Search

TÜRK SİNEMASI’NDA MÜBADELE BELGESELLERİ VE ZORUNLU GÖÇ OLGUSU/ARMAĞANTürk-Yunan Nüfus Mübadelesi insanların yüzyıllardan beri yaşadıkları toprakları terk etmesine ve bir arada yaşamış milletlerin birbirinden trajik bir şekilde kopmasına neden olmuş zorunlu bir göç olarak geniş bir araştırma alanı sunmasına karşın, ülkemizde üretilen mübadele belgesellerinin sayısı sınırlı kalmıştır. Bu çalışmada, özellikle 90’lı yıllardan itibaren ve çoğunlukla mübadil ailelerden gelen yönetmenlerin ürettiği mübadele belgeselleri ve bu belgesellere içkin tarih, tarih yazımı, sözlü tarih, bellek, kolektif bellek, kimlik, kolektif yabancılaşma gibi kavram ve olgular, Armağan isimli belgeselin öz ve biçiminin belirlenmesi amacıyla incelenmiştir. Bu incelemeler sonucu farklı belgesel biçemlerinin, sinematografik ve dramatik araçların bir arada kullanımının yaratıcılık ve özgünlük üzerindeki etkisi saptanmıştır. Bu tespitler ışığında üretilen Armağan, ben-yönetmenin, ailesinin ve ona eklemlenen “öteki”nin mübadele bellekleri ile kurduğu ilişkiyi araştırdığı bir belgesel nesnesi olarak, kolektif belleği korumaya ve iki toplum arasındaki kolektif yabancılaşmayı tersine çevirmeye yardım etmeyi amaçlamıştır. DOCUMENTARIES OF POPULATION EXCHANGE BETWEEN GREECE AND TURKEY IN TURKISH CINEMA AND FORCED MIGRATION PHENOMENON/THE GIFT Despite the fact that the Population Exchange between Greece and Turkey presents a very wide field of research, as a migration that forced both people to leave the lands they called home and caused the tragic separation of two nations which have lived together for centuries, the number of Population Exchange documentaries produced in our country has remained limited. In this study, documentaries about the population exchange produced by directors, especially since the 90s and mostly from exchanged families, and concepts and phenomena such as history, historiography, oral history, memory, collective memory, identity, collective alienation inherent in these documentaries, are analysed to determine the essence and the form of the documentary called Armağan realized within. As a result of these examinations, the effect of the use of different documentary styles, cinematographic and dramatic tools on creativity and originality is determined. Armağan, produced in the light of these findings, becomes an original documentary object in which the me-director explores her relationship to the population exchange memories of her family and the \"other\" who is articulated with it. This documentary aimed to help to preserve the collective memory and to reverse the collective alienation between two societies.