This paper seeks to contribute to debates about the negative consequences of inequality, by examining the resilience of the failed and damaging doctrines of neoliberal supply-sidism in terms of the powerful hegemony of economic and political interests allied to the financial services sector, focussing the role of the UK in facilitating that hegemony. It deploys the concept “permissive neoliberalism”, signifying both the formal embedding of property rights over financial assets as the legal encoding of the short-term predatory hunt for “yield”, and the political toleration of criminal and criminogenic activity. The description of some of the most egregious examples of predatory financialisation illuminates the sanctification by the neoliberal state of ruthless value-extraction and the toleration of an increasingly chronic dependence on of the UK political economy on the City of London and its archipelago of secrecy jurisdictions.The shorter second part of the paper charts the growth of a mindset of entitlement on the part of economic and political elites and the role of psychopathic narcissism in crafting a legitimating narrative of their hegemony. The chronic disorder in the allocation of humanity’s material and financial resources invites a strong conclusion that financialised capitalism is not simply “killing the host” qua sustainable economic order, but is threatening the very survival of humanity’s biosphere by blocking the deployment of financial and human capital at sufficient scale to rescue the world’s climate from catastrophe. Artykuł niniejszy jest przyczynkiem do debaty o negatywnych konsekwencjach współczesnych nierówności ekonomicznych oraz mechanizmach służących ich legitymizowaniu. Analizuje on, w jaki sposób zdyskredytowane i szkodliwe neoliberalne podejścia podażowe w ekonomii są nadal traktowane jako prawomocne doktryny ekonomiczne, przyczyniając się tym samym do podtrzymywania hegemonii sprawowanej przez sektor finansowy, zwłaszcza w Zjednoczonym Królestwie. Artykuł ten wprowadza pojęcie „permisywnego neoliberalizmu”, przez które rozumie zarówno legalne praktyki wykorzystywania aktywów finansowych w celu realizacji krótkoterminowych zysków, jak i polityczną ochronę rozpiętą nad kryminalną i kryminogenną działalnością na rynkach finansowych. Opisuje najbardziej bulwersujące przypadki drapieżczej finansjalizacji jako przykłady usankcjonowania przez neoliberalne państwo bezwzględnego procesu ekonomicznego wyzysku i tolerowania w coraz większej mierze systemowego uzależnienia ekonomii politycznej Zjednoczonego Królestwa od londyńskiego City z towarzyszącym mu archipelagiem tajnych zamorskich jurysdykcji.W drugiej, krótszej części niniejszego artykułu zaprezentowano proces formowania się postawy roszczeniowej wśród reprezentantów gospodarczych i politycznych elit oraz roli, jaką psychopatyczny narcyzm odgrywa w procesie uprawomocnienia ich hegemonicznej pozycji społecznej. Systemowa niezdolność do takiego inwestowania zasobów materialnych i finansowych ludzkości, które uchroniłoby ją od skutków nadciągających zmian klimatycznych, skłaniają do sformułowania wniosku, że kapitalizm w swoim obecnym stadium jest nie tylko pasożytem uniemożliwiającym osiągnięcie zrównoważonego wzrostu gospodarczego, ale że wręcz stanowi on zagrożenie dla samych ekologicznych warunków przetrwania ludzkości jako gatunku.