van het Molenveld en Grote Veld, Boven Slinge, 10. Winterswijk, 11. Omgeving ’t Hilgelo, Rommelgebergte, Beurzer Beek, Groenlose Slinge, Henxel, 12. Hazenveld, van de Groenlose Slinge, 13. Tot slot. De bladzijdenummering en de literatuurlijsten zijn per hoofdstuk. Het rugopschrift op Duitse wijze. Een index ontbreekt.

De gebiedssessie Benedenrivieren is de laatste werksessie in een reeks eerste gebiedssessies, die plaats vindt in het kader van het landelijke kennisprogramma zeespiegelstijging. Deze (digitale) bijeenkomst waarbij we de impact van zeespiegelstijging op het Benedenrivierengebied verkennen is georganiseerd in samenwerking met het Deltaprogramma Rivieren (Maas en Rijntakken). De werksessie was onderdeel van het ontwerpend onderzoek "Ruimtelijke ontwerpverkenning gevolgen versnelde zeespiegelstijging", wat onderdeel is van spoor IV van het kennisprogramma dat naar alternatieven voor de lange termijn kijkt. Tijdens deze sessie zijn de relaties tussen (oplossingsrichtingen voor) versnelde zeespiegelstijging en gebiedsspecifieke ruimtelijk-economische ontwikkelopgaven gezamenlijk verkend. De sessie geeft daarmee inzicht in belangrijke kansen, dilemma’s en kennisvragen voor de voorkeursstrategieën voor deze deelgebieden.

In deze studie is meer inzicht verkregen in nalevering en retentie in verschillende deelgebieden in het beheergebied van Waterschap Zuiderzeeland. Duidelijk is dat nalevering in de meeste gebieden in relatie tot de totaalbelasting niet uitzonderlijk hoog is.

In order to determine what a desired degree of forest regeneration should be in Natura 2000 forest habitats on the Veluwe, an analysis was made of existing data sources of forest regeneration and development. This was related to collected information on densities of ungulates in 25 subareas on the Veluwe. An analysis was made of the general regeneration process of trees. The extent of forest regeneration was broken down into density, frequency and species composition. The mountain ash (Sorbus aucuparia) has been identified as an indicator species for the presence of sufficient opportunities for the occurrence of a favourable degree of forest rejuvenation., Om vast te stellen wat een gewenste mate van bosverjonging zou moeten zijn in Natura 2000 boshabitats op de Veluwe is een analyse gedaan van bestaande databronnen van bosverjonging en -ontwikkeling. Dit is in verband gebracht met verzamelde informatie over dichtheden van hoefdieren in 25 deelgebieden op de Veluwe. Tevens is een analyse gedaan van het algemene verjongingsproces van bomen. De mate van bosverjonging is daarbij uitgesplitst in dichtheid, frequentie en soortensamenstelling. De lijsterbes (Sorbus aucuparia) is als indicatorsoort aangeduid voor de aanwezigheid van voldoende mogelijkheden voor het optreden van een gunstige mate van bosverjonging.

Het Hoogheemraadschap van Delfland (HHD) heeft de afgelopen jaren bijgedragen aan het verbeteren van de overlevingskansen van Europese aal (Anguilla anguilla) in haar beheergebied. Zo is er geïnvesteerd in het passeerbaar maken van kunstwerken voor vis. Ook is met de lokale beroepsvisserij overeengekomen te stoppen met aalvisserij in het gehele beheergebied van Delfland voor de periode 2017 t/m 2022 en te investeren in de ontwikkelingen van aal in het gebied door o.a. het doen van onderzoek. Op 14 juli 2022 is met de beroepsvisser overeengekomen om definitief te stoppen met de aalvisserij in heel Delfland en dat HHD geen aalvisrechten meer verhuurt. De huidige studie betreft een merk-terugvangstexperiment van rode aal in vijf deelgebieden in boezemwater van HHD: Berkelse Zweth (BZ), Nieuwe Water (NW), Vlaardingse Vaart (VV), Boonervliet (BV) en het Verversingskanaal (VK) nabij gemaal Schoute. Het doel van het onderzoek is het vaststellen van variatie in groei en verspreiding van rode aal in het beheergebied. In 2017 (jaar 1) en 2018 (jaar 2) zijn in totaal 1008 rode alen van een 12 mm PITtag voorzien. Het onderzoek wordt in het veld uitgevoerd door visserijbedrijf W. den Boer met ondersteuning van vrijwilligers van de Hengelsportvereniging SVBD (Sport Visserij Belangen Delfland), GHV / Groene Hart en medewerkers van het HHD. Wageningen Marine Research begeleidt het onderzoek. Deze rapportage betreft een verslaglegging van het zesde en laatste onderzoeksjaar 2022. De werkzaamheden van de eerste vijf jaren zijn in aparte rapportages gepubliceerd. In het zesde jaar is geprobeerd om de alen die in jaar 1 en jaar 2 zijn gemerkt terug te vangen en opnieuw op te meten op lengte. Over alle jaren heen zijn 382 gemerkte alen één of meer keer teruggevangen, incl. terugvangsten een aantal dagen na het merken. In 2022 zijn in totaal 1169 alen (inc. terugvangsten en schieraal) gevangen, waarvan 34 verschillende alen van de 1008 gemerkte rode alen. Er zijn geen gemerkte alen te

Sleutelfactor binnen het toekomstbestendige laagveenlandschap is het meer en beter vasthouden van water op landschapsschaal. In drie sporen - of mogelijke ontwikkeltrajecten in ruimte en tijd - worden de mogelijkheden voor toekomstig landgebruik bij verhoogde grondwaterstanden in de overgangsgebieden en natuurkernen toegelicht. Dit ter inspiratie voor te maken keuzen in gebiedsprocessen. Het is van groot belang om het veen te behouden. Niet alleen omdat veengebieden ecologisch een onvervangbare waarde hebben, maar ook omdat veengebieden grote potentie hebben om te fungeren als natuurlijke klimaatbuffers. Dat is belangrijk voor het héle laagveenlandschap, en voor álle functies en gebruikers daarbinnen. Dit wederzijdse voordeel tussen verschillende deelgebieden op landschappelijk niveau staat centraal binnen deze visie.

In order to be able to take cultural-historical heritage and landscape values into account in the spatial plans and projects, the municipality of Westerwolde needs a cultural-historical value map and a GIS database of geomorphologic values and landscape elements prior to the introduction of the Environment and Planning Act. The maps and knowledge from Westerwolde’s landscape biography are an important starting point for this value map and database. In addition, existing maps and databases such as the Topographic map, the geomorphological map and the Cadastral maps were used. From these maps, landscape elements with cultural-historical and geomorphologic values were selected and stored as separate map layers in a file geodatabase. For the cultural-historical valuation, we use a comparable method as the municipality of Westerwolde has used for the valuation of the villages and hamlets. The sub-areas of the landscape types have been rated in numbers from 1 to 5 on the basis of core characteristics, the valuation of the villages and hamlets that are part of this sub-area and on the basis of the occurrence of landscape elements cultural-historical and geomorphologic values., Om bij de ruimtelijke plannen en projecten rekening te kunnen houden met het cultuurhistorisch erfgoed en de landschappelijke waarden, heeft de gemeente Westerwolde voorafgaand aan de invoering van de Omgevingswet een cultuurhistorische waardenkaart en een GIS-database van aardkundige waarden en landschapselementen nodig. De kaarten en kennis uit de Landschapsbiografie van Westerwolde zijn een belangrijk uitgangspunt voor deze waardenkaart en database. Daarnaast is gebruikgemaakt van bestaande kaarten en databases zoals de Topografische kaart, de geomorfologische kaart en de kadastrale kaarten. Uit deze kaarten zijn landschapselementen met cultuurhistorische en aardkundige waarden geselecteerd en als afzonderlijke kaartlagen opgeslagen in een file geodatabase. Voor de cultuurhistorische waardering sluiten we zo veel mogelijk aan bij de waardering van de dorpen en de gehuchten opgesteld door de gemeente Westerwolde. De deelgebieden van de landschapstypen hebben een waardering gekregen in cijfers van 1 tot en met 5 op basis van kernkarakteristieken, de waardering van de dorpen en gehuchten die onderdeel uit maken van dit deelgebied en op basis van het voorkomen van landschapselementen en cultuurhistorische en aardkundige waarden.

In dit onderzoek is gekeken naar de aanwezigheid van vegetatie (plantensoorten) in en rondom plassen en meren in het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK) en in hoeverre deze verband hield met de waterstand. In totaal zijn op 114 locaties opnamen gemaakt. Voor deze samenvatting van het onderzoek zijn de 114 bezochte locaties ingedeeld in een aantal deelgebieden die grotendeels samenvallen met de gebieden zoals die door de verschillende natuurbeschermings- en andere organisaties onder beheer zijn. Dit komt ook terug in de datatabellen zoals die zijn opgenomen in de bij dit rapportje horende excelbestanden. Op een aantal locaties is de plas of het meer zo groot dat we besloten hebben die op een tweetal sublocaties op te nemen. Op slechts zes locaties zijn geen opnames gemaakt of alleen opnames in de oeverzone. In totaal bleken op tien locaties de plasjes te zijn drooggevallen of bijna drooggevallen. Dit is voor een belangrijk deel toe te schrijven aan het feit dat een aantal plassen pas later in de zomer kon worden opgenomen, omdat er in het begin van het seizoen broedvogels aanwezig waren.